Czech Raildays 2018 (6) – straż pożarna

Pierwszego dnia targów Czech Raildays 2018 w Ostrawie (czyli 19.06.2018) można było obejrzeć trzy wozy bojowe straży pożarnej. Jeden z nich był prezentowany dynamicznie, jako element pokazu ratownictwa – wypadek, zderzenie samochodu osobowego z wagonem cysterną. To Scania P450 z HZS SŽDC JPO Ostrava (Hasičská Záchranná Služba Správa Železniční Dopravní Cesty), czyli z zakładowej straży pożarnej SŽDC – podmiotu odpowiedzialnego za zarządzanie państwową siecią kolejową w Czechach. Odpowiednik Polskich Linii Kolejowych. 

Najprawdopodobniej Scania ta powstała w 2016 roku. Jej zabudowę specjalistyczną wykonała firma Kobit THZ. To czeski producent nadwozi strażackich z siedzibą w miejscowości Slatiňany (okolice Pardubic).

Scania P450 z HZS SŽDC JPO Ostrava już po zakończeniu pokazu ratownictwa.

Dane techniczne Scanii - kartka je zawierająca była przyklejona do pojazdu.

Scania P450 i brejlovec.

Drugi z pojazdów to także własność HZS SŽDC JPO Ostrava. Mercedes-Benz Unimog U4023, wóz ratownictwa technicznego. Zabudowę również wykonała firma Kobit THZ.

Mercedes-Benz Unimog U4023 z HZS SŽDC JPO Ostrava.

Również na Mercedesie przyczepiono kartkę z danymi technicznymi.

Moim zdaniem najciekawszym pojazdem straży pożarnej była odstawiona na samym końcu terenu ekspozycji Avia A31. Także z HZS SŽDC JPO Ostrava. Piękny klasyk z jednej strony został zasłonięty strażacką osobówką.

Piękny klasyk, czyli Avia A31 z HZS SŽDC JPO Ostrava.

W następnym targowym wpisie z Ostrawy pokażę drugą z wystawionych lokomotyw. Jedyny elektrowóz. Tu link.

Nowe filmy – marzec 2019

Jak co miesiąc publikuję wpis o nowościach na filmowym kanale Bloga Transportowego, czyli Lukaszwo – Transport Movies. Jednak nim tradycyjnie zacznę prezentować kolejne nagrania, wracam do tematu subskrybentów. Ich ilość regularnie wzrasta i obecnie przekroczyła już wartość 2000, o czym informuję z nieukrywaną radością.

Screen strony prezentującej najnowsze filmy na kanale Lukaszwo - Transport Movies. W górnej części informacja, że ilość subskrybentów przekroczyła już liczbę 2000.

Co do filmów – w marcu 2019 opublikowałem trzy. Na początek zapraszam na stację Poznań Główny. Jest 12 kwietnia 2012, a pociągi z i do Wolsztyna prowadzone trakcją parową to codzienność. Nagrałem wówczas parowóz Ol49-59. Jego poranny przyjazd z Wolsztyna i manewry oraz popołudniowy odjazd. Para uchodząca z nieszczelnych przewodów ostatniego wagonu wygląda niesamowicie.

Drugie nagranie to ulica Krakowska w Krakowie. Ruch tramwajów w dniu 8 marca 2019. To już materiał archiwalny, bo 23 marca rozpoczęła się przebudowa tej ulicy. Po jej zakończeniu miejsce to będzie wyglądało zupełnie inaczej. W ruchu zobaczycie wagony E1+C3, EU8N, 2014N, NGT6 i GT8S.

Ostatni film powstał w Katowicach. Nagrałem go wracając z targów SilesiaKOMUNIKACJA 2018, 24 kwietnia 2018 na al. Korfantego. Zobaczycie na nim między innymi pojazdy PKM Świerklaniec, PKM Sosnowiec, PKM Katowice, czy PKM Tychy i marki takie jak Solaris, MAN, Mercedes, Jelcz.

Filmy tramwajowy i autobusowy będą miały kontynuację. W obu przypadkach materiał był na tyle spory, że podzieliłem go na dwie części.

TransExpo 2018 (4) – VDL

W ostatniej części relacji z kieleckich targów TransExpo 2018 pisałem o Sindbadzie (tu link). Tego samego dnia uczestniczyłem również w konferencji prasowej Grupy VDL. Prowadził ją Bolesław Piekorz, dyrektor zarządzający VDL Bus & Coach Polska. Oprócz informacji o nowym taborze poruszone zostały także kwestie mniej znane, czyli o pozostałych dziedzinach, w których działa Grupa VDL. Bo wszakże produkcja autobusów to nie wszystko. Jej oferta obejmuje produkty, z którymi raczej nie kojarzy się VDL. To np. znaki drogowe, siedzenia stadionowe, maszty wysokiego napięcia i telekomunikacyjne, siłownie wiatrowe, bagażniki dachowe samochodowe, panele słoneczne, czy oświetlenie LED-owe. VDL zajmuje się także napędami elektrycznymi (o zastosowaniu technologii E-Power pisałem już tutaj) oraz działa w branży lotniczej i transportu morskiego (np. automatyczne pojazdy portowe).

Konferencja prasowa - Bolesław Piekorz, dyrektor zarządzający VDL Bus & Coach Polska opowiada o VDL Groep.

Natomiast w kwestii autobusów podkreślano, jak nowoczesne rozwiązania techniczne są w nich stosowane. Przykładowo we wszystkich modelach VDL Futura montowany jest AEBS (Autonomous Emergency Breaking System - autonomiczny system hamowania awaryjnego), czyli autonomiczny radarowy system detekcji przeszkody interweniujący by zapobiec zderzeniu i zminimalizować prędkość pojazdu, dodatkowo ostrzegając prowadzącego wizualnie i akustycznie. W każdej Futurze zamontowano także ACC (Adaptive Cruise Control – adaptacyjny tempomat) zapewniający automatyczne przyspieszanie lub zwalnianie dla utrzymania bezpiecznej odległości od pojazdu poprzedzającego, co chroni przed kolizją i podnosi komfort jazdy. Inne standardowe rozwiązanie to system LDWS (Lane Departure Warning System - system ostrzegania przed niezamierzoną zmianą pasa ruchu). Ostrzega on kierowcę, gdy autobus zaczyna zmieniać pas ruchu w sposób przypadkowy. Fotel prowadzącego pojazd zaczyna wówczas wibrować.

Na konferencji poruszono także temat wyposażenia dodatkowego, ale wymaganego np. przez FlixBusa. To DDDS  (Driver Drowsiness Detection System - system wykrywania senności kierowcy), który oblicza indeks czujności kierowcy i w razie jego niebezpiecznego obniżenia (spadek poniżej ustalonego progu) generuje ostrzeżenie – wibracje fotela prowadzącego pojazd i sygnał wizualny na pulpicie. Dodatkowe informacje dotyczące FlixBusa nie były przypadkowe. Na stoisku VDL prezentowano bowiem egzemplarz VDL Futura FHD2 dla przewoźnika obsługującego połączenia w sieci FlixBusa. To firma GMF z Opola. Autobus dedykowany do realizacji połączenia do Berlina.

VDL Futura FHD2 w barwach FlixBusa. Autobus wyposażony między innymi w system DDDS.

Autobusy VDL były prezentowane także na terenie zewnętrznym. Pokazano tam dwa pojazdy. Moim zdaniem najciekawszy to piętrowa Futura FDD2 141/510 już eksploatowana przez Neobusa (rej. DWR 7736E). Tu warto jeszcze wspomnieć o rozwiązaniach technicznych zastosowanych w modelu FDD, które również omówiono na konferencji prasowej. Przykładowo podłoga górnego pokładu unosi się w przedniej części, zwiększając w ten sposób pole widzenia kierowcy – na przestrzeń przed pojazdem oraz w lusterkach.

Drugi autobus to demonstracyjna Futura FHD2.

VDL Futura FDD2 z firmy Neobus. Obok niej Futura FHD2.

VDL Futura FHD2 i FDD2.

Pozostając w temacie konferencji prasowych, w dalszej części targowej relacji Solaris. Tu link.

Warszawski wagon K w Krakowie

W poniedziałek, 1 kwietnia 2019 w Krakowie miała miejsce wyjątkowa premiera. Po raz pierwszy publicznie zaprezentowano kolejny element wyjątkowej kolekcji zabytkowych tramwajów MPK.

Tym razem historyczny pojazd pochodzi z Warszawy. To wagon typu K. Rocznik 1941. Jeden z 60 wagonów, które jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej zamówiła Warszawa (40 egzemplarzy zakontraktowano w Katowicach i 20 w Gdańsku). Niemcy dla właśnie produkowanego taboru znaleźli inne miejsce docelowe. Trafił on do Berlina. Po wojnie większość z wagonów K została odzyskana i przewieziona do Warszawy, gdzie otrzymały ksywkę „berlińczyki”.

Jak podało na swojej stronie MPK Kraków, prezentowany egzemplarz (oznaczony numerem 437) przewoźnik kupił w 2017 roku i poddał renowacji. „Zwraca uwagę jego intensywny czerwony kolor, jaki w latach 30. stosowano w Warszawie i jaki w 1939 roku zaplanowano dla całej serii tych pojazdów” – napisano w relacji z premiery. Ta zaś odbyła się na terenie Muzeum Inżynierii Miejskiej. Wagon typu K pozował tam wraz z innymi historycznymi pojazdami tworzącymi tę niezwykłą, wyjątkową kolekcję: LH z Wrocławskim rodowodem, Ring z Gdańska (więcej o nim tutaj) i krakowski SN1.

Po prezentacji historyczne wagony wyjechały na krakowskie torowiska, po których kursowały pomiędzy 12:30 i 14:00. Przez ul. Starowiślną i Westerplatte, dalej wokół Plant i przez Starowiślną i Dajwór. Ten wyjątkowy przejazd udało mi się także udokumentować, a w zasadzie tylko jego część, czyli dwa tramwaje, w tym premierowy wagon K.

Jeden z uczestników tego wyjątkowego pokazu. Pochodzący z Wrocławia wagon LH #1076, rocznik 1925. Wypełniony licznymi pasażerami tramwaj właśnie zakończył obsługę przystanku „Starowiślna” i zmierza w stronę „Poczty Głównej”.

Linke-Hoffman LH w trakcie przejazdu ulicą Starowiślną.

Ex wrocławski tramwaj dojeżdża do przystanku „Poczta Główna” przy ul. Starowiślnej.

Oto on. Najbardziej warszawski krakowski tramwaj na ul. Starowiślnej. Obok „wiedeńczyk” E1+C3 na linii 24.

Wagon K odjeżdża z przystanku „Starowiślna”.

Ze względu na remont ul. Krakowskiej ruch tramwajów na ul. Starowiślnej znacznie wzrósł. Przed przystankiem „Poczta Główna” wagony często oczekują na odjazd poprzedzającego pojazdu. Dotyczyło to również premierowego wagonu K.

Wagon K na przystanku „Poczta Główna”. Za nim na możliwość wymiany pasażerów oczekuje EU8N linii 1.

Nagrałem wówczas także krótki film. Wagon K przejeżdża przez ul. Starowiślną, a następnie odjeżdża z przystanku „Poczta Główna” wjeżdżając w ul. Westerplatte.

Mam nadzieję, że już niedługo po raz kolejny można będzie podróżować wagonem typu K. Wszakże przed nami nowy sezon Krakowskiej Linii Muzealnej. Przypominam, że w ubiegłym roku premierowo w przejazdach uczestniczył między innymi wagon doczepny Konstal 102NaD #155 (więcej o nim tutaj).

Komunikacja miejska w Pafos – bilety

Zgodnie z zapowiedzią podaną w ostatnim cypryjskim wpisie (tu link), pora na temat komunikacji miejskiej w Pafos. Obsługuje ją przewoźnik Ο.ΣΥ.ΠΑ. ΛΤΔ (na autobusach widnieje zapis bez kropek, czyli ΟΣΥΠΑ ΛΤΔ), czy jak kto woli po angielsku Paphos City Buses. Według źródeł internetowych eksploatuje on ponad 100 pojazdów (stan potwierdzony na maj 2018 to 117 autobusów – informacja z lokalnych mediów). Głównie są to różne wersje (starsze i nowsze) Mercedesów Citaro pomalowanych na niebiesko – barwy komunikacji miejskiej na Cyprze. Nadal jednak w eksploatacji są także autobusy w innych kolorach.  

Sieć połączeń jest dość dobrze rozbudowana. Funkcjonują linie miejskie (np. o częstotliwości wynoszącej 10 minut) i podmiejskie, które swoim zasięgiem obejmują nawet odległe miejscowości. W tym drugim przypadku kursy nie odbywają się zbyt często, są np. trasy obsługiwane tylko dwa razy na dzień.

Taryfa biletowa ΟΣΥΠΑ ΛΤΔ jest bardzo prosta. Bilety jednorazowe kosztują 1,50 euro. Są one ważne na liniach miejskich i podmiejskich, bez względu na pokonywaną odległość. Kupuje się je u kierowcy.

Przykładowy bilet jednorazowy komunikacji miejskiej i podmiejskiej z Pafos.

Jeżeli podróżujemy więcej, warto nabyć bilet dzienny. Jego koszt to 5 euro. Również kupimy go u kierowcy, który nabija aktualną datę. Do dyspozycji mamy wówczas całą sieć połączeń obsługiwanych przez ΟΣΥΠΑ ΛΤΔ. Bilet ten ważny jest do godziny 4 rano dnia następnego. Przy wsiadaniu należy go okazać.

Przykładowy bilet dzienny. Kupiony 16 lipca 2018, o czym informuje przybita przez kierowcę pieczątka.

Sieć komunikacji miejskiej i podmiejskiej w Pafos ma również taryfę nocną. Dotyczy ona biletów jednorazowych kupowanych po godzinie 21. Wówczas przejazd kosztuje 2,50 euro. Z transportu publicznego o tej porze korzystałem tylko posiadając bilet dzienny, więc niestety nie zaprezentuję takiego potwierdzenia opłaty. 

Istnieje także możliwość nabycia biletu tygodniowego (za 20 euro) i miesięcznego (za 40 euro). Funkcjonuje również bilet roczny (za 400 euro). Nie kupimy ich już jednak u kierowcy – tylko na dworcach. Obowiązują także bilety ulgowe i bezpłatne przejazdy (np. dla dzieci do 5 lat). 

Obowiązkowe wyposażenie autobusu miejskiego w Pafos. Wbudowane w drzwi kabiny urządzenie do wydawania reszty. Płacimy, kierowca naciska guzik i moneta wypada. Przy pierwszym kupowaniu można być zdziwionym. Obok doczepiony pojemnik na bilety. Ozdobiona religijnymi obrazkami bileterka firmy GMV nie była czynna. 13.07.2018.

Co ciekawe, na stronie internetowej ΟΣΥΠΑ ΛΤΔ podane są również ceny biletów ogólnokrajowych. Bilet dzienny na „niebieskie autobusy” na terenie całej Republiki Cypryjskiej to koszt 15 euro, a tygodniowy 75 euro. Za 225 euro będziemy mogli podróżować po Cyprze przez miesiąc, a za 2250 euro przez rok.

Na terenie Pafos przystanki autobusowe zlokalizowane są dość często i dobrze oznakowane. Wiele z nich wyposażono w wiaty. Na przystankach podawane są ich nazwy oraz wypisywane numery linii je obsługujących. Są tam także umieszczane schematy połączeń. Niestety brak rozkładów jazdy. Są one dostępne w Internecie (wraz z mapami danych tras). Na dworcach autobusowych (np. pętla Harbor, dworzec Kato) można także pobrać bezpłatną broszurkę z rozkładami jazdy wszystkich linii.

Przykładowy przystanek autobusowy w Pafos, przy alei Posejdona. Korzystają z niego cztery linie autobusowe: 606, 611, 612 i 631.

Na przystankach umieszczono schematy połączeń autobusowych na terenie dystryktu Pafos i na terenie miasta Pafos.

Okładka darmowej broszurki z rozkładami jazdy komunikacji miejskiej i podmiejskiej dystryktu Pafos. Mercedes-Benz Citaro nie jest na niej prezentowany przypadkowo. Citaro to podstawowy model autobusu kursującego po Pafos.

W dalszej części reportażu o komunikacji miejskiej z Pafos zajmę się taborem i obsługiwanymi przez niego trasami. Tu link.