Connecting Europe Express

 

We wpisie prezentującym znaczki o tematyce kolejowej (tu link) wspomniałem o specjalnym pociągu o nazwie Connecting Europe Express, który we wrześniu przemierzy Europę, zatrzymując się także na polskich stacjach. Został on uruchomiony w związku z obchodzonym Europejskim Rokiem Kolei 2021. Jego trasę zaplanowano przez terytoria aż 26 krajów. Odległość, którą pokona szacuje się na 20 tysięcy kilometrów. Przejazd pociągu jest możliwy dzięki współpracy aż 40 partnerów kolejowych. 

Pociąg Connecting Europe Express swą długą podróż rozpoczął 2 września 2021 w Portugalii, dokładnie w Lizbonie (dworzec Oriente). Tworzył go sześcioczłonowy skład Talgo hiszpańskich kolei RENFE w charakterystycznych niebieskich barwach, prowadzony elektrowozem Kolei Portugalskich (Comboios de Portugal) serii 5600. Dokładnie była to maszyna numer 5604. Z Portugalii Connecting Europe Express wjechał do Hiszpanii, zatrzymując się na noc z 3 na 4 września 2021 w Madrycie. Przekroczenie granicy oznaczało także zmianę lokomotywy – na maszynę RENFE. Był to elektrowóz 252-075. W przeciwieństwie do maszyny kolei portugalskich, nie miał on żadnej okolicznościowej okleiny. Tylko zwykłe malowanie firmowe RENFE, w niektórych miejscach lekko wytarte.

Pociąg Connecting Europe Express wyrusza w podróż po Europie ze stacji Lisboa Oriente. Prowadzi go elektrowóz CP 5604, a skład to Talgo IV nr 4B12. Źródło: YouTube, kanał Daniel Nogueira. Tu link do całego filmu.

Na portalu YouTube znajdziemy sporo filmów przedstawiających Connecting Europe Express w trakcie trwającej od 2 września podróży z Lizbony do Paryża. Ten screen pokazuje wydarzenie poprzedzające, czyli transport składu Talgo z Hiszpanii do stolicy Portugalii. Prowadzi go spalinówka 333-404 kolei RENFE. Źródło: YouTube, kanał Fernando Liberato. Tu link do całego filmu.

Przez teren Hiszpanii Connecting Europe Express był prowadzony elektrowozem RENFE o oznaczeniu 252-075. Źródło: YouTube, kanał Ferrocarril Ibérico - Canal Oficial. Tu link do całego filmu.

Z Hiszpanii w dniu 4 września 2021 Connecting Europe Express wjechał do Francji, zatrzymując się w przygranicznej miejscowości Hendaye. Tam nastąpiła zmiana pociągu. Kursujący po iberyjskim rozstawie szyn (1668 mm) skład Talgo został zastąpiony przez wagony normalnotorowe (1435 mm), które wyruszyły w ponad miesięczną podróż. Zmieniały się tylko lokomotywy.

Elektrowóz 252-047 hiszpańskich kolei RENFE odjeżdża ze składem Talgo IV z francuskiej stacji Hendaye, gdzie przyprowadziła go maszyna 252-075 (teraz jest ona na końcu pociągu). To powrót do Hiszpanii. Na sąsiednim torze stał już Connecting Europe Express w wersji na tor 1435 mm. Źródło: YouTube, kanał Trenvista. Tu link do całego filmu. W opisie do nagrania podano, że to najprawdopodobniej ostatnia podróż pochodzącego z lat 80-tych Talgo IV nr 4B12. Przypuszczalnie zostanie zezłomowany.

Stacja graniczna Hendaye. Po prawej stronie iberyjski Connecting Europe Express z hiszpańską lokomotywą 252-075, a po lewej normalnotorowy z francuską lokomotywą kolei SNCF BB 7296. Źródło: YouTube, kanał FBRailways. Tu link do całego filmu.

Elektrowóz kolei SNCF o oznaczeniu BB 7296 (rocznik 1980) prowadził Connecting Europe Express przez Francję. Również i ten przewoźnik nie ozdobił lokomotywy okolicznościową grafiką. Źródło: YouTube, kanał FBRailways. Tu link do całego filmu.

Normalnotorowy  Connecting Europe Express został zestawiony z sześciu wagonów różnego typu i należących do różnych przewoźników. Dokładniej opiszę je w kolejnej części materiału. Teraz zajmę się dalszą trasą przejazdu. 

Z Hendaye pociąg dotarł do Bordo (4/5 września). Zatrzymał się również w Chambéry – 5.09 i opuścił terytorium Francji. Następnie przemieszczał się przez następujące kraje:

- Włochy (Turyn – 5/6.09; Mediolan – 6/7.09; Genua – 7.09; Rzym – 7/8.09; Vaiano – 8.09; Nogara – 8.09; Werona – 8.09; Bolzano – 8/9.09; Brenner – 9.09),

Stacja Mediolan. Connecting Europe Express wyrusza w kierunku Genui. Pociąg prowadzą dwa elektrowozy włoskich kolei Trenitalia: E402B.175 i E402B.174. Źródło: YouTube, kanał Akiem483. Tu link do całego filmu.

- Austria (Innsbruck – 9.09; Wörgl – 9.09; Salzburg – 9.09; Linz – 9.09; Sankt Pölten – 9/10.09; Wiedeń – 10.09),

Przez Austrię Connecting Europe Express był prowadzony przez elektrowóz kolei ÖBB. Dokładnie to Taurus (EuroSprinter) produkcji Siemensa o oznaczeniu 1116 276. Jak widać, ten przewoźnik zadbał o odpowiednie oklejenie lokomotywy. Tu w trakcie odjazdu ze stacji Wörgl. Źródło: YouTube, kanał DaTirolerGamer. Tu link do całego filmu.

- Słowacja (Bratysława – 10/11.09),

Connecting Europe Express odjeżdża z głównego dworca w Bratysławie w kierunku Węgier. Prowadzi go elektrowóz Siemens Vectron MS kolei ZSSK o oznaczeniu 383 110-4. Rok produkcji: 2018. Maszyna w okolicznościowej okleinie. Źródło: YouTube, kanał European Railways / ヨーロッパ鉄道情報. Tu link do całego filmu.

- Węgry (Rajka – 11.09; Sopron – 11.09; Szombathely – 11.09; Zalaszentiván – 11.09; Gyékényes – 11.09),

„Gagarin” węgierskich kolei MÁV o oznaczeniu 628 309 wraz z niezidentyfikowaną lokomotywą spalinową serii 418 (ex M41) prowadzi Connecting Europe Express w kierunku Chorwacji. Rejon stacji Nagykanizsán. Źródło: Instagram, konto nagy.zsombor.minden.ami.vasut. Tu link do tego profilu.

- Chorwacja (Koprivnica – 11.09; Zagrzeb – 11/12.09, Slavonski Brod – 12.09; Tovarnik – 12.09),

Connecting Europe Express w dniach 11 i 12 września 2021 dotarł na teren Chorwacji. Był tam prowadzony w trakcji podwójnej przez odpowiednio oklejone elektrowozy kolei HŽPP o oznaczeniach 1141 390 i 1141 389. Źródło: YouTube, kanał HZCAR-Croatia/trains. Tu link do całego filmu. 

- Serbia (Šid – 12.09; Belgrad – 12/13.09; Preševo – 13.09),

Connecting Europe Express na dworcu w Belgradzie. Tu również trakcja podwójna dwóch ex jugosłowiańskich elektrowozów. To maszyny serbskich kolei Srbija Voz (państwowy przewoźnik pasażerski, który został utworzony niedawno, bo w roku 2015, po podziale Kolei Serbskich - Železnice Srbije). Pierwsza o oznaczeniu 441 751-6, a druga to 441 601-3. Źródło: Instagram, konto rvr992. Tu link do tego profilu. Warto jeszcze dodać, że na temat lokomotyw serii 441 pisałem już w tym wpisie.

- Macedonia Północna (Tabanovce – 13.09; Skopje – 13/14.09; Gewgelija – 14.09),

Na stacji Skopje stoi Connecting Europe Express. Prowadzi go lokomotywa macedońskich kolei MŽ nr 442-003, czyli kolejny ex jugosłowiański pojazd. Źródło: Instagram, konto trains_in_macedonia. Tu link do tego profilu. Na popychu niewidoczna maszyna o oznaczeniu 461-119.

- Grecja (Idomeni – 14.09; Saloniki – 14.09; Ateny – 14/15.09, a potem powrót tą samą trasą do Salonik – 15.09, także dwukrotny przejazd przez stację Katerini, o której pisałem tutaj),

Grecja. Connecting Europe Express prowadzony przez stosownie oklejony elektrowóz kolei OSE (ΟΣΕ) o oznaczeniu 120 021. Stacja Afidnes w rejonie Aten. Źródło: YouTube, kanał All Things Trains by DrTesla. Tu link do całego filmu. Ostatni odcinek, do bułgarskiej granicy pociąg pokonał ze spalinową lokomotywą nr 220 007.

- Bułgaria (Kulata – 15.09; Sofia – 15/16.09; Ruse – 16/17.09),

Na głównym dworcu w Sofii stoi Connecting Europe Express prowadzony przez elektrowóz bułgarskich kolei BDŻ (БДЖ). To Siemens Smartron o oznaczeniu 80 044. Rocznik 2020. Źródło: Instagram, konto genchev.03. Tu link do tego profilu.

- Rumunia (Giurgiu – 17.09; Bukareszt – 17/18.09; Braszów – 18.09; Sybin – 18.09; Copșa Mică – 18.09; Kluż-Napoka – 18.09; Oradea – 18.09; Arad – 19.09; Curtici – 19.09),

Bułgaria, stacja Ruse. Do sześciu wagonów pociągu Connecting Europe Express są już podpięte rumuńskie lokomotywy kolei CFR. Dwie  spalinówki o oznaczeniach 640 943 i 640 990. To zmodernizowane lokomotywy dawnej serii 060DA, występującej także na sieci PKP jako ST43. Źródło: YouTube, kanał БДЖ Русе. Tu link do całego filmu.

Rumunia. Lokomotywy 640 943 i 640 990 ze składem Connecting Europe Express wjeżdżają na stację Bukareszt Gara de Nord. Źródło: YouTube, kanał vladbarza. Tu link do całego filmu. Na terenie Rumunii ten wyjątkowy pociąg był również prowadzony elektrowozem: 473 004.

- Węgry (Lőkösháza – 19.09; Budapeszt – 19.09; Hidasnémeti – 19.09),

Rejon stacji Rákoshegy w Budapeszcie. Tym razem Connecting Europe Express prowadzi odpowiednio oklejony elektrowóz MÁV o oznaczeniu 480 010 (Bombardier TRAXX). Źródło: Instagram, konto public_transport_fan. Tu link do tego profilu.

- Słowacja (Koszyce – 19.09).

Elektrowóz 363 095-1 kolei ZSSK Cargo prowadził Connecting Europe Express w trakcie jego drugiego przejazdu przez Słowację. Widoczny postój na stacji Koszyce. Źródło: Instagram, konto fifo_trains. Tu link do tego profilu.

W niedzielę 19 września 2021 Connecting Europe Express przekroczył granicę słowacko-polską, zatrzymując się na krótko w Muszynie (rozkładowo 21:57 – 22:30), z której wyruszył bezpośrednio do Warszawy Centralnej. Do Polski przyprowadził go prezentowany powyżej słowacki elektrowóz 363 095-1.

W drugiej części tego materiału zajmę się przejazdem Connecting Europe Express przez Polskę oraz dokładniej przedstawię tworzące go wagony.

Dziennik maszynisty

Od 2 marca 2018 w polskich kinach wyświetlany jest film pod szczególnie interesującym dla miłośników kolei tytułem „Dziennik maszynisty”. To komedia, a w zasadzie czarna komedia produkcji chorwacko-serbskiej.

Jej głównymi bohaterami są Ilija i jego przybrany syn Sima – maszyniści. Pierwszy z wieloletnim stażem, drugi dopiero zaczynający pracę na kolei. 

Prowadzenie pociągu wiąże się także z różnymi nieprzewidzianymi, tragicznymi zdarzeniami –  wypadki śmiertelne. To właśnie jest myśl przewodnia filmu. Każdy maszynista już kogoś przejechał, a młody Sima jeszcze nikogo. Bardzo utrudnia mu to pracę, będąc ciągłym źródłem stresu.

Nie będę zdradzał, jak kończy się ta historia. Warto zobaczyć. Niestety nie wszędzie będzie to możliwe, bo film ten jest wyświetlany tylko w kinach studyjnych.

Głównym bohaterom filmu stale towarzyszy elektrowóz Kolei Serbskich (Železnice Srbije, Железнице Србије) oznaczony jako 441-602. To lokomotywa oparta na licencji szwedzkiej firmy ASEA, wyprodukowana do kolei jugosłowiańskich JŽ. Łącznie w latach 1967 – 1987 do tego przewoźnika trafiły 283 elektrowozy serii 441 w różnych wariantach. Kilkadziesiąt pierwszych egzemplarzy wyprodukowała firma ASEA, pozostałe powstały w zakładach na terenie Jugosławii. Po rozpadzie tego kraju maszyny zostały rozdzielone do poszczególnych nowych zarządów kolei, w tym do Serbii.

Elektrowóz 441-602 jako „lokomotywowy główny bohater” pojawia się wiele razy. Czasami pokazany jest z daleka, z różnymi wagonami (towarowe, osobowe, jest także skład towarowo-osobowy), innym razem można zobaczyć zbliżenia na jego fragmenty. Często akcja filmu toczy się w kabinie. Tu jednak jest możliwość, że zdjęcia te były kręcone w innych maszynach serii 441. 

Jedna ze scen zdradza, jak nagrywano film. Kiedy bohater (bohaterowie) są w kabinie, a pociąg jedzie, elektrowóz jest popychany przez małą spalinówkę. Widać to, gdy skład na chwilę zatrzymuje się na szlaku, a Sima wysiada z lokomotywy.

Główny kolejowy bohater  „Dziennika maszynisty”, czyli elektrowóz 441-602 kolei Kolei Serbskich. Źródło: YouTube.

Ilija (Lazar Ristovski) prowadzi elektrowóz 441-602. Źródło: YouTube.

Zbliżenie na detale lokomotywy. Umieszczone po obu stronach oznaczenia oraz fragment logotypu Kolei Serbskich. Źródło: YouTube.

Główni bohaterowie filmu mieszkają w dawnej wagonowni. Tu widoczna część budynku, w której Ilija choduje kwiaty. Źródło: YouTube.

Temat filmowo-kolejowy już wcześniej pojawił się w Blogu Transportowym. Był to materiał o wąskotorowym „rumunie”, który wystąpił w serialu „Czas Honoru”. Tu link.

Solaris w Belgradzie i Krakowie

W piątek, 8 marca 2013 przedstawiciele firmy Solaris Bus & Coach SA podpisali w Belgradzie umowę na dostawę 200 przegubowych autobusów. Solarisy Urbino 18 trafią do tamtejszego miejskiego przewoźnika GSP Belgrad (ГСП Београд).

Kontrakt ten to efekt wygranego przetargu. Pierwotnie dotyczył on zakupu tylko 180 przegubowców, ale z opcją zwiększenia zamówienia o 15%. Przewoźnik wykorzystał tę możliwość, dzięki czemu liczbę zamówionych autobusów zwiększono do 200. Całość za 64 miliony euro.

Wszystkie 200 autobusów trafi do stolicy Serbii jeszcze w tym roku. Pierwsze dostawy rozpoczną się na przełomie czerwca i lipca, a ostatnia dotrze do Belgradu do końca października 2013. Solarisy dla GSP będą klimatyzowane i wyposażone w składający się z siedmiu kamer system monitoringu.

Warto jeszcze dodać, że Belgrad to drugie serbskie miasto, które zdecydowało się na Solarisy. Od 2011 roku sześć przedstawicieli modelu Urbino 12 CNG kursuje po miejscowości Nowy Sad.

Wraz z dostawą nowych Solarisów GSP Belgrad wycofa starsze egzemplarze autobusów. Potencjalni kandydaci do kasacji to Ikarbusy IK201, których przewoźnik posiada kilkadziesiąt egzemplarzy, także wyprodukowanych w latach 90-tych. Prezentowany na zdjęciu #1225 to rocznik 1998. Tu w trakcie obsługi linii 17 w relacji Konjarnik – Zemun. 21.01.2012. Fot. Petar Milošević, źródło www.wikimedia.org.

Małgorzata Olszewska (Członek Zarządu firmy Solaris Bus & Coach SA) i Ćeran Nebojša (prezes GSP Belgrad). Fot. Solaris. 

Nowe Solarisy docierają także do Krakowa. Trwa realizacja kontraktu z 2011 roku dotyczącego zakupu 100 nowych autobusów przez tamtejsze MPK. Po kilkumiesięcznej przerwie w dostawach, 7 marca do przewoźnika dotarło pięć kolejnych autobusów. Wkrótce dojadą następne. Będzie ich łącznie 29 egzemplarzy, w tym 4 modele Urbino 18 i 25 sztuk Urbino 12.

Do tej pory (czyli przed 7 marca) dostarczono już 43 nowe Solarisy. Wszystkie trafiły do zajezdni Płaszów, gdzie zastąpiły już większość przegubowych Scanii CN113ALB i część solowych CN113CLL. To 20 przedstawicieli modelu Urbino 12 (nr PU904 – PU923) i 23 egz. Urbino 18 (nr PR742 – PR764).

Solaris Urbino 12 #PU923. Ostatnia solówka z dotychczas dostarczonych do MPK Kraków. Linia 522 z Bieżanowa Nowego do Placu Centralnego - most Piłsudskiego. 21.04.2012.

Solaris Urbino 18 #PR764. Ostatni przegubowiec z dotychczas dostarczonych do MPK Kraków. Linia 128 z Powstańców Wielkopolskich do Mistrzejowic. Odcinek przed pętlą. 9.03.2013.