Pokazywanie postów oznaczonych etykietą modele. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą modele. Pokaż wszystkie posty

sobota, 6 stycznia 2024

Czech Raildays 2019 (10) – modele

 

Ponownie wracam do tematu ostrawskich targów Czech Raildays 2019. Ostatnio prezentowałem wagon motorowy o nazwie Lucy Train (tu link do tego materiału). Teraz pokażę modele, które udało mi się wówczas sfotografować.

Oprócz ekspozycji zewnętrznej dotyczącej różnego rodzaju pojazdów (także autobusy i ciężarówki), na targach znajdowały się tradycyjne stoiska. Rozmieszczono je w odpowiednio zaadaptowanej hali magazynowej. To właśnie tam natrafiłem na ciekawe, jednocześnie duże modele. Były one już prezentowane w trakcie wcześniejszej edycji targów (tu link). Teraz zmieniono ich ustawienie lub pokazano w zupełnie inny sposób.

Przykładowo „bardotka” ČSD: T478.1002 została „otwarta”. Ustawiona na podnośnikach i w ten sposób zaprezentowano jej silnik i inne elementy ukryte we wnętrzu lokomotywy. 

Warto jeszcze przypomnieć, że jej pierwowzór z 1964 roku jest czynnym pojazdem historycznym, który prowadził pociągi specjalne np. w dniu 23 września 2023 z okazji wydarzenia pod nazwą Národní den železnice 2023. Tu link do serii materiałów na ten temat.



ČSD: T478.1002, bardotka, Czech Raildays 2019

ČSD: T478.1002, bardotka, Czech Raildays 2019
„Otwarty” model lokomotywy T478.1002. 11.06.2019.


ČSD: T478.1002, bardotka, Národní den železnice 2023, Bohumin
Pierwowzór modelu lokomotywy T478.1002. Maszyna podstawiona z jednym z wielu tego dnia pociągów specjalnych. Národní den železnice 2023, Bohumin. 23.09.2023.


Były także wagony motorowe. Znany z wcześniejszej edycji targów M260.001. Oryginał z 1939 roku jest odrestaurowany i sprawny.

Oprócz niego pokazano jeszcze będącego w trakcie budowy „motoraka”. Nie wiadomo, który konkretnie pojazd jest jego pierwowzorem.



Wagon motorowy M260.001, Czech Raildays 2019

Wagon motorowy M260.001, Czech Raildays 2019
Model wagonu motorowego M260.001. 


Model, motorak, Czech Raildays 2019
Model „motoraka” jeszcze nie był w pełni gotowy. 


Nie mogło także zabraknąć „laminatki”, czyli elektrowozu 240 139-6. Pierwowzór z roku 1970. Škoda 47E6 będąca w posiadaniu ČD Cargo. Zdjęcia, które można zobaczyć w Internecie wskazują, że lokomotywa obecnie jest niebieska - w barwach firmowych swojego właściela.



Lokomotywa 240 139-6, ČD Cargo, Czech Raildays 2019
Model lokomotywy 240 139-6 przewoźnika ČD Cargo.

 

Jeden z modeli był dość nietypowy. To wagon cysterna, który pełnił bliżej nieokreśloną funkcję spożywczą. Małe kubeczki i kranik sugerują podawanie napojów. Zamontowany w obudowie termometr wskazuje, że mogą to być napoje gorące, czyli najprawdopodobniej kawa, a może tylko wrzątek. To jednak tylko takie moje gdybanie.



Cysterna - model wagonu, podgrzewacz
Mała cysterna o nieokreślonej praktycznej funkcji. Kawiarka, termos, a może podgrzewacz?

 

Tyle w temacie pokazanych w Ostrawie modeli. Niestety nie pamiętam, czy na terenie wystawienniczym znajdował się przerobiony na jeżdżącą makietę kolejową dawny wagon pasażerski z przedziałem bagażowym. Opisywałem go w relacji z 2018 roku. Najprawdopodobniej jednak tym razem go nie było. Nie jest on widoczny na żadnym z wielu zdjęć, które wówczas wykonałem. Nie odpuściłbym też możliwości obejrzenia tych ciekawych czeskich i słowackich modeli.

W następnej części tej targowej relacji pojawi się „brejlovec”.






Blog Transportowy na Facebooku

czwartek, 30 listopada 2023

Leyland National 11,3 – model EFE

 

W Blogu Transportowym co jakiś czas prezentuję modele różnych pojazdów. Ostatnio był to trolejbus Pullman Standard z Valparaíso (tu link do tego materiału). Element kolekcji „Kultowe autobusy PRL-u” wydawnictwa De Agostini. 

W tym wpisie pokażę model autobusu Leyland National 11,3. Jego producentem jest brytyjska firma EFE. Jej nazwa to skrótowiec od Exclusive First Editions. 

Zacznę dość nietypowo, bo od ceny modelu. Przeglądając Internet natrafiłem na kilka ofert sprzedaży. Dotyczyły one rynku brytyjskiego i mieściły się w przedziale 10,99 – 15,95 funtów brytyjskich. Według kursu na dzień 27.11.2023 daje to wartości od 55,09 zł do 79,95 zł. W większości przypadków wysyłka stanowiła dodatkowy koszt i dotyczyła wyłącznie Wielkiej Brytanii. Były to egzemplarze ładne, zadbane, niektóre fabrycznie zapakowane w pudełko. Tu warto podkreślić, że firma EFE przestała istnieć w 2016 roku. Postawiona w stan likwidacji została przejęta przez firmę Bachmann.

Mój egzemplarz trafił do mnie dość przypadkowo. Niedawno pisałem o otwarciu nowego przystanku kolejowego Kraków Grzegórzki (tu link). Tuż obok niego, przy hali targowej, w każdą niedzielę odbywa się targ staroci. Stoisk jest dość sporo, a na nich przeróżne przedmioty. Jeden z handlujących miał duże ilości różnych samochodzików – resoraków. Pośród tych zabawek wyróżniał się pojazd innego przeznaczenia, czyli model – bohater tego wpisu. Leyland był w dobrym stanie, jedynie lekko poobcierany i trochę zabrudzony. Cena śmieszna. Raptem 10 zł, więc szybko stał się moją własnością.

Po wyczyszczeniu (tu wielkie podziękowania dla mojej żony, bo to ona oczyściła Leylanda) model prezentuje się bardzo dobrze, a drobne zarysowania praktycznie nie są widoczne i dodają „efekt eksploatacji”.

Mój egzemplarz posiada jedną z kilku dostępnych wersji malowania. Jest żółty, w oznaczeniu firmy Northern General Transport Company. Numer taborowy 4444. Linia 316 w kierunku N Shields / New York. Ma on sporo wiernie odwzorowanych detali – np. bardzo dobrej jakości (czytelne) napisy, chociażby informacja o siedzibie firmy w miejscowości Gateshead. Model został wydany w roku 1993. Jego skala to 1:76, czyli zbliżona do tej, w której ukazała się seria „Kultowe autobusy PRL-u” (1:72).

Dlaczego niektóre autobusy Northern były żółte wyjaśnia ten artykuł.

W roku 1987 firma Northern General Transport Company została sprywatyzowana. Obecnie, po przekształceniach jest to część Grupy Go-Ahead (Go-Ahead Group). 



Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE
Leyland National 11,3 nr 4444 przewoźnika Northern General Transport Company. Model firmy EFE. 


Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE
Spód modelu z podaną nazwą oraz skalą i logo EFE.

 
Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE
Detale brytyjskiego modelu.


Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De AgostiniLeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De AgostiniLeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De AgostiniLeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De AgostiniLeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini
Porównanie modelu Leylanda z przedstawionym wcześniej (tu link) Jelczem PR-110U.


Autobusy Leyland National produkowano w Wielkiej Brytanii w latach 1972 – 1985. Był to wspólny projekt dwóch znacjonalizowanych przedsiębiorstw – National Bus Company i British Leyland. W tym celu powstała nowa fabryka w miejscowości Workington.

Pojazdy te były dostępne w pięciu wersjach długości: 10,3 m, 10,6 m, 10,9 m, 11,3 m (pierwowzór dla prezentowanego modelu) i 11,6 m. Autobusy mogły mieć jedno, dwa lub trzy otwierane przez kierowcę wejścia (+ dodatkowe klamkowe drzwi awaryjne po przeciwnej stronie).

Łącznie powstało ponad 7000 tych pojazdów. Głównie na rynek Wielkiej Brytanii, a w mniejszej ilości na eksport. Autobusy Leyland National trafiły np. do Caracas w Wenezueli (aż 450 egzemplarzy – największe zamówienie eksportowe). Ponad 100 pojazdów popłynęło do miasta Kingston na Jamajce, a 40 trafiło do państwa Trynidad i Tobago. Leylandy National były także eksploatowane w Australii, Francji i Holandii oraz w Singapurze. 

Obecnie autobusy Leyland National są częścią różnych kolekcji pojazdów zabytkowych. Przykładowo taki pojazd zobaczymy w Manchester Museum of Transport. 

Prezentowany model autobusu nr 4444 był także dostępny w wersji z naklejoną na obu bokach czerwoną reklamą piwa „Vaux” i w oznakowaniu linii 310 w relacji do Sunderland. Ta wersja ukazała się w listopadzie 1993 (mój model bez reklamy trafił do sprzedaży w marcu 1993). Dodatkowo posiada ona numer rejestracyjny: MCN 843L. Tylko kilka detali więcej, a cena większa. Przeglądając Internet znalazłem nawet egzemplarz za 43,05 funtów (w oryginalnym opakowaniu).



Blog Transportowy na Facebooku


środa, 14 grudnia 2022

Trolejbusy w Valparaíso (4) – model

 

Wracam do tematu trolejbusów w Valparaíso. Ostatnio pisałem o pojazdach NAW/Hess BGT 5-25 (tu link do tego materiału). Teraz pora na obiecany model.

Ukazał się on w ramach serii „Kultowe autobusy PRL-u” wydawnictwa De Agostini. Tytuł kolekcji nijak się ma do Chile, czy USA, skąd pochodzi omawiany w tym wpisie protoplasta miniatury. 

W gronie ponad 80 modeli znalazło się tylko kilka trolejbusów. Wśród nich, w numerze 69 kolekcji pojawił się charakterystyczny biało-zielony pojazd z Valparaíso. To Pullman Standard 800. 

W opublikowanym wcześniej wpisie podałem, że pierwowzorem modelu jest chilijski trolejbus o numerze 814. Jednak po dokładniejszym porównaniu dostępnych w Internecie zdjęć i modelu oraz uwzględniając opis z gazetki De Agostini okazało się, że to inny pojazd, który został przebudowany – zmieniono mu boczne okna. Pullman nr 814 jest w pełni oryginalny. Na chwilę obecną nie jestem w stanie stwierdzić, którego trolejbusu kopią jest miniaturowy Pullman. Być może uda mi się to określić później, gdy zaprezentuję kolejne zdjęcia tych niezwykłych pojazdów z Chile. Na pewno należy jednak przyjąć, że oryginał pochodzi z lat 40-tych (lub początku 50-tych) ubiegłego wieku i najprawdopodobniej wciąż jest eksploatowany liniowo.

Poniżej zdjęcia modelu.



Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De AgostiniPullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De AgostiniPullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De AgostiniPullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De AgostiniPullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De AgostiniPullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De AgostiniPullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De AgostiniPullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini
Pullman Standard 800 - różne ujęcia modelu trolejbusu z Valparaíso.


Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini, Kultowe Autobusy PRL-u
Okładka nr 69 gazetki dołączanej do kolekcji modeli z serii „Kultowe Autobusy PRL-u”.


Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini, Kultowe Autobusy PRL-u
Zdjęcie wnętrza gazetki poświęconej trolejbusowi z Chile. Rysunek całego pojazdu wraz z opisami jego poszczególnych elementów.


Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini, Vetra VBRh, Saurer 4TIILM

Pullman Standard 800, Trolebuses de Chile, De Agostini, Vetra VBRh, Saurer 4TIILM
Zdjęcia porównawcze. Pullman Standard 800 pozuje obok innych modeli trolejbusów. Czerwona Vetra VBRh (tu link do wpisu na jej temat) i zielony Saurer 4TIILM.


Pullman Standard 800
Porównanie wielkości. Pullman Standard 800 w skali 1:72 i kocur Stefan w oryginalnym rozmiarze. 23.01.2022. 


Trolejbusy Pullman były produkowane od lat 30-tych do 50-tych ubiegłego wieku w USA. Dokładniej w miejscowości Worcester w stanie Massachusetts, na terenie dawnej firmy Osgood Bradley Car Company. Pierwotnie specjalizowała się ona w produkcji wagonów kolejowych i tramwajowych. Pullman przejął ją w 1930 roku. Łącznie powstało tam ponad 2000 trolejbusów. Większość dla miast USA. Ostatnia transza „autobusów na szelkach” wyprodukowanych przez firmę trafiła właśnie do Valparaíso. Było to aż 30 egzemplarzy.

Marka Pullman jest jednak przede wszystkim znana jako tabor szynowy. Kolejowy i tramwajowy. Producent ten wytwarzał również pociągi metra. 

Prezentowany model nadal jest oferowany w sprzedaży internetowej. Znajdziemy go w różnych sklepach, także zagranicznych (np. na kanadyjskiej wersji serwisu eBay w cenie około 50 dolarów USA). Za 300 koron czeskich można go nabyć na stronie www.ceskatrafika.com – tu jako kolekcja „Kultovní autobusy minulé éry”.

W kolejnej, już piątej części wpisów poświęconych trolejbusom z Valparaíso zaproszę Was na pętlę przy budynku urzędu celnego (Edificio de la Aduana de Valparaíso). Tu link do tego materiału.



Blog Transportowy na Twitterze