Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Grecja. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Grecja. Pokaż wszystkie posty

niedziela, 9 października 2022

Dni NATO 2022 Ostrawa (1) – samoloty cywilne

 

W Blogu Transportowym co jakiś czas opisuję imprezy transportowe odbywające się w Czechach (tu przykładowy link). Jednym z najbardziej znanych i przyciągających tłumy zwiedzających wydarzeń dotyczących prezentacji różnych pojazdów są organizowane od wielu lat Dni NATO. W tym roku była to już ich 22 edycja, połączona z odbywającymi się po raz 13. Dniami Czeskich Sił Powietrznych (22. Dny NATO v Ostravě & 13. Dny Vzdušných sil AČR). Wydarzenie to ma miejsce na lotnisku w miejscowości Mošnov w rejonie Ostrawy (Ostrava Airport). 

W tym roku impreza ta odbyła się 17 i 18 września i tradycyjnie przyciągnęła ogromne ilości osób. Organizatorzy podali, że łącznie odwiedziło ją 110 tysięcy zwiedzających, z czego 85 tysięcy pierwszego dnia. Wówczas trafiłem tam także i ja. 

Dni NATO to bez wątpienia impreza wojskowa, ale dająca także możliwość zapoznania się z cywilnymi środkami transportu, np. z taborem straży pożarnej. Były również cywilne samoloty. One wprawdzie nie stanowiły ekspozycji, ale stały w miejscu dostępnym dla zwiedzających. Ogrodzone, ale doskonale widoczne.

Wstęp na teren imprezy był możliwy od godziny 8:30, a parkingi otwierano już o 6:30. Na tę godzinę próbowało dojechać bardzo dużo osób, więc tworzyły się ogromne korki. Pierwotnie mieliśmy jechać pociągiem, ale podana przez organizatorów odległość 3 km do przejścia ze stacji na teren imprezy oraz niezbyt dobry rozkład jazdy spowodowały zmianę zdania. Tym bardziej, że zwiedzenie rozległego terenu, na którym odbywają się Dni NATO wymaga dość długiego chodzenia. 

Parking dla samochodów znajdował się na obszarze lotniska, na terenie zielonym. Tuż obok będących bohaterami tego materiału samolotów cywilnych. Przyleciały one do mającej tam siedzibę firmy JOB AIR Technic, która podaje na swojej stronie internetowej, że prowadzone przez nią centrum serwisowe uważane jest za jedno z największych w Europie Środkowej.

Lista usług oferowanych przez JOB AIR Technic jest dość spora. Znajdziemy na niej np. poważne naprawy lub modyfikacje, ważenie samolotów, dostosowanie systemów nawigacyjnych i remont akumulatorów lotniczych. Firma specjalizuje się w obsłudze technicznej następujących maszyn: Boeing 737-300 / 400 / 500 (CFM56); Boeing 737-600 / 700 / 800 / 900 (CFM56); Boeing 737 MAX (CFM LEAP-1B); Airbus A320 CEO (CFM56, IAE V2500); Airbus A330 (GE CF6, PW 4000, RR Trent 700) i Airbus A320neo (CFM LEAP-1A, PW 1100G).

Samoloty cywilne zlokalizowane przy hangarze JOB AIR Technic były ustawione dość ciasno, dlatego nie wszystkie udało mi się sfotografować i zidentyfikować. 

Najlepiej widoczny (pomijając ogrodzenie) był pomalowany na biało Airbus A321-200 o rejestracji N226WG należący do Wings Capital Partners z USA. Jest to prywatna platforma leasingu samolotów, które są wynajmowane liniom lotniczym na całym świecie. Jak podano na stronie internetowej platformy, Wings jest własnością aktywnych inwestorów, Sightway Capital, firmy Two Sigma, Corrum Capital i zespołu Wings Management Team.

Omawiana maszyna została zbudowana we wrześniu 2017 i pod oznaczeniem XA-ZEN latała dla meksykańskich linii Interjet. To dość ciekawy przewoźnik ze względu na eksploatowany tabor, którego podstawą były rosyjskie samoloty Suchoj Superjet 100-95. Jak podaje portal Planespotters.net, miał ich aż 22 egzemplarze. Piszę w czasie przeszłym, bo w roku 2021 ogłoszono upadłość linii Interjet. Przyczyną była między innymi pandemia COVID-19. 

W marcu 2020 samolot ten został wycofany z eksploatacji i oczekiwał na nowego wynajmującego w USA, a następnie w Europie. W Internecie można natrafić na informacje, że po remoncie z Ostrawy odleci do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie będzie eksploatowany przez Air Arabia.



Airbus A321-200, N226WG, Wings Capital Partners, Ostrava Airport

Airbus A321-200, N226WG, Wings Capital Partners, Ostrava Airport

Airbus A321-200, N226WG, Wings Capital Partners, Ostrava AirportAirbus A321-200, N226WG, Wings Capital Partners, Ostrava Airport

Airbus A321-200, N226WG, Wings Capital Partners, Ostrava AirportAirbus A321-200, N226WG, Wings Capital Partners, Ostrava Airport
Biały Airbus A321-200 o rejestracji N226WG z platformy leasingowej Wings Capital Partners. W tle pozostałe samoloty ciasno ustawione przy hali JOB AIR Technic. Najbliżej biało-niebieski Boeing 737-45D(SF) z CargoLogic Germany. 17.09.2022.


Airbus A321-200, N226WG, Wings Capital Partners, Ostrava Airport

Airbus A321-200, N226WG, Wings Capital Partners, Ostrava Airport
Trochę inne spojrzenie na Airbusa A321-200 nr N226WG i inne samoloty - zza parkingu dla osobówek zlokalizowanego na pasie zieleni. 17.09.2022.



Obok Arbusa z Wings Capital Partners ustawiono maszynę w konfiguracji cargo, czyli Boeinga 737-45D(SF) o rejestracji D-ACLX w barwach CargoLogic Germany. To firma będąca częścią rosyjskiej Grupy Volga-Dnepr. Obecnie nie prowadzi ona działalności transportowej, co wynika bezpośrednio z sankcji wojennych nałożonych po agresji Rosji na Ukrainę. Jak podaje portal Planespotters.net, flotę CargoLogic Germany tworzą tylko trzy samoloty, same Boeingi 737. Oprócz ostrawskiego lotniska, stoją one odstawione w Helsinkach (Finlandia) i na Węgrzech, w Budapeszcie.

Omawiany samolot o rejestracji D-ACLX to rocznik 1997. Aż do roku 2017 latający pod polską rejestracją SP-LLF jako Boeing 737-45D w barwach LOT-u. Przyznam, że miałem okazję podróżować na jego pokładzie w 2011 roku. Obsługiwał wówczas rejs czarterowy LO 6221 Katowice – Thessaloniki (Saloniki). Tu link do wpisu na ten temat.

Przed Boeingiem cargo D-ACLX, obok białego Airbusa N226WG ustawiono maszynę w malowaniu linii Ryanair. Samolot był bardzo zasłonięty, więc na wykonanych wówczas zdjęciach udokumentowałem jedynie jego fragmenty. To Boeing 737-8AS(WL) o rejestracji EI-EVW. Rocznik 2012. Do Ryanaira raczej już nie wróci. Leasing maszyny został zakończony.


Boeing 737-45D(SF), D-ACLX, CargoLogic Germany, Ostrava Airport

Boeing 737-45D(SF), D-ACLX, CargoLogic Germany, Ostrava AirportBoeing 737-45D(SF), D-ACLX, CargoLogic Germany, Ostrava Airport

Boeing 737-45D(SF), D-ACLX, CargoLogic Germany, Ostrava Airport
Towarowy Boeing 737-45D(SF) o rejestracji D-ACLX z CargoLogic Germany. Przed nim widoczny fragment dawnej maszyny linii Ryanair. 17.09.2022.


Kolejny z ustawionych w Mošnovie samolotów to biały Boeing 737-5L9 o rejestracji T7-CTA. Rocznik 1998. Obecnie własność prywatna - Enrique Piñeyro, były pilot linii lotniczych, a teraz aktor i producent filmowy.

Maszyna ta swoje pierwsze rejsy realizowała dla nieistniejących już duńskich linii Maersk Air. Miała też epizody w Polskich Liniach Lotniczych LOT (jako SP-LKK) i niemieckich Air Berlin. Od 2007 do 2019 roku eksploatowały ją indonezyjskie linie Travira Air (jako PK-TVZ).


Boeing 737-5L9, T7-CTA, Enrique Piñeyro, Ostrava Airport

Boeing 737-5L9, T7-CTA, Enrique Piñeyro, Ostrava Airport
Boeing 737-5L9 o rejestracji T7-CTA należący do Enrique Piñeyro. Po lewej stronie widać ogon samolotu w barwach Ukraine International Airlines, a po prawej fragmenty maszyny ex Ellinair - piszę o nich poniżej. 


Pośród innych maszyn widoczne były fragmenty samolotu rosyjskich linii lotniczych Pobeda. To dopiero trzyletni Boeing 737-8MC(WL) o rejestracji VP-BQY. Maszyna na lotnisku w Mošnovie jest odstawiona od lutego 2022. Trafiła tam na kilka dni przed atakiem Rosji na Ukrainę.

Ustawiony tyłem do ewentualnych fotografujących stał Airbus A320-214 o dość nietypowej rejestracji 2-WZIE. Własność firmy leasingowej SMBC Aviation Capital, do której maszyna wróciła po zakończeniu wynajmu. To rocznik 2008. Od nowości eksploatowany przez Air Arabia (jako A6-ABO), a od 2014 roku do 2020 latający dla egipskich linii Air Cairo (jako SU-BSM). W grudniu 2020 maszyna trafiła na ostrawskie lotnisko.

Z tyłu stał też Boeing 737-8AS(WL) w barwach Ukraine International Airlines. To dawny UR-PSU. Rocznik 2009. Do roku 2016 eksploatowany przez linie Ryanair (jako EI-EFS), a potem trafił na Ukrainę. Obecnie pod rejestracją OE-IMA samolot wrócił do właściciela (SMBC Aviation Capital) i oczekuje na ewentualny nowy wynajem.


Airbus A320-214, 2-WZIE, SMBC Aviation Capital, Ostrava Airport
Airbus A320-214 o rejestracji 2-WZIE z SMBC Aviation Capital. Za nim widoczne fragmenty Boeinga 737-8MC(WL) w biało-niebieskim malowaniu rosyjskich linii Pobeda.


Najbliżej hali stał ustawiony Airbus A319-133 w biało-niebieskich barwach greckich linii Ellinair. Przewoźnik ten działał w latach 2014 – 2021 obsługując również loty do Polski. To rocznik 2008, który swoje pierwsze loty wykonywał dla meksykańskich linii Volaris (jako XA-VOO). Potem stał się greckim SX-EMB, a od 2021 roku ma obecną rejestrację EI-FGE i jako własność FPG Group oczekuje na kolejnego najemcę.


Airbus A319-133, EI-FGE, FPG Group (ex Ellinair), Ostrava Airport
Airbus A319-133 o rejestracji EI-FGE należący do FPG Group, w biało-niebieskim malowaniu nieistniejących linii Ellinair. Po lewej ogon T7-CTA.


W pewnym oddaleniu od tymczasowego wygrodzenia, przy hali JOB AIR Technic ustawił się samolot, który przyleciał na Dni NATO. Gulfstream Aerospace G-V greckiej armii. Dokładnie maszyna o oznaczeniu 678. 


Gulfstream Aerospace G-V, 678, Hellenic Air Force, Ostrava Airport

Gulfstream Aerospace G-V, 678, Hellenic Air Force, Ostrava AirportGulfstream Aerospace G-V, 678, Hellenic Air Force, Ostrava Airport

Gulfstream Aerospace G-V, 678, Hellenic Air Force, Ostrava Airport
Gulfstream Aerospace G-V nr 678 z greckiej armii przyleciał specjalnie na Dni NATO. W tle Boeing 737 w barwach Ukraine International Airlines, a dalej maszyna z logo irlandzkich linii Aer Lingus.


Po drugiej stronie lotniska także ustawiono kilka cywilnych maszyn. Przedstawię je w drugiej części relacji z Dni NATO 2022 w Ostrawie.



Blog Transportowy na Twitterze

piątek, 1 października 2021

Connecting Europe Express

 

We wpisie prezentującym znaczki o tematyce kolejowej (tu link) wspomniałem o specjalnym pociągu o nazwie Connecting Europe Express, który we wrześniu przemierzy Europę, zatrzymując się także na polskich stacjach. Został on uruchomiony w związku z obchodzonym Europejskim Rokiem Kolei 2021. Jego trasę zaplanowano przez terytoria aż 26 krajów. Odległość, którą pokona szacuje się na 20 tysięcy kilometrów. Przejazd pociągu jest możliwy dzięki współpracy aż 40 partnerów kolejowych. 

Pociąg Connecting Europe Express swą długą podróż rozpoczął 2 września 2021 w Portugalii, dokładnie w Lizbonie (dworzec Oriente). Tworzył go sześcioczłonowy skład Talgo hiszpańskich kolei RENFE w charakterystycznych niebieskich barwach, prowadzony elektrowozem Kolei Portugalskich (Comboios de Portugal) serii 5600. Dokładnie była to maszyna numer 5604. Z Portugalii Connecting Europe Express wjechał do Hiszpanii, zatrzymując się na noc z 3 na 4 września 2021 w Madrycie. Przekroczenie granicy oznaczało także zmianę lokomotywy – na maszynę RENFE. Był to elektrowóz 252-075. W przeciwieństwie do maszyny kolei portugalskich, nie miał on żadnej okolicznościowej okleiny. Tylko zwykłe malowanie firmowe RENFE, w niektórych miejscach lekko wytarte.



Connecting Europe Express, CP 5604 + Talgo IV nr 4B12

Connecting Europe Express, CP 5604 + Talgo IV nr 4B12Connecting Europe Express, CP 5604 + Talgo IV nr 4B12
Pociąg Connecting Europe Express wyrusza w podróż po Europie ze stacji Lisboa Oriente. Prowadzi go elektrowóz CP 5604, a skład to Talgo IV nr 4B12. Źródło: YouTube, kanał Daniel Nogueira. Tu link do całego filmu.


Connecting Europe Express, RENFE 333-404 + Talgo IV nr 4B12
Na portalu YouTube znajdziemy sporo filmów przedstawiających Connecting Europe Express w trakcie trwającej od 2 września podróży z Lizbony do Paryża. Ten screen pokazuje wydarzenie poprzedzające, czyli transport składu Talgo z Hiszpanii do stolicy Portugalii. Prowadzi go spalinówka 333-404 kolei RENFE. Źródło: YouTube, kanał Fernando Liberato. Tu link do całego filmu.


Connecting Europe Express, RENFE 252-075 + Talgo IV nr 4B12
Przez teren Hiszpanii Connecting Europe Express był prowadzony elektrowozem RENFE o oznaczeniu 252-075. Źródło: YouTube, kanał Ferrocarril Ibérico - Canal Oficial. Tu link do całego filmu.


Z Hiszpanii w dniu 4 września 2021 Connecting Europe Express wjechał do Francji, zatrzymując się w przygranicznej miejscowości Hendaye. Tam nastąpiła zmiana pociągu. Kursujący po iberyjskim rozstawie szyn (1668 mm) skład Talgo został zastąpiony przez wagony normalnotorowe (1435 mm), które wyruszyły w ponad miesięczną podróż. Zmieniały się tylko lokomotywy.



Connecting Europe Express, RENFE 252-047 + Talgo IV nr 4B12Connecting Europe Express, RENFE Talgo IV nr 4B12 + 252-075
Elektrowóz 252-047 hiszpańskich kolei RENFE odjeżdża ze składem Talgo IV z francuskiej stacji Hendaye, gdzie przyprowadziła go maszyna 252-075 (teraz jest ona na końcu pociągu). To powrót do Hiszpanii. Na sąsiednim torze stał już Connecting Europe Express w wersji na tor 1435 mm. Źródło: YouTube, kanał Trenvista. Tu link do całego filmu. W opisie do nagrania podano, że to najprawdopodobniej ostatnia podróż pochodzącego z lat 80-tych Talgo IV nr 4B12. Przypuszczalnie zostanie zezłomowany.


Stacja graniczna Hendaye, Connecting Europe Express
Stacja graniczna Hendaye. Po prawej stronie iberyjski Connecting Europe Express z hiszpańską lokomotywą 252-075, a po lewej normalnotorowy z francuską lokomotywą kolei SNCF BB 7296. Źródło: YouTube, kanał FBRailways. Tu link do całego filmu.


Connecting Europe Express, SNCF BB 7296
Elektrowóz kolei SNCF o oznaczeniu BB 7296 (rocznik 1980) prowadził Connecting Europe Express przez Francję. Również i ten przewoźnik nie ozdobił lokomotywy okolicznościową grafiką. Źródło: YouTube, kanał FBRailways. Tu link do całego filmu.


Normalnotorowy  Connecting Europe Express został zestawiony z sześciu wagonów różnego typu i należących do różnych przewoźników. Dokładniej opiszę je w kolejnej części materiału. Teraz zajmę się dalszą trasą przejazdu. 

Z Hendaye pociąg dotarł do Bordo (4/5 września). Zatrzymał się również w Chambéry – 5.09 i opuścił terytorium Francji. Następnie przemieszczał się przez następujące kraje:

- Włochy (Turyn – 5/6.09; Mediolan – 6/7.09; Genua – 7.09; Rzym – 7/8.09; Vaiano – 8.09; Nogara – 8.09; Werona – 8.09; Bolzano – 8/9.09; Brenner – 9.09),



Connecting Europe Express, Trenitalia E402B.175 + E402B.174Connecting Europe Express, Trenitalia E402B.175 + E402B.174
Stacja Mediolan. Connecting Europe Express wyrusza w kierunku Genui. Pociąg prowadzą dwa elektrowozy włoskich kolei Trenitalia: E402B.175 i E402B.174. Źródło: YouTube, kanał Akiem483. Tu link do całego filmu.


- Austria (Innsbruck – 9.09; Wörgl – 9.09; Salzburg – 9.09; Linz – 9.09; Sankt Pölten – 9/10.09; Wiedeń – 10.09),


Connecting Europe Express, ÖBB 1116 276
Przez Austrię Connecting Europe Express był prowadzony przez elektrowóz kolei ÖBB. Dokładnie to Taurus (EuroSprinter) produkcji Siemensa o oznaczeniu 1116 276. Jak widać, ten przewoźnik zadbał o odpowiednie oklejenie lokomotywy. Tu w trakcie odjazdu ze stacji Wörgl. Źródło: YouTube, kanał DaTirolerGamer. Tu link do całego filmu.


- Słowacja (Bratysława – 10/11.09),


Connecting Europe Express, ZSSK 383 110-4
Connecting Europe Express odjeżdża z głównego dworca w Bratysławie w kierunku Węgier. Prowadzi go elektrowóz Siemens Vectron MS kolei ZSSK o oznaczeniu 383 110-4. Rok produkcji: 2018. Maszyna w okolicznościowej okleinie. Źródło: YouTube, kanał European Railways / ヨーロッパ鉄道情報. Tu link do całego filmu.


- Węgry (Rajka – 11.09; Sopron – 11.09; Szombathely – 11.09; Zalaszentiván – 11.09; Gyékényes – 11.09),


Connecting Europe Express, MÁV 628 309 + 418 ???
„Gagarin” węgierskich kolei MÁV o oznaczeniu 628 309 wraz z niezidentyfikowaną lokomotywą spalinową serii 418 (ex M41) prowadzi Connecting Europe Express w kierunku Chorwacji. Rejon stacji Nagykanizsán. Źródło: Instagram, konto nagy.zsombor.minden.ami.vasut. Tu link do tego profilu.


- Chorwacja (Koprivnica – 11.09; Zagrzeb – 11/12.09, Slavonski Brod – 12.09; Tovarnik – 12.09),


Connecting Europe Express, HŽPP 1141 390 + 1141 389Connecting Europe Express, HŽPP 1141 390 + 1141 389
Connecting Europe Express w dniach 11 i 12 września 2021 dotarł na teren Chorwacji. Był tam prowadzony w trakcji podwójnej przez odpowiednio oklejone elektrowozy kolei HŽPP o oznaczeniach 1141 390 i 1141 389. Źródło: YouTube, kanał HZCAR-Croatia/trains. Tu link do całego filmu


- Serbia (Šid – 12.09; Belgrad – 12/13.09; Preševo – 13.09),



Connecting Europe Express, Srbija Voz 441 751-6 + 441 601-3
Connecting Europe Express na dworcu w Belgradzie. Tu również trakcja podwójna dwóch ex jugosłowiańskich elektrowozów. To maszyny serbskich kolei Srbija Voz (państwowy przewoźnik pasażerski, który został utworzony niedawno, bo w roku 2015, po podziale Kolei Serbskich - Železnice Srbije). Pierwsza o oznaczeniu 441 751-6, a druga to 441 601-3. Źródło: Instagram, konto rvr992. Tu link do tego profilu. Warto jeszcze dodać, że na temat lokomotyw serii 441 pisałem już w tym wpisie.


- Macedonia Północna (Tabanovce – 13.09; Skopje – 13/14.09; Gewgelija – 14.09),


Connecting Europe Express, MŽ 442-003
Na stacji Skopje stoi Connecting Europe Express. Prowadzi go lokomotywa macedońskich kolei MŽ nr 442-003, czyli kolejny ex jugosłowiański pojazd. Źródło: Instagram, konto trains_in_macedonia. Tu link do tego profilu. Na popychu niewidoczna maszyna o oznaczeniu 461-119.


- Grecja (Idomeni – 14.09; Saloniki – 14.09; Ateny – 14/15.09, a potem powrót tą samą trasą do Salonik – 15.09, także dwukrotny przejazd przez stację Katerini, o której pisałem tutaj),


Connecting Europe Express, OSE (ΟΣΕ) 120 021
Grecja. Connecting Europe Express prowadzony przez stosownie oklejony elektrowóz kolei OSE (ΟΣΕ) o oznaczeniu 120 021. Stacja Afidnes w rejonie Aten. Źródło: YouTube, kanał All Things Trains by DrTesla. Tu link do całego filmu. Ostatni odcinek, do bułgarskiej granicy pociąg pokonał ze spalinową lokomotywą nr 220 007.


- Bułgaria (Kulata – 15.09; Sofia – 15/16.09; Ruse – 16/17.09),


Connecting Europe Express, BDŻ (БДЖ) 80 044
Na głównym dworcu w Sofii stoi Connecting Europe Express prowadzony przez elektrowóz bułgarskich kolei BDŻ (БДЖ). To Siemens Smartron o oznaczeniu 80 044. Rocznik 2020. Źródło: Instagram, konto genchev.03. Tu link do tego profilu.


- Rumunia (Giurgiu – 17.09; Bukareszt – 17/18.09; Braszów – 18.09; Sybin – 18.09; Copșa Mică – 18.09; Kluż-Napoka – 18.09; Oradea – 18.09; Arad – 19.09; Curtici – 19.09),



Connecting Europe Express, CFR 640 943 + 640 990Connecting Europe Express, CFR 640 943 + 640 990
Bułgaria, stacja Ruse. Do sześciu wagonów pociągu Connecting Europe Express są już podpięte rumuńskie lokomotywy kolei CFR. Dwie  spalinówki o oznaczeniach 640 943 i 640 990. To zmodernizowane lokomotywy dawnej serii 060DA, występującej także na sieci PKP jako ST43. Źródło: YouTube, kanał БДЖ Русе. Tu link do całego filmu.


Connecting Europe Express, CFR 640 943 + 640 990Connecting Europe Express, CFR 640 943 + 640 990

Connecting Europe Express, CFR 640 943 + 640 990
Rumunia. Lokomotywy 640 943 i 640 990 ze składem Connecting Europe Express wjeżdżają na stację Bukareszt Gara de Nord. Źródło: YouTube, kanał vladbarza. Tu link do całego filmu. Na terenie Rumunii ten wyjątkowy pociąg był również prowadzony elektrowozem: 473 004.


- Węgry (Lőkösháza – 19.09; Budapeszt – 19.09; Hidasnémeti – 19.09),



Connecting Europe Express, MÁV 480 010
Rejon stacji Rákoshegy w Budapeszcie. Tym razem Connecting Europe Express prowadzi odpowiednio oklejony elektrowóz MÁV o oznaczeniu 480 010 (Bombardier TRAXX). Źródło: Instagram, konto public_transport_fan. Tu link do tego profilu.


- Słowacja (Koszyce – 19.09).



Connecting Europe Express, ZSSK Cargo 363 095-1
Elektrowóz 363 095-1 kolei ZSSK Cargo prowadził Connecting Europe Express w trakcie jego drugiego przejazdu przez Słowację. Widoczny postój na stacji Koszyce. Źródło: Instagram, konto fifo_trains. Tu link do tego profilu.


W niedzielę 19 września 2021 Connecting Europe Express przekroczył granicę słowacko-polską, zatrzymując się na krótko w Muszynie (rozkładowo 21:57 – 22:30), z której wyruszył bezpośrednio do Warszawy Centralnej. Do Polski przyprowadził go prezentowany powyżej słowacki elektrowóz 363 095-1.

W drugiej części tego materiału zajmę się przejazdem Connecting Europe Express przez Polskę oraz dokładniej przedstawię tworzące go wagony.



Wpisy poświęcone kolei


niedziela, 18 maja 2014

Metro obok Akropolu


Ateński Akropol pojawił się w Blogu Transportowym dwa razy. Pisałem o przyjeżdżających tam autobusach oraz o tajemniczej „linii kolejowej”. Przy temacie szynowym pozostaję. Realizowany przeze mnie plan zwiedzania greckiej stolicy (czyli narzucony przez biuro podróży) zakładał, że po obejrzeniu Akropolu udamy się do położonych niżej zabytków, wcześniej zaliczając słynny Areopag, czyli miejsce, w którym przemawiał apostoł Paweł, co zostało dokładnie przedstawione na kartach Biblii.  Podziwianie tych niezwykłych miejsc było mocno utrudnione przez panujący już ogromny upał (+35 stopni w cieniu). Całe szczęście, że dotarliśmy tam o tej porze, a nie np. w południe.  Zabytków pełno, a sił i chęci coraz mniej, bo upał łączył się także ze zmęczeniem po nocnej podróży. I tak dotarliśmy do wielkiej i pięknej świątyni Hefajstosa (Hefajstejon, budowany w latach około 445 p.n.e. – 425 p.n.e.). Moja żona dzielnie biegała z aparatem i dokumentowała ten niezwykły zabytek oraz całą okolicę, a ja wręcz padałem ze zmęczenia. Usłyszałem jednak pewien dźwięk, który od razu mnie orzeźwił. Ewidentnie było słychać pociąg. Linia kolejowa pośród zabytków, w tak historycznym miejscu? Coś jeździło i to dość często. Zmęczenie prysło, a upał przestał aż tak dokuczać. Usilnie zacząłem namierzać źródło dźwięku. Było ono całkiem blisko. Tuż obok świątyni Hefajstosa znajdował się ogród, a na jego końcu kamienny płot, za którym na pewno jeździło coś szynowego.


Hefajstejon, świątynia Hefajstosa w Atenach

Hefajstejon, świątynia Hefajstosa w Atenach

Widok na Hefajstejon. Po prawej stronie jeździło coś szynowego.


Po długim chodzeniu należało w końcu gdzieś usiąść. W sumie od wyjścia z autobusu nie siedzieliśmy, tylko cały czas chodziliśmy. We wspomnianym parku przy świątyni Hefajstosa były ławki, w dodatku w cieniu. Postanowiliśmy zatrzymać się tam na chwilę. Naprawdę zostało tam tylko jedno z nas, czyli żona, a ja wiedząc, że każda sekunda jest na wagę złota (czas na zwiedzanie tego miejsca był ograniczony, potem grupa przemieszczała się dalej), pospiesznie ruszyłem w stronę kamiennego płotu. Za nim faktycznie leżały szyny. Nie korzystały z nich jednak pociągi, tylko metro. Dokładnie linia nr 1.

Ateńskie metro to obecnie trzy linie. Druga i trzecia powstały stosunkowo niedawno, otwarcie w 2000 roku. Natomiast opisywana pierwsza trasa jest datowana na 1904 rok (wówczas nastąpiła elektryfikacja, natomiast już od 1869 roku funkcjonowała trakcja parowa).  Ma ona długość 25,6 km i 24 stacje. Końcowe to Pireus i Kifissia (pociągi zaczęły docierać do tej stacji dopiero w 1957 roku). Trasa „jedynki” przebiega głównie po powierzchni ziemi, bo to wszakże dawna linia kolejowa, łącząca miasta Pireus i Ateny (Athens & Pireus Railway, Σιδηρόδρομος Αθηνών-Πειραιώς). W trakcie mojej wizyty w Grecji, w 2011 roku, linia nr 1 była remontowana. Pociągi metra przejeżdżające obok Akropolu kursowały w skróconej relacji Pireus – Omonia (pomiędzy nimi 7 stacji pośrednich).

Ze względu na brak czasu mogłem sobie pozwolić na obejrzenie przejazdu tylko trzech pociągów. Dwa pierwsze fotografowałem, a trzeci filmowałem. Wszystkie reprezentowały tabor dostarczony w latach 2000 – 2004, czyli z myślą o olimpiadzie. Wówczas ateńskie metro wzbogaciło się o 120 nowych wagonów trzeciej generacji, seria 11. Zmontowała je grecka spółka Hellenic Shipyards, czyli stocznia morska, która we współpracy z firmami Siemens i ADtranz (obecnie Bombardier) poszerzyła swoją działalność o tabor szynowy (nie była to jednak pierwsza tego typu działalność – stocznia już wcześniej składała pociągi). Nowe wagony bazowały na konstrukcji z lat 80-tych (trzecia generacja, seria 8), która nadal jest eksploatowana w Atenach. Seria 11 to trójwagonowe ezt, które jeżdżą w składach po dwa, czyli łącznie każdy pociąg serii 11 ma sześć „pudeł”. Pierwotnie było więc 20 pociągów trzeciej generacji, serii 11. Niestety 2 marca 2009 doszło do ataku terrorystycznego na stacji Kifissia. Było to związane z całą serią zamachów i niepokojów społecznych w Atenach i Thessalonikach (tak reagowali Grecy na słynny kryzys). Wspomnianego dnia zniszczono (spalono) 9 wagonów serii 11.

Człony zewnętrzne ezt serii 11 oznaczono w przedziale 3101 – 3180, natomiast środkowe 3201 – 3240. Wszystkie wspomniane pociągi oglądałem pomiędzy stacjami Thissio (po lewej), a Monastiraki. Na tym odcinku także trwał remont. Czynny był tylko jeden tor. Poniżej skład jadący z Pireusu do Omonii. Jego tylna część, czyli drugi ezt. Dwa ostatnie wagony to #3231+3161. Na przykładzie #3231 widać jak bardzo zdewastowane jest wnętrze pojazdu – pomazane ściany:


ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1, skład trzeciej generacji, seria 11, Hellenic Shipyards/ADtranz/Siemens

ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1, skład trzeciej generacji, seria 11, Hellenic Shipyards/ADtranz/Siemens

ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1, skład trzeciej generacji, seria 11, Hellenic Shipyards/ADtranz/Siemens

ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1, skład trzeciej generacji, seria 11, Hellenic Shipyards/ADtranz/Siemens

ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1, skład trzeciej generacji, seria 11, Hellenic Shipyards/ADtranz/Siemens

Siedem minut później fotografowałem następny skład linii 1. Tym razem w relacji przeciwnej, Omonia – Pireus. Na tablicy kierunkowej przy stacji docelowej znajduje się numer pociągu. W tym wypadku 3, czyli to ten sam skład, który zaprezentowałem powyżej. Omonia to następna stacja za Monastiraki, więc pociąg zdążył zmienić kierunek jazdy i wrócić. Tak więc utrwaliłem nie trzy, a tylko dwa składy ateńskiego metra. Jako drugi ezt jedzie #3129+3215+3150 (pierwszy to #3161+3231+31??):


ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1, skład trzeciej generacji, seria 11, Hellenic Shipyards/ADtranz/Siemens

ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1, skład trzeciej generacji, seria 11, Hellenic Shipyards/ADtranz/Siemens

Powyższy skład na mocno nieudanym zdjęciu stoi na stacji Thissio. Tam już są dwa tory:


ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1, skład trzeciej generacji, seria 11, Hellenic Shipyards/ADtranz/Siemens

Pusty tor (i miejsce po rozebranym). Widok w stronę stacji Monastiraki (kierunek Omonia, Kifissia):


ATTIKO METPO, metro w Atenach, linia nr 1 w rejonie Akropolu

Film. Pociąg nr 4 jedzie z Pireusu do Omonii. Zmiana trasy (czyli skrócenie relacji) dodatkowo podkreślono żółtym tłem. Ostatni wagon to #3131. Oznaczeń pozostałych niestety nie udało mi się rozszyfrować. Szum, który słychać po przejechaniu pociągu to cykady. Pluskwiaki, które potrafią niesamowicie hałasować:



 
Na linii nr 1 kursują również składy trzeciej generacji, serii 8 (dostawa w latach 1983 – 1985) i 10 (1993 – 1995). Wizualnie są one bardzo podobne do prezentowanych we wpisie wagonów serii 11, która jest w zasadzie modernizacją wcześniejszych modeli. Wszystkie powyższe materiały powstały 7 sierpnia 2011.


Grecja 2011

Blog Transportowy na Facebooku