Ponownie wracam do materiału sprzed ponad 20 lat. Ostatnio opisałem przejazd pociągiem z Kędzierzyna-Koźla (tu link). Dotarłem nim do Kamieńca Ząbkowickiego, gdzie sfotografowałem dość sporo taboru kolejowego.
Zaczynam od lokomotyw ustawionych przy peronach stacji, od strony Nysy. Było ich siedem. Dwie z nich stały przy koźle oporowym kończącym peron trzeci.
Ustawiona od strony peronu maszyna to ST43-167 z 1969 roku. Jej pierwszym przydziałem był Ostrów Wielkopolski, potem (od 1977 roku) stacjonowała w Tarnowie (w tym oddelegowanie do Nowego Sącza), a w 1987 roku trafiła do Kamieńca Ząbkowickiego. Według informacji krążących po Internecie, dnia 1.10.2000 zapadła decyzja o jej złomowaniu, którą zrealizowano około roku 2002.
Druga lokomotywa to ST43-419 z 1978 roku. Jedna z ostatnich przedstawicielek tej serii dostarczonych do PKP (łącznie były aż 422 egzemplarze takich lokomotyw). Swoją pracę rozpoczęła w Nowym Sączu, a następnie w roku 1986 trafiła do Nysy. Od 1991 w Kamieńcu Ząbkowickim, potem przydział do Wałbrzycha i ponownie Kamieniec Ząbkowicki. Decyzja kasacyjna zapadła w 2001 roku, a fizyczna likwidacja została przeprowadzona w roku 2002.
Więcej maszyn ustawiono na torze kończącym się przy peronie drugim. Jako pierwsza stała lokomotywa o oznaczeniu SU46-018. Rocznik 1977. Do roku 1986 była przydzielona do „szopy” w Jeleniej Górze, następnie trafiła do Nysy, a potem (od 1991 roku) przypisano ją do Kamieńca Ząbkowickiego. Od końca roku 1998 oficjalnie oczekiwała złomowania, które nastąpiło w 2001 roku.
Jako ciekawostkę dodam, że lokomotywa ta np. prowadziła pociągi pasażerskie na linii Prudnik – Gogolin przez Krapkowice. Tu link do zdjęcia.
Druga w kolumnie lokomotywa to SU46-019. Także rocznik 1977, a historia podobna jak w przypadku SU46-018, czyli Jelenia Góra, Nysa (od 1987) i Kamieniec Ząbkowicki (od 1991). Od 1998 oczekiwała na złomowanie, a w 2001 roku przestała istnieć.
Za „sukami” stały jeszcze trzy wyprodukowane w Rumunii Electroputere 060DA. Jako pierwsza maszyna ST43-161 z 1969 roku. Swój pierwszy przydział miała do Poznania, potem (od 1973 roku) do Szczecina i Nysy (od 1985 roku). W roku 1991 wpisana na stan Zakładu Taboru w Kamieńcu Ząbkowickim. Od 1.10.2000 oczekiwała na złomowanie, które nastąpiło w roku 2002.
W Internecie można znaleźć zdjęcia z początku lat 90-tych, prezentujące tę lokomotywę z pociągami pasażerskimi w rejonie Kudowy Zdroju.
Drugi „Rumun” to ST43-94. Rocznik 1967. Jak powyższa maszyna, swój pierwszy przydział miał do Poznania. Potem (w 1968 roku) trafił do Ostrowa Wielkopolskiego, a następnie do Zielonej Góry (1974), Wrocławia (Brochów – 1976) i w tym samym roku do Kamieńca Ząbkowickiego. Finalnie ST43-94 wpisano na stan Zakładu Taboru we Wrocławiu, a w roku 2000 zapadła decyzja o kasacji. Dostępne w Internecie zdjęcia wskazują, że lokomotywa istniała jeszcze w sierpniu 2002.
Na końcu tej złożonej z pięciu maszyn kolumny stał ST43-308. To rocznik 1972. Pierwotnie przypisany do lokomotywowni Wrocław Brochów. W roku 1987 „Rumun” ten trafił do Nysy. Późniejszy przydział to Kamieniec Ząbkowicki (od 1991 roku). Finalnie ST43-308 wpisano na stan Zakładu Taboru we Wrocławiu. Dostępne w Internecie zdjęcia wskazują, że lokomotywa istniała jeszcze w sierpniu 2002.
ST43-308 to dość charakterystyczna maszyna. Kiedy ją fotografowałem, miała namalowane herby Nysy oraz napisy informujące, że jest z lokomotywowni Nysa.
