NesoBus pierwszym krakowskim autobusem wodorowym

 

Pod koniec lutego 2025 krakowskie MPK poinformowało o wyborze oferty na dostawę dziesięciu autobusów zasilanych wodorem. Będą to pojazdy polskiej produkcji, marki NesoBus. Więcej o tych autobusach pisałem w relacji z kieleckich targów TransExpo 2022 – tu link. 

Autobusy wodorowe nie są nowością w stolicy Małopolski. Już od dawna pojedyncze egzemplarze kursują testowo na różnych trasach. Początkowo najczęściej były eksploatowane na linii 128 (Zajezdnia Płaszów - Prądnik Czerwony, teraz wydłużona do pętli Górka Narodowa P+R), a obecnie na nowej trasie 148 (Zajezdnia Płaszów - Czyżyny Dworzec). Były to pojazdy różnych producentów. 

Również przedstawiciel wybranej oferty kursował już po Krakowie. To ten sam NesoBus 12, który został pokazany w trakcie wspomnianych targów TransExpo 2022. W MPK otrzymał on tymczasowy numer PE696.

Demonstracyjny autobus wodorowy NesoBus 12 w trakcie krakowskich testów. Rondo Czyżyńskie, obsługa linii 148. Pojazd za chwilę skończy trasę na pobliskiej pętli Czyżyny Dworzec. 25.02.2025.

Powyższe zdjęcie to link do krótkiego filmu umieszczonego w serwisie Instagram. Odjazd autobusu NesoBus 12 z przystanku „Rondo Czyżyńskie”. 25.02.2025.

Przykład innego testowanego w Krakowie autobusu wodorowego. Solaris Urbino 12 hydrogen z tymczasowym numerem PE600 odjeżdża z pętli Czyżyny Dworzec. Obsługa linii 148 do pętli Zajezdnia Płaszów. 27.12.2024.

Ten sam wodorowy, demonstracyjny Solaris nr PE600, lecz znacznie wcześniej. Ulica Lema, kurs linii 128 do pętli Zajezdnia Płaszów. 9.10.2022.

W Krakowie był także testowany wodorowy Autosan Sancity 12LFH. Ulica Lema, kurs linii 128 do pętli Zajezdnia Płaszów. 9.10.2022.

Testowane autobusy wodorowe nie bez powodu są kierowane przede wszystkim na linie mające pętlę na terenie zajezdni Płaszów. To właśnie w tej bazie firma Orlen uruchomiła mobilną stację tankowania wodoru. 

Jak podało MPK, producent po podpisaniu umowy będzie mieć 12 miesięcy na dostarczenie autobusów. Samo zaś złożenie podpisów będzie mogło nastąpić dopiero po tak zwanej kontroli uprzedniej w Urzędzie Zamówień Publicznych. 

Jeszcze przetargowy cytat ze strony MPK: 

Przypomnijmy, że MPK w Krakowie uzyskało już wsparcie finansowe na realizację tej inwestycji w ramach przedsięwzięcia o nazwie „Rozwój floty autobusów zeroemisyjnych dla potrzeb realizacji usług transportu publicznego w Krakowie”. Z Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności w ramach III edycji programu "Zielony Transport Publiczny” MPK uzyska 100 proc. dofinasowania na zakup 10 wodorowców.

Nowe filmy – styczeń 2025

 

W styczniu 2025 kanał filmowy YouTube Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies) wzbogacił się o sześć nowych nagrań. Jeden duży film 4K i pięć krótkich shortsów. Tematyka autobusowa i ciężarówkowa.

Tradycyjnie zaczynam od dużego filmu. Jego bohaterami są pojazdy krakowskiego oddziału firmy Mobilis, które obsługiwały czasową linię 702 uruchomioną w związku z przebudową ul. Królowej Jadwigi. 

Nagrywałem na skrzyżowaniu ulic Zarzecze i Na Błonie, gdzie znajduje się małe rondo. 

Fragment filmu. MAN TGE (zabudowa Mercus) nr MB101 na linii czasowej 702.

Fragment filmu. MAN TGE (zabudowa Mercus) nr MB103 na linii czasowej 702.

Prezentowane pojazdy to mikrobusy MAN TGE (zabudowa Mercus) o następujących oznaczeniach: niebieski to nr MB101, czerwony to nr MB103, a biały to nr MB105. Nagranie powstało 19 października 2022.

Pierwszy styczniowy short powstał w Żorach. Na placu przy tamtejszym Muzeum Ognia (bardzo ciekawy budynek) ustawiono „emerytowany” wóz strażacki. To Jelcz 004M (na bazie Jelcza 325), ex OSP Sławniów. Nagrywałem 15 grudnia 2024. Prezentacja statyczna.

Pozostajemy w Żorach. Po drugiej stronie placu przy Muzeum Ognia ustawiono innego strażackiego weterana. Rodem z NRD. To drabina powstała na bazie ciężarówki IFA W50L. Pojazd kiedyś służył w Państwowej Straży Pożarnej z Cieszyna. Nagranie również powstało 15 grudnia 2024. Prezentacji statycznej towarzyszy Johnny Cash z piosenką „Ring of Fire”.

Teraz coś autobusowego. Zapraszam do Rygi. W rejonie głównego dworca kolejowego, przez Marijas iela przejeżdża jeden z najnowszych ryskich autobusów. Wyróżniający się zielonym malowaniem elektryk. Dokładniej Solaris Urbino 12 electric nr 71160. Rocznik 2023. 

Autobus obsługuje linię 47 do pętli Abrenes iela. Obecnie trasa ta już tędy nie przebiega – od 20 stycznia 2025 zwiększono częstotliwość kursów, jednocześnie wycofując linię ze ścisłego centrum. To odpowiedź na tworzące się tam zatory drogowe.

Kierowca pozdrawiał migając światłami. Miły gest. Nagrywałem 2 października 2024.

W styczniu 2025 na kanale Lukaszwo – Transport Movies po raz pierwszy od dawna pojawiło się trochę materiałów ciężarówkowych. Po pojazdach strażackich z Żor zaprezentowałem fragment ekspozycji z World of Volvo w Göteborgu. To nowa wersja dawnego Muzeum Volvo.

Szwedzka marka, zatem w tle szwedzka piosenka. „Fernando” grupy ABBA.

Co widać na tym krótkim nagraniu? Przewożący drewno ciągnik siodłowy L248 z 1950 roku. Żółta ładowarka BM H10. Zielone, trójosiowe Volvo Titan L395 i szare LV93 na gaz drzewny. Na końcu biała wywrotka L43012 Trygge. 3 maja 2024.

Ostatnie z opublikowanych w styczniu 2025 nagrań również powstało w Szwecji. Dokładniej w Malmö. Przedstawia autobus Volvo 7900 Electric nr 3759 na linii 7. Citadellsvägen. 4 września 2024.

Powyższe filmy są zwiastunami oddzielnych artykułów, które ukażą się w Blogu Transportowym. Zdecydowanie najdłuższym, wieloczęściowym będzie materiał poświęcony ekspozycji pojazdów na terenie World of Volvo w Göteborgu.

Solaris zdobywa USA

 

Jednym z tematów poruszonych w trakcie kieleckiej (XVII Międzynarodowe Targi Transportu Zbiorowego Transexpo) konferencji prasowej Solarisa było planowane wkroczenie producenta na rynek USA. Wydarzenie to miało miejsce 16 października 2024, a już 23 grudnia firma opublikowała informację prasową o podpisaniu pierwszego kontraktu. Dotyczy on dostawy autobusów zeroemisyjnych dla firmy King County Metro. Świadczy ona usługi transportu publicznego dla miasta Seattle w stanie Waszyngton oraz 34 innych miast.

Poniżej cytaty z tego materiału prasowego.

Pierwszy kontrakt Solarisa na rynku USA obejmuje dostawę dwóch 12-metrowych autobusów elektrycznych (40 stóp) oraz dwóch 18-metrowych (60 stóp), przegubowych pojazdów elektrycznych. Umowa przewiduje również opcję dostarczenia do 12 dodatkowych pojazdów. Dostawy autobusów zaplanowane są na drugą połowę 2026 roku.

Zamówione autobusy zostaną zbudowane w oparciu o platformę elektryczną zaprojektowaną specjalnie na rynek północnoamerykański, spełniającą wszystkie wymogi regulacyjne USA, w tym normy FMVSS i ADA. Platforma ta będzie wyposażona w najbardziej zaawansowane technologie stosowane w autobusach bateryjnych, wypracowane przez Solarisa na bazie 15-letniego doświadczenia w tej dziedzinie w produkcji pojazdów elektrycznych. Rozwiązania będą obejmować nowoczesne systemy napędów elektrycznych, autorską technologię integracji baterii oraz innowacyjne funkcje łączności, które zostały przetestowane na rynku europejskim.

„Ta umowa to niezwykle ważne osiągnięcie i kamień milowy w historii Solarisa. To kolejny krok w realizacji naszych celów strategicznych i wizji, aby Solaris stał się najchętniej wybieranym dostawcą autobusów zeroemisyjnych w Ameryce Północnej. Chcemy podziękować King County Metro za wybór Solarisa i naszych produktów. To dla mnie zaszczyt być tutaj. Jestem pewien, że to początek owocnej współpracy z King County Metro i że nasze pojazdy spełnią, a nawet przewyższą oczekiwania przewoźnika”, powiedział na podpisaniu umowy Javier Iriarte, Prezes Zarządu Solaris Bus & Coach.

„King County Metro jest krajowym liderem w przechodzeniu na flotę zeroemisyjną, redukcję emisji gazów cieplarnianych, obniżanie kosztów utrzymania i poprawę jakości powietrza” – powiedział Dow Constantine, szef King County. „Nasze autobusy elektryczne są częścią infrastruktury wykorzystującej czystą energię, którą budujemy, aby zapewnić sieć transportową przyszłości. Rozszerzenie liczby producentów, którzy mogą wytwarzać pojazdy elektryczne dla rynku północnoamerykańskiego, przynosi korzyści nie tylko naszemu regionowi, ale także agencjom transportowym w całym kraju. Umowa między King County Metro a Solarisem to kolejny ważny krok na tej drodze.”

„Metro bardzo mocno angażuje się w budowanie zrównoważonej przyszłości poprzez innowacje i współpracę” – powiedziała Michelle Allison, Dyrektor Generalna King County Metro. „Naszym celem jest stworzenie floty zeroemisyjnej, która nie tylko poprawi jakość życia w naszych społecznościach, ale także sprawi, że będziemy liderem w zakresie odpowiedzialności za środowisko. Współpraca Metro z producentem autobusów elektrycznych i wodorowych Solaris pomoże przezwyciężyć niedobór w produkcji autobusów i potencjalnie zapewni więcej opcji dla innych firm transportowych w Ameryce Północnej.”

Do tej pory Solaris dostarczył ponad 5000 pojazdów zeroemisyjnych – autobusów bateryjnych, wodorowych i trolejbusów – które są eksploatowane w blisko 30 krajach. Solaris posiada najszerszą ofertę produktową na rynku, obejmującą wszystkie długości i technologie napędowe, z naciskiem na rozwiązania nisko- i zeroemisyjne. W 2017 roku Solaris Urbino 12 electric (12-metrowy autobus bateryjny) otrzymał tytuł „Bus of the Year”, a w tym roku Solaris Urbino 18 hydrogen (18-metrowy pojazd z wodorowym ogniwem paliwowym) został zdobywcą tytułu „Bus of the Year 2025” w Europie.

„Na rynku europejskim marka Solaris cieszy się powszechnym uznaniem ze względu na jakość i doskonałe osiągi swoich pojazdów zeroemisyjnych. Teraz dążymy do przeniesienia tej sprawdzonej technologii na rynek amerykański. Zobowiązujemy się wspierać transformację transportu na bezemisyjny w miastach w Europie i Ameryce Północnej poprzez opracowywanie i dostarczanie najbardziej niezawodnych i innowacyjnych produktów. Ten kontrakt to znaczący postęp dla branży autobusowej w USA i ma potencjał, aby stać się przełomem dla regionu w nadchodzącej dekadzie” – podsumował Iriarte.

Wizualizacja Solarisów na rynek USA. Źródło: Solaris, materiały prasowe.

Brzmi pięknie i oby wszystko się udało. Od momentu opublikowania tej informacji prasowej w USA nastąpiła dość poważna zmiana. W dniu 20 stycznia 2025 na prezydenta został zaprzysiężony Donald Trump, który już pierwszego dnia zapowiedział odejście kraju od ekologii oraz nałożenie ceł na zagranicznych producentów. Czas pokaże, jak to wszystko będzie wyglądało.  

Teraz jeszcze kilka zdjęć przedstawiających tabor King County Metro kursujący po Seattle. Pojazdy te udokumentowała firma Google w ramach usługi Street View.

Seattle. Na 4th Ave S pozuje hybrydowy New Flyer XDE60 nr 8179 z 2016 roku, eksploatacja od 2017. Luty 2023. Źródło: Google Street View.

Hybrydowy New Flyer XDE60 nr 8071 z 2016 roku na 5th Ave. Wrzesień 2017. Źródło: Google Street View.

Ta sama lokalizacja na 5th Ave, ale znacznie wcześniej i pojazd, którego w ruchu już nie zobaczymy. To New Flyer DE60 nr 2444 z 1998 roku. Wersja o dodatkowo powiększonej komorze silnika, aby móc pomieścić mocniejszą jednostkę Cummins M11. Te wersje autobusów New Flyer zostały już wycofane z ulic Seattle. Czerwiec 2011. Źródło: Google Street View.

Inny przykład wycofanego z ulic Seattle taboru. 5th Ave i New Flyer DE60 nr 2494 z 1999 roku. Czerwiec 2011. Źródło: Google Street View.

Granatowo-żółty New Flyer DE60LFR (odświeżona wersja modelu DE60LF) nr 6936 z 2012 roku. Pojazd nadal w eksploatacji. 5th Ave. Widoczny także fragment zielono-żółtej hybrydy New Flyer XDE60 nr 8224 z 2017 roku. Maj 2019. Źródło: Google Street View.

Kolejny autobus, którego King County Metro już nie eksploatuje w Seattle. To New Flyer DE60LF nr 2642 z 2004 roku. Google udokumentowało go na South Main St, gdzie wyznaczono pętlę uliczną. Lipiec 2021. Źródło: Google Street View. 

Na pętli przy South Main St odpoczywa Gillig Phantom 40' nr 3327. Rocznik 1996. Gillig jest marką amerykańską (New Flyer kanadyjską). Model Phantom 40' był produkowany w latach 1980 – 2008, ciesząc się szczególną popularnością w mniejszych miejscowościach. Obecnie King County Metro nie eksploatuje już tych pojazdów. Czerwiec 2011. Źródło: Google Street View.

Oprócz wspomnianych, zamówionych czterech Solarisach, firma King County Metro oczekuje na aż 89 elektrycznych autobusów Gillig Low Floor Plus EV. 

Gillig Low Floor Plus EV - fragment oferty producenta. Źródło: Gillig. Warto zwrócić uwagę na charakterystyczne nadkola, które od lat wyróżniają produkty tej marki.

Więcej materiałów dotyczących autobusów marki New Flyer pod tym linkiem.

Nowe filmy – grudzień 2024 oraz najpopularniejsze 2024

 

Pora na podsumowanie ostatniego miesiąca na kanale filmowym Bloga Transportowego, czyli Lukaszwo – Transport Movies. W grudniu 2024 opublikowałem łącznie osiem nowych nagrań. Jeden duży film 4K i siedem krótkich shortsów. Tematyka tramwajowa, kolejowa i autobusowa.

Tradycyjnie zaczynam od dużego filmu. To materiał prezentujący tramwaje w stolicy Łotwy. Znalazły się w nim wszystkie obecnie eksploatowane liniowo wagony. Najnowsze Škoda 15T i mające już swoje lata Tatra T3A i Tatra T3MR.

Fragment filmu. Škoda 15T nr 57171 na linii 11. Rejon opery. Krišjāņa Barona iela.

Fragment filmu. Tatra T3A + Tatra T3A nr 30917 + 30928 na linii 5. Rejon opery. Aspazijas bulvāris.

Fragment filmu. Tatra T3MR + Tatra T3MR nr 35054 + 35065 na linii 7. Kronvalda Blvd przy pętli Ausekļa iela.

Nagrywałem 2 i 3 października 2024. Oto, co zobaczycie na filmie:

- Škoda 15T nr 57171 na linii 11. Rejon opery. Krišjāņa Barona iela,

- Tatra T3A + Tatra T3A nr 30917 + 30928 na linii 5. Rejon opery. Aspazijas bulvāris,

- Tatra T3A + Tatra T3A na linii 5. Tramwaj zjeżdża z Akmens tilts (Most Kamienny) i zatrzymuje się na przystanku „Grēcinieku iela”,

- Tatra T3MR + Tatra T3MR nr 35054 + 35065 na linii 7. Kronvalda Blvd przy pętli Ausekļa iela,

- Škoda 15T nr 57171 na linii 11. Kronvalda Blvd przy pętli Ausekļa iela,

- Škoda 15T nr 57103 na linii 11. Krišjāņa Barona iela,

- Tatra T3A + Tatra T3A nr 30100 + 30111 na linii 5. Szerokie przejście dla pieszych przez Aspazijas bulvāris,

- Škoda 15T (lub 15T2) na linii 11. Szerokie przejście dla pieszych przez Aspazijas bulvāris,

- Tatra T3A + Tatra T3A nr 30536 + 30547 na linii 5. Przejazd obok Łotewskiego Teatru Narodowego (Latvijas Nacionālais teātris),

- Škoda 15T2 nr 57541 na linii 7. Przejazd obok Łotewskiego Teatru Narodowego (Latvijas Nacionālais teātris).

Teraz zapraszam do Włoch. Na teren wielkiego dworca kolejowego Milano Centrale. Właśnie odjeżdża z niego Frecciarossa 1000, skład nr 30. Niestety nie ustaliłem, jaka jest relacja tego pociągu dużych prędkości. To krótkie nagranie będzie częścią materiału dotyczącego głównego mediolańskiego dworca. Dawno temu pisałem już o starszych generacjach pociągów Frecciarossa – tu link. 

Nagrywałem 18 marca 2024.

Kolejne grudniowe nagranie powstało w Krakowie. Przez ul. Starowiślną przejeżdża trójwagonowy skład Konstal 105Na nr RZ264+RZ265+RZ260. Obsługuje on linię 52 w stronę pętli Czerwone Maki P+R. Nagrywałem 24 października 2024. 

Teraz coś autobusowego. Jeden z najstarszych autobusów z MZK Kędzierzyn-Koźle przejeżdża przez ul. Szymanowskiego. Linia nr 2, kierunek Osiedle Piastów. To Solaris Urbino 12 nr 152 z 2004 roku. Nagrywałem 7 grudnia 2024.

Wracając do kategorii Kolej zapraszam na stację Kraków Płaszów. Właśnie odjeżdża z niej pociąg IC „Hetman” w relacji Hrubieszów Miasto - Kraków Główny. Prowadzi go niespotykana wcześniej w tej części Polski lokomotywa serii SU160. Dokładnie to SU160-006 z 2015 roku. Te maszyny pojawiły się w stolicy Małopolski wraz z wprowadzeniem rozkładu jazdy 2024/2025. Nagranie powstało 17 grudnia 2024.

W okresie świątecznym tradycją większości przewoźników tramwajowych jest ozdabianie taboru. Często powstają wręcz dzieła sztuki na torach. Na taki skład trafiłem w czeskim Olomoucu (wersja spolszczona to Ołomuniec). 

Świąteczny tramwaj to Pragoimex EVO1 nr 212+213. Nagrałem go na ulicy 8. Května (po polsku 8 Maja, bo květen to maj) w dniu 14 grudnia 2024. Razem z nim po mieście jeździł także skład ozdobionych Tatr, ale nie udało mi się go udokumentować.

Jeszcze jedno ujęcie świątecznego składu Pragoimex EVO1 nr 212+213. Tym razem już po ciemku. Ta sama lokalizacja, lecz przeciwny kierunek. Ulica 8. Května. 14 grudnia 2024.

Ostatni z grudniowych filmów powstał w Rybniku. Plac Wolności. Odjeżdża Solaris Urbino 12 hybrid nr 010 (Komunikacja Miejska Rybnik) na linii 46. To 2023 rocznik. 15 grudnia 2024.

Tyle w temacie nowości. Teraz małe podsumowanie roku 2024 na kanale filmowym Lukaszwo – Transport Movies. 

Jak napisał mi YouTube, w roku 2024 moimi najlepszymi filmami były dwa materiały prezentujące Mercedesy Citaro. 

Widzowie przez ponad 55 godzin oglądali autobus nr DC512 z MPK Kraków, który obsługiwał linię czasową 704. Jest to starsze nagranie, z 2 lipca 2011. Obecnie już historyczne, bo autobus w 2024 roku został zezłomowany.

Drugi najpopularniejszy Mercedes-Benz Citaro na moim kanale kursuje po Wiedniu. Pojazd nr 8175 z Wiener Linien na linii 1A. To najlepszy film typu shorts. Zdobył on ponad 30 polubień, a wyświetlono go ponad 3600 razy.

Jeszcze wracając do pierwszego z przedstawionych filmów. Tramwaje kursujące po Rydze już za jakiś czas będą bohaterami oddzielnego materiału.

Ryga – dojazd z lotniska

 

W Blogu Transportowym co jakiś czas zamieszczam informacje praktyczne dotyczące dojazdów z portów lotniczych do centrów miast. Pisałem już np. o Wiedniu (tu link). Teraz zapraszam do stolicy Łotwy.

Ryga nie ma pasażerskiego połączenia kolejowego z lotniskiem (Rīgas lidosta, Port lotniczy Ryga). Tuż obok trwa budowa stacji i linii normalnotorowej w ramach projektu Rail Baltica. Jednak w najbliższym czasie nie należy się spodziewać jej ukończenia. W poszczególnych państwach co jakiś czas pojawiają się różne problemy dotyczące realizacji tej wielkiej trasy kolejowej łączącej torem 1435 mm kraje bałtyckie.

Na szczęście ryskie lotnisko jest oddalone od centrum miasta tylko o około 6 km, więc dojazd autobusem jest dość szybki. Do wyboru mamy różne opcje. Zaczynam od tej moim zdaniem najprostszej i najtańszej. Jest to skorzystanie z komunikacji miejskiej. Bezpośrednio przy terminalu pasażerskim swoją pętlę ma linia 22. Drugi koniec trasy (Abrenes iela) znajduje się w ścisłym centrum, w rejonie dworca kolejowego. 

Linię nr 22 obsługuje taborem przegubowym miejski przewoźnik: Rīgas satiksme. Rozkładowy czas przejazdu całej trasy to około 28 minut w relacji z lotniska i około 36 minut do portu lotniczego (dłuższa trasa – boczną, osiedlową drogą). Przystanek „Autoosta”, który jest zlokalizowany najbliżej starego miasta i dworca kolejowego, linia 22 osiąga w około 25 minut. Niestety Ryga jest bardzo zakorkowanym miastem i podane czasy przejazdu w rzeczywistości mogą być dłuższe.

Częstotliwość odjazdów linii 22 jest dość zróżnicowana. Od taktu co 5 - 8 minut w dni robocze do dwóch odjazdów na godzinę w określonych porach niedziel i świąt.

Przystanek końcowy linii 22 przy terminalu pasażerskim ryskiego lotniska. Kurs właśnie skończył Solaris Urbino 18 nr 78877. To jeden z najnowszych przegubowców w taborze Rīgas satiksme. Rocznik 2021, a w eksploatacji od 2022 roku. Na wyświetlaczu już podana relacja powrotna. 3.10.2024.

 

Na przystanek początkowy linii 22 przy lotnisku właśnie podstawia się Solaris Urbino 18 nr 78637. Również rocznik 2021, w ruchu od 2022 roku. 2.10.2024.

Wnętrze przedniej części powyższego Solarisa Urbino 18 nr 78637. Autobus podstawiony na przystanku początkowym przy lotnisku. Mimo, że już jakiś czas temu minęła godzina odjazdu, kierowca wciąż sprzedaje bilety dość sporej grupie oczekujących pasażerów. Następny autobus odjeżdża za kilka minut, a w pobliżu są automaty biletowe i kiosk. W dodatku bilet u kierowcy jest droższy - to jednak nie są czynniki zniechęcające do blokowania odjazdu. Przy okazji warto zwrócić uwagę na detale - na drzwiach jest flaga Ukrainy. Tak „ozdobione” są wszystkie pojazdy Rīgas satiksme. 2.10.2024.

Trasa linii 22 jest dość ciekawa. Np. przebiega przez osiedle kolorowych drewnianych domów. Wiedzie również obok muzeum kolei i nowoczesnej biblioteki. Przekracza także rzekę Dźwinę przejeżdżając przez Akmens tilts (Most Kamienny) z 1957 roku. Na zdjęciu właśnie z niego zjeżdża kierujący się do pętli Abrenes iela Solaris Urbino 18 nr 78811. To kolejny przedstawiciel większej partii tych autobusów wyprodukowanych w 2021 roku i wprowadzonych do ruchu w 2022. Z mostu tego korzystają również tramwaje i trolejbusy. 2.10.2024.

 

Rozkład jazdy linii 22 z przystanku początkowego przy lotnisku. Poniżej dodatkowa informacja o obowiązkowym po godzinie 21:00 wsiadaniu przednimi drzwiami. Rozkład ważny na dzień 2.10.2024.

Przystanek początkowy linii 22 przy porcie lotniczym. Pod wiatą automat biletowy. 2.10.2024.

W Rydze nie ma biletów papierowych. Najwygodniejsza opcja opłacenia przejazdu to zainstalowanie aplikacji. Tu jednak pojawia się problem. W Internecie natrafiłem na informacje, że aplikacja ta obsługuje tylko numery telefonów krajów bałtyckich. Dlatego w tym przypadku zrezygnowaliśmy z instalacji decydując się na „kartoniki”. Rozwiązanie identyczne, jak w przypadku biletów Io Viaggio z włoskiej Lombardii (tu link do wpisu). 

Na „kartoniku” nie ma żadnych informacji o rodzaju biletu. Zapisujemy na nim dowolny bilet. Jednorazowy lub wieloprzejazdowy. Obowiązkowo „kartonik” należy przyłożyć do czytnika w pojeździe – taka forma skasowania. Bilety możemy zapisywać (kupować) w automatach biletowych lub w powszechnie występujących kioskach Narvesen. Jeden z takich kiosków znajduje się bezpośrednio przy wyjściu z terminala na ryskim lotnisku. Jest tam także kilka automatów biletowych. Oficjalna nazwa „kartonika” to E-talon.

Lotniskowa linia 22 to jedyna trasa obsługiwana przez Rīgas satiksme, korzystając z której można kupić bilet u kierowcy. W tym przypadku płatność jest możliwa tylko kartą. Taki jednorazowy bilet kosztuje 1,81 euro. W linii 22 obowiązują także wszystkie pozostałe bilety. Najtańszy z nich to czasowy, 90-minutowy za 1,50 euro. W jego przypadku przy każdej zmianie pojazdu należy „kartonik” przyłożyć do czytnika. 

Jeżeli podróżujemy więcej, warto wybrać bilet 24 godzinny za 5 euro, 3 dniowy za 8 euro lub 5 dniowy za 10 euro. 

Przykładowy ryski „kartonik”, czyli E-talon.

Obok wyjścia z terminala pasażerskiego, tuż przy przystanku początkowym linii 22 znajduje się automat biletowy i kiosk sieci Narvesen, w którym także kupimy każdy rodzaj biletu komunikacji miejskiej. 2.10.2024.

Nie wszystkie automaty w rejonie ryskiego lotniska to biletomaty. Na przedłużeniu peronu przystankowego umieszczono parkomaty, o czym informuje dość spory napis. 2.10.2024.

Przykładowy kod do aplikacji biletowej umieszczony w autobusie linii 22. 2.10.2024.

Na oficjalnej stronie internetowej Rīgas satiksme nie ma informacji, że do korzystania z aplikacji biletowej wymagany jest bałtycki numer telefonu. Takie zapisy znalazłem w relacjach stworzonych przez osoby, które podróżowały do Rygi. Nie było w nich żadnych szczegółów, np. z której aplikacji korzystały, a dostępne są ich trzy rodzaje: Rīgas satiksme, Mobilly i Narvesen. Oficjalne informacje dotyczące tych aplikacji wraz ze sklepami do ich pobrania znajdziecie pod tym linkiem.

Tu link do strony głównej Rīgas satiksme. Znajdziecie na niej np. rozkłady jazdy. Obecnie po Rydze kursuje 6 linii tramwajowych, 22 linie trolejbusowe i 50 linii autobusowych. Co ważne, ich numeracja jest taka sama, czyli np. mamy tramwaj, autobus i trolejbus linii 11. Sprawdzając rozkłady jazdy trzeba zatem uwzględnić także środek transportu.

Wiszące na jednym słupku rozkłady jazdy linii trolejbusowych i autobusowych. W tym przypadku numery tras nie powtarzają się, ale są przystanki, z których odjeżdża tak samo oznaczony autobus i trolejbus. Dla lepszej czytelności wprowadzono na rozkładzie symbol graficzny rodzaju pojazdu oraz inny kolor: linia autobusowa na żółto, trolejbusowa na niebiesko. Jest także informacja o wsiadaniu pierwszymi drzwiami. Rozkład jazdy dla linii 22 w kierunku lotniska. To przystanek „Grēcinieku iela” obok wpisanego na listę UNESCO starego miasta i tuż przy Moście Kamiennym. 2.10.2024.

Inna forma dojazdu autobusem z ryskiego lotniska do centrum to skorzystanie z usług znanej także w Polsce firmy Lux Express (tu artykuł o jej autobusach w Krakowie). W porównaniu z linią nr 22 częstotliwość kursów jest tu znacznie mniejsza (od 30 minut do ponad godziny), a bilet droższy, po 4 euro. Pojazdy tego przewoźnika łączą lotnisko z dworcem autobusowym, mając na trasie sześć przystanków pośrednich. Rozkładowy czas przejazdu to 20 minut.

Ferqui Sunrise o rejestracji NZ-1236 z Lux Express ma przerwę w obsłudze linii lotniskowej. To 2018 rocznik. Prāgas iela, mostek na kanale w rejonie wielkiego targowiska i dworca autobusowego. 3.10.2024.

Powyższy Ferqui Sunrise w trakcie obsługi kursu do lotniska. Przystanek „Esplanāde” na Brīvības bulvāris. Tuż obok znajduje się XIX-wieczna katedra prawosławna ze złotymi kopułami i bogato zdobionym wnętrzem. Autobus to produkt mało znanej hiszpańskiej firmy Carrocerías Ferqui z miejscowości Noreña. Producent pod tą nazwą funkcjonuje od roku 1969, ale jego historia sięga roku 1957. 3.10.2024.

Do ryskiego lotniska docierają także inni przewoźnicy. Tu przykładowa Setra S315 GT-HD z 2003 roku, która stoi na przystanku dedykowanym dla komunikacji międzynarodowej. 2.10.2024.

Dodatkowe informacje na temat połączeń lotniskowych Lux Express pod tym linkiem.