Pokazywanie postów oznaczonych etykietą CAF. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą CAF. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 26 września 2023

Solaris Trollino w Kanadzie

 

W połowie września 2023 Solaris opublikował ciekawą informację prasową dotyczącą Ameryki Północnej. Dotyczyła ona testów modelu Trollino 12 w Kanadzie.

Oto ten tekst:

W sierpniu trolejbus Solaris Trollino 12 jeździł testowo po ulicach Vancouver w Kanadzie. Prezentacja pojazdu za oceanem to jeden z elementów planu wejścia z ofertą autobusową na rynki Ameryki Północnej, zgodnie ze strategią Grupy CAF i Solarisa, zapowiadaną pod koniec 2022 r.

Po raz pierwszy w historii Solarisa pojazd marki zawitał do Ameryki Północnej. W kanadyjskim Vancouver przez kilka ostatnich tygodni testowany był w regularnym ruchu miejskim trolejbus Solaris Trollino 12. Pojazd wyposażony w dodatkowe baterie mógł jeździć zarówno zasilany energią elektryczną z trakcji trolejbusowej, jak i poza obszarem Vancouver, gdzie sieci trakcyjnej nie ma.

Testy były okazją do zapoznania się z produktem marki Solaris przez przewoźników z Ameryki Północnej. Prezentacja dała też producentowi możliwość zebrania cennych uwag i informacji z użytkowania pojazdu w nieco odmiennych od europejskich warunkach transportu publicznego.

Inicjatywa ta została przyjęta także z entuzjazmem przez lokalną społeczność i miłośników trolejbusów, którzy nie przeoczyli okazji, aby „śledzić” nowy pojazd w trakcie trwających kilka dni testów.

Obecna flota trolejbusowa w Vancouver to 262 pojazdy, które były dostarczone do metropolii w latach 2006 - 2009. Przewoźnik zamierza odnowić swoją flotę do końca obecnej dekady.

Prezentacja Trollino w Vancouver to kolejny krok w ramach realizacji strategii wejścia Solarisa ze swoją ofertą do USA i Kanady. Producent rozważa w najbliższych latach oferowanie na tamtejszych rynkach wyłącznie pojazdów zeroemisyjnych, czyli bateryjnych, wodorowych oraz trolejbusów.



Solaris Trollino 12, Vancouver
Solaris Trollino 12 na testach w Vancouver. Pojazd skręca z ul. Granville w ul. Cordova. 16.08.2023. Fot. Solaris - materiały prasowe.


Solaris Trollino 12, Vancouver
Solaris Trollino 12 na testach w Vancouver. 17.08.2023. Fot. Solaris - materiały prasowe.


Prezentacja Solarisa w Vancouver zbiegła się z obchodami 75-lecia trolejbusów w tym mieście. Obecnie jest to jedyna sieć trolejbusów w Kanadzie (po likwidacji w 2009 roku trolejbusów w Edmonton). Jak wspomniano w powyższym materiale prasowym, do jej obsługi wykorzystywane są 262 trolejbusy. Kursują one na 13 liniach, korzystając z ponad 370 kilometrów sieci trakcyjnej. Obsługę pojazdów zapewnia firma Coast Mountain Bus Company. Są to trzy modele, wszystkie kanadyjskiej marki New Flyer. Solowe E40LF (tylko jeden egzemplarz, prototyp nr 2101 z 2005 roku) i E40LFR (187 egzemplarzy z lat 2006 – 2007, nr 2102 – 2289, gdzie 2289 to dawny 2200) oraz przegubowe E60LFR (74 egzemplarze z lat 2006 – 2007 i 2009, numeracja 2501 – 2574).

Trolejbusy w Vancouver są dobrze udokumentowane przez firmę Google, w usłudze Street View.



New Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver

New Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, VancouverNew Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver
New Flyer E40LFR nr 2159 w lokalizacji, w której pozował testowy Solaris Trollino 12, czyli na ul. Granville, przed ul. Cordova. Wówczas ten rejon wyglądał trochę inaczej. Trolejbus nie obsługuje żadnej linii. Pełni on funkcję nauki jazdy. Rocznik 2006. Maj 2012. Źródło: Google Street View.


New Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver

New Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, VancouverNew Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver

New Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver
New Flyer E40LFR nr 2215 na dość długiej ul. Granville. Obsługuje on linię nr 14 w kierunku pętli UBC. To rocznik 2007. Sierpień 2011. Źródło: Google Street View.


New Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver

New Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, VancouverNew Flyer E40LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver
New Flyer E40LFR nr 2103, czyli jeden z pierwszych przedstawicieli tego modelu na ulicach Vancouver. Rocznik 2006, w roku 2021 przeprowadzono remont pojazdu. Firma Google trolejbus ten udokumentowała na West Pender Street, w trakcie obsługi linii 19 do pętli Stanley Park. Maj 2023. Źródło: Google Street View.


New Flyer E60LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver

New Flyer E60LFR, Coast Mountain Bus Company, VancouverNew Flyer E60LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver

New Flyer E60LFR, Coast Mountain Bus Company, Vancouver
Przegubowy trolejbus, czyli New Flyer E60LFR. W tym przypadku pojazd o oznaczeniu 2524. Rocznik 2007. Obsługuje on linię 10 do pętli Granville. W przeciwną stronę jadą dwa solowe New Flyery, nr 2128 na linii 5 i 2252 także na linii 5. West Pender Street. Maj 2019. Źródło: Google Street View.


W oparciu o usługę Street View, w Blogu Transportowym cyklicznie prezentuję trolejbusy z miast Valparaíso (tu link) i Równe (tu link).



Wpisy z tagiem Solaris


niedziela, 14 listopada 2021

TCDD, pociągiem z Çamlıka do Selçuku (1)

 

Niedługo zamieszczę następny wpis poświęcony muzeum parowozów w tureckiej miejscowości Çamlık (tu link do ostatniego materiału). Teraz zajmę się obecnie eksploatowanym przez koleje TCDD taborem, którym miałem okazję podróżować oraz dokumentować na stacji Selçuk.

Ta podróż nie była zbyt długa, ale na pewno bardzo ciekawa. Tym bardziej, że nigdy wcześniej nie jechałem tureckim pociągiem. Był to następny element programu, po wspomnianym zwiedzaniu muzeum parowozów. Cel przejazdu to stacja Selçuk, czyli kolejna za Çamlıkiem. Kursów nie ma zbyt wiele, ale udało nam się wybrać odpowiednią godzinę, dokładnie 11:34. Przyjeżdża wówczas mający minutowy postój pociąg relacji (wypisałem tylko wybrane stacje pośrednie) Denizli (8:30) – Sarayköy (9:02/03) – Pamukören (9:35/36) – Sultanhisar (10:11/13) – Aydın (10:44/46) – Germencik (11:06/07) – Çamlık (11:34/35) – Selçuk (11:47/48) – Tepeköy (12:14/15) – Menderes (12:40/41) - Adnanmenderes Havaalanı (12:45/46) – Gaziemir (12:51/52) - İzmir (Basmane). Stację końcową według rozkładu jazdy powinien osiągnąć o godzinie 13:09. Pociąg ten kursuje codziennie.

Muzeum parowozów znajduje się w odległości około 600 m od stacji Çamlık, więc dość szybko tam dotarliśmy. Ze względu na upał (tego dnia mocno uciążliwy, bo w cieniu temperatura dochodziła do +45 stopni) schroniliśmy się w poczekalni. Małej, ale czystej i przyjemnej. Zamontowany klimatyzator nie był włączony ale i tak panował tam przyjemny chłodek. Na końcu pomieszczenia znajdowało się okienko kasy. Było jednak zamknięte i umieszczono w nim informację o konieczności zakupu biletu u konduktora. 



Çamlık, TCDD
Charakterystyczny sposób oznaczania tureckich stacji kolejowych. Logo przewoźnika i jego nazwa, a pod spodem miejscowość. 5.08.2021.

 
Stacja Çamlık, TCDDStacja Çamlık, TCDD
Budynek stacyjny w Çamlıku. Mieści się w nim poczekalnia z nieczynną kasą biletową oraz pomieszczenie dyżurnego ruchu. Piętro najprawdopodobniej pełni funkcje mieszkalne. 5.08.2021.


Stacja Çamlık, TCDDStacja Çamlık, TCDD
Stacja Çamlık. Widok na tory w kierunku Selçuku. Łącznie cztery, a pomiędzy nimi jedyny i dość wąski peron. Dwa razy dziennie odbywa się tu krzyżowanie pociągów pasażerskich. Tuż za stacją zaczyna się tunel. 


Stacja Çamlık, TCDDStacja Çamlık, TCDD

Stacja Çamlık, TCDD
Stacja Çamlık. Widok na tory w kierunku miasta Aydın. Za łukiem znajduje się Çamlık Buharlı Lokomotif Müzesi, czyli Muzeum Lokomotyw Parowych w Çamlıku, które ma zachowane połączenie z linią kolejową, będące fragmentem jej dawnego przebiegu, gdy nie było tunelu. 

 
Stacja Çamlık, TCDD
Wnętrze poczekalni, na końcu której umieszczono okienko kasy biletowej. Niestety nie była czynna.


Stacja Çamlık, TCDDStacja Çamlık, TCDD

Stacja Çamlık, TCDD
Detale z wnętrza poczekalni pasażerskiej stacji Çamlık. Zegar niemieckiej firmy Junghans wskazujący nieaktualną godzinę (podaje czas zimowy, czyli godzina różnicy - było po 11), rozkład jazdy uwzględniający cztery stacje końcowe (Isparta, Izmir, Aydın i Denizli) oraz plakat dotyczący podróżowania w czasie pandemii koronawirusa. 


Çamlık, TCDD HT65000
Na terenie stacji Çamlık powieszono baner prezentujący elektryczny zespół trakcyjny serii HT65000, czyli tabor kolei dużych prędkości. Jego producent to hiszpański CAF, a prędkość maksymalna wynosi 250 km/h.


Kiedy tak czekaliśmy, do poczekalni przyszedł zawiadowca stacji i zapytał nas dokąd jedziemy, a następnie poinformował, że pociąg wjedzie za 5 minut. Dodał także, że bilety kupimy u konduktora. Potem rozmawiał jeszcze z innymi pasażerami czekającymi na stacji. Taka ciekawa forma informacji pasażerskiej.  

Jak powiedział, tak się stało. Liczyłem na to, że będzie jak w Polsce, czyli od zamknięcia szlabanów na pobliskim przejeździe drogowym minie trochę czasu i dopiero wtedy wjedzie pociąg. Ten jednak przyjechał od razu i nawet nie zdążyłem przygotować aparatu fotograficznego. Zatem prezentowana w dalszej części relacji dokumentacja filmowa jest powiedzmy trochę późno rozpoczęta.

Jednotorowa linia kolejowa przechodząca przez Çamlık nie jest zelektryfikowana. Kursujące po niej pociągi pasażerskie to wyłącznie spalinowe zespoły trakcyjne. Tradycyjnych składów wagonowych brak.

Pociąg, na który czekaliśmy był obsługiwany przez szt serii MT 15400. Jego producent to EUROTEM, czyli wspólne przedsiębiorstwo utworzone w roku 2006 przez Hyundai Rotem z Korei Południowej i TÜVASAŞ z Turcji. Zakład produkcyjny zlokalizowano w miejscowości Adapazarı. Ogólnie rzecz ujmując TÜVASAŞ produkuje licencyjne koreańskie pociągi.

Do tematu spalinowych zespołów trakcyjnych TÜVASAŞ powrócę w dalszej części tego materiału. Teraz pora na opis podróży, którą odbyliśmy na pokładzie jednostki o oznaczeniu MT 15410. Oprócz nas do tego czteroczłonowego pojazdu wsiadły tylko dwie osoby. 


Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, ÇamlıkHyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, Çamlık
Efekt współpracy firm Hyundai Rotem i TÜVASAŞ, czyli spalinowy zespół trakcyjny o oznaczeniu MT 15410 w trakcie wjazdu na stację Çamlık jako pociąg nr 32706 w relacji Denizli - İzmir (Basmane).


Znaleźliśmy się w przedostatnim członie. Od razu ruszyliśmy w stronę czoła pociągu, zgodnie z zasadą stosowaną w Polsce, że na początku jest konduktor. Okazało się jednak, że niepotrzebnie, bo pracownik TCDD właśnie przyszedł z przeciwnej strony.

Bilety zostały wydrukowane na urządzeniu mobilnym. Płaciliśmy gotówką, ale najprawdopodobniej płatność kartą również była możliwa. Jeden bilet w relacji Çamlık – Selçuk kosztował 5,50 liry tureckiej. To w przeliczeniu około 2,23 zł.

Wnętrza wagonów tworzących szt serii MT 15400 są bezprzedziałowe. Siedzenia ustawiono po połowie zgodnie z kierunkiem jazdy i w przeciwnym. Są one niebieskie i dość wygodne. Jechaliśmy w członie doczepnym, dlatego silnika nie było słychać. Klimatyzacja działała sprawnie, więc wejście do pociągu dało możliwość schłodzenia się po dość długim przebywaniu na ponad 40 stopniowym upale. 

W pociągu nie było tłoku. Wiele siedzeń pozostawało wolnych. Podróż była bardzo przyjemna, ale niestety wyjątkowo krótka, bo rozkładowo trwająca tylko 12 minut. Pojedynczy tor wił się po zboczu górskim, kilka razy prowadził przez tunel.

Umieszczone w pojeździe monitory wyświetlały materiał promujący połączenia dalekobieżne kolei TCDD – tradycyjne składy wagonowe. Jeden z pociągów jechał przez zaśnieżoną scenerię, co dla osoby kojarzącej Turcję tylko z upałami mogło być dość dziwne.


Bilet TCDD Çamlık – Selçuk
Bilet kolejowy TCDD w relacji Çamlık – Selçuk. Wysoka temperatura nie działa dobrze na papier termiczny - bilet już od początku w kilku miejscach był nieczytelny.


Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410

Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410

Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410
Wnętrze MT 15410. W oknach zamontowano dodatkowe rolety przeciwsłoneczne.


Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410

Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410
Kilka elementów sfotografowanych we wnętrzu MT 15410. Tabliczka z oznaczeniem pojazdu (cyfra 2, bo to drugi człon), informacja dotycząca biletów oraz element pandemiczny, czyli dozownik płynu do dezynfekcji rąk. 


Pociąg TCDD, Çamlık – Selçuk
Przykładowy widok zza okna pociągu TCDD na trasie Çamlık – Selçuk. 


Na stację Selçuk wjechaliśmy planowo, czyli o 11:47. Od razu udałem się na koniec peronu i w palącym słońcu dokumentowałem odjazd MT 15410, a potem inne pojazdy. Pomagała mi w tym żona.


Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410
Stacja Selçuk. TÜVASAŞ MT 15410 w ponad 40 stopniowym upale oczekuje na odjazd w kierunku Izmiru. Pierwszy człon oznaczono jako MT 15410-DM, a drugi to MT 15410-T. 5.08.2021.


Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410
Na jednostce naniesiono dużą nazwę producenta (TÜVASAŞ, o przedsiębiorstwie EUROTEM nie ma żadnej wzmianki). Anadolu to nazwa handlowa tych szt.


Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, Selçuk

Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, Selçuk
Spalinowy zespół trakcyjny MT 15410 jako pociąg nr 32706 w relacji Denizli - İzmir (Basmane) pozuje do zdjęć na stacji Selçuk. 5.08.2021.


Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, Selçuk

Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, SelçukHyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, Selçuk

Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, SelçukHyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, Selçuk

Hyundai Rotem, TÜVASAŞ, Anadolu, MT 15410, Selçuk
MT 15410 jako pociąg nr 32706 w relacji Denizli - İzmir (Basmane) odjeżdża ze stacji Selçuk. Screeny z materiału filmowego. Jednostka wjeżdża na tory, z których korzysta także kończąca się w Selçuku kolej podmiejska miasta Izmir i jego obszaru metropolitalnego - İZBAN.


Druga część tego materiału już niedługo. Zajmę się w nim stacją Selçuk. Tu link.


Blog Transportowy na Twitterze