Nowe filmy – wrzesień 2025

 

We wrześniu 2025 na kanale YouTube Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies) zamieściłem sześć nowych nagrań. Jeden duży film 4K i pięć krótkich typu „shorts”. Tematyka kolejowa, autobusowa i tramwajowa.

Zaczynam od większego filmu. Nagrałem go na słowackiej stacji Bańska Bystrzyca (Banská Bystrica). Jego głównym bohaterem jest „brejlovec”, po polsku określany jako „nurek”. Dokładnie to lokomotywa 754 032-1, która prowadzi pociąg R 942 „Fatran” w relacji Zvolen - Vrútky. 

Fragment filmu. Lokomotywa 754 032-1 przewoźnika ZSSK (Železničná spoločnosť Slovensko) wjeżdża na stację Bańska Bystrzyca (Banská Bystrica).

 

Film prezentuje wjazd i odjazd tego pociągu. Nagrałem także spalinowy zespół trakcyjny 861 035-8, który odjeżdża jako pociąg Os 7325 do stacji Zvolen. 3.05.2025.

Teraz zapraszam do Krakowa. Pętla autobusowa Aleja Przyjaźni, z której w kolejny kurs do końcówki Cracovia Stadion (linia 502) wyrusza Volvo 7900A Hybrid nr BH431. Pojazd należy do MPK Kraków.

Na końcu nagrania widać także niebieski autobus Castrosua New City CNG nr MS611 z firmy Mobilis. Obsługuje on linię 110. 31 maja 2025.

Zabytkowy skład Konstal N + Lora (nr 26 + 1017) reklamuje paradę tramwajów, która przejedzie ulicami Krakowa w dniu 21 września 2025. 

Oldtimery jadą z ul. św. Gertrudy w Westerplatte. 10 września 2025.

Ponownie Słowacja. Stacja Stary Smokowiec (Starý Smokovec). Odjazd dwóch wąskotorowych przegubowych wagonów silnikowych Stadler GTW kolei TEŽ (Tatranské elektrické železnice) jako pociąg Os 8224 relacji Starý Smokovec (16:06) - Tatranská Lomnica (16:20). 

Pociąg tworzą wagony o oznaczeniu 425 951-1 + 425 958-6. 1 sierpnia 2025.

Wracamy do Krakowa, do tamtejszych oldtimerów. Przez przystanek „Rondo Czyżyńskie” na al. Jana Pawła II jedzie wypożyczony z Wrocławia Konstal 4N1 nr 1444 z krakowską doczepą ND nr 512. To zjazd do zajezdni Nowa Huta po zakończonej obsłudze specjalnej linii nr 7 w relacji Górka Narodowa P+R - Dąbie. 22 czerwca 2025.

Kraków. Uruchomiona w ramach obchodów 150-lecia komunikacji miejskiej specjalna linia oznaczona jako „PR”. Do jej obsługi wyznaczono wyłącznie autobusy Jelcz PR-110. Wszystkie przyjechały z innych miast. Po jednym egzemplarzu z Wrocławia, Poznania i Rzeszowa oraz dwa z Warszawy. 

Linia „PR” kursowała pomiędzy pętlami autobusowymi Aleja Przyjaźni i Nowy Kleparz. Na nagraniu warszawski Jelcz PR-110M nr 4617 z 1991 roku, który właśnie rozpoczął kurs z Alei Przyjaźni. 31.05.2025.

Słowacka stacja Stary Smokowiec pojawi się w Blogu Transportowym jeszcze kilka razy. Będą kolejne filmy oraz większy materiał. Ponownie zaproszę Was także do Bańskiej Bystrzycy.

Nowe filmy – sierpień 2025

 

Tradycyjnie raz w miesiącu przedstawiam nowości filmowe, które pojawiły się na kanale YouTube Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies). W sierpniu 2025 było to 9 nagrań. Tematyka autobusowa i kolejowa.

Głównym motywem publikowanych filmów był wówczas II Zlot Autobusów Ikarus na Śląsku, który w dniach 26 i 27 lipca odbywał się w Mysłowicach. To właśnie uczestniczące w nim pojazdy są bohaterami jedynego dużego filmu 4K.

Fragment filmu. Ikarus IK160P z Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej w Warszawie.

Nagrałem kilka autobusów obsługujących linię specjalną W77 do i z Katowic. Pętla w Mysłowicach znajdowała się na parkingu przy ul. Stadionowej, obok drogi prowadzącej do Centralnego Muzeum Pożarnictwa. Oto pojazdy, które zobaczycie:

- Ikarus 280.40A o rejestracji STA 64,

- Ikarus 620 z MPK Kraków,

- Ikarus IK160P z Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej z Warszawy,

- Ikarus 280.26 z Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej z Warszawy

- Jelcz M-11 z Galicyjskiego Stowarzyszenia Miłośników Komunikacji w Nowym Sączu.

Niestety przy nagrywaniu Jelcza rozładował się akumulator i materiał jest nieco ucięty. 27 lipca 2025.

Pozostałe materiały to krótkie filmy typu „shorts”. Na początek nagranie, które widzom bardzo się spodobało, bo zostało już wyświetlone ponad 65 tysięcy razy. Nadal II Zlot Autobusów Ikarus na Śląsku.

Kurs na specjalnej linii W77 do Katowic zaczyna Ikarus 280.40A o rejestracji STA 64.

Kurs na specjalnej linii W77 do Katowic zaczyna Ikarus 620 z MPK Kraków. To najstarszy autobus uczestniczący w zlocie.

Ponownie Ikarus 280.40A o rejestracji STA 64. Tym razem przejazd w przeciwną stronę, czyli koniec kursu z Katowic.

Tyle w temacie tej wyjątkowej imprezy. Teraz coś kolejowego. Klimatyczna linia kolejowa na Słowacji, blisko polskiej granicy. Jeden tor, brak trakcji elektrycznej. 

Stacja Dobšinská Ľadová Jaskyňa. Przejazd spalinowego zespołu trakcyjnego 861 016-8 przewoźnika ZSSK jako pociąg Zr 1784 w relacji Margecany - Banská Bystrica. 2 sierpnia 2025.   

W pobliżu znajduje się wyjątkowa jaskinia lodowa, której ta klimatyczna stacyjka zawdzięcza swoją nazwę. To bardzo ciekawe, piękne miejsce, które zdecydowanie warto zwiedzić. 

Teraz coś ze stolicy Małopolski. W ramach Krakowskiej Linii Muzealnej w dniu 17 sierpnia 2025 uruchomiono linię mikrobusową obsługiwaną przez dwie Nysy z MPK.

Na nagraniu z pętli autobusowej Nowy Świat odjeżdża Nysa N59M na linii specjalnej M do pętli Dworzec Główny Wschód. Druga Nysa (której nie ma na nagraniu) to model 522.

Zmieniamy kraj. Zapraszam do Norwegii. 

Oslo. Główny dworzec kolejowy Oslo Sentralstasjon. Odjazd lokomotywy EL18 2255 przewoźnika Vy z pociągiem Bergensbanen. Dokładnie to linia F4, a pociąg nr R601. Oslo S (12:03) - Flå (14:23) - Gol (15:02) - Haugastøl (16:13) - Myrdal (17:04) - Bergen 19:10. Nagrywane w deszczowy dzień, 17 czerwca 2025.

Pozostajemy w Norwegii. Ten film pojawił się już w Blogu Transportowym, w materiale o pięknej linii kolejowej Flåmsbana – tu link. 

Stacja kolejowa Myrdal. Wjazd pociągu linii Flåmsbana. Skład prowadzi lokomotywa EL18 2253. Po wymianie pasażerów pociąg wyruszy w drogę powrotną do stacji Flåm. Wówczas poprowadzi go lokomotywa EL18 2251. 25 sierpnia 2025.

Na koniec Kraków. Autobus Autosan Sancity 9LE nr BA116 z MPK Kraków. Linia 422 w kierunku pętli Aleja Przyjaźni. Ulica Makuszyńskiego. 29 czerwca 2025.

Niektóre z tych filmów pojawią się ponownie w Blogu Transportowym, np. w większym materiale dotyczącym II Zlotu Autobusów Ikarus na Śląsku. Zamierzam także napisać o ciekawej stacji Dobšinská Ľadová Jaskyňa oraz o norweskiej linii kolejowej Bergensbanen.

Stadler – KISS dla ÖBB i ZSSK oraz zębatka dla MVR

 

W Blogu Transportowym co jakiś czas prezentuję informacje prasowe producentów taboru, np. firmy Stadler (tu przykładowy link). To właśnie najnowszym wieściom z tego przedsiębiorstwa poświęcę niniejszy wpis.

Na początek zapraszam do Wiednia. Po tamtejszej sieci kolejowej już od dawna kursują piętrowe zespoły trakcyjne Stadler KISS prywatnego przewoźnika WESTbahn (link do filmu). Tabor tego typu już niedługo będą także eksploatować Austriackie Koleje Federalne, czyli ÖBB. To w ramach marki Railjet, o której pisałem np. tutaj. 

W dniu 25 czerwca 2025 w Wiedniu, ÖBB i Stadler po raz pierwszy zaprezentowały pociąg piętrowy KISS. To jedna z 14 zamówionych jednostek. Rozpoczęcie ich eksploatacji planowane jest na koniec 2026 roku, na trasie pomiędzy Wiedniem a Salzburgiem. Zakładana maksymalna prędkość to 200 km/h. W porównaniu z obecnie eksploatowanymi Railjetami, oferują one około 20 procent więcej miejsc siedzących i wyznaczają nowe standardy komfortu i dostępności.

Nowe Railjet Doppelstock (czyli po prostu piętrowe) będą sześcioczłonowe. Każdy przeznaczony do przewozu 486 pasażerów na miejscach siedzących.

Szerokie drzwi umożliwią szybką wymianę pasażerów. Dzięki niskopodłogowym strefom wejściowym podróżni o ograniczonej mobilności, z ciężkim bagażem, rowerami, wózkami itd., będą mieli łatwiejszy dostęp do wnętrza pociągu.  

Jak podano w informacji prasowej, „piętrowe pociągi KISS wyznaczają również nowe standardy komfortu i obsługi”. Dwa skrajne człony zostaną wyposażone w cichą strefę. Cztery środkowe zaoferują strefy gastronomiczne z automatami z przekąskami i napojami, a także specjalne przedziały rodzinne i strefy z miejscem na rowery. Jednostki są również wyposażone w Wi-Fi, systemy informacji pasażerskiej z danymi podawanymi na monitorach w czasie rzeczywistym, osiem toalet (w tym jedną przystosowaną dla osób z niepełnosprawnością), bagażniki z zabezpieczeniami i gniazdka elektryczne z portami USB. Całość jest także klimatyzowana.

ÖBB Railjet Doppelstock, czyli Stadler KISS. W tym przypadku jednostka nr 3, a dokładniej
4706 103. Fot. Stadler.

ÖBB Railjet Doppelstock. Fragmenty wnętrza pierwszej klasy. Fot. Stadler.

ÖBB Railjet Doppelstock. Fragmenty wnętrza drugiej klasy. Fot. Stadler.

 

Lokalizacja automatu z przekąskami wskazana jest także na zewnątrz jednostki. Fot. Stadler.

ÖBB Railjet Doppelstock oferuje szerokie drzwi i niskopodłogowe strefy wejściowe. Fot. Stadler.

 

Strefa rodzinna, czyli Familienzone. Na ostatnim zdjęciu przykład mocowań zabezpieczających bagaż. Fot. Stadler.

Inna informacja prasowa Stadlera, z 21 maja 2025, dotyczy dostaw taboru dla przewoźnika ze Szwajcarii. Pojazdy dość nietypowe, bo chodzi o kolej zębatą. Dokładnie to linia Montreux - Rochers-de-Naye. Jej końcowa stacja znajduje się na wysokości 2042 m.n.p.m. Czas jazdy całą, ponad 10 kilometrową trasą wynosi 54 minuty. Jest to kolej wąskotorowa – 800 mm.

Przewoźnik Transports Montreux–Vevey–Riviera (MVR) zamówił osiem zębatych elektrycznych zespołów trakcyjnych. Ich wprowadzenie do ruchu przewiduje się dopiero na 2029 rok. Wówczas wycofywany będzie obecny, już 40-letni tabor. 

Nowe pojazdy powstaną w szwajcarskiej miejscowości Bussnang, gdzie mieści się jeden z zakładów Stadlera. To nowy, innowacyjny projekt, który stworzy trójczłonowe ezt o długości 40 metrów i pojemności 216 pasażerów (w tym 113 na miejscach siedzących). Ich cechą charakterystyczną będą umieszczone w środkowym członie panoramiczne okna, dedykowane do podziwiania pięknych widoków na Alpy i Jezioro Genewskie. Prędkość maksymalna wyniesie 35 km/h. Wyjątkowy design ezt to efekt współpracy z włoskim biurem projektowym Carrozzeria Pininfarina.

„To wyjątkowy projekt dla firmy Stadler. Połączenie kultowego designu, najnowocześniejszej technologii zębatek i panoramicznych widoków jest niepowtarzalne. Cieszymy się, że możemy przyczynić się do tego, że podróż na górę Rochers-de-Naye stanie się wyjątkowym przeżyciem dzięki naszym spersonalizowanym kolejom zębatym” – powiedział Frédéric Evequoz, kierownik ds. sprzedaży pojazdów spersonalizowanych w firmie Stadler.

Wizualizacja nowego zębatego ezt dla wąskotorowych kolei MVR. Pojazd idealny do podziwiania pięknych widoków. Źródło: Stadler.

Obecnie eksploatowany tabor MVR. Dwuczłonowy wagon Bhe 4/8 produkcji SLM/Siemens nr 301 z 1983 roku prowadząc dodatkowy wagon towarowy wjeżdża na stację Montreux. SLM to producent taboru (Schweizerische Lokomotiv und Maschinenfabrik), a Siemens dostawca osprzętu elektrycznego. Maj 2024. Źródło: YouTube, kanał AKSense – Zurich. Tu link do filmu, który prezentuje całą trasę tej ciekawej kolejki. 

Inny przykład obecnie eksploatowanego taboru, tym razem w wersji ruchomej. Wagon Bhe 4/8 nr 305 z wagonem towarowym odjeżdża ze stacji Montreux. Pojazd w malowaniu GoldenPass kolei Montreux Oberland Bahn (MOB) – ten przewoźnik również podpisywał umowę na dostawę taboru dla MVR.

Na koniec jeszcze prasówka ze Słowacji. 30 kwietnia 2025 tamtejsze koleje ZSSK (Železničná spoločnosť Slovensko) zamówiły w firmie Stadler do czterech piętrowych elektrycznych zespołów trakcyjnych KISS. Pierwszy ma wejść do eksploatacji pod koniec 2026 roku, a drugi w 2027 roku. Dwa pozostałe ezt są opcjonalne. Nowy tabor ma kursować pomiędzy Bratysławą a Żyliną. 

Tu warto dodać, że koleje ZSSK od 2023 roku eksploatują już KISS-y (obecnie są to cztery egzemplarze), które oznaczono jako seria 561. Wykorzystywane są one do obsługi tras Bratysława – Nowe Zamki oraz Bratysława – Trenczyn lub Púchov.

Eksploatowane obecnie przez ZSSK Stadlery KISS. Widoczne jednostki nr 2, 3 i 4. Fot. Stadler. 

Cytaty z informacji prasowej:

„Nowe pociągi KISS mają 155,9 metra długości i oferują łącznie 611 miejsc siedzących. Pojazdy łączą w sobie wysokie osiągi z szybkim przyspieszeniem i osiągają prędkość maksymalną 160 kilometrów na godzinę. Są w pełni przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych i wyposażone w cztery toalety, w tym jedną dostępną dla osób niepełnosprawnych. Strefy wielofunkcyjne oferują dużo miejsca na rowery, wózki dziecięce i bagaż. Zarówno przedziały pasażerskie, jak i kabiny maszynisty są w pełni klimatyzowane.”

„Pasażerowie mogą korzystać z nowoczesnego systemu informacji pasażerskiej i bezpłatnego Wi-Fi – dwóch niezbędnych udogodnień w nowoczesnych podróżach koleją. Do innych technicznych udogodnień należą wewnętrzne i zewnętrzne kamery monitorujące, a także kamery dachowe monitorujące pantograf w celu zapewnienia bezpiecznej eksploatacji. Pociągi są również wyposażone w certyfikowane systemy pomiaru energii.”

„Podobnie jak w przypadku jednostek dostarczonych do ZSSK w 2023 roku, projekt nowych pojazdów zostanie opracowany przez biuro konstrukcyjne Stadler Praga, które obecnie zatrudnia ponad 250 inżynierów i projektantów. Produkcja będzie odbywać się w zakładzie Stadler Polska w Siedlcach.”

Dwa trolejbusy z Bańskiej Bystrzycy

 

Bańska Bystrzyca (Banská Bystrica) to miasto w środkowej Słowacji. Jest ono zamieszkane przez ponad 73 tysiące osób. To właśnie liczba ludności czyni Bańską Bystrzycę szóstą największą miejscowością Słowacji (w kolejności za Bratysławą, Koszycami, Preszowem, Żyliną i Nitrą). 

Miasto to należy także do grona pięciu słowackich miejscowości, w których kursują trolejbusy. Pozostałe to Bratysława, Preszów, Żylina i Koszyce, choć w tym ostatnim pozostaje tylko sieć trakcyjna, bo ruch trolejbusowy zawieszono w 2015 roku.

Plany wprowadzenia trolejbusów w Bańskiej Bystrzycy pojawiły się już w latach 30-tych ubiegłego wieku i zakładały także elektryfikację połączeń międzymiastowych, np. do miejscowości Ružomberok. Nic z tego jednak nie wyszło. Trolejbusy uruchomiono dopiero 24 sierpnia 1989. Eksploatowano wówczas Škody 14Tr i przegubowe 15Tr. Co ciekawe, przewozami zajmowała się firma  ČSAD Banská Bystrica, czyli odpowiednik polskiego PKS-u. Po zmianach ustrojowych i po rozpadzie Czechosłowacji, przewoźnicy zmieniali się. 

W dniu 1 stycznia 2006 zawieszono kursowanie linii trolejbusowych. Wpływ na to miało wiele czynników, w tym główny, ekonomiczny oraz mniej oficjalne elementy, jak np. brak porozumienia pomiędzy nowym operatorem komunikacji miejskiej (SAD Zvolen), a wcześniejszym miejskim przewoźnikiem. 

Mieszkańcy Bańskiej Bystrzycy rozpoczęli batalię o powrót trolejbusów, którą ostatecznie wygrali. 10 listopada 2007 uruchomiono dwie pierwsze linie trolejbusowe. Ich obsługą zajął się miejski przewoźnik - Dopravný podnik mesta Banská Bystrica, który zadanie to wykonuje nadal. 

Obecnie trolejbusy DP Banská Bystrica kursują na 8 liniach. Częstotliwość kursów jest mocno zróżnicowana. Są trasy obsługiwane co 10 minut, a inne np. raz na godzinę. Tabor stanowi 26 pojazdów liniowych oraz dwa historyczne (Škoda 14Tr nr 1001 i przegubowa 15Tr nr 1501). Przeważa tabor krótki reprezentowany przez Škodę 30Tr, powstałą na bazie nadwozia SOR TNB12. Takich pojazdów jest aż 20. Dostarczono je w roku 2011 (19 egzemplarzy) i 2015 (tylko jeden). 

To właśnie Škody 30Tr są bohaterkami tego wpisu. Dwa jedyne trolejbusy, które udało mi się udokumentować w Bańskiej Bystrzycy. Krótki wypad na dworzec kolejowy, po zwiedzaniu historycznego centrum miasta. Jest tam pętla autobusowo-trolejbusowa, z której właśnie odjeżdżał pojazd nr 3015 jako linia nr 6 w relacji Železničná stanica – Moskovská. Czas przejazdu całej trasy to 24 minuty. Częstotliwość kursów linii 6 to 20 – 30 minut.

Na pętli odpoczywał także trolejbus nr 3008. Nie miał on jednak oznakowania liniowego. Wozy nr 3015 i 3008 są z 2011 roku.

Škoda 30Tr SOR nr 3015 właśnie rozpoczyna kurs linii 6 z pętli Železničná stanica, czyli spod dworca kolejowego. 3.05.2025.

Škoda 30Tr SOR nr 3008 odpoczywa na pętli Železničná stanica. Ten model trolejbusu wyróżnia się dodatkowymi, czwartymi drzwiami. Na ścianie tylnej widoczny napis SOR CITY  TNB12. 3.05.2025.

Na pętli odpoczywał i pięknie pozował do zdjęć także inny trolejbus Škoda 30Tr SOR. Niestety kręcił się obok niego dziwny, krzyczący i agresywny człowiek, więc ze względów bezpieczeństwa nie zbliżałem się do tego pojazdu. Wizualnie nie różnił się niczym od powyższych wozów nr 3008 i 3015.

Pozostały tabor trolejbusowy firmy Dopravný podnik mesta Banská Bystrica to trzy SOR-y TNB12 o numeracji 3201 – 3203 (z lat 2016, 2017 i 2018). Wizualnie identyczne ze Škodami 30Tr. Są także trzy przegubowce Škoda 31Tr z 2015 roku (nr 3101 – 3103), powstałe na bazie autobusów SOR NB18.

Sytuacja awaryjna, czyli motoraczek w roli filmowego gwiazdora

 

W 2018 roku zachęcałem do obejrzenia filmu „Dziennik maszynisty” (tu link do tego materiału). 7 lipca 2023 miała miejsce polska premiera kinowa innego „kolejowego” filmu, którego nie może zabraknąć w Blogu Transportowym. Tym razem czeskiego. To „Sytuacja awaryjna” (tytuł oryginalny „Mimořádná událost”).

Komedia, którą wyreżyserował Jiří Havelka. Zabawne spojrzenie na czeskie społeczeństwo. Satyra dotycząca przywar naszych sąsiadów. Główne miejsce akcji to wagon motorowy serii 810, czyli potocznie motorak. 

Dlaczego taki pojazd? Reżyser zainspirował się prawdziwymi wydarzeniami z roku 2019. Wówczas przez 14 minut wagon motorowy toczył się bez kontroli wioząc 11 pasażerów. Nikomu nic się nie stało, a z rzeczywistych 14 minut powstał ponad godzinny film.

Jak podaje portal iDNES.cz, będący filmowym pierwowzorem pociąg w dniu 19 lutego 2019 o godzinie 8:44 wyruszył ze stacji Velké Meziříčí, kierując się w stronę miejscowości Křižanov. Po pewnym czasie wagon motorowy sam się zatrzymał. Problem dotyczył hamulca postojowego. Maszynista wyeliminował usterkę wyłączając hamulec, a następnie włączając go ponownie. Niestety po przejechaniu 80 metrów pojazd znowu zatrzymał się. Po konsultacjach telefonicznych maszynista (jednocześnie jedyny pracownik kolei w pojeździe, bo na lokalnych trasach brak obsługi konduktorskiej) przystąpił do naprawy. Najpierw w części pasażerskiej (tam było słychać uchodzące powietrze), a następnie na zewnątrz pojazdu. Kiedy był na torowisku, ze względu na pochył terenu, w pewnym momencie wagon niespodziewanie zaczął się staczać. Przy okazji włączyła się blokada drzwi związana z biegiem pojazdu. Maszynista nie mógł więc do niego wrócić. Wyruszył zatem pieszo za pociągiem, jednocześnie informując telefonicznie o zdarzeniu dyżurnego ruchu ze stacji Velké Meziříčí, gdzie wagon powoli wracał. Jak zaraportowano, była godzina 9:14.

Co ciekawe, pociągiem podróżowała córka dyspozytora ze stacji końcowej, z Křižanova. Po kontakcie telefonicznym zaciągnęła ona hamulec bezpieczeństwa. Nie zadziałał. Drugi również. Jak później ustalono, był to efekt manipulacji przy zaworach powietrza w trakcie przeprowadzanej przez maszynistę naprawy. Zadziałał jednak hamulec elektromagnetyczny, który spowolnił prędkość do około 20 km/h. Po pokonaniu 4 kilometrów pojazd sam zatrzymał się na stacji Velké Meziříčí, z której niedawno wyruszył (znów rola ukształtowania terenu). Zdarzenie to było dość intensywnie opisywane w czeskich mediach.

W rzeczywistym zdarzeniu nie brał udziału motorak, lecz przedstawiciel zupełnie innej serii pojazdów. To Stadler Regio-Shuttle RS1, a dokładnie egzemplarz o oznaczeniu 841 002-9 z 2012 roku (przewoźnik České dráhy). Najprawdopodobniej reżyser wybrał motoraka ze względu na to, że jest on symbolem czeskich lokalnych linii kolejowych, a to właśnie na jednej z nich toczy się akcja tej komedii. 

W rolę głównego bohatera filmu wcielił się odrestaurowany na pojazd historyczny wagon o oznaczeniu M152.0517. To rocznik 1982. Jako fabrycznie nowy został przypisany do lokomotywowni Nové Zámky na terenie obecnej Słowacji. Od 1994 roku, już jako 810 517-3 realizował zadania z miejscowości Štúrovo (przy granicy z Węgrami). Kolejna zmiana przydziału nastąpiła w 2003 roku. Wówczas motorak trafił do Popradu. W roku 2006 przeszedł ostatni remont jako własność narodowego słowackiego przewoźnika ZSSK. Po wycofaniu z eksploatacji, w roku 2013 pojazd został kupiony przez czeską firmę KŽC Doprava i przeprowadzono jego remont w ŽOS Zvolen. 

KŽC Doprava jest operatorem publicznego i niepublicznego transportu kolejowego. Jak podaje na swojej stronie: „Zatrudnia 66 pracowników, posiada 36 pojazdów kolejowych (lokomotyw i wagonów), prowadzi regularne przewozy pasażerskie na 11 liniach w Czechach i działa w 5 regionach, głównie w Czechach. W latach 2010 - 2012 KŽC Doprava uratowała łącznie 23 linie regionalne przed wyginięciem i jest liderem w segmencie kolejowej nostalgii i muzeów” (tłumaczenie: Google). 

Filmowy motoráček regularnie obsługuje połączenia w rejonie Pragi (linie S24 i S34).

Cytat fotograficzny (screen) ze strony Filmweb.pl - fragment poświęcony filmowi „Sytuacja awaryjna”. Na pierwszym planie główny bohater, czyli motorak M152.0517 w trakcie odjazdu ze stacji początkowej, na którą niespodziewanie powróci za jakiś czas. Poniżej miniatury innych zdjęć z filmu.

Fragmenty zwiastuna filmu „Sytuacja awaryjna”. Źródło: YouTube, kanał AuroraFilmsPl - dystrybutor filmu. Tu link do zwiastuna.

Informacja o głównym bohaterze komedii „Sytuacja awaryjna” na stronie internetowej obecnego właściciela - KŽC Doprava. Źródło: www.kzc.cz.

Do czeskich kin „Sytuacja awaryjna” trafiła już w 2022 roku, zyskując sporą popularność. W Polsce odtwarzana jest głównie w małych kinach studyjnych. 

„Sytuacja awaryjna” to oczywiście nie tylko motywy kolejowe (+ rewelacyjny bohater drugiego planu, kultowy strażacki Liaz), ale przede wszystkim dobra komedia. Salwy śmiechu wybuchały co chwilę, a sala kinowa w trakcie mojego seansu była pełna w prawie 100%. Gorąco polecam ten film.

Dwuprzegubowe Trollino dla Bratysławy i Pragi

 

W listopadzie 2021 pisałem o przetargu na dostawę do firmy Dopravný Podnik Bratislava dwuprzegubowych trolejbusów (tu link). Jego wynik jest już potwierdzony. Na Słowację trafi 16 dwuprzegubowych Solarisów Trollino 24, które zostaną dostarczone przez Solaris Bus & Coach w konsorcjum z firmą Škoda Electric. 

Oto, co na ten temat w marcu 2022 napisał producent:

W połowie roku 2023 Solaris Trollino 24 zadebiutuje na ulicach Bratysławy. Dopravný Podnik Bratislava (DPB) na drodze przetargu wybrał firmę Solaris jako dostawcę 16 dwuprzegubowych trolejbusów. W listopadzie 2020 roku DPB testował 24-metrowy trolejbus w ruchu miejskim, na wszystkich liniach. Z powodu rokrocznie rosnącej liczby pasażerów, przewoźnik stanął przed koniecznością zwiększenia możliwości przewozowych niektórych z linii. Pojemny trolejbus okazał się idealnym rozwiązaniem dla metropolii z trasami o dużym natężeniu ruchu pasażerskiego.

Solaris Trollino 24 dla przewoźnika Dopravný Podnik Bratislava (DPB). Wizualizacja. Źródło: Solaris,  materiały prasowe.

Jeszcze wcześniej, w połowie lutego 2022 została opublikowana informacja prasowa dotycząca najdłuższych trolejbusów Solarisa dla Czech. Poniżej jej treść.

Konsorcjum oferentów w składzie Solaris Bus & Coach, Solaris Czech i Škoda Electric złożyło wspólną ofertę na dostawę 20 sztuk dwuprzegubowych trolejbusów Trollino 24. Oferta została uznana przez praskiego przewoźnika Dopravní podnik jako najlepsza. To pierwsze tak rozbudowane zamówienie na pojazdy tego typu. Dostawy zostaną zrealizowane w terminie do 24 miesięcy od podpisania umowy.

„Gratulujemy miastu Praga inwestycji w nowoczesne i bezemisyjne w miejscu użytkowania pojazdy! Trollino 24 to nasza odpowiedź na zwiększanie możliwości przewozowych na najbardziej obciążonych liniach w zatłoczonych miastach. Włączenie do ruchu 20 dwuprzegubowych trolejbusów będzie idealnym rozwiązaniem dla tej metropolii. Jestem przekonany, że te supernowoczesne, szczegółowo zaprojektowane, bogato wyposażone, a przede wszystkim bezemisyjne pojazdy staną się wizytówką stolicy Czech” – powiedział Petros Spinaris, Członek Zarządu firmy Solaris, odpowiedzialny za obszar Sprzedaży, Marketingu i After Sales.

Każdy z pojazdów będzie wyposażony w cztery osie, z czego dwie to osie napędowe. Napęd Trollino 24 stanowią dwa silniki trakcyjne. Baterie trakcyjne, które będą źródłem energii w momentach braku zasilania z sieci trakcyjnej, zostaną umieszczone na dachu drugiego członu. Minimalny zasięg dojazdu trolejbusu na bateriach trakcyjnych, określony w warunkach przetargu, wynosi 11 km.

Dokładna długość tego unikatowego, dwuprzegubowego trolejbusu wynosi 24 700 mm. Na swoim pokładzie mieści jednocześnie 179 pasażerów, w tym 54 na miejscach siedzących. Wewnątrz pojazdu zostały również przewidziane dwie zatoki dla osób poruszających się na wózkach. Trollino 24 to model pięciodrzwiowy, o układzie drzwi 2-2-2-2-2. Zarówno oświetlenie przestrzeni pasażerskiej, jak i oświetlenie zewnętrzne zostały zaprojektowane w technologii LED. Na pokładzie nie zabraknie wielu udogodnień, takich jak tablice kierunkowe, wydajna klimatyzacja czy system monitoringu, uwzględniający m.in. wnętrze pojazdu, kamerę cofania i kamerę do obserwacji pantografów. Kierowca będzie mógł realizować swoje codzienne zadania w komfortowej kabinie typu zamkniętego, z szybami w wersji wysokiej.

Solaris Trollino 24 dla przewoźnika Dopravní podnik hlavního města Prahy (DPP). Wizualizacja. Źródło: Solaris,  materiały prasowe.

Wszystkie wpisy dotyczące dwuprzegubowych autobusów i trolejbusów są dostępne pod tagiem „dwuprzegubowy”.

Trollino 24 dla Bratysławy?

 

Niedawno pisałem o dwuprzegubowych autobusach Solaris Urbino 24 MetroStyle dla Tide Bus Danmark (tu link). Na początku listopada 2021 Solaris opublikował kolejną informację prasową o swoich najdłuższych pojazdach. Tym razem mowa o trolejbusach.

Najprawdopodobniej 16 egzemplarzy Solarisów Trollino 24 trafi do słowackiego przewoźnika Dopravný Podnik Bratislava. Szczegóły w poniższym materiale producenta.

W połowie roku 2023 Solaris Trollino 24 może zadebiutować na ulicach Bratysławy. Solaris w przetargu rozpisanym przez Dopravný Podnik Bratislava (DPB) złożył najlepszą ofertę na dostawę 16 dwuprzegubowych trolejbusów. Słowacki przewoźnik może być pierwszym klientem, w którego flocie pojawią się najdłuższe pojazdy z oferty Solarisa. W listopadzie zeszłego roku DPB testował 24-metrowy  trolejbus w ruchu miejskim, na wszystkich liniach. Z powodu rokrocznie rosnącej liczby pasażerów, przewoźnik stanął przed koniecznością zwiększenia możliwości przewozowych niektórych z linii. Pojemny trolejbus byłby idealnym rozwiązaniem dla metropolii z trasami o dużym natężeniu ruchu pasażerskiego.

Dwuprzegubowy trolejbus marki Solaris miał swoją premierę w 2019 roku, na targach Busworld w Brukseli. Napęd trolejbusu stanowią dwa silniki trakcyjnie o mocy 160 kW każdy. Dodatkowe baterie trakcyjne, umieszczone na dachu drugiego członu, ładowane będą podczas jazdy z trakcji trolejbusowej. Dzięki nim Trollino może jechać również bez zewnętrznego zasilania. Kierowca za pomocą jednego przycisku ma możliwość przełączania trybu jazdy z trybu sieci trakcyjnej na tryb baterii trakcyjnych.

Ponad 24-metrowe trolejbusy mieszczą na pokładzie 160 pasażerów, w tym 60 na miejscach siedzących. Nad drzwiami, zamontowanymi w układzie 2-2-2-2-2 znajdują się bramki liczące pasażerów. W innowacyjnym modelu znajdziemy wiele udogodnień, wpływających na komfort podróżowania i bezpieczeństwo. Przewoźnik Dopravný Podnik Bratislava jest zainteresowany standardowymi rozwiązaniami, takimi jak tablice kierunkowe, klimatyzacja, bezprzewodowy Internet, wewnętrzne oświetlenie LED czy ogólnodostępne porty ładowania USB. O dodatkowe wsparcie pracy kierowcy oraz zwiększone bezpieczeństwo podróżujących mogą zadbać również system monitoringu, na który składa się 7 kamer zewnętrznych oraz 9 monitorujących wnętrze pojazdu.

Przykładowy Solaris Trollino 24. Fot. Solaris - materiały prasowe.

Dopravný Podnik Bratislava może być pierwszym przewoźnikiem, który zdecydował się powiększyć swoją flotę o dwuprzegubowe Solarisy Trollino 24. Solaris Bus & Coach to jeden z największych producentów trolejbusów w Europie. Firma wprowadziła do swojej oferty te bezemisyjne pojazdy w 2001 roku. Od tego momentu producent dostarczył ponad 1700 trolejbusów do swoich klientów w 18 państwach Europy.