Nowe filmy – październik 2023

 

W październiku 2023 kanał filmowy Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies) wzbogacił się o sześć nowych materiałów. Dwa filmy formatu 4K i cztery małe typu „shorts”. Tematyka autobusowa, kolejowa i tramwajowa.

Zacząłem od około 3 minutowego nagrania prezentującego autobusy przejeżdżające obok dworca kolejowego w Oświęcimiu. Przeważają pojazdy miejscowego MZK. Pojawia się także VDL Citea o rejestracji RPR 44088 z firmy Eurobus jako autobus zastępczy za pociąg Kolei Śląskich linii S31 z Oświęcimia do Nowego Bierunia.

Fragment filmu. DAB 1200B nr 57 z MZK Oświęcim na linii 16 kończy trasę. 

Fragment filmu. VDL Citea jako komunikacja zastępcza za pociąg Kolei Śląskich z Oświęcimia do Nowego Bierunia.

Fragment filmu. Solaris Urbino 12 Hybrid nr 41 z MZK Oświęcim wygina się na rondzie w trakcie obsługi linii 8.

Nagrywałem w dniu 6 maja 2022.

Drugi październikowy film to „shorts” z Wiednia. Kolejowy, choć jednocześnie i tramwajowy. Prezentuje pojazd obsługujący Badner Bahn, czyli linię lekkiej kolei łączącej Wiedeń z miejscowością Baden bei Wien. Własność firmy Wiener Lokalbahnen, jednocześnie przedstawiciel jej najnowszego taboru: Alstom TW500 (dawniej Bombardier TW500). Dokładniej egzemplarz o numerze 506.

W Wiedniu kolej badeńska korzysta z torowisk tramwajowych, kończąc i zaczynając trasę przy operze, równolegle do pętli tramwajowej linii 62. To właśnie tam nagrywałem w dniu 20 czerwca 2023. W tle widoczny przedstawiciel najnowszego taboru tramwajowego Wiener Linien, Flexity Outlook (dostarczał go Bombardier, a następnie, od stycznia 2021, po zmianach własnościowych Alstom).

Link do filmu shorts - na końcowo-początkowy przystanek kolejki badeńskiej przy wiedeńskiej operze wjeżdża Bombardier (Alstom) TW500 nr 506.

Następny październikowy „shorts” powstał na stacji Katowice. Przedstawia on odjazd spalinowego zespołu trakcyjnego SN84-002 jako pociąg TLK „Sudety” z Krakowa Głównego do Jeleniej Góry. Nagrywałem w dniu 1 września 2023.

Link do filmu shorts - SN84-002 odjeżdża ze stacji Katowice.

Czwartym październikowym materiałem jest film 4K prezentujący tramwaje w Grudziądzu. To wyjątkowe miejsce, bo Grudziądz jest najmniejszym miastem w Polsce, które posiada samodzielną sieć tramwajową. W dodatku wąskotorową.

Obecnie kursuje po nim jedna linia tramwajowa (nr 2), która łączy pętle Rządz i Tarpno.

Fragment filmu. Modertrans Moderus Beta MF28 AC nr 98 z MZK Grudziądz na Rynku jako linia 2 do pętli Rządz. 

Fragment filmu. Konstal 805Na nr 89 + 90 na ul. Starej w kierunku Rynku. Wagony zmodernizowane w ZNTK Mińsk Mazowiecki do typu 805Na-MM + 805Na-MMD. Tramwaj porusza się splotem torowym - takie rozwiązanie funkcjonuje po obu stronach Rynku.

Nagrywałem w dniach 8 – 11 czerwca 2023 w różnych lokalizacjach – Rynek i jego rejon oraz na ul. Chełmińskiej.

Kolejne dwa październikowe nagrania to krótkie „shortsy”. Tramwajowy z Wiednia, który przedstawia tramwaj Siemens ULF A1 nr 75 z Wiener Linien jako linia 62. Wjazd na pętlę Oper, czyli ta sama lokalizacja, w której udokumentowałem powyższy wagon TW500 kolei badeńskiej. 20 czerwca 2023.

Link do filmu shorts - Siemens ULF A1 na pętli przy wiedeńskiej operze.

Na stacji Katowice nagrałem odjeżdżający bez pasażerów ezt EN57KM-3001 Kolei Śląskich.
1 września 2023.

Link do filmu shorts - EN57KM-3001 odjeżdża ze stacji Katowice.

Część powyższych nagrań będzie się jeszcze pojawiała w Blogu Transportowym. Chociażby film z Grudziądza, bo planuję większy wpis o tamtejszych tramwajach.

Nowe filmy – maj 2023

 

W maju 2023 na kanale YouTube Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies) opublikowałem dwa nowe nagrania. Oba kolejowe. Normalny i wąski tor.

Jako pierwszy został zamieszczony materiał ze stacji Świdnica Miasto. Powstał on w dniu 22 października 2022 (sobota), a prezentuje „popołudniową godzinę szczytu”, czyli spotkanie trzech pociągów. Dwóch lokalnych i jednego dalekobieżnego.

Fragment filmu. SN84-004 jako pociąg TLK „Sudety” do Krakowa Głównego wjeżdża w perony stacji Świdnica Miasto. 22.10.2022.

Fragment filmu. Z przeciwnej strony na stację Świdnica Miasto wjeżdża hybrydowy zespół trakcyjny NEWAG 36WEh-015 z Kolei Dolnośląskich. To pociąg nr 69131 „Kalenica” ze stacji Bielawa Zachodnia do Wrocławia Głównego przez Jaworzynę Śląską. 22.10.2022.

Takie pojazdy zobaczycie na poniższym filmie:

- SN84-004 SKPL jako pociąg TLK „Sudety” z Jeleniej Góry do Krakowa Głównego.

- 36WEh-015 Kolei Dolnośląskich jako pociąg nr 69131 „Kalenica” ze stacji Bielawa Zachodnia do Wrocławia Głównego przez Jaworzynę Śląską.

- 36WEh-012 Kolei Dolnośląskich jako pociąg nr 66102 „Wielka Sowa” w relacji Świdnica Miasto - Wrocław Główny przez Sobótkę.

Drugi majowy film powstał w Niemczech. Bardzo blisko polskiej granicy. Przedstawia pociąg turystyczny Mużakowskiej Leśnej Kolei Wąskotorowej (Waldeisenbahn Muskau) z miejscowości Weißwasser (Biała Woda) do Kromlau. 

Głównym bohaterem jest lokomotywa spalinowa Kö 0451 z 1957 roku (producent: VEB Lokomotivbau Karl Marx Babelsberg). 

Fragment filmu. Mużakowska Leśna Kolej Wąskotorowa (Waldeisenbahn Muskau). Lokomotywa 
Kö 0451 wprowadza pusty skład pasażerski na dworzec w Białej Wodzie. 2.05.2023.

Fragment filmu. Mużakowska Leśna Kolej Wąskotorowa (Waldeisenbahn Muskau). Skład turystyczny powoli opuszcza dworzec w Białej Wodzie. Po lewej stronie widoczny historyczny towarowy tabor wąskotorowy (koleby). 2.05.2023.

Fragment filmu. Na szlaku. Lokomotywa spalinowa Kö 0451 ze składem turystycznym w drodze do stacji końcowej Kromlau (obok pięknego parku rododendronów). 2.05.2023.

Film nagrałem 2 maja 2023. Prezentuje on wjazd pociągu pasażerskiego na stację w Białej Wodzie (podstawia się na zamówienie dla grupy turystycznej). Następnie przejazd do stacji Kromlau i manewry lokomotywy oraz odjazd pustego składu do Weißwasser.

Mużakowska kolejka będzie bohaterką oddzielnego wpisu.

Powrócę też jeszcze do tematu stacji Świdnica Miasto.

Nowe filmy – marzec 2023

 

Tradycyjnie raz w miesiącu zapraszam Was do odwiedzenia kanału filmowego Bloga Transportowego w serwisie YouTube. To Lukaszwo – Transport Movies.

W marcu 2023 opublikowałem na nim dwa filmy. Kolejowy i ciężarówkowy. Ten pierwszy powstał 10 listopada 2012 na terenie stacji kolei wąskotorowej Rudy. Położona jest ona na dawnej linii łączącej Gliwice z Raciborzem. To właśnie w Rudach znajdowało się zaplecze techniczne kolejki. Stąd spora ilość torów, które służą teraz po części do ekspozycji zgromadzonego taboru.

Na nagraniu zobaczycie dwie wąskotorowe lokomotywki wyprodukowane w ZNTK Poznań. To 2Wls50-2088 z roku 1970 i Wls75-38 z roku 1967.

Fragment filmu. Lokomotywa 2Wls50-2088 manewruje na terenie stacji wąskotorowej Rudy. 10.11.2012.

Fragment filmu. Lokomotywa Wls75-38 właśnie uruchomiła silnik i za chwilę ruszy z wagonem towarowym. 10.11.2012.

Co dokładniej przedstawia film? Lokomotywa 2Wls50-2088 podjeżdża do składu pasażerskiego, z którym później odjedzie jako pociąg turystyczny do stacji Paproć. Obecnie linia jest wydłużona i pociągi nie kończą już trasy w Paproci, a dojeżdżają do nowej lokalizacji: Rybnik Stodoły.

Druga część nagrania to Wls75-38 manewrująca z wagonem towarowym. Na filmie widać moment uruchomienia silnika tej małej spalinówki.

Drugi film powstał w Oświęcimiu, w dniu 6 maja 2022. Przedstawia ciężarówki marki Kamaz biorące udział w przebudowie tamtejszej stacji kolejowej.

Dokładnie są to dwa pojazdy. Nowszy, żółty Kamaz 6540 i starszy (w granatowe pasy) Kamaz 55111.

Fragment filmu. Kamaz 6540 na rondzie przed dworcem kolejowym w Oświęcimiu. 6.05.2022.

Fragment filmu. Kamaz 55111 pracuje na terenie przebudowywanej stacji kolejowej Oświęcim. 6.05.2022.

Ciężarówki te udokumentowałem w rejonie ronda przy stacji Oświęcim oraz na terenie budowy – przebudowywane torowisko i budowa nowych peronów.

Marka Kamaz stopniowo znika z polskich dróg. Nowych egzemplarzy już nie przybywa, a w związku z atakiem Rosji na Ukrainę i obowiązującymi sankcjami raczej nie należy spodziewać się zmiany tej sytuacji. Tym bardziej zatem cieszę się, że udało mi się udokumentować te ciekawe pojazdy. Szczególnie model 55111 (produkcja w latach 1988 – 2012), będący następcą kultowego 5511 (produkcja w latach 1977 – 1990). Kamaz 55111 od roku 2007 powstawał w Korei Północnej (ponoć nadal jest produkowany) jako Taepaeksan-96.

Na stację wąskotorową Rudy zaproszę już za jakiś czas, prezentując ustawiony tam tabor.

Nowe filmy – lipiec 2022

 

Już od dłuższego czasu miesięcznie publikuję po dwa nowe filmy transportowe. Tak było również w lipcu 2022. Zamieściłem wówczas materiał tramwajowy i prezentujący tabor metra. 

Tramwaje nagrywałem 15 czerwca 2022 w Łodzi. Przede wszystkim dokumentowałem je na dworcu tramwajowym „Piotrkowska Centrum” na al. Mickiewicza. Miejsce to nazywane jest również „Stajnią Jednorożców”. Obok ustawiono nawet pomnik tego stworzenia. 

Jedynie ostatni fragment filmu powstał na ul. Zachodniej. Warto jeszcze dodać, że łódzkie tramwaje są wąskotorowe. Rozstaw szyn, po których się przemieszczają wynosi 1000 mm.

Fragment filmu. Zmodernizowany skład Konstal 805Na #1612+1613 na linii 18 do pętli Retkinia. Rocznik 1986.

Fragment filmu. PESA Swing (122NaL) #1891 na linii 14. Rocznik 2018.

Fragment filmu. Konstal 805Na #2372+2373 na linii 6. Rocznik 1980.

Na nagraniu zobaczycie różne modele kursujących po Łodzi tramwajów, np. Konstal 805Na, Duewag MGT6D, czy PESA Swing. Poszczególne pojazdy dokładniej omówię w oddzielnym materiale.

Drugi lipcowy film prezentuje tabor Metra Warszawskiego. Dokładnie kilka pociągów linii M1 i M2. Na tej pierwszej udokumentowałem rosyjskie wagony serii 81, a na drugiej Siemensy Inspiro.  

Fragment filmu. Ze stacji Rondo Daszyńskiego w kierunku Trockiej odjeżdża Siemens Inspiro jako pociąg nr 47 linii M2. Oznaczenie pociągu: 6007/5007/4007/4507/5507/6507. Rocznik 2013.

Pociągi Siemens Inspiro nagrywałem na stacjach Rondo Daszyńskiego i Świętokrzyska, a rosyjskie na stacji końcowej Młociny. Całość powstała 1 kwietnia 2022.

Do tematu warszawskiego metra powrócę już niedługo w oddzielnym wpisie. 1 kwietnia 2022 było to jedyne miejsce w stolicy, w którym dało się bez przeszkód fotografować tabor komunikacji miejskiej – na powierzchni panowały fatalne warunki pogodowe, czyli intensywny opad śniegu.

Nowe filmy – kwiecień 2022

 

Tradycyjnie raz w miesiącu prezentuję nowe materiały filmowe opublikowane na kanale YouTube Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies).

W kwietniu 2022 było dość skromnie, bo zamieściłem tylko jeden film. To mający ponad 18 minut materiał kolejowy. Miks różnych lokomotyw, które nagrywałem w okresie od maja 2012 do października 2013. 

Ogólnie rzecz ujmując dużo maszyn. Z Polski, Austrii, Niemiec, Czech i Ukrainy. Parowozy, spalinowozy i elektrowozy. Prowadzą pociągi osobowe i towarowe, planowe i specjalne. 

Zobaczycie między innymi kilka EU07 z PKP Intercity, ET42 z PKP Cargo, Herkulesy austriackich kolei ÖBB, czeskie Škody w różnych wersjach, parowozy (np. Ty2-911, wąskotorowe), BR232, M62. 

Fragment filmu. ET42-029 z PKP Cargo przejeżdża przez stację Rydułtowy. Maszyna właśnie wyjechała z tunelu. 29.09.2012.

Fragment filmu. BR232-035 eksploatowana przez Kolprem przejeżdża ze składem pełnych węglarek przez stację Kędzierzyn-Koźle (jedzie od strony Zdzieszowic). 6.04.2013.

Fragment filmu. Parowóz Ty2-911 z 1944 roku manewruje na terenie Skansenu Taboru Kolejowego w Chabówce. Wcześniej przyprowadził on jeden z kilka pociągów specjalnych uruchomionych z okazji Parowozjady. 25.08.2012.

Fragment filmu. Stacja Wien Südbahnhof (Ost). Siemens Eurorunner austriackich kolei ÖBB (u tego przewoźnika pod nazwą Herkules) o oznaczeniu 2016 042 właśnie rozpoczął podróż do Słowacji jako pociąg REX 2508 „Roland” do stacji Bratislava hl. st. Po lewej stronie widoczny inny Herkules. To maszyna nr 2016 003, która właśnie przyjechała ze składem REX 2503 „Adebar” relacji Bratislava hl.st. - Wien Südbahnhof (Ost). 6.08.2012.

Fragment filmu. Czeska lokomotywa 163 043-3 reklamująca Euro 2012 prowadzi pociąg regio „Śnieżnik” relacji Kłodzko Główne (14:32) - Lichkov (15:35). Stacja Kłodzko Miasto. 10.08.2012.

Fragment filmu. Lokomotywa EU07-304 z pociągiem TLK 63108 „Dolnoślązak” relacji Wrocław Główny - Przemyśl Główny. Stacja Kraków Mydlniki, 26.05.2012.

Fragment filmu. Niemcy. Wąskotorowy parowóz 99 731 z planowym pociągiem relacji Zittau - Kurort Oybin odjeżdża ze stacji początkowej. 17.08.2012.

Ze względu na upływ 10 lat od daty nagrywania, w wielu przypadkach są to już materiały historyczne, prezentujące miejsca, które uległy znacznej zmianie (np. dworzec w Wiedniu, czy stacja Kraków Mydlniki).

Prezentowany w tym wpisie miks kolejowy to pierwszy tego typu materiał, który opublikowałem na kanale Lukaszwo – Transport Movies. Jednocześnie najdłuższy. 

W planach mam kontynuację takiej mieszanki kolejowej z kolejnego okresu, czyli lata 2013 – 2014. Ale to dopiero w późniejszym czasie.

Çamlık – muzeum parowozów (1), jak dojechać

 

Turcja wielu osobom kojarzy się głównie z wakacjami. Wysokie temperatury, ciepłe morze, piękne widoki, świetna kuchnia. Można by tak jeszcze długo wymieniać. Tureckie muzea i zabytki związane są przede wszystkim z historią starożytną. To one są najczęściej odwiedzane przez turystów. W tej serii wpisów będę zachęcał do odwiedzenia wyjątkowego jak na ten kraj muzeum, bo poświęconego środkom transportu. Dokładnie pojazdom kolejowym, przede wszystkim parowozom, których zgromadzono ponad 30 egzemplarzy. Są tam maszyny wyprodukowane w różnych krajach, np. w USA, Francji, Szwecji, czy Czechosłowacji. Prezentowany jest także tabor techniczny i wagony, w tym słynna salonka, którą podróżował Mustafa Kemal Atatürk. 

Omawiane muzeum znajduje się w miejscowości o nazwie Çamlık. To wioska położona w prowincji Izmir. Bezpośrednio przy granicy z prowincją Aydin. Przecina ją droga nr D550 łącząca miasta Izmir i Aydin.

Oficjalna nazwa muzeum to Çamlık Buharlı Lokomotif Müzesi, czyli tłumacząc na polski Muzeum Lokomotyw Parowych w Çamlık. Można także spotkać się z wersją anglojęzyczną: Çamlık Steam Locomotive Museum. Często także używane jest prostsze określenie: Muzeum Kolei w Çamlık (po turecku Çamlık Tren Müzesi lub wersja angielska Çamlık Steam Locomotive Museum).

Z popularnego również wśród polskich turystów nadmorskiego kurortu Kuşadası jest do Çamlık jedynie około 10 km. Zatem bardzo blisko. Dojazd także jest dogodny. Można wynająć taksówkę, ale to najdroższa opcja (około 25 euro lub 150 lir). Znacznie tańszy i kursujący co około 20 – 30 minut jest przejazd dolmuszem, czyli mikrobusem. Jego cena to tylko 7,5 liry tureckiej. 

Dolmusze jadące z Kusadasi przez Camlik mają relację do stolicy prowincji: Aydin. Kurs rozpoczynają na otogarze, czyli na głównym dworcu autobusowym (Kuşadası Otobüs Terminali), który zlokalizowany jest przy drodze D515, w rejonie miejscowego targowiska (przy sklepie Carrefour). Potem wjeżdżają bardziej w centrum miasta, na dworzec dolmuszowy na Candan Tarhan Blv. (przy skrzyżowaniu z Adnan Menderes Blv.), który nazywany jest Dolmuş Durağı (tłumacząc na polski Stacja Dolmuszowa). Z tego miejsca odjeżdżają również mikrobusy do innych miejscowości w rejonie Kuşadası, np. do miasteczka Selçuk. Obok Dolmuş Durağı przejeżdżają miejskie, numerowane linie mikrobusowe (obok głównego otogaru również), więc dotarcie tam jest proste.

My podróżowaliśmy z Dolmuş Durağı. Kiedy tam dotarliśmy, od razu ktoś do nas podszedł i zapytał dokąd jedziemy oraz wskazał właściwy pojazd. Jeżeli dolmusza jeszcze nie ma, podawany jest przybliżony czas odjazdu.

Dolmuş z Kuşadası w Çamlık przejeżdża bezpośrednio obok wejścia do muzeum. Jest ono ogrodzone, ale łatwo można je rozpoznać, bo ustawiono drogowskazy, a zza muru widać fragmenty parowozów. Ważną wskazówką, że już dojeżdżamy jest przejazd kolejowy. Od muzeum dzieli go około 600 metrów.

Przy muzeum znajduje się przystanek, ale w przypadku podróżowania dolmuszem nie jest to istotne. Wystarczy poinformować kierowcę, a on zatrzyma pojazd w dowolnej interesującej nas lokalizacji. 

Çamlık, droga pomiędzy muzeum, a przejazdem kolejowym. Pokonuje ją przykładowy dolmusz w relacji Aydin - Kuşadası. W tym przypadku Mercedes-Benz Sprinter. To model dominujący na tej trasie. 5.08.2021.

Lokalizacja muzeum parowozów (czerwony znacznik) w Çamlık na mapie Google. Widać także nadmorski kurort Kuşadası i pobliski Selçuk. Źródło: Google Maps.

Çamlık, przejazd kolejowy, obok którego zlokalizowana jest stacja TCDD. Przejeżdża przez niego dolmusz Mercedes-Benz Sprinter. Wykonuje on kurs w relacji Kuşadası - Aydin. Warto zwrócić uwagę na ilość różnych oznaczeń i zabezpieczeń, które oprócz szlabanów zamontowano na przejeździe, np. elastyczne słupki blokujące. Nawierzchnia i układ torów dodatkowo wymuszają powolną jazdę. Kiedy pojazd ten dojechał do nas, doszło do dość komicznej sytuacji. Żona poprawiając włosy podniosła rękę do góry. Wtedy Mercedes zatrzymał się. To samo zrobił kierowca jadącego w przeciwną stronę dolmusza (Aydin -  Kuşadası, także Mercedes Sprinter). To była mega natychmiastowa reakcja, a my nie chcieliśmy zatrzymywać żadnego pojazdu. 5.08.2021.

Mapa Kuşadası. Czerwony znacznik wskazuje lokalizację głównego dworca autobusowego, czyli otogaru. Źródło: Google Maps.

Mapa Kuşadası. Czerwony znacznik wskazuje lokalizację dworca dolmuszy, czyli Dolmuş Durağı. Źródło: Google Maps.

Dolmuş Durağı w Kuşadası. Tu dolmusze międzymiastowe zaczynają i kończą trasę lub mają przystanek przelotowy. Na zdjęciu najpopularniejsza marka dolmusza, czyli Karsan. Z tego miejsca dojedziemy do muzeum parowozów w Çamlık. Czerwiec 2019. Źródło: Google Street View.

W przypadku podróżowania dolmuszami z miejscowości Selçuk do muzeum kolei, na miejscowym otogarze należy wybrać pojazd zmierzający do Gökçealan. Zazwyczaj mają one za szybą informację, że jadą przez Çamlık, obok Tren Müzesi. W Selçuku można przesiąść się z mikrobusów jadących z innych miejscowości, np. z Izmiru, czy z nadmorskiego Özdere, gdzie biura podróży z Polski również oferują wypoczynek. W przypadku przejazdu przez Çamlık główną drogą nr D550, o lokalizacji muzeum informuje ustawiony przy ulicy mały parowóz. Dolmusz w relacji Selçuk – Gökçealan skręci bezpośrednio pod wejście do muzeum.

Karsan J9 Premier na otogarze w miejscowości Selçuk. Właśnie zakończył on kurs z Gökçealan, przejeżdżając obok muzeum w Çamlık. Przy okazji warto zwrócić uwagę na różne elementy ozdobne wprowadzone na dolmuszu. Między innymi na przedniej ścianie logotyp Audi, a na kołach charakterystyczne srebrne kołpaki z dość mocno odstającym elementem środkowym. Raczej nie ułatwia on dojeżdżania do krawężników. Takie dość oryginalne kołpaki widziałem na wielu mikrobusach w rejonie Kuşadası. 5.08.2021.

Zbliżenie na powyższego Karsana J9 Premier, który przyjechał z miejscowości Gökçealan. Na szybie przyczepiona informacja, że jedzie przez Çamlık, obok muzeum kolei. 

Jeden z eksponatów muzeum kolei w Çamlık stoi jako pomnik przy drodze D550. To mały, wąskotorowy parowóz Henschel Bt z roku 1918. Przystosowany do rozstawu szyn 600 mm. Uznawany jest za najbardziej charakterystyczny parowóz wąskotorowy w Turcji. Więcej informacji o tej ciekawej maszynie zamieszczę w oddzielnym wpisie. Lipiec 2019. Źródło: Google Street View.

Do muzeum parowozów w Çamlık można także dojechać pociągiem tureckich kolei TCDD. Stacja Çamlık znajduje się około 600 m od wejścia. Pociągi są klimatyzowane i zapewniają wygodny dojazd także z odleglejszych rejonów Turcji, np. z Denizli i Isparty. Bliskie relacje to Izmir i Aydin. Pociągi niestety nie kursują zbyt często. Rozkład do sprawdzenia pod tym linkiem. Więcej odjazdów jest w relacji Izmir (różne stacje) – Selçuk, która obsługiwana jest także przez İZBAN, czyli system kolei podmiejskiej miasta Izmir i jego obszaru metropolitalnego. Tu link do strony. Odległość pomiędzy dworcem kolejowym w Selçuku, a tamtejszym otogarem jest mała, około 5 minut pieszo.

Stacja Çamlık. Jest ona około 600 m od muzeum kolei. 5.08.2021.

Çamlık Buharlı Lokomotif Müzesi jest otwarte codziennie od 8:30 do 17:30, a w weekendy do godziny 19:00. Na jego terenie znajduje się kawiarnia, w której można zamówić śniadanie. Wstęp do muzeum to koszt 20 lir na osobę.

Fragment muzeum w Çamlık. Taki widok zobaczymy bezpośrednio przy wejściu. Eksponaty rozstawiono na dużym obszarze, pośród zieleni. 5.08.2021.

Po dotarciu do muzeum pewnym problemem może okazać się wejście na jego teren. Przy okienku kasy zawieszono duży dzwon. Należy dość mocno w niego uderzać i czekać cierpliwie. Obsługa przemieszcza się po obiekcie i tylko głośne dzwonienie poinformuje o naszej obecności.

W dalszej części relacji z muzeum kolejowego w Çamlık przedstawię jego historię oraz rozpocznę prezentację poszczególnych eksponatów. Warto jeszcze podkreślić, że w placówce tej znajduje się największa kolekcja parowozów w Turcji i jedna z największych porównując z muzeami europejskimi.

Wąskotorówka z Bytomia, Lyd1

 

Kiedy w roku 2009 zaczynałem prowadzić Blog Transportowy, jedne z pierwszych wpisów dotyczyły miasta Bytom. Zająłem się np. kultową linią nr 38 (tu link) oraz prezentowałem autobusy pojawiające się na dworcu komunikacji miejskiej (tu link). Teraz zapraszam na spotkanie z tamtejszą wąskotorówką. Jest ona określana mianem głównej atrakcji turystycznej Bytomia. Co ciekawe, Górnośląska Kolej Wąskotorowa jest najstarszą, nieprzerwalnie czynną „wąską koleją” na świecie. Od roku 1853. Prześwit toru: 785 mm.

Materiał ten miał prezentować skład turystyczny prowadzony lokomotywą Lxd2 odjeżdżający ze stacji Bytom Wąskotorowy. Niestety, kiedy pociąg ten ruszał, dopiero wysiadałem z pobliskiego tramwaju. Peron przyległego do dworca Bytom toru wąskotorowego był więc już pusty. Na szczęście okazało się, że niezupełnie.

Po prawej stronie stała samotna lokomotywa. Co ciekawe, jej obecność dostrzegła początkowo tylko moja żona. Ja ogólnie zerknąłem na peron i stwierdzając, że jest pusty chciałem wracać. Zwłaszcza, że mieliśmy bardzo mało czasu do mającego nas zabrać do Katowic pociągu Kolei Śląskich.

Co to był za pojazd? To spalinówka, przedstawiciel serii Wls150 produkowanej w latach 1960 – 1969 przez Fablok z Chrzanowa. Łącznie powstały 144 takie lokomotywki. Głównie dla kolei przemysłowych, a tylko 28 egzemplarzy z przeznaczeniem dla PKP. 

Omawianą spalinówkę oznaczono jako Lyd1-309. To rocznik 1966. W roku 2017 przeszła ona remont w firmie Kol-Mag z Nowego Sącza, który niejako sfinalizował prace naprawcze prowadzone wcześniej przez wolontariuszy Stowarzyszenia Górnośląskich Kolei Wąskotorowych. 

Według informacji podawanych na różnych stronach internetowych, lokomotywa ta od samego początku jest związana z Bytomiem. Pracowała też dla lokomotywowni PKP w Rudach i Chorzowie (Maciejkowice).

Lokomotywa Lyd1-309 odstawiona za peronem stacji Bytom Wąskotorowy. W tle dość zaniedbana hala normalnotorowego dworca Bytom. 3.07.2021.

Wpisem tym zapraszam do skorzystania z oferty Stowarzyszenia Górnośląskich Kolei Wąskotorowych, które w soboty i niedziele, w okresie  od 5 czerwca do 5 września 2021 uruchamia pociągi turystyczne. Jadą one w relacji Bytom Wąskotorowy – Sucha Góra – Kopalnia Srebra – Tarnowskie Góry Wąskotorowe – Miasteczko Śląskie Wąskotorowe. Czas przejazdu całej trasy to godzina i 10 minut. Cena biletu normalnego wynosi 16 zł, a ulgowego 8 zł. Są także dwa rodzaje biletów rodzinnych, za 22 i 42 zł. Sprzedaż prowadzi obsługa pociągu.

Łącznie uruchamiane są trzy pary pociągów. Z Bytomia Wąskotorowego ruszają o 9:00, 12:00 i 16:00. Podróż powrotna z Miasteczka Śląskiego Wąskotorowego rozpoczyna się o 10:30, 13:30 i 17:30. Długość trasy to 21 km. Najświeższe informacje o bytomskiej wąskotorówce dostępne są na Facebooku stowarzyszenia – tu link.

Peron stacji Bytom Wąskotorowy jest trochę ukryty. Wprawdzie przylega bezpośrednio do normalnotorowego dworca Bytom, ale nie jest z nim połączony żadnym z dwóch przejść podziemnych. Można do niego dotrzeć jedynie od strony ul. Zabrzańskiej, po dość stromych schodach. Obok znajduje się przystanek tramwajowy i autobusowy „Bytom Zamłynie”.