Solaris zdobywa USA

 

Jednym z tematów poruszonych w trakcie kieleckiej (XVII Międzynarodowe Targi Transportu Zbiorowego Transexpo) konferencji prasowej Solarisa było planowane wkroczenie producenta na rynek USA. Wydarzenie to miało miejsce 16 października 2024, a już 23 grudnia firma opublikowała informację prasową o podpisaniu pierwszego kontraktu. Dotyczy on dostawy autobusów zeroemisyjnych dla firmy King County Metro. Świadczy ona usługi transportu publicznego dla miasta Seattle w stanie Waszyngton oraz 34 innych miast.

Poniżej cytaty z tego materiału prasowego.

Pierwszy kontrakt Solarisa na rynku USA obejmuje dostawę dwóch 12-metrowych autobusów elektrycznych (40 stóp) oraz dwóch 18-metrowych (60 stóp), przegubowych pojazdów elektrycznych. Umowa przewiduje również opcję dostarczenia do 12 dodatkowych pojazdów. Dostawy autobusów zaplanowane są na drugą połowę 2026 roku.

Zamówione autobusy zostaną zbudowane w oparciu o platformę elektryczną zaprojektowaną specjalnie na rynek północnoamerykański, spełniającą wszystkie wymogi regulacyjne USA, w tym normy FMVSS i ADA. Platforma ta będzie wyposażona w najbardziej zaawansowane technologie stosowane w autobusach bateryjnych, wypracowane przez Solarisa na bazie 15-letniego doświadczenia w tej dziedzinie w produkcji pojazdów elektrycznych. Rozwiązania będą obejmować nowoczesne systemy napędów elektrycznych, autorską technologię integracji baterii oraz innowacyjne funkcje łączności, które zostały przetestowane na rynku europejskim.

„Ta umowa to niezwykle ważne osiągnięcie i kamień milowy w historii Solarisa. To kolejny krok w realizacji naszych celów strategicznych i wizji, aby Solaris stał się najchętniej wybieranym dostawcą autobusów zeroemisyjnych w Ameryce Północnej. Chcemy podziękować King County Metro za wybór Solarisa i naszych produktów. To dla mnie zaszczyt być tutaj. Jestem pewien, że to początek owocnej współpracy z King County Metro i że nasze pojazdy spełnią, a nawet przewyższą oczekiwania przewoźnika”, powiedział na podpisaniu umowy Javier Iriarte, Prezes Zarządu Solaris Bus & Coach.

„King County Metro jest krajowym liderem w przechodzeniu na flotę zeroemisyjną, redukcję emisji gazów cieplarnianych, obniżanie kosztów utrzymania i poprawę jakości powietrza” – powiedział Dow Constantine, szef King County. „Nasze autobusy elektryczne są częścią infrastruktury wykorzystującej czystą energię, którą budujemy, aby zapewnić sieć transportową przyszłości. Rozszerzenie liczby producentów, którzy mogą wytwarzać pojazdy elektryczne dla rynku północnoamerykańskiego, przynosi korzyści nie tylko naszemu regionowi, ale także agencjom transportowym w całym kraju. Umowa między King County Metro a Solarisem to kolejny ważny krok na tej drodze.”

„Metro bardzo mocno angażuje się w budowanie zrównoważonej przyszłości poprzez innowacje i współpracę” – powiedziała Michelle Allison, Dyrektor Generalna King County Metro. „Naszym celem jest stworzenie floty zeroemisyjnej, która nie tylko poprawi jakość życia w naszych społecznościach, ale także sprawi, że będziemy liderem w zakresie odpowiedzialności za środowisko. Współpraca Metro z producentem autobusów elektrycznych i wodorowych Solaris pomoże przezwyciężyć niedobór w produkcji autobusów i potencjalnie zapewni więcej opcji dla innych firm transportowych w Ameryce Północnej.”

Do tej pory Solaris dostarczył ponad 5000 pojazdów zeroemisyjnych – autobusów bateryjnych, wodorowych i trolejbusów – które są eksploatowane w blisko 30 krajach. Solaris posiada najszerszą ofertę produktową na rynku, obejmującą wszystkie długości i technologie napędowe, z naciskiem na rozwiązania nisko- i zeroemisyjne. W 2017 roku Solaris Urbino 12 electric (12-metrowy autobus bateryjny) otrzymał tytuł „Bus of the Year”, a w tym roku Solaris Urbino 18 hydrogen (18-metrowy pojazd z wodorowym ogniwem paliwowym) został zdobywcą tytułu „Bus of the Year 2025” w Europie.

„Na rynku europejskim marka Solaris cieszy się powszechnym uznaniem ze względu na jakość i doskonałe osiągi swoich pojazdów zeroemisyjnych. Teraz dążymy do przeniesienia tej sprawdzonej technologii na rynek amerykański. Zobowiązujemy się wspierać transformację transportu na bezemisyjny w miastach w Europie i Ameryce Północnej poprzez opracowywanie i dostarczanie najbardziej niezawodnych i innowacyjnych produktów. Ten kontrakt to znaczący postęp dla branży autobusowej w USA i ma potencjał, aby stać się przełomem dla regionu w nadchodzącej dekadzie” – podsumował Iriarte.

Wizualizacja Solarisów na rynek USA. Źródło: Solaris, materiały prasowe.

Brzmi pięknie i oby wszystko się udało. Od momentu opublikowania tej informacji prasowej w USA nastąpiła dość poważna zmiana. W dniu 20 stycznia 2025 na prezydenta został zaprzysiężony Donald Trump, który już pierwszego dnia zapowiedział odejście kraju od ekologii oraz nałożenie ceł na zagranicznych producentów. Czas pokaże, jak to wszystko będzie wyglądało.  

Teraz jeszcze kilka zdjęć przedstawiających tabor King County Metro kursujący po Seattle. Pojazdy te udokumentowała firma Google w ramach usługi Street View.

Seattle. Na 4th Ave S pozuje hybrydowy New Flyer XDE60 nr 8179 z 2016 roku, eksploatacja od 2017. Luty 2023. Źródło: Google Street View.

Hybrydowy New Flyer XDE60 nr 8071 z 2016 roku na 5th Ave. Wrzesień 2017. Źródło: Google Street View.

Ta sama lokalizacja na 5th Ave, ale znacznie wcześniej i pojazd, którego w ruchu już nie zobaczymy. To New Flyer DE60 nr 2444 z 1998 roku. Wersja o dodatkowo powiększonej komorze silnika, aby móc pomieścić mocniejszą jednostkę Cummins M11. Te wersje autobusów New Flyer zostały już wycofane z ulic Seattle. Czerwiec 2011. Źródło: Google Street View.

Inny przykład wycofanego z ulic Seattle taboru. 5th Ave i New Flyer DE60 nr 2494 z 1999 roku. Czerwiec 2011. Źródło: Google Street View.

Granatowo-żółty New Flyer DE60LFR (odświeżona wersja modelu DE60LF) nr 6936 z 2012 roku. Pojazd nadal w eksploatacji. 5th Ave. Widoczny także fragment zielono-żółtej hybrydy New Flyer XDE60 nr 8224 z 2017 roku. Maj 2019. Źródło: Google Street View.

Kolejny autobus, którego King County Metro już nie eksploatuje w Seattle. To New Flyer DE60LF nr 2642 z 2004 roku. Google udokumentowało go na South Main St, gdzie wyznaczono pętlę uliczną. Lipiec 2021. Źródło: Google Street View. 

Na pętli przy South Main St odpoczywa Gillig Phantom 40' nr 3327. Rocznik 1996. Gillig jest marką amerykańską (New Flyer kanadyjską). Model Phantom 40' był produkowany w latach 1980 – 2008, ciesząc się szczególną popularnością w mniejszych miejscowościach. Obecnie King County Metro nie eksploatuje już tych pojazdów. Czerwiec 2011. Źródło: Google Street View.

Oprócz wspomnianych, zamówionych czterech Solarisach, firma King County Metro oczekuje na aż 89 elektrycznych autobusów Gillig Low Floor Plus EV. 

Gillig Low Floor Plus EV - fragment oferty producenta. Źródło: Gillig. Warto zwrócić uwagę na charakterystyczne nadkola, które od lat wyróżniają produkty tej marki.

Więcej materiałów dotyczących autobusów marki New Flyer pod tym linkiem.

Amerykański IC Bus w centrum Krakowa

 

Na terenie Krakowa funkcjonują tak zwane przystanki turystyczne Kiss&Ride. Dedykowane są one dla autobusów przywożących zorganizowane grupy wycieczkowe. Ustawione na nich oznakowanie dopuszcza maksymalny postój do 10 lub 20 minut.

Jeden z takich autobusowych parkingów K+R znajduje się na ul. Wielopole, przed skrzyżowaniem z ul. Westerplatte. Ta lokalizacja powoduje, że codziennie korzysta z niego spora ilość pojazdów. Co jakiś czas pojawia się tam dość nietypowy gość. Amerykański szkolny autobus. 

To IC Bus CE, a dokładniej International 3000CE. Rocznik 2017 o dość oryginalnej rejestracji K1 CLASS. Umieszczony nad przednią szybą wyświetlacz zdradza, że nie jest to zwykły autobus szkolny. To „party bus”. Jego wnętrze zostało odpowiednio przerobione, aby realizować „imprezowe podróże”. Właściciel, firma Rentier z Krakowa, tak na swojej stronie opisuje wprowadzone zmiany: „School Bus został wykonany w Stanach Zjednoczonych na indywidualne zamówienie. Wyposażyliśmy go dla Was w skórzane kanapy, przyciemniane szyby. Atmosferę w School Busie podgrzewa karbonowa podłoga, neony i stroboskopy, profesjonalne nagłośnienie o mocy 600 watt oraz odtwarzacz DVD i MP3. Rura do tańca ma spełnić wymagania najbardziej wymagających !!!”. Tu link do strony party-busa.

Autobus ten udało mi się sfotografować 23 maja 2024 na ul. Wielopole i w trakcie odjazdu przez ul. Starowiślną. Wysadził on „imprezowiczów” i na pusto opuszczał centrum Krakowa. 

IC Bus CE jako „party bus” stoi na parkingu K+R Bus na ul. Wielopole w Krakowie. 23.05.2024.

Ruch na przystanku turystycznym przy ul. Wielopole jest bardzo duży. Niekiedy nawet co kilka minut podjeżdża kolejny autobus. W tym przypadku obok „party busa” przejeżdża Setra S415 GT-HD z firmy „Przemysław” z miejscowości Rogoźno. Rocznik 2010.

Imprezowy szkolny autobus odjeżdża z parkingu K+R Bus na ul. Wielopole. Na ścianie tylnej pojazdu kolekcja amerykańskich tablic rejestracyjnych.

Skręcanie z ul. Wielopole w ul. Starowiślną. W tle ostatniego zdjęcia Pałac Prasy z 1921 roku, w którym między innymi mieści się siedziba organizatora krakowskiej komunikacji miejskiej (Zarząd Transportu Publicznego). 

Warto jeszcze dodać, że „IC Bus” to marka, a „CE” to nazwa modelu. IC Bus należy do koncernu Navistar, który produkuje także ciężarówki marki International, stąd inna nazwa International 3000CE. 

Autobusy IC Bus CE są oferowane głównie w wersji szkolnej (obecnie także dostępna opcja pojazdu elektrycznego). Można je także nabyć w zwykłej, pozbawionej dodatków wymaganych amerykańskimi przepisami o przewozie dzieci i młodzieży szkolnej.

W Blogu Transportowym IC Bus CE pojawił się po raz pierwszy w 2014 roku. Prezentowałem go w ramach cyklu o pojazdach na nowojorskiej Lexington Avenue. Tu link do tego materiału. 

Trolejbusy w Valparaíso (4) – model

 

Wracam do tematu trolejbusów w Valparaíso. Ostatnio pisałem o pojazdach NAW/Hess BGT 5-25 (tu link do tego materiału). Teraz pora na obiecany model.

Ukazał się on w ramach serii „Kultowe autobusy PRL-u” wydawnictwa De Agostini. Tytuł kolekcji nijak się ma do Chile, czy USA, skąd pochodzi omawiany w tym wpisie protoplasta miniatury. 

W gronie ponad 80 modeli znalazło się tylko kilka trolejbusów. Wśród nich, w numerze 69 kolekcji pojawił się charakterystyczny biało-zielony pojazd z Valparaíso. To Pullman Standard 800. 

W opublikowanym wcześniej wpisie podałem, że pierwowzorem modelu jest chilijski trolejbus o numerze 814. Jednak po dokładniejszym porównaniu dostępnych w Internecie zdjęć i modelu oraz uwzględniając opis z gazetki De Agostini okazało się, że to inny pojazd, który został przebudowany – zmieniono mu boczne okna. Pullman nr 814 jest w pełni oryginalny. Na chwilę obecną nie jestem w stanie stwierdzić, którego trolejbusu kopią jest miniaturowy Pullman. Być może uda mi się to określić później, gdy zaprezentuję kolejne zdjęcia tych niezwykłych pojazdów z Chile. Na pewno należy jednak przyjąć, że oryginał pochodzi z lat 40-tych (lub początku 50-tych) ubiegłego wieku i najprawdopodobniej wciąż jest eksploatowany liniowo.

Poniżej zdjęcia modelu.

Pullman Standard 800 - różne ujęcia modelu trolejbusu z Valparaíso.

Okładka nr 69 gazetki dołączanej do kolekcji modeli z serii „Kultowe Autobusy PRL-u”.

Zdjęcie wnętrza gazetki poświęconej trolejbusowi z Chile. Rysunek całego pojazdu wraz z opisami jego poszczególnych elementów.

Zdjęcia porównawcze. Pullman Standard 800 pozuje obok innych modeli trolejbusów. Czerwona Vetra VBRh (tu link do wpisu na jej temat) i zielony Saurer 4TIILM.

Porównanie wielkości. Pullman Standard 800 w skali 1:72 i kocur Stefan w oryginalnym rozmiarze. 23.01.2022. 

Trolejbusy Pullman były produkowane od lat 30-tych do 50-tych ubiegłego wieku w USA. Dokładniej w miejscowości Worcester w stanie Massachusetts, na terenie dawnej firmy Osgood Bradley Car Company. Pierwotnie specjalizowała się ona w produkcji wagonów kolejowych i tramwajowych. Pullman przejął ją w 1930 roku. Łącznie powstało tam ponad 2000 trolejbusów. Większość dla miast USA. Ostatnia transza „autobusów na szelkach” wyprodukowanych przez firmę trafiła właśnie do Valparaíso. Było to aż 30 egzemplarzy.

Marka Pullman jest jednak przede wszystkim znana jako tabor szynowy. Kolejowy i tramwajowy. Producent ten wytwarzał również pociągi metra. 

Prezentowany model nadal jest oferowany w sprzedaży internetowej. Znajdziemy go w różnych sklepach, także zagranicznych (np. na kanadyjskiej wersji serwisu eBay w cenie około 50 dolarów USA). Za 300 koron czeskich można go nabyć na stronie www.ceskatrafika.com – tu jako kolekcja „Kultovní autobusy minulé éry”.

W kolejnej, już piątej części wpisów poświęconych trolejbusom z Valparaíso zaproszę Was na pętlę przy budynku urzędu celnego (Edificio de la Aduana de Valparaíso). Tu link do tego materiału.