Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Francja. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Francja. Pokaż wszystkie posty

czwartek, 30 listopada 2023

Leyland National 11,3 – model EFE

 

W Blogu Transportowym co jakiś czas prezentuję modele różnych pojazdów. Ostatnio był to trolejbus Pullman Standard z Valparaíso (tu link do tego materiału). Element kolekcji „Kultowe autobusy PRL-u” wydawnictwa De Agostini. 

W tym wpisie pokażę model autobusu Leyland National 11,3. Jego producentem jest brytyjska firma EFE. Jej nazwa to skrótowiec od Exclusive First Editions. 

Zacznę dość nietypowo, bo od ceny modelu. Przeglądając Internet natrafiłem na kilka ofert sprzedaży. Dotyczyły one rynku brytyjskiego i mieściły się w przedziale 10,99 – 15,95 funtów brytyjskich. Według kursu na dzień 27.11.2023 daje to wartości od 55,09 zł do 79,95 zł. W większości przypadków wysyłka stanowiła dodatkowy koszt i dotyczyła wyłącznie Wielkiej Brytanii. Były to egzemplarze ładne, zadbane, niektóre fabrycznie zapakowane w pudełko. Tu warto podkreślić, że firma EFE przestała istnieć w 2016 roku. Postawiona w stan likwidacji została przejęta przez firmę Bachmann.

Mój egzemplarz trafił do mnie dość przypadkowo. Niedawno pisałem o otwarciu nowego przystanku kolejowego Kraków Grzegórzki (tu link). Tuż obok niego, przy hali targowej, w każdą niedzielę odbywa się targ staroci. Stoisk jest dość sporo, a na nich przeróżne przedmioty. Jeden z handlujących miał duże ilości różnych samochodzików – resoraków. Pośród tych zabawek wyróżniał się pojazd innego przeznaczenia, czyli model – bohater tego wpisu. Leyland był w dobrym stanie, jedynie lekko poobcierany i trochę zabrudzony. Cena śmieszna. Raptem 10 zł, więc szybko stał się moją własnością.

Po wyczyszczeniu (tu wielkie podziękowania dla mojej żony, bo to ona oczyściła Leylanda) model prezentuje się bardzo dobrze, a drobne zarysowania praktycznie nie są widoczne i dodają „efekt eksploatacji”.

Mój egzemplarz posiada jedną z kilku dostępnych wersji malowania. Jest żółty, w oznaczeniu firmy Northern General Transport Company. Numer taborowy 4444. Linia 316 w kierunku N Shields / New York. Ma on sporo wiernie odwzorowanych detali – np. bardzo dobrej jakości (czytelne) napisy, chociażby informacja o siedzibie firmy w miejscowości Gateshead. Model został wydany w roku 1993. Jego skala to 1:76, czyli zbliżona do tej, w której ukazała się seria „Kultowe autobusy PRL-u” (1:72).

Dlaczego niektóre autobusy Northern były żółte wyjaśnia ten artykuł.

W roku 1987 firma Northern General Transport Company została sprywatyzowana. Obecnie, po przekształceniach jest to część Grupy Go-Ahead (Go-Ahead Group). 



Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE
Leyland National 11,3 nr 4444 przewoźnika Northern General Transport Company. Model firmy EFE. 


Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE
Spód modelu z podaną nazwą oraz skalą i logo EFE.

 
Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFELeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE
Detale brytyjskiego modelu.


Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De AgostiniLeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De AgostiniLeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De AgostiniLeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De AgostiniLeyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini

Leyland National 11,3, Northern General Transport Company, 4444, EFE; Jelcz PR-110U, De Agostini
Porównanie modelu Leylanda z przedstawionym wcześniej (tu link) Jelczem PR-110U.


Autobusy Leyland National produkowano w Wielkiej Brytanii w latach 1972 – 1985. Był to wspólny projekt dwóch znacjonalizowanych przedsiębiorstw – National Bus Company i British Leyland. W tym celu powstała nowa fabryka w miejscowości Workington.

Pojazdy te były dostępne w pięciu wersjach długości: 10,3 m, 10,6 m, 10,9 m, 11,3 m (pierwowzór dla prezentowanego modelu) i 11,6 m. Autobusy mogły mieć jedno, dwa lub trzy otwierane przez kierowcę wejścia (+ dodatkowe klamkowe drzwi awaryjne po przeciwnej stronie).

Łącznie powstało ponad 7000 tych pojazdów. Głównie na rynek Wielkiej Brytanii, a w mniejszej ilości na eksport. Autobusy Leyland National trafiły np. do Caracas w Wenezueli (aż 450 egzemplarzy – największe zamówienie eksportowe). Ponad 100 pojazdów popłynęło do miasta Kingston na Jamajce, a 40 trafiło do państwa Trynidad i Tobago. Leylandy National były także eksploatowane w Australii, Francji i Holandii oraz w Singapurze. 

Obecnie autobusy Leyland National są częścią różnych kolekcji pojazdów zabytkowych. Przykładowo taki pojazd zobaczymy w Manchester Museum of Transport. 

Prezentowany model autobusu nr 4444 był także dostępny w wersji z naklejoną na obu bokach czerwoną reklamą piwa „Vaux” i w oznakowaniu linii 310 w relacji do Sunderland. Ta wersja ukazała się w listopadzie 1993 (mój model bez reklamy trafił do sprzedaży w marcu 1993). Dodatkowo posiada ona numer rejestracyjny: MCN 843L. Tylko kilka detali więcej, a cena większa. Przeglądając Internet znalazłem nawet egzemplarz za 43,05 funtów (w oryginalnym opakowaniu).



Blog Transportowy na Facebooku


środa, 18 października 2023

Pogórze 2023, impreza z SU46 (1) – do Katowic

 

W pierwszy weekend września 2023 Biuro Turystyki Kolejowej TurKol.pl uruchomiło kolejne pociągi specjalne. Tym razem imprezę nazwano „Pogórze 2023”, a do prowadzenia składów wybrano lokomotywę SU46-029. To jedna z ostatnich czynnych przedstawicielek tej serii. 

Ze względu na lokomotywę, a w zasadzie reprezentowaną przez nią serię SU46, z którą miałem kontakt już od pierwszych lat swego życia, musiałem wręcz obowiązkowo wziąć udział w tej imprezie. 

Program zapowiadał się rewelacyjnie, obejmując aż trzy dni, od 1 do 3 września. Zdecydowałem się na sam początek imprezy, czyli na piątek, 1 września. Wówczas, o godzinie 9:00 z Katowic ruszał pierwszy pociąg specjalny. „Ślązak” do stacji Świdnica Miasto (przyjazd 15:24) z planowymi postojami w Gliwicach (9:22/26), Kędzierzynie-Koźlu (9:53/56), Prudniku (10:45/51), Nysie (11:21/13:20 – obsługa pociągu „Prysznic” do Głuchołaz), Otmuchowie (13:40/45), Kamieńcu Ząbkowickim (14:07/12), Ząbkowicach Śląskich (14:25/28) i Dzierżoniowie (14:55/15:02).

Pociągi organizowane przez TurKol.pl miałem już okazję fotografować (tu link do relacji z przejazdu przez Baborów). Tym razem postanowiłem zostać pasażerem, przy okazji mając swój finansowy wkład w organizację tego niesamowitego przejazdu.

Bilet na całą trasę pociągu „Ślązak” (bez względu na miejsce wsiadania i wysiadania) to koszt 159 zł (druga klasa). Dodatkowo kupiłem także za 79 zł bilet w pociągu „Prysznic” z Nysy do Głuchołaz i powrót. Transakcja internetowa, po której zostaje wystawiona faktura. Na jej podstawie, już w pociągu wydawane są bilety. Wyjątkowe – pamiątkowe kartonikowe, czyli jak za czasów świetności serii SU46. Miejsca w pociągu były przydzielane na kilka dni przed imprezą – informacja o nich została przesłana na e-maila.

Dla mnie impreza „Pogórze 2023” zaczęła się już na stacji Kraków Główny. Przede wszystkim dlatego, że do Katowic miałem podróżować trakcją spalinową. W dodatku był to pociąg zmierzający na Magistralę Podsudecką, po której specjalny z SU46 miał się przemieszczać. Mowa o spalinowym zespole trakcyjnym serii SN84 w obsłudze pociągu TLK „Sudety” z Krakowa Głównego (6:59) do Jeleniej Góry (13:51) przez między innymi Nysę (10:25/26), Kamieniec Ząbkowicki (11:12/13), Świdnicę Miasto (12:13/14) i Wałbrzych Główny (13:01/02). Tego dnia był to SN84-002 „Strapa”. Rocznik 1974, ex koleje zachodnioniemieckie DB, gdzie kursował pod oznaczeniem 614 025-5 + 914 023-7 + 614 026-3.

Pojazd ten budził spore zainteresowanie młodych miłośników kolei, którzy zmierzali do Katowic na spotkanie z SU46. Przez ich bieganie po peronie i dokumentowanie fotograficzne SN84 śmiało mogę stwierdzić, że impreza ta nie tylko dla mnie rozpoczęła się już w Krakowie.



SN84-002 „Strapa”, SKPL, TLK „Sudety” , Kraków Główny

SN84-002 „Strapa”, SKPL, TLK „Sudety” , Kraków Główny

SN84-002 „Strapa”, SKPL, TLK „Sudety” , Kraków GłównySN84-002 „Strapa”, SKPL, TLK „Sudety” , Kraków Główny

SN84-002 „Strapa”, SKPL, TLK „Sudety” , Kraków Główny
SN84-002 „Strapa” przewoźnika SKPL jako organizowany przez PKP Intercity pociąg TLK „Sudety”. Stacja Kraków Główny. W trakcie wykonywania zdjęć pojazd był jeszcze niedostępny dla pasażerów. 1.09.2023.


EU07-1519, PKP Cargo, Kraków Główny

EU07-1519, PKP Cargo, Kraków GłównyEU07-1519, PKP Cargo, Kraków Główny
Kiedy do odjazdu z Krakowa Głównego szykował się SN84-002, w pobliżu na podjęcie nieznanego mi pociągu PKP Intercity oczekiwał elektrowóz PKP Cargo. Dokładnie maszyna o oznaczeniu EU07-1519. Rocznik 1987. Pierwotnie jako EU07-445, a w roku 2011 przebudowa na EU07-1519. 1.09.2023.


SN84-002 „Strapa”, SKPL, TLK „Sudety”, wnętrze
Wnętrze SN84-002. Wejście do kabiny sterowniczej. Na drzwiach napis: „Maszynista nie prowadzi sprzedaży biletów”. Czyżby TLK  „Sudety” podróżowało sporo Czechów przyzwyczajonych do takiej formy sprzedaży biletów w swoich „motorakach”?

 
Wagon węglarka, Chorwacja

Wagon węglarka, Francja
Przed Mysłowicami SN84-002 przewiózł mnie obok ciekawego składu węglarek. Był on mocno międzynarodowy, złożony głównie z wagonów czeskich, ale pośród nich znajdowały się także pojazdy z Chorwacji i Francji. Niestety nie miałem możliwości udokumentować ich w całości - powyżej tylko fragmenty z widocznymi oznaczeniami. Niebieski z Chorwacji, zielony z Francji. Ten drugi miał dość charakterystyczny wygląd i tylko jedne drzwi na boku. Tu link do zewnętrznego zdjęcia prezentującego identyczny wagon.



Za stacją Mysłowice od jakiegoś czasu funkcjonuje lokomotywownia, w której obsługiwane są czeskie elektrowozy Škoda 31E, czyli pojazdy oznaczone jako seria 181. Być może pojawiają się tam także inne maszyny. TLK  „Sudety” jechał w tym rejonie dość wolno, więc spróbowałem zrobić kilka zdjęć. Do publikacji nadają się jedynie dwa powyższe, choć i tak są dość słabe technicznie. Danych szaro-czerwonej maszyny z górnego zdjęcia niestety nie ustaliłem, natomiast czarno-pomarańczowa na dole to 181 029-0. Rocznik 1961. Z dostępnych w Internecie informacji wynika, że właścicielem lokomotywy jest firma ČD Cargo Poland, a sam pojazd jest przeznaczony pod wynajem. Pozostałe zgromadzone w lokomotywowni maszyny najprawdopodobniej funkcjonują w ten sam sposób. 


Do Katowic pociąg TLK „Sudety” dotarł planowo, czyli na godzinę 8:08. Do odjazdu specjalnego „Ślązaka” z SU46 pozostało więc jeszcze sporo czasu. Wówczas katowicki dworzec przemienił się w plener fotograficzny. Przybyli tam miłośnicy musieli się czymś zająć, zatem przy każdym wjeżdżającym na stację pociągu pojawiał się ktoś, kto go fotografował lub filmował. Panowało swego rodzaju zamieszanie, bo młodzi fani kolei w poszczególne lokalizacje często przemieszczali się biegając, budząc zdziwienie i zainteresowanie zgromadzonych na stacji podróżnych.

Ja również w trakcie tego czekania udokumentowałem kilka pojazdów, które przedstawię w drugiej części materiału poświęconego pociągom specjalnym z SU46. Tu link.



Blog Transportowy na Twitterze


niedziela, 8 stycznia 2023

Prasowo od Airbusa - Iraqi Airways, STARLUX, Condor i Air Greenland

 

Tym razem zamieszczam trochę prasówki od Airbusa. Starszej i nowszej, z różnych rejonów świata. Zaczynam od Iraku. 

7 stycznia 2022 Airbus ogłosił, że Iraqi Airways, narodowy przewoźnik Iraku, odebrał pierwszy z pięciu samolotów A220-300 z lotniska Mirabel w Kanadzie. Po wprowadzeniu tego modelu do eksploatacji, linie Iraqi Airways stały się jednym z pierwszych przewoźników obsługujących A220 w regionie Bliskiego Wschodu.

Pierwszy A220-300 dla Iraqi Airways (i najprawdopodobniej pozostałe) posiada dwie klasy i jest przeznaczony do przewozu 132 pasażerów (w tym 120 w klasie ekonomicznej i 12 w klasie biznes). Nowe samoloty to integralna część planu odnowy i modernizacji floty Iraqi Airways.

Omawiana maszyna otrzymała rejestrację YI-ARE. W trakcie pisania tego tekstu (koniec grudnia 2022) wykonywała regularne loty z Bagdadu. Była to obsługa połączeń krajowych do Irbil oraz zagranicznych do Egiptu (Kair), Turcji (Stambuł), Jordanii (Amman) i Libanu (Bejrut). 

Iraqi Airways to przewoźnik z długą historią. Powstał w roku 1945, będąc jednocześnie pierwszą linią lotniczą z Bliskiego Wschodu. Według portalu Planespotters.net, flota Iraqi Airways liczy 33 samoloty.



Airbus A220-300, YI-ARE, Iraqi Airways
Pierwszy Airbus A220-300 dla Iraqi Airways, czyli maszyna o rejestracji YI-ARE. Fot. Airbus.


Airbus A220-300, YI-ARE, Iraqi Airways Airbus A220-300, YI-ARE, Iraqi Airways
Przeglądając portal Flightradar24.com natrafiłem na maszynę YI-ARE obsługującą lot z tureckiej Antalii do Bagdadu. Tu już na końcowym odcinku, w rejonie miasta Kirkuk. 25.05.2022, godzina 21:48. Źródło: Flightradar24.com.


Airbus A220-300, YI-ARE, Iraqi Airways Airbus A220-300, YI-ARE, Iraqi Airways
Kolejne zrzuty ekranu, tym razem z końca grudnia 2022. Airbus o oznaczeniu YI-ARE rozpoczyna rejs z Bagdadu do Ammanu w Jordanii. 26.12.2022, godzina 14:44. Źródło: Flightradar24.com.


31 października 2022 swojego pierwszego Airbusa A350 odebrał STARLUX. Przewoźnik lotniczy z Tajwanu. To wersja A350-900.

Maszyna o rejestracji B-58501 jest pierwszą z 18 takich maszyn zamówionych przez STARLUX Airlines. Jej wnętrze podzielono na cztery klasy. Dla pasażerów klasy pierwszej przygotowano cztery wydzielone kabiny. W klasie biznes znajduje się 26 miejsc, w klasie ekonomicznej premium 36. Najwięcej, bo aż 240 siedzeń przeznaczono dla klasy ekonomicznej.

Początkowo dla najnowszego A350 wyznaczono trasy w rejonie Azji i Pacyfiku. W drugiej połowie grudnia 2022 maszyna nr B-58501 latała ze stolicy Tajwanu (Tajpej) do Tajlandii (Bangkok) i Malezji (Kuala Lumpur).



Airbus A350-900, B-58501, STARLUX Airlines
Prezentacja pierwszego Airbusa A350-900 dla linii STARLUX Airlines. Maszyna o oznaczeniu 
B-58501. Fot. Airbus.


Airbus A350-900, B-58501, STARLUX Airlines
Infografika dotycząca A350 dla STARLUX Airlines. Materiały prasowe Airbusa.


20 grudnia 2022 Airbus ogłosił, że niemieckie linie lotnicze Condor Flugdienst GmbH odebrały pierwszy egzemplarz modelu A330-900. Tak rozpoczęto realizację zamówienia opiewającego na 16 samolotów A330neo. Zastąpią one maszyny poprzedniej generacji, aby obniżyć koszty operacyjne Condora, a także zużycie paliwa i emisję CO2 o 25 procent. 

A330neo dla Condora pomieści 310 pasażerów, w tym 30 na miejscach w klasie biznes, 64 w klasie Premium Economy i aż 216 na miejscach w klasie ekonomicznej.

Jak podał producent, A330neo jest wyposażony w wielokrotnie nagradzaną kabinę Airspace, która zapewnia pasażerom wysoki poziom komfortu. Otrzymują oni większą przestrzeń osobistą, większe schowki nad głową, nowy system oświetlenia oraz możliwość oferowania najnowszych systemów rozrywki pokładowej i pełnej łączności. Podobnie jak wszystkie samoloty Airbusa, A330neo jest również wyposażony w najnowocześniejszy system wentylacji kabiny, który zapewnia czyste i bezpieczne środowisko podczas lotu.

Condor wybrał w lipcu 2022 roku rodzinę A320neo do modernizacji swojej floty wąskokadłubowej. Eksploatując jednocześnie modele A320neo i A330neo, firma Condor skorzysta z korzystnych rozwiązań ekonomicznych oferowanych przez te dwie rodziny samolotów.

A330neo to nowa generacja popularnego samolotu szerokokadłubowego A330. Wyposażony w silniki Rolls-Royce Trent 7000 najnowszej generacji, nowe skrzydła i szereg innowacji aerodynamicznych, samolot oferuje 25-procentową redukcję zużycia paliwa i emisji CO2. A330-900 jest w stanie przelecieć 7 200 mil morskich / 13 334 km bez międzylądowania.

Pod koniec listopada 2022 zarejestrowano łącznie ponad 1700 wiążących zamówień na maszyny z rodziny A330, z czego 275 to A330neo (zamówienia od 24 klientów).

Omawiany samolot otrzymał rejestrację D-ANRA. W trakcie pisania tego tekstu nie był jeszcze eksploatowany. Radar lotniczy wskazywał tylko jeden lot, z francuskiej Tuluzy (zakład Airbusa) do Frankfurtu nad Menem. 


Airbus A330, D-ANRA, Condor Flugdienst GmbH

Airbus A330, D-ANRA, Condor Flugdienst GmbH
Bardzo charakterystyczne malowanie. Airbus A330 o rejestracji D-ANRA linii Condor w trakcie pierwszego lotu. 28.11.2022. Tuluza - Francja. Na zdjęciach jeszcze z oznaczeniem F-WWCX.  Fot. Airbus.


Nieco wcześniej, na początku grudnia 2022 do grona użytkowników Airbusa A330neo dołączyły linie Air Greenland. Przewoźnik ten zakupił model A330-800, który otrzymał rejestrację OY-GKN. Nadano mu także imię „Tuukkaq”. 

Maszyna ta jest już eksploatowana. Obsługuje loty wyłącznie w jednej relacji. Z Kangerlussuaq na Grenlandii (terytorium autonomiczne Danii) do Kopenhagi i powrót. W planach jest także trasa do Ameryki Północnej.

Air Greenland to przewoźnik założony w 1960 roku, z siedzibą w Kangerlussuaq. Według portalu Planespotters.net obecnie ma on 9 samolotów. Oprócz omawianej maszyny są to ponad 20-letni Airbus A330-200 oraz dziewięć egzemplarzy De Havilland Canada DHC-8-200. 

Wnętrze OY-GKN jest przeznaczone do przewozu 305 pasażerów. W klasie Premium mogą podróżować 42 osoby, a w ekonomicznej aż 263. 


Airbus A330-800, OY-GKN, Air Greenland, Tuukkaq
Prezentacja Airbusa A330-800 linii Air Greenland. Fot. Airbus.


Airbus A330-800, OY-GKN, Air Greenland, Tuukkaq

Airbus A330-800, OY-GKN, Air Greenland, TuukkaqAirbus A330-800, OY-GKN, Air Greenland, Tuukkaq

Airbus A330-800, OY-GKN, Air Greenland, Tuukkaq
Airbus A330-800 (OY-GKN) linii Air Greenland - fotoreportaż z pierwszego lotu. 25.10.2022. Fot. Airbus.


Airbus A330-800, OY-GKN, Air Greenland, Tuukkaq
Airbus A330-800 (OY-GKN) linii Air Greenland. Nocna prezentacja w Tuluzie. Fot. Airbus.


Airbus A330-800, OY-GKN, Air Greenland, TuukkaqAirbus A330-800, OY-GKN, Air Greenland, Tuukkaq
Detale A330 dla Air Greenland. Fot. Airbus. 


Jak podał producent, linie Air Greenland zawarły również umowę z Airbusem dotyczącą usług godzin lotu (FHS), obejmującą dostawę komponentów i usługi serwisowe. W oparciu o model gospodarki o obiegu zamkniętym i redukcję śladu węglowego, Airbus FHS zapewnia bardziej zrównoważony rozwój przez cały cykl życia samolotu. W ramach Airbus FHS zakontraktowano obecnie ponad 1200 samolotów na całym świecie. 



Blog Transportowy na Facebooku