Coraz więcej Lajkoników

 

W maju 2020 opublikowałem materiał o jazdach szkoleniowych pierwszego krakowskiego Stadlera Tango zwanego również Lajkonikiem (tu link). Od tamtego czasu wagonów tych w stolicy Małopolski systematycznie przybywa. Kiedy pisałem ten tekst (połowa maja 2021) było ich już 35. 

Stadlery stopniowo zdobywają kolejne linie, eliminując z nich starszy tabor. W zasadzie najstarszy, bo wycofywane i likwidowane są przede wszystkim ex wiedeńskie składy E1+C3. 

Przeglądając stronę internetową MPK Kraków znajdziemy różne ogłoszenia o sprzedaży odpadów, takich jak np. „zużyte, niekompletne i nienadające się do użytkowania pudła tramwajowe”. Przykładowo ostatnie z nich dotyczy składu o numeracji RW109 + RB509, roczniki odpowiednio 1969 i 1960. We wcześniejszych ogłoszeniach przewoźnik oferował między innymi pudła (z wózkami lub bez) takich wiedeńczyków jak: HW103, RW159, RB534, HW105, HB505, HW107, HB507, RW112 i RB112.

Wycofywane są również Konstale 105Na, np. HZ292, HZ293, RZ205, czy RZ225.

Poniżej kilka zdjęć prezentujących najnowszy krakowski tabor tramwajowy. Na koniec zdjęcia pojazdów stopniowo wycofywanych.

Spotkanie przedstawicieli najstarszych i najnowszych krakowskich niskopodłogowych tramwajów. Na przystanku „Miodowa” przy ul. Starowiślnej stoi Stadler Tango #RY828. Rocznik 2020. Obsługuje on linię nr 3 do pętli Nowy Bieżanów P+R. W przeciwnym kierunku, również na linii 3 jedzie Bombardier NGT6 #RP603. Wyprodukowany w 1999 roku. 30.08.2020.

Stadler Tango #HY853 przejeżdża przez ul. Broniewskiego. Wagon obsługuje linię 52 w relacji Czerwone Maki P+R - Osiedle Piastów. Wyprodukowano go w 2020 roku. 4.01.2021.

Pętla Krowodrza Górka. Przystanek dla wysiadających. Kurs na linii 3 właśnie zakończył Lajkonik #RY826. Po prawej stronie drugiego zdjęcia widoczna pusta przestrzeń pod budowę linii tramwajowej do Górki Narodowej. 9.12.2020.

Stadler Tango #HY846 jako linia 24 na przystanku „Plac Inwalidów”. Kierunek: Kurdwanów K+R. 31.03.2021.

Zator tramwajowy w rejonie pętli Krowodrza Górka. Ma on związek z mocnymi opadami śniegu, które znacznie utrudniły przemieszczanie się różnym uczestnikom ruchu drogowego. Pisałem o tym tutaj. Na pierwszym planie Lajkonik #HY841 jako linia 50 do pętli Kurdwanów K+R. 8.02.2021.

Stadler Tango #HY851 opuszcza pętlę Krowodrza Górka, rozpoczynając kurs linii nr 3 do pętli Nowy Bieżanów P+R. Po prawej stronie fragmenty wagonów PESA 2014N na linii 50 i MAN/MPK N8C-NF na linii 5. 8.02.2021.

Ulica Bieńczycka. Do ronda Czyżyńskiego zbliża się Stadler Tango #HY857. Rocznik 2021. Wagon obsługuje linię nr 14. 5.04.2021.

Stadler Tango #HY854 na ul. Bieńczyckiej, tuż za rondem Kocmyrzowskim. Rocznik 2020. Na tablicach kierunkowych informacja, że jedzie do pętli Krowodrza Górka. Brak numeru linii. Umieszczona za przednią szybą brygadówka wskazuje, że to wyjazd z zajezdni Nowa Huta do obsługi trasy nr 50. 5.04.2021.

Ul. św. Gertrudy. Do Wawelu zbliża się Stadler Tango #RY830. Rocznik 2020. Niestety mój aparat nie zgrał się z częstotliwością wyświetlacza. Tramwaj chyba obsługiwał linię nr 13 lub był to przejazd techniczny. 9.12.2020.

Stadler Tango #HY846 na linii nr 3 w stronę pętli Krowodrza Górka udokumentowany na ul. Westerplatte. Na drugim zdjęciu mijanka z wagonem PESA 2014N #RG906 na linii 52. 14.12.2020.

Na ulicy Westerplatte mijają się przedstawiciele tramwajów wycofywanych i wdrażanych do eksploatacji. Co ciekawe, mają taką samą końcówkę oznakowania taborowego: 47. Jako linia nr 10 do pętli Łagiewniki jedzie skład Lohner E1 + C3 #HW147 + HB547 (roczniki 1968 + 1960). Natomiast jako 24 do Bronowic Małych zmierza Stadler Tango #HY847 z roku 2020. 14.12.2020.

Przez zaśnieżone torowisko wzdłuż ul. Pawiej przemieszcza się Stadler Tango #RY831. Rocznik 2020. Obsługuje on linię nr 3 do Nowego Bieżanowa. 18.01.2021.

Z ul. Pawiej w Westerplatte wjeżdża Lajkonik #RY828. To linia nr 3 do pętli Nowy Bieżanów P+R. 19.02.2021. 

Stadler Tango #HY843 jako linia nr 24 w kierunku Kurdwanowa. Przystanek „Biprostal” na ul. Królewskiej. 19.02.2021.

Na przystanku „Plac Inwalidów” stoi Lajkonik #HY849. Obsługuje on linię nr 14 w kierunku Mistrzejowic. 1.03.2021.

Na liniach obsługiwanych przez tabor wysokopodłogowy stopniowo pojawiają się nowe Stadlery. Przykładem takiej trasy jest „dziewiątka”, na której dominowały Konstale 105Na i „wiedeńczyki”. Tu skład Lohner E1 + C3 #RW110 + RB510 (roczniki 1969 + 1961) właśnie na linii 9. Tramwaj jadąc w stronę pętli Mistrzejowice wjeżdża na przystanek „DH Wanda” przy al. Andersa. Warto zwrócić uwagę na oryginalne okna. W trakcie różnych modernizacji tych tramwajów były one wymieniane na nowe, przyciemniane. 23.09.2020.

Konstal 105Na + 105NaD #HZ258 + HZ254 (rocznik 1992 + 1989) na linii 9 w stronę pętli Nowy Bieżanów P+R. Drugi wagon w roku 2020 został wycofany z eksploatacji. Al. Jana Pawła II. 4.06.2020.

Wagony E1 solo obecnie obsługują tylko dwie linie: 16 i 21. Jest to kilka pojazdów przydzielonych do tych tras na stałe, np. prezentowany na zdjęciach SGP E1 #HW170. Rocznik 1968. Dostawy nowych Stadlerów również i tu wprowadziły pewne zmiany, bo po odczepieniu wagonów doczepnych na 16 i 21 trafiły inne E1, np. #HW115. Najprawdopodobniej prezentowany #HW170 został już odstawiony. Na pierwszym zdjęciu wjeżdża on na przystanek „DH Wanda” przy al. Andersa (23.09.2020), na drugim jest za nim, na ul. Broniewskiego (4.01.2021). W obu przypadkach czarny tramwaj obsługuje linię 16 do Mistrzejowic.

Lohner E1+C3 #RW113 + RB513 na linii 22 do pętli Borek Fałęcki. Roczniki 1969 + 1960. Ulica Dietla. Ta trasa przez lata była obsługiwana przez „wiedeńczyki”. Teraz na niej również zachodzą zmiany. Ze względu na stan torowiska na ul. Ptaszyckiego, jedyną linią w Krakowie obsługiwaną w całości przez E1+C3 jest trasa nr 10. 3.03.2021.

Więcej materiałów dotyczących stopniowo znikających z krakowskich torowisk „wiedeńczyków” i „stopiątek” pod tagiem E1 i 105N.

Nowoczesny tabor kolejowy – znaczki

 

31 marca 2021 Poczta Polska wprowadziła do obiegu serię pięciu znaczków pocztowych pod nazwą „Nowoczesny tabor kolejowy”. Partnerem tego wydawnictwa jest Urząd Transportu Kolejowego, a główny powód emisji to Europejski Rok Kolei 2021. 

Znaczki przedstawiają pięć elektrycznych zespołów trakcyjnych eksploatowanych w Polsce przez różnych przewoźników. Jako pierwszy na bloczku widnieje pojazd PKP Intercity, produkt firmy Alstom, czyli ED250. Numeru tego Pendolino niestety nie można odczytać.

Pod Pendolino umieszczono znaczek przedstawiający ezt Kolei Mazowieckich. To produkt firmy NEWAG. Dokładnie Impuls o numerze 45WE-006. Rocznik 2015.

Kolejny prezentowany zespół trakcyjny także jest eksploatowany przez PKP Intercity. To dostarczony przez Stadlera przedstawiciel serii FLIRT. Dokładnie pojazd o oznaczeniu ED160-019. Rocznik 2015.

Na znaczkach pokazano również dwa produkty bydgoskiej firmy PESA. Eksploatowany przez Polregio, Elf II o oznaczeniu EN96A-002. Rocznik 2018. Obecnie przydzielony do Kujawsko-Pomorskiego Zakładu w Bydgoszczy.

Druga PESA to ED161-008, czyli przedstawiciel serii o nazwie DART. Rocznik 2015. Własność PKP Intercity. 

Każdy z opisanych znaczków ma nominał 3,30 zł. Cały bloczek można nabyć w cenie 16,50 zł. Sprzedają je niestety tylko wybrane placówki pocztowe. Funkcjonuje także sklep internetowy, który jest dostępny pod tym linkiem.

Oprócz pięciu znaczków, na bloczku umieszczono także jedną przywieszkę. Przedstawiono na niej lokomotywę sprzed lat, dość kontrastującą z nowoczesnymi elektrycznymi zespołami trakcyjnymi. To parowóz. Konkretnie Pt31-64. To maszyna z roku 1938, wyprodukowana w Chrzanowie. Na PKP pracowała do roku 1979. Obecnie jest to zimny eksponat skansenu w Chabówce. Parowóz trafił tam w roku 1992 z Warszawy, gdzie wcześniej był eksponowany w Muzeum Kolejnictwa (od roku 1984, po wcześniejszej odbudowie). 

Łącznie wyprodukowano 110 takich parowozów. Ostatnie 12 egzemplarzy już w trakcie okupacji niemieckiej. Były to maszyny przeznaczone do obsługi cięższych pociągów pospiesznych o masie do 650 ton. Kres ich eksploatacji na sieci PKP nastąpił w roku 1979. 

Nawet jeśli nie pasjonujemy się filatelistyką, taki kolejowy bloczek warto nabyć. Ciekawa pamiątka, a przy okazji sygnał dla Pocztowców, że warto powracać do takiej tematyki. Kiedy pisałem ten tekst, na stronie internetowej Poczty Polskiej widniała informacja, że seria „Nowoczesny tabor kolejowy” jest obecnie najczęściej kupowana w sklepie elektronicznym.

Widok na bloczek znaczków serii „Nowoczesny tabor kolejowy”.

Pojazdy prezentowane na znaczkach z prawej strony bloczka. ED161-008 i EN96A-002, a pomiędzy nimi przywieszka z parowozem Pt31-64. 

Pojazdy prezentowane na znaczkach z lewej strony bloczka. ED250, 45WE-006 i ED160-019. Jest też informacja o Europejskim Roku Kolei 2021.

W związku z obchodzonym Europejskim Rokiem Kolei planowane są różne wydarzenia. O jednym z nich na swojej stronie pisze Komisja Europejska. Będzie to uruchomienie specjalnego pociągu o nazwie Connecting Europe Express, który we wrześniu przemierzy Europę, zatrzymując się także na polskich stacjach (Kraków, Warszawa – tu link).

Syrenka z Fatimskiej

 

Przy ul. Fatimskiej w Krakowie, na terenie prywatnej posesji, już od dłuższego czasu swe wdzięki prezentuje Syrena 105. Auta nie zasłania żadne ogrodzenie, więc bez przeszkód można je podziwiać z ogólnodostępnego terenu publicznego.

Poniżej kilka zdjęć, które wykonałem w dniu 10 marca 2021. Co ciekawe, samochód posiada stare, czarne tablice rejestracyjne (KRN 1560).

Syrena 105 zaparkowana przy ul. Fatimskiej w Krakowie.

Syrena 105 to model związany z miejscowością Bielsko-Biała, z tamtejszą Fabryka Samochodów Małolitrażowych, gdzie przeniesiono produkcję marki wytwarzanej wcześniej w Warszawie. 

Rozpoczęcie seryjnej produkcji modelu 105 datuje się na rok 1972. Natomiast zakończenie na rok 1983. Prostym elementem pozwalającym odróżnić model 105 od wcześniejszego 104 jest sposób otwierania drzwi. W prezentowanym pojeździe robi się to „z wiatrem”, a w starszej wersji pod wiatr.

Zimowo z Krakowa do Oświęcimia (4), Libiąż

 

Wracam do tematu zimowego przejazdu samochodem osobowym z Krakowa do Oświęcimia, a dokładnie do prezentacji zdjęć wówczas wykonanych. Ostatnio pisałem o mocno śnieżnym odcinku w Alwerni (tu link). Teraz zapraszam do Libiąża i jego okolic.

Jeszcze przed tą miejscowością (a dokładnie przed Żarkami), na skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej 780 z boczną szosą prowadzącą do wsi Zagórze, udokumentowałem autobus obsługujący linię w sieci połączeń Związku Komunalnego Komunikacja Międzygminna w Chrzanowie. 

Był to Autosan M09LE (inna nazwa modelu to Sancity 9LE) z firmy Elbud, która od wielu lat jeździ dla ZKKM. Rocznik 2014. Numer taborowy 08. Wykonywał on kurs linii nr 8 w relacji Chrzanów Dworzec Tymczasowy – Żarki - Libiąż Jowisz. Rozkładowy czas przejazdu to 28 minut. Wariant skrócony. Pełna trasa linii 8 to Chrzanów Dworzec Tymczasowy - Chełmek Młyny, którą planowo autobusy pokonują w 47 minut. Jest też wersja z dodatkową obsługą przystanku „Libiąż Kopalnia Janina”, gdzie całość przejazdu rozkładowo wynosi 52 minuty. Zgodnie z podaną na stronie internetowej ZKKM informacją, obecny rozkład jazdy linii 8 jest tymczasowy ze względu na zamknięcie przejazdu pod wiaduktem kolejowym w ciągu ul. Krakowskiej w Chrzanowie.

Autosan Sancity 9LE #08 z firmy Elbud Jaworzno. 8.02.2021.

W pobliskich Żarkach sfotografowałem następny, przemieszczający się po zaśnieżonej nawierzchni autobus. To Setra S315 GT-HD (nr rej. GDA 36179). Rocznik 1999. Pierwotnie eksploatowana we Francji. Do Polski sprowadzona w roku 2012. Początkowo jeździła dla przewoźnika z Olecka, a obecnie użytkuje ją Bus-Trans z Tychów, czyli firma obsługująca np. przewozy pracownicze dla Fiata.

Setra S315 GT-HD z firmy Bus-Trans. 8.02.2021.

Za powyższą Setrą przemieszczał się DAF XF 460 z naczepą. Rejestracja ciągnika: SBI 97688.

DAF XF 460.

Na skrzyżowaniu z sygnalizacją świetlną w Żarkach uzbierało się sporo rozjeżdżonego śniegu. Te utrudnienia pokonuje Mercedes-Benz Axor (nr rej. ST 9108C) z firmy Multi-Form. Oferuje ona między innymi panele podłogowe i drzwi.

Mercedes-Benz Axor. Żarki.

Nadal Żarki. Do zasypanego skrzyżowania z sygnalizacją świetlną dojeżdża dość oryginalnie pomalowany MAN TGA (nr rej. RST SN11). 

MAN TGA, Żarki.

Libiąż, przy ul. Matejki. Kolejny DAF. Tym razem XF 105 z firmy Mawit – Tartak Imielin. Rejestracja z zamówioną treścią: S4 MAWIT. Zestaw kłonicowy.

DAF XF 105, zestaw kłonicowy z firmy Mawit, oddział Tartak Imielin.

Libiąż. Przy ul. Sienkiewicza. Miejscowy Renault Premium o rejestracji KCH RK45. Pas, którym ciężarówka się przemieszcza jeszcze oczekuje na odśnieżenie. Część jezdni dla przeciwnego kierunku jest już oczyszczona z zalegającego śniegu.

Renault Premium.

W trakcie tego zimowego przejazdu miałem szczęście do autobusów obsługujących linie ZKKM Chrzanów. Udało mi się udokumentować trzy pojazdy. Drugi z nich to przedstawiciel dość egzotycznej w Polsce, ukraińskiej marki Bogdan (Богдан). Dokładnie reprezentant modelu А60110.

Autobus został oznaczony numerem taborowym 02. To jak powyższy Autosan własność firmy Elbud z Jaworzna. Rocznik 2009. Pierwotnie użytkowany pod numerem 29, potem 33 (do roku 2014). Przewoźnik łącznie posiada dwa takie pojazdy. Ma także inne modele autobusów marki Bogdan. 

Obecnie nie są sprowadzane do Polski fabrycznie nowe Bogdany. Z dostępnych w Internecie informacji wynika, że tabor używany także do naszego kraju nie trafia. Producent nadal działa. W fabryce zlokalizowanej w mieście Łuck powstają zarówno autobusy, jak i trolejbusy. Tu link do strony Bogdana.

Fotografowany Bogdan #02 zatrzymał się w zaśnieżonej zatoce przystanku „Libiąż Krzywda”. Obsługuje on linię nr 15 w relacji Chrzanów Dworzec ZKKM - Libiąż Kopalnia Janina - Gromiec Granica. Planowy czas przejazdu wynosi 40 minut. Zgodnie z podaną na stronie internetowej ZKKM informacją, obecny rozkład jazdy linii 15 jest tymczasowy ze względu na zamknięcie przejazdu pod wiaduktem kolejowym w ciągu ul. Krakowskiej w Chrzanowie.

Jeden z kilku ukraińskich autobusów w sieci ZKKM Chrzanów. Bogdan (Богдан) А60110 #02 z firmy Elbud.

Libiąż, wspólny odcinek dróg wojewódzkich numer 780 i 933, zlokalizowany pomiędzy dwoma rondami. Udało nam się tamtędy przejechać dosłownie w ostatniej chwili – ciężarówki miały problem z wjechaniem w ul. Oświęcimską i tworzył się zator blokujący ruch.

Udokumentowałem tam ciężarówkę, która osobiście kojarzy mi się z początkiem lat 90-tych. Renault Magnum. Chyba właśnie w roku 1990 (początek produkcji tych charakterystycznych pojazdów) oglądałem przedstawicielkę tego modelu w Sławnie (ówczesne województwo słupskie, teraz zachodniopomorskie). „Magnumka” z naczepą stała przy stacji paliw (wtedy to na pewno był CPN). W kraju zdominowanym przez Jelcze, Stary, Kamazy i inne pojazdy bloku wschodniego taki widok był po prostu czymś niezwykłym. Taki nowoczesny, futurystyczny. Niestety wtedy nie robiłem zdjęć.

Prezentowany Renault Magnum jest zarejestrowany w Limanowej. Dokładnie ma tablice: KLI 39333.

Renault Magnum.

Ostatni ze sfotografowanych w trakcie tego zimowego przejazdu autobusów. Trzeci obsługujący połączenia w ramach sieci ZKKM Chrzanów. Tym razem nie z firmy Elbud, a z Transgóru Mysłowice. „Deskorolka”, czyli Solaris Urbino 15 o numerze taborowym 34. Rocznik 2018, od nowości u tego przewoźnika. 

Udokumentowałem go na ul. Beskidzkiej w Libiążu. Wykonywał kurs linii 15 w relacji Gromiec Granica – Chrzanów – Trzebinia PKP - Młoszowa Wzgórze II. Rozkładowy czas przejazdu całą trasą wynosi 54 minuty. 

Solaris Urbino 15 z firmy Transgór Mysłowice.

Za autobusem jechał zestaw z firmy Łoziński, która swoją bazę ma w pobliskiej miejscowości Bobrek. Naczepę ciągnie DAF XF 460 o rejestracji SK 572GV.

DAF XF 460 z firmy Łoziński.

Ta sama lokalizacja. Tym razem wywrotka. Renault serii K, czyli pojazd przeznaczony dla ciężkiego transportu budowlanego. Jego właściciel to firma Machnik z miejscowości Mochnaczka Wyżna koło Krynicy-Zdroju. 

Na stronie internetowej firmy Machnik znajdziemy między innymi taką informację: „Firma P.B.I. MACHNIK Sp. z o.o. istnieje od 1985 r. Podstawową działalnością firmy jest wykonywanie robót inżynieryjno-budowlanych: w szczególności kompleksowa budowa sieci kanalizacyjnych i wodociągowych wraz z obiektami towarzyszącymi takimi jak: pompownie i oczyszczalnie ścieków oraz budowa dróg, chodników, mostów.”

Numer rejestracyjny wywrotki to: KN 1013F.

Wywrotka Renault serii K.

Droga wojewódzka nr 933. Las za Libiążem. Tam sfotografowałem następną wywrotkę, tym razem znacznie starszą. To MAN F2000 na oświęcimskich tablicach: KOS 11619. Gdy na drogach nie ma już poczciwych ciężarówek rodem z PRL-u, cieszy chociaż widok starego MAN-a. Przyznam, że o wiele więcej radości daje mi fotografowanie właśnie takiego, stopniowo znikającego z ulic taboru, niż nowego.

MAN F2000.

Już prawie Oświęcim. Miejscowość Bobrek, nowy przebieg drogi nr 933. Z jednego z kilku zlokalizowanych na tym odcinku rond właśnie zjechała Scania R420 (rej. TJE 25804) z naczepą cysterną. 

Mimo tablic z Jędrzejowa, pojazd ten jest miejscowy. Z Oświęcimia. Dokładnie z firmy Trans-Chem. Jak podano na stronie internetowej przewoźnika: „Firma dysponuje flotą ponad stu ciągników wraz cysternami jedno i wielokomorowymi przystosowanymi do przewożenia materiałów niebezpiecznych. Dodatkowo wszystkie pojazdy posiadają kompresory lub pompy do rozładunku produktów klasy 3 ADR, część cystern dodatkowo wyposażona jest w instalacje Webasto (pozwalające na podgrzewanie produktu podczas transportu).”

Na ciągniku brak oznaczeń ADR, więc cysterna jest pusta.

Scania R420 z firmy Trans-Chem.

Zjeżdżając z nowego mostu nad Wisłą sfotografowałem jeszcze jedną Scanię. Także R420. Oznaczenie: RDE 5Y77. Na kabinie ciągnik nie miał informacji o właścicielu. W Internecie można jednak znaleźć zdjęcia prezentujące go w oznaczeniu firmy Alta-Trans z miejscowości Żyraków w pobliżu Dębicy. To duży, międzynarodowy przewoźnik, który podaje na swojej stronie, że rozpoczął działalność w roku 1989, początkowo tylko z jedną ciężarówką marki Kamaz.

Scania R420 z firmy Alta-Trans. 

Na dalszym odcinku pojawiło się jeszcze kilka ciekawych ciężarówek. Niestety zabrudzona szyba znacznie pogorszyła jakość wykonanych zdjęć, więc już ich nie publikuję.

Tak więc kończę tę czteroczęściową relację z zimowego przejazdu osobówką z Krakowa do Oświęcimia. Około dwóch godzin później wracałem. Na większości trasy jezdnia była już oczyszczona.

Tu link do pierwszej części relacji z zimowego przejazdu do Oświęcimia.