czwartek, 12 grudnia 2019

Hyundai – wodorowa ciężarówka


W połowie listopada 2019 Hyundai w materiałach prasowych poinformował o prezentacji  napędzanej wodorem ciężarówki. Miała ona miejsce w trakcie Północnoamerykańskiego Pokazu Pojazdów Użytkowych (North American Commercial Vehicle Show) w Atlancie (USA), który odbył się w dniach 28 – 31 października 2019.

Jak podano w informacji prasowej, wówczas pokazano dwa wyjątkowe pojazdy marki Hyundai. Napędzany wodorem ciągnik siodłowy o nazwie HDC-6 Neptune i naczepę chłodniczą HT Nitro ThermoTech® produkcji Hyundai Translead - producent naczep z siedzibą w San Diego w Kalifornii.

Producent napisał o nich: „Oba produkty są wyrazem wizji firmy Hyundai w obszarze zastosowania technologii ogniw paliwowych w pojazdach ciężarowych. Są także kolejnym krokiem na drodze szerokiego zastosowania tej technologii w pojazdach poruszających się na terenie Stanów Zjednoczonych i na całym świecie.”

Podał także, że: „Hyundai jest światowym liderem w dziedzinie technologii ogniw paliwowych. W 2013 roku firma wprowadziła na rynek pierwszy produkowany masowo pojazd elektryczny z ogniwami paliwowymi. W 2018 roku Hyundai wprowadził na rynek pojazd elektryczny z ogniwami paliwowymi drugiej generacji – model NEXO. W grudniu 2018 r. Hyundai zainwestował 6,4 mld USD, by przyspieszyć rozwój społeczeństwa opartego o wodór także poza samochody osobowe.”


Hyundai HDC-6 Neptune

Hyundai HDC-6 Neptune
Futurystyczny ciągnik siodłowy Hyundai HDC-6 Neptune. 


„Przedstawiając HDC-6 Neptune, pierwszy napędzany wyłącznie wodorem pojazd ciężarowy Hyundai, zaczynamy jednocześnie badać możliwości zastosowania technologii ogniw paliwowych na rynku samochodów użytkowych w Stanach Zjednoczonych. Jesteśmy także gotowi na współpracę z innymi partnerami, by zbudować ekosystem dla wodorowych pojazdów ciężarowych” – powiedział Edward Lee, Szef Działu Pojazdów Użytkowych Hyundai.

Oto, co jeszcze producent podał na temat tej wyjątkowej ciężarówki: „Ogniwa paliwowe doskonale nadają się do zastosowania w samochodach ciężarowych o wysokiej ładowności, dzięki możliwości uzyskania dużego zasięgu i krótkiemu czasowi tankowania. Hyundai dysponuje niezbędnym doświadczeniem, by opracować wysokiej jakości pojazdy z zastosowaniem tej technologii. W HDC-6 Neptune zastosowano unikalną konstrukcję, układ napędowy oraz zaawansowane technologie w kabinie. Projekt jest wyrazem zaangażowania firmy Hyundai w budowę bezemisyjnego społeczeństwa i bezemisyjnych pojazdów. Wyrazem wizji zrównoważonej mobilności firmy Hyundai jest także opracowana przez Hyundai Translead, we współpracy z Air Liquide, naczepa chłodnicza HT Nitro ThermoTech. W naczepie wykorzystano technologię kriogenicznego chłodzenia azotem, dzięki czemu jej ślad węglowy jest nawet do 90% niższy niż w przypadku naczep tradycyjnych”.


Naczepa chłodnicza HT Nitro ThermoTech, Hyundai Translead
Naczepa chłodnicza HT Nitro ThermoTech.


Hyundai HDC-6 Neptune

Hyundai HDC-6 Neptune
Wizualizacja ciągnika siodłowego Hyundai HDC-6 Neptune z naczepą HT Nitro ThermoTech.


„Nowoczesny, a przy tym funkcjonalny design pojazdu w stylu art deco, jest inspirowany opływowymi kształtami lokomotyw z lat 30. XX wieku i projektami przemysłowymi Henry’ego Deryfussa m. in. dla New York Central Railroad, uważanymi za technologiczny cud epoki, a zarazem odważnymi i kultowymi. Zespół projektowy HDC-6 Neptune stworzył całkowicie nowe, wyjątkowe dla branży pojazdów użytkowych rozwiązanie”.

„Zastosowanie układu napędowego ogniw paliwowych stworzyło nam możliwość zdefiniowania na nowo designu samochodu ciężarowego. Zespół projektowy pojazdów użytkowych Hyundai rozpoczął projekt od zera, skupiając się na opracowaniu nowych funkcjonalności i odrzucając dotychczasowe standardy, aby zaprojektować pojazdy użytkowe przyszłości” – powiedział Luc Donckerwolke, Szef Zespołu Projektowego Hyundai Motor Group.


Hyundai HDC-6 Neptune
Od lokomotywy do ciężarówki, czyli Hyundai HDC-6 Neptune.


Hyundai HDC-6 Neptune
Wizualizacja wnętrza kabiny Hyundai HDC-6 Neptune.


Hyundai HDC-6 Neptune
Zestaw przyszłości w całej okazałości.


Producent pisał także: „Projektując HDC-6 Neptune zespół zastosował nowe sposoby łączenia formy i funkcjonalności. Ze względu na zwiększone wymagania dotyczące chłodzenia, motyw grilla zastosowano na całej dolnej części ciężarówki. Poprawia to przepływ powietrza i jednocześnie nadaje wyjątkowy wygląd. Dzięki umiejscowieniu kabiny samochód zyskał także lepszą ergonomię i wydajność parkowania.”

„Hyundai ugruntowuje pozycję lidera w dziedzinie technologii ogniw paliwowych. Dzięki współpracy z H2 Energy, firma skomercjalizowała elektryczne ciężarówki na wodór i w latach 2019 – 2023 będzie dostarczać 1 600 pojazdów na rynek szwajcarski. Amerykański rynek samochodów użytkowych jest kolejnym, ważnym krokiem rozwoju firmy w tym obszarze.”


Hyundai HDC-6 Neptune

Hyundai HDC-6 Neptune
Hyundai HDC-6 Neptune i naczepa HT Nitro ThermoTech.


Niestety Hyundai w materiałach prasowych nie podał konkretniejszych informacji na temat HDC-6 Neptune. Przydałoby się trochę danych technicznych, czy np. coś na temat planów rozpoczęcia produkcji tego modelu lub testów u przewoźników. Zabrakło także zdjęć z USA, z pokazu tego niezwykłego zestawu.

Co do wyglądu ciężarówki, muszę przyznać, że mi osobiście nie skojarzyła się ona z lokomotywą, a z bohaterem filmów „Obcy”. Takie porównanie przedstawiły mi też inne osoby.


Blog Transportowy ma już 10 lat

niedziela, 8 grudnia 2019

Jelcz i dwa Autosany




W dalszej części fotograficznego powrotu do 2005 roku (tu link do wcześniejszego materiału) zapraszam na spotkanie z Jelczem i Autosanami z MPK Kraków.

Linia 136 już nie istnieje (funkcjonowała w latach 2004 – 2011). Łączyła ona pętle Prądnik Czerwony i Czyżyny Dworzec przez ul. Powstańców, Piasta Kołodzieja, Dunikowskiego, al. Andersa i ul. Dąbrowskiej. Jeżeli dobrze pamiętam, to obsługiwał ją tylko jeden autobus, a kursowała codziennie. W dniu 30 marca 2005 (środa) był to Jelcz 120M o numerze BF281.

Sfotografowałem go na pętli Prądnik Czerwony. Stał odstawiony, oczekując na kolejny kurs do Czyżyn.

Jelcz #BF281 to rocznik 1995. Krakowskie MPK jego eksploatację zakończyło w roku 2008. Autobus pierwotnie został przypisany do zajezdni Płaszów (pod oznaczeniem 41021, później jako PF281), a w roku 2000 trafił do Bieńczyc.


Jelcz 120M, MPK Kraków
Jelcz 120M #BF281 na pętli Prądnik Czerwony. 30.03.2005.


Pierwszego z prezentowanych w tym wpisie Autosanów H6-20.02 fotografowałem w dniu 25 marca 2005 (piątek) na pętli Kujawy. Obsługiwał on linię 146. To trasa o dość długiej historii (uruchomiona w roku 1976), łącząca pętle Kujawy i Przylasek Rusiecki przez Pleszów. Zlikwidowano ją w roku 2014, zastępując dwiema nowymi liniami: 141 (Przylasek Rusiecki – Pleszów; obsługiwana przez firmę Mobilis) i 181 (Kujawy – Pleszów).

Autobus oczekuje na kurs powrotny do Przylasku Rusieckiego. Kierowca jeszcze nie zmienił relacji na wyświetlaczu pozyskanym z Jelcza 120M.

Prezentowany Autosan H6-20 ma numer taborowy BA107. To rocznik 1996, wycofany z eksploatacji w 2007, a zezłomowany w roku 2008 (według portalu Bezpieczny Autobus).


Autosan H6-20.02, MPK Kraków
Autosan H6-20.02 #BA107 na pętli Kujawy. 25.03.2005.


Drugiego z Autosanów H6-20.02 fotografowałem również 25 marca 2005. To pojazd oznaczony jako BA109. Obsługiwał on linię 131. Jej trasa to Pleszów – Chałupki. Wówczas jednak, w związku z remontem mostu relacja była skrócona do tymczasowej pętli Branice Szkoła. Autobusy zawracały na widocznym na zdjęciu klepisku. Tam też znajdował się tymczasowy przystanek końcowo-początkowy.

Linia nr 131 na podstawowym wariancie trasy ma bardzo długą historię. Uruchomiono ją w 1968 roku.

Autosan #BA109 to jak prezentowany powyżej #BA107 rocznik 1996. Wycofany z eksploatacji także w 2007. Oba opisywane „Melony” były użytkowane wyłącznie przez zajezdnię Bieńczyce.


Autosan H6-20.02, MPK Kraków
Autosan H6-20.02 #BA109 na tymczasowej pętli Branice Szkoła. 25.03.2005.


W dalszej części fotograficznych wspomnień z 2005 roku ponownie będzie tramwajowo, w pobliżu krakowskiej pętli Wzgórza Krzesławickie. Tu link.


Wpisy z tagiem MPK Kraków

środa, 4 grudnia 2019

Nowe filmy – listopad 2019




Jak w październiku, w listopadzie 2019 na kanale YouTube Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies) opublikowałem dwa nowe filmy. Oba zostały nagrane w Krakowie. 

Pierwszy, o tematyce tramwajowej, prezentuje przystanek końcowo-początkowy „Orzeszkowej” przy ul. Dietla. W związku z przebudową ul. Krakowskiej i jej skrzyżowania z ulicami Dietla i Stradomską wprowadzono znaczne ograniczenia w kursowaniu szynowej komunikacji miejskiej. Dlatego, celem poprawy sytuacji przywrócono do ruchu torowisko od strony mostu Grunwaldzkiego, wprowadzając tymczasową przejazdówkę torową przy przystanku „Orzeszkowej”. 

W dniu 31 sierpnia 2019 uruchomiono dwie czasowe linie tramwajowe obsługiwane wyłącznie taborem dwukierunkowym. To trasy nr 72 (z Czerwonych Maków, co 7 minut w dni robocze oraz co 20 minut w soboty i święta) i 79 (z Borku Fałęckiego, co 15 minut w dni robocze i co 20 minut w soboty i święta). Obsługujące je wagony nagrywałem 25 października 2019. To Duewagi GT8S (w wersji klasycznej i zmodernizowanej).




Drugi film to ciężarówki. Dokładniej tabor straży pożarnej. Na pętli tramwajowej Mistrzejowice nagrywałem materiał dotyczący linii dodatkowych na 1 listopada i wtedy przez ul. Jancarza na sygnale przejechały trzy pojazdy straży pożarnej z Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej nr 7 (JRG-7): Mercedes-Benz Atego nr 307[K]21, MAN TGM nr 307[K]25 i drabina Iveco Magirus 160E32 nr 307[K]51. 3 listopada 2019.




Temat tramwajów dwukierunkowych na ul. Dietla w Krakowie pojawi się jeszcze w Blogu Transportowym.


Blog Transportowy na Facebooku

sobota, 30 listopada 2019

Autobusowa parada MPK Kraków – ciąg dalszy (7.10.2018)




Opisywanie wielkiej parady MPK Kraków zakończyłem na Ikarusie 260.04 #45151. Tu link do tego materiału. Za nim jechało jeszcze dość sporo pojazdów. Oto one.

Bez wątpienia ciekawostką tej parady był niedawno odrestaurowany pojazd pogotowia technicznego na bazie Ikarusa 280. Oznaczono go numerem taborowym 856.

Za nim przemieszczał się Jelcz M-11 #12240. Więcej informacji na jego temat tutaj

Następnie jechał kolejny przegubowy element kolekcji historycznego taboru MPK, czyli Scania CN113ALB #38030. W 2015 roku ten autobus oficjalnie kończył liniową eksploatację „ALB” w Krakowie. Tu link do materiału na ten temat. 


Pogotowie techniczne Ikarus 280/A, MPK Kraków

Pogotowie techniczne Ikarus 280/A, MPK Kraków


Pogotowie techniczne Ikarus 280/A, MPK Kraków

Pogotowie techniczne Ikarus 280/A, MPK Kraków
Wyjątkowy element kolekcji historycznego taboru MPK Kraków. Nowość roku 2018. Pogotowie techniczne powstałe na bazie dawnego przegubowca, czyli tak zwany Ikarus 280/A. Rocznik 1984. 


Jelcz M-11, MPK Kraków
Jelcz M-11 #12240.


Scania CN113ALB, MPK Kraków

Scania CN113ALB, MPK Kraków

Scania CN113ALB, MPK Kraków
Scania CN113ALB z przywróconym pierwotnym numerem 38030. Pierwsza cyfra 3 oznacza dawną zajezdnię Czyżyny.


Za przegubową Scanią paradował mniejszy przedstawiciel historycznego taboru MPK Kraków. „Melon”, czyli Autosan H6-20.02 z roku 1996. Od roku 2010 już jako pojazd muzealny z przywróconym historycznym (pierwotnym) numerem 10108 (przez wiele lat był oznaczony jako BA108).

Następnie jechała Scania CN113CLL #PS001. Pisałem już o niej tutaj i tutaj


Autosan H6-20.02, MPK Kraków

Autosan H6-20.02, MPK Kraków

Autosan H6-20.02, MPK Kraków
Autosan H6-20.02 o numerze 10108, czyli kolejny mały uczestnik wielkiej parady.


Scania CN113CLL, MPK Kraków

Scania CN113CLL, MPK Kraków
Pierwsza krakowska Scania CN113CLL. Rocznik 1994. To kolejny autobus historyczny w bogatej kolekcji MPK.


Kolejny z paradujących autobusów to Jelcz M121MB. Egzemplarz z 2002 roku, który został oznaczony jako DJ680. 

Za nim jechał inny Jelcz. Przegubowy typu M181MB3. Rocznik 2007, o numerze taborowym DD493.

Następny z pojazdów to przedstawiciel również wycofywanej z eksploatacji serii autobusów – jeden z pierwszych 50 Solarisów Urbino 12. Rocznik 2004, oznaczony jako BU820.


Jelcz M121MB, MPK Kraków

Jelcz M121MB, MPK Kraków
Jelcz M121MB #DJ680.


Jelcz M181MB3, MPK Kraków
„Tantus”, czyli Jelcz M181MB3.


Solaris Urbino 12, MPK Kraków
Solaris Urbino 12 #BU820. MPK Kraków eksploatowało 50 takich autobusów.


Za Solarisem Urbino 12 jechał Jelcz M081MB3 #BH395. Rocznik 2007.

Następnie przemieszczał się również wycofywany z eksploatacji Jelcz M083C #DA101. Rocznik 2008. W późniejszym czasie został on sprzedany do MPK Tarnobrzeg.


Jelcz M081MB3, MPK Kraków
Jelcz M081MB3 o numerze BH395. Kolejny przedstawiciel wycofywanej marki i modelu. 


Jelcz M083C, MPK Kraków

Jelcz M083C, MPK Kraków
Jelcz M083C o numerze taborowym DA101. Model ten występował w Krakowie jedynie w ilości 5 egzemplarzy. Wszystkie kupione w 2008 roku i zgromadzone w zajezdni Wola Duchacka. Przykładowy Jelcz M083C w ruchu pod tym linkiem.


Kolejne paradujące autobusy to przedstawiciele taboru eksploatowanego obecnie przez MPK Kraków. Jako pierwszy jechał przegubowy Mercedes-Benz Citaro o numerze DC731. Rocznik 2011.

Za nim przemieszczał się jego solowy odpowiednik, który został oznaczony jako DO212. Także rocznik 2011. Na temat tych Mercedesów pisałem tutaj.


Mercedes-Benz Citaro G, MPK Kraków
Mercedes-Benz Citaro G. Takich pojazdów MPK Kraków posiada aż 31. Po prawej na linii turystycznej po Krakowie jedzie Indcar Mago 2 z firmy Jordan.


Mercedes-Benz Citaro, MPK Kraków
Mercedes-Benz Citaro. Takich autobusów MPK ma tylko osiem.


Za Mercedesami jechał Autosan M09LE. Jego i kolejne paradujące autobusy przedstawię w następnym, już ostatnim wpisie dotyczącym tego niesamowitego przejazdu.


Prenumerata Bloga Transportowego

wtorek, 26 listopada 2019

Airbus A220




Airbus A220 to najnowszy element oferty Airbusa. W sumie pojawił się nagle, bez specjalnej kampanii, jak to było np. przy modelu A350. Wówczas w informacjach prasowych producent regularnie informował o postępach w budowie, o testach, czy o pierwszych nabywcach.

Powód tego jest bardzo prosty. Airbus A220 nie jest samolotem opracowanym przez Airbusa. To Bombardier serii C. 

W październiku 2017 roku Airbus nabył 50,01% udziałów w programie CSeries. Transakcję zamknięto w lipcu 2018. W posiadaniu Bombardiera pozostało 31% udziałów w samolocie, zaś Investissement Québec otrzymał 19%.

Samolot oferowany wcześniej jako Bombardier CS100 (ilość miejsc od 108 do 133) to obecnie Airbus A220-100. Natomiast Bombardier CS300 (ilość miejsc od 130 do 160) to teraz Airbus A220-300.

W lipcu 2019 pierwszy pomalowany w barwy firmowe Airbusa przedstawiciel modelu A220-300 wyruszył w trasę testową po Azji. To maszyna o rejestracji C-FFDO, wcześniej w malowaniu promocyjnym Bombardiera. Rocznik 2016.


Airbus A220-300, C-FFDO
Airbus A220-300 o rejestracji C-FFDO. Maszyna demonstracyjna, wcześniej pokazywana jako Bombardier CS300. Fot. Airbus.


Po postoju na lotnisku Incheon w Seulu, testowy samolot poleciał do Jangon (Birma). Następnie odwiedził Hanoi (Wietnam), Bangkok (Tajlandia) i Kuala Lumpur (Malezja), finalnie trafiając do Nagoi (Japonia).

Obecnie odbywa on loty demonstracyjne po USA. W połowie listopada lądował w takich miastach jak: White Plains (stan Nowy Jork), Fort Lauderdale (stan Floryda), Boston, Wichita (stan Kansas) i Nowy Jork.

Prezentacje trwają, a pierwsze egzemplarze A220 już się sprzedały. Przykładowo we wrześniu 2019 Airbus dostarczył pierwszego z dwunastu A220-300 dla Egiptu. Do linii EgyptAir Express trafiła maszyna o rejestracji SU-GEY (wcześniej pod czasowym oznaczeniem C-FPBE). EgyptAir Express to przewoźnik wyodrębniony w 2007 roku ze struktur EgyptAir do obsługi połączeń lokalnych. Pozostałe A220 trafiają zarówno do głównego przewoźnik, czyli EgyptAir oraz do EgyptAir Express.


Airbus A220-300, SU-GEY, EgyptAir Express

Airbus A220-300, SU-GEY, EgyptAir Express

Airbus A220-300, SU-GEY, EgyptAir Express
Airbus A220-300 o rejestracji SU-GEY , czyli pierwszy z 12 takich samolotów dla Egiptu w trakcie lotów testowych w Kanadzie. Sierpień 2019. Fot. Airbus.


W połowie listopada 2019 maszyna o rejestracji SU-GEY głównie latała z Kairu do Asuanu oraz rzadziej do Luksoru i Hurgady. Obsłużyła także międzynarodowe rejsy do Dubaju i Stambułu.


Blog Transportowy na Twitterze

sobota, 23 listopada 2019

Palermo – łódź z uniwersytetu




Od ostatniego wpisu dotyczącego Sycylii minęło już dość sporo czasu. Pora zatem nadrobić zaległości. Wówczas prezentowałem Fiata, model Campagnola (tu link). Udokumentowałem go w Palermo, w tamtejszym porcie. 

Ponownie zapraszam w tamtą lokalizację. Przyznam, że na porcie bardzo się zawiodłem. Z żoną pokonaliśmy dość sporą odległość, aby do niego dotrzeć (przy okazji uciekając z przejścia dla pieszych, na którym mieliśmy zielone światło – tamtejszym kierowcom nie przeszkadzało to w dość szybkiej jeździe, a w dodatku trąbili na nas). Miały być duże statki, a niestety czekał na nas tylko małe jednostki pływające, czyli kutry i jachty. To, co mnie najbardziej interesowało było w części zamkniętej portu. Niestety.

Pośród tych małych jednostek wyróżniała się jedna. Biała z charakterystycznym pomarańczowym pasem. Byłem przekonany, że to straż ochrony wybrzeża. Choć trochę nie pasowały mi gabaryty tej łodzi – zbyt mała. 

Później okazało się, że należy ona do Uniwersytetu w Palermo. Widoczny na burcie napis LEA to skrót od Laboratorio di Ecologia Acquatica, czyli po polsku Laboratorium Ekologii Wodnej. Powstało ono w 1985 roku i obecnie ma siedzibę na Wydziale Nauk o Ziemi i Morzu.

Omawiana łódź badawcza nazywa się Antonino Borzì. Niestety nie ustaliłem, w którym roku powstała. Uniwersytet na swojej stronie podaje, że ma ona parametry techniczne, dzięki którym może działać w skali śródziemnomorskiej. Posiada nowoczesny sprzęt naukowy. 

Uczelnia pisze, że Antonino Borzì jest jednym z najlepiej wyposażonych statków badawczych w regionie Morza Śródziemnego. Zakres badań, do których wykorzystuje się tę łódź jest dość spory. To przede wszystkim działania dotyczące ekologii oraz archeologii. Realizuje także cele komercyjne, np. wsparcie dla prac dotyczących podwodnego układania rurociągów i kabli, czy różnego rodzaju oględzin dotyczących funkcjonowania portów.


Antonino Borzì, Laboratorio di Ecologia Acquatica, Palermo

Antonino Borzì, Laboratorio di Ecologia Acquatica, Palermo

Antonino Borzì, Laboratorio di Ecologia Acquatica, Palermo
Antonino Borzì, czyli Laboratorio di Ecologia Acquatica. Port w Palermo. 7.09.2016.


Za jakiś czas zamieszczę kolejne materiały z tej największej włoskiej wyspy, a jednocześnie największej wyspy Morza Śródziemnego.

Wcześniejsze wpisy dotyczące Sycylii dostępne są pod tym linkiem.


Wpisy poświęcone ciężarówkom