Czech Raildays 2018 (11) – modele

Modele na targach Czech Raildays 2018 można było oglądać w kilku miejscach. Zacznę od specjalnego wagonu, którego wnętrze stanowiła sporych rozmiarów makieta kolejowa. Pojazd ten był w historycznym, oliwkowym malowaniu i z oznaczeniami czechosłowackich kolei ČSD. Przedstawiciel serii BDa nr 51 54 82-40 189-7. Stacja macierzysta Cheb. Rocznik 1975. Producent z NRD, czyli VEB Waggonbau Bautzen. Obecnie pojazd ten jest oznaczony jako seria BDr^A17. 

Dawny wagon z przedziałem bagażowym przerobiony na jeżdżącą makietę kolejową. VEB Waggonbau Bautzen w malowaniu czechosłowackich kolei ČSD.

Co można było zobaczyć wewnątrz tego ponad 40-letniego wagonu BDa? Na sporych rozmiarów makiecie umieszczono różne pojazdy. Lokomotywy, wagony. Pojedyncze lub spięte w składy. Prezentowane statycznie i dynamicznie. Trakcja spalinowa. Były także np. ciężarówki, autobusy. Gdyby nie spora ilość oglądających i niestety dość mało miejsca w przejściu, to przyznam, że utknąłbym tam na dłużej. Makieta była bardzo ciekawie wykonana.

Jeden z elementów makiety kolejowej umieszczonej w wagonie BDa - różne wagony motorowe. 

Do jednego z motoraków podczepiono lokomotywę 742 343-7. Takie zestawienie nie jest przypadkowe. W Internecie można znaleźć zdjęcia prezentujące tę spalinówkę z wagonami doczepnymi serii 010 jako pociąg osobowy.

Na bocznym torze z węglarkami odstawiono manewrową lokomotywę 797 823-2. Polski akcent na makiecie. Jej pierwowzór w roku 2011 wystawiono na targach TRAKO w Gdańsku. Jest ona własnością Kopalni Węgla Brunatnego „Adamów" z miejscowości Turek. Na modelu również umieszczono informację o tym. 

Ze składem pasażerskim po makiecie jeździł brejlovec o numerze 754 067-7. Model tej maszyny oferuje firma Roco. Cena około 2000 zł - taką ofertę widziałem na Allegro.

Widok ogólny na fragment makiety. Od prawe strony przy peronie stoi powyższy 754 067-7. Równolegle do niego zwrócony w przeciwną stronę inny skład pasażerski prowadzony „bardotką” (seria 749), a obok dwa towarowe. Jest „gagarin" nr 781 462-7 i „hektor", którego oznaczenia niestety nie ustaliłem.

Zbliżenie na spalinówki ze składami towarowymi. Pierwowzór „gagarina" nr 781 462-7 to rocznik 1973. Maszyna ta nadal jest czynna, ale nie znajduje się już w posiadaniu czeskich kolei. Trafiła do Polski, do prywatnego przewoźnika.

Dwie „bardotki” ze składami pasażerskimi. Po lewej maszyna 749 039-4 w barwach przewoźnika AŽD z Pragi. Pierwowzór to rocznik 1967. Obok České dráhy, czyli 749 121-0. Maszyna, na bazie której powstał model to rocznik 1968. Nadal jest czynna.

Inna dynamiczna, ale znacznie mniejsza makieta kolejowa stała na zewnątrz, pod jednym z namiotów. Prezentowała ona wąskotorowy pociąg czeskich kolei JHMD (Jindřichohradecké místní dráhy), czyli lokomotywę spalinową dawnej serii TU 47.0 (obecnie 705.9) z wagonami czechosłowackich kolei ČSD.

Makieta wąskotorowa. Krążył po niej prowadzony modelem lokomotywy TU 47.0 historyczny skład czechosłowackich kolei ČSD. 

Znacznie większe i już statyczne modele prezentowano na jednym ze stoisk zlokalizowanych w budynku magazynowym.

Kolejny model „bardotki” pokazany na targach. Największy z nich. Pierwowzór to lokomotywa o historycznym oznaczeniu z czasów kolei ČSD: T478.1002. Oryginał z 1964 roku obecnie jako czynny eksponat historyczny tak właśnie wygląda.  

Inny z dużych modeli to „laminatka”, czyli elektrowóz 240 139-6. 

Model wagonu motorowego M260.001 z 1939 roku. Oryginał jest odrestaurowany i sprawny.

W kolejnej części relacji z Czech Raildays 2018 pokażę charakterystyczny żółty tabor techniczny firmy SŽDC, czyli czeskiego odpowiednika Polskich Linii Kolejowych. Tu link.

Nowe filmy – czerwiec 2019

W czerwcu 2019 na kanale YouTube Lukaszwo –Transport Movies opublikowałem dwa nowe filmy. Pierwszy to tematyka kolejowa. Ruch pociągów na czeskim dworcu Ostrava-Svinov. Trafiłem tam w dzień roboczy, 19 czerwca 2018.

Na nagraniu zobaczycie kilka pociągów pasażerskich (np. Pendolino) i na koniec jeden towarowy - polski akcent, czyli Siemens Vectron MS z PKP Cargo. Oznaczona jako EU46-513 maszyna to rocznik 2016. Szczegółowo opiszę przejeżdżające pojazdy w oddzielnym wpisie, który będzie kontynuacją opublikowanego pod tym linkiem materiału.

Drugi film to już dawno nieprezentowana na moim kanale tematyka ciężarówkowa. Trzy pojazdy straży pożarnej z Oświęcimia, które uczestniczyły w interwencji na terenie sklepu Castorama. Moim zdaniem najciekawszy to oznaczony jako 511[K]53 podnośnik Bumar PMT-40 na bazie Volvo FM12. Raczej nie opuszcza on terenu jednostki zbyt często. 1 czerwca 2019.

I już tradycyjnie przy małej ilości nowych filmów prezentuję coś starszego. Krakowska Linia Muzealna w roku 2008. Historyczny wagon Konstal 102Na nr 210 rusza z pętli Cichy Kącik wykonując kolejny kurs na linii nr 0. Widok z pozycji pasażera, czyli wnętrze tramwaju.

Inne materiały dotyczące „stodwójek” pod tym linkiem.

Jelcz wojskowa cysterna

Nowy Kleparz to jedno z najbardziej zakorkowanych miejsc w Krakowie. Rejon sąsiadujących z sobą dróg (al. Słowackiego, ul. Prądnicka, Wrocławska, Lubelska i Długa) już od dawna oczekuje na przebudowę. Przejazd samochodu przez tę lokalizację potrafi trwać wiele minut. Czasami ma to jednak swoje plusy.

15 kwietnia 2019, w godzinach popołudniowych w takim zatorze drogowym na Nowym Kleparzu utknął ciekawy wojskowy zestaw. To Jelcz 662 cysterna z przyczepą. Zgodnie z treścią tablicy ADR przewoził on olej napędowy do silników Diesla.

Zestaw w ślimaczym tempie zjechał z al. Słowackiego i więcej stojąc niż jadąc przemieszczał się w stronę ul. Prądnickiej. Tam udało mi się sfotografować go po raz pierwszy.

Wojskowy zestaw na łączniku pomiędzy al. Słowackiego i ul. Prądnicką.

Potem bez zbytniego pośpiechu zająłem miejsce na początku ul. Wrocławskiej. Jelcz z przyczepą dotarł tam dopiero po około 5 minutach. Ze względu na przechodzących pieszych manewr skrętu był dość powolny i widowiskowy.

W pięknym słońcu wojskowy zestaw wtacza się w ul. Wrocławską. Szkoda, że nie nagrałem wówczas filmu.

Zbliżenie na Jelcza 662.

Widok na przyczepę. Niestety pod słońce.

Wojskowy zestaw najprawdopodobniej jechał do jednostki położonej przy ul. Wrocławskiej.

MAN SG242 powrócił

W niedzielę 23 czerwca 2019 rozpoczął się kolejny sezon Krakowskiej Linii Muzealnej. Na tramwajowej trasie 0 kursował historyczny skład Sanok SN2+PN2. Tego dnia uruchomiono także specjalną linię autobusową.

Była to trasa pospieszna oznaczona jako „A”, kursująca w relacji Cracovia Stadion – Kombinat przez ul. Piłsudskiego, Basztową, Lubicz, Mogilską, al. Jana Pawła II i al. Solidarności. 

Rozkład jazdy linii A. Historyczne przegubowce w trasę wyruszały co 30 min. Cytat ze strony www.mpk.krakow.pl.

Do jej obsługi wyznaczono cztery historyczne przegubowce, w tym debiutujący w tej roli, odrestaurowany MAN SG242. Rocznik 1992. Jedyny taki autobus w Krakowie, pierwszy nowy zachodni autobus we flocie MPK. Miało być ich więcej, ale finalnie skończyło się na jednym egzemplarzu.

Był on eksploatowany liniowo w latach 1992 – 2013. Oto, co między innymi na jego temat napisał właściciel, czyli MPK Kraków: „To pierwszy w Krakowie autobus z systemem ABS. Co ciekawe jest to najprawdopodobniej najdłużej eksploatowany przez MPK SA autobus w Krakowie. W ciągu ponad dwudziestoletniej eksploatacji przejechał ponad 800 tys. km”.

Przyznam, że byłem przekonany, że autobus ten złomowano, bo przewoźnik jakoś specjalnie nie nagłaśniał faktu, że pozostawi go jako pojazd historyczny. Jego powrót na krakowskie ulice był zatem dla mnie bardzo miłą niespodzianką.

MAN SG242 otrzymał historyczne oznakowanie taborowe, czyli numer 36001. Nadano mu go w 1992 roku, gdy trafił do zajezdni Czyżyny. Później wielokrotnie zmieniał oznaczenia. Trafiał także do różnych zajezdni. Jego kolejnym „domem” była Wola Duchacka, a finalnie Bieńczyce. Tam „dziadek”, bo tak pojazd ten nazywano, zakończył eksploatację liniową. Wówczas pod oznaczeniem BM700.

Wielki powrót, czyli MAN SG242 na linii A. Przegubowiec wykonuje swój ostatni kurs w kierunku pętli Cracovia Stadion. Autobus przejeżdża z ul. Lubicz w Basztową.

Trzy pozostałe historyczne przegubowce obsługujące linię A to Scania CN113ALB, Ikarus 280 (biało-czerwony) i Jelcz 021.

Na stacji Oświęcim, 2.02.2019 (2)

Pierwszą część tego materiału zakończyłem tekstem o węglarce produkcji firmy Astra Vagoane Arad. Tu link. Pozostając w temacie wagonów, za peronami stało ich całkiem sporo. Wiele odstawionych już od dość dawna. Kilka egzemplarzy sfotografowałem.

Jeden z odstawionych za peronami wagonów. Dość charakterystyczny ze względu na swój wygląd - mocno zużyty, zniszczony. To węglarka serii Eaos z PKP Cargo. Nr 82 51 5345760-1.

W składzie z powyższą węglarką stały także talboty. Przedostatni serii Falns nr 31 51 6635623-0 i ostatni także serii Falns nr 31 51 6634117-4.

Widok ogólny na wagony towarowe odstawione na stacji Oświęcim.

Pośród talbotów i węglarek za peronami stacji Oświęcim stały także rzadziej spotykane wagony kryte z odsuwanymi ścianami serii Hbikklls. Używa się ich do przewozu ładunków wrażliwych na warunki atmosferyczne (np. celuloza).

Co do ruchu pociągów, przejechały jeszcze dwa składy towarowe prowadzone ex czechosłowackimi elektrowozami. Byłem wówczas na kładce nad torami.

W stronę Czechowic-Dziedzic jechała Škoda 59E2 z CTL Logistics. Ta oznaczona jako 182 075-2 maszyna to rocznik 1964. Do CTL trafiła w 2008 roku ze słowackich kolei ŽSSK.

Škoda o oznaczeniu 182 075-2 w charakterystycznym malowaniu CTL Logistics. 

Natomiast w przeciwną stronę jechała  Škoda 61E1. To maszyna nr 183 035-5, rocznik 1971. Ex słowackie koleje ŽSSK Cargo, a obecnie Bulk Transshipment Slovakia. Elektrowóz prowadził skład ładownych węglarek. Wygląda na to, że cały pociąg był firmy Rail Polska.

Škoda 61E1 oznaczona jako 183 035-5 z pociągiem firmy Rail Polska.

W trakcie tej wizyty na stacji Oświęcim powstał także krótki, ponad 3 minutowy film. Zobaczycie na nim przejazd ET41-101, przyjazd z Krakowa Głównego EN57-1327, a następnie przedstawione powyżej Škody. Bohater ostatniej sceny to ET41-021. 2.02.2019.

Kolejny materiał ze stacji Oświęcim już niedługo. Wcześniej zaproszę na inny kolejowy plac budowy – Kraków Płaszów. Tu link do tego wpisu.


Na stacji Oświęcim, 23.03.2019.

Kultowe autobusy PRL

18 kwietnia 2018 w Polsce rozpoczęła się sprzedaż nowej serii modelarskiej firmy De Agostini. Jej nazwa to „Kultowe Autobusy PRL-u”. Pierwszy egzemplarz zawierał model Autosana H9-03. Kolejne wydania ukazywały się w cyklu co dwa tygodnie. 

Ich zawartość była różna. Także dotycząca pojazdów spoza PRL-u, a nawet spoza bloku krajów socjalistycznych. Nie brakowało także innych pojazdów z Polski, np. kolejnych Autosanów. 

Modele autobusów okazały się bardzo popularne i seria ukazuje się nadal. Było już 29 numerów, a De Agostini zapowiada kolejne. Generalnie nie ma problemu z kupieniem „Kultowych Autobusów PRL-u”, jednak dotyczy to zagranicznych marek lub tych mało znanych w Polsce. Kiedy w numerze 22 pojawił się Autosan H10-11 musiałem poświęcić dość sporo czasu i obejść znaczną część Krakowa, aby w końcu go zdobyć. Dosłownie spod lady. Podobnie było z Autosanem H9-35 i Ikarusem 260 w najnowszym wydaniu.

Przyznam, że kilka modeli nabyłem i za jakiś czas będę je prezentował. Zacznę jednak od Jelcza PR-110U ze starszej serii „Kultowe Auta PRL-u” poświęconej głównie osobówkom. Tu link do tego materiału.

Przykładowe modele z kolekcji „Kultowe Autobusy PRL-u”. Autosany H9-35 i H10-11, a za nimi pojazd nie mający nic wspólnego z PRL-em, czyli Leyland-Verheul Holland Coach. Tak zapakowany jest każdy model.

Zbliżenie na Autosana H9-35. Każdy z tych modeli będzie bohaterem oddzielnego wpisu w Blogu Transportowym. Wówczas już bez opakowania :)

Zbliżenie na Autosana H10-11, a za nim Leyland-Verheul Holland Coach.

Scania-Vabis CF76 DII. Ten model nie cieszył się zbyt dużym powodzeniem.

Osoby, które jeszcze nie wiedziały o tej serii De Agostini zapraszam do kiosków. Warto kupić choć jeden egzemplarz. Niedługo na przykład pojawią się kolejne polskie pojazdy: Jelcz Oławka, czy Mielec WR002. Ostatni zapowiedziany numer 34 ma ukazać się 21 sierpnia 2019 i będzie zawierać pojazd bliski mieszkańcom Warszawy. To Chausson APH 520. Mam jednak nadzieję, że na nim kolekcja się nie skończy.

Co ciekawe, seria modeli autobusów jest także dostępna w Czechach. Wystartowała na początku 2019 roku pod nazwą „Kultovní autobusy minulé éry”. Łącznie ma być 80 numerów, więc w Polsce najprawdopodobniej także tyle się ukaże.