Koniec liniowej eksploatacji ALB w Krakowie

Zakończyła się liniowa eksploatacja autobusów Scania CN113ALB w Krakowie. Z łącznie 30 zakupionych egzemplarzy do końca wytrwały tylko dwa. To pojazdy o numerach PE095 i PE100. Nieco wcześniej ostatnie kilometry wyjeździła Scania #PE091, której zdjęcie publikowałem w tym wpisie – link. Oficjalnym finalnym dniem liniowej eksploatacji był czwartek 5 lutego 2014. Jego bohaterem został autobus #PE100, czyli numeracyjnie ostatnia Scania CN113ALB zakupiona przez MPK Kraków. Rocznik 1996. Pierwotnie oznaczona jako 38030, a po likwidacji zajezdni Czyżyny i przeniesieniu do Płaszowa jako 48030. Od roku 1999 pod obecnym oznaczeniem PE100. Ostatni kurs odbył się w relacji Dworzec Główny Zachód – Osiedle Podwawelskie. Na tej trasie nie kursuje żadna regularna linia krakowskiej komunikacji miejskiej, dlatego „setka” zamiast numeru linii miała napis: „Ostatni kurs Scanii CN113ALB”. Mógł w nim wziąć udział każdy, dodatkowo otrzymując specjalny, pamiątkowy bilet. Przegubowiec wyruszył o godzinie 11:00. Na pętli Osiedle Podwawelskie odbyła się oficjalna uroczystość pożegnania tego kultowego już modelu autobusu. Scania CN113ALB była ostatnim przedstawicielem wysokiej podłogi w krakowskiej komunikacji miejskiej. Teraz obsługują ją już tylko pojazdy niskopodłogowe i niskowejściowe.

Tak skończył się kolejny rozdział taborowej historii MPK Kraków. Zakończenie eksploatacji nie oznacza jednak, że „ALB-y” całkowicie zniknęły z Krakowa. Opisywana „setka” zostanie zachowana jako pojazd historyczny. Co jakiś czas można więc będzie podróżować nią np. na liniach muzealnych.

Osobiście w pożegnaniu niestety nie brałem udziału. Po raz ostatni „oko w oko” stanąłem z krakowską Scanią CN113ALB w dniu 2 listopada 2014. Przegubowiec #PE100 obsługiwał wówczas linię 129 łączącą pętle Dworzec Główny Zachód i Czyżyny Dworzec.

Pętla Dworzec Główny Zachód. Scania #PE100 wyjeżdża z ul. Kurniki (tam zlokalizowano przystanek końcowy) w ul. Pawią (na niej przystanek początkowy). Niestety na dolnym zdjęciu pojazd jest lekko poruszony. Szkoda, bo takiego ujęcia już nie da się powtórzyć.

Przyszły pojazd historyczny podstawiony na przystanku początkowym pętli Dworzec Główny Zachód. Pasażerowie raczej nie zdawali sobie sprawy z tego, że wówczas po mieście jeździły już tylko dwa autobusy tego typu. Przed Scanią stoi jeden z najnowszych pojazdów krakowskiego MPK, Solaris Urbino 18 MetroStyle #PR772.

Nakręciłem wówczas krótki film. Wyjazd z ul. Kórniki w Pawią i odjazd z pętli Dworzec Główny Zachód w kierunku Czyżyn:

Na pewno za jakiś czas powrócę do tematu tych niezwykłych autobusów. Pierwszych fabrycznie nowych „zachodnich produktów” kupowanych seryjnie przez MPK Kraków. Na koniec zapraszam do lektury starego wpisu (z grudnia 2010), w którym poruszyłem temat nadciągającej likwidacji „ALB”. Link. 

Ziaja z nowym DAF-em

Na początku lutego 2015 w siedzibie firmy DBK Gdańsk (autoryzowany serwis DAF Trucks Polska) uroczyście przekazano ciągnik siodłowy DAF XF 510 FT. Jego nabywca to znana z produkcji kosmetyków firma Ziaja. Pojazd ten jest pierwszą ciężarówką spełniającą normę Euro-6, która zasiliła flotę polskiego przedsiębiorstwa działającego w tej branży.

Kosmetyki i leki produkowane przez firmę Ziaja są już od dawna transportowane samochodami marki DAF. Początki współpracy między Ziają, a DBK sięgają 1996 roku. Od tamtego czasu producent kosmetyków nabył między innymi takie modele DAF-ów: FA 55.210, FA 75.250 ATi, FAR CF85, FAR XF95.430, FA LF45.180, FA LF55.220, FAR XF105.410, FAR XF105.510. Wszystkie ze specjalistyczną, chłodniczą zabudową. Opisywany ciągnik DAF XF 510 FT został objęty kontraktem DAF Multisupport Full Care, który zawiera pełen zakres czynności serwisowych (wszelkie naprawy i planowe obsługi). Jest on jednocześnie jednym z pierwszych w Polsce ciągników XF Euro-6 ze zmianami inaugurującymi wprowadzenie platformy DAF Transport Efficiency. Posiada kabinę Super Space Cab z pneumatycznym zawieszeniem (kabiny i przedniej osi). Napędza go silnik MX 13 o mocy 510 KM i maksymalnym momencie obrotowym 2.500 Nm sprzężonym ze zautomatyzowaną skrzynią biegów typu AS-Tronic, obejmującą funkcje FastShift, EcoRoll i układ Hill Start Aid. Przednie oświetlenie w technologii LED.

Zastępca dyrektora handlowego DBK Gdańsk Jacek Błaszkowski na temat przekazywanego pojazdu powiedział: „Wnętrze kabiny zostało wyposażone na najwyższym poziomie, co znacznie poprawia komfort kierowcy – m.in. wentylowane i podgrzewane fotele Super Air ze skórzaną tapicerką z alcantarą, deska rozdzielcza wykończona aluminium. Na nowy ciągnik DAF XF firma Ziaja zawarła rekordowy, jak na polskie warunki, kontrakt Full Care, bo aż na 8 lat”. Uzupełniając tę wypowiedź dodam, że alcantara to używany do produkcji tapicerek materiał charakteryzujący się miękkością, odpornością na ścieranie, wysoką żywotnością oraz łatwością utrzymania.

Kędzierzyński 312 w ruchu

Pod koniec czerwca 2014 zamieściłem wpis poświęcony dwóm przegubowcom z MZK Kędzierzyn-Koźle. Tu link. Mercedes Citaro G #300 i Ikarus 280.57 #312. Ten drugi pojazd był wówczas w remoncie. Efektem tych prac jest autobus stylizowany na historyczny (np. biało-czerwone barwy zewnętrzne, oryginalny układ siedzeń), a jednocześnie nowocześnie zmodernizowany (np. szklane wiatrołapy przy drzwiach, logotypy przewoźnika na podłodze, nietypowy kolor ścian). Pomysł ciekawy i godny pochwały, bo dzięki temu ostatni w mieście węgierski przegubowiec został uratowany i jeszcze długo pojeździ.

Wyremontowany, ponad 20-letni #312 (rocznik 1991) jest przez MZK reklamowany jako doskonały obiekt do różnych sesji zdjęciowych. Na stronie przewoźnika są np. prezentowane zdjęcia autobusu, w którym pozuje kilka modelek. Wieść o „fotograficznym” przegubowcu trafiła również do mediów. W jednej z edycji programu „Teleexpress Extra” (na antenie TVP Info) można było obejrzeć krótki reportaż o kędzierzyńskim #312.

Ikarus ten nie jest jednak tylko medialną gwiazdą. Od 11 sierpnia 2014 obsługuje kędzierzyńską komunikację miejską, czyli realizuje prace sprzed remontu. Najczęściej można go zobaczyć na linii 13, która przebiega praktycznie przez całe miasto, łącząc pętle Koźle Dworzec PKP i Elektrownia. Przewoźnik na swojej stronie podaje także, że #312 zobaczymy również na linii 1 (Koźle Stadion – Azoty) i 5 (Partyzantów – Sławięcice). W tym ostatnim przypadku najprawdopodobniej chodzi o kursy oznaczone literą „N”, czyli realizowane tylko w dni nauki szkolnej. W latach 90-tych zawsze obsługiwał je przegubowiec, a po godzinie 15:00 ze Sławięcic kurs wykonywały jednocześnie dwa autobusy klasy mega, oba pełne. Wówczas jednak MZK eksploatowało aż 15 Ikarusów 280.

Bez względu na numer linii, opisywany pojazd wyjeżdża do obsługi komunikacji miejskiej tylko w dni robocze. Mimo wielkich chęci udokumentowania ostatniego kędzierzyńskiego węgierskiego przegubowca, niestety nie udawało mi się to. W końcu jednak trafiłem do Kędzierzyna-Koźla w dzień roboczy. Dokładnie 29 grudnia 2014. Wówczas kursowały dwa przegubowce, oba na linii 13. Jako pierwszy na popołudniową zmianę wyjeżdżał właśnie #312. Poniżej Ikarus opuszczający zajezdnię przy ul. Kozielskiej i wjeżdżający pod wiadukt kolejowy.

Ikarus za wiaduktem zawrócił i o godzinie 12:16 rozpoczął kurs z przystanku „Kędzierzyn Dworzec PKP” do pętli Koźle Dworzec PKP. Na poniższych zdjęciach przegubowiec w trakcie przejazdu przez ul. Kozielską, na wysokości bazy MZK.

Tak #312 prezentował się w ruchu:

O godzinie 13:14 na takiej samej zasadzie obsługę linii 13 rozpoczynał Mercedes #300. Niestety nie mogłem na niego czekać. Temat #312 jeszcze pojawi się w Blogu Transportowym. Wcześniej jednak już dawno obiecywany Ikarus #313 i druga część tekstu o komunikacyjnych zmianach w Kędzierzynie-Koźlu (tu link do pierwszej).

Autobusowy elektrowóz

Utknięcie na zamkniętym przejeździe kolejowym ma swoje dobre strony. Pisałem już o tym tutaj. Tym razem dzięki takiemu przymusowemu zatrzymaniu udało mi się utrwalić coraz rzadszy na polskich torach elektrowóz nazywany często „sputnikiem”. Miało to miejsce w rejonie stacji Bierawa, przejazd przez drogę wojewódzką nr 408. 

Maszyna o oznaczeniu 3E/1M-368 w stronę Kędzierzyna-Koźla prowadziła skład węglarek. Przypuszczalny cel pociągu to koksownia w pobliskich Zdzieszowicach. Lokomotywa należy do dość specyficznego przewoźnika – autobusowego. To Dolnośląskie Linie Autobusowe, których autobusy kursują np. po Wrocławiu, Jelczu-Laskowicach i Świebodzicach. Firma od 2005 roku posiada także wydział kolejowy. Mamy więc przewoźnika autobusowego zajmującego się transportem kolejowym.

Jak podają źródła internetowe, lokomotywa 3E/1M-368 to dawna ET21-428 z PKP. Rocznik 1967. „Sputnik” był eksploatowany przez dwie lokomotywownie: Kraków Prokocim i Sucha Beskidzka. W roku 1993 skreślono go ze stanu, ale nie złomowano. Maszyna trafiła do Skarżyska Kamiennej, gdzie pełniła funkcję „stacjonarnego urządzenia grzewczego”. Trwało to do roku 2011, kiedy to została kupiona przez DLA.

Tak „autobusowy sputnik” prezentował się w ruchu (5.04.2014):

Minibus marki Hyundai

Na europejskim rynku minibusów we wrześniu 2014 pojawił się nowy gracz. To Hyundai z modelem H350. Nowy pojazd został zaprezentowany w Hanowerze, w trakcie targów IAA. To pierwszy pojazd użytkowy (tego producenta) typu LCV (Light Commercial Vehicle), który został zaprojektowany specjalnie na rynek europejski.

Jak podaje producent, „H350 zachowuje estetykę charakterystyczną dla osobowych modeli Hyundaia, odzwierciedloną w wyróżniającym, aerodynamicznym designie. Dopełnieniem komfortowej jazdy i doskonałego prowadzenia jest intuicyjna obsługa samochodu i wysoki poziom wyposażenia”.  Nowy minibus ma masę 4 ton i jest przystosowany do przewozu 14 – 15 pasażerów na miejscach siedzących.

Wraz z minibusem w trakcie targów IAA zaprezentowano także dwie inne wersje modelu H350, czyli furgon i podwozie do zabudowy. W Polsce marka Hyundai kojarzy się głównie z samochodami osobowymi, gdyż takie najczęściej występują na naszych drogach. Warto zatem jeszcze dodać, że pod tą nazwą wytwarzane są także duże ciężarówki (np. ciężki ciągnik siodłowy HD700) i autobusy (np. 11-metrowy model Super Aero City).

Hyundai Super Aero City, okładka folderu promocyjnego. Autobus znajduje się w obecnej ofercie Hyundaia.

Długie kołowanie

Na terenie lotniska w podkrakowskich Balicach już od dłuższego czasu trwają prace modernizacyjne. Ma to także wpływ na ruch korzystających z niego samolotów. Dokładnie chodzi mi o kołowanie. Przez kilka miesięcy drugiej połowy 2014 roku nie było możliwe bezpośrednie przejechanie z płyty postojowej na początek pasa startowego. Maszyny musiały jeździć „objazdem” znacznie wydłużającym czas przejazdu. Kołujące samoloty zawsze potrzebowały około minuty, dwóch na wykonanie tego manewru. Wydłużona trasa powodowała, że taki przejazd trwał nawet około 10 minut i był swoistą prezentacja danej maszyny, która przemieszczała się w różnych kierunkach, a na koniec wykonywała widowiskowy obrót.

Zapraszam do obejrzenia dwóch „objazdowych” samolotów. Na początek gość z Niemiec, czyli maszyna o rejestracji D-AEBS. To Embraer ERJ-195LR (ERJ-190-200 LR) należący do linii Lufthansa CityLine (umieszczony na boku napis Lufthansa Regional to wspólna nazwa krótkodystansowych połączeń realizowanych przez trzech przewoźników lotniczych: Lufthansa CityLine, Air Dolomiti i Eurowings). Niestety roku produkcji nie ustaliłem (moje ulubione źródło, czyli Planespotters.net milczy na ten temat). Samolot wyrusza w podróż do Monachium. 19 października 2014, godzina 16:40.

 Embraer o rejestracji D-AEBS w trakcie „objazdowego” kołowania.

Już na pasie startowym. Teraz D-AEBS przemieszcza się „pod prąd”. Na końcu (początku) obróci się i znów pokona ten odcinek, ale już z o wiele większą prędkością.

 W końcu maszyna startuje.

Już w powietrzu.

Według radaru lotniczego maszyna ma stały przydział do Monachium. Lata stamtąd do innych portów w Niemczech (np. Drezno, Bremen) i do pobliskich krajów (w styczniu 2014 Embraer ten lądował np. w Warszawie, Gdańsku, Goteborgu, Belgradzie, Wiedniu i Tuluzie). Tak prezentował się w ruchu. Blisko 6 minut wydłużonego kołowania i odlot:

Drugą z prezentowanych maszyn utrwaliłem trochę wcześniej, 14 września 2014. To Bombardier Dash 8 Q400 (De Havilland Canada DHC-8-402Q Dash 8) austriackich linii Austrian Airlines, należących do holdingu Lufthansa. Maszyna w swój pierwszy lot wystartowała w maju 1999. Jej rejestracja to OE-LGB. Na poniższych zdjęciach z wydłużonego kołowania w trakcie obsługi lotu Kraków – Wiedeń (po godzinie 15).

 Bombardier już jest na pasie startowym. Teraz przemieszcza się „pod prąd”.

 Jeszcze tylko obrót i można startować.

 OE-LGB w trakcie startu do Wiednia.

Obecnie linie Austrian Airlines eksploatują 15 samolotów De Havilland Canada DHC-8-402Q Dash 8. Natomiast cała aktywna flota tego austriackiego przewoźnika liczy aż 77 maszyn. Nie wszystkie tak małe, jak prezentowany OE-LGB. Jest np. pięć Boeingów 777 i sześć 767.

Tak OE-LGB prezentował się w ruchu. W tym przypadku nagrywałem tylko końcową część kołowania:

Stałym zadaniem OE-LGB jest obsługa lotów z i do Wiednia. Oprócz Krakowa w ostatnim czasie samolot lądował np. w Pradze, Lipsku, Bolonii, Frankfurcie i Zagrzebiu. Maszyna obsługuje także loty wewnętrzne na terenie Austrii, do Salzburga, Linzu i Innsbrucku.

W Blogu Transportowym De Havilland Canada DHC-8-402Q Dash 8 pojawiał się już wcześniej. Pisałem o tych maszynach w barwach linii Nok Air (link), Eurolot (link) i Olympic Air (link). Natomiast Embraer ERJ-195LR (ERJ-190-200 LR) gości tu po raz pierwszy.

Blog Transportowy w konkursie Blog Roku 2014

Tradycją już stało się moje uczestnictwo w organizowanym przez Onet konkursie na Blog Roku. Co dwa lata zgłaszałem do niego Blog Transportowy (link). W styczniu 2015 zostałem zakwalifikowany do najnowszej edycji i… całkowicie zapomniałem o konkursie.

Screen strony informującej o uczestnictwie Bloga Transportowego w konkursie Blog Roku 2014.

Tymczasem od 3 lutego trwa już głosowanie. Przyznam, że bardzo mile zdziwiłem się, gdy okazało się, że na Blog Transportowy już oddano kilka głosów, a ja przecież nawet nie poinformowałem o konkursie czytelników (jedynie zamieściłem link w bocznym panelu). Zatem właśnie naprawiam ten błąd i proszę o głosy.

Koszt SMS-a to 1,23 zł. Jak podał organizator, zysk zostanie przeznaczony na Fundację Dzieci Niczyje. Głosować można do 10 lutego 2015, do godziny 12.

Wyślij SMS o treści H11272 na numer 7122

Dziękuję.