Parada krakowskich tramwajów (18.09.2022)

 

W Blogu Transportowym co jakiś czas relacjonuję organizowane w Krakowie parady taboru komunikacji miejskiej. Paradują zarówno autobusy (tu link), jak i tramwaje (tu link). Ostatnie takie wydarzenie miało miejsce w niedzielę, 18 września 2022.

Wówczas przez krakowskie torowiska przejechała kolumna tramwajów. Znalazły się w niej wagony historyczne i współczesne. Podążały one po godzinie 11:00 z zajezdni Nowa Huta (wcześniej było możliwe jej zwiedzanie na pokładzie jednego z tramwajów) do zajezdni Podgórze. Trasa przejazdu wiodła przez ul. Ujastek, al. Solidarności, pl. Centralny, al. Jana Pawła II, ul. Mogilską, rondo Mogilskie, ul. Lubicz, Westerplatte, św. Gertrudy, Stradomską, Kalwaryjską, Wadowicką i Rzemieślniczą. W zajezdni Podgórze na odwiedzających czekały liczne atrakcje, np. zwiedzanie Stacji Obsługi i Remontów.

Na dokumentowanie parady wybraliśmy plac Centralny. Dokładnie jego rejon u wylotu al. Róż. 

Kolumnę prowadził wagon N nr 26 (rocznik 1954, więcej o nim tutaj) z doczepioną lorą o numerze 1031. To dość ciekawy pojazd – wagon towarowy, który powstał z doczepy pasażerskiej typu ND. Dokładnie z pojazdu o oznaczeniu 632 wyprodukowanego w 1956 roku. Przeróbkę na tabor techniczny wykonano w 1984 roku, a odbudowę do obecnego stanu w 2021 roku. Na wagonie umieszczono reklamę parady – skład wcześniej kursował po mieście promując to wyjątkowe wydarzenie.

Jako drugi w kolumnie jechał skład SN1 + PN3 (nr 37 + 555). Wagon silnikowy wyprodukowano w roku 1912, a doczepa to replika oryginalnego wagonu MAN Bw z 1909 roku, oddana do eksploatacji w 2009 roku.

Paradę rozpoczynał Konstal N nr 26 z wagonem towarowym - lora. 18.09.2022.

Sanok SN1 z doczepą PN2 (MAN Bw), nr 37 + 555.

Kolejny paradujący skład to wagony LH i 4ND o numeracji 1076 i 573. Pierwszy z nich to rocznik 1925, natomiast doczepa pochodzi z 1955 roku.

Następnie jechał pełniący funkcję krakowskiego zabytku już od lat 90-tych ubiegłego wieku skład SN2 + PN2 o numeracji 87 + 530. Rocznik 1939 + 1938. 

Ex wrocławski wagon LH z doczepą Konstal 4ND, nr 1076 + 573.

Sanok SN2 + PN2, nr 87 + 530. Ten skład funkcję taboru zabytkowego pełnił już w latach 90-tych ubiegłego wieku.

Kolejne paradowały tramwaje barwy czerwonej. Jako pierwszy Ring Tw269 z doczepą typu KSW (nr 272 + 126). Wagon silnikowy to 1930 rocznik, a doczepny 1944 (w 2017 roku zakupiony przez MPK w Austrii, pierwotnie eksploatowany w miejscowości Graz). Cały pociąg jest stylizowany na tramwaj kursujący po Gdańsku w latach 50-tych ubiegłego wieku. 

Drugi czerwony skład to „warszawiak, czyli wagon K nr 437 z doczepą Konstal ND nr 538. Ten pierwszy to rocznik 1941. Więcej informacji o nim tutaj. Natomiast doczepa została wyprodukowana w 1952 roku. 

Ring Tw269 + doczepa KSW, nr 272 + 126.

Wagon K + Konstal ND, nr 437 + 538.

Po czerwonych tramwajach nadjechały kolejne niebieskie. Pierwszy z nich to Konstal N + ND o oznaczeniach 20 + 511. Wagon silnikowy został wyprodukowany w 1954 roku (pierwotnie użytkowany w Warszawie – do 1969 roku), od roku 1988 jako pojazd techniczny. Przebudowa do obecnego stanu nastąpiła w 2001 roku. Natomiast doczepka nr 511 to 1952 rocznik. Również o bogatej historii, bo swe istnienie rozpoczęła jako wagon silnikowy N. Do roku 1977 była wykorzystywana liniowo, potem stając się pojazdem technicznym. W latach 2010 – 2012 przeprowadzono przebudowę, tworząc obecną doczepę. Cały skład przedstawia wersję wagonów N + ND po modernizacji na pojazdy jednokierunkowe, z automatycznie otwieranymi drzwiami.

Konstal N + ND, nr 20 + 511.

Za „enkami” paradowały przegubowce z Konstalu. Jako pierwszy wagon 102N nr 203. Rocznik 1969.

Za nim przemieszczał się skład przegubowców, czyli Konstal 102Na + Konstal 102NaD nr 210 + 155. Roczniki 1970. Tu dodatkowe informacje o premierze tych pojazdów.

Konstal 102N nr 203.

Konstal 102Na + 102NaD, nr 210 + 155.

Za przegubowcami z Konstalu paradowały kolejne tramwaje MPK Kraków. Przedstawię je w drugiej części tego reportażu.

TransExpo 2022 (1)

 

W dniach 12 – 14 października 2022 w Kielcach odbyły się XVI Międzynarodowe Targi Transportu Zbiorowego TransExpo. Największa i najstarsza impreza tego typu w Polsce. 

Ekspozycję prezentowano w trzech halach oraz na terenie zewnętrznym. Na udostępnionej przez Targi Kielce liście wystawców znalazło się blisko 90 pozycji. Oprócz producentów taboru lub ich przedstawicieli, wymieniono tam np. firmy oferujące elementy wyposażenia pojazdów, części do nich, systemy informacji pasażerskiej.

Samych autobusów było całkiem sporo. Przyznam, że na chwilę obecną nie podjąłem się wyzwania policzenia ich, ale ogólnie przeglądając wykonane w trakcie targów zdjęcia stwierdzam, że była to wartość przekraczająca liczbę 30. Pojazdy te reprezentowały każdą grupę wielkości. Był więc tabor od klasy mini do mega. Miejski, lokalny i turystyczny. Napędzany Dieslem, elektryczny i wodorowy. Współczesny i historyczny. Już znany i pokazywany premierowo. Dość silną reprezentację mieli producenci Tureccy (np. Karsan, Otokar), natomiast zabrakło np. polskiego Autosana, czy czeskiego SOR-a. Mimo nieobecności kilku marek, uwzględniając obecną sytuację gospodarczą, śmiało można stwierdzić, że była to udana impreza. Mnie osobiście pozytywnie zaskoczyła, bo jechałem dość sceptycznie nastawiony, zakładając, że będzie bardzo skromnie, a tymczasem było zupełnie inaczej.

W trakcie TransExpo 2022 miało miejsce kilka polskich premier. W tym przypadku największe widowisko zorganizowała firma ARP E-Vehicles, której najnowszy, 12-metrowy produkt został odsłonięty w trakcie mini koncertu tria elektrycznego Cosmic Sound. Całość prowadził znany z telewizji Tomasz Kammel. Po raz pierwszy można było także zobaczyć autobus wodorowy ARTHUR H2 oraz elektryczny Isuzu Novociti Volt.

W Blogu Transportowym skupiam się na taborze. Poszczególne pojazdy będę szczegółowo prezentować w kolejnych wpisach dotyczących TransExpo 2022. W tym natomiast możecie ogólnie zobaczyć, co było pokazane w Kielcach.

Otokar Navigo C pozuje do zdjęć na tle wejścia do hali E, w której zaprezentowano pozostałe pojazdy tej marki. 12.10.2022.

Marka Irizar tradycyjnie była reprezentowana przez Firmę Wanicki. Pokazano dwa autobusy. Oba to model i6s. Widoczny na pierwszym planie w wersji dwuosiowej, a w tle pojazd trójosiowy. 12.10.2022.

VBI Group to autoryzowany dealer marki Isuzu. Na jego stoisku ustawiono kilka tych tureckich autobusów, w tym premierowy model Novociti Volt. Na samym końcu ekspozycji stał starszy egzemplarz, widoczny tu Isuzu Ecobus. Jego wnętrze zostało przerobione na pojazd specjalny, w którym przez okna można było dostrzec między innymi część kuchenną ze zlewem. Ciekawe rozwiązanie idealnie sprawdzające się na targach i podobnych imprezach.  

Tradycyjnie na Targach TransExpo prezentowany jest również tabor zabytkowy. Przyznam, że tegoroczna wystawa bardzo przypadła mi do gustu, bo zawierała między innymi dwa moje ulubione pojazdy: Autosan H9-35 (tu z Galicyjskiego Stowarzyszenia Miłośników Komunikacji) i miejski Jelcz PR-110 (tu PR-110U z Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej w Warszawie). Niestety muszę też ponarzekać - pojazdy były ustawione bardzo blisko siebie, więc ich dokładne obejrzenie i fotografowanie nie było możliwe. 12.10.2022.

Na TransExpo 2022 pokazano dość sporo taboru elektrycznego. Jednym z takich pojazdów był turecki BMC Neocity Electric.

Na stoisku Volvo prezentowano tylko jeden autobus. Elektryczny. To oznaczony numerem taborowym 1216 egzemplarz modelu 7900 Electric 12 dla MPK Łódź.

Jeden z trzech zaprezentowanych przegubowców: Solaris Urbino 18,75 electric. Autobus miał jednolitą barwę, a te różne widoczne na zdjęciu odcienie spowodowało przedostające się przez dachowe świetliki słońce.

Dwa z pokazanych w Kielcach trzech przegubowców były elektryczne. Czerwony Solaris i prezentowany na zdjęciu MAN-a Lion`s City 18 E.

Güleryüz Ecoline 12 (lub pod starym oznaczeniem Cobra GD 272 LF) z numerem taborowym 25189 nadanym przez PKS Grodzisk Mazowiecki, który jest nabywcą tego pojazdu. Zarejestrowano go dwa dni przed targami (WGM 1070H).

Pilea 10E była jednym z dwóch pokazanych przez ARP E-Vehicles autobusów. Drugi to premierowy model 12E.

NesoBus - polski, 12 metrowy autobus wodorowy.

Akia Ultra LE8 pokazana na stoisku firmy Mercus. Akia Avesto to przedsiębiorstwo turecko-tadżyckie zajmujące się produkcją autobusów i trolejbusów. Seryjna produkcja modelu Ultra LE8 odbywa się w Tadżykistanie. 

Kolejny charakterystyczny i dość nietypowy pojazd pokazany na TransExpo 2022: K-Bus E-Solar City III. Produkt austriackiej firmy Kutsenits, który powstał w oparciu o Nissana e-NV 200. Autobus eksploatowany przez firmę Mikrus na terenie Rybnika. Tu jako ekspozycja spółki WOWO z Białegostoku.

W drugiej części relacji z TransExpo 2022 zaprezentuję ofertę tureckiego Karsana. Tu link do tego materiału.

Zapraszam do zapoznania się z taborem pokazanym w trakcie wcześniejszych edycji TransExpo:

Relacja z TransExpo 2018.

Relacja z TransExpo 2016.

Relacja z TransExpo 2010.

Schönbrunn – śmieciarka przy gloriecie

Stolica Austrii słynie z pięknej architektury. Jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc jest Pałac Schönbrunn. Dawna letnia rezydencja Habsburgów. Zalicza się go do najpiękniejszych barokowych obiektów w Europie. Mieszkali tam między innymi cesarzowa Maria Teresa i cesarz Franciszek Józef I z żoną Sisi.

Przy pałacu znajdują się także wspaniałe ogrody, do których przylega zoo znane chociażby z hodowli pand wielkich. Na pobliskim wzgórzu wznosi się imponująca budowla – glorieta (po niemiecku  Glorietta). Piękna neoklasyczna kolumnada, której budowę ukończono w 1775 roku. W jej wnętrzu obecnie funkcjonuje kawiarnia, a na dachu znajduje się punkt widokowy na Wiedeń.

Miejsce to jest niezwykłe i dlatego w trakcie naszej każdej wizyty w Wiedniu staramy się tam z żoną dotrzeć. Tym razem byliśmy rano, około godziny 9:00. O tej porze jest praktycznie pusto. Pojawiają się jedynie pierwsi pojedynczy turyści i miejscowi biegacze – rozległe tereny zielone Schönbrunnu to idealne miejsce do ćwiczeń na świeżym powietrzu. Dopiero później teren ten wypełnia się przybyszami praktycznie z całego świata.

Wczesna pora to także okazja do sfotografowania pojazdów służb miejskich i obsługi technicznej, które później nie pojawiają się już w tym rejonie. Tak zupełnie przypadkowo udało mi się udokumentować śmieciarkę, która wyłoniła się z parkowej alejki i przejechała obok gloriety.

To MAN TGS z działającej od 1971 roku austriackiej firmy Saubermacher. 

Wiedeń, Schönbrunn. Park pałacowy przecina wiele alejek. Częściej zobaczymy na nich spacerujące ptactwo (np. kaczki), niż jakiś pojazd. Tu pojawia się wyjątek potwierdzający regułę, czyli śmieciarka MAN TGS z firmy Saubermacher. Obok pojazdu biegacz. Osób ćwiczących na wolnym powietrzu w parku pałacowym jest dość sporo. Widoczne na pierwszym planie kulki to szyszki. 18.07.2022.

Śmieciarka MAN TGS powoli przemieszcza się parkową alejką, lekko kurząc. Pojazd jest oznaczony numerem taborowym 567. Po lewej stronie widać Pałac Schönbrunn i panoramę Wiednia. 18.07.2022.

Sporych rozmiarów śmieciarka MAN TGS dojeżdża do widocznej w tle gloriety. 

Pałac Schönbrunn - widok od strony gloriety. O tej porze parkowe alejki były jeszcze puste. Turystów stopniowo przybywało po drugiej stronie budynku, skąd wchodzi się np. do kas biletowych i do wnętrza pałacu. Tu warto dodać, że park pałacowy jest bezpłatny i otwarty dłużej niż muzeum.

Widok ze wzgórza na Pałac Schönbrunn i roztaczającą się za nim panoramę Wiednia. 18.07.2022.

Fragmenty pałacowego parku. Na pierwszym zdjęciu w tle glorieta obok której przejeżdżał MAN TGS.

Glorieta w całej okazałości. Napis na budowli informuje, że powstała ona pod rządami cesarza Józefa II i cesarzowej Marii Teresy. Obiekt ten został poważnie uszkodzony w trakcie II wojny światowej, ale dość szybko go odbudowano - już w 1947 roku.

Krótko po przejeździe śmieciarki z firmy Saubermacher pod glorietą pojawił się inny pojazd - ciągnik z przyczepą cysterną, która zraszała wysypane tłuczniem alejki. Takie doraźne rozwiązanie, aby się nie kurzyło. 

Firma Saubermacher specjalizuje się w utylizacji odpadów. Działa w 7 krajach (np. Czechy, Niemcy, Słowenia, Węgry) i zatrudnia około 3400 pracowników. Jak podano na stronie internetowej, Saubermacher stosuje zasadę „zero marnowania”, poddając recyclingowi jak największą liczbę odpadów.

Zdjęcia pojazdów na tle znanych obiektów co jakiś czas pojawiają się w Blogu Transportowym. Tu prezentowałem śmieciarkę na tle bramy Floriańskiej w Krakowie.