Wracam do tematu zmian komunikacyjnych w Kędzierzynie-Koźlu.
Tu link do części pierwszej.
Wręcz epokowym wydarzeniem w historii kędzierzyńskiej komunikacji było uruchomienie regularnej linii nocnej. Stało się to w lipcu 2012. Linia oznaczona symbolem „N” kursuje do tej pory. Jeździ wprawdzie tylko dwa razy w tygodniu (piątek/sobota, sobota/niedziela), ale nadal jest, choć pierwotnie była planowana tylko na okres wakacyjny. Nocny autobus łączy pętlę Koźle Dworzec PKP i Sławięcice Bar Danka, przejeżdżając także przez Azoty. Pokonanie całej trasy zajmuje mu godzinę.
Rozkład jazdy nocnej linii N. Przystanek początkowy Koźle Dworzec PKP. Wprawdzie tylko dwa odjazdy, ale dobre choć to. 28.09.2013.
W trakcie wprowadzania tych wszystkich zmian zaniechano uruchamiania sezonowej linii 10 do Dębowej (na kąpielisko). Niestety nie jestem w stanie określić, kiedy to się stało. Zlikwidowano także dwa jedyne wariantowe kursy linii nr 5 ze Sławięcic do Koźla Dworca PKP. Była to wówczas najdłuższa relacja obsługiwana przez MZK, objeżdżająca prawie całe miasto i dająca mieszkańcom Sławięcic możliwość dotarcia do Koźla (gdzie mieści się np. urząd miasta) na jednym bilecie.
Jelcz M121MB #174 jako linia 10 na gruntowej pętli Dębowa. Czerwiec 1998. Na autobusie naklejona reklama kina Chemik.
We wrześniu 2013 Kędzierzyn-Koźle wzbogacił się o nową linię nr 6, dzięki której komunikacja miejska dotarła do wcześniej nieobsługiwanych rejonów osiedla Rogi oraz pod kozielski cmentarz, do którego MZK dojeżdżało wcześniej tylko w okresie 1 listopada (ten wariant trasy już nie istnieje, od 17.02.2014 „szóstka” została skrócona do pętli na ul. Głubczyckiej, a kursy przez ul. Raciborską zostały całkowicie zlikwidowane). Linia nr 6 pojawiała się już w Kędzierzynie-Koźlu kilkakrotnie. Pierwotnie była to trasa podmiejska łącząca pobliską Reńską Wieś z pętlą Koźle Dworzec PKP. Nie wiem dokładnie kiedy istniała, na pewno nie było jej już po roku 1990. O jej istnieniu dowiedziałem się około połowy lat 90-tych i to tylko dzięki przypadkowi, czyli przez błędne ustawienie filmu w tablicy kierunkowej. Wówczas Ikarus 280 #306 miał z boku oznakowanie linii 6. Po roku 2000 linia 6 powróciła na krótki czas (około roku, do dwóch lat), także rozpoczynając trasę przy kozielskiej stacji kolejowej i nawet jadąc w stronę Reńskiej Wsi, ale kończąc relację na ul. Wiklinowej. Kursów było mało, ale zaznaczono je na rozkładach jazdy. W roku 2006 linia 6 znów kursowała po mieście i to nie tylko w dni robocze, ale także w soboty, niedziele i święta, a jej trasa była lekko skorygowana. Nie zaczynała się pod dworcem PKP, ale na pętli Koźle Stadion, stąd wniosek, że była obsługiwana przez brygadę (brygady) linii nr 1. Dalej przez ul. Chrobrego, Piastowską, Żeromskiego do końcówki Koźle Wiklinowa. Osobiście tylko raz udało mi się podróżować „szóstką”. Było to w czerwcu 2006 (czyli to wersja z pętli Koźle Stadion), a wiózł mnie MAN NL222 #105. Jechało tylko kilka osób, więc oczywiste było, że trasa ta niedługo przestanie istnieć. Niestety nie mam żadnych zdjęć taboru na kędzierzyńskiej linii nr 6.
Rozkład jazdy linii nr 6 z przystanku „Koźle Dworzec PKP”. Taka wersja była ważna od 12.09.2013. Obecnie rozkład jest mocno uszczuplony. W stronę Głubczyckiej tylko trzy odjazdy: 10:45, 11:39 i 17:19 i bez wariantowego przejazdu przez ul. Wiśniową.
W dni robocze (godziny szczytu) na ulicach Kędzierzyna-Koźla pojawiała się linia nr 11, czyli skrócona wersja linii 1 w relacji Azoty – Pogorzelec. Wprawdzie autobusy były w pełni oznakowane, ale na rozkładach jazdy linia 11 nie istniała. Niektóre pojazdy woziły oznaczenia 11 BIS (też 1 BIS), ale było to samo. Dawno już nie byłem w Kędzierzynie w dzień roboczy i niestety nie wiem, czy „jedenastka” jeszcze istnieje. Faktem jest jednak, że kursy skrócone do Pogorzelca (przystanek „Piotra Skargi III) nadal istnieją.
Jelcz M-11 #427 jako linia 11 w stronę Pogorzelca. Przystanek „1 Maja 'Kosmos'” przy ul. 1 Maja. Autobus to rocznik 1989, w roku 2006 zezłomowany. Pojazd przez dość spory okres eksploatacji woził białą całopojazdową reklamę (różnych firm) i był drugim Jelczem M-11 w przedsiębiorstwie, którego boki w całości przeznaczono pod reklamy (pierwszy to #436, ale jego reklama wynikała z faktu kupna i przekazania autobusu przewoźnikowi przez reklamodawcę). Za #427 Ikarus 412 #214 na linii 2, a w tle maleńki fragment Jelcza M-11 #412, który również obsługuje linię nr 11. Zdjęcie wykonałem w maju 2001.
Jelcz M-11 #412 jako linia 11 na pętli Azoty. Rocznik 1988. Za nim pojazdy linii 1, Ikarus 415 #207 i Jelcz M-11 #427 (oklejony białą reklamą, jedynie przód zakładowy). Tablica za szybą z napisem: „Do Dw. PKP Kędzierzyn”, czyli nie jedzie po pełnej trasie do Pogorzelca. Kwiecień 1998. Ten kurs był stałym przydziałem dla #412. Krótki przejazd w porannym szczycie i ten w popołudniowym. Wykorzystanie pojazdu bliskie zeru, ale uniknął kasacji. W MZK Kędzierzyn-Koźle często przeznaczone do likwidacji autobusy wyjeżdżały swoje ostatnie kilometry jako rezerwy kursujące tylko na wybranych kursach. Tak było np. z pojazdami numer 310, 417, czy 418.
Najnowszym pomysłem MZK jest linia nr 12, czyli już trzecia obsada tego numeru. Nowa trasa kursuje od 27 września 2013 i jest minimalnie zmodyfikowaną wersją linii nr 2 (Rogi Stocznia – Osiedle Piastów). Zmiana polega na zjeździe z ulicy Kozielskiej i przejeździe obok sklepu Kaufland i galerii Odrzańskie Ogrody (część kursów kończy kursy z Osiedla Piastów na pętli Koźle Dworzec PKP). Na jej rozkładzie jazdy przewoźnik po raz pierwszy użył podziału na trzy okresy kursowania. Do tej pory zawsze były tylko dwa: „dzień roboczy” oraz „soboty, niedziele i święta”. Linia nr 12 ma wyróżnione: „dzień roboczy”, „sobota”, „niedziela”. Po wprowadzeniu linii 12 zmienił się także rozkład „dwójki”. Zmiany te widać dosłownie gołym okiem, bo w tym przypadku pojawiły się aż cztery kolumny obowiązywania. Mamy więc „dzień roboczy”, „soboty”, „niedziele” i „święta”. Dla przybysza np. z Krakowa te dwie ostatnie opcje mogą być dość problematyczne, bo tam „niedziela” funkcjonuje w rozkładzie jazdy pod hasłem „święta”.
Trasa pierwszej wersji linii nr 12 na filmie z bocznej tablicy kierunkowej jednego z Jelczy. Linia 12 była obsługiwana przez tabor kursujący także na linii 2, dlatego dla szybszego przewijania filmów na pętli opisy linii 2 i 12 umieszczono obok siebie. Następna w kolejności jest linia nr 3.
Najnowsza odsłona linii 12. Solaris Urbino 12 #159 (rocznik 2008) obok galerii Odrzańskie Ogrody. 24.05.2014. Autobus #159 już był prezentowany w Blogu Transportowym (link).
Rozkład jazdy linii 12. Wersja ważna od 27.09.2013.
Oprócz nocnej linii N po Kędzierzynie-Koźlu kursują także pojazdy innej „literkowej trasy”, czyli H. Nie każdy jednak wie, że w latach 90-tych po mieście jeździło jeszcze K, a było też C oraz K BIS i C BIS. To jednak temat na kolejny wpis. W tym nie może jednak zabraknąć informacji o bardzo ważnej nowości, czyli o wprowadzeniu systemu dynamicznej informacji pasażerskiej „Kiedy Przyjedzie?”. Dzięki temu rozwiązaniu szybko sprawdzimy najbliższy odjazd z interesującego nas przystanku. Rozwiązanie bardzo przydatne, szczególnie biorąc pod uwagę częstotliwość kursowania kędzierzyńskiej komunikacji miejskiej. Ta niestety nie jest zbyt dobra i przez lata była dość regularnie ograniczana, np. przez oszczędnościowe wycięcie jednej z brygad obsługujących daną linię. Jeszcze w drugiej połowie lat 90-tych częstotliwość odjazdów była bardzo dobra. Główna linia nr 1 w szczycie kursowała co 9 minut, a nr 2 co 10 (były także kursy wydłużone do pętli Blachownia Biurowiec Zakładów Chemicznych). Pomiędzy szczytem odjazdy miały częstotliwość co 25 minut, dzięki czemu bez przeszkód można było obliczyć, o której będzie następny kurs. Wtedy jednak przewozy były znacznie większe. Było także więcej taboru. Do historii MZK Kędzierzyn-Koźle w Blogu Transportowym co jakiś czas będę jeszcze powracał. Na początek zajmę się Ikarusem 280 #313.
Po wprowadzeniu systemu „Kiedy Przyjedzie?” każdy przystanek został oznaczony indywidualnym numerem. Wystarczy wpisać go do treści SMS-a, a w wiadomości zwrotnej otrzymamy godziny najbliższych odjazdów.
