Na stacji Oświęcim, 23.03.2019 (3)

Ponownie zapraszam na stację Oświęcim. Dalsza część materiału, który powstał w dniu 23 marca 2019 - sobota (tu link do wcześniejszego wpisu na ten temat).

Jak już wspomniałem ruch pociągów towarowych był wówczas bardzo duży. Praktycznie jechał jeden za drugim. Pojawiały się także lokomotywy luzem.

W stronę Czechowic-Dziedzic przejechała np. samotna TEM2-224. Rocznik 1983. „Tamara” była wówczas użytkowana (wynajmowana) przez PKP Cargo Service. Kto był wówczas jej właścicielem? W materiałach internetowych pojawia się trochę rozbieżności. Na pewno teraz jest to firma Tabor Dębica (od września 2019), a wcześniej najprawdopodobniej DB Schenker Rail Polska. Pierwszym właścicielem tej spalinówki ponoć były Elektrociepłownie Warszawskie.

TEM2-224 luzem przejeżdża przez stację Oświęcim. Pod szybą kabiny dość spory napis informujący, że lokomotywę użytkuje PKP Cargo Service. 23.03.2019.

W tym samym kierunku zmierzały także sprzęgnięte TEM2-122 i M62-1331. Te lokomotywy zaliczyły jednak krótki postój przy peronie trzecim. Obie maszyny należą do firmy Grupa Azoty Koltar z Tarnowa.

„Tamara” to rocznik 1979. Od nowości pracuje w tarnowskich zakładach azotowych, miała też epizody (wynajmy) u różnych innych przewoźników, np. CTL i Pol-Miedź Trans.

„Gagarin” został wyprodukowany w roku 1971 i rozpoczął wówczas pracę dla kolei ZSRR. Pierwotnie pod oznaczeniem M62-1214. Po rozpadzie „sojuza” stał się własnością ukraińskich kolei UZ. Do Polski trafił w roku 2008, do Przedsiębiorstw Wielobranżowego „Kris-Max” z Łodzi. Tam też otrzymał nowe, obecne oznaczenie M62-1331. Od roku 2011 lokomotywa jest eksploatowana przez tarnowski Koltar. Obecne barwy zyskała w roku 2017 po naprawie P5 w firmie PESA Bydgoszcz.

TEM2-122 i M62-1331 z Grupy Azoty Koltar stoją przy peronie trzecim stacji Oświęcim. „Gagarin” był wygaszony.

Detale M62-1331, w tym radziecka tabliczka znamionowa. 

TEM2-122 i M62-1331 ruszają w stronę Czechowic-Dziedzic.

Kiedy lokomotywy z Grupy Azoty Koltar odjechały, ich miejsce przy peronie trzecim zajął skład cystern prowadzony przez elektrowóz E483 256 z niemieckiej firmy Railpool GmbH. To Bombardier TRAXX F140 DC. Rocznik 2011. 

Lokomotywa ta jest obecnie wynajmowana przez ORLEN KolTrans i ma naniesione na pudle oznaczenia tego przewoźnika. Kiedy dokumentowałem ją w Oświęcimiu, posiadała tylko informacje o właścicielu, czyli Railpool. 

Po krótkim postoju skład wyruszył w stronę Czechowic-Dziedzic. Cysterny należały do różnych firm wynajmujących tabor, np. Ermewa, czy Ryko z czeskiej miejscowości Decin.

Elektrowóz E483 256 z firmy Railpool wjeżdża na peron trzeci stacji Oświęcim.

E483 256 w trakcie postoju przy peronie trzecim. Kilka pierwszych cystern to własność czeskiej firmy Ryko, której jednym z elementów działalności jest wynajem wagonów. Widoczna na boku tablica ADR oznacza, że wagon przewozi paliwo do silników diesla albo olej gazowy lub olej opałowy lekki.

Po jakimś czasie, gdy już zamierzałem opuścić teren oświęcimskiej stacji, od Czechowic-Dziedzic nadjechał niebieski pociąg PKP Cargo, czyli ET42-026 ze składem węglarek.

Rocznik 1980. W niebieskim malowaniu od 2015.

ET42-026 z PKP Cargo ze składem węglarek przejeżdża przez peron drugi stacji Oświęcim.

Powyzsze pojazdy mam także udokumentowane na filmie. Zobaczycie na nim kolejno: TEM2-224, TEM2-122 i M62-1331, E483 256 i ET42-026.

Tak kończę tę trylogię oświęcimskiego dworca z dnia 23 marca 2019. Zapraszam też do przejrzenia materiału z dnia 2 lutego 2019 – tu link.

Ponieważ w miejscu tym pojawiam się dość często, już niedługo kolejny kolejowy wpis z Oświęcimia.

TransExpo 2018 (7) – autobusy Volvo

Zakończyłem już prezentację wystawionych w Kielcach Solarisów (tu link). W dalszej części relacji pozostaniemy w tej samej hali, w której ustawiono również autobusy Volvo. Dokładnie dwa pojazdy.

Na początek Volvo 7900 Hybrid 10,6. Ówczesna nówka dla MKS Krosno. Przewoźnik oznaczył ten pojazd numerem taborowym 241. 

Wewnątrz aż osiem miejsc siedzących dostępnych bezpośrednio z poziomu niskiej podłogi.

Prezentowany egzemplarz to jeden z 11 takich autobusów dostarczonych w roku 2018 do MKS Krosno.

Volvo 7900 Hybrid 10,6 dla MKS Krosno, czyli 50% ekspozycji Volvo na TransExpo 2018. Niestety przód małej hybrydy był dość mocno przystawiony do ściany.

Volvo 7900 Hybrid 10,6 - wnętrze. Na siedzeniach charakterystyczny nadruk: „Krosno – miasto szkła”. 

Drugi przedstawiciel tej szwedzkiej marki to Volvo 7900 Electric Hybrid. Rocznik 2018 przeznaczony dla MPK Inowrocław. Przewoźnik ten oznaczył go numerem taborowym 815.

Więcej informacji o autobusie Volvo 7900 Electric Hybrid pod tym linkiem.

MPK Inowrocław posiada łącznie osiem takich autobusów. Wszystkie z roku 2018.

Volvo 7900 Electric Hybrid dla MPK Inowrocław. 

W dalszej części relacji z TransExpo 2018 zaprezentuję autobusy hiszpańskiej marki Irizar.

Część nr 8 - Irizar.


Pierwszy materiał z TransExpo 2018.

Bronowicka linia 74

Ta krakowska linia tramwajowa budziła wiele kontrowersji. Bardzo krótka i dublująca trasę autobusową. Oficjalny powód jej uruchomienia to wzmocnienie oferty zastępczej komunikacji autobusowej na ciągu do Bronowic Małych.

Zniszczony ciąg tramwajowy w stronę Bronowic (przez ulice Królewską, Podchorążych i Bronowicką) wymagał pilnego remontu. Jego rozpoczęcie w dniu 22 września 2018 wiązało się z całkowitym wyłączeniem ruchu tramwajów w tym rejonie miasta. Ich rolę przejęły dwie obsługiwane taborem przegubowym linie autobusowe. Dłuższa nr 704 z Bronowic Małych do Teatru Bagatela i krótsza, wspomagająca nr 713 z Bronowic do Teatru Bagatela. Rolę wzmocnienia dla trasy 704 na krótkim odcinku Bronowice – Bronowice Małe przejęły tramwaje opisywanej linii 74.

Liniowe tramwaje pomiędzy Teatrem Bagatela, a pętlą Bronowice przestały kursować od 22 września 2018 (sobota). Tego dnia z zajezdni Podgórze do pętli Bronowice Małe przejechało osiem dwukierunkowych wagonów Duewag GT8S. Były to pojazdy o numeracji RF304, RF305, RF307 – RF310, RF312 i RF314. Przydzielono je do obsługi trasy 74. 

 Sobota, 22 września 2018. Pogoda okropna - intensywnie pada deszcz. Komunikację miejską do Bronowic Małych pierwszy dzień obsługują wyłącznie autobusy. Dochodzi godzina 9:00. Wtedy do pętli przy ul. Balickiej bez pasażerów przejechały wagony Duewag GT8S. Tu pojazd oznaczony jako #RF307. Rocznik 1974. Z Düsseldorfu do Krakowa sprowadzony w 2010 roku. Ulica Bronowicka (przed pętlą Bronowice).

Kolejny z „delegatów” do obsługi linii 74. To GT8S #RF304. Również rocznik 1974. Ulica Bronowicka (przed pętlą Bronowice).

Duewag GT8S #RF305 w trakcie przejazdu do Bronowic Małych wyróżniał się dość oryginalnym napisem na wyświetlaczu: „Super jazda”. Lokalizacja jak powyżej. Rocznik 1974, w Krakowie od 2010 roku.

Linii 74 nie uruchomiono tego samego dnia, co zastępczą komunikację autobusową. Konieczne było zamontowanie tymczasowej przejazdówki torowej przed końcówką Bronowice. Była ona gotowa na środę, 26 września 2018. Wówczas trasa nr 74 rozpoczęła kursowanie. Jej długość wynosiła około 1,5 km. Pomiędzy przystankami początkowym i końcowym znajdowały się dwa pośrednie: „Wesele” i „Bronowice Wiadukt”. W dni powszednie Duewagi GT8S kursowały z częstotliwością co 5 minut, a w soboty i święta co 10 minut. Rozkładowy czas na wykonanie jednego kursu to 5 minut.

Tak wyglądała tymczasowa przejazdówka tramwajowa przy przystanku końcowo-początkowym Bronowice. Dopiero po jej zamontowaniu było możliwe uruchomienie linii 74. 15.11.2018.

Rozkład jazdy linii 74 z przystanku końcowo-początkowego Bronowice.

Tramwaje Duewag GT8S obsługujące linię 74 można było oglądać w wersji online na stronie www.krakowpodreka.pl, z której pochodzą powyższe screeny.

Linia 74 ze względu na obsługujący ją tabor, czyli wyłącznie pochodzące z lat 70-tych ubiegłego wieku wagony Duewag GT8S była wyjątkowa dla wszystkich osób, które choć w drobny sposób interesują się tramwajami i historią transportu. Rejon Bronowic stał się niejako ostoją, w której bez przeszkód można było zapoznać się z tymi wagonami. Obecnie większość z nich została już przebudowana, więc trasa 74 była symbolicznym pożegnaniem ze starymi GT8S. Taki raczej niezamierzony taborowy bonus od osób odpowiedzialnych za krakowską komunikację miejską.

Poniżej materiał filmowy, który nagrałem 15 listopada 2018. Początkowy fragment to GT8S na pętli Bronowice Małe. Potem przeniesiemy się w rejon końcówki Bronowice – obok tymczasowej przejazdówki. Końcowa scena to wagon #RF317 obsługujący przystanek „Wesele”. Tu warto zwrócić uwagę na fakt, że ten pojazd nie przyjechał do Bronowic Małych w dniu 22 września 2018. Pod koniec października 2018 zastąpił on GT8S o numerze RF312, który uległ awarii. Wagony przetransportowano z wykorzystaniem samochodu ciężarowego.

W drugiej części materiału o bronowickiej linii 74 przedstawię jej dokumentację fotograficzną. Tu link.

Autobusy z Głogówka

We wpisie dotyczącym autobusów na dworcu w Głuchołazach (tu link) zapowiedziałem materiał z Głogówka. Oto on.

Na dworcu autobusowym w Głogówku, a w zasadzie (biorąc pod uwagę treść rozkładów jazdy) na tamtejszym przystanku dworcowym zatrzymywałem się wiele razy, fotografując ustawione tam autobusy. Był to głównie tabor Arrivy, z oddziałów w Kędzierzynie-Koźlu i Prudniku. 

Zatem zapraszam do Głogówka. Poniższe zdjęcia wykonałem w sobotę, 22 kwietnia 2017. Na placu postojowym były wówczas ustawione cztery autobusy. Ponieważ od 1 lipca 2019 przewoźnik ten wycofał się z Opolszczyzny, jest to już historyczny materiał.

Zaczynam od pojazdu, który najbardziej mi się spodobał – ze wzglądu na charakterystyczne malowanie Arrivy. To Vehixel Mediano 32 o rejestracji OK 82934. Francuski autobus powstały na bazie Mercedesa-Benza 814D. Rocznik 2004, eksploatowany przez oddział z Kędzierzyna-Koźla.

Na umieszczonej za przednią szybą tablicy kierunkowej relacja: Kędzierzyn-Koźle – Grudynia Mała przez Pawłowiczki i Ucieszków. Miejscowość końcową od Głogówka dzieli około 20 kilometrów, więc tablica jest przypadkowa lub był to dość długi przejazd na pusto.

W Internecie znajdziemy informację, że po likwidacji oddziału w Kędzierzynie-Koźlu autobus ten trafił do Arrivy w Tczewie.

Vehixel Mediano 32 w malowaniu firmowym Arrivy. 22.04.2017.

Przed pojazdem marki Vehixel zaparkował inny autobus z Arrivy Kędzierzyn-Koźle. To Irisbus Axer 12M o rejestracji OK 78211.

Tablica kierunkowa informuje, że skończył on kurs w Głogówku, może w relacji z Kędzierzyna-Koźla.

Irisbus Axer 12M i ustawiony za nim Vehixel Mediano 32. Autobusy z oddziału Arriva Kędzierzyn-Koźle.

Na placu postojowym stał także Autosan H9-21.41 o rejestracji OPR 87MT. Pojazd eksploatowany przez Arrivę Prudnik. Rocznik 1995 o dość bogatej i zapisanej w Internecie historii. Pierwotnie w PKS Gorlice, a potem po przejęciu przedsiębiorstwa przez Connex (następnie Veolia i Arriva) był przekazywany do innych oddziałów. Najpierw do Sanoka, a finalnie do Prudnika. Przebudowę do stanu prezentowanego na zdjęciach Autosan przeszedł w 2010 roku. Prezentuje on ówczesne malowanie firmowe Veolii.

Według informacji umieszczonych na jednej z galerii internetowych, pojazd ten jest teraz eksploatowany przez firmę Ogro-Trans z miejscowości Pilzno (rejon Dębicy).

Autosan H9-21.41 z Arrivy Prudnik w malowaniu zakładowym Veolii.

Czwarty ze sfotografowanych wówczas w Głogówku pojazdów to Mercedes-Benz Sprinter o prudnickiej rejestracji OPR 5H29. Rocznik 2001. Niestety niczego więcej na jego temat nie ustaliłem – nie miał naniesionych informacji o przewoźniku.

Mercedes-Benz Sprinter nieokreślonego właściciela.

Za jakiś czas ponownie zaproszę do Głogówka. Jak już wspomniałem, na tamtejszym przystanku dworcowym fotografowałem kilka razy. Wszystkie z tych wyjazdów miały miejsce przed wycofaniem się Arrivy z Opolszczyzny. Nie wiem więc, czy obecnie jakieś autobusy stoją tam przez weekend.