W dniach 12 – 14 października 2022 w Kielcach odbyły się XVI Międzynarodowe Targi Transportu Zbiorowego TransExpo. Największa i najstarsza impreza tego typu w Polsce.
Ekspozycję prezentowano w trzech halach oraz na terenie zewnętrznym. Na udostępnionej przez Targi Kielce liście wystawców znalazło się blisko 90 pozycji. Oprócz producentów taboru lub ich przedstawicieli, wymieniono tam np. firmy oferujące elementy wyposażenia pojazdów, części do nich, systemy informacji pasażerskiej.
Samych autobusów było całkiem sporo. Przyznam, że na chwilę obecną nie podjąłem się wyzwania policzenia ich, ale ogólnie przeglądając wykonane w trakcie targów zdjęcia stwierdzam, że była to wartość przekraczająca liczbę 30. Pojazdy te reprezentowały każdą grupę wielkości. Był więc tabor od klasy mini do mega. Miejski, lokalny i turystyczny. Napędzany Dieslem, elektryczny i wodorowy. Współczesny i historyczny. Już znany i pokazywany premierowo. Dość silną reprezentację mieli producenci Tureccy (np. Karsan, Otokar), natomiast zabrakło np. polskiego Autosana, czy czeskiego SOR-a. Mimo nieobecności kilku marek, uwzględniając obecną sytuację gospodarczą, śmiało można stwierdzić, że była to udana impreza. Mnie osobiście pozytywnie zaskoczyła, bo jechałem dość sceptycznie nastawiony, zakładając, że będzie bardzo skromnie, a tymczasem było zupełnie inaczej.
W trakcie TransExpo 2022 miało miejsce kilka polskich premier. W tym przypadku największe widowisko zorganizowała firma ARP E-Vehicles, której najnowszy, 12-metrowy produkt został odsłonięty w trakcie mini koncertu tria elektrycznego Cosmic Sound. Całość prowadził znany z telewizji Tomasz Kammel. Po raz pierwszy można było także zobaczyć autobus wodorowy ARTHUR H2 oraz elektryczny Isuzu Novociti Volt.
W Blogu Transportowym skupiam się na taborze. Poszczególne pojazdy będę szczegółowo prezentować w kolejnych wpisach dotyczących TransExpo 2022. W tym natomiast możecie ogólnie zobaczyć, co było pokazane w Kielcach.
Otokar Navigo C pozuje do zdjęć na tle wejścia do hali E, w której zaprezentowano pozostałe pojazdy tej marki. 12.10.2022.
Marka Irizar tradycyjnie była reprezentowana przez Firmę Wanicki. Pokazano dwa autobusy. Oba to model i6s. Widoczny na pierwszym planie w wersji dwuosiowej, a w tle pojazd trójosiowy. 12.10.2022.
VBI Group to autoryzowany dealer marki Isuzu. Na jego stoisku ustawiono kilka tych tureckich autobusów, w tym premierowy model Novociti Volt. Na samym końcu ekspozycji stał starszy egzemplarz, widoczny tu Isuzu Ecobus. Jego wnętrze zostało przerobione na pojazd specjalny, w którym przez okna można było dostrzec między innymi część kuchenną ze zlewem. Ciekawe rozwiązanie idealnie sprawdzające się na targach i podobnych imprezach.
Tradycyjnie na Targach TransExpo prezentowany jest również tabor zabytkowy. Przyznam, że tegoroczna wystawa bardzo przypadła mi do gustu, bo zawierała między innymi dwa moje ulubione pojazdy: Autosan H9-35 (tu z Galicyjskiego Stowarzyszenia Miłośników Komunikacji) i miejski Jelcz PR-110 (tu PR-110U z Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej w Warszawie). Niestety muszę też ponarzekać - pojazdy były ustawione bardzo blisko siebie, więc ich dokładne obejrzenie i fotografowanie nie było możliwe. 12.10.2022.
Na TransExpo 2022 pokazano dość sporo taboru elektrycznego. Jednym z takich pojazdów był turecki BMC Neocity Electric.
Na stoisku Volvo prezentowano tylko jeden autobus. Elektryczny. To oznaczony numerem taborowym 1216 egzemplarz modelu 7900 Electric 12 dla MPK Łódź.
Jeden z trzech zaprezentowanych przegubowców: Solaris Urbino 18,75 electric. Autobus miał jednolitą barwę, a te różne widoczne na zdjęciu odcienie spowodowało przedostające się przez dachowe świetliki słońce.
Dwa z pokazanych w Kielcach trzech przegubowców były elektryczne. Czerwony Solaris i prezentowany na zdjęciu MAN-a Lion`s City 18 E.
Güleryüz Ecoline 12 (lub pod starym oznaczeniem Cobra GD 272 LF) z numerem taborowym 25189 nadanym przez PKS Grodzisk Mazowiecki, który jest nabywcą tego pojazdu. Zarejestrowano go dwa dni przed targami (WGM 1070H).
Pilea 10E była jednym z dwóch pokazanych przez ARP E-Vehicles autobusów. Drugi to premierowy model 12E.
NesoBus - polski, 12 metrowy autobus wodorowy.
Akia Ultra LE8 pokazana na stoisku firmy Mercus. Akia Avesto to przedsiębiorstwo turecko-tadżyckie zajmujące się produkcją autobusów i trolejbusów. Seryjna produkcja modelu Ultra LE8 odbywa się w Tadżykistanie.
Kolejny charakterystyczny i dość nietypowy pojazd pokazany na TransExpo 2022: K-Bus E-Solar City III. Produkt austriackiej firmy Kutsenits, który powstał w oparciu o Nissana e-NV 200. Autobus eksploatowany przez firmę Mikrus na terenie Rybnika. Tu jako ekspozycja spółki WOWO z Białegostoku.
W drugiej części relacji z TransExpo 2022 zaprezentuję ofertę tureckiego Karsana. Tu link do tego materiału.
Zapraszam do zapoznania się z taborem pokazanym w trakcie wcześniejszych edycji TransExpo:
Tabor elektryczny stopniowo trafia do coraz większej liczby przewoźników. W marcu 2022 do tego grona dołączyło także MZK Kędzierzyn-Koźle.
Zakupiono dwa autobusy MAN-y Lion`s City 12 E, które otrzymały numery taborowe 101 i 102. Co ciekawe, takie same oznaczenia miały także pierwsze pojazdy marki MAN eksploatowane przez kędzierzyńskie MZK. Były to wówczas modele NL222 z 2000 roku. Oba wycofano w 2015 roku.
Warto także dodać, że „elektryki” z Kędzierzyna to pierwsze w Polsce egzemplarze modelu Lion`s City 12 E. Jak podał na swojej stronie internetowej przewoźnik, pojazdy te zostały kupione w ramach projektu o nazwie „Zakup 2 autobusów elektrycznych zeroemisyjnych wraz z niezbędną infrastrukturą ładowania pojazdów, celem zapewnienia obsługi obszaru śródmiejskiego w Kędzierzynie-Koźlu”, prowadzonego przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych w ramach „Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020”.
Oficjalna prezentacja nowego taboru odbyła się 30 marca 2022 na terenie zajezdni MZK przy ul. Kozielskiej. Regularne kursy z pasażerami „elektryki” rozpoczęły dwa dni później, w piątek, 1 kwietnia 2022. Skierowano je wyłącznie do obsługi linii 3.
Pierwotna trasa linii 3 przebiegała w relacji Blachownia Elektrownia – Biurowiec Zakładów Chemicznych – Osiedle Piastów – Pionierów – Kuźniczka (z wariantami pod cmentarz). Kilka lat temu „trójka” zaczęła także wjeżdżać na osiedle Lenartowice. Dla potrzeb autobusów elektrycznych jej trasę bardzo mocno zmieniono. Zakończono obsługę Lenartowic i Blachowni, a poszerzono o Pogorzelec. Nowa relacja to Osiedle Piastów – Partyzantów.
Końcówka Osiedle Piastów zlokalizowana przy ul. Królowej Jadwigi od lat była wykorzystywana przez linie 2 i 12, a w okresie 1 listopada przez dodatkową trasę 3 BIS do cmentarza na Kuźniczce. Teraz jest to stały początek i koniec trasy dla nowej „trójki” (przystanek „Osiedle Piastów III). Jak przed zmianami linia 3 z ul. Królowej Jadwigi wjeżdża w ul. Bolesława Krzywoustego i dalej już po nowemu (jak linia 13) aleją Lisa do Wojska Polskiego. Tam nie wjeżdża jednak jak trasy 1 i 13 w ul. Harcerską, ale jedzie prosto i skręca w prawo, w ul. Pionierów. Na tym fragmencie (pomiędzy ul. Wojska Polskiego i Kosmonautów) komunikacji miejskiej nie ma już od wielu lat. Jeżeli dobrze pamiętam, to przetrasowanie na ul. Wojska Polskiego nastąpiło pod koniec lat 90-tych, gdy powstała tam droga dwujezdniowa. Wcześniej z tego odcinka korzystały linie 2, 3, 5, 8 i 12, a przystanki znajdowały się na wysokości obecnego sklepu Netto.
Dalsza trasa linii 3 to już całkowita nowość. Z ul. Pionierów skręca w prawo, w ul. Kosmonautów. Na tym odcinku kędzierzyńskiej komunikacji miejskiej nigdy nie było. Tak dojeżdża do ul. Harcerskiej, którą przejeżdża prostopadle przez ul. Wojska Polskiego, wjeżdżając na trasę linii 1 i 13. Potem ul. 1 Maja, z której w lewo w ul. Damrota (powrót na starą trasę linii 3) i przez Karola Miarki wjazd na przystanek „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”. Stamtąd po obrocie na rondzie przez ul. Grunwaldzką do osiedla Kuźniczka. Tam następują różne warianty przejazdu – przez cmentarz lub przez kapliczkę. Jest też kilka kursów pomijających osiedle Kuźniczka.
Przyznam, że powrót linii 3 z Kuźniczki początkowo był dla mnie zagadką. Dawniej autobusy z ul. Grunwaldzkiej przejeżdżały przez jednokierunkową ul. Głowackiego. Teraz na opublikowanej przez MZK mapce zaznaczono przejazd przez ul. Doktora Judyma i pl. Wolności, a potem Damrota, Miarki i ponownie przystanek „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”. Strasznie naokoło.
Po drugiej wizycie pod dworcem kolejowym „elektryk” linii 3 przejeżdża pod wiaduktem i jedzie ul. Kozielską. Potem skręca pod galerię handlową i wraca na ul. Kozielską. Przejeżdża przez ul. Kilińskiego (powrót Moniuszki) – to kolejny nowy odcinek w sieci MZK Kędzierzyn-Koźle. Potem ul. Kościuszki i Żwirki i Wigury – na niej znajdował się (chyba do końca lat 90-tych) przystanek końcowy i postojowy Pogorzelec dla linii 5 i 8. Na rozpoczęcie kolejnego kursu czasami czekały na nim aż trzy autobusy (w tym przegubowce). Kawał historii, do którego mam nadzieję powrócę za jakiś czas.
Linia nr 3 z ul. Żwirki i Wigury skręca w lewo, w Piotra Skargi, a z niej w ul. Bławatków i finalnie w al. Partyzantów, gdzie przy skrzyżowaniu z ul. Bema zlokalizowano końcówkę Partyzantów.
Zgodnie z zaznaczoną przez MZK na mapie trasą, w stronę Osiedla Piastów linia 3 z ul. Bławatków przejeżdża przez ul. Piotra Skargi, a następnie przez ul. Elsnera (tędy też nie kursowały autobusy) i dalej ulicą Kościuszki, skręcając w Moniuszki.
Wraz z modyfikacją linii 3, w Kędzierzynie-Koźlu pojawił się nowy wzór rozkładów jazdy. Nad godzinami odjazdów wypisane są kolejne przystanki. W związku z dość sporym „zakręceniem” trasy przejazdu, jest to bardzo istotna informacja.
Nowa trasa linii 3 wprowadziła komunikację miejską na ulice, po których autobusy wcześniej nie kursowały lub powróciły po wielu latach przerwy. Jednak nie w każdym przypadku zwiększyła się jej dostępność (np. ul. Elsnera) – nie wszędzie pojawiły się nowe przystanki.
MAN-y Lion`s City 12 E o numerze 102 skręca z ul. Grunwaldzkiej na przystanek „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”. To kurs linii 3 w kierunku końcówki Partyzantów. W tej relacji taki przejazd wykonywany jest dwukrotnie - przed wyruszeniem do Kuźniczki i po powrocie z tego osiedla. 30.04.2022.
MAN #102 opuszcza zespół przystanków „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy” i zmierza pod wiadukt, a następnie będzie kluczył ulicami dzielnicy Pogorzelec. W tle kolejowe symbole Kędzierzyna-Koźla: charakterystyczna wieża ciśnień i pomnik parowóz Ty2-2118. 30.04.2022.
Ponownie #102 skręcający z ul. Grunwaldzkiej na przystanek „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”. Tym razem to jednak inna relacja: Partyzantów - Osiedle Piastów przez „Kuźniczka Kapliczka”. 30.04.2022.
Kontynuacja powyższych zdjęć. MAN #102 realizując kurs do pętli Osiedle Piastów stoi na przystanku „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”. 30.04.2022.
Tak wygląda nowy wzór rozkładu jazdy MZK Kędzierzyn-Koźle. W tym przypadku dla linii 3 z nowego, a w zasadzie przywróconego po latach przystanku „Pionierów” na ulicy o tej samej nazwie. 30.04.2022.
MAN Lion`s City 12 E #101 na al. Partyzantów zbliża się do przystanku końcowego. W tym przypadku pasażerów nie było. 1.05.2022, godzina 10:40.
MAN #101 oczekuje na kolejny kurs z końcówki Partyzantów. Ulica Bema, w którą wjechał cofając. 1.05.2022.
Widok na wnętrze MAN-a nr 101. 1.05.2022.
Schemat trasy nowej, „elektrycznej” linii 3 zamieszczony na stronie internetowej MZK Kędzierzyn-Koźle.
Dawna trasa linii nr 3 wypisana na bocznym filmie kierunkowym stosowanym w Jelczach i Ikarusach. Na górze fragment opisu trasy linii 12, a pod spodem nr 4. Wówczas nie było jeszcze przejazdów przez Lenartowice.
Na linii nr 3 przed nastaniem „elektryków” kursował także najmniejszy tabor. Tu SOR BN8,5 o numerze 8. Co ciekawe, w tylnej szybie numer taborowy wygląda jak oznaczenie trasy, którą obsługuje i na przystankach wspólnych z linią 8 mógł wprowadzać pasażerów w błąd. Pojazd wjeżdża na przystanek na terenie dawnego dworca autobusowego PKS przy ul. Grunwaldzkiej. Było tu kilka zadaszonych peronów. Obecnie przystanek ten nie istnieje (przeniesiony do zespołu przystanków „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”), a w miejscu tym funkcjonuje parking. 17.04.2011.
Starą trasę linii nr 3 (Kuźniczka - Blachownia Elektrownia) obsługuje Solaris Urbino 12 #152. Rocznik 2004. Autobus z ul. Pionierów skręca w lewo, w Wojska Polskiego. Jeszcze w latach 90-tych wszystkie linie jechały z tego miejsca na wprost, po odcinku na który teraz powróciła „elektryczna trójka”. 19.04.2011.
Elektryczne MAN-y otrzymały numery 101 i 102 po pierwszych autobusach marki MAN eksploatowanych przez przewoźnika. Były to widoczne na zdjęciu modele NL222. Tu oprócz omawianych 101 i 102 stoi także młodszy od nich o rok 103 (rocznik 2001). Zajezdnia MZK Kędzierzyn-Koźle przy ul. Kozielskiej. 21.05.2011. Najprawdopodobniej numery 101 i 102 były po raz pierwszy w historii tamtejszej komunikacji miejskiej przypisane Jelczom PR-110U.
Warto jeszcze dodać, że oprócz dwóch autobusów elektrycznych, MZK Kędzierzyn-Koźle ma w swoim spalinowym taborze także jedną hybrydę. To Volvo 7900 Hybrid o dość nietypowym oznaczeniu taborowym: 50 (numer nawiązuje do jubileuszu 50-lecia komunikacji miejskiej w mieście). Rocznik 2019. Autobus stoi na przystanku „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy” obsługując linię nr 13 (kierunek Koźle Dworzec Kolejowy). 30.04.2022.
Oprócz dokumentacji fotograficznej, wykonałem także materiał filmowy. Zobaczycie na nim oba elektryczne MAN-y.
Początek nagrania to autobus #102 udokumentowany w rejonie zespołu przystanków „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”. Data: 30.04.2022.
Druga część to #101 dojeżdżający do końcówki na al. Partyzantów i wycofujący w „ślepy” fragment ul. Bema. Data: 1.05.2022.
„Elektryczna” linia nr 3 kursuje przez cały tydzień. Z Partyzantów każdego dnia wyrusza po raz pierwszy o godzinie 5:10 (kurs przez przystanek „Kuźniczka Kapliczka”). Ostatni kurs do Osiedla Piastów w dzień roboczy rozpoczyna się o 21:05 (bez wjazdu na os. Kuźniczka), a w soboty, niedziele i święta o 20:40 (kurs przez przystanek „Kuźniczka Kapliczka”). Czas przejazdu całej trasy wynosi około 30 minut.
Pierwszy kurs „trójki” z Osiedla Piastów wyznaczono na 5:45 każdego dnia (kurs przez przystanek „Kuźniczka Kapliczka”). Ostatni na 21:32 w dni robocze i 21:14 w soboty, niedziele i święta. W obu przypadkach to kurs przez przystanek „Kuźniczka Kapliczka”, skrócony do dworca kolejowego (zjazd do zajezdni).
Zmiana trasy linii nr 3, a dokładnie skrócenie jej do Osiedla Piastów, wymusiła korektę rozkładu jazdy linii 8. Jak pamiętam, „ósemka” zawsze była trasą kursującą tylko w dni robocze, w porannym i popołudniowym szczycie komunikacyjnym, w relacji Pogorzelec – Blachownia Elektrownia. Od 1 kwietnia 2022 wyjeżdża ona na miasto także w soboty, niedziele i święta. Najmniej kursów wykonuje na odcinku Partyzantów – „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”, bo tylko dwa (i tylko w dni robocze). Oba skrócone do pętli Blachownia Berger. Wszystkie warianty zakładają obsługę Lenartowic.
„Gang Olsena” to seria 14 duńskich komedii przedstawiających losy pomysłowych, aczkolwiek pechowych i nieudolnych przestępców. Przewodzi nim tytułowy Olsen. Egon Olsen.
Trzynaście filmów powstało w latach 1968 – 1981, a ostatni nakręcono w roku 1998. Stałym elementem tej serii są różne pojazdy, także kolejowe (np. w części pt. „Gang Olsena na torach” z 1975 roku). Przyznam, że jest to powód, dla którego bardzo lubię ponownie oglądać poszczególne odcinki. Zwłaszcza, że z upływem lat prezentowane środki transportu (np. autobusy marki DAB) stają się jeszcze ciekawsze. Filmy te są dość często emitowane w różnych polskich telewizjach.
Gang Olsena stał się kultowy w wielu krajach europejskich. Powstały nawet sztuki teatralne opowiadające o losach tych filmowych duńskich gangsterów. W roku 2018 w niemieckim Bautzen (po polsku Budziszyn) prezentowano jedną z nich jako widowisko plenerowe na terenie Zamku Ortenburg.
Miałem okazję być tam 31 maja 2018. Wówczas na dziedzińcu montowano scenę i widownię do spektaklu przedstawiającego losy „Die Olsenbande“. Przed miejscami dla publiczności ustawiono duży rekwizyt, czyli samochód Volvo 66, który grał radiowóz duńskiej policji.
Volvo 66 było produkowane w latach 1975 – 1979. Co ciekawe, zastąpiło ono model oferowany jako DAF 66 (w latach 1972 -1975), a zmiana marki wynikała z przejęcia przez Volvo działu samochodów osobowych holenderskiego DAF-a.
Stylizacja osobówki na duński radiowóz policyjny była bardzo prosta. Na bokach doklejono napisy „Politi”, czyli „Policja” oraz zamontowano odpowiednie tablice rejestracyjne.
Różne radiowozy duńskiej policji to stały element filmów o Egonie Olsenie i jego gangu. Są oni wszakże wciąż tropieni przez przedstawicieli prawa. Komisarz Jensen i asystent Holm jeździli jednak przede wszystkim pojazdami pomalowanymi w charakterystyczne biało-czarne barwy.
Volvo 66 udające pojazd duńskiej policji pozuje do zdjęć na dziedzińcu Zamku Ortenburg, który zmienił się w scenę teatralną. Pojawią się na niej postacie znane z kultowej serii filmów „Gang Olsena”. 31.05.2018.
Plenerową sztukę pt. „Gang Olsena startuje” („Die Olsenbande hebt ab“) miejscowy Niemiecko-Serbołużycki Teatr Ludowy (Das Deutsch-Sorbische Volkstheater Bautzen) na dziedzińcu Ortenburga wystawiał w czerwcu i lipcu 2018. Cieszyła się ona bardzo dużą popularnością, a jak pisały lokalne media, na ten czas na wielu budynkach powiewały nie niemieckie, a duńskie flagi.
Była to już kolejna sztuka przedstawiająca losy „Gangu Olsena”, wystawiana przez teatr z Bautzen. Organizację plenerowych spektakli ułatwia posiadana przez Das Deutsch-Sorbische Volkstheater Bautzen ciężarówka (może nie jedyna), którą także udało mi się udokumentować. To Mercedes-Benz Atego o rejestracji BZ VT 1000.
Mercedes-Benz Atego z Niemiecko-Serbołużyckiego Teatru Ludowego na dziedzińcu Zamku Ortenburg w Bautzen. 31.05.2018.
Teatralny Mercedes-Benz Atego opuszcza teren zamku zmierzając po kolejne elementy dekoracji.
Na terenie Zamku Ortenburg działa Muzeum Serbołużyczan, którego zwiedzenie gorąco polecam.
Losy Egona Olsena i jego gangu zostały nagrane również w wersji norweskiej i szwedzkiej. Nie zyskały one jednak takiej popularności, jak duński pierwowzór.
Marzec 2021 na kanale YouTube Lukaszwo – Transport Movies przyniósł trzy nowości filmowe. Zaczynam od tematu kolejowego i jednocześnie zimowego.
Materiał ten powstał w dniach 31 marca i 1 kwietnia 2013 na stacji Oświęcim. Nastąpił wówczas dość spektakularny powrót zimy. Konkretnie sypnęło śniegiem. Piękna aura stanowiła idealne tło do dokumentowania wyjątkowych pociągów Kolei Śląskich.
Dlaczego wyjątkowych? Bo obsługiwanych bardzo nietypowym taborem. To pozyskane z Holandii wagony motorowe oznaczone jako seria SN82 i spalinowe zespoły trakcyjne oznaczone jako seria SN83. Obsługiwały one pociągi w relacji Katowice – Imielin - Oświęcim – Czechowice-Dziedzice i powrotne.
Obecnie SN82 i SN83 nie kursują już w barwach Kolei Śląskich. Ich zimowe przejazdy przez Oświęcim będą dokładniej przedstawione w oddzielnym wpisie.
Drugi z filmów powstał w Krakowie. Pętla autobusowa Szpital Rydygiera ostatnio dość często staje się tematem artykułów różnych portali informacyjnych. To za sprawą samochodów osobowych blokujących przejazd komunikacji miejskiej.
Korzysta z niej linia 125 kursująca do osiedla Złocień. W okresie pandemii COVID-19 do jej obsługi zamiast taboru 12-metrowego wyznaczono przegubowce. To właśnie pojazdy klasy mega skłoniły mnie do nagrywania w tamtym miejscu. Autobusy zawracają na fragmencie podjazdu do szpitala. Mamy więc ostre skręcanie przy małej powierzchni jezdni i z porozstawianymi w różnych miejscach osobówkami.
Na filmie zobaczycie autobusy Volvo 7900A Hybrid i Solaris Urbino 18. Nagrywałem w styczniu 2021.
Ostatnie z marcowych nagrań powstało również w Krakowie, w dniu 8 lutego 2021. Rejon pomiędzy ulicami Kluczborską i Fieldorfa-Nila, czyli przy pętli tramwajowo-autobusowej Krowodrza Górka. Przejazd kilku wagonów. W sąsiedztwie trwały prace związane z budową linii tramwajowej do Górki Narodowej.
Przeważa najnowszy tabor tramwajowy, szczególnie dostarczane właśnie do Krakowa wagony Stadler Tango Lajkonik. Zobaczycie także Bombardiery NGT8 i PESY 2014N.
Do materiału tramwajowego z Krowodrzy Górki powrócę jeszcze w oddzielnym wpisie.
z%20dw.jpg "MAN Lion`s City 12 E, MZK Kędzierzyn-Koźle")
z%20dw.jpg "MAN Lion`s City 12 E, MZK Kędzierzyn-Koźle")
