Piętrowe Škody w Ostrawie

 

W 2016 roku opublikowałem materiał prezentujący pociągi spalinowe na czeskiej stacji Ostrava střed (tu link). Głównym jego tematem były lokomotywy (kultowe „brejlovce”) prowadzące pasażerskie składy wagonowe. Na końcu pisałem o planowanym przez Koleje Czeskie zakupie nowych spalinowych zespołów trakcyjnych. W Internecie było wówczas sporo informacji na ten temat. Tak się jednak nie stało.

Zakupiono nowy tabor, ale „brejlovce” nadal pozostały w ruchu. Teraz kursują one z piętrowymi składami typu push-pull produkcji firmy Škoda Transportation. Łącznie České dráhy zamówiły pięć takich zestawów. Wyznaczono je do obsługi linii z Ostrawy przez Frýdek-Místek do miejscowości Frenštát pod Radhoštěm. Pojawiła się zatem nowoczesność, ale niesamowity klimat pociągu pasażerskiego z lokomotywą spalinową pozostał.

Każdy skład push-pull składa się z trzech piętrowych wagonów. Sterowniczego, doczepnego i krańcowego, do którego podpina się pojazd trakcyjny. Lokomotywy dedykowane do ich obsługi to zmodernizowane maszyny serii 750. Cały pociąg posiada łącznie 356 miejsc siedzących. W jego wnętrzu wydzielono przestrzeń do przewozu rowerów i nart. Cały skład jest klimatyzowany, wyposażony w 5 toalet. Prędkość maksymalna składu to 160 km/h. Nowe pociągi push-pull posiadają większość miejsc klasy drugiej, jest także wydzielony mały przedział klasy pierwszej.

Do regularnej eksploatacji pociągi Škoda 13Ev (tak oznaczony jest ten typ piętrowego składu push-pull) weszły wraz z rozkładem jazdy 2021/2022, który zaczął obowiązywać od 12 grudnia 2021. Dopiero kilka miesięcy później udało mi się je udokumentować – na stacji Ostrava střed. Przy okazji uwieczniłem także inne pojazdy.

Na stację Ostrava střed trafiłem 17 czerwca 2022 (piątek) po południu. Praktycznie od razu od strony Witkowic przyjechał duet lokomotyw ČD Cargo. Jako pierwsza jechała „bardotka”, a dokładniej maszyna o oznaczeniu 751 219-7. To 1971 rocznik. Maszyna przydzielona do lokomotywowni Ostrawa. Sprzęgnięto z nią inną miejscową lokomotywę: 731 047-7 z 1992 roku.

W perony stacji Ostrava střed wjeżdża „bardotka” nr 751 219-7 z ČD Cargo. Razem z nią jedzie niewidoczna lokomotywa 731 047-7. 17.06.2022. 

Sprzęgnięta z „bardotką” lokomotywa 731 047-7 w trakcie przejazdu przez stację Ostrava střed. 17.06.2022.

Następnie nadjechał „piętrus”, ale jeszcze nie ten oczekiwany typu 13Ev. To CityElefant nr 58 (471 058-8 / 971 058-3). Rocznik 2009. Ten elektryczny zespół trakcyjny obsługiwał linię R61, a dokładniej pociąg Sp 1626 relacji Třinec (16:06) - Havířov (16:35/36) - Ostrava hl. n. (16:57/17:00) - Opava východ (17:36). Jednostka ta otrzymała imię „Ivanka”.

CityElefant nr 58 wjeżdża na stację Ostrava střed.

Wymiana pasażerów i odjazd „miejskiego słonia” ze stacji Ostrava střed.

W końcu doczekałem się. Nadjechał piętrowy push-pull. Był to skład nr 4, prowadzony zmodernizowaną lokomotywą 750 712-2. Całość jako linia S6, a dokładniej pociąg Os 20155 relacji Frýdlant nad Ostravicí (16:15) - Frýdek-Místek (16:28/30) - Ostrava hl. n. (17:02).

Prowadzący go „brejlovec” powstał w 1975 roku, otrzymując wówczas oznaczenie T478.4002. W roku 1983 zmieniono je na T478.4202, a od 1 stycznia 1988 roku, w ramach zmiany systemu oznakowania lokomotyw, stał się 754 202-0. Na tym nie koniec zmian numeracji. Od 1 lipca 1994 była to lokomotywa nr 750 410-3. W roku 2011, w firmie CZ LOKO z miejscowości Česká Třebová „nurek” przeszedł modernizację, stając się obecną lokomotywą nr 750 712-2. Nie była to jednak jeszcze maszyna mogąca współpracować ze składami typu push-pull. Na taką przebudowano ją jesienią 2020, także w CZ LOKO.

Niecałe dwa miesiące po mojej wizycie w Ostrawie, 10 sierpnia 2022 lokomotywa ta wraz z piętrowym składem nr 2 uległa wypadkowi we Frydku-Mistku. Pod pociąg wjechała ciężarówka. Nikt nie zginął, nie było też ciężko rannych, ale lokomotywa i wagony uległy uszkodzeniu. Nie mam informacji, czy już je przywrócono do ruchu. 

Lokomotywa 750 712-2 prowadzi skład Škoda 13Ev push-pull nr 4. Wjazd na stację Ostrava střed.

Zbliżenia na poszczególne wagony składu Škoda 13Ev push-pull nr 4 w trakcie wjazdu na stację Ostrava střed. Wagon bezpośrednio za lokomotywą serii Bdmteeo298 (ściana przyległa do lokomotywy pozbawiona drzwi - wagon krańcowy), następnie wagon doczepny (możliwość wydłużania składu przez dodawanie kolejnych wagonów doczepnych) serii Bdmteeo297 i na końcu wagon sterowniczy (z przedziałem klasy pierwszej) serii ABfbdmteeo396. Na wagonach oprócz nazwy przewoźnika (České dráhy) podano nazwę regionu, po którym kursują (Moravskoslezský kraj, czyli stosując polską terminologię województwo morawsko-śląskie) oraz informacje o finansowaniu zakupu przez Ministerstwo Transportu i Unię Europejską. 

Widok na wagon sterowniczy składu Škoda 13Ev push-pull nr 4 (pełny numer: 86-72 004-6). Pociąg odjeżdża ze stacji Ostrava střed.

Jeszcze trochę czekania i w przeciwnym kierunku nadjechał inny push-pull. Tym razem nr 1, wagonem sterowniczym do przodu (nr 86-72 001-2). Jako źródło mocy wystąpiła lokomotywa 750 719-7. Całość tworzyła pociąg Os 20158 relacji Ostrava hl. n. (16:55) - Frýdek-Místek (17:29/31) - Frýdlant nad Ostravicí (17:44). 

„Brejlovec” napędzający pociąg to wbrew wyższemu numerowi kolejnemu, maszyna starsza od opisanej powyżej. To rocznik 1973. Wówczas jako T478.3096 rozpoczęła pracę w Bratysławie. Później następowało kilka zmian lokalizacji, ale zawsze były to przydziały na terenie obecnej Słowacji. Od 1 stycznia 1988 „brejlovec” zmienił oznaczenie na 753 096-7. Po przebudowie w roku 1993 w ŽOS Zvolen lokomotywa stała się przedstawicielem serii 750, a dokładniej otrzymała numer 750 096-0. Około roku 2010 słowacki państwowy przewoźnik wycofał ją z eksploatacji. Źródła internetowe podają, że maszyna następnie została sprzedana prywatnemu nabywcy z Czech, dokładniej z Kladna. Autorzy strony Mamba754 piszą, że w 2012 roku została przemianowana na 750 312-1 (ponoć takie oznaczenie nigdy nie znalazło się na lokomotywie). Tak trafiła do firmy ILA Leasing, która finansowała przebudowę serii 750 dla przewoźnika České dráhy. Ta część historii pojazdu nie jest rozpowszechniona. Równolegle funkcjonuje wersja prostsza, czyli podająca, że to rocznik 1975, ex T478.3258, późniejsza 750 258-6 kolei ČD. Dla obu historii wspólny jest rok 2012, w którym po modernizacji powstała obecna 750 719-7. W roku 2020 przystosowana do obsługi składów typu push-pull.

Osobiście skłaniam się ku tej pierwszej, „słowackiej” wersji, która widnieje na stronie Mamba754 (tu link). Skupia ona grupę pasjonatów tych lokomotyw, którzy dołożyli wszelakich starań, aby poznać, a następnie opublikować pełną historię poszczególnych maszyn.

Skład Škoda 13Ev push-pull nr 1 wjeżdża na zapełniony oczekującymi pasażerami peron pierwszy stacji Ostrava střed.

Wymiana pasażerów zakończona, pociąg linii S6 do miejscowości Frýdlant nad Ostravicí za chwilę wyruszy w dalszą drogę. Po prawej wagon motorowy 843 024-1, a w tle galeria handlowa Forum Nová Karolina, do której wnętrza prowadzi widoczna kładka nad torami.

Push-pull nr 1 z lokomotywą 750 719-7 odjeżdża ze stacji Ostrava střed. Wraz z modernizacją pozwalającą na obsługę tego typu składów, w kabinach „brejlovców” zamontowano wyświetlacze podające relację pociągu.

 

Wizytę na stacji Ostrava střed zakończyłem dokumentując przejazd żółtego pociągu RegioJet. Był to IC 1016 relacji Havířov (16:49) - Ostrava hl. n. (17:08/10) - Olomouc hl. n. (18:16/18) - Pardubice hl. n. (19:48/49) - Praha hl. n. (20:55). Prowadził go elektrowóz Bombardier TRAXX MS3 nr 8 212. Rocznik 2021.

Bombardier TRAXX MS3 nr 8 212 z pociągiem do Pragi przewoźnika RegioJet wjeżdża na stację Ostrava střed, którą minie bez zatrzymania. 

Opisane powyżej pociągi udokumentowałem filmowo. Poniżej materiał prezentujący je w ruchu. 

Dodatkowo do zdjęć pozował mi odstawiony przy drugim peronie skład spalinowy. Konkretnie wagon motorowy 843 024-1 (rocznik 1997) z wagonem doczepnym nr 29-29 001-6 (seria Btn⁷⁵³, rocznik 1995, prototyp) i wagonem sterowniczym 80-29 009-5 (rocznik 1997, pierwotne oznaczenie to 943 009-1). Miał on jeszcze około godziny czekania na odjazd jako pociąg R 840 „Cvilín“ w relacji Ostrava střed (17:42) -  Ostrava hlavní nádraží (17:47/49) - Ostrava-Svinov (17:56/18:00) - Opava východ (18:22/28) - Krnov (18:56).

Oczekujący przy drugim peronie pociąg do Krnova złożony z pojazdów o oznaczeniach: 843 024-1, 29-29 001-6 i 80-29 009-5.

W środku wyjątkowy wagon doczepny. Pierwszy, który powstał, czyli prototypowy 29-29 001-6. Pojazdy mają oznaczenia kraju ołomunieckiego (Olomoucký kraj), gdyż to po jego obszarze kursują najczęściej i obsługują kursy zlecane przez tamtejszy samorząd. Ich przydzieloną lokomotywownią jest Olomouc.

Kartka z relacją umieszczona w drzwiach jednego z wagonów. Co ciekawe, pod informacją o obsługiwanym pociągu R 840 „Cvilín“ podano dostępne opcje dalszych połączeń.

Na stacji Ostrava střed niedawno ustawiono parowóz – pomnik. Będzie on bohaterem oddzielnego wpisu.

Nocne linie autobusowe w Krakowie

 

Nocna autobusowa komunikacja miejska miasta Krakowa to aż 21 linii (stan na 26.07.2023). Nie wszystkie jeżdżą codziennie. Najwięcej z nich kursuje w weekendy. Niektóre odjeżdżają w danym kierunku dwa razy na godzinę, inne tylko raz. Jedne jeżdżą przez całą noc, inne tylko np. przez około dwie godziny lub wykonują tylko jedną parę kursów (np. linia 910 z Bronowic Małych do Będkowic Pętli).

Autobusowe krakowskie nocne linie można podzielić na miejskie i aglomeracyjne. Tych pierwszych jest najwięcej (12) i wykazują się największą liczbą kursów. Są to trasy nr 601 (Aleja Przyjaźni – Mydlniki Wapiennik P+R), 605 (Złocień – Teatr Słowackiego), 608 (Czyżyny Dworzec – Pod Fortem), 609 (Dworzec Główny Wschód – Bielany), 610 (Prądnik Czerwony – Borek Fałęcki), 611 (Mistrzejowice – Chełmońskiego Pętla), 612 (Osiedle Podwawelskie – Tyniec Kamieniołom; obsługuje Mobilis), 637 (Krowodrza Górka – Górka Narodowa Wschód), 642 (Aleja Przyjaźni – Rondo Kocmyrzowskie przez Wzgórza Krzesławickie), 662 (Plac Centralny – Czerwone Maki P+R), 664 (Osiedle Piastów – Bronowice Małe) i 669 (Nowy Bieżanów P+R – Krowodrza Górka).

Autobusowych nocnych linii aglomeracyjnych jest 9. Są to trasy nr 902 (Dworzec Główny Wschód – Kraków Airport), 903 (Czerwone Maki P+R – Skawina), 904 (Prądnik Biały – Wieliczka Miasto), 910 (Bronowice Małe – Będkowice Pętla), 915 (Łagiewniki – Świątniki Górne Urząd Miasta i Gminy), 917 (Krowodrza Górka – Górna Wieś Pętla), 918 (Bronowice Małe – Rudawa Rynek), 937 (Krowodrza Górka – Owczary Pętla) i 948 (Bronowice Małe – Zelków Pętla).

Szczególnym punktem na mapie krakowskich nocnych tras autobusowych jest zespół przystankowy „Teatr Słowackiego” w sąsiedztwie głównego dworca kolejowego. Przejeżdżające tamtędy „nocki” zatrzymują się na kilka minut, dając pasażerom możliwość przesiadki. Na poszczególnych przystankach stoi po kilka autobusów. Wszystkie odjadą o tej samej porze. Najczęściej jest to pełna godzina, a dla tras o większej częstotliwości także 30 minut po pełnej godzinie.

 

Przystanek „Teatr Słowackiego” na ul. Basztowej. Stopniowo zjeżdżają się linie nocne. Na pierwszym planie Solaris Urbino 18 nr PR762 (rocznik 2011) jako linia 669 w relacji Nowy Bieżanów P+R - Krowodrza Górka. Kursuje ona od nocy z poniedziałku na wtorek do z czwartku na piątek w takcie raz na godzinę. 21.06.2023.

Przystanek „Teatr Słowackiego” na ul. Basztowej. Linia 605 do pętli Złocień zaczyna tutaj trasę. Kursuje we wszystkie noce tygodnia w takcie raz na godzinę. Obsługuje ją Solaris Urbino 18 nr PR767 z roku 2013. 21.06.2023.

Spora ilość autobusów powoduje, że ustawiają się one równolegle. Do odjazdu o północy pozostało jeszcze 6 minut. 21.06.2023.

Przyznam, że z krakowskiej autobusowej komunikacji nocnej skorzystałem po raz pierwszy dopiero w tym roku. W dodatku całkowicie przypadkowo – opóźniony samolot z Wiednia. Rozwiązanie stosowane na przystankach „Teatr Słowackiego” zrobiło na mnie bardzo pozytywne wrażenie.

Trafiłem tam przed północą. Wtedy stopniowo nadjeżdżały poszczególne pojazdy. Gasiły silniki i czekały na godzinę odjazdu. Przesiadający się pasażerowie przechodzili pomiędzy poszczególnymi autobusami. Kiedy wybiła właściwa godzina rozpoczęło się odpalanie silników i „nocki” zaczęły odjeżdżać. Co ciekawe, mimo środka tygodnia (jechałem ze środy na czwartek), frekwencja w autobusach była bardzo duża. Do mojego przegubowca (Solaris Urbino 18 IV generacji) z ledwością mieścili się ostatni pasażerowie. Być może było to związane z trwającymi wówczas Igrzyskami Europejskimi.

Wagony Duewag GT8SU w Krakowie

 

W ostatnim czasie tabor tramwajowy MPK Kraków przechodzi dość intensywną wymianę. Jak już pisałem, do miasta dostarczane są nowe wagony Stadler Tango (tu link do tego wpisu). Warto jednak dodać, że pod koniec 2022 roku do stolicy Małopolski trafiło także 5 pojazdów używanych. To sprowadzone z Niemiec, z Dusseldorfu dwukierunkowe wagony Duewag GT8SU.

Nasuwa się zatem pytanie, po co kupować tabor z początku lat 70-tych ubiegłego wieku, skoro przybywa tak wiele nowych pojazdów? Odpowiedź jest bardzo prosta. W Krakowie brakuje taboru dwukierunkowego, który jest wykorzystywany np. przy różnych przebudowach, remontach infrastruktury itp. Stąd taki zakup.

Jak podał przewoźnik, dwa z pozyskanych wagonów GT8SU posłużą jako źródła części zamiennych, natomiast trzy egzemplarze zostaną zmodernizowane, przebudowane na model GT8N, który w dość licznej reprezentacji już od kilku lat kursuje po mieście (łącznie 24 egzemplarze).

Sprowadzone do Krakowa GT8SU można oglądać spacerując wzdłuż ogrodzenia zajezdni tramwajowej Nowa Huta. Na torach w narożniku obiektu (przy skrzyżowaniu ulic Ujastek i Łowińskiego) soją wagony o dawnych numerach 3205 (rocznik 1973) i 3213 (rocznik 1974). Elementem odróżniającym model GT8SU od GT8S są niższe drzwi i umieszczone pod nimi rozsuwane stopnie. To w związku z obsługą przystanków z wysokimi peronami na trasach zwanych Stadtbahn.

Obok nabytków ex Rheinbahn Düsseldorf od dłuższego czasu stoi inny wagon dwukierunkowy. To N8S-NF nr HK458. W Internecie krążą informacje, że nie powróci on już na krakowskie torowiska.

Wycofany z eksploatacji wagon N8S-NF nr HK458 obok sprowadzonych z Dusseldorfu tramwajów Duewag GT8SU. W tle Stadler Tango. Widok zza płotu zajezdni Nowa Huta. 21.04.2023.

Widoczne na zdjęciach wagony nr 3205 (w środku) i 3213 są w stanie oryginalnym, czyli wyglądają tak, jak w trakcie eksploatacji przez firmę Rheinbahn Düsseldorf. Niestety nie udało mi się ich dokładniej udokumentować - tylko takie możliwości daje spacer wzdłuż płotu. W dali widoczna hala, w której garażuje tabor historyczny. 21.04.2023.

Zbliżenie na charakterystyczny element wagonu GT8SU, czyli niższe drzwi i wysuwane stopnie. To ze względu na obsługę przystanków z wysokimi peronami, które występują na trasach zwanych Stadtbahn. Tworzą one trzon komunikacji miejskiej w Dusseldorfie oraz łączą to miasto z innymi miejscowościami. W Internecie można np. zobaczyć zdjęcie tego wagonu (nr 3213 + inny GT8SU) na linii U75 do miasta Neuss. 

Najprawdopodobniej tak będą wyglądać sprowadzone do Krakowa wagony GT8SU po przeprowadzonej modernizacji. Na zdjęciu dawny Duewag GT8S przebudowany w roku 2019 na model GT8N. To rocznik 1974. W Krakowie od roku 2010, początkowo z oryginalnym numerem taborowym z Dusseldorfu: 3049; od 2015 roku jako RF312, a od 2020 pod obecnym oznaczeniem RF316. Na zdjęciu postój na przystanku  „Rondo Czyżyńskie” jako linia nr 1 w stronę tymczasowej końcówki Wańkowicza. Do obsługi tej trasy wykorzystywany jest wyłącznie tabor dwukierunkowy - brak pętli na Wańkowicza. 10.07.2023.

Równolegle do miejsca, w którym ustawiono wagony z Dusseldorfu znajduje się przystanek tramwajowy „Elektromontaż”. Ze względu na budowę trasy S7 od 15.07.2023 ruch nie jest tu prowadzony. Wcześniej jeździły tędy do Wzgórz Krzesławickich linie nr 4 (z Bronowic Małych) i mająca czasowo zmienioną trasę nr 22 (z Borku Fałęckiego). Z wnętrza obsługujących je pojazdów był dobry widok na ustawione przy płocie GT8SU. Kto chciał, mógł tu wysiąść i podchodząc do ogrodzenia z bliska obejrzeć te ciekawe pojazdy. Tym bardziej, że zazwyczaj bujna w tej lokalizacji roślinność została wycięta. Na zdjęciu widoczny wagon PESA 2014N nr HG931 (rocznik 2015) na linii 4 do Bronowic Małych. 21.04.2023.

W tle wagonów Duewag GT8SU był widoczny tabor historyczny i techniczny. Na pierwszym planie Konstal N przerobiony na pług. Rocznik 1949. Pojazd z oznaczeniem taborowym HT011. 21.04.2023.

Niskopodłogowe, środkowe człony do przebudowywanych GT8SU dostarczy firma Autosan. Ma ona już doświadczenie w tym temacie, ponieważ wcześniej również realizowała takie zamówienia dla MPK Kraków.

Na stacji metra Oberlaa (Wiedeń U1)

 

Po krótkiej przerwie ponownie wracam do tematu Wiednia. Ostatnio pisałem o położonym przy zajezdni tramwajowej hotelu (tu link). Teraz zapraszam na spotkanie z tamtejszym metrem.

Sieć wiedeńskiego metra obecnie liczy pięć linii. Są to trasy nr U1, U2, U3, U4 i U6. Ta ostatnia dość specyficzna, bo mająca charakter linii tramwajowej (zasilanie pantografem z sieci umieszczonej nad torem). Co ciekawe, wycofane z linii U6 pojazdy zostały wykorzystane przez MPK Kraków do budowy nadal eksploatowanych wagonów EU8N. 

Obecnie trwają prace nad linią U5, która ma być najnowocześniejszą trasą w stolicy Austrii.

Temat wiedeńskiego metra jest bardzo obszerny. Na pewno będę do niego wiele razy wracał. Na początek wybrałem linię U1 (tak zwana czerwona linia). W obecnym kształcie funkcjonuje ona od 2017 roku, łącząc stacje Leopoldau i Oberlaa. Rozkładowy czas przejazdu całej trasy wynosi 34 minuty. Długość 19,2 km. 

Pierwotnie (od 1978 roku) linia U1 kończyła trasę na stacji Reumannplatz. Od roku 2017 została wydłużona o pięć nowych miejsc postoju (Oberlaa, Neulaa, Alaudagasse, Altes Landgut i Troststraße). Końcowy odcinek jest zbudowany na powierzchni. U1 przebiega przez ścisłe centrum miasta, jako jedyna linia metra zatrzymując się przy głównym dworcu kolejowym (Wien Hauptbahnhof), łącząc go bezpośrednio z centralnym placem Wiednia – pl. św. Szczepana, na którym mieści się słynna katedra (stacja Stephansplatz).

Nie wszystkie pociągi linii U1 pokonują całą trasę z Leopoldau do Oberlaa. Za wyjątkiem kursów po godzinie 5 rano i po północy, tylko co drugi pociąg jedzie do Oberlaa. Te w wersji skróconej bieg kończą dwie stacje wcześniej, w Alaudagasse. Mimo tego i tak pasażerowie jadący do lub z Oberlaa i Neulaa mają zapewnioną całkiem dobrą częstotliwość kursowania, która w dni robocze (z nauką szkolną) wynosi około 4 – 6 minut. W dni wolne jest to spadek do 10 minut. Na głównym odcinku trasy, czyli pomiędzy Leopoldau i Alaudagasse w dni robocze (z nauką szkolną) częstotliwość kursów to przedział 2 – 5 minut (okres wolny od zajęć szkolnych to interwał 2 – 6 minut). W soboty, niedziele i święta U1 kursuje tam co 5 – 6 minut.

Do obsługi linii U1 nadal jest wykorzystywany najstarszy tabor. W dni robocze występuje go nawet dość sporo. To wagony nazywane „Silberpfeile”, czyli „srebrne strzały”. Produkt firmy SGP, pierwotnie pod oznaczeniem U, a następnie (od 1987 roku) U₁\U₁₁ i po modernizacjach z lat 2000 – 2010 jako U₂ (przebudowa z wagonów serii U). 

Pierwsza generacja pojazdów wiedeńskiego metra, czyli SGP U nie jest już eksploatowana. W ruchu wciąż pozostają późniejsze „srebrne strzały”, czyli U₁₁ i U₂, z tym, że te ostatnie tylko na liniach U2 i U3.

W trakcie mojego krótkiego pobytu na stacji Oberlaa udokumentowałem dwa pociągi zestawione z wagonów SGP U₁₁. Pociągi są tworzone z trzech „podwójnych wagonów” (dwa wagony sprzęgnięte tyłem, z kabinami na krańcach), czyli są łącznie sześciowagonowe. Nie ma możliwości przechodzenia pomiędzy wagonami.

Skład, który mnie przywiózł po wypuszczeniu pasażerów odjechał jako przejazd techniczny. 

Stacja końcowo-początkowa linii U1 o nazwie Oberlaa. Ta „srebrna strzała” właśnie skończyła bieg. Jej początek tworzy zestaw wagonów SGP U₁₁ o numerach 2242 + 3242. Rok produkcji 1991. 21.06.2023.   

Powyższy pociąg na stacji Oberlaa - widok na część końcową. Jako ostatnie wagony nr 3235 + 2235 z 1990 roku. Widoczny także fragment SGP U₁₁ o numerze 2246 (+ 3246) z 1991 roku. Skład jest już pusty, ale kontrolnie przez wszystkie wagony przejdzie maszynista, aby mieć pewność, że nikt nie został. 21.06.2023.

Zbliżenie na wagon nr 2242. Warto zwrócić uwagę na to, że nie są otwarte wszystkie skrzydła drzwi. W wagonach serii U to pasażerowie otwierają drzwi, ruszając klamką. Klamka otwiera tylko jedną połówkę drzwi, zatem aby otworzyć całe wejście należy pociągnąć za dwie klamki. 21.06.2023.

Kolejne zbliżenia na wagony U₁₁. Nazwa modelu jest wypisana przy wejściu do kabiny sterowniczej, co widać na powyższych zdjęciach. Fotografie prezentują fragment wagonu nr 3242 (w zestawie z wagonem 2242) z roku 1991 oraz opisane już powyżej wagony nr 3246 + 2246 i 3235 + 2235. 

Widok na drzwi do części pasażerskiej wagonu U₁₁.

Tak łączone są w pary wagony U₁₁.  

Tak łączona jest para wagonów z inną parą - kabinami sterowniczymi do siebie. 

Wnętrze przykładowego wagonu SGP U₁₁ (najprawdopodobniej nr 3246) udokumentowane na stacjii końcowej Oberlaa. 

Link do filmu. Krótko po wykonaniu powyższych zdjęć skład złożony z wagonów nr 2235 + 3235, 2246 + 3246 i 2242 + 3242 odjechał jako przejazd techniczny w stronę stacji Neulaa.

Kiedy dokumentowałem powyższy skład, na drugim torze jedynego peronu stacji Oberlaa stał już podstawiony inny pociąg linii U1, czekający na możliwość odjazdu w stronę Leopoldau. To również SGP U₁₁. Pierwsza para wagonów to pojazdy nr 2252 + 3252 z 1991 roku. Pozostałych niestety nie ustaliłem. 

Fragment wnętrza wagonu nr 2252.

Link do filmu. Widok na wnętrze wagonu nr 2252 oraz fragmenty infrastruktury (tor odstawczy) w trakcie przejazdu z Oberlaa - wjazd na stację Neulaa. 21.06.2023. 

Oprócz pociągów SGP U₁₁ linię U1 obsługuje także nowszy tabor typu V. Do niedawna były to najnowsze pojazdy metra w Wiedniu. Od czerwca 2023 palmę pierwszeństwa przejęły wagony serii X, które stopniowo wprowadzane są na linię U3, ale ich docelową lokalizacją ma być nowa linia U5.

W następnym materiale dotyczącym wiedeńskiego metra zajmę się linią U4.

Nowe filmy – czerwiec 2023

 

Tradycyjnie zapraszam na przegląd nowości filmowych na kanale YouTube Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies). Czerwiec 2023 był dość wyjątkowy, bo po raz pierwszy zamieściłem materiały w bardzo popularnej obecnie wersji nazywanej „shorts”. To obraz nagrywany telefonem komórkowym ustawionym pionowo.

Pierwszy opublikowany „short” powstał w Egipcie. Dokładnie w mieście Luksor, na parkingu dla autobusów przy starożytnym kompleksie świątynnym Karnak. Temperatura powietrza w cieniu wynosiła około 45 stopni, więc było to dość ekstremalne nagrywanie. 

Zobaczycie kilka ustawionych tam autobusów. Przeważa produkt egipski, czyli MCV 600. Jest też jeden autobus Marcopolo Paradiso 1200 (jako drugi od lewej strony). Nagranie powstało 3 czerwca 2023.

Link do filmu shorts - autobusy MCV 600 i Marcopolo Paradiso 1200 na parkingu w Luksorze, przy kompleksie świątynnym Karnak.

Drugi „shorts” również powstał w Egipcie. W miejscowości Hurghada, w rejonie skrzyżowania ulic Al Fondok i Sheraton. Jego bohaterem jest autobus egipskiej marki Hashim Bus. Najprawdopodobniej to model HB-208. 

Nagrywałem 4 czerwca 2023. Charakterystyczny dźwięk dzwonka, który słychać pod koniec filmu nie pochodzi od roweru, lecz od taksówki. Taka nowa moda – klaksony udające rowery.

Link do filmu shorts - autobus Hashim Bus HB-208 w Hurghadzie.

Trzeci z opublikowanych w czerwcu filmików nagrałem w Polsce. W Krakowie, na przystanku tramwajowym „DH Wanda”. Jego bohater to „wiedeńczyk”, czyli wagon SGP E1 nr 124 pozyskany przed laty od Wiener Linien. Rocznik 1968. Obsługuje on linię nr 16. 

Materiał powstał 7 czerwca 2023.

Link do filmu shorts - wagon SGP E1 nr 124.

Kolejny autobusowy materiał. Tym razem nagrany w Starogardzie Gdańskim. Ulicą Podgórną z Rynku jedzie pojazd tamtejszego MZK. To Mercedes-Benz Conecto LF nr 108, który obsługuję linię 19C.

Rocznik 2011. Nagrywałem dnia 9 czerwca 2023.

Link do filmu shorts - Mercedes-Benz Conecto LF z MZK Starogard Gdański.

Jeszcze jeden pojazd MZK Starogard Gdański. Tym razem Autosan Sancity 10LF nr 304 na linii 16.

Rocznik 2018. Nagrany również 9 czerwca 2023.

Link do filmu shorts - Autosan Sancity 10LF z MZK Starogard Gdański.

Tyle zatem czerwcowych nowości. Wszystkie typu „shorts”. Nie było żadnego „zwykłego” filmu.