Airbus A350 XWB

Dawno już nie pisałem o najnowszym „dziecku” Airbusa, czyli o modelu A350 XWB. Ostatni wpis na jego temat zamieściłem w marcu 2014, a dotyczył on trwających testów tego nowoczesnego samolotu (link). Testy dawno zakończyły się, a maszyny już latają w barwach czterech przewoźników. W tym materiale prezentuję zdjęcia wszystkich „pierwszych maszyn” danych linii, zaczynając od końca.

Czwartym na świecie przewoźnikiem lotniczym i jednocześnie pierwszym z Ameryki, który rozpoczął eksploatację modelu A350 jest brazylijski TAM Linhas Aéreas. Te posiadające ponad 160 maszyn linie 17 grudnia 2015 odebrały swój pierwszy egzemplarz omawianej maszyny. Biało-czerwonego Airbusa A350-941 oznaczono jako PR-XTA.

Airbus A350-941 o rejestracji PR-XTA w trakcie startu.

TAM Linhas Aéreas wraz z LAN Airlines z Chile tworzą grupę LATAM Airlines Group, która łącznie zamówiła aż 27 Airbusów A350 XWB. Maszyna nr PR-XTA w styczniu 2016 rozpocznie obsługę wewnętrznej brazylijskiej trasy Sao Paulo – Manaus. Później samolot przejdzie na obsługę rejsów międzynarodowych z Sao Paulo do Miami i Orlando w USA oraz do Madrytu.

Airbus A350-941 o rejestracji PR-XTA linii TAM Linhas Aéreas.

Trzecim na świecie, a jednocześnie pierwszym w Europie przewoźnikiem eksploatującym model A350 są fińskie linie Finnair. Uroczyste przekazanie egzemplarza oznaczonego rejestracją OH-LWA odbyło się 7 października 2015. Obecnie stałe zadanie tej maszyny to obsługa relacji Helsinki – Szanghaj.

Drugi Airbus A350-941 został dostarczony do Finnair w grudniu 2015. To maszyna o rejestracji OH-LWB.

Pierwszy dla Europy, fiński Airbus A350-941 o rejestracji OH-LWA rozpoczyna swój dziewiczy lot z lotniska we francuskiej Tuluzie. 17.09.2015.

Drugi w kolejności przewoźnik, który rozpoczął eksploatację najnowocześniejszego Airbusa to Vietnam Airlines z siedzibą w Hanoi. Oznaczony rejestracją VN-A886 samolot dostarczono tym liniom 30 czerwca 2015. Od tamtego czasu Vietnam Airlines eksploatują także trzy inne Airbusy A350-941, które przekazano we wrześniu, październiku i w grudniu. Opisywana maszyna nr VN-A886 ostatnio regularnie obsługuje międzynarodowe loty relacji Hanoi – Paryż oraz lokalne po terenie Wietnamu Hanoi - Ho Chi Minh (dawny Sajgon). Nowe Airbusy dla Vietnam Airlines leasinguje firma AerCap.

Maszyna o rejestracji VN-A886 linii Vietnam Airlines w trakcie lotu.

I tak dotarliśmy do pierwszego na świecie przewoźnika eksploatującego Airbusa A350 XWB. Dokładnie 22 grudnia 2014 producent poinformował, że taką maszynę odebrały linie Qatar Airways z Kataru. Samolot otrzymał rejestrację A7-ALA. Obecnie najczęściej lata on z miasta Doha (stolica Kataru) do Singapuru.

Linie Qatar Airways nie tylko są pierwszymi, które rozpoczęły eksploatację modelu A350. Mają go też najwięcej na świecie, bo łącznie aż 7 egzemplarzy.

Pierwszy na świecie eksploatowany liniowo Airbus A350-941, czyli A7-ALA z  Qatar Airways. Na zdjęciach jeszcze z próbną rejestracją F-WZFA.

Poniżej film nagrany przez Airbusa pokazujący, jak powstawał pierwszy na świecie liniowy A350 XWB, czyli A7-ALA z Qatar Airways.

Film promocyjny linii Qatar Airways:

Niestety to nagranie jest niedostępne.

Materiał z oficjalnej prezentacji A7-ALA:

Jak podaje Airbus, złożono już ponad 580 zamówień na model A350 XWB serii 900. 

Street View – kolejne państwa

W Blogu Transportowym co jakiś czas publikuję zdjęcia zamieszczone przez firmę Google na Street View. Ta usługa jest bardzo przydatna, ale niestety nadal sporo krajów nie jest nią objętych. Stopniowo jednak zmienia się to i wirtualne podróże można odbywać po coraz większym rejonie świata. Np. niedawno na Street View pojawiły się Turcja i Bangladesz. Jest też Kambodża, do której zapraszam w tym wpisie.

Osobiście Kambodża kojarzy mi się z ryżem (zerknijcie na opakowania – większość dostępnego w Polsce pochodzi właśnie z tamtego kraju) i z Czerwonymi Khmerami. Państwo dla Europejczyka mocno egzotyczne. Zdjęcia, które poniżej prezentuję powstały w prowincji o nazwie Tbong Khmum, w małej miejscowości na drodze nr 73. Google wykonało je w listopadzie 2013.

W Polsce pod marką Mitsubishi występują głównie osobówki i małe ciężarówki. W Kambodży pod tą nazwą pojawiają się także większe i cięższe pojazdy. Poniżej trójosiowe Mitsubishi Fuso załadowane dość konkretnie.

Trochę dalej Google sfotografowało inną ciężarówkę. Bardzo oryginalną. To jakaś miejscowa, bardzo prymitywna przeróbka. Idealna na kambodżańskie warunki. Najprawdopodobniej to pojazd ex ZSRR, może np. GAZ.

Alanya – komunikacja miejska (5), Isuzu Citibus

Wracam do tematu autobusów Isuzu Citibus obsługujących komunikację miejską w tureckiej Alanii. Link do wcześniejszego wpisu. 

Kolejne zdjęcia tych ciekawych, małych autobusów. Zaczynam od pokazanej wcześniej pętli Cuma Pazari w centrum miasta. Mieści się ona w pobliżu bulwaru Atatürka, przy dużym targowisku. Jest ono czynne tylko przez dwa dni w tygodniu, w pozostałym czasie zmieniając się w zadaszony parking. O tym dość ciekawym miejscu jeszcze napiszę. Teraz pora na Isuzu Citibus, czyli produkt tureckiej firmy Anadolu Isuzu Otomotiv Sanayi ve Ticaret A.Ş. z miejscowości Çayırova-Kocaeli.

 Isuzu Citibus #38 na linii 16. Pętla Cuma Pazari. Trasa ta, podobnie jak zaprezentowana we wcześniejszym wpisie linia nr 7, ma bardzo małą częstotliwość kursów - około raz na godzinę. W przeciwieństwie do Tezellerów, które obsługują tylko jedną linię nr 101, poszczególne Isuzu nie mają na stałe przypisanych konkretnych tras. Przykładowo autobus #38 w Blogu Transportowym prezentowałem już w trakcie obsługi linii 4 do zamku. 23.08.2013.

Isuzu Citibus #36 jako linia 202 odjeżdża z przelotowego przystanku na pętli Cuma Pazari. 23.08.2013.

 suzu #40 na linii 1 przejeżdża przez bulwar Atatürka. Pomarańczowa nawierzchnia to teren zatoki przystankowej. Oczywiście elektroniczne wyświetlacze nie działają, a ich funkcję pełnią różne tabliczki. Jedna z nich podaje informację, że autobus jedzie przez Cuma Pazari. To zapis wprowadzający w błąd, bo przystanek (pętla) o tej nazwie znajduje się nie przy głównej drodze, lecz w jej pobliżu. 24.08.2013.

To samo miejsce co powyżej, ale inne Isuzu. Tym razem to #58 na linii 101. Dodatkowo szerokokątne spojrzenie na bok pojazdu. 24.08.2013.

 Pętla Alantur. Isuzu #40 na linii 101 zawraca rozpoczynając kolejny kurs do centrum Alanyi. 25.08.2013.

 Citibus #48 na linii 2 przejeżdża obok pętli Alantur. 25.08.2013.

Prezentowane już we wcześniejszym wpisie o komunikacji miejskiej w Alanii „wypasione” Isuzu #53. Wówczas autobus obsługiwał linię nr 7. Teraz odpoczywa na pętli Alantur jako linia 101. 25.08.2013.

 Droga D400 w rejonie pętli Alantur. Isuzu #59 na linii 1 oddala się od Alanii. Na tym odcinku podróżuje już bardzo mało pasażerów. Droga D400 to doskonałe miejsce do fotografowania przeróżnych ciekawych pojazdów. Autobusy jadą tu praktycznie jeden za drugim, na przemian z ciężarówkami. Muszę jednak dodać, że był to sierpień, a w miejscu tym znalazłem się około godziny 11, czyli słońce świeciło już dość konkretnie. W cieniu temperatura wynosiła mocno ponad +30 stopni. Rozgrzany asfalt dodatkowo utrudniał oczekiwanie na kolejne pojazdy. Przyznam, że była to jedna z bardziej ekstremalnych sesji fotograficznych w moim życiu. Przy jezdni nie było cienia, więc wytrzymywałem tam około minuty i ewakuowałem się pod ustawiony w rejonie daszek. Nabieranie sił i znów na palące słońce. Oczywiście, gdy byłem w cieniu, obok przejeżdżały najciekawsze pojazdy. 25.08.2013.

Przykładowe wnętrze jednego z Isuzu Citibus. Na lewym nadkolu zwraca uwagę komplet tablic kierunkowych na różne linie. Obok kierowcy czytnik biletu elektronicznego. Osoby płacące gotówką niestety nie otrzymują żadnego potwierdzenia wniesienia opłaty. Pojazd obsługuje linię nr 1, która zgodnie z tablicami kierunkowymi powinna kończyć trasę przy otogarze, czyli dworcu autobusowym. W rzeczywistości „jedynka” jedzie dalej, mija pętlę linii 101 i drogą D400 opuszcza Alanyę, przy okazji przejeżdżając przez dwa wydrążone w skałach tunele, co dla pasażera-turysty jest dość ciekawym przeżyciem. Za tunelami autobus zawraca i jedzie jezdnią od strony morza. Widoki piękne, ale już bez przejazdu przez tunele. Gdzieś tam przy głównej drodze jest przystanek końcowo-początkowy. Isuzu zatrzymało się na nim na około minutę i po zabraniu kilku pasażerów wyruszyło w drogę powrotną do Alanyi. Kierowca nie żądał od nas dodatkowej opłaty, widocznie uznał, że zgubiliśmy się, myląc przystanki. Odcinek od tuneli do końca trasy pokonaliśmy z żoną jako jedyni pasażerowie i przyznam, że było to trochę dziwne uczucie, bo jechaliśmy w nieznane, w dodatku sami i cały czas mając świadomość, że trasa miała skończyć się przy otogarze, który był głównym celem tego przejazdu. 27.08.2013.

Spotkanie dwóch tureckich pojazdów na pętli Alantur. Obsługują linię 101. Isuzu Citibus #58 i Tezeller LF1200 #65. Po lewej stronie, za terenem zagrodzonym białym płotem swój punkt socjalny mają kierowcy - parasol, krzesełka i cień drzew. 25.08.2013.

Tak Isuzu Citibusy z Alanya Belediyesi Şehir Otobüsü prezentują się w ruchu. Większą część nagrałem na bulwarze Atatürka. Na koniec materiał nakręcony na drodze D400, czyli zaprezentowany wcześniej na zdjęciu autobus #59 na linii 1:

W kolejnej części poświęconej komunikacji miejskiej w tureckiej Alanyi autobusy Cobra.

„Krakowiaków” coraz więcej, „105-tki” odchodzą

Wracam do sprawy tramwajów „Krakowiak” kursujących po stolicy Małopolski. Wcześniejszy wpis na ten temat dostępny pod tym linkiem. Niskopodłogowych wagonów z Bydgoszczy stopniowo przybywa i w chwili pisania niniejszego tekstu było ich 28 (na 36 zamówionych). Dzięki temu stały się już codziennością na linii nr 4 łączącej Wzgórza Krzesławickie z Bronowicami Małymi. Również w dni robocze trasa ta jest w całości obsługiwana przez produkty firmy PESA. Trójwagonowe składy Konstal 105Na to już na niej tylko wyjątkowy przypadek, rezerwowe zastępstwo za „Krakowiaka”.

PESA 2014N #RG906 na pętli Wzgórza Krzesławickie. Wagon pojedzie zmienioną trasą wzdłuż ul. Kocmyrzowskiej i przez al. Andersa na pl. Centralny. Powód objazdu to weekendowe prace torowe przy węźle „Kombinat”. 28.11.2015.

PESA 2014N #HG915 na linii 4. Ulica Lubicz, kierunek Bronowice Małe. Wagon stoi na tzw. przystanku wiedeńskim. Jezdnia jest na nim podniesiona do poziomu chodnika, co spowalnia samochody, a pasażerom ułatwia wsiadanie do tramwaju. 12.11.2015.

Ilość dostarczonych do Krakowa nowych tramwajów 2014N jest już wystarczająca do obsadzenia w dzień roboczy wszystkich brygad linii 4 oraz wybranych na innych trasach, np. 50 i 52. Tu wagon #HG922 na przystanku „Rondo Mogilskie”, linia 52 (Czerwone Maki - Osiedle Piastów). 16.12.2015.

To, że trójwagonowe Konstale 105Na zostały wyeliminowane z linii nr 4 nie znaczy, że już ich nie zobaczymy w Krakowie. Nadal doskonale sobie radzą np. na 24 (Kurdwanów – Bronowice Małe). Nie ulega jednak wątpliwości, że jest ich coraz mniej.

Idealną okazją do obejrzenia całkiem sporej ilości „stopiątek” był dzień otwarty zorganizowany na terenie zajezdni Nowa Huta. Ta ciekawa impreza odbyła się w sobotę 28 listopada 2015. Wówczas każdy mógł podziwiać rzędy tych stopniowo wycofywanych tramwajów, także w otablicowaniu linii nocnych. W Blogu Transportowym za jakiś czas zamieszczę reportaż z tego wydarzenia.

W trakcie wspomnianej imprezy w zajezdni Nowa Huta niektóre wagony można było zobaczyć już po raz ostatni. Za torami postojowymi, na betonie stały kasowane cztery „stopiątki”. To pojazdy o numerach HZ710 (ex 465, a wcześniej jako 808), HZ711 (ex 466, wcześniej 810), HZ712 (ex 493) i HZ714 (ex 495). Dwa ostatnie były częścią trójskładu, którego środkowy człon (#HZ713, ex 494) nadal jeździ, lecz już na końcu pociągu (#HZ292+HZ293+HZ713). Wagony te wyróżniały się malowaniem – jako nieliczne wytrwały w starych, kremowo-niebieskich barwach zakładowych przewoźnika, unikając przemalowania na biało-niebiesko.

Na placu pełniącym funkcje parkingu dla pracowników stoją kasowane Konstale 105Na. Te cztery wagony 24.11.2015 wystawiono na sprzedaż w ramach zapytania ofertowego. Dotyczyło ono odpadów o kodzie 16 01 06, zużytych i niekompletnych, nienadających się do użytkowania pudeł tramwajowych. Zdjęcia wykonałem 28.11.2015 na terenie zajezdni Nowa Huta, w trakcie dni otwartych.

Niektóre Konstale z dawnych trójskładów połączono w pociągi dwuwagonowe. Tu #HZ261+HZ269, czyli ex #416+417. Tramwaj obsługuje linię nr 1, która zdominowana była przez składy E1+C3 lub wagony EU8N. Podwójne Konstale 105Na powróciły na tę trasę po rozpoczęciu dostaw nowych „Krakowiaków”. Zdjęcie wykonane na ul. Franciszkańskiej, kierunek Wzgórza Krzesławickie. W związku z pracami na pętli Salwator skład jedzie z Cichego Kącika. 27.11.2015.

Mimo coraz intensywniejszej likwidacji Konstali 105Na, nadal szkoli się na nich przyszłych motorniczych. Tu skład #OZ050+OZ051, czyli ex #1519+1520. Przystanek „Poczta Główna” na ul. Starowiślnej. 8.12.2015.

Po rozpoczęciu eksploatacji „Krakowiaków” na linii 4, na trasie „jedynki” oprócz podwójnych Konstali pojawiły się także Bombardiery NGT6. Tu wagon #RP616 na pętli Wzgórza Krzesławickie. 6.12.2015.

Ikarus #215 z Budapesztu

W maju 2015 odwiedziłem Budapeszt. Relację z podróży do tego pięknego miasta zamieściłem w dwóch wpisach. Autobusowym (link) i ciężarówkowym (link). Teraz pora na ostatnią część materiału dotyczącego tego ciekawego przejazdu. Jest ona zdecydowanie najkrótsza, bo dotyczy tylko jednego zdjęcia, wykonanego już na terenie Budapesztu. Jego bohaterem jest trolejbus Ikarus 280.94 o numerze 215. To rocznik 1988.

Być może dostawy nowych Solarisów Trollino, o których pisałem tutaj, już wyeliminowały go z eksploatacji. Trolejbus ten udało mi się sfotografować na Hungária krt., w trakcie postoju na przystanku końcowym linii 75, pętla Puskás Ferenc Stadion. Pojazdy tej trasy odjeżdżają co 5 – 10 minut w dni robocze i co 10 min. w soboty i niedziele.

Jak się później okazało, Ikarusy 280.94 skutecznie mnie „unikały”, więc powyższe zdjęcie było jednym z nielicznych, które udało mi się wykonać tym ciekawym trolejbusom.

Bilet Kędzierzyn – Kraków

Na początku listopada opublikowałem materiał na temat Przewozów Regionalnych. Link. Była w nim przedstawiona sytuacja obecna. W tym wpisie cofniemy się trochę w czasie. Dokładnie do roku 2002. Wówczas Przewozy Regionalne należały jeszcze do grupy PKP i obsługiwały nie tylko pociągi osobowe, ale i pospieszne.

Poniżej bilet z tamtego okresu. Dokładnie kupiony 12 czerwca 2002, na wyjazd 14 czerwca, ważny do 15 czerwca, co było sporym udogodnieniem, bo umożliwiało przesiadki, kontynuując podróż np. następnego dnia. Na tak krótkim odcinku, którego dotyczy bilet (143 km pomiędzy Kędzierzynem-Koźlem, a Krakowem) nie było to raczej wykorzystywane, ale gdy przejazd odbywał się na dłuższych dystansach, rozwiązanie takie stawało się wręcz idealne. Kilka razy je przetestowałem, jadąc np.  z południa Polski nad morze.

Stacja wydania biletu to Kędzierzyn-Koźle, z którego bezpośrednim pociągiem można było dotrzeć do Krakowa Głównego w czasie o wiele krótszym niż obecnie, mając do dyspozycji dość sporo połączeń. W kończącym właśnie ważność rozkładzie jazdy 2014/2015 istnieje tylko jedno.

Prezentowany bilet objęty był zniżką dla studentów. W roku 2002 zmniejszono ją z 50% do 37%. W kasach pozostało sporo starych druków. Właśnie taki jest na zdjęciu. Wartość 50% zamazano długopisem, a informację o właściwej obniżce nadrukowano. W trakcie podróży odbyły się dwie kontrole biletów, stąd dwa czerwone nabicia.

Kolejne historyczne bilety Przewozów Regionalnych zaprezentuję w jednym z następnych wpisów.