Nowe filmy – maj 2022

 

Maj 2022 zakończył się dość oryginalną liczbą filmów opublikowanych w całej historii istnienia kanału YouTube Lukaszwo – Transport Movies. Było ich 555. 

Pod tym numerem zamieściłem materiał poświęcony trolejbusom w czeskim mieście Ústí nad Labem (po polsku Uście nad Łabą). Ponad 10 minut nagrania prezentującego tamtejsze elektryczne przegubowce, bo zasilany z sieci tabor klasy mega to podstawa miejscowej komunikacji miejskiej. 

Przede wszystkim zobaczycie różne Škody 15Tr. Udokumentowałem również przedstawicielki innych modeli tej marki: 22Tr i 25Tr Irisbus.

Fragment filmu. Trolejbusy Škoda 15Tr w centrum Ústí nad Labem. 15.08.2012.

Fragment filmu. Škoda 22Tr #602 obsługująca linię 60 dojeżdża do przystanku „Hraničář”, ulica Masarykova. Po prawej fragment Škody 15Tr #551.

Poniższy film nagrałem 15.08.2012 w różnych rejonach Ústí nad Labem. Do tematu tamtejszych trolejbusów powrócę jeszcze w oddzielnym materiale.

W maju 2022 zamieściłem także materiał kolejowy. Przedstawia on wyjątkowy pociąg pasażerski zorganizowany przez Biuro Turystyki Kolejowej TurKol.pl, który między innymi dotarł do Baborowa i Kietrza na Opolszczyźnie. Regularny ruch pasażerski zamarł tam już wiele lat temu, a towarowy nie jest zbyt duży.

Pociąg ten był prowadzony lokomotywą SM42-742 w dawnym zielonym malowaniu. W połączeniu z oliwkowymi wagonami powstał piękny skład retro.

Fragment filmu. Lokomotywa SM42-742 z PKP Cargo manewruje na terenie stacji Baborów (oblot składu). 1.05.2022.

Temat pociągu specjalnego w Baborowie i Kietrzu już jest szerzej opisywany w Blogu Transportowym. Zacząłem od jego przejazdu przez Kędzierzyn-Koźle. Tu link do tego materiału.

W maju 2022 na kanale filmowym Bloga Transportowego zamieściłem także nagranie prezentujące autobusy elektryczne MZK Kędzierzyn-Koźle. Są to dwa MAN-y Lion`s City 12 E, które obsługują specjalnie dla nich zmodyfikowaną linię nr 3 w nowej relacji Partyzantów – Osiedle Piastów.

Fragment filmu. Elektryczny autobus MAN Lion`s City 12 E #102 z MZK Kędzierzyn-Koźle obsługując linię 3 skręca z ul. Grunwaldzkiej w kierunku zespołu przystanków „Kędzierzyn Dworzec Kolejowy”. 1.05.2022.

Poniższe nagranie powstało 30 kwietnia i 1 maja 2022.

Już niedługo dokładniej zajmę się tematem nowej linii 3 w Kędzierzynie-Koźlu. Tu link do tego materiału.

Dwuprzegubowe Trollino dla Bratysławy i Pragi

 

W listopadzie 2021 pisałem o przetargu na dostawę do firmy Dopravný Podnik Bratislava dwuprzegubowych trolejbusów (tu link). Jego wynik jest już potwierdzony. Na Słowację trafi 16 dwuprzegubowych Solarisów Trollino 24, które zostaną dostarczone przez Solaris Bus & Coach w konsorcjum z firmą Škoda Electric. 

Oto, co na ten temat w marcu 2022 napisał producent:

W połowie roku 2023 Solaris Trollino 24 zadebiutuje na ulicach Bratysławy. Dopravný Podnik Bratislava (DPB) na drodze przetargu wybrał firmę Solaris jako dostawcę 16 dwuprzegubowych trolejbusów. W listopadzie 2020 roku DPB testował 24-metrowy trolejbus w ruchu miejskim, na wszystkich liniach. Z powodu rokrocznie rosnącej liczby pasażerów, przewoźnik stanął przed koniecznością zwiększenia możliwości przewozowych niektórych z linii. Pojemny trolejbus okazał się idealnym rozwiązaniem dla metropolii z trasami o dużym natężeniu ruchu pasażerskiego.

Solaris Trollino 24 dla przewoźnika Dopravný Podnik Bratislava (DPB). Wizualizacja. Źródło: Solaris,  materiały prasowe.

Jeszcze wcześniej, w połowie lutego 2022 została opublikowana informacja prasowa dotycząca najdłuższych trolejbusów Solarisa dla Czech. Poniżej jej treść.

Konsorcjum oferentów w składzie Solaris Bus & Coach, Solaris Czech i Škoda Electric złożyło wspólną ofertę na dostawę 20 sztuk dwuprzegubowych trolejbusów Trollino 24. Oferta została uznana przez praskiego przewoźnika Dopravní podnik jako najlepsza. To pierwsze tak rozbudowane zamówienie na pojazdy tego typu. Dostawy zostaną zrealizowane w terminie do 24 miesięcy od podpisania umowy.

„Gratulujemy miastu Praga inwestycji w nowoczesne i bezemisyjne w miejscu użytkowania pojazdy! Trollino 24 to nasza odpowiedź na zwiększanie możliwości przewozowych na najbardziej obciążonych liniach w zatłoczonych miastach. Włączenie do ruchu 20 dwuprzegubowych trolejbusów będzie idealnym rozwiązaniem dla tej metropolii. Jestem przekonany, że te supernowoczesne, szczegółowo zaprojektowane, bogato wyposażone, a przede wszystkim bezemisyjne pojazdy staną się wizytówką stolicy Czech” – powiedział Petros Spinaris, Członek Zarządu firmy Solaris, odpowiedzialny za obszar Sprzedaży, Marketingu i After Sales.

Każdy z pojazdów będzie wyposażony w cztery osie, z czego dwie to osie napędowe. Napęd Trollino 24 stanowią dwa silniki trakcyjne. Baterie trakcyjne, które będą źródłem energii w momentach braku zasilania z sieci trakcyjnej, zostaną umieszczone na dachu drugiego członu. Minimalny zasięg dojazdu trolejbusu na bateriach trakcyjnych, określony w warunkach przetargu, wynosi 11 km.

Dokładna długość tego unikatowego, dwuprzegubowego trolejbusu wynosi 24 700 mm. Na swoim pokładzie mieści jednocześnie 179 pasażerów, w tym 54 na miejscach siedzących. Wewnątrz pojazdu zostały również przewidziane dwie zatoki dla osób poruszających się na wózkach. Trollino 24 to model pięciodrzwiowy, o układzie drzwi 2-2-2-2-2. Zarówno oświetlenie przestrzeni pasażerskiej, jak i oświetlenie zewnętrzne zostały zaprojektowane w technologii LED. Na pokładzie nie zabraknie wielu udogodnień, takich jak tablice kierunkowe, wydajna klimatyzacja czy system monitoringu, uwzględniający m.in. wnętrze pojazdu, kamerę cofania i kamerę do obserwacji pantografów. Kierowca będzie mógł realizować swoje codzienne zadania w komfortowej kabinie typu zamkniętego, z szybami w wersji wysokiej.

Solaris Trollino 24 dla przewoźnika Dopravní podnik hlavního města Prahy (DPP). Wizualizacja. Źródło: Solaris,  materiały prasowe.

Wszystkie wpisy dotyczące dwuprzegubowych autobusów i trolejbusów są dostępne pod tagiem „dwuprzegubowy”.

Trolejbusy w Valparaíso (3) – NAW/Hess BGT 5-25

Ponownie zapraszam do Chile, na spotkanie z trolejbusami eksploatowanymi w miejscowości Valparaíso. Ostatnio pisałem o Pullmanie z 1952 roku (tu link do tego materiału). Teraz pora na kolejny pojazd. Jeden z nowszych w taborze przewoźnika.

To trolejbus sprowadzony ze Szwajcarii w 2014 roku. Dokładnie z Lucerny. NAW/Hess BGT 5-25. Rocznik 1989, oznaczony w Valparaíso numerem 276, który nie został zmieniony po przywiezieniu z Europy.

Firma Google udokumentowała go na ul. Brasil, w trakcie postoju na przystanku „Brazil – Bellavista”. Obsługa linii 802 do pętli Aduana.

NAW/Hess BGT 5-25 #276 w trakcie obsługi przystanku „Brazil – Bellavista” na ul. Brasil. Czerwiec 2015. Źródło: Google Street View.

Valparaíso. Czerwonym znacznikiem zaznaczono miejsce wykonania powyższych zdjęć trolejbusu NAW/Hess BGT 5-25 #276.  Źródło: Google Maps.

Co ciekawe, w Lucernie trolejbusy NAW/Hess BGT 5-25 tworzyły zestawy z przyczepami pasażerskimi (poniżej przykład). Natomiast w Valparaíso są one eksploatowane solo.

NAW/Hess BGT 5-25 #271 z przyczepą  Hess/Lanz+Marti APM #301 na Kreuzbuchstrasse
w Lucernie. Ten trolejbus nie trafił do Chile. Wrzesień 2014. Źródło: Google Street View. 

Trolejbusy NAW/Hess BGT 5-25 sprowadzone do Chile to pojazdy powstałe jako efekt współpracy firm Arbon & Wetzikon (NAW – szwajcarski producent autobusów, w tym przypadku dostawca podwozia), Carrosserie Hess AG (Hess – szwajcarski producent autobusów, w tym przypadku wykonawca nadwozia) i Siemens (elektryka). Łącznie do Trolebuses de Chile S.A. z Lucerny trafiło 18 takich pojazdów. Dziesięć w roku 2014 i osiem w 2017. 

Są to trolejbusy o numerach: 252, 260, 261, 262, 263, 264, 265, 266, 268, 269, 270, 272, 273, 274, 275, 276, 278 i 279.  

W czwartej części materiału o trolejbusach z Valparaíso zaprezentuję model Pullmana, który ukazał się w serii wydawniczej „Kultowe Autobusy PRL-u”. Tu link do tego materiału.

Link do części pierwszej.

Nowe filmy – styczeń 2022

 

Rok 2022 przyniósł drobną zmianę na kanale filmowym Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies). Wprowadziłem nową, zawierającą więcej elementów czołówkę. Zaczyna się ona pojazdami kolejowymi (754 026-3 na stacji Kędzierzyn-Koźle Zachodnie, SA137-003 na Kędzierzyn-Koźle Przystanek i SM42-2612 w Krapkowicach). Potem przejeżdżają autobusy (Jelcz 021 i Mercedes-Benz Citaro z MPK Kraków), a finalnie tramwaje (historyczny Konstal 105Na i PESA 2014N – także z MPK Kraków). Wszystkie elementy nowej czołówki są fragmentami filmów już publikowanych na kanale Lukaszwo - Transport Movies.

W styczniu 2022 zamieściłem dwa nowe nagrania. W pierwszym zapraszam do Kędzierzyna-Koźla, gdzie udokumentowałem kilka autobusów tamtejszego MZK. Przeważają różne Solarisy, w tym #153, który spłonął w kwietniu 2019. Jest też SOR BN8,5 #6, który obsługując linię czasową „W” zawraca na ul. Wyspiańskiego. Poszczególne materiały powstawały w latach 2018 – 2021.

Drugi styczniowy film prezentuje trolejbusy i autobusy udokumentowane przy dworcu kolejowym w Tychach. Zobaczycie np. MAN-a Lion`s City G CNG #211 i Autosana M12LF CNG #434 z PKM Tychy. To był bardzo mroźny dzień (ok. -10 stopni Celsjusza), 27 grudnia 2021.

Jeden z zaprezentowanych powyżej trolejbusów (#97 pozyskany z Lublina) był bohaterem oddzielnego wpisu w Blogu Transportowym (tu link).

Trolejbusy z Lublina w Tychach

 

Temat trolejbusów kursujących po mieście Tychy w Blogu Transportowym pojawiał się już kilka razy. Pisałem np. o nowych Solarisach (tu link). Ten materiał dotyczy „gości” z Lublina, czyli taboru pozyskanego przez Tyskie Linie Trolejbusowe od tamtejszego MPK.

Na początku 2021 roku TLT wypożyczyły dwa lubelskie trolejbusy. Było to związane ze zwiększonym zapotrzebowaniem taborowym. Do Tychów dotarły Solarisy Trollino 12M. 

Pierwszy z nich to pojazd o lubelskim oznaczeniu 3839. Rocznik 2007. Pierwotnie trolejbus testowy, a dopiero w 2009 roku kupiony przez MPK Lublin. Internetowe źródła podają, że przed wypożyczeniem do Tychów był on przez dłuższy czas wycofany z eksploatacji.

Dawny tester w Tychach otrzymał oznaczenie taborowe 97. Pozostał w obecnych barwach komunikacji miejskiej Lublina, a na boku umieszczono napis: „Trolejbus eksploatowany dzięki uprzejmości MPK Lublin”.

Drugi z wypożyczonych lubelskich trolejbusów to pojazd o oznaczeniu 3836. Solaris Trollino 12M, także z 2007 roku, ale w przeciwieństwie do opisanego powyżej testera, od razu był własnością MPK. W Tychach otrzymał on numer taborowy 96 i również zachował dotychczasowe malowanie. 

Mając na celu także udokumentowanie lubelskich trolejbusów, trafiłem do Tychów w poniedziałek, 27 grudnia 2021. To był zimowy, mroźny dzień. Temperatura wynosiła około -10 stopni Celsjusza. To nie sprzyja fotografowaniu, ale innej alternatywy nie miałem. W godzinach porannych byłem już pod zajezdnią TLT Tychy przy ul. Towarowej. Przez jej teren właśnie jechały, jeden za drugim, oba trolejbusy pozyskane z Lublina. Po chwili na ulicę powoli wytoczył się Solaris #97, czyli dawny tester. Obsługiwał on linię A w relacji Tychy Zajezdnia – Tychy Dworzec PKP. Długość 7,90 km, a rozkładowy czas jazdy to 23 minuty (dane ze strony internetowej Zarządu Transportu Metropolitalnego).

Pozyskany z Lublina, ex testowy Solaris Trollino 12M #97 wyjeżdża z zajezdni na ul. Towarową, aby rozpocząć kurs linii A do pętli Tychy Dworzec PKP. 27.12.2021.

Czując się „prawie jak w Lublinie” we wnętrzu #97 dotarłem do dworca kolejowego. Tam udało mi się jeszcze kilka razy udokumentować ten wyjątkowy pojazd. 

Trollino #97 stoi na przystanku dla wysiadających pętli Tychy Dworzec PKP. 27.12.2021.

Tak malowane są tyskie trolejbusy. Widoczne w tle barwy Lublina wyróżniają się pośród miejscowego taboru i zwracają uwagę. Na pierwszym planie Solaris Trollino 12MB #28 (linia B, kierunek Paprocany Pętla T-bus, rocznik 2013), a w tle fragment głównego bohatera tego wpisu, czyli Trollino #97.

Solaris Trollino 12M #97 podstawia się na stanowisko pierwsze, obsługując linię A do końcówki Tychy Zajezdnia. 

W oczekiwaniu na rozpoczęcie kolejnego kursu linii A. TLT na swojej stronie internetowej podaje, że pojazdy o oznaczeniach 96 i 97 to „trolejbusy asynchroniczne z napędem Medcom, wypożyczone z MPK Lublin.” 

Solaris rozpoczynając kurs linii A na chwilę zatrzymał się zaraz za stanowiskiem początkowym, co było okazją do dalszego dokumentowania tego ciekawego pojazdu. Warto jeszcze dodać, że oprócz jazd testowych po Lublinie, odbywały się one również w Gdyni. 

Poniżej film prezentujący tyskie trolejbusy i autobusy. W jego początkowej części zobaczycie Solarisa #97 na linii A. Nagrywałem przy tyskim dworcu kolejowym.

Niestety sprowadzonego z Lublina Solarisa #96 nie udało mi się udokumentować. Co ciekawe, obecnie w Tychach są już dwa kolejne Solarisy Trollino 12 z Lublina. Otrzymały one oznaczenia 20 (ex 3847, rocznik 2011) i 21 (ex 3848, także rocznik 2011). Dostarczono je już pod koniec grudnia 2021. Zatem w dniu 27.12.2021, kiedy zbierałem materiał do tego wpisu w Tychach były już cztery lubelskie Trollino, ale w ruchu liniowym można było zobaczyć tylko #96 i #97.

Jak podają różne źródła internetowe, trolejbusy nr 20 i 21 zastąpiły wycofane pod koniec grudnia 2021 Trollino o oznaczeniach 003 i 007 (oba z 2006 roku, pierwszemu nadano imię „Tyszek”, a drugiemu „Tysia”).

Trollino 24 dla Bratysławy?

 

Niedawno pisałem o dwuprzegubowych autobusach Solaris Urbino 24 MetroStyle dla Tide Bus Danmark (tu link). Na początku listopada 2021 Solaris opublikował kolejną informację prasową o swoich najdłuższych pojazdach. Tym razem mowa o trolejbusach.

Najprawdopodobniej 16 egzemplarzy Solarisów Trollino 24 trafi do słowackiego przewoźnika Dopravný Podnik Bratislava. Szczegóły w poniższym materiale producenta.

W połowie roku 2023 Solaris Trollino 24 może zadebiutować na ulicach Bratysławy. Solaris w przetargu rozpisanym przez Dopravný Podnik Bratislava (DPB) złożył najlepszą ofertę na dostawę 16 dwuprzegubowych trolejbusów. Słowacki przewoźnik może być pierwszym klientem, w którego flocie pojawią się najdłuższe pojazdy z oferty Solarisa. W listopadzie zeszłego roku DPB testował 24-metrowy  trolejbus w ruchu miejskim, na wszystkich liniach. Z powodu rokrocznie rosnącej liczby pasażerów, przewoźnik stanął przed koniecznością zwiększenia możliwości przewozowych niektórych z linii. Pojemny trolejbus byłby idealnym rozwiązaniem dla metropolii z trasami o dużym natężeniu ruchu pasażerskiego.

Dwuprzegubowy trolejbus marki Solaris miał swoją premierę w 2019 roku, na targach Busworld w Brukseli. Napęd trolejbusu stanowią dwa silniki trakcyjnie o mocy 160 kW każdy. Dodatkowe baterie trakcyjne, umieszczone na dachu drugiego członu, ładowane będą podczas jazdy z trakcji trolejbusowej. Dzięki nim Trollino może jechać również bez zewnętrznego zasilania. Kierowca za pomocą jednego przycisku ma możliwość przełączania trybu jazdy z trybu sieci trakcyjnej na tryb baterii trakcyjnych.

Ponad 24-metrowe trolejbusy mieszczą na pokładzie 160 pasażerów, w tym 60 na miejscach siedzących. Nad drzwiami, zamontowanymi w układzie 2-2-2-2-2 znajdują się bramki liczące pasażerów. W innowacyjnym modelu znajdziemy wiele udogodnień, wpływających na komfort podróżowania i bezpieczeństwo. Przewoźnik Dopravný Podnik Bratislava jest zainteresowany standardowymi rozwiązaniami, takimi jak tablice kierunkowe, klimatyzacja, bezprzewodowy Internet, wewnętrzne oświetlenie LED czy ogólnodostępne porty ładowania USB. O dodatkowe wsparcie pracy kierowcy oraz zwiększone bezpieczeństwo podróżujących mogą zadbać również system monitoringu, na który składa się 7 kamer zewnętrznych oraz 9 monitorujących wnętrze pojazdu.

Przykładowy Solaris Trollino 24. Fot. Solaris - materiały prasowe.

Dopravný Podnik Bratislava może być pierwszym przewoźnikiem, który zdecydował się powiększyć swoją flotę o dwuprzegubowe Solarisy Trollino 24. Solaris Bus & Coach to jeden z największych producentów trolejbusów w Europie. Firma wprowadziła do swojej oferty te bezemisyjne pojazdy w 2001 roku. Od tego momentu producent dostarczył ponad 1700 trolejbusów do swoich klientów w 18 państwach Europy.

Duobusy w Bergen

 

Ponownie zapraszam do miasta Bergen w Norwegii. Ostatnio pisałem o tamtejszych trolejbusach. Tu link do tego materiału. Teraz wracam do tematu. 

Oprócz tradycyjnych „trajtków”, kursowały tam także duobusy. Pojazdy będące połączeniem trolejbusu i autobusu, posiadające dwa niezależne napędy. Zasilane z sieci trakcyjnej, a w przypadku jej braku napędzane silnikiem Diesla. Minusem takiego połączenia jest masa pojazdu, którą zwiększa zamontowany podwójny napęd. Tu należy podkreślić, że duobus to nie to samo, co trolejbus wyposażony w pomocniczy agregat spalinowy. Silnik Diesla nie pełni w nim funkcji dodatkowej. Jest niezależnym napędem.

W Bergen eksploatowano trzy duobusy. Wszystkie tej samej marki. Mercedes-Benz O405GTD. Kupiono je na początku lat 90-tych ubiegłego wieku. Pierwotnie otrzymały numery taborowe z zakresu 701 – 703, a następnie do tego oznaczenia dodano cyfrę „6”, otrzymując numerację 6701 – 6703.

W Internecie nie ma zbyt wielu informacji o duobusach z Bergen. W dodatku są one rozbieżne, np. pojawiają się różnice w latach produkcji. 

Wikipedia podaje, że w roku 1997 duobus nr 6701 spłonął i jako pierwszy został wycofany z eksploatacji. Jako drugi, w roku 2010 przestał być użytkowany Mercedes #6702. Został on dawcą części dla ostatniego duobusa, czyli 6703. Co ciekawe, jako jedyny z trójki tych nietypowych pojazdów, posiadał urządzenie do odladzania sieci trakcyjnej. Najdłużej czynny #6703 w ruchu wytrwał do roku 2011 lub 2012. Ze względu na uszkodzenie przełącznika napędów, był on w końcowym okresie napędzany wyłącznie silnikiem Diesla.

Jeden z duobusów kursujących po Bergen został udokumentowany przez firmę Google. To Mercedes-Benz O405GTD o numerze 6702 i z oznaczeniem przewoźnika Tide Buss. 

Mercedes-Benz O405GTD o numerze 6702 w trakcie obsługi trolejbusowej linii nr 2 w kierunku pętli Sentrum. Odbieraki prądu są opuszczone, zatem pojazd korzysta z silnika Diesla. Czerwiec 2009. Źródło: Google Street View.

Łącznie wyprodukowano 47 Mercedesów O405GTD. Najwięcej z nich trafiło do niemieckich miast Esslingen am Neckar (19 egzemplarzy) i Essen (18). Nieliczni pozostali przewoźnicy decydowali się tylko na jeden lub kilka takich pojazdów. Duobusy sprzedawane następnie na rynku wtórnym były przerabiane na zwykłe autobusy – likwidowano napęd elektryczny. 

Następcą Mercedesa O405GTD był niskopodłogowy model O405GNTD. Nie doczekał się on jednak seryjnej produkcji. W roku 1996 powstał tylko jeden, prototypowy egzemplarz. 

Konferencja prasowa Solarisa, 4.03.2021

 

Wieloletnią tradycją jest konferencja prasowa organizowana przez Solarisa na początku roku. W jej trakcie omawiane są minione miesiące działalności firmy. W związku z trwającą pandemią i obowiązującymi przez nią obostrzeniami, tym razem wydarzenie to odbyło się online. Dokładnie 4 marca 2021.

Temat pandemii COVID-19 rozpoczął konferencję. Prezes Javier Calleja opowiadał o tym, jak firma radziła sobie z tym problemem w roku 2020. Mimo utrudnień, realizacja zadań odbywała się ciągle. Fabryki nie zamknięto nawet na jeden dzień. Wszystkie zakontraktowane autobusy sprzedano. Co ciekawe, został pobity rekord sprzedaży: aż 1560 pojazdów (w tym uwzględniono 10 sztuk autobusów marki Vectia sprzedanych przez Grupę Solaris).   

Screen z konferencji prasowej. Prezes Solarisa, Javier Calleja stoi obok slajdu pokazującego sprzedaż pojazdów w latach 2017 – 2020. Źródło: Solaris.

W roku 2020 największym rynkiem zbytu autobusów Solaris była Polska. Ponad 350 pojazdów. Na drugiej pozycji znalazły się Niemcy, a na trzeciej Włochy. Źródło: Solaris.

Autobusy Solaris eksploatowane są przez największych europejskich przewoźników, np. BVG Berlin, MZA Warszawa, Arriva, czy Keolis. Źródło: Solaris.

Liczba autobusów elektrycznych w Europie szybko rośnie. Pod tym względem rok 2020 był rekordowy, przybyły aż 2062 pojazdy. Tym czasem niespełna 10 lat temu, w roku 2012 takich pojazdów kupiono tylko 15 sztuk. Źródło: Solaris.

Slajd pokazujący, że Solaris znajduje się w europejskiej czołówce producentów pojazdów elektrycznych (Europa Zachodnia i Polska). Minimalnie wyprzedza go chiński BYD. Źródło: Solaris.

Inny z pokazanych slajdów obrazuje udział napędów alternatywnych w autobusach Solarisa w latach 2018 – 2020. Źródło: Solaris.

Grafika pokazująca największe w roku 2020 kontrakty Solarisa dotyczące autobusów elektrycznych. Na uwagę zasługuje aż 100 pojazdów dla Mediolanu i 50 dla Krakowa. Źródło: Solaris.

Odpowiedzialny za sprzedaż, marketing i obsługę klienta, wiceprezes Petros Spinaris, stoi obok planszy dotyczącej kontraktów i testów wodorowych Solarisów. Źródło: Solaris. Niedługo zamieszczę dodatkowe informacje na ten temat. Tu link.

Inne znaczące kontrakty Solarisa. Np. aż 120 egzemplarzy modelu Urbino 18 dla Jerozolimy w Izraelu. Źródło: Solaris.

W trakcie konferencji nawiązano także do premiery Urbino 15 LE electric (tu link do materiału na ten temat). Następnie zapowiedziano światową premierę najnowszego Solarisa. Model Urbino 9 LE electric zostanie zaprezentowany w czerwcu 2021. Nie przewiduje się sprzedaży tego 9-metrowego pojazdu w wersji na paliwa kopalne.

Wśród poruszanych tematów znalazła się także kwestia baterii wykorzystywanych w autobusach elektrycznych. Warto to omówić dokładniej, dlatego sprawa ta powróci w Blogu Transportowym już za jakiś czas. Tu link.

Końcowym elementem konferencji prasowej były pytania zadawane przez dziennikarzy. Na powyższym screenie połączenie online z Bergen w Norwegii, z Solarisem Trollino 18 w tle (artykuł o tych pojazdach tutaj). Źródło: Solaris. Jedno z zadanych wówczas pytań dotyczyło konkurencji Solarisa. Przedstawiciele producenta podali, że są to firmy chińskie, które coraz mocniej pojawiają się na rynku europejskim. Solaris walczy z nimi np. jakością produktu i jego obsługi.

Wśród zadających pytania dziennikarzy był także reprezentant Polski – Aleksander Kierecki (portal Transinfo.pl). Poruszył on między innymi temat prezentowanego już w Blogu Transportowym dwuprzegubowego trolejbusu Trollino 24 MetroStyle (tu link do tego wpisu). Przedstawiciel Solarisa odpowiedział, że firma obecnie ubiega się o zamówienia w wielu miastach. Być może jeszcze w tym roku uda się ogłosić podpisanie kontraktu. W ofercie znajduje się także wersja napędzana Dieslem.

Solaris Trollino 24 MetroStyle. Być może wkrótce pojawi się zamówienie na ten dość niezwykły pojazd. Jest on dostępny również w wersji Diesel. Fot. Solaris.

W związku z koronawirusem SARS-CoV-2 Solaris do swojej oferty już w lipcu 2020 roku wprowadził tak zwany pakiet „antycovidowy”. Jak podano: 

„Propozycje te zostały opracowane z myślą nie tylko o nowo wyprodukowanych pojazdach, ale i tych, które już zostały dostarczone do klientów. Wśród specjalnych rozwiązań oferowanych przez producenta, można wymienić:

Bezdotykowe otwieranie i zamykanie drzwi przez pasażerów – rozwiązanie to bazuje na bramkach świetlnych, które rozpoznają osoby chcące wejść do autobusu lub opuścić pojazd. Kierowca z poziomu pulpitu zezwala na otwarcie lub zamknięcie drzwi, a one działają automatycznie, bez konieczności dotykania przycisków przez podróżujących.

Dezynfektory – możliwy jest montaż urządzeń dozujących płyn do dezynfekcji rąk na poręczach we wnętrzu autobusu. Dezynfektor po jednym napełnieniu jest w stanie wykonać 3000 operacji, jest przy tym łatwy w użyciu i zużywa niewiele energii. Takich urządzeń można w pojeździe zamontować kilka, w zależności od układu wnętrza.

Interkom – bezkontaktowy system komunikacji kierowca-pasażer – aby ograniczyć do minimum bezpośredni kontakt kierowców z pasażerami, autobusy mogą zostać wyposażone w tzw. interkom, czyli urządzenie do komunikacji głosowej między pasażerami a kierowcą. Dzięki niemu nawet podczas rozmowy można utrzymać zasady dystansu społecznego.

Systemy liczące pasażerów – podczas epidemii w wielu krajach operatorzy byli zmuszeni do ograniczenia liczby osób podróżujących jednocześnie pojazdem komunikacji miejskiej. Aby zarówno kierowcy, jak i pasażerowie wiedzieli, jaka jest aktualna liczba osób znajdujących się na pokładzie autobusu oraz ilu ludzi może jeszcze do niego wejść, przewoźnik może zdecydować się na urządzenie liczące. System umieszczony jest przy drzwiach pojazdu i automatycznie zbiera dane o liczbie podróżujących, rejestrując każde wejście i wyjście z autobusu. Informacja o aktualnej liczbie pasażerów może być wyświetlana zarówno na pulpicie kierowcy, jak i na zewnętrznych lub wewnętrznych tablicach informacyjnych.

Zamknięte kabiny kierowcy – z myślą o całodziennej pracy kierowców, Solaris opracował wersję kabin zamkniętych, aby stworzyć im komfortowe i bezpieczne warunki pracy. Kabiny te gwarantują kierowcom oddzielne urządzenia wentylacyjne i klimatyzacyjne, które minimalizują możliwość cyrkulacji powietrza z przestrzeni pasażerskiej. Kierowca może mieć do swojej dyspozycji oddzielne wejście / wyjście, które pozwala minimalizować bezpośredni kontakt z innymi podróżującymi.