Nowe oznaczenia krakowskich tramwajów

Długi weekend 4–7 czerwca 2015 (w czwartek Boże Ciało) przyniósł sporą zmianę w oznaczeniach krakowskich tramwajów. Wówczas MPK przenumerowało swój cały tabor szynowy. Dzięki temu ujednolicono sposób znakowania pojazdów, które dotychczas woziły na sobie numery trójcyfrowe  lub czterocyfrowe.

Proces ten przeprowadzono wzorem zmiany numerów autobusowych z roku 1999. Wówczas wprowadzono prosty schemat, czyli dwie litery i trzy cyfry. Pierwsza litera to symbol zajezdni, druga model pojazdu, a za nimi kolejny numer taborowy. Dokładnie taką samą zasadę zastosowano względem tramwajów. Ich oznaczenia  zaczynają się teraz od litery H (zajezdnia Nowa Huta) lub R (zajezdnia Podgórze). Sporadycznie zobaczymy literę O, która oznacza ośrodek szkolenia lub T dla taboru technicznego. Na drugiej pozycji umieszczono symbole Z (dla wagonów 105Na i 105NaD), F (dla GT8S), W (dla E1), B (dla C3), L (dla EU8N), K (dla N8S i N8C), P (dla NGT6) i Y (dla NGT8). W oznaczeniach wagonów technicznych na drugiej pozycji występuje litera T.

W trakcie zmiany oznaczeń po Krakowie jednocześnie kursowały tramwaje ze starymi i nowymi numerami taborowymi. Po lewej EU8N #HL411 (ex 3022), a po prawej trójwagonowy Konstal 105Na #372+373+370, czyli obecny #HZ721+HZ722+HZ723. Pętla Wzgórza Krzesławickie, 5.06.2015.

Pierwszy z krakowskich wagonów E1. Obecnie to #HW101, ex #101. Al. Andersa za rondem Kocmyrzowskim. Linia 16, kierunek Kopiec Wandy. 6.06.2015.

Wagony NGT8 oznaczono jako RY8xx. Tu #RY813, czyli dotychczasowy 2063. Ulica Starowiślna, kurs linii 50 w stronę pętli Krowodrza Górka. 7.06.2015.

Duewagi GT8S teraz oznaczone są jako RF3xx. Prezentowany wagon to #RF310, czyli dawny #3047. Obsługa linii 23 w stronę Czerwonych Maków. Ulica Kalwaryjska, 7.06.2015.

Nie wszystkie wagony typu E1 przenumerowano na zasadzie dodawania do starego numeru liter HW lub RW. Prezentowany #HW166 to nie ex #166, lecz dawny #160. Tu jako linia 21 na pętli Pleszów. 10.06.2015.

Wagony doczepne typu C3 oznakowano literami HB i RB. Tu pojazd #HB521, czyli dawny #581. Prowdzi go wagon silnikowy #HW121, ex #121. Przy okazji zmiany oznaczeń tabor otrzymał okolicznościowe naklejki związane z obchodami 140-lecia Komunikacji Miejskiej w Krakowie.

Po wyremontowanym torowisku na pl. Centralnym jedzie GT8S #RF325 (ex 3062) na linii 16 w kierunku Mistrzejowic. Mija się z nim trójskład 105Na #HZ718+HZ719+HZ720, czyli ex #492+432+431 jako linia nr 4 do Wzgórz Krzesławickich. 10.06.2015.

Krakowski „rodzynek”, czyli Protram 405N-Kr. Tu jeszcze w dawnym oznaczeniu 4001. Jego obecny numer to HX999. Obok EU8N #3036, czyli teraz #HL425. Pętla Wzgórza Krzesławickie, 25.05.2015.

Wagony N8C-NF oznakowano jako HK451-HK453 i HK462. Taki sam system znakowania (HK4xx) zastosowano dla N8S-NF. Na zdjęciu jeszcze w starym oznaczeniu N8C-NF #3072, czyli obecny #HK452 jako linia nr 2 do pętli Salwator. Końcowy odcinek trasy, ul. Kościuszki. 25.05.2015.

Jedyny Krakowski wagon GT8C, czyli wzbogacony o niskopodłogowy środkowy człon GT8S #3050 to obecny #RF313. Linia nr 3 w stronę Nowego Bieżanowa, ul. Pawia. 20.12.2014.

Bombardier NGT6 #2022 jako jadąca objazdem linia 8 do Bronowic Małych. Teraz to #RP622. Ulica Basztowa, 30.05.2015.

Tramino jeszcze raz

Wracam do tematu Solarisa Tramino testowanego w Krakowie. Tu link do wcześniejszego wpisu na ten temat. Mimo wielkich chęci, przez pierwsze dni jego kursowania po mieście (linia nr 1) nie udało mi się go sfotografować, ani odbyć obowiązkowej przejażdżki „zaliczeniowej”. Jak na ironię wagon ten widziałem codziennie. Okazja do udokumentowania Tramino nadarzyła się dopiero w sobotę 28 lutego 2015. Wówczas #451 kursował w takcie co dwie godziny z danej pętli, czyli np. o 13:06, 15:06 ze Wzgórz Krzesławickich i o 14:10, 16:10 z Salwatora.

Coś, co od kilku lat jest standardem w Poznaniu, w Krakowie wywoływało wielkie zdziwienie. Ludzie, których Tramino mijało przyglądali się zaskoczeni, rozmawiali na temat przejeżdżającego obok pojazdu. Szczególnie było to zauważalne w rejonie Nowej Huty. Wprawdzie na linii nr 14 (Bronowice - Mistrzejowice) docierają tam Bombardiery NGT8, ale na odcinku rondo Kocmyrzowskie - Wzgórza Krzesławickie kursują tylko starocie (EU8N niby nowe, ale na bazie starych wiedeńskich wagonów). Kiedyś było inaczej - artykuł o zabraniu nowoczesnego taboru ze Wzgórz Krzesławickich pod tym linkiem. 

Na pętli Wzgórza Krzesławickie zainteresowanie pasażerów testowanym wagonem było tak duże, że nawet część z nich robiła zdjęcia telefonami (samego pojazdu lub kogoś bliskiego na jego tle). Wyglądało to dość ciekawie. Atmosferę niesamowitości przyjazdu Tramino na Wzgórza Krzesławickie potęgował bardzo krótki postój tramwaju na pętli. Niespełna 10 minut lub mniej. Zniecierpliwieni pasażerowie czekali i nagle pojawiał się nowoczesny pojazd.

 Tramino wjeżdża na pętlę Wzgórza Krzesławickie. Za płotem po lewej stronie jeszcze kilka lat temu leżał tor linii kolejowej do Kocmyrzowa. Jego ostatni fragment pozostał kawałek dalej, na przejeździe drogowym.

Tramino na przystanku dla wysiadających. Za chwilę otworzą się drzwi.

 

Nadal na przystanku dla wysiadających, ale już bez pasażerów. Na tablicy kierunkowej relacja powrotna, czyli na Salwator. Warto zwrócić uwagę na element, którego w Poznaniu nie było, naklejka z jamnikiem w krakowskiej czapce.

 Tramino zawraca na pętli Wzgórza Krzesławickie. Ostatni raz w ruchu liniowym niskopodłogowy tramwaj pojawił się w tym miejscu 2 listopada 2014, na dodatkowej linii cmentarnej nr 85.

Poznański tester podstawia się na przystanek początkowy pętli Wzgórza Krzesławickie. Oprócz mnie zdjęcia robiły także inne osoby. Profesjonalnie i amatorsko (telefonami).

Wsiadanie czas zacząć. Chciałem zrobić jeszcze jedno zdjęcie bez pasażerów, ale niestety nie udało mi się - rozpoczęła się sesja fotograficzna, czyli pozowanie na tle Tramino. Czekać na jej koniec nie mogłem, bo zamierzałem jechać testerem.

Zachwyt pasażerów nad Tramino trwał także w trakcie jazdy. W rejonie pętli Wzgórza Krzesławickie praktycznie wszystkie osoby siedzące w moim rejonie rozmawiały na ten temat. Nie ma się jednak czemu dziwić. Przeskok technologiczny miedzy składem E1+C3, a szynowym Solarisem jest ogromny. Pierwsza podróż nowoczesnym, współczesnym wagonem może więc szokować. Na linii nr 1 całkowicie niskopodłogowy tramwaj nigdy się nie pojawiał (pomijam jednodniowy epizod z okazji bodajże Tygodnia Zrównoważonego Transportu, wówczas na „jedynce” kursowały Bombardiery NGT6, było to wiele lat temu).

Wnętrze testowanego tramwaju. Na wyświetlaczach prezentowano filmiki promujące szynowego Solarisa.

Solaris Tramino na pętli Salwator.

 Przystanki dla wsiadających pętli Salwator. Obok Tramino stała obsługa linii nr 2, wagony N8C-NF. Na górnym zdjęciu #3071, a na dolnym #3073.

 Na większości krakowskich przystanków tramwajowych są ustawione elektroniczne tablice informacyjne. Po naciśnięciu żółtego guzika usłyszymy komunikat głosowy o najbliższych odjazdach. Na wprost zabytkowy klasztor Norbertanek.

Tramino wygina się opuszczając pętlę Salwator. Kolejny kurs do Wzgórz Krzesławickich rozpoczęty.

Po prezentacji fotograficznej zapraszam na film. Nakręcony również 28 lutego. Początkowa część to wjazd wagonu na pętlę Wzgórza Krzesławickie. Przy okazji warto zwrócić uwagę, jak tramwaj pięknie buja się na nierównym torowisku, które i tak w tym miejscu nie należy do najgorszych. Następnie tester zawraca na pętli. Później zobaczycie wnętrze w trakcie jazdy. Wypełnione pasażerami tuż za Wzgórzami Krzesławickimi i prawie puste przed Salwatorem. Warto zwrócić uwagę na komunikat głosowy. Standardowo w Krakowie podziękowanie za wspólną podróż kończy się podaniem nazwy przewoźnika. W tym wypadku tę część usunięto. Na koniec Tramino odjeżdża z Salwatora:

  

Nowy model tramwaju w Krakowie

Od marca 2014 po Krakowie jeździ nowy model tramwaju, czyli N8C-NF. Twór wykonany w warsztatach MPK Kraków. Dokładniej to dość dogłębna modernizacja wagonu MAN N8S-NF o numerze taborowym 3071. Wcześniej dwukierunkowy pojazd jest już zwykłym tramwajem. Jedną z kabin usunięto, likwidując także drzwi po lewej stronie. Inne widoczne różnice to nowe ściany czołowe, zmienione płaty drzwi. Brak wysuwanych dodatkowych stopni, które były cechą charakterystyczną N8S-NF, jednocześnie spowalniającą obsługę przystanków (drzwi otwierały się dopiero po wysunięciu stopnia). Odmienione zostało także wnętrze tramwaju. Jego sufit został zunifikowany z najnowszymi Bombardierami NGT8. Przyznam, że ten element najbardziej mi się spodobał. Bardzo dodaje nowoczesności, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że pojazd powstał w 1976 roku. Po modernizacji w tramwaju jest mniej miejsc siedzących – przeważają pojedyncze, a pierwotnie po jednej stronie pojazdu były wyłącznie podwójne (ustawione na przeciw siebie, czyli „czwórki”).

Stałym przydziałem N8C-NF #3071 (ex 3001, exex 3301) jest króciutka linia nr 2 łącząca Salwator z Cmentarzem Rakowickim. Niedawno dołączył do niego następny tak zmodernizowany wagon, czyli #3072. Docelowo w ten sposób odmienione zostaną wszystkie krakowskie N8S-NF.

N8C-NF #3071 jako linia nr 2 na pętli Salwator. 18.04.2014.

 N8C-NF #3071, a obok E1+C3 #116+576 jako linia nr 1. Pętla Salwator, 18.04.2014.

 N8C-NF #3071, wnętrze. Sufit niczym w NGT8. 18.04.2014.

  

N8C-NF #3072 na ul. Basztowej. Linia nr 2 w stronę Cmentarza Rakowickiego. 10.05.2014.

Pod oznaczeniem N8C-NF kryje się jeszcze jeden wagon. To opisywany już w Blogu Transportowym N8S #3066. Tu pisałem o jego planowanej modernizacji. Ze względu na wysokie koszty zrezygnowano z niej, ale w końcu została wykonana. Wrocławski Protram przebudował ten pojazd już w roku 2012. Oznaczony teraz jako #3082 wagon różni się od wykonanych w Krakowie N8C-NF. Jego główną cechą charakterystyczną  jest pozostawiona dwukierunkowość. Ma także stare drzwi i wysuwane stopnie.

N8C-NF #3082, czyli dawny #3066 jako linia nr 2 w stronę pętli Salwator. Przystanek Teatr Bagatela na ul. Dunajewskiego. 1.06.2014.

Tak N8S prezentował się w ruchu 28 lipca 2008. Czasowa linia 72 przed końcowo-początkowym przystankiem Aleja Pokoju. Wagon z pierwszym krakowskim numerem 3304:

 

Tramwajem na Czerwone Maki

Wracam do tematu nowej linii tramwajowej w Krakowie, czyli trasy do pętli Czerwone Maki. W lipcu pisałem, że planuje się jej otwarcie już we wrześniu 2012. Jednak termin ten „trochę” się przesunął. Oficjalne otwarcie nowego odcinka nastąpiło dopiero w piątek 16 listopada. Dzień później do Czerwonych Maków zaczęły docierać ogólnodostępne tramwaje. Łącznie cztery linie, czyli nr 11 (Czerwone Maki – Łagiewniki, częstotliwość kursów co 20 minut od poniedziałku do soboty), 18 (Czerwone Maki – Krowodrza Górka, co 10 minut w dni robocze i co 20 w soboty i święta), 23 (Czerwone Maki – Nowy Bieżanów, co 20 minut codziennie) i 52 (Czerwone Maki – Os. Piastów). Ta ostatnia to dość ciekawy przypadek, bo w godzinach szczytu dni roboczych kursuje co 5 minut. Takiej wysokiej częstotliwości w Krakowie nie było już od wielu lat (od 17 listopada tak często kursuje także linia nr 50), jeżeli kiedykolwiek była (obstawiam, że z taką częstotliwością jeździły krakowskie tramwaje w latach 70-tych i 80-tych, ale to tylko moje gdybanie, bo tu wówczas nie mieszkałem). Po szczycie obsługujące dodatkowe brygady tramwaje (ex wiedeńskie składy E1+C3) zjeżdżają na pętlę Bieńczyce, która już dawno nie była wykorzystywana w ruchu liniowym. Wtedy częstość spada do 10 minut. Tak linia 52 kursuje także przez kilka godzin w sobotę, a potem i w święta już co 20 minut.

Poniżej kilka zdjęć z Czerwonych Maków.

Ogólny widok na pętlę, na której trasę kończą i zaczynają także autobusy. Po lewej dwa tramwajowe perony dla wysiadających, a po prawej stanowiska autobusowe. 

Obok pętli autobusowo-tramwajowej zlokalizowano parking w systemie Park & Ride. Zdjęcie wykonane w sobotnie popołudnie - jak widać nie cieszył się on wówczas zbyt wielkim powodzeniem. Asfalt widoczny w prawej dolnej części zdjęcia to droga dojazdowa do stanowisk autobusowych.

Budynek dworcowy, w którym oprócz pomieszczeń dla kierowców i motorniczych zlokalizowano także poczekalnię dla pasażerów oraz ogólnodostępne toalety (płatne po 2 zł).

 Na nową pętlę Czerwone Maki docierają różne typy wagonów. Linię 23 obsługują wagony Duewag GT8S sprowadzone z Dusseldorfu. Po prawej odjeżdża skład E1+C3 na linii 52.

 Linię nr 11 z Małego Płaszowa obsługują wagony EU8N, czyli zmodernizowany dawny tabor wiedeńskiego metra.

Na linii 18 do pętli Czerwone Maki przyjeżdżają wagony NGT6. Tu pojazd nr 2002 z 1999 roku.

Perony dla wysiadających. Nawet w sobotę panuje tam dość spory ruch. Stoją EU8N i zmodernizowany E1+C3, a odjeżdża NGT6. 

Zmodernizowany skład wiedeński E1+C3 nr 115+575. Ten typ wagonów to stała obsługa linii 52 z Osiedla Piastów. 

Niektóre z obsługujących linię nr 52 wagonów E1 jeździły kiedyś solo. Tak było z prezentowanym na zdjęciu #138, do którego w roku 2011 doczepiono C3 #598 (ex 577). 

 Duewag GT8S #3064 na linii 23 wjeżdża na pętlę Czerwone Maki. To screen z zamieszczonego poniżej filmu.

Obok przystanku dla wsiadających znajduje się tor odstawczy, czyli tzw. żeberko. Stoi na nim GT6 #188 w oznakowaniu linii 23. Nie był to jednak kurs liniowy, tylko specjalny przejazd związany z zakończeniem eksploatacji tego typu wagonów w Krakowie. Linia nr 23 była ostatnią, na której kursowały GT6. Pełna relacja z pożegnania tych wagonów w jednym z kolejnych wpisów.

Poniżej krótki filmik pokazujący dwa tramwaje wjeżdżające na pętlę Czerwone Maki: 

Nazwa Czerwone Maki niestety niezbyt dobrze określa lokalizację tej pętli. Szczególnie w początkowym okresie jej funkcjonowania mieszkańcy nie wiedzieli, gdzie to jest. Często słyszałem dyskusje, wręcz narzekania, że pętla ta nie nazywa się np. Ruczaj, tylko tak dziwnie, bez kojarzenia z nazwą osiedla. Podobne głosy krytyki pewnie pojawiałyby się, gdyby pozostała pierwotnie planowana nazwa, czyli Kampus UJ.

Pisząc o otwarciu linii na Czerwone Maki warto jeszcze powrócić do wcześniej funkcjonującego fragmentu tej trasy. Kończył się on na końcówce Ruczaj, na którą ze względu na brak pętli docierały wyłącznie wagony dwukierunkowe. Kończyły tam trasę dwie linie: 12 (Ruczaj – Wieczysta) i 18 (Ruczaj – Cichy Kącik). Uruchomiono je 30 grudnia 2011 roku. Były to działania bardzo pospieszne, o czym świadczył teren wokół torowiska, czy samej końcówki. Wciąż plac budowy – niewykończone elementy i wszechobecne błoto. Tak to wyglądało:

Końcówka Ruczaj. Wagon N8S-NF #3011 zmienia kierunek jazdy. Dalszego odcinka trasy - do Czerwonych Maków - jeszcze nie ma. Stoi tylko kilka słupów trakcyjnych. Obok torowiska i przystanków zalega błoto. 6.01.2012.

 Widok na przystanki dla wysiadających (po lewej) i wsiadających końcówki Ruczaj. 6.01.2012.

 Końcówka Ruczaj - widok zza zwałów zalegającej obok ziemi. 21.01.2012.

Obsługujący linię nr 12 wagon N8S-NF #3004. W trakcie zmiany kierunku jazdy i na przystanku dla wsiadających końcówki Ruczaj. Wagon wyróżnia się wśród innych krakowskich N8S charakterystycznymi ścianami czołowymi. 21.01.2012.