Autobusami po Costa del Sol

Niedawno pisałem o kolei łączącej hiszpańską Malagę z nadmorskimi kurortami Costa del Sol (link). Teraz zapraszam do lektury materiału o tamtejszej podmiejskiej komunikacji autobusowej. Jest ona zarządzana przez Regionalne Konsorcjum Transportu Metropolitalnego Obszaru Malaga (Consorcio de Transporte Metropolitano del Área de Málaga), które wraz z konsorcjami z innych dużych miast tworzy sieć autobusową w całej Andaluzji. Jeżdżą po niej autobusy prywatnych przewoźników, których cechą charakterystyczną jest ujednolicone malowanie i wyraźna informacja (napis), że to Transportes Públicos de Andalucía (Transport Publiczny Andaluzji). Łącznie w Andaluzji funkcjonuje dziewięć takich konsorcjów z siedzibami w miejscowościach: Almería, Bahía de Cadíz, Campo de Gibraltar, Córdoba (Kordoba), Granada, Huelva, Jaén, Málaga i Sevilla.

Wszystkie zarządzane przez Consorcio de Transporte Metropolitano del Área de Málaga linie autobusowe mają oznaczenia cyfrowe poprzedzone literą „M”, np. M-110 w relacji Málaga - Benalmádena Costa. Tras jest kilkadziesiąt, krótszych i dłuższych, o bardzo zróżnicowanej częstotliwości kursowania (np. dwa razy na dzień dla linii nr M-520 w relacji Mijas Pueblo - Cala de Mijas i co 15 minut dla M-110). Najwięcej linii obsługuje Grupa Avanza, a dokładniej należąca do niej firma Portillo, która kursuje także na trasach łączących rejon Malagi z innymi częściami Andaluzji (są one włączone w system numeracji M-xxx).

Podstawowa linia autobusowa Obszaru Malaga to wspomniana powyżej M-110 z Benalmadeny do Malagi przez Torremolinos. Jej trasa na długim odcinku przebiega bezpośrednio przy linii brzegowej, pośród licznych hoteli. W związku z tym jest bardzo popularna. Obsługuje ją głównie tabor klasy mega, czyli przegubowce i pojazdy 15-metrowe.

Tak malowane są autobusy komunikacji podmiejskiej na terenie całej Andaluzji. Oprócz obowiązkowego układu kolorów, znajdują się na nich napisy Consorcio de Transporte Metropolitano del Área de Málaga w części przedniej oraz Transportes Públicos de Andalucía w części tylnej. Ten pojazd należy do Grupy Avanza. To Sunsundegui Astral w wersji trójosiowej, 15-metrowej. Nr taborowy 5767. Pojazd najprawdopodobniej obsługuje linię M-110. Benalmadena, przystanek w rejonie portu jachtowego. 12.06.2017.

Linia M-110 jest alternatywą dla kolejowej trasy C1, z którą pokrywa się w kilku miejscach, szczególnie na odcinku w rejonie Malagi. Cena za przejazd jest korzystniejsza, bo bilet (Benalmadena – Malaga) kosztuje tylko 1,65 euro (na kolejkę 2,70 euro). Z turystycznego punktu widzenia linia autobusowa jest ciekawsza – więcej zobaczymy (pociąg głównie jedzie pod ziemią). Jednak przejazd nią trwa znacznie dłużej. Do podmiejskiego dworca autobusowego Málaga Muelle Heredia (obok dworca morskiego i w pobliżu starego miasta) jedzie się godzinę (kolejką z Benalmadeny do centrum Malagi tylko 30 minut), niekiedy dłużej. Linia M-110 po prostu strasznie się wlecze. Przystanków jest bardzo dużo i na większości z nich autobus stoi nawet po kilka minut. Powód to wsiadanie przednimi drzwiami i sprzedaż biletów przez kierowcę. Pasażerowie posiadający bilety miesięczne także muszą mieć bilet papierowy, co również spowalnia proces wsiadania. Aby go otrzymać przykładają kartę do czytnika, który drukuje potwierdzenie.

Kierowcy nie sprzedają biletów jedynie na dużych pętlach – dworcach. Tak jest np. na dworcu Málaga Muelle Heredia, gdzie znajduje się kasa. Tam prowadzący (lub prowadzące) przed wpuszczeniem na pokład autobusu stają się konduktorami i sprawdzają, czy na pewno zapłaciliśmy za przejazd.

Dworzec autobusowy Málaga Muelle Heredia. Przegubowa Castrosua Magnus.E #5829 właśnie zakończyła kurs linii M-110 z Benalmadeny. Po krótkiej przerwie wyruszy w drogę powrotną. 11.06.2017.

W takie kasy fiskalne wyposażone są autobusy obsługujące komunikację lokalną w Andaluzji. Drukuje ona bilety wybrane na panelu przez kierowcę lub po przyłożeniu karty elektronicznej przez pasażera. Przykładowe urządzenie na pokładzie autobusu Tata Hispano Intea, który oczekuje jako linia M-110 na odjazd z dworca Muelle Heredia w Maladze. 11.06.2017.

Tak wygląda bilet autobusowy wydrukowany w identycznej, jak prezentowana powyżej kasie fiskalnej. Początkowo zapis był dobrej jakości, ale niestety nim utrwaliłem go fotograficznie, wysokie temperatury Hiszpanii zrobiły swoje. Na bilecie znajdziemy między innymi informację o organizatorze lokalnej komunikacji (Consorcio de Transporte Metropolitano del Área de Málaga), datę i godzinę wydruku (11.06.2017 o 10:20), numerze autobusu (#5829, Castrosua Magnus.E) i linii (M-110), a także o strefie taryfowej, cenie (1,65 euro) oraz o przystankach granicznych (należy wysiąść na lub pomiędzy przystankami Puerto Marina i Málaga Muelle Heredia - końcowy). Niestety brak podanych kilometrów.

Bilet autobusowy kupiony w kasie. Relacja z miejscowości Fuengirola do Banalmadeny (nie ma jej nadrukowanej), linia 120, cena 1,65 euro. Kupiony 17.06.2017 o 12:38, czyli na 7 minut przed odjazdem najbliższego autobusu (12:45). Przedarcie wykonał sprawdzający bilety kierowca. Na górze nazwa przewoźnika: Portillo.

Drugą ważną linią jest po części pokrywająca się z M-110 trasa M-120 w relacji Torremolinos – Fuengirola. Łączy ona dwa duże ośrodki turystyczne, ale kursuje z mniejszą częstotliwością. Podstawowy takt to 30 minut, a jej obsługa to również tabor mega.

Osoby chcące podróżować publicznym autobusem z Fuengiroli dalej, mogą się przesiąść do linii M-220 kursującej w relacji Fuengirola – Marbella. Częstotliwość także co 30 minut.

Consorcio de Transporte Metropolitano del Área de Málaga zapewnia również komunikację miejską w mniejszych miejscowościach. Przykładowo linia M-126 łącząca Torremolinos z Benalmadeną w tej drugiej miejscowości objeżdża boczne osiedla.

Rozkład jazdy linii M-110. Tabliczka przystankowa zawieszona na przystanku „Antonio Machado”.

Rozkład jazdy kursującej z mniejszą częstotliwością linii M-120. Tabliczka przystankowa. Podane godziny nie dotyczą danego przystanku, lecz początkowych. Tak samo w przypadku powyższego rozkładu linii M-110. Pasażer musi sam obliczyć, o której godzinie przyjedzie jego pojazd.

15-metrowa wersja autobusu Tata Hispano Intea #5780 na przystanku „Antonio Machado” w Benalmadenie. Końcowy odcinek trasy M-110. Z przodu widoczna nazwa przewoźnika - Portillo, a pod nią informacja, że firma ta należy do Grupy Avanza. 11.06.2017.

Diabelski młyn w Maladze. Element charakterystyczny ułatwiający znajdowanie poszukiwanej lokalizacji. Tuż przy nim znajduje się podmiejski dworzec autobusowy Málaga Muelle Heredia oraz terminal promowy. 16.06.2017.

Tabor kursujący na podmiejskich liniach autobusowych Obszaru Malaga jest bardzo ciekawy, a dla przybysza z Europy Środkowej wyjątkowo egzotyczny. Dokładniej omówię go w dalszej części materiału. Tu link.

Pegaso polewaczka

Ponownie zapraszam do Hiszpanii, do regionu Costa del Sol. Rejonu słynącego z pięknych, ciągnących się kilometrami plaż oraz z niezwykłej, egzotycznej roślinności. Palmy, krzewy, kwiaty są wszędzie, także na pasach  rozdzielających jezdnie. Ze względu na letni brak opadów deszczu i wysokie temperatury, konieczne jest podlewanie tej „drogowej roślinności”.

Takiego podlewania byłem świadkiem w miejscowości Benalmádena (popularny kurort na Costa del Sol). Używano do tego celu cysterny – polewaczki. Do zbiornika podłączono długi wąż (szlauch), którym idący przed samochodem pracownik nawadniał zieleniec.

Wyglądało to dość ciekawie. Zwłaszcza, że polewaczka była kultowej i niestety już nieistniejącej hiszpańskiej marki Pegaso. Pod tą nazwą wytwarzano samochody osobowe, ciężarówki i autobusy. To Pegaso EuroCargo, czyli Iveco EuroCargo, które powstało w fabryce Pegaso (w roku 1990 Iveco przejęło Pegaso).

Pegaso EuroCargo polewaczka na Av. Antonio Machado w hiszpańskim kurorcie Benalmádena. Idzie przed nią pracownik podlewający międzyjezdniową roślinność. Co ciekawe, na widocznych palmach mają gniazda papugi. Rejon Malagi i Benalmádeny jest jedynym miejscem w Europie, w którym te ptaki żyją na wolności. Jest ich bardzo dużo i wciąż zwracają na siebie uwagę - pięknym zielonym kolorem i dość głośnym zachowaniem. 16.06.2017.

Prezentowana polewaczka należy do firmy FCC, która zajmuje się pielęgnowaniem roślinności także w sąsiednich miejscowościach.

Nowe elektryczne Solarisy już w Krakowie

Na temat elektrycznych autobusów kursujących po Krakowie co jakiś czas publikuję różne wpisy. Ostatnio np. informowałem o podpisaniu umowy na zakup 20 elektrobusów Solarisa (tu link). Było to w październiku 2016.

Pierwsze z nowych „elektryków” już są w stolicy Małopolski i odbywają jazdy testowe. Można je zobaczyć np. na Alei Trzech Wieszczów. Na dwa egzemplarze natrafiłem tam w czwartek 13 lipca 2017. Pojazdy jechały w około 5 minutowych odstępach, zatrzymując się na przystankach (jednak bez przewozu pasażerów). Ponieważ pojawienie się tych elektrobusów było dla mnie wielkim zaskoczeniem, niestety nie zdążyłem wyjąć aparatu fotograficznego. Dlatego prezentuję tylko zdjęcie jednego, odjeżdżającego pojazdu.

Co ciekawe, autobusy posiadały niemieckie tablice rejestracyjne. Łącznie do Krakowa ma trafić siedemnaście egzemplarzy modelu Urbino 12 electric oraz trzy Urbino 18 electric.

Dreamlinerem z Krakowa do Chicago

Boeingi 787, czyli Dreamlinery na lotnisku w podkrakowskich Balicach nie pojawiały się zbyt często. Na temat odbywających się tam lotów ćwiczebnych pisałem w styczniu 2013 (tu link). Potem maszyny te przylatywały tylko okazyjnie, np. w związku z przekierowaniem z Okęcia (mgła). W lipcu 2016 jeden z Dreamlinerów (SP-LRA) miał swój udział w Światowych Dniach Młodzieży, przewożąc uczestniczącego w nich papieża z Polski do Włoch.

Od 3 lipca 2017 (poniedziałek) jest już inaczej. Boeingi 787 w Balicach lądują regularnie, rozkładowo. Zaczęły długo wyczekiwaną obsługę połączenia do USA. Powróciło ono po prawie 7 letniej przerwie, wówczas realizowane przez Boeingi 767.

Maszyną inaugurującą nowe połączenie był samolot o rejestracji SP-LRD. To Boeing 787-8 z 2013 roku. Czwarty Dreamliner w barwach LOT-u. W podróż, której częścią było lądowanie w Krakowie wyruszył on już dzień wcześniej, w niedzielę 2 lipca 2017. Wówczas, po godzinie 14:00 wystartował z Okęcia w rejs nr LO01 do Chicago. Trwał on 9 godzin i 19 minut. Dalszy etap to historyczny, pierwszy lot nr LO10 relacji Chicago – Kraków. Czas rzeczywisty 8 godzin i 14 minut. W porcie docelowym na samolot czekali dygnitarze (w tym Minister Infrastruktury i Budownictwa), którzy oficjalnie otworzyli nowe połączenie. Na płycie lotniska SP-LRD przywitano tradycyjnym salutem wodnym.

Pierwszy rejsowy przylot Dreamlinera z USA do Krakowa obserwowali także liczni miłośnicy lotnictwa. Nie każdy zainteresowany mógł jednak dotrzeć do Balic. Idealnym rozwiązaniem było wówczas skorzystania z radaru lotniczego, czyli z portalu Flightradar24 (link). Dzięki niemu można było na bieżąco sprawdzać, gdzie właśnie znajduje się maszyna wykonująca lot nr LO10.

Boeing nr SP-LRD już leci nad Polską, zbliżając się do Bolesławca. Screen strony Flightradar24.

Dziesięć minut później lot nr LO10 zbliżał się do Opola. Screen strony Flightradar24.

Flightradar24 ma teraz dodatkową funkcję, która pozwala zobaczyć prezentowany lot w wersji 3D. Rysunek samolotu jest prezentowany nad przesuwającym się obrazem lotniczym. Bardzo ciekawa opcja, dzięki której można jeszcze dokładniej śledzić trasę danej maszyny. W taki sposób pokazano także pierwszy lot Dreamlinera z Chicago do Krakowa.

Pierwszy lot LO10 widziany z góry. Dreamliner nr SP-LRD w rejonie Strzelec Opolskich. Screen strony Flightradar24.

Już za Katowicami. Cel podróży coraz bliżej. Screen strony Flightradar24.

Maszyna leci coraz niżej. Teraz szczegóły terenu są znacznie dokładniejsze. Jest już przy Krakowie. Screen strony Flightradar24.

Przelot Dreamlinera nad Krakowem robił wrażenie. Nawet przypadkowi obserwatorzy zauważali, że to znacznie większa maszyna. Kiedy samolot był już nad lotniskiem, stało się coś dziwnego – nie wylądował. Nisko przeleciał obok pasa startowego i zaczął się wznosić. Dlaczego? Przyznam, że nie wiem. Być może był to element inauguracji nowego połączenia, takie przywitanie się. SP-LRD ponownie przeleciał nad Krakowem.

Nie wylądował. Lot nr LO10 odlatuje, aby ponownie podejść do lądowania. Screen strony Flightradar24.

Drugi przelot nad Krakowem. SP-LRD utrwalony w rejonie ul. Obrońców Krzyża. 3.07.2017.

Drugie podejście. Tym razem wylądował. Screen strony Flightradar24.

Pierwszy lot z Chicago przywitano salutem wodnym. Źródło Twitter, screen oficjalnego konta Krakow Airport.

Pierwszych pasażerów z Krakowa do Chicago SP-LRD zabrał z dość sporym opóźnieniem. Był to lot nr LO9. Potem Boeing ten obsłużył lot LO2 relacji Chicago – Warszawa, kończąc tę bez wątpienia historyczną podróż.

Połączenie Kraków - Chicago jest realizowane w każdy poniedziałek. W lipcu lot LO10 przylatuje do podkrakowskich Balic rozkładowo o godzinie 9:45 (wylot z Chicago o 17:25 czasu miejscowego). Natomiast od 7 sierpnia 2017 do 23 października 2017 planowe lądowanie przewidziano na 8:55 (wylot z Chicago o 16:35 czasu miejscowego). Pory odlotów dla okresu 3.07 – 23.10.2017 są stałe, czyli o godzinie 11:50 (przylot do Chicago o 14:50 czasu miejscowego).

Co ciekawe, Dreamliner realizujący jako pierwszy nowe połączenie z USA powrócił do Krakowa niecały tydzień po jego inauguracji. W dodatku obsługując lot, na którym obecność tak dużej maszyny była totalnym zaskoczeniem. Stało się to w niedzielę 9 lipca 2017, a maszyna SP-LRD przyleciała w relacji Warszawa – Kraków – Warszawa (loty nr LO3905 i LO3906).

Gwiazda pierwszego lotu Chicago - Kraków - Chicago, czyli Dreamliner o rejestracji SP-LRD. Niespodziewana wizyta w Balicach w trakcie obsługi relacji Warszawa - Kraków - Warszawa. 9.07.2017.

Kiedy SP-LRD niespodziewanie obsługiwał rejs do i z Krakowa, w podróż do Chicago, a później do Krakowa szykował się pierwszy polski Dreamliner, czyli maszyna o rejestracji SP-LRA.

Natomiast SP-LRD po powrocie z Krakowa obsłużył parę lotów nr LO26 i LO27 z Warszawy do i z Nowego Jorku.

Krakowski Konstal 102Na już po remoncie

25 czerwca 2017 kolejny sezon rozpoczęła Krakowska Linia Muzealna. Wówczas na ulice stolicy Małopolski wyruszyły zabytkowe tramwaje i autobusy. Te pierwsze będą pojawiać się regularnie w wakacyjne niedziele i święta (także we wrześniu), a te drugie tylko w kilka wybranych dni. Do obsługi historycznych tras wyznaczono tabor znany już z wcześniejszych lat oraz pojawiający się premierowo.

Jeden z pojazdów powrócił do obsługi linii po dłuższej przerwie. To wagon Konstal 102Na #210. Rocznik 1970. Była to jego premiera liniowa po przeprowadzonym remoncie, związanym także z pewnymi zmianami dotyczącymi dostosowania do historycznych realiów (np. likwidacja guzików do otwierania drzwi przez pasażerów).

Przez dłuższy czas Konstal 102Na #210 nie wyjeżdżał na miasto. W trakcie dnia otwartego z okazji 50-lecia zajezdni tramwajowej w Nowej Hucie wyglądał bardzo źle. 28.11.2015.

„Stodwójka” ponowne rozpoczęła obsługę muzealnej linii 0 w niedzielę, 2 lipca 2017. Trasa ta kursuje w dwóch relacjach: do Cichego Kącika i do Kopca Wandy. Początek w obu wariantach na przystanku „Dajwór” przy ul. św. Wawrzyńca. Wagon #210 jeździł do tej drugiej pętli. Razem z żoną udokumentowaliśmy go w trakcie realizacji pierwszego zadania, czyli o 11:30. Zgodnie z rozkładem jazdy do Kopca Wandy miał on dotrzeć na godzinę 12:09. Niestety pogoda nie była wakacyjna – deszcz i dość chłodny wiatr.

Konstal #210 na ul. św. Wawrzyńca, przed rozpoczęciem pierwszego kursu do Kopca Wandy. 2.07.2017.

Kierunkowskaz już miga - „stodwójka” rusza do Nowej Huty, a w tle pojawia się skład obsługujący relację do Cichego Kącika.

Błyszczący świeżym lakierem przegubowiec wyjeżdża z ul. św. Wawrzyńca w Starowiślną.

Dziesięć minut później, o 11:40 pierwszy kurs rozpoczynała linia 0 w wariancie do Cichego Kącika. Był to skład SN2+PN2 #87+530 z 1938 roku. Planowany przyjazd na przystanek końcowy o godzinie 12:03.

Drugi tego dnia muzealny tramwaj, czyli Sanok SN2+PN2. Przystanek początkowy linii nr 0 na ul. św. Wawrzyńca. 2.07.2017.

Linia 0 do Cichego Kącika właśnie rozpoczęła pierwszy kurs.

Tak historyczne wagony 2 lipca 2017 prezentowały się w ruchu. Nagrałem je w trakcie odjazdu z przystanku początkowego „Dajwór” na ul. św. Wawrzyńca. Jako pierwszy jedzie „wielki powrót”, czyli #210, później rusza #87+530.

Niestety w związku z problemami technicznymi prezentowane tramwaje nie obsłużyły wszystkich przewidzianych dla nich kursów linii 0. Musiały zostać zastąpione innymi historycznymi pojazdami.

Koleją podmiejską do Malagi

Malaga to liczące blisko 600 tysięcy mieszkańców hiszpańskie miasto położone w Andaluzji, w popularnym wśród turystów regionie Costa del Sol („Wybrzeże Słońca”) – nad Morzem Alborańskim (zachodnia część Morza Środziemnego). W jego sąsiedztwie znajdują się popularne kurorty, takie jak np. Torremolinos, Fuengirola, czy Benalmádena. Dojazd z nich do Malagi transportem publicznym jest bardzo dobrze zorganizowany. Zarówno pociągiem, jak i autobusem. W tym wpisie omówię ten pierwszy środek transportu.

Kolej podmiejska docierająca do Malagi nosi nazwę Cercanías Málaga (nazwą Cercanías określane są także koleje dojazdowe w innych hiszpańskich miastach, np. Cercanías Sevilla w Sewilli) i składa się z dwóch linii: C1 i C2. Obsługuje je hiszpański narodowy przewoźnik RENFE (Red Nacional de los Ferrocarriles Españoles).

Fuengirolę z Malagą przez Benalmádenę i Torremolinos łączy linia oznaczona jako C1, której trasa jest wyznaczona stacjami Fuengirola i Málaga-Centro Alameda. Numer linii może być w pewien sposób mylący – wbrew pozorom nie jest to system komunikacji miejskiej Malagi. Oznaczenia C1, C2 itd. hiszpańskie koleje stosują również na innych trasach podmiejskich Cercanías. Przykładowo linie C1 i C2 kursują także w Sewilli. Takimi samymi symbolami oznaczone są autobusowe linie okrężne w Maladze (tzw. Circulary). W mieście tym mamy zatem trasy C1 i C2 obsługiwane przez kolej, jak i miejskie autobusy.

Wejście na większość peronów kolei podmiejskiej możliwe jest wyłącznie po skasowaniu biletu, który wówczas otwiera bramkę. Tu warto zwrócić uwagę na fakt, że bilet po włożeniu w szczelinę kasownika jest przez niego wciągany i po nadrukowaniu wysuwany w innym otworze – na górze. Przy opuszczaniu stacji Cercanías również należy użyć biletu do otwarcia bramki. Wprowadzenie takiego rozwiązania skutecznie eliminuje z pociągów tzw. element niepożądany, czyli różnego rodzaju gapowiczów.

Bilety na kolej podmiejską bez problemu kupimy w ustawionych przy wejściach na jej przystanki automatach RENFE. Można w nich płacić gotówką (monety i banknoty) oraz kartami płatniczymi. Taryfa Cercanías Malaga podzielona jest na kilka stref. Nie musimy jednak ich znać. Na ekranie automatu (menu w różnych językach, polskiego brak) wyświetla się lista przystanków docelowych. Po wybraniu interesującego nas, taryfa zostaje wybrana automatycznie. Przykładowo bilet w relacji Benálmadena-Arroyo de la Miel - Málaga-Centro Alameda kosztuje 2,70 euro. Na większych stacjach funkcjonują także kasy biletowe.

Przykładowy automat biletowy RENFE, w którym kupimy bilety na pociągi Cercanías.

Budynek stacji Benálmadena-Arroyo de la Miel na linii C1. Wejście główne. Tory kolejki przebiegają w zlokalizowanym pod chodnikiem tunelu, dalszy odcinek jest naziemny. 14.06.2017.

Przykładowy bilet RENFE Cercanías Málaga za 2,70 euro. Kupiony w automacie na stacji Málaga-María Zambrano i skasowany 13.06.2017 o godzinie 20:09, ważny przez kolejne dwie godziny, do 22:09.

Inny przykładowy bilet RENFE Cercanías Málaga. Tym razem kupiony i skasowany na stacji Benálmadena-Arroyo de la Miel w Benalmadenie dnia 20.06.2017, o godzinie 8:04. Nadruk o końcu ważności w prawym górnym rogu. Bilety, za które zapłacimy kartą kredytową mają dodatkową adnotację o sieci, która kartę obsługuje (np. Visa).

Standardowa częstotliwość linii C1 to 20 minut, z minimalnymi ograniczeniami w soboty, niedziele i święta oraz w godzinach porannych i wieczornych (wówczas kursuje co 30 – 40 minut). Obsługę trakcyjną zapewniają klimatyzowane elektryczne zespoły trakcyjne Civia produkowane przez różnych producentów. W pociągach wyświetlane są informacje o trasie przejazdu oraz podawane komunikaty głosowe (po hiszpańsku i angielsku).

Druga linia Cercanías, C2, łączy stacje Málaga-Centro Alameda i Alora. Tu częstotliwość kursowania jest znacznie niższa, wynosząca godzinę lub dwie godziny w dni robocze lub tylko dwie godziny w soboty, niedziele i święta. Linię C2 także obsługują ezt typu Civia.

Taki tabor kursuje po sieci Cercanías Málaga. Elektryczny zespół trakcyjny Civia. Tu jako linia C1 odjeżdża ze stacji Benálmadena-Arroyo de la Miel w kierunku Fuengiroli.

Rozkład jazdy linii C1 dla relacji Málaga-Centro Alameda - Fuengirola. Fragment tablicy informacyjnej Cercanías Málaga, sfotografowanej na stacji Benálmadena-Arroyo de la Miel.

Pełny rozkład jazdy linii C2. Fragment tablicy informacyjnej Cercanías Málaga, sfotografowanej na stacji Benálmadena-Arroyo de la Miel, z której linia ta nie korzysta.

Więcej informacji o taborze obsługującym Cercanías Málaga oraz o trasie kolejki wraz z materiałem filmowym w następnym wpisie dotyczącym kolejowego dojazdu do Malagi. Tu link.