Palermo – łódź z uniwersytetu

Od ostatniego wpisu dotyczącego Sycylii minęło już dość sporo czasu. Pora zatem nadrobić zaległości. Wówczas prezentowałem Fiata, model Campagnola (tu link). Udokumentowałem go w Palermo, w tamtejszym porcie. 

Ponownie zapraszam w tamtą lokalizację. Przyznam, że na porcie bardzo się zawiodłem. Z żoną pokonaliśmy dość sporą odległość, aby do niego dotrzeć (przy okazji uciekając z przejścia dla pieszych, na którym mieliśmy zielone światło – tamtejszym kierowcom nie przeszkadzało to w dość szybkiej jeździe, a w dodatku trąbili na nas). Miały być duże statki, a niestety czekał na nas tylko małe jednostki pływające, czyli kutry i jachty. To, co mnie najbardziej interesowało było w części zamkniętej portu. Niestety.

Pośród tych małych jednostek wyróżniała się jedna. Biała z charakterystycznym pomarańczowym pasem. Byłem przekonany, że to straż ochrony wybrzeża. Choć trochę nie pasowały mi gabaryty tej łodzi – zbyt mała. 

Później okazało się, że należy ona do Uniwersytetu w Palermo. Widoczny na burcie napis LEA to skrót od Laboratorio di Ecologia Acquatica, czyli po polsku Laboratorium Ekologii Wodnej. Powstało ono w 1985 roku i obecnie ma siedzibę na Wydziale Nauk o Ziemi i Morzu.

Omawiana łódź badawcza nazywa się Antonino Borzì. Niestety nie ustaliłem, w którym roku powstała. Uniwersytet na swojej stronie podaje, że ma ona parametry techniczne, dzięki którym może działać w skali śródziemnomorskiej. Posiada nowoczesny sprzęt naukowy. 

Uczelnia pisze, że Antonino Borzì jest jednym z najlepiej wyposażonych statków badawczych w regionie Morza Śródziemnego. Zakres badań, do których wykorzystuje się tę łódź jest dość spory. To przede wszystkim działania dotyczące ekologii oraz archeologii. Realizuje także cele komercyjne, np. wsparcie dla prac dotyczących podwodnego układania rurociągów i kabli, czy różnego rodzaju oględzin dotyczących funkcjonowania portów.

Antonino Borzì, czyli Laboratorio di Ecologia Acquatica. Port w Palermo. 7.09.2016.

Za jakiś czas zamieszczę kolejne materiały z tej największej włoskiej wyspy, a jednocześnie największej wyspy Morza Śródziemnego.

Wcześniejsze wpisy dotyczące Sycylii dostępne są pod tym linkiem.

Airbusy A350 dla Fiji Airways i Air France

Wracam do tematu Airbusa A350. Od ostatniego wpisu poświęconemu temu modelowi samolotu minęło już dość sporo czasu (tu link). Maszyny te cały czas są dostarczane kolejnym przewoźnikom. Regularnie informuje o tym producent.

Przykładowo 15 listopada 2019 Airbus opublikował materiał o uroczystym przekazaniu pierwszego z dwóch zamówionych A350 XWB dla linii Fiji Airways. To prowadzący działalność od 1951 roku przewoźnik lotniczy z Fidżi (państwo wyspiarskie położone w południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego). Maszyna ta otrzymała rejestrację DQ-FAI i imię „Island of Viti Levu” na cześć największej wyspy Fidżi. To wersja A350-900.

Fiji Airways stało się zatem pierwszą linią lotniczą z regionu Południowego Pacyfiku, która rozpocznie eksploatację Airbusa A350 XWB. Zarówno DQ-FAI, jak i egzemplarz planowany do dostarczenia nie są własnością przewoźnika z Fidżi. Są wynajmowane od DAE Capital z siedzibą w Dubaju. 

Airbusy A350 XWB będą obsługiwać połączenia z Fidżi, z miejscowości Nadi do USA (Los Angeles) i Australii (Sydney). Opisywana maszyna DQ-FAI w dniu 15 listopada 2019 odbyła pierwszy przelot z Tuluzy do Dubaju. Flightradar nie podaje informacji o dalszych lotach samolotu, zatem do Fidżi jeszcze nie dotarł. Jak później ustaliłem, był on częścią ekspozycji Airbusa na Dubai Airshow 2019.

Wnętrze obu maszyn konfigurowano w układzie dwóch klas, łącznie z 334 miejscami. W tym 33 w klasie biznes i 301 miejsc w klasie ekonomicznej (z tego 39 oznaczonych jako „BULA SPACE” - z dodatkową przestrzenią na nogi).

Airbus A350-900 nr DQ-FAI dla Fiji Airways w Tuluzie. Uroczyste przekazanie maszyny. Przedstawiciele Fidżi również w charakterystycznych strojach ludowych. W garniturach między innymi władze przewoźnika (np. Rajesh Punja - prezes zarządu Fiji Airways) i prokurator generalny i jednocześnie minister odpowiedzialny za lotnictwo cywilne Fidżi (Aiyaz Sayed-Khaiyum). 15.11.2019. Fot. Airbus.

Airbus A350-900 nr DQ-FAI pozuje do zdjęcia już bez oficjeli. Fot. Airbus.

Fragment wnętrza Airbusa A350-900 dla Fiji Airways. Na pierwszym planie, po prawej stronie Rajesh Punja - prezes zarządu Fiji Airways, a obok Andries Viljoen - dyrektor generalny Fiji Airways. Fot. Airbus.

Pierwszy Airbus A350-900 dla linii Fiji Airways odlatuje z Tuluzy do Dubaju. Fot. Airbus.

Pierwszy A350 dla Fidżi prezentowany w trakcie Dubai Airshow 2019. Po lewej transportowy Airbus A400M z Royal Air Force. 17.11.2019. Fot. Airbus.

Detale prezentowanego w Dubaju Airbusa A350-900 z Fiji Airways. Na górnym zdjęciu widać przelatującego Airbusa A330neo, a na środkowym A380. 17.11.2019. Fot. Airbus.

Nieco wcześniej, 27 września pierwszego Airbusa A350 odebrał inny, już nie egzotyczny przewoźnik - Air France. To maszyna o rejestracji F-HTYA. Otrzymała imię „Toulouse”.

Samolot obecnie obsługuje rejsy z Paryża. W połowie listopada 2019 latał stamtąd regularnie do Toronto. Zdarzył mu się także przelot do Bamako – stolica Mali.

W listopadzie do opisywanego samolotu dołączył drugi Airbus A350-900. Oznaczono go jako F-HTYB i nadano imię „Lyon”.

Pierwszy Airbus A350-900 dla Air France. Uroczystość przekazania w Tuluzie (przypuszczalnie właśnie dlatego maszyna otrzymała imię Tuluza), 27.09.2019. Warto dodać, że Air France jako pierwszy przewoźnik na świecie rozpoczął eksploatację samolotu marki Airbus. Był to model A300 w 1974 roku. Fot. Airbus.

Wnętrze F-HTYB, a w nim władze Air France i Air France-KLM Group. Od lewej siedzą: Anne Rigail (dyrektor generalny Air France), Benjamin Smith (dyrektor generalny Air France-KLM) i Anne-Marie Couderc (przewodnicząca zarządu Air France-KLM Group). 27.09.2019. Fot. Airbus.

Airbus A350-900 nr F-HTYB z Air France. Górne zdjęcie to odlot z Tuluzy do Paryża, pozostałe dwie fotografie to najprawdopodobniej również dokumentacja tego przelotu. Maszyna została przystosowana do przewozu 324 pasażerów. Jej wnętrze podzielono na trzy klasy (34 miejsca w klasie biznes, 24 w ekonomicznej premium i 266 w ekonomicznej). Fot. Airbus.

Wpisy dotyczące Airbusów A350 dostępne są pod tym linkiem.

Powstaje nowy peron w Krakowie Płaszowie

Już jakiś czas temu pisałem o rozbiórce i budowie nowego budynku dworca w Oświęcimiu. Tu link. Różne inwestycje kolejowe dość intensywnie realizowane są na terenie całej Polski. Bardzo widoczne jest to np. w Krakowie. Prace trwają tam chociażby na terenie stacji Kraków Płaszów. Budowany jest nowy, czwarty peron i modernizowany jeden z istniejących.

Przebieg budowy w Krakowie Płaszowie fotografowałem kilka razy. Pierwszy 17 lutego 2019 (niedziela). Poniżej wykonane wówczas zdjęcia.

Prace na stacji Kraków Płaszów. Po lewej rozebrany i modernizowany peron drugi, a po prawej powstaje nowy peron. Widok w stronę Krakowa Głównego. Zdjęcia wykonałem z estakady tramwajowej.

W trakcie mojego krótkiego pobytu, na modernizowanej stacji Kraków Płaszów stało kilka ciekawych wagonów towarowych - serii Fas (typ 418Vc). To tak zwane dumpcary. Czteroosiowe wagony samowyładowcze przeznaczone do przewozu materiałów sypkich, takich jak np. piasek, czy tłuczeń. Posiadają one pudło przechylne w prawo lub w lewo za pomocą siłowników pneumatycznych. Są przystosowane do jazdy z prędkością 100km/h. Produkował je Zastal z Zielonej Góry w latach 1977-1992. Udokumentowane wagony to własność firmy  FEROCO z Poznania, która realizuje prace w zakresie budownictwa komunikacyjnego. To dawne Przedsiębiorstwo Robót Komunikacyjnych, którego historia sięga roku 1946. Pierwszy z wagonów (od strony Krakowa Głównego) ma nr 84 51 673 8445-0, a drugi (od strony estakady tramwajowej) to nr 84 51 673 8443-5.

Widok z peronu pierwszego na realizowaną inwestycję.

Na torach odstawczych za budowanym peronem stało kilka wagonów PKP Intercity. Na pierwszym zdjęciu wagon klasy drugiej serii B¹⁰nou nr 51 51 20-71 024-6 ze stacji Kraków. Na dwóch pozostałych także „dwójka”, lecz serii B⁸bnopuz nr 50 51 28-78 004-4 ze stacji Szczecin.

Udokumentowałem także koparkę Schaeff HML 32 i małe wozidło Terex PT9000. Schaeff to marka niemiecka z historią sięgajacą roku 1937, od roku 2002 przejęta przez Terex.

Do tematu przebudowy płaszowskiego dworca powrócę w późniejszym czasie.

Star bramowiec w Głubczycach

Bohater niniejszego wpisu był dla mnie wyjątkową niespodzianką. Przez Głubczyce na Opolszczyźnie tylko przejeżdżałem. Postanowiłem jednak minimalnie zmienić trasę i na kilka minut zjechałem w rejon tamtejszego dworca autobusowego (i nieczynnego kolejowego). Niestety nie było na nim żadnego pojazdu. 

Kiedy już wracałem do samochodu, nadjechał prawdziwy klasyk. Star 28 bramowiec z kontenerem do przewozu śmieci. Dosłownie w ostatniej chwili wyjąłem aparat fotograficzny i zrobiłem dwa poniższe zdjęcia.

Było więc warto na te kilka minut przerwać zaplanowaną podróż. Przyznam, że poczułem się jak w latach  80-tych ubiegłego wieku. Wtedy taki Star bramowiec był częstym widokiem w wielu polskich miastach. Np. w nadmorskim Darłowie, gdzie jeżeli dobrze pamiętam kursowały dwa nowsze Stary (model 200) bramowce. Kontenery na śmieci były porozstawiane w wielu miejscach, głównie wśród bloków mieszkalnych. Nie było tam altan śmietnikowych tylko stały właśnie takie kontenery. Rozwiązanie dość ciekawe. Na pewno w pewien sposób uciążliwe dla mieszkańców, bo wyobraźmy sobie sytuację, że idziemy wynieść śmieci, a kontenera właśnie nie ma, bo na około 20 – 30 minut bramowiec zabrał go na wysypisko. 

Prezentowanego Stara fotografowałem 4 sierpnia 2010. Wówczas był to już naprawdę rzadki widok.

W Blogu Transportowym pokazałem także innego Stara 28 – tu link.