Otomarsan O302S w Özdere

Ponownie zapraszam do tureckiej miejscowości Özdere (ostatni wpis). Tym razem na spotkanie z wysłużonym Otomarsanem O302S.

Ten piękny klasyk stał przy jednej z bocznych ulic odchodzących od Atatürk Bulvarı, czyli głównej drogi przebiegającej wzdłuż całej miejscowości. Nie było na nim żadnej informacji o właścicielu.

Otomarsan O302S w Özdere. 16.09.2017.

Autobus ma miejscową rejestrację – z Izmiru. Jest eksploatowany. Kiedy po około dwóch godzinach ponownie pojawiłem się w tamtym miejscu, już go nie było. Więcej tego Otomarsana nie widziałem, choć po Özdere spacerowałem wiele razy.

Cercanías Málaga

Wracam do tematu kolei podmiejskiej w hiszpańskiej Maladze (tu link do wcześniejszego wpisu). Pora na dokładniejsze informacje o trasach Cercanías Málaga i na temat kursującego po nich taboru.

Zacznę od rozstawu szyn, który nie jest tradycyjny, europejski (1435 mm). To 1672 mm, czyli tak zwany rozstaw iberyjski. Obowiązuje on także w sąsiedniej Portugalii. 

Cercanías Málaga to 70 kilometrów torów i łącznie 26 stacji. Trzy wspólne dla obu linii. Początkowa Málaga Centro-Alameda i kolejne Málaga María Zambrano oraz Victoria Kent.

Stacja Málaga Centro-Alameda położona jest w centrum miasta. Jeżeli korzystamy z kolejki i planujemy zwiedzanie Malagi, to właśnie tam warto wysiąść i spacerkiem (bądź jeżdżącą co chwilę komunikacją miejską) dotrzeć do turystycznych atrakcji tej miejscowości (np. Muzeum Picassa, katedra, zamek, port). Jest to stacja podziemna z tylko jednym, ślepo zakończonym torem. 

Civia na ślepo zakończonym torze stacji Málaga Centro-Alameda. Jednostka serii 464 nr 20 (dodatkowe informacje o niej poniżej). Pojazd niedługo wyruszy jako linia C2 do Álory. Producent Alstom. 9.06.2017.

Stacja Málaga María Zambrano leży w sąsiedztwie głównego dworca kolejowego o tej samej nazwie. Również jest podziemna, ale dwutorowa.

Civia, Cercanías Málaga - stacja Málaga María Zambrano w pobliżu naziemnego dużego dworca kolejowego o tej samej nazwie. Civia serii 464 nr 24 jako linia C1 z miejscowości Fuengirola odjeżdża w kierunku końcowej stacji Málaga Centro-Alameda. 9.06.2017. Jak podają źródła internetowe, pierwotnie była to jednostka serii 463, którą w 2013 roku powiększono o jeden człon doczepny.

Trasy linii C2 (Málaga Centro-Alameda – Álora) niestety nie udało mi się poznać. Natomiast z C1 (Málaga Centro-Alameda – Fuengirola) korzystałem dość często. Jest ona jedno lub dwutorowa, w zależności od odcinka. Podziemna, naziemna i nawet nadziemna (na końcowym odcinku – w miejscowości Fuengirola). W całości zelektryfikowana.

Nadziemny odcinek linii C1 w miejscowości Fuengirola. 15.06.2017.

Stacja Benálmadena-Arroyo de la Miel w miejscowości Benalmadena na linii C1. Widok w stronę Fuengiroli. Sieć Cercanías Málaga nie jest przyjazna fotografom. Tory są przeważnie ogrodzone - tu wykorzystałem kładkę nad stacją. 14.06.2017.

Obsługujący Cercanías Málaga tabor to elektryczne zespoły trakcyjne Civia. Powstawały one w latach 2002 - 2003 i 2004 - 2010. Pojazdy te kursują także po innych sieciach Cercanías w Hiszpanii. Najprawdopodobniej obsługują także połączenia lokalne kolei RENFE. Produkowali je różni producenci (CAF, Siemens, Alstom) w kilku konfiguracjach: dwuczłonowa (oznaczona jako seria 462), trójczłonowa (seria 463), czteroczłonowa (seria 464) i pięcioczłonowa (seria 465). 

W trakcie mojego pobytu na Costa del Sol w czerwcu 2017 linie Cercanías Málaga były obsługiwane wyłącznie przez czteroczłonowe ezt Civia, czyli serii 464. 

Civia 9-464-220-3 czyli jednostka nr 20 serii 464 jako linia C2 na stacji Málaga Centro-Alameda. 9.06.2017.

Inna Civia na stacji Málaga Centro-Alameda. Tym razem nr 16 serii 464. Pojazd właśnie zakończył kurs linii C1. Na peronie już czekają pasażerowie, którzy za kilka minut odjadą w stronę Fuengiroli. 9.06.2017.

Civia w świetle dziennym. Ponownie pociąg nr 16, tym razem w trakcie postoju i odjazdu ze stacji Benálmadena-Arroyo de la Miel. 9.06.2017.

Civia serii 464 widziana od góry. Postój i odjazd ze stacji Benálmadena-Arroyo de la Miel. Prezentowana już na powyższych zdjęciach jednostka nr 20. 14.06.2017.

Wnętrze Civii serii 464 obsługującej linię C1. Na ekranie po prawej stronie podawane są np. kolejne stacje oraz temperatura na zewnątrz. Wówczas było 21 stopni - po godzinie 6 rano. Później zrobiło się znacznie cieplej. Klimatyzacja radziła z tym sobie bez problemu. O tej porze frekwencja nie była zbyt spora, choć im bliżej Malagi, tym jednostka zapełniała się bardziej. Generalnie Cercanías Málaga jest bardzo popularna i pociągi kursują dość pełne. 13.06.2017.

Perony dworca  Málaga María Zambrano. Również i tam pojawia się tabor obsługujący linie Cercanías Málaga, choć nie przebiega tamtędy ich trasa. Tu odstawiona Civia serii 464 o numerze 10. Być może to dodatek szczytowy oczekujący na pracę, a może jednostka wykona jakieś lokalne połączenie, choć przeglądając rozkład jazdy nie znalazłem żadnej relacji, którą mogłaby obsłużyć. Zatem obstawiam tę pierwszą opcję. 20.06.2017.

Tabor Cercanías Málaga udokumentowałem także w wersji filmowej. Poniżej materiał nagrany 9 czerwca 2017. Pierwszy fragment powstał na stacji Málaga María Zambrano. Pociąg nr 24 serii 464 (czyli 9-464-724-4 + 6-464-724-4 + 6-464-224-5 + 9-464-224-5) jako linia C1 odjeżdża w kierunku końcowej stacji Málaga Centro-Alameda. 

Dalszy ciąg filmu powstał już na stacji krańcowej Málaga Centro-Alameda. Jako linia C2 do Álory odjeżdża czteroczłonowa Civia nr 20 (9-464-220-3 + 7-464-220-3 + 7-464-720-2 + 9-464-720-2). Jednostka ma dodatkowy element malowania – informacja o 75-leciu RENFE. Pojazd ten pierwotnie kursował na liniach do Barcelony, później w rejonie Walencji.

Kolejny pojazd to pociąg nr 16 serii 464 (czyli 9-464-716-0 + 6-464-716-0 + 6-464-216-1 + 9-464-216-1), który kończy kurs linii C1 z Fuengiroli. Po chwili zmieni kierunek jazdy i wyruszy w kolejny kurs wzdłuż wybrzeża. Jednostka wcześniej obsługiwała Cercanías w Sewilli. 

Drugi film przedstawiający tabor Cercanías Málaga powstał w dniu 14 czerwca 2017 na stacji Benálmadena-Arroyo de la Miel w miejscowości Benalmadena. Przedstawia on ezt Civia jadący w stronę Fuengiroli. To ezt nr 20, o którym pisałem już powyżej. Ciekawostką tej stacji jest prowadzony ruch lewostronny – na pozostałych dwutorowych odcinkach jest on prawostronny. Nie udało mi się ustalić, z czego to wynika.

W kolejnym wpisie kolejowym z Hiszpanii zaproszę na główny dworzec kolejowy Malagi, czyli Málaga María Zambrano.

Nowe filmy – luty 2019

W lutym 2019 na filmowym kanale Bloga Transportowego (Lukaszwo – Transport Movies) zamieściłem trzy filmy. Tramwajowy, kolejowy i autobusowy.

Jedyna taka linia tramwajowa. Tak krótka i obsługiwana muzealnym już taborem. Kursuje codziennie i jest niekwestionowaną atrakcją turystyczną Bytomia. To trasa nr 38, o której pisałem kilka lat temu (tu link).

Poniższe nagranie składa się z dwóch części, których bohaterem jest Konstal N #954. Rocznik 1949. Odjazd z końcówki „Bytom Kościół Św. Trójcy” oraz wnętrze wagonu filmowałem 1 grudnia 2018. Natomiast końcowy materiał powstał znacznie wcześniej - 28.05.2011 na końcówce Bytom Powstańców Śląskich. Widoczny w tle Ikarus 280 bierze udział w przejeździe specjalnym. Poświęcony mu film zamieszczę w późniejszym czasie.

Materiał kolejowy to druga część nagrania z 12 stycznia 2019 prezentującego ruch pociągów na czeskiej stacji Ostrava střed. Jeden elektrowóz i kilka spalinówek, w tym brejlovec (a nawet dwa).

Ostatni z zamieszczonych w lutym filmów przedstawia przystosowane do ruchu lewostronnego autobusy Mercedes-Benz Citaro obsługujące komunikację miejską w Pafos na Cyprze (Ο.ΣΥ.ΠΑ. ΛΤΔ). Lipiec 2018.

Komunikacja miejska na Cyprze będzie tematem jednego z kolejnych wpisów w Blogu Transportowym (tu link). Zamieszczę także następny materiał filmowy prezentujący autobusy Ο.ΣΥ.ΠΑ. ΛΤΔ.

Czech Raildays 2018 (5) – autobusy

Po prezentacji jedynego trolejbusu wystawionego w trakcie targów Czech Raildays 2018 (tu link do materiału o nim) pora na autobusy. Tych było więcej – trzy egzemplarze.

Zaczynam od pojazdu już znanego czytelnikom Bloga Transportowego. To Solaris Urbino 8,9 LE, który promował transport publiczny w ramach systemu ODIS. Pisałem o nim tutaj. 

Jest on stałym elementem imprez transportowych w Ostrawie i jej rejonie.

Solaris Urbino 8,9 LE promujący system ODIS.

Pozostałe dwa autobusy to pojazdy elektryczne, własność miejskiego przewoźnika z Ostrawy (Dopravní podnik Ostrava). Mniejszy z nich to słowacki Rošero First FCLLI Electric powstały na bazie Iveco Daily. Rocznik 2018. Oznaczono go numerem taborowym 5302. 

Łącznie do DPO trafiły trzy takie elektrobusy (nr 5301 – 5303).

Rošero First FCLLI Electric #5302 w nowych barwach ostrawskiej komunikacji miejskiej.

Wnętrze słowackiego elektrobusu.

Rošero First FCLLI Electric, a za nim inne pojazdy firmy Dopravní podnik Ostrava, prezentowane we wcześniejszych wpisach z Czech Raildays 2018.

Większy elektrobus to Ekova Electron 12. Niskopodłogowy produkt czeski – firmy Ekova Electric z Ostrawy. Rocznik 2018. Oznaczono go numerem taborowym 5005.

Producent ten oferuje również przegubowe elektrobusy.

DPO eksploatuje łącznie trzy autobusy Ekova Electron 12 (nr 5005 – 5007), w tym prototyp (nr 5007) z 2015 roku.

Ekova Electron 12.

Ekova Electron 12 - wnętrze, a w nim charakterystyczne ostrawskie siedzenia.

Ekova Electron 12 - dane techniczne na tablicy ustawionej obok pojazdu.

Widok na kolumnę czterech pojazdów DPO. Wszystkie elektryczne.

W dalszej części relacji z targów Czech Raildays 2018 przedstawię pojazdy straży pożarnej. Tu link.

Pierwszy targowy materiał pod tym linkiem.

KrAZ kłonicowy, cysterna i osinobus

Już dawno nie publikowałem informacji o ukraińskim KrAZ-ie (ostatni raz w maju 2017 – tu link). Producent ten dość regularnie udostępnia materiały dotyczące swoich najnowszych produktów. Przykładowo 29 stycznia 2019 był to artykuł dotyczący zestawu kłonicowego do przewozu rur. Powstał on na bazie ciężarówki KrAZ 6322. 

Pojazdy takie trafią do dwóch ukraińskich odbiorców. Z Charkowa i Iwano-Frankowska, działających w branży paliw płynnych.

Jak podaje KrAZ, zestawy te są przeznaczone do transportu rur o średnicy od 530 do 1420 mm oraz o długości od 8 do 36 metrów.

KrAZ 6322 jako zestaw kłonicowy. Fot. KrAZ - materiały prasowe.

Natomiast kilka dni wcześniej pojawiła się informacja prasowa o nowych cysternach wyprodukowanych dla firmy Ukrnafta (to między innymi do niej trafią opisane powyżej zestawy kłonicowe). Będą one służyły do przewozu produktów naftowych.

W opublikowanych materiałach producent poinformował o różnych wielkościach zbiorników oraz o kilku podwoziach użytych do ich zabudowy. Niestety zamieszczono tylko zdjęcia KrAZ-a 6322.

KrAZ 6322 z zabudową cysterny. Fot. KrAZ - materiały prasowe.

W grudniu 2018 KrAZ informował między innymi o sprzedaży zabudowy autobusowej, czyli „osinobusu”. Trafiła ona (może one, bo nie podano ilości) do oddziału ArcelorMittal w miejscowości Krzywy Róg.

KrAZ 63221 z zabudową pasażerską, czyli osinobus.

Pełna nazwa tego osinobusu to autobus terenowy FPV-16628. Powstał na podwoziu KrAZ 63221. Producent podaje, że ma on standardowe wyposażenie: 375-konny silnik wysokoprężny spełniający normę Euro-5, 9-biegowa ręczna skrzynia biegów i układ hamulcowy z ABS. Na życzenie klienta pojazd dodatkowo posiada tachograf analogowy i klimatyzację.

Nadwozie pasażerskie zostało wyprodukowane przez firmę „Nefteavtomatika”. Znajduje się w nim 26 siedzeń z dwupunktowymi pasami bezpieczeństwa. Orzewanie za pomocą podwójnego systemu grzewczego z niezależną nagrzewnicą powietrza o mocy 8 kW i układem chłodzenia silnika z dwoma grzejnikami 12 kW.