SilesiaKOMUNIKACJA 2017 – Solarisy

Kontynuując autobusową relację z Sosnowca (link do ostatniej części), przechodzę do tematu marki najliczniej reprezentowanej. To Solaris, którego produkty pokazano na różnych stoiskach. Łącznie sześć egzemplarzy.

Zaczynam od najmniejszego zaprezentowanego Solarisa. To model Urbino 8,9 LE. Rocznik 2009. Pierwotnie eksploatowany w Norwegii. Na targach był on ofertą… Scanii, w ramach sprzedaży pojazdów używanych.

Obecnie autobus ten jest eksploatowany przez firmę Wispol z siedzibą w Cieszynie. Jego przykładowe zadanie to np. obsługa linii na terenie Wisły.

Oferta Scanii, czyli używany Solaris Urbino 8,9 LE.

Najnowszą wersję Solarisa Urbino 12 można było oglądać w malowaniu MPK Częstochowa. Był to egzemplarz oznaczony numerem taborowym 039. Rocznik 2017. To jeden z 40 takich pojazdów dostarczonych do MPK. 

Solaris Urbino 12 czwartej generacji z MPK Częstochowa.

Egzemplarz Solarisa z MPK Częstochowa nie był jedynym Urbino 12 czwartej generacji pokazanym w Sosnowcu. Odwiedzający targi mogli także zobaczyć pojazd przeznaczony dla MZK Żywiec. Wówczas jeszcze bez oznaczeń taborowych i informacji o przewoźniku. Do jakiego miasta trafi można było ustalić na podstawie charakterystycznej tapicerki siedzeń. Autobus ten otrzymał numer 394.

Solaris Urbino 12 czwartej generacji dla MZK Żywiec.

Wnętrze Urbino 12 dla MZK Żywiec z charakterystyczną tapicerką zawierającą herb miasta.

Trzeci Solaris Urbino 12 czwartej generacji pokazany na targach to własność PKM Sosnowiec. Jak dwa pozostałe egzemplarze to także 2017 rocznik. Oznaczono go numerem 773. To jeden z 24 takich autobusów zakupionych przez PKM w ubiegłym roku.

Solaris Urbino 12 czwartej generacji z PKM Sosnowiec.

Powyższy najnowszy Solaris był elementem wystawy - projektu o nazwie Autobus Czerwony. Pisałem o nim już wiele razy. Zawsze jednak ekspozycja ta dotyczyła starszych, historycznych już pojazdów. Skąd zatem autobus z 2017 roku?

To ostatnie ogniwo prezentacji historii Solarisów Urbino 12 eksploatowanych przez PKM Sosnowiec. Obok niego ustawiono przedstawiciela trzeciej generacji tego modelu. Autobus o numerze 766. Rocznik 2015.

Solaris Urbino 12 trzeciej generacji, PKM Sosnowiec.

Wnętrze Solarisa #766.

Trzecia i czwarta generacja Solarisów Urbino 12 z Sosnowca.

Trzeci, najstarszy z zaprezentowanych Urbino 12 należących do PKM Sosnowiec to autobus o numerze 063. Przedstawiciel pierwszej generacji tego modelu. Rocznik 2002. 

W roku 2017 PKM Sosnowiec zakończył eksploatację pierwszej generacji Solarisów Urbino 12. Autobus nr 063 zmienił właściciela, trafiając do prywatnego przewoźnika wykorzystującego go do obsługi komunikacji miejskiej w Jelczu-Laskowicach.

Najstarszy Solaris pokazany w Sosnowcu, czyli Urbino 12 pierwszej generacji z PKM Sosnowiec.

W dalszej części relacji z targów SilesiaKOMUNIKACJA 2017 zaprezentuję wystawione ciężarówki. Tu link.

Śmieciarka – pług

Kiedy zima w pełni, do odśnieżania angażowany jest każdy pojazd. Niekiedy o przeznaczeniu znacznie odbiegającym od zadań związanych z utrzymaniem dróg, np. śmieciarka.

Takie rozwiązanie stosuje spółka VIA4. Realizuje ona usługi związane z bieżącą eksploatacją i utrzymaniem odcinka autostrady płatnej A4 (Katowice-Kraków).  

Należącą do VIA4 śmieciarkę z doczepionym pługiem sfotografowałem na wysokości lotniska w Balicach, obok punktu poboru opłat. Stała w pobliżu śmietników, na terenie tamtejszego MOP-u (skrót od: miejsce obsługi podróżnych). Był to MAN TGM 15.250 z zabudową Ekocel, typu MINI XL.

Spółka VIA4 istnieje od 2012 roku. Wcześniej, od 1998 roku funkcjonowała pod nazwą Stalexport Transroute Autostrada SA.

Temat śmieciarek co jakiś czas pojawia się w Blogu Transportowym. Pozostałe wpisy dostępne pod tym linkiem.

Nissan Figaro

Kiedy fotografowałem bohatera tego wpisu byłem pewien, że dokumentuję auto z lat 50-tych ubiegłego wieku. Dopiero przeglądając w Internecie materiały dotyczące Nissana Figaro odkryłem, że ten mały kabriolet jest znacznie młodszy. W dodatku produkowano go bardzo krótko, tylko przez jeden rok - 1991. Łącznie powstało ponad 20 tysięcy egzemplarzy.

Jak podał portal KlassikAuto.pl, w Polsce zarejestrowano jedynie 9 egzemplarzy tego ciekawego samochodu. Na jednego z tych tak nielicznych Nissanów trafiłem w Krakowie. Był zaparkowany na al. Modrzewiowej, przy tamtejszej szkole podstawowej.

Nissan Figaro.

Charakterystyczny logotyp umieszczony na masce Nissana Figaro.

Powyższe zdjęcia wykonałem 23 marca 2016.

Sprinter z sieci ZKKM w Krakowie

W połowie stycznia 2018 pisałem o autobusie z RPK Bochnia, który przyjechał do Krakowa (tu link). Kilkanaście dni później natrafiłem na kolejnego „przybysza” z innej sieci komunikacyjnej. To pojazd w barwach komunikacji miejskiej organizowanej przez Związek Komunalny Komunikacja Międzygminna w Chrzanowie.

Mercedes-Benz Sprinter (z zabudową firmy Mercus) oznaczony numerem taborowym 40 stał na ulicy Kamiennej. Tam go sfotografowałem. To własność przewoźnika o nazwie Danex Express z Jaworzna. W sieci ZKKM obsługuje on mikrobusową linię oznaczoną jako „A”. Ten symbol widniał także na omawianym Mercedesie. Pojazd wyprodukowano w 2017 roku.

Mercedes-Benz Sprinter #40 w malowaniu komunikacji miejskiej organizowanej przez ZKKM Chrzanów stoi na ul. Kamiennej w Krakowie. Na ścianie tylnej symbol linii obsługiwanej przez ten pojazd. 27.01.2018.

Linia „A”, którą obsługuje prezentowany pojazd to trasa okrężna w relacji Libiąż Kopalnia Janina - Chełmek - Budzowy - Libiąż Kopalnia Janina. Zgodnie z rozkładem jazdy jej pokonanie zajmuje ponad 30 minut. Występują różne warianty, krótsze i dłuższe (np. cały przejazd trwający 48 minut). Linia kursuje codziennie.

SilesiaKOMUNIKACJA 2017 – akcenty tramwajowe

Przerywając autobusową relację z targów SilesiaKOMUNIKACJA 2017 (link do ostatniego wpisu) publikuję krótki materiał o tramwajach tam pokazanych. Prezentacja ta była jednak tylko symboliczna, bo fizycznie żaden kompletny wagon tramwajowy na terenie wystawienniczym nie znalazł się.

Uwagę zwiedzających na pewno zwracała zmodernizowana kabina popularnego Konstala 105Na. Ustawiono ją obok stoiska Tramwajów Śląskich, przewoźnika świadczącego usługi przewozowe na rzecz Komunikacyjnego Związku Komunalnego GOP w Katowicach. 

Pozostałe tramwaje pokazane na targach to już niestety tylko zdjęcia, aczkolwiek bardzo ciekawe, historyczne.

Tramwaje Śląskie pokazały zmodernizowaną kabinę wagonu Konstal 105Na.

Pulpit w zmodernizowanej kabinie.

Tramwaje prezentowano także na zdjęciach. Tu historyczny wagon zdobiący baner przewoźnika.

W dalszej części relacji z targów SilesiaKOMUNIKACJA 2017 Solarisy. Autobusów tej marki pokazano dość sporo. Tu link.

MAN-em do CH Czyżyny

Kiedy w czerwcu 2017 zamieściłem materiał o testowanym w Krakowie autobusie MAN Lion’s City CNG (tu link), w jego końcowej części wspomniałem o dwóch pojazdach tej marki, które obsługują bezpłatne linie do Centrum Handlowego Czyżyny. Są one bohaterami niniejszego wpisu.

To MAN-y NL263 należące do firmy PKS Małopolanin z siedzibą w miejscowości Gawłówek, działającej od 2007 roku (takie szczegóły podaje serwis Money.pl). Przewoźnik ten obsługuje kilka linii lokalnych, np. Kraków Czyżyny – Koszyce.

Pierwszy z nich, obecnie o rejestracji KBC 26563, to rocznik 2000. Pierwotnie kursował po Monachium, w niebieskich barwach tamtejszej komunikacji miejskiej. Wówczas był własnością firmy Salvatore & Holzmüller GmbH & Co. 

Drugi, obecnie o rejestracji KBC 26697, to również rocznik 2000. Także sprowadzony do Polski z Niemiec, lecz z innej miejscowości – Hagen (w pobliżu Dortmundu). Był tam własnością przewoźnika o nazwie Hagener Straßenbahn AG.

MAN-y oklejono kolorową reklamą CH Czyżyny. Są już dość mocno zużyte i niestety zaniedbane, o czym świadczą np. liczne wgniecenia i otarcia karoserii. Brak klimatyzacji w połączeniu z większością nieotwieralnych okien to niestety wielki mankament będący zmorą pasażerów w upalne dni. 

Autobusy te obsługują dwie bezpłatne linie, które oznaczono jako C1 i C2. Z moich obserwacji wynika, że są one stale przypisane do danej trasy, choć zdarzają się od tego odstępstwa, co potwierdzają publikowane w Internecie zdjęcia tych pojazdów. Co jakiś czas któryś z MAN-ów ulega awarii i wówczas na bezpłatne linie wyjeżdża inny, już niemiejski tabor Małopolanina.

Trasa oznaczona jako C1 (nazywana Bieńczyce) jest okrężna (czyli zaczyna się i kończy pod CH Czyżyny) i ma długość 11,6 km. Przebiega przez ulice: Medweckiego, Dąbrowskiej, Broniewskiego, Obrońców Krzyża, Mościckiego, Wojciechowskiego, Struga, Orkana, Bulwarową, Klasztorną, Sieroszewskiego, Zachemskiego, al. Jana Pawła II, pl. Centralny, al. Andersa, Bieńczycką i Medweckiego. Kursuje przez wszystkie dni tygodnia, od godziny 7:20 (pierwszy odjazd od poniedziałku do soboty) do 20:37 (ostatni przyjazd każdego dnia). Łącznie na linii C1 wykonywanych jest 12 kursów (w niedziele tylko 11, bez pierwszego kursu z 7:20). Rozkładowy czas przejazdu to 37 minut.

Trasa oznaczona jako C2 (nazywana Mistrzejowice) również jest okrężna. Jej długość to 14,2 km. Przebiega przez ulice: Medweckiego, Dąbrowskiej, al. Andersa, Dobrego Pasterza, Bohomolca, Jancarza, Srebrnych Orłów, Piasta Kołodzieja (zawracanie na pętli Osiedle Piastów), Popielidów, Kruszwicka, Piasta Kołodzieja, Mikołajczyka, Dunikowskiego, al. Andersa, Dąbrowskiej i Medweckiego. Kursuje przez wszystkie dni tygodnia, od godziny 7:10 (pierwszy odjazd od poniedziałku do soboty) do 20:48 (ostatni przyjazd każdego dnia). Łącznie na linii C2 wykonywanych jest 11 kursów (w niedziele tylko 10, bez pierwszego kursu z 7:10). Rozkładowy czas przejazdu to 38 minut.

Przez kilka dni w roku, kiedy centrum handlowe jest zamknięte (święta, np. 11 listopada), a w związku z tym linie C1 i C2 nie funkcjonują, MAN-y są odstawione na terenie Dworca Czyżyny, z którego trasę rozpoczyna wiele linii firmy PKS Małopolanin. Można je sobie wtedy dokładnie obejrzeć. 

Z tym właśnie zamiarem trafiłem tam 6 stycznia 2018, czyli w ustawowy dzień świąteczny (Trzech Króli). Wykonałem wówczas poniższy reportaż.

MAN-y NL263 z PKS Małopolanin odstawione w części postojowej czyżyńskiego dworca. 6.01.2018.

W trakcie mojego pobytu na czyżyńskim dworcu, obok MAN-ów NL263 z PKS Małopolanin był zaparkowany dość ciekawy pojazd należący do przewoźnika o nazwie Eurotrans-Bis. To zabudowany na podwoziu Iveco produkt niemieckiej firmy ProBus Omnibusvertrieb GmbH, czyli ProBus Rapido 180. Rocznik 2007. Przypuszczalnie pojazd ten zastąpił któregoś z Mercedesów O303, o których pisałem tutaj.

To już wcześniej wykonana fotografia. MAN o rejestracji KBC 26563 w trakcie obsługi linii C1, na której jak zaobserwowałem dominuje drugi z tych pojazdów. Autobus utrwalony na ul. Obrońców Krzyża, przystanek o nazwie „Osiedle Jagiellońskie”. Dość nietypowe ustawienie autobusów to efekt zablokowania zatoki przystankowej przez samochód osobowy. 17.02.2016.

Kiedy MAN NL263 ulega awarii, zastępuje go inny pojazd firmy Małopolanin. Najczęściej jest to Renault Tracer. W tym przypadku pojazd o rejestracji KBC 27310. Jako linia C1 jedzie on ul. Obrońców Krzyża, pokonując skrzyżowanie z ul. Kocmyrzowską. 22.06.2015.

Powyższy Renault Tracer w trakcie obsługi zwykłej linii PKS Małopolanin. Trasa przejęta po firmie CB: Kraków Czyżyny - Koszyce (tablica kierunkowa również od tamtego przewoźnika). Na ścianie przedniej widoczna nazwa wcześniejszego właściciela autobusu: Savac z Francji. Renault na tymczasowym przejeździe przez tory tramwajowe w al. Jana Pawła II, w związku z modernizacją ciągu Mogilska - pl. Centralny. 22.04.2015.

Inny Renault Tracer z PKS Małopolanin (KBC 43802) zastępczo na linii C1. Również udokumentowałem go na skrzyżowaniu ul. Obrońców Krzyża z Kocmyrzowską. Rocznik 1997, wcześniej eksploatowany we Francji, przez firmę Keolis Atlantique z siedzibą w miejscowości Nantes (pod numerem taborowym 97315 nadal widocznym na autobusie). 8.04.2016.

Dzienny postój MAN-ów NL263 na dworcu w Czyżynach od 2018 roku najprawdopodobniej będzie częstszym widokiem. To ze względu na wprowadzony niedzielny zakaz handlu.

Setra S315 przy Narodowym Centrum Polskiej Piosenki

Ponownie zapraszam do Opola. Ostatnio pisałem o ciekawym, kolejowym graffiti (tu link), które umieszczono obok symbolu tego miasta - Wieży Piastowskiej. W tym samym rejonie do zdjęć pozował mi inny pojazd, tym razem rzeczywisty, a nie namalowany.

To autobus. Dokładnie Setra S315 GT-HD. Rocznik 2004. Własność przewoźnika z Kędzierzyna-Koźla (informacji o firmie nie było, ale lokalizację sugeruje rejestracja). Autobus najprawdopodobniej przywiózł jakąś grupę młodzieży i zaparkował przed budynkiem Narodowego Centrum Polskiej Piosenki, za którym znajduje się inny symbol stolicy Opolszczyzny. To amfiteatr. Znany przede wszystkim z Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej.

Setra S315 GT-HD pozuje na tle budynku Narodowego Centrum Polskiej Piosenki.

Zdjęcie robione od strony drzwi i bez zmiany ustawienia pojazdu. Setra S315 GT-HD pozuje na tle innego budynku, jednego z symboli Opola - Wieży Piastowskiej. To pozostałość po nieistniejącym już Zamku Piastowskim. Jej wysokość wynosi 35 metrów. Można ją zwiedzać i z samej góry oglądać panoramę Opola.

Zbliżenie na autobus.

Amfiteatr 1000-lecia (uroczyście otwarty 19.06.1963, czyli w dniu rozpoczęcia pierwszego festiwalu polskiej piosenki) i Wieża Piastowska. Symbole Opola, przy których zaparkowała prezentowana Setra. Długi budynek w tle to Urząd Wojewódzki.

Powyższe zdjęcia wykonałem 4 marca 2017.

Renaulty - elektryczne i z nagrodą German Design Council

W lipcu 2012 zamieściłem wpis poświęcony testom ciężarówki Renault Midlum electric (tu link). Później publikowałem także inne materiały dotyczące pojazdów elektrycznych tej marki. Ponieważ pojawiła się nowa informacja prasowa tego francuskiego producenta, wracam do  „elektrociężarówek”.

W lutym 2018 firma Renault Trucks ogłosiła (bazując na ponad 10-letnim doświadczeniu w testach pojazdów w pełni elektrycznych, w warunkach rzeczywistych eksploatacji, w firmach partnerskich), że w 2019 roku te w 100% elektryczne, przeznaczone do pracy w obszarze miejskim i podmiejskim ciężarówki będą produkowane seryjnie, w fabryce Renault Trucks Blainville-sur-Orne (departament Calvados w Normandii).

Poniżej szczegóły podane przez producenta.

Elektromobilność jest dziś na pierwszym miejscu w strategii energetycznej Renault Trucks, jeśli chodzi o zrównoważony transport miejski. Pojazdy o zerowej emisji spalin pomogą zachować jakość powietrza, ograniczą efekty ocieplenia klimatu, zmniejszą poziom hałasu. W przyszłości pojazdy elektryczne będą jedynymi środkami transportu, które będą mogły poruszać się po centrach miast.

Od 2009 roku Renault Trucks inwestuje duże środki w badania i rozwój w zakresie elektromobilności, w tym przede wszystkim w testy z firmami partnerskimi należącymi do klientów. Testy prowadzone w realnych warunkach, na pojazdach testowych 100% elektrycznych w segmencie od 12 do 16 t (szybka dystrybucja), w firmach Guerlain, Stef w Carrefour, Nestléi w grupie Delanchy – pozwoliły zebrać kluczowe informacje na temat ich eksploatacji, zachowania baterii, infrastruktury ładowania i obsługi pojazdów elektrycznych.

Dodatkowo, od 2010 roku, Renault Trucks ma w ofercie pojazd elektryczny Maxity 4,5 t. „Wprowadzenie do sprzedaży pojazdu elektrycznego Maxity pozwoliło nam przygotować sieć dystrybucyjną do sprzedaży, obsługi i naprawy pojazdów elektrycznych” - tłumaczy François Savoye, dyrektor ds. strategii efektywności energetycznej Renault Trucks. „Dziś i w przeciwieństwie do 2010 roku, nasze pojazdy elektryczne mają perspektywę konkurencyjnej ekonomiczności”.

Niewątpliwym wsparciem w zrozumieniu zasad eksploatacji i rynku są również badania i działania przeprowadzane w ramach grupy Volvo, testowane technologie i silne synergie między jednostkami grupy, które tak jak na przykład autobusy, produkują pojazdy w pełni elektryczne. Osiągnięte dzięki temu ogromne oszczędności, pozwalają Renault Trucks wprowadzić do sprzedaży ekonomiczną gamę pojazdów elektrycznych już w 2019 roku.

Linia produkcyjna pojazdów 100% elektrycznych jest w trakcie przygotowań w fabryce Renault Trucks w Blainville-sur-Orne w Normandii.

Elektryczny Renault Trucks D testowany przez firmę Guerlain (na górze) i Grupę Delanchy (na dole).

Dodatkowe materiały o elektrycznych ciężarówkach Renault pod tym linkiem.

Pozostając przy temacie ciężarówek marki Renault jeszcze jeden materiał prasowy. Śmiało można powiedzieć, że z dumą rozpowszechniany, bo mowa w nim o nagrodzie dla Renault Trucks T. Szczegóły poniżej.

9 lutego 2018, w ramach targów International Ambiente, we Frankfurcie, Niemiecka Rada Wzornictwa (German Design Council) nagrodziła Renault Trucks w kategorii Transport za specjalną edycję T High Edition. Nagroda przyznana w uznaniu dla walorów estetycznych serii specjalnej, która podkreśla ekspresywny design Renault Trucks T, pojazdu flagowego producenta w transporcie dalekobieżnym.

Renault Trucks T to kultowy pojazd, którego design charakteryzują trzy elementy: kabina w formie trapezu, nachylenie przedniej szyby pod kątem 12° i trapezowa krata wlotu powietrza, budząca skojarzenia z symbolem Pi. Nietypowa stylistyka edycji specjalnej T High Edition została podkreślona czarnym malowaniem, aluminiowymi łączeniami, karbowanym wykończeniem i czerwonymi subtelnymi liniami, które podkreślają klamki, również czerwone.

Hervé Bertrand, dyrektor ds. design Renault Trucks zdradził: „Czuję ogromną dumę z otrzymania tej nagrody. Renault Trucks T to pojazd o nowoczesnej stylistyce, który oferuje maksymalny komfort. Nowoczesna stylistyka budziła na początku obawy, ale dziś została doceniona dzięki tej nagrodzie”.

Renault Trucks T High Edition.

Detale wyróżnionej ciężarówki.

Edycja specjalna Renault Trucks T High Edition zaprezentowana po raz pierwszy w Niemczech na Targach IAA w 2016 roku, została doceniona przez młodych kierowców w 2017 roku zajmując drugie miejsce w konkursie „Young Professionals Truck Award 2017”. Nagroda Niemieckiej Rady Wzornictwa docenia innowacyjność produktów i projektów w zakresie niemieckiego i międzynarodowego designu, uznając też ich producentów i designerów.  Zwycięzców wyłania 43-osobowe jury międzynarodowych ekspertów. Nagroda German Design Award jest przyznawana przez Niemiecką Radę Wzornictwa, fundację stworzoną w 1953 roku, z inicjatywy Bundestagu.