Lokomotywa SU4220 we Wrocławiu

 

Na początku lipca 2022 pisałem o powrocie pociągów pasażerskich na trasę z Wrocławia do Świdnicy przez Sobótkę (tu link). Teraz ponownie zapraszam na stację Wrocław Główny, na której wykonywałem zdjęcia do tamtego materiału. 

Tym razem nie chodzi o reaktywację połączenia, a o lokomotywę obsługującą funkcjonującą od dawna relację. To przedstawicielka nowej serii pojazdów trakcyjnych PKP Intercity. Maszyna o oznaczeniu SU4220.

Nowa seria nie oznacza, że są nią określone fabrycznie nowe maszyny. To lokomotywy SM42, które przeszły modernizację do wersji dwuagregatowej z funkcją zasilania 3kV DC wagonów pasażerskich w energię elektryczną. 

Łącznie PKP Intercity zamówiło 13 takich lokomotyw, które są modernizowane w poznańskiej Fabryce Pojazdów Szynowych H. Cegielski. Pierwsze dwie maszyny trafiły do przewoźnika w styczniu 2022. Całe zamówienie powinno zostać zrealizowane do końca 2022 roku.

Pierwszy kurs SU4220 z planowym pociągiem pasażerskim został zrealizowany 29 stycznia 2022. Wykonała go maszyna o oznaczeniu SU4220-001 prowadząc skład IC „Śnieżka” z Wrocławia Głównego do Kudowy-Zdroju.

Od tamtego czasu pojazdy tej serii są wykorzystywane do obsługi odjeżdżających z Wrocławia pociągów IC „Śnieżka” oraz IC „Hetman” do Zielonej Góry przez Żagań i Żary. Kursują także do Katowic – więcej informacji na ten temat w końcowej części wpisu.

W sobotę, 23 lipca 2022 na peronie trzecim stacji Wrocław Główny udało mi się udokumentować lokomotywę SU4220-002 oczekującą na odjazd z dwuwagonowym składem IC 60151 „Śnieżka”. To dawna SM42-132 z 1968 roku. Poniżej mały fotoreportaż. Niestety nie mogłem czekać na odjazd, więc powstały wówczas materiał filmowy prezentuje jedynie pociąg w trakcie postoju. Nagranie to zamieszczę za jakiś czas, przy większym wpisie dotyczącym stacji Wrocław Główny.

Lokomotywa SU4220-002 we wrześniu 2021 była wystawiona przez H. Cegielski FPS na targach Trako w Gdańsku.

Stacja Wrocław Główny, peron nr 3. Lokomotywa SU4220-002 kilka minut wcześniej podjechała do dwuwagonowego składu IC 60151 „Śnieżka”. Jeszcze ma włączone oświetlenie manewrowe. 23.07.2022.

Detale SU4220-002. Między innymi informacja, że modernizacja lokomotywy była współfinansowana przez Unię Europejską, ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Infrastruktura i Środowisko.

Jeszcze kilka ujęć SU4220-002 z pociągiem IC 60151 „Śnieżka” do stacji Kudowa-Zdrój.

H. Cegielski Fabryka Pojazdów Szynowych była twórcą całego prezentowanego tu pociągu IC 60151 „Śnieżka”. Oprócz zmodernizowanej lokomotywy SU4220-002 jej produktami są oba wagony - fabrycznie nowe. Przykładowo pierwszy powstał w kwietniu 2022, to wagon typu 159A, bezprzedziałowy, przystosowany do przewozu rowerów. Jego seria to B⁹mnopuvz nr 61 51 29-91 028-2 ze stacji Warszawa Grochów. 

Tablica kierunkowa umieszczona w drzwiach pierwszego wagonu.

Ciekawostka z peronu trzeciego, przy którym stał podstawiony skład z SU4220. Tablica pamiątkowa poświęcona aktorowi Zbigniewowi Cybulskiemu. Niestety zginął on tam wskakując do jadącego już pociągu.

Pociąg IC 16151 „Śnieżka” do Wrocławia Głównego rozkładowo przyjeżdża na godzinę 10:06. Jego stacją początkową jest Warszawa Wschodnia, z której wyrusza już o godzinie 5:34. Potem jedzie przez stacje: Warszawa Centralna (5:39/50), Warszawa Zachodnia (5:55/58), Opoczno Południe (6:59/7:02), Częstochowa Stradom (8:09/11), Lubliniec (8:35/36), Opole Główne (9:07/12) i Brzeg (9:35/36).

We Wrocławiu Głównym skład jest dzielony. Powstają dwie „Śnieżki”. Dłuższa i krótsza. Ta pierwsza nadal oznaczona jako nr 16151 planowo odjeżdża o 10:27 i prowadzona elektrowozem zmierza do Szklarskiej Poręby Górnej. Przejeżdża między innymi przez Jaworzynę Śląską (10:57/58), Wałbrzych Miasto (11:20/21) i Jelenią Górę (12:15/18), aby na godzinę 13:04 dotrzeć do stacji końcowej.

Krótsza, dwuwagonowa „Śnieżka” otrzymuje nr 60151 i prowadzona lokomotywą spalinową z Wrocławia Głównego rusza dopiero o 10:58, czyli po ponad 50 minutowym postoju. Jedzie przez Strzelin (11:29/30), Ziębice (11:46/55), Kamieniec Ząbkowicki (12:11/12), Bardo Śląskie (12:22/23), Kłodzko Główne (12:33/34) i Kłodzko Miasto (12:38/45). Dopiero na dalszym odcinku pociąg zjeżdża z odcinka zelektryfikowanego i przemieszcza się przez stacje Polanica-Zdrój (13:06/07), Szczytna (13:19/20), Duszniki-Zdrój (13:32/33), aby na 13:59 dotrzeć do końcowej Kudowy-Zdrój.

Z Kudowy Zdroju skład w drogę powrotną wyrusza o godzinie 14:34 jako IC 66150 „Śnieżka”. Do Wrocławia Głównego rozkładowo dociera na 17:30. Tam następuje łączenie w jedną „Śnieżkę” z IC 61150 i odjazd do Warszawy Wschodniej o godzinie 18:26, czyli po blisko godzinie oczekiwania. 

Właściwa, czyli długa i zelektryfikowana „Śnieżka” w drogę powrotną ze Szklarskiej Poręby Głównej wyrusza o 14:56, docierając do Wrocławia Głównego na 17:51. Stacja końcowa Warszawa Wschodnia rozkładowo jest osiągana o 22:45.

„Śnieżka” jest jedynym pociągiem PKP Intercity dojeżdżającym do Kudowy-Zdroju. Nie kursuje ona codziennie – tylko w soboty, niedziele i święta oraz wybrane dodatkowe dni.

Warto jeszcze dodać, że lokomotywa spalinowa prowadzi także dwa wagony pociągu TLK „Rozewie” z Wrocławia Głównego (5:04) przez Kamieniec Ząbkowicki (6:07/08) do Polanicy-Zdroju (6:57). Tam cały skład wraz ze spalinowozem przechodzi na TLK „Kormoran” do Olsztyna Głównego (trakcja spalinowa aż do Katowic, więcej na ten temat pod tym linkiem).

Po przyjeździe do Polanicy-Zdroju z Katowic „Kormoran” zmienia się w „Rozewie” i o 21:54 wyrusza do Wrocławia Głównego (23:46). Dwa wagony pojadą dalej o godzinie 0:23 do Gdyni Głównej (przyjazd 6:32) jako właściwe TLK 35172 „Rozewie” z Krakowa Głównego (odjazd 20:22).

Opisane powyżej pociągi oprócz lokomotyw SU4220 prowadzą także maszyny serii SU4210 oraz czasami pojazdy wynajmowane od innych przewoźników. Zgodnie z informacjami podanymi na stronie Polskich Linii Kolejowych, lokomotywa spalinowa prowadząca IC „Śnieżka” do Kudowy-Zdroju i z powrotem przejeżdża 274,8 km.

H. Cegielski Fabryka Pojazdów Szynowych przekazała PKP Intercity już osiem lokomotyw SU4220.

Testery w Mobilisie – dwa Mercedesy

W czerwcu 2020 zamieściłem krótki wpis o autobusie SOR NS12 testowanym przez krakowski oddział firmy Mobilis (tu link). Od tamtego czasu na ulicach stolicy Małopolski pojawiały się także inne pojazdy demonstracyjne. 

Jednym z nich był Mercedes-Benz Conecto G, który kursował po Krakowie w kwietniu 2022. To pojazd z 2021 roku. Pomalowany na biało przegubowiec otrzymał czasowe oznaczenie MC348 nawiązujące do numerów już eksploatowanych przez Mobilis autobusów.

Z Krakowa demonstracyjne Conecto trafiło między innymi do Jawora i Wejherowa.

Testowy Mercedes-Benz Conecto G #MC348 w trakcie obsługi mającej zmienioną trasę linii 152 (Plac Centralny - Cichy Kącik) - w związku z przebudową ul. Królowej Jadwigi. Aleja Andersa, rejon przystanku „DH Wanda”. 13.04.2022.

 

Natomiast w marcu 2022 krakowski Mobilis testował innego Mercedesa. Elektrycznego, a dokładniej model eCitaro. Ten pojazd był żółto-czerwony, w malowaniu wrocławskim. 

Rocznik 2018. W Krakowie otrzymał czasowe oznaczenie MC299. Potem trafił do Wrocławia.

Była to już kolejna „testowa wizyta” tego autobusu w Krakowie. Pierwotnie sprawdzało go MPK. Elektryk ten kursował także po wielu innych miejscowościach, np. był w Lublinie, Poznaniu, Gdyni, Warszawie, Jeleniej Górze, Wałbrzychu, Siedlcach. Jako ekspozycja EvoBus prezentowano go na targach SilesiaKOMUNIKACJA 2019 w Sosnowcu.

Sfotografowany w ostatniej chwili (i czysto przypadkowo) Mercedes-Benz eCitaro #MC299 na al. Andersa w Krakowie. Niestety osobówka trochę go przysłoniła. Przystanek „DH Wanda”. Autobus obsługuje linię 142 w relacji Osiedle Na Stoku - Czyżyny Dworzec. 18.03.2022.

Tak powyższy Mercedes-Benz eCitaro prezentował się w trakcie targów SilesiaKOMUNIKACJA 2019 w Sosnowcu. 16.04.2019.

Pozostałe wpisy dotyczące firmy Mobilis pod tym linkiem.

Schönbrunn – śmieciarka przy gloriecie

Stolica Austrii słynie z pięknej architektury. Jednym z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc jest Pałac Schönbrunn. Dawna letnia rezydencja Habsburgów. Zalicza się go do najpiękniejszych barokowych obiektów w Europie. Mieszkali tam między innymi cesarzowa Maria Teresa i cesarz Franciszek Józef I z żoną Sisi.

Przy pałacu znajdują się także wspaniałe ogrody, do których przylega zoo znane chociażby z hodowli pand wielkich. Na pobliskim wzgórzu wznosi się imponująca budowla – glorieta (po niemiecku  Glorietta). Piękna neoklasyczna kolumnada, której budowę ukończono w 1775 roku. W jej wnętrzu obecnie funkcjonuje kawiarnia, a na dachu znajduje się punkt widokowy na Wiedeń.

Miejsce to jest niezwykłe i dlatego w trakcie naszej każdej wizyty w Wiedniu staramy się tam z żoną dotrzeć. Tym razem byliśmy rano, około godziny 9:00. O tej porze jest praktycznie pusto. Pojawiają się jedynie pierwsi pojedynczy turyści i miejscowi biegacze – rozległe tereny zielone Schönbrunnu to idealne miejsce do ćwiczeń na świeżym powietrzu. Dopiero później teren ten wypełnia się przybyszami praktycznie z całego świata.

Wczesna pora to także okazja do sfotografowania pojazdów służb miejskich i obsługi technicznej, które później nie pojawiają się już w tym rejonie. Tak zupełnie przypadkowo udało mi się udokumentować śmieciarkę, która wyłoniła się z parkowej alejki i przejechała obok gloriety.

To MAN TGS z działającej od 1971 roku austriackiej firmy Saubermacher. 

Wiedeń, Schönbrunn. Park pałacowy przecina wiele alejek. Częściej zobaczymy na nich spacerujące ptactwo (np. kaczki), niż jakiś pojazd. Tu pojawia się wyjątek potwierdzający regułę, czyli śmieciarka MAN TGS z firmy Saubermacher. Obok pojazdu biegacz. Osób ćwiczących na wolnym powietrzu w parku pałacowym jest dość sporo. Widoczne na pierwszym planie kulki to szyszki. 18.07.2022.

Śmieciarka MAN TGS powoli przemieszcza się parkową alejką, lekko kurząc. Pojazd jest oznaczony numerem taborowym 567. Po lewej stronie widać Pałac Schönbrunn i panoramę Wiednia. 18.07.2022.

Sporych rozmiarów śmieciarka MAN TGS dojeżdża do widocznej w tle gloriety. 

Pałac Schönbrunn - widok od strony gloriety. O tej porze parkowe alejki były jeszcze puste. Turystów stopniowo przybywało po drugiej stronie budynku, skąd wchodzi się np. do kas biletowych i do wnętrza pałacu. Tu warto dodać, że park pałacowy jest bezpłatny i otwarty dłużej niż muzeum.

Widok ze wzgórza na Pałac Schönbrunn i roztaczającą się za nim panoramę Wiednia. 18.07.2022.

Fragmenty pałacowego parku. Na pierwszym zdjęciu w tle glorieta obok której przejeżdżał MAN TGS.

Glorieta w całej okazałości. Napis na budowli informuje, że powstała ona pod rządami cesarza Józefa II i cesarzowej Marii Teresy. Obiekt ten został poważnie uszkodzony w trakcie II wojny światowej, ale dość szybko go odbudowano - już w 1947 roku.

Krótko po przejeździe śmieciarki z firmy Saubermacher pod glorietą pojawił się inny pojazd - ciągnik z przyczepą cysterną, która zraszała wysypane tłuczniem alejki. Takie doraźne rozwiązanie, aby się nie kurzyło. 

Firma Saubermacher specjalizuje się w utylizacji odpadów. Działa w 7 krajach (np. Czechy, Niemcy, Słowenia, Węgry) i zatrudnia około 3400 pracowników. Jak podano na stronie internetowej, Saubermacher stosuje zasadę „zero marnowania”, poddając recyclingowi jak największą liczbę odpadów.

Zdjęcia pojazdów na tle znanych obiektów co jakiś czas pojawiają się w Blogu Transportowym. Tu prezentowałem śmieciarkę na tle bramy Floriańskiej w Krakowie.

Na stacji Wien Südbahnhof (Ost)

Wiedeńska stacja, która jest bohaterką tego wpisu już nie istnieje. Pełniła ona funkcję czasową, zapewniając ruch pociągów w okresie pomiędzy zamknięciem dworca Wien Südbahnhof, a oddaniem do eksploatacji obecnego Wien Hauptbahnhof. Trafiłem na nią w sierpniu 2012. To był bardzo krótki pobyt – tylko kilka zdjęć i ruszaliśmy dalej – zwiedzać Wiedeń.

Pełna nazwa stacji to Wien Südbahnhof (Ostbahn). Funkcjonowała ona od grudnia 2009 do grudnia 2012. Była stacją krańcową, zapewniającą obsługę kilku linii kolei aglomeracyjnej S-Bahn, pociągów regionalnych oraz połączeń międzynarodowych do Słowacji i Węgier. 

Poniżej kilka zdjęć wykonanych 6 sierpnia 2012, około godziny 7:00.

Ze stacji Wien Südbahnhof (Ost) korzystały pojazdy trakcji elektrycznej i spalinowej. Tu przedstawiciel tej drugiej, czyli lokomotywa Siemens Eurorunner austriackich kolei ÖBB. Przewoźnik maszyny te nazywa Hercules. Co ciekawe, kupiono aż 100 egzemplarzy. Oznaczono je jako seria 2016. Tu „Herkules” nr 042. Rocznik 2003. Maszyna jest gotowa do odjazdu z pociągiem międzynarodowym REX 2508 „Roland” do stacji Bratislava hl. st. Pierwszy wagon kolei słowackich, pozostałe ÖBB - znacznie mniejsze od tego z ZSSK, a na końcu wagon sterowniczy serii 80-73. Spalinówka prowadzi pociąg na całej trasie. W drodze powrotnej będzie na końcu składu, a maszynista zasiądzie w wagonie sterowniczym. „Herkules” z wagonami to stała obsada linii z Wiednia do stacji Bratislava hl. st. Odcinek do przygranicznej miejscowości Marchegg jest obecnie elektryfikowany. Nie wiem jednak, czy po stronie słowackiej też są prowadzone takie prace. Jeżeli tak, to wkrótce zakończy się obsługa tej relacji trakcją spalinową. 6.08.2012.

Na sąsiednim torze, obok pociągu do Bratysławy stały dwa autobusy szynowe wyprodukowane przez austriacką firmę Jenbacher Werke. Pojazdy te na sieci ÖBB otrzymały oznaczenie 5047. Kupiono ich łącznie 100 egzemplarzy, a były produkowane w latach 1987 - 1995. W późniejszym czasie kilka z nich zostało sprzedanych do innych przewoźników. Wprowadzenie serii 5047 do ruchu pozwoliło na eliminację starszych pojazdów, w tym z okresu międzywojennego. Na zdjęciu skład stworzony z wagonów nr 5047 030-1 i 5047 035-0. Najprawdopodobniej czekają one na realizację jakiegoś późniejszego połączenia do przygranicznej miejscowości Marchegg. Wówczas oraz obecnie na przemian kursują pociągi z Wiednia do Marchegg i w wydłużonej relacji do słowackiej stacji Bratislava hl. st. Jest to najprawdopodobniej jedyna relacja obsługiwana ze stolicy Austrii trakcją spalinową. 

Trochę nieostry widok na tabliczkę znamionową wagonu motorowego Jenbacher Werke o oznaczeniu 5047 035-0. Rocznik 1990.

Na krótkim torze przy tym samym peronie co powyższe wagony motorowe stał odstawiony jeszcze jeden Jenbacher Werke. Jego oznaczenie to 5047 054-1. Pojazdy te przemieszczają się po sieci ÖBB pojedynczo, podwójnie, a także spięte po trzy. Wszystkie te kombinacje można jeszcze zobaczyć w Wiedniu. Ze względu na elektryfikację linii do Marchegg jest to już raczej końcowy okres eksploatacji tej serii w Wiedniu. Tam, gdzie jeszcze pozostaje trakcja spalinowa pojawia się nowszy tabor serii 5022. 6.08.2012.

Skład wagonów ÖBB odstawionych bez lokomotywy przy jednym z peronów. Na pierwszym planie wagon sterowniczy 80-73 025-3. Wszystkie mają naniesione na boki napisy CityShuttle. Jak podają na swojej stronie internetowej koleje ÖBB, jest to marka pociągów typu push-pull będących podstawą oferty krajowego transportu regionalnego. Są one także stałym zestawieniem pociągów do i ze słowackiej stacji Bratislava hl. st. Wagony te były produkowane w latach 1980 - 1989 przez Simmering-Graz-Pauker AG (SGP) oraz Jenbacher Werke. Obecnie eksploatowane pojazdy przeszły modernizację lub przebudowę (np. w latach 90-tych na wagony sterownicze 80-73, które powstawały z wagonów doczepnych). Wagony doczepne to seria Bmpz-l, a sterownicze Bmpz-s.

Marka ÖBB CityShuttle to również wagony piętrowe. Na pierwszym planie wagon sterowniczy o oznaczeniu 86-33 001-7. Pojazdy takie powstawały w latach 1996 - 2009. „Piętrusy” te zostały nazwane „Wiesel”, co po niemiecku znaczy „łasica”. Na ich bokach znajdują się napisy „Wiesel” oraz rysunki łasic. Ten skład będzie prowadzony elektrowozem tworząc międzynarodowy pociąg REX 7605 „Twin City” relacji Wien Südbahnhof (Ost) [odjazd 7:03] - Kittsee (7:55/56) - Bratislava-Petržalka (8.01). Piętrowe wagony doczepne to seria Bmpz-dl, a sterownicze Bbfmpz.

Bombardier TALENT. Czteroczłonowy przedstawiciel serii 4124, dokładnie egzemplarz o oznaczeniu 4124 022-7. Na końcu druga taka sama jednostka (nr 032-6). Ten elektryczny zespół trakcyjny właśnie skończył bieg. Niestety nie ustaliłem, skąd przyjechał.

Za kozłami oporowymi tory stacji Wien Südbahnhof (Ostbahn) tak się kończyły. W tle baraki stanowiące zabudowę tymczasowego dworca.

Widok ogólny na stację Wien Südbahnhof (Ostbahn).

Tuż obok tymczasowej stacji Wien Südbahnhof (Ost) pracowała maszyna torowa z firmy Balfour Beatty. W tle las żurawi pokazujący, jak wielkie inwestycje prowadzono wówczas w tym rejonie. 6.08.2012.

  

W trakcie mojej wizyty na stacji Wien Südbahnhof (Ost) nagrałem także krótki film. Przedstawia on wjazd lekko opóźnionego pociągu REX 2503 „Adebar” relacji Bratislava hl.st. (5:46) - Wien Südbahnhof (Ost) na 6:57. Prowadzi go wagon sterowniczy serii 80-73, a moc daje popychający skład Herkules nr 2016 003. Potem w przeciwnym kierunku odjeżdża prezentowana na powyższych zdjęciach spalinówka nr 2016 042.

Ostatnia scena to odjazd składu Bombardier TALENT 4124 032-6 + 4124 022-7.

Obecnie działający dworzec Wien Hauptbahnhof rozpoczął częściowe funkcjonowanie w 2014 roku. Zdjęcia i filmy tam nagrane opublikuję w oddzielnym materiale. Tu link do niego.

Inne wpisy dotyczące Austrii są dostępne pod tym linkiem.