Dni NATO 2022 Ostrawa (2) – Volaris i inne samoloty cywilne

 

Wracam do relacji z Dni NATO, które odbyły się 17 i 18 września 2022 na terenie lotniska Mošnov w rejonie Ostrawy (Ostrava Airport). 

Zaprezentowałem już cywilne samoloty ustawione przy hangarze firmy JOB AIR Technic. Tu link do tego materiału. Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią, teraz zajmę się niewojskowymi maszynami stojącymi po drugiej stronie lotniska. Wśród nich wyróżniały się dwa samoloty dla meksykańskich linii lotniczych Volaris. 

To Airbusy A321neo. Można było je oglądać z bliska, ale bez bezpośredniego podchodzenia do pojazdów – płot odgradzał je od tłumów odwiedzających tę imprezę.

Pierwsza z maszyn otrzymała rejestrację XA-YAA. Był to fabrycznie nowy samolot z 2022 roku. Wyprodukowano go z przeznaczeniem dla rosyjskich linii S7 - Siberia Airlines. Dostał nawet charakterystyczne zielone malowanie tego przewoźnika. Atak Rosji na Ukrainę i związane z tym sankcje sprawiły, że Airbus ten do planowanego użytkownika nie trafił. Obecne barwy meksykańskiego Volarisa na samolot zostały nałożone w Mošnovie. 

W trakcie tworzenia tego wpisu (marzec 2023), Airbus A321neo o rejestracji XA-YAA był regularnie eksploatowany przez linie Volaris. Jego macierzysty port lotniczy to miasto Meksyk (Mexico City), z którego wykonywał loty wyłącznie wewnątrzkrajowe. Latał do: Acapulco, Chihuahua, Cancún, San José del Cabo, Guadalajara, Tijuana, La Paz, Mérida i Monterrey.

Druga maszyna linii Volaris pokazana na podostrawskim lotnisku to Airbus A321neo o rejestracji XA-VSC. Również rocznik 2022.

Historia taka sama, jak opisanej powyżej maszyny – pierwotne przeznaczenie dla rosyjskich linii S7 - Siberia Airlines. Do Meksyku samolot dostarczono w lutym 2023 i obecnie nie jest jeszcze eksploatowany liniowo.

Volaris jest tak zwaną tanią linią lotniczą. Powstała w roku 2005. Według portalu Planespotters.net, Volaris użytkuje obecnie aż 108 samolotów. Wszystkie to Airbusy z rodziny A319, A320 i A321. 

Volaris posiada także dwie spółki zależne w innych krajach: Volaris Costa Rica (flota 5 Airbusów) i Volaris El Salvador (flota licząca 2 Airbusy A320).

Samoloty Airbus A321neo w malowaniu meksykańskich linii lotniczych Volaris (nr XA-YAA
i XA-VSC) ustawione na terenie Ostrava Airport w trakcie Dni NATO 2022. 17.09.2022.

Tłumy zwiedzających przemieszczały się przez teren ekspozycji Dni NATO 2022. Znacznie utrudniało to fotografowanie pokazanych pojazdów. W tle Airbusy dla linii Volaris. 17.09.2022.

Obok nowych samolotów przeznaczonych dla Meksyku stała maszyna z 1987 roku. To Boeing 737-306, który obecnie już nie lata, ale jest wciąż użytkowany. Pełni funkcje dydaktyczne w trakcie szkoleń organizowanych przez holenderską firmę RESQTEC Aircraft Recovery. Tematyka szkoleń to odzyskiwanie statku powietrznego – ratownictwo lotnicze w każdym scenariuszu niesprawności samolotu. 

Takie szkolenia RESQTEC Aircraft Recovery przeprowadza w Amsterdamie i Ostrawie. Przykładowa informacja ze strony internetowej firmy: „Najnowocześniejsze centrum szkoleniowe RESQTEC Aircraft Recovery Center w Ostrawie w Czechach zapewnia doskonałe warunki do praktycznego szkolenia w zakresie odzyskiwania statków powietrznych. We współpracy z naszym partnerem, lotniskiem w Ostrawie, stworzyliśmy realistyczne środowisko szkoleniowe z doskonałym zapleczem do szkolenia dowolnego scenariusza odzyskiwania niesprawnego statku powietrznego”.

Opisywany Boeing jako fabrycznie nowy latał dla holenderskich linii KLM Royal Dutch Airlines (pod oznaczeniem PH-BDK). U przewoźnika tego pozostał do roku 2008 trafiając następnie do słowackiego Air Slovakia, gdzie otrzymał rejestrację OM-ASE. Co ciekawe, na przełomie lat 2009 i 2010 samolot ten był wypożyczony do albańskich linii Albanian Airlines.

Linie Air Slovakia zakończyły działalność w 2010 roku. Niestety nie znalazłem informacji, kiedy OM-ASE stał się własnością firmy RESQTEC Aircraft Recovery. Przypuszczalnie miało to miejsce około 2012 – 2015 roku.

Obecne malowanie szkoleniowego Boeinga to barwy nieistniejących linii Albanian Airlines (zawieszenie działalności w roku 2011). 

Ustawiony obok maszyn przeznaczonych dla linii Volaris samolot szkoleniowy. Jego zadanie to bycie usuwanym z pasa startowego lub innych rejonów lotniska. To Boeing 737-306 o dawnej rejestracji
OM-ASE. Obecny użytkownik maszyny to firma RESQTEC Aircraft Recovery. Maszyna prezentuje barwy nieistniejących od wielu lat linii Albanian Airlines. 17.09.2022.

Ostrawskie lotnisko w trakcie trwania Dni NATO realizowało także planowe połączenia pasażerskie. Udało mi się wówczas udokumentować lądujący samolot Polskich Linii Lotniczych LOT. Był to Bombardier Q400 o rejestracji SP-EQE. Rocznik 2012.

Pierwotnie latał dla linii Eurolot, a po zakończeniu przez nie działalności, od roku 2015 zaczął obsługiwać połączenia wykonywane przez LOT. Na Dni NATO w dniu 17.09.2022 przyleciał jako rejs nr LO501 z Warszawy do Ostrawy. Przelot ten trwał 46 minut (za portalem Flightradar24). 

Przed rejsem do Ostrawy, Bombardier nr SP-EQE wykonał lot z Warszawy do Pragi i powrotny. Natomiast dzień 17 września rozpoczął porannym przelotem z Rzeszowa (tam nocował) do stolicy. Po powrocie z Ostrawy do Warszawy, tego samego dnia wykonał kolejny lot. Tym razem do Gdańska (LO3815), a stamtąd do Rzeszowa (LO3515) i powrotny do Gdańska (LO3516), gdzie nocował. Następnego dnia (niedziela, 18.09.2022) obsłużył lot z Gdańska do Lublina (LO3519) i powrotny (LO3520). 

Generalnie maszyna LOT-u, którą udokumentowałem w trakcie Dni NATO 2022 była wówczas dość intensywnie eksploatowana. W późniejszym czasie latała także z Warszawy do Krakowa, Wrocławia, Rygi, Lublina, Poznania, Budapesztu i Wiednia. W niektórych przypadkach kilkukrotnie. 

Bombardier SP-EQE pośród taboru LOT-u wyróżniał się charakterystycznym malowaniem – zielone pasy, które były elementem reklamy Podkarpacia.

Co ciekawe, opisywany samolot był jednym z pięciu ostatnich przedstawicieli tego modelu eksploatowanymi przez LOT. Z siatki połączeń popularne Dashe (pierwotna nazwa tej rodziny samolotów to De Havilland Canada Dash 8; w roku 1988 De Havilland Canada został przejęty przez Boeinga, a w 1992 przez Bombardiera) zniknęły do końca 2022 roku. Były to ostatnie samoloty śmigłowe we flocie narodowego polskiego przewoźnika. Od roku 2023 w eksploatacji pozostają już tylko maszyny odrzutowe.

Więcej materiałów dotyczących samolotów De Havilland Canada pod tym linkiem.

Jeden z ostatnich eksploatowanych przez LOT samolotów śmigłowych. Bombardier Q400, czy jak kto woli Bombardier DHC-8-402Q Dash 8 o rejestracji SP-EQE ląduje w Ostrawie kończąc lot LO501 z Warszawy. 17.09.2022.

W trzeciej części relacji z Dni NATO 2022 pokażę samoloty, których na co dzień nie ogląda się. Na pewno nie z bliska. To duże maszyny transportowe, których kilka sztuk zademonstrowano na lotnisku Mošnov.

Hotel Caroline – nocleg przy zajezdni, autobusy

 

W grudniu 2022 pisałem o charakterystycznej zajezdni tramwajowej w Wiedniu - Remise Gudrunstraße, przez teren której przebiega ogólnodostępna ulica. Tu link do tego materiału. Tuż obok znajduje się hotel, który zainteresuje każdego miłośnika transportu publicznego, a w szczególności tramwajów.

To oznaczony trzema gwiazdkami hotel Caroline. Licząca trzy piętra kamienica z 1892 roku wraz z zaadaptowanym poddaszem. Przy odrobinie szczęścia lub po ustaleniu z hotelem, można mieć pokój zlokalizowany na wprost wyjazdu z zajezdni. Da to możliwość obserwacji jej pracy – manewrów tramwajów oraz ich porannych i popołudniowych wyjazdów.

Ja niestety liczyłem na szczęście i pokój dostaliśmy z widokiem na Jagdgasse, a nie na Gudrunstraße, przy której znajduje się zajezdnia. Transportowych widoków więc nie było. 

Tu link do strony internetowej hotelu. Niestety nie ma na niej informacji, że obiekt mieści się przy atrakcji turystycznej, jaką bez wątpienia jest Remise Gudrunstraße.

Bezpośrednio przy wejściu do hotelu znajduje się przystanek autobusowy „Laxenburger Straße, Gudrunstraße”. Obsługuje go linia 14A łącząca pętle Reumannplatz i Neubaugasse. Czas przejazdu całej trasy to około 30 minut. W dni robocze autobusy Wiener Linien kursują na niej z częstotliwością 5 – 6 minut. W soboty interwał ten spada do 7 – 8 minut, a w niedziele i święta do 10 minut. Jest to więc bardzo dobry wynik. 

Przystanek „Laxenburger Straße, Gudrunstraße” zlokalizowany przy budynku hotelu Caroline. Odjeżdżają z niego autobusy linii 14A w kierunku Neubaugasse. Tu jeden z nich, Mercedes-Benz Citaro G o numerze 8825. Przewoźnik Wiener Linien. Rocznik 2016. 19.07.2022.

Przystanek „Laxenburger Straße, Gudrunstraße” po przeciwnej stronie Gudrunstraße, przed wjazdem do zajezdni tramwajowej. Właśnie stoi na nim autobus linii 14A w stronę pętli Reumannplatz. To Mercedes-Benz Citaro G nr 8794 z Wiener Linien. Rocznik 2015. 18.07.2022.

Gudrunstraße. Jadący w stronę pętli Neubaugasse autobus linii 14A właśnie przejechał przez skrzyżowanie z Laxenburger Str. i za chwilę zatrzyma się przy hotelu Caroline. Wcześniejszy przystanek znajduje się przy stacji metra U1 Keplerplatz. Bliskość metra, autobusów i tramwajów sprawia, że dojazd do omawianego hotelu jest bardzo dobry (blisko jest także główny dworzec kolejowy - tylko jedna stacja metra). Autobus to Mercedes-Benz Citaro G nr 8808 z Wiener Linien. Rocznik 2015. 18.07.2022.

Gudrunstraße. Po lewej stronie manewruje Bombardier Flexity Wien nr 305. Rocznik 2019. Po prawej budynek hotelu Caroline. Nie ma lepszej lokalizacji dla miłośnika tramwajów. Marzec 2022. Źródło: Google Street View.

Gudrunstraße. Solowy Mercedes-Benz Citaro na linii 14A zbliża się do hotelu Caroline. To pojazd oznaczony jako 8148. Rocznik 2016. Wrzesień 2018. Źródło: Google Street View.

Więcej wpisów dotyczących Wiednia pod tagiem Austria. 

Wyjątkowa zajezdnia tramwajowa - Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)

 

Serię wpisów na temat wiedeńskich tramwajów opublikowałem dość dawno. Tu link do pierwszej części. Teraz wracam do tematu. Zapraszam do wyjątkowej zajezdni tramwajowej, przez którą przechodzi ogólnodostępna ulica. To Remise Gudrunstraße nazywana także Betriebsbahnhof Favoriten. 

Jest ona zlokalizowana pomiędzy Gudrunstraße i Pernerstorfergasse, a na dwie części rozdziela ją Erlachgasse. Bezpośrednio pod zajezdnię dowiezie nas autobus linii 14A lub przejeżdżający przez sąsiednią Laxenburger Straße tramwaj linii 0. Blisko jest tam także z Quellenstraße, po której kursują tramwaje linii 6 i 11. Najbliższa stacja metra to Keplerplatz na linii U1. To zaledwie jedna stacja od głównego wiedeńskiego dworca kolejowego.

Zajezdnia Gudrunstraße mieści się na terenie dziesiątej dzielnicy Wiednia o nazwie Favoriten. Zbudowało ją Towarzystwo Tramwajów Wiedeńskich (Wiener Tramway Gesellschaft) w 1873 roku. Pierwotnie jako baza dla tramwajów konnych, a od 7 listopada 1899 dla taboru elektrycznego.

W roku 1915 zajezdnię rozbudowano. Powstały nowe hale. Całość była wówczas przystosowana do obsługi 270 dwuosiowych wagonów.

Pod koniec drugiej wojny światowej Betriebsbahnhof Favoriten uległ dość poważnym uszkodzeniom – po bombardowaniu. 

W roku 1969 trasa tramwaju linii 6 z Gudrunstraße została przeniesiona na Quellenstraße (tak jest obecnie), co skutkowało późniejszą przebudową układu torowego. Obecnie w Gudrunstraße znajduje się tylko pojedynczy tor (oddzielny w prawo i w lewo), którym odbywają się wyjazdy z zajezdni. Realizowane są tam także manewry tramwajów zajmujących tory w halach. Na sąsiednich ulicach również są pojedyncze tory wykorzystywane do wyjazdów i zjazdów do zajezdni. Na Leebgasse funkcjonuje przystanek „Leebgasse, Siccardsburggasse”, który jest obsługiwany wyłącznie w godzinach porannych i popołudniowych przez wyjeżdżające z zajezdni tramwaje linii 1, 6 i 11. 

Zajezdnia Gudrunstraße obsługuje wszystkie obecnie eksploatowane w Wiedniu typy tramwajów. Nie ma już pośród nich wagonów E1, które swoją służbę na wiedeńskich ulicach zakończyły kilka miesięcy temu. Najstarsi przedstawiciele zgromadzonego tam taboru pasażerskiego to składy E2 + C5. Są także ULF-y B, czyli dłuższa wersja tego produkowanego przez SGP, a potem Siemensa tramwaju. W trakcie moich kilku wizyt na terenie Remise Gudrunstraße i obok nie zauważyłem tam modelu ULF A. Jednak jest on widoczny na wykonanych przez Google zdjęciach Street View. Najnowsze wagony to Bombardier Flexity Outlook (Bombardier Flexity Wien), których dostawy są obecnie realizowane. Ponieważ Bombardier Transportation w styczniu 2021 został przejęty przez Alstom, aktualna nazwa najnowszych wiedeńskich tramwajów to Alstom Flexity Wien.

W opisywanej zajezdni garażuje także tabor techniczny. Widziałem tam wagony pomocnicze LH przeznaczone do holowania tramwajów i pełnienia funkcji pługów odśnieżnych. Powstawały one w latach 80-tych ubiegłego wieku z części (tylko rama nośna i fragment dachu) wagonów typów L4, L i F.

Zajezdnia Gudrunstraße. Ślepe tory odstawcze pomiędzy Erlachgasse i Pernerstorfergasse. Od lewej strony stoją następujące pojazdy: SGP E2 nr 4092 (rocznik 1989) z doczepą Rotax C5 nr 1492 (rocznik 1988); kolorowy wagon techniczny LH nr 6456; Lohner E2 nr 4308 (rocznik 1978) z niezidentyfikowaną doczepą C5; Lohner E2 nr 4306 (rocznik 1978) z niezidentyfikowaną doczepą C5; SGP ULF B nr 646 (rocznik 2000) i Siemens ULF B1 nr 763 (rocznik 2013). 18.07.2022.

Ustawiony pomiędzy składami E2+C5 wagon techniczny LH nr 6456. Pojazd wyróżnia się kolorowym malowaniem. Na przodzie napis (hasztag): „We ride with pride”, czyli po polsku: „Jedziemy z dumą”. Pojazd ten powstał w roku 1988 z wykorzystaniem części wagonu L nr 506. 18.07.2022.

Kolejny wagon techniczny LH, tym razem nr 6460. Powstał w roku 1987 z części tramwaju L nr 549. Obok niego dwa inne LH o nieustalonych numerach. Na sąsiednich torach ULF-y nr 763 (po lewej) i 648. 18.07.2022.

SGP ULF B nr 648 (rocznik 2000), a po prawej Siemens ULF B1 nr 757 (rocznik 2013). Pomiędzy nimi wagon techniczny LH nr 6455, który w roku 1987 powstał z elementów tramwaju L nr 529.

Skład nr 4092 + 1492. Pociągi E2 + C5 to obecnie najstarsze tramwaje eksploatowane liniowo przez Wiener Linien. Niestety nie znam zastosowania ustawionego na końcu silosu, być może jest on wykorzystywany w sezonie zimowym. 18.07.2022.

ULF-y odstawione na torach zakończonych przy Pernerstorfergasse. To pojazdy o numerach (od lewej): 646, 763, 648 i 757. Na drugim zdjęciu widoczny wagon pomocniczy LH nr 6460.

Na kolejnych ślepo zakończonych torach udokumentowałem dwa wagony LH. Na pierwszym planie pojazd nr 6459 przerobiony w roku 1987 z tramwaju typu L nr 540. Numeru ustawionego za nim drugiego LH nie ustaliłem. Obok taboru technicznego stoi pokryty reklamą  Siemens ULF B1 nr 757.

Od lewej strony stoją: ULF nr 763, LH nr 6460 i ULF-y nr 648 i 757.

Erlachgasse. Widok od strony Laxenburger Straße. Po lewej stronie ślepo zakończone tory odstawcze, na których udokumentowałem powyższe tramwaje. Po prawej hale postojowe i warsztatowe oraz dojazd do Gudrunstraße. Ruch samochodowy przez zajezdnię jest ograniczony odpowiednim oznakowaniem, natomiast pieszego nic nie zabrania. 18.07.2022.

Hala postojowa, do której wjazd jest możliwy wyłącznie od Erlachgasse. W jej wnętrzu widziałem tylko składy E2+C5. Na torze nr 6 widoczny tył doczepy Rotax C5 nr 1495 z 1988 roku. Tu żadnego wygrodzenia nie ma, ale w różnych miejscach rozmieszczono napisy informujące, że wstęp tylko dla osób upoważnionych przez Wiener Linien. Tak więc osoba postronna pomiędzy Erlachgasse i Gudrunstraße nie przejdzie. 18.07.2022.

Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten) Wiener Linien wkomponowana w gęstą zabudowę dzielnicy Favoriten. Uwagę zwraca rozbudowany układ torowy, choć i tak wymusza on manewry na Gudrunstraße, aby wjechać do (lub wyjechać z) wielu stanowisk postojowo-naprawczych w halach. Źródło: Google Maps. 

Widok na zajezdnię od strony Gudrunstraße. Tędy nie można przejść do Erlachgasse, choć brak wygrodzeń. 18.07.2022.

Bombardier Flexity Wien nr 313 (rocznik 2020) manewruje na Gudrunstraße. Wyjechał z zajezdni i po krótkim postoju na ulicy teraz do niej cofa. Te manewry nie blokują ruchu ogólnego na Gudrunstraße. Wagony Flexity Wien to najnowszy tabor w stolicy Austrii. Stopniowo będzie ich przybywać. 18.07.2022, godzina 14:50.

Godzina 21:04. Coraz więcej tramwajów zjeżdża do zajezdni. Na Gudrunstraße przybywa manewrujących wagonów. Tu SGP ULF B nr 626. Rocznik 1999. 18.07.2022.

Przez Erlachgasse, która dzieli zajezdnię na dwie części przejeżdżał także samochód firmy Google, który wykonywał zdjęcia w ramach usługi Street View. Te powyższe zrobiono we wrześniu 2018. Źródło: Google Street View.

Zajezdnia Gudrunstraße była kiedyś także miejscem postoju wagonów typu E1. Tu Lohner E1 nr 4509 z 1972 roku. Za nim nieokreślony pojazd typu E2. Wrzesień 2018. Źródło: Google Street View.

Wagon SGP ULF B nr 647 (rocznik 2000) po obsłudze porannego dodatku szczytowego manewruje na terenie zajezdni. Właśnie przyjechał tu od strony centrum przez Laxenburger Straße i Erlachgasse. Jak widać, wewnątrz bazy parkuje dość sporo indywidualnej motoryzacji pracowników Wiener Linien. 18.07.2022, godzina 7:47.

Zajezdnia Gudrunstraße wyróżnia się tym, że każdy może przez nią przejść ogólnodostępną ulicą. Dlatego warto choć na chwilę odwiedzić to ciekawe i wyjątkowe miejsce. Osoby chcące dokładniej przyjrzeć się pracy zajezdni mogą nawet przy niej zamieszkać – obok znajduje się hotel, o którym napiszę za jakiś czas. Tu link do tego materiału.