Star przy sklepie Ikea

W tym wpisie zapraszam na spotkanie z czynną historią polskiego transportu. Dokładnie z pięknym, oplandekowanym Starem 200. 

Udokumentowałem go przypadkowo. Czekałem na autobus. W Krakowie, na ul. Conrada, a dokładniej przy sklepie Ikea. Wtedy nadjechał. Na szczęście zdążyłem przygotować aparat.

Rejestracja SZA 17MS wskazuje, że przyjechał do Krakowa z województwa śląskiego, z Zawiercia.

Star 200 na ul. Conrada w Krakowie. 24.08.2010.

Pięknego Stara 200 fotografowałem blisko 10 lat temu, 24 sierpnia 2010. Najprawdopodobniej już nie istnieje. Chyba, że został przerejestrowany, bądź czasowo wyrejestrowany. Generalnie strona internetowa Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego podaje, że pojazd o numerach SZA 17MS nie ma obecnie opłaconego obowiązkowego ubezpieczenia OC.

Inne ciężarówki marki Star do obejrzenia pod tym linkiem.

Dużo cargo na niebie (2) – 747 i Dreamlifter

Wracam do tematu sporej ilości samolotów cargo latających obecnie nad całym światem. Ostatnio pisałem o nich tutaj. Jak wówczas, materiał ten opieram na screenach z radaru lotniczego - Flightradar24.com.

W pierwszej części pisałem o towarowych Boeingach 777 i 767. W powietrzu jest także sporo większych maszyn. To potocznie „Jumbo Jety”, czyli Boeingi 747. Przyznam, że to moje ulubione maszyny.

Zaczynam od samolotu lecącego do Polski, do Warszawy. Wypatrzyłem go 10 kwietnia 2020. Maszyna wykonywała lot z Szanghaju. To Boeing 747-400, który ma już 29 lat. Obecnie jest on oznaczony jako EW-511TQ i lata dla białoruskich linii Rubystar Airways. Według portalu Planespotters.net to jedyny samolot, jaki posiada ten przewoźnik. W Internecie znajdziemy jednak informacje, że ma on także inne maszyny: Antonov An-12BP i Ił-76TD.

Opisywany Boeing ma dość bogatą historię. W roku 1991, jako nowy samolot trafił do linii Singapore Airlines. Wówczas w konfiguracji pasażerskiej. Potem latał dla Air India, a następnie (już w konfiguracji cargo) dla ACG Air Cargo Germany i Martinair Holland. W roku 2018 rozpoczęła się jego eksploatacja przez białoruskiego przewoźnika.

Samolot ten nie lata zbyt często. Flightradar wskazuje, że ma on nawet kilkudniowe przestoje. Mimo tego na pewno sytuacja związana z koronawirusem jest dla niego dodatkowym źródłem pracy, bo transporty medyczne wykonywane samolotami cargo są ostatnio dość powszechne. Do Warszawy EW-511TQ przywiózł właśnie taki ładunek.  

Rocznik 1991. Boeing 747-400 linii Rubystar Airways w trakcie lotu do Warszawy przelatuje nad terytorium Rosji. Źródło: Flightradar24.com.

Ponad dekadę młodszą maszynę zaobserwowałem w rejonie Japonii. To 17-letni Boeing 747-400F amerykańskich linii Sky Lease Cargo, dla których lata od 2014 roku. Jego rejestracja: N903AR. Przewoźnik ten ma obecnie cztery samoloty (za Planespotters.net). Dwa Boeingi 747 i dwie maszyny McDonnell Douglas MD-11.

Historia N903AR też jest dość ciekawa, przy czym zawsze był on przeznaczony do transportowania towarów. Najpierw dla Air France, potem dla rosyjskich linii AirBridgeCargo, a potem znowu dla Air France.

Jak w przypadku białoruskiego 747, na ten egzemplarz natrafiłem 10.04.2020. Obsługiwał on lot z Anchorage na Alasce do stolicy Malezji - Kuala Lumpur. Anchorage to jego bazowe lotnisko, z którego na początku kwietnia 2020 latał także do Tokio i Chicago oraz kanadyjskiego Halifax. 

Boeing 747-400F ze Sky Lease Cargo w rejonie Japonii. Źródło: Flightradar24.com.

Dwadzieścia dziewięć lat ma kolejny z prezentowanych wielkich samolotów. Zaobserwowałem go 4.04.2020. To Boeing 747-400 belgijskich linii ACE Belgium Freighters z siedzibą w Liege. Rejestracja: OO-ACE.

Według portalu Planespotters.net, przewoźnik ten ma tylko dwa samoloty. Drugi to także Boeing 747, ale znacznie młodszy, bo dwunastoletni.

Opisywany OO-ACE do eksploatacji wszedł w 1991 roku, pierwotnie wożąc pasażerów – dla Singapore Airlines. Potem, już jako cargo latał dla Cathay Pacific z Hongkongu, a następnie dla Cargo Air Lines z Izraela. Do ACE Belgium Freighters trafił w marcu 2019.

Na poniższym screenie nie podano celu lotu, ale udało mi się ustalić, że z Liege zmierzał on do Izraela (Tel Awiw). Miejscowość ta ostatnio była jego częstym portem docelowym. Boeing latał też w kwietniu do USA (Atlanta i Nowy Jork – amerykańskie miasto mające obecnie największy problem z koronawirusem) i Norwegii (Oslo).

Kierunek Izrael. 29-letni Boeing 747-400 linii ACE Belgium Freighters. Źródło: Flightradar24.com.

Również 4.04.2020 przeglądając radar lotniczy natrafiłem na najdziwniejszego przedstawiciela rodziny 747. Taka „pękata” wersja, czyli odpowiednio powiększony zwykły 747. Dokładnie Boeing 747-400LCF Dreamlifter, gdzie skrót LCF znaczy Large Cargo Freighter. 

Takie maszyny powstały ze zwykłych 747 po roku 2000. Łącznie cztery samoloty, które pozyskano z Air China, Malaysia Airlines i China Airlines (dwa egzemplarze). Po odpowiednich przeróbkach mogły one transportować elementy nowego modelu Boeinga, 787 Dreamlinera, pomiędzy poszczególnymi zakładami producenta, co znacznie przyspieszyło czas montażu tych samolotów. Ponieważ 747-400LCF transportowały części Dreamlinerów, zyskały nazwę Dreamlifter. Pierwsze loty testowe odbyły się w 2006 roku.

Obsługę tych niezwykłych maszyn podjął amerykański przewoźnik Atlas Air.

Omawiana maszyna ma już 30 lat. To egzemplarz oznaczony rejestracją N780BA. Od marca 1990 latał dla China Airlines. Jako Dreamlifter pracę zaczął w 2007 roku.

Na poniższym screenie rozpoczyna lot z Anchorage na Alasce w nieznanym kierunku. Najprawdopodobniej do Everett lub Charleston, gdzie znajdują się zakłady Boeinga. Według radaru lotniczego samolot ten obsługiwał rejsy do tych miejscowości lub pomiędzy nimi.

Boeing 747-400LCF Dreamlifter o rejestracji N780BA startuje z Anchorage. Źródło: Flightradar24.com.

Tego samego dnia (4.04.2020) zaobserwowałem innego „pękatego” 747. Tym razem był to Dreamlifter o rejestracji N718BA. Ponad 27-letnia maszyna. W czerwcu 1992 roku zaczęła latać w barwach malezyjskich linii Malaysia Airlines. Loty transportowe dla Boeinga rozpoczęła dopiero w 2010 roku. Był to czwarty i dotychczas ostatni powstały 747-400LCF.

Opisywana maszyna leciała wówczas nad Europą, wykonując rejs z amerykańskiego Charleston do Taranto we Włoszech. Możnaby przypuszczać, że był to np. lot pomocowy dla Włoch. Jednak jest standardowa relacja dla Dreamlifterów, po wytwarzane tam elementy B787.

Czwarty Dreamlifter, czyli N718BA obsługiwany przez Atlas Air.

W następnej części materiału o samolotach cargo zajmę się kolejnymi wielkimi maszynami. Tu link.

Nowe filmy – marzec 2020

Marzec 2020 był bez wątpienia wyjątkowym miesiącem, który bardzo odmienił życie w Polsce i innych krajach. To za sprawą koronawirusa SARS-CoV-2.

W tle wydarzeń związanych z rozprzestrzenianiem się pandemii, wprowadzaniem kolejnych ograniczeń w funkcjonowaniu społeczeństwa itp., publikowałem na swoim kanale YouTube dwa filmy transportowe. Oba zagraniczne. Kolejowy i autobusowy.

Ten pierwszy nagrałem 8 lutego 2020 w Czechach, na stacji Krnov. Nawet nie przypuszczałem wówczas, że będzie to przez kilka miesięcy moja ostatnia zagraniczna wyprawa, bo granice zostaną zamknięte. 

W Krnovie nagrywałem już wielokrotnie, choć nie wszystkie materiały zostały opublikowane. To była sobota. W cyklu co dwie godziny spotykają się tam trzy pociągi narodowego przewoźnika České dráhy. Wszystkie spalinowe, bo Krnov nie jest zelektryfikowany. Wagon motorowy, doczepny i sterowniczy to obsługa rychlików z Olomouca do Ostrawy i z Ostrawy do Olomouca. Natomiast mały „motorak” to osobní vlak z i do miejscowości Jindřichov ve Slezsku. 

Akcja dzieje się po godzinie 13. Więcej informacji o danych pojazdach i obsługiwanych przez nie pociągach przedstawię w oddzielnym wpisie.

Drugi film powstał w lipcu 2018 na Cyprze, w mieście Pafos. To druga część prezentowanego wcześniej nagrania. Autobusy Paphos City Buses (ΟΣΥΠΑ ΛΤΔ), czyli same Mercedesy Citaro z jednym wyjątkiem do obsługi linii podmiejskich, którego szczegółów jeszcze nie ustaliłem.

Na temat autobusów w Pafos w późniejszym czasie opublikuję kolejne materiały.

Czech Raildays 2019 (1) – Vectron

Zakończyłem już relację z targów Czech Raildays 2018 (tu link). W kolejnej, już dwudziestej edycji również uczestniczyłem, zatem stopniowo będę publikował materiały o pokazanych tam pojazdach.

Wcześniej jednak temat Czech Raildays 2020. Zgodnie z informacją ze strony internetowej targów, mają się one odbyć w dniach 9 – 11 czerwca. Na razie nie ma żadnej wiadomości o zmianie terminu. Mało realne jednak jest, że do tego czasu zakończy się pandemia koronawirusa SARS-CoV-2. Zwłaszcza, że czeskie źródła podają informację o możliwości zamknięcia granic w wydłużonym czasie do roku, a może nawet do dwóch lat. Nie brzmi to zbyt optymistycznie.

Wracając jednak do roku 2019, była to bardzo ciekawa impreza. Oprócz pojazdów kolejowych tradycyjnie można było zobaczyć także inne środki transportu. Pogoda dopisała, choć była jednak trochę uciążliwa – upał, który utrudniał podziwianie ustawionego w pełnym słońcu taboru.

Zaczynam od stojącego przy wejściu na teren targowy jednego z dwóch pokazanych wówczas elektrowozów. To produkt firmy Siemens. Rocznik 2019. Dokładnie Vectron MS przeznaczony dla czeskiego przewoźnika AWT. Firma ta została przejęta przez PKP Cargo już kilka lat temu (link).

W październiku 2019, czyli już kilka miesięcy po targach firma AWT (Advanced World Transport) oficjalnie zmieniła nazwę na PKP Cargo International (rebranding spółki, polegający na zmianie jej nazwy, logotypu i barw korporacyjnych – jak podało PKP Cargo), która na opisywanej maszynie widniała już w trakcie targów. Była to wyraźna zapowiedź przeprowadzonych później zmian.

Vectron ten otrzymał oznaczenie 383 054. Jest to maszyna wielosystemowa, która wraz z dwiema innymi identycznymi lokomotywami (nr 053 i 055) została przystosowana do jazdy po sieci kolejowej w następujących krajach: Czechy, Słowacja, Polska, Austria, Niemcy, Węgry, Słowenia i Chorwacja.

Na bokach Vectrona podano także informację o firmie, która leasinguje lokomotywę: UniCredit. 

W trakcie targów Czech Raildays 2019 odbyła się uroczystość przekazania nowych lokomotyw do ówczesnego AWT.

Taki widok witał odwiedzających targi Czech Raildays 2019. Elektowóz Vectron i wagon motorowy VT420 626 420-3. Na niebie brak chmur, temperatura ponad +30 stopni. 11.06.2019.

Vectron MS oznaczony jako 383 054. Jego malowanie, a zwłaszcza napis: PKP Cargo International budziło zdziwienie. Dopiero kilka miesięcy po targach oficjalnie firma AWT otrzymała taką nazwę. 

Obok Vectrona stał wagon motorowy VT 420. Przedstawię go dokładniej w późniejszym czasie.

Vectron MS - przedział silnikowy, który również był udostępniony dla zwiedzających. 

Vectron MS nr 383 054. Stanowisko pracy maszynisty.

Na temat różnych Vectronów pisałem już w Blogu Transportowym kilka razy. Tu link.

W drugiej części relacji z Czech Raildays 2019 zajmę się pojazdami straży pożarnej. Tu link do tego materiału.

„Nowy” przegubowiec w Oświęcimiu

MZK Oświęcim przez ponad 10 lat eksploatowało dwa przegubowce DAB 1800B. Były to #58 (rocznik 1990, w Oświęcimiu od 2006 roku) i #66 (rocznik 1993, w Oświęcimiu od 2007). Zastąpiły one dwa ostatnie Ikarusy 280.

Dwa oświęcimskie DAB-y 1800B na terenie zajezdni. Obok nich Autosan H7-20 #54. Nad przegubowcem #58 wisi tablica wskazująca, jakie autobusy w tym miejscu parkują. 9.07.2016.

Niestety w styczniu 2018 w DAB-ie #58 zapalił się silnik, co finalnie zakończyło jego eksploatację. W ruchu pozostał zatem tylko przegubowiec #66.

Niestety DAB-a 1800B #58 już nie ma. Na tym starszym zdjęciu autobus jedzie z zajezdni, aby rozpocząć kurs linii podmiejskiej 28 w relacji Oświęcim Miasto (13:55) - Łęki Zasole. Ulica Dąbrowskiego. 5.07.2007.

Jak się okazało, jeden przegubowiec nie wystarczył do obsługi najbardziej obciążonych kursów. MZK kupiło więc drugi pojazd klasy mega. 

To Solaris Urbino 18 z roku 2007. Pierwotnie eksploatowany przez MPK Kraków – to dawny #BR723. W Oświęcimiu otrzymał on numer 46.

Jeszcze w Krakowie. Solaris Urbino 18 #BR723 jako linia przyspieszona 501, wówczas na stałej trasie do pętli Czyżyny Dworzec. Autobus odjeżdża z przystanku „Wiślicka.” 16.09.2016.

Przemalowany na żółto rozpoczął liniowe kursy na początku stycznia 2020. 

Niestety nie udało mi się go sfotografować w ruchu. Do Oświęcimia przyjechałem w sobotę, 15.02.2020, a wówczas tabor przegubowy ma wolne. Wtedy ex #BR723 pozował na standardowym miejscu dla przegubowców, przy myjni. Jest ono w zasięgu fotograficznym osób stojących na chodniku przy ul. Leszczyńskiej.

W tym miejscu parkują przegubowce MZK Oświęcim. Niestety DAB-a 1800B #66 brak. Jest natomiast „nowy” nabytek, czyli ex krakowski Solaris Urbino 18 #46. Obok niego #26, czyli Automet MiniCity (występujący także pod starą nazwą Cityliner) na bazie Mercedesa-Benza Sprintera (rocznik 2018). Po lewej dwa Solarisy Urbino 12 (#23 i #24) PKM Jastrzębie-Zdrój (exex VBR Unterschleißheim). 15.02.2020.

Zbliżenie na ex krakowskiego przegubowca.

Spacerując w rejonie zajezdni MZK wykonałem także kilka innych zdjęć.

Na terenie zajezdni MZK, od strony ul. Leszczyńskiej stoi Solaris Urbino 10,5 #34. Rocznik 2018. 15.02.2020.

Inny Solaris Urbino 10,5 przejeżdża przez ul. Leszczyńskiej jako linia 28 do końcówki Oświęcim Lodowisko. To #37, rocznik 2018.

Przy zajezdni MZK jedzie Setra S415 UL z Lajkonika (nr rej. KRA 7447N), kończąc kurs z Krakowa. To rocznik 2006.

W drugą stronę jechał inny autobus Lajkonika. Setra S315 UL-GT z roku 2000 (nr rej. KRA 3644L). Kurs Oświęcim - Kraków przez Chrzanów. Na tylnej ścianie nazwa dawnego, niemieckiego właściciela: Spörlein Bus & Reisen z miejscowości Burgebrach.

W marcu 2020 planowałem przyjazd do Oświęcimia w dzień roboczy i udokumentowanie #46 na linii. Niestety koronawirus te zamierzenia skutecznie pokrzyżował.

Co ciekawe, obok zajezdni MZK Oświęcim przejeżdżały wówczas dwa inne Solarisy Urbino 18. Przewoziły one licznych turystów pomiędzy byłymi obozami koncentracyjnymi. To jednak temat na inny wpis.

Dużo cargo na niebie

Epidemia koronawirusa SARS-CoV-2 sparaliżowała pasażerski ruch lotniczy w Polsce (link)  i stopniowo uziemia samoloty na całym świecie. Przykładowo 30 marca 2020 niskokosztowe linie easyJet oficjalnie poinformowały o zawieszeniu wszystkich połączeń. Wcześniej takie decyzje podejmowali inni przewoźnicy.

Natomiast bez ograniczeń odbywa się towarowy ruch lotniczy. W tym przypadku śmiało można stwierdzić, że nastąpił dość spory wzrost połączeń cargo. Wystarczy spojrzeć na radar lotniczy - Flightradar24.com. Przeglądałem tę stronę w niedzielę, 29 marca 2020. Wówczas praktycznie wszędzie można było zobaczyć maszyny cargo. 

Zrobiłem wówczas kilka screenów, na bazie których powstał ten wpis.

Zaczynam od Polski. Nad Koninem przelatuje Boeing 777F znanej amerykańskiej firmy kurierskiej Federal Express (FedEx). To maszyna o rejestracji N858FD, wykonująca lot z Chin (Szanghaj) do Belgii (Liege). Stamtąd samolot poleciał do Japonii (Tokio) i znowu do Chin (Szanghaj), a następnie do USA (Memphis – główna baza przewoźnika). 

Ten samolot to rocznik 2011, od nowości w FedEx.

Boeing 777F o rejestracji N858FD z Federal Express (FedEx) przelatuje nad Polską. Źródło: Flightradar24.com.

W przeciwną stronę leci inna maszyna Federal Express. To także Boeing 777F z 2011 roku. Jej rejestracja to N862FD. Samolot obsługuje lot z Liege do Chin, do Kantonu (Guangzhou). Wcześniej obsłużył relację identyczną, jak powyższy Boeing, czyli z Szanghaju do Liege.

W przeciwną stronę leci inny Boeing 777F z Federal Express. Kierunek Chiny. Źródło: Flightradar24.com.

Nad Polską nadal przelatują pasażerskie samoloty. Na poniższym screenie zbliżający się do naszego kraju Boeing 777-200 linii Qatar Airways. Maszyna o rejestracji A7-BBB, rocznik 2009, obsługuje rejs Los Angeles – Doha. W mieście początkowym epidemia przybiera na sile. Na pomoc chorym przycumował tam kilka dni temu wojskowy statek szpitalny Mercy. Nie jest on jednak przeznaczony dla osób zmagających się z koronawirusem, lecz dla pacjentów ewakuowanych z innych szpitali. Tu link do screena prezentującego tę jednostkę (źródło: TVN24).

Czy to był jeszcze rejs rozkładowy, czy może tak zwany ewakuacyjny? Flightradar daje odpowiedź na to pytanie – rozkładowy, dokładnie codzienny lot QR739, którego obsługą maszyna A7-BBB zajmuje się regularnie. Jednak ze względu na koronawirusa jest on teraz wykonywany tylko co kilka dni. 

Nie wszędzie ruch pasażerski zawieszono. Boeing 777-200 linii Qatar Airways leci z Los Angeles do Dohy.

Media już jakiś czas temu podawały, że Lufthansa uziemiła większość swoich samolotów. Tymczasem jej towarowa część - Lufthansa Cargo nadal prężnie działa. Przeglądając portal Flightradar24.com natrafiłem na ciekawą maszynę tego przewoźnika, która właśnie kończyła lot z USA, w relacji Chicago – Frankfurt. To McDonnell Douglas MD-11 o rejestracji D-ALCC. Rocznik 1998.

We flocie Lufthansy Cargo jest łącznie 6 takich maszyn (ich średnia wieku to 21,3 lat). Oprócz nich przewoźnik eksploatuje znacznie młodsze Boeingi 777 (7 egzemplarzy, których średnia wieku to 4,6 lat).

Po powrocie z Chicago, maszyna D-ALCC ponownie poleciała do USA, tym razem do Nowego Jorku, a potem lądowała kolejno w takich miastach: Toronto – Frankfurt – Dakar (Senegal) – Campinas (Brazylia) – Kurytyba (Brazylia) – Campinas i Natal (Brazylia), do którego zmierzała, gdy pisałem ten tekst.

McDonnell Douglas MD-11 z floty Lufthansy Cargo ląduje we Frankfurcie.

Na terytorium Białorusi właśnie wlatywał Boeing 777F o rejestracji B-2073 linii China Southern Airlines, a dokładniej China Southern Cargo. Rocznik 2009. Wykonywał on rejs Kanton – Frankfurt.

Potem latał z Szanghaju do Japonii (Osaka) i Holandii (Amsterdam).

Boeing 777F z China Southern Cargo wlatuje nad Białoruś.

Flotę cargo nadal dość licznie reprezentują przedstawiciele modelu 767. Taką maszynę namierzyłem nad Rosją, przed Białorusią. Dokładnie to Boeing 767-300 linii Uzbekistan Airways. Maszyna o rejestracji UK67002, rocznik 1997. Pierwotnie pasażerska, a od roku 2014 w konfiguracji cargo.

Samolot ten obsługiwał wtedy lot z Taszkientu (Uzbekistan) do czeskiej Ostrawy.

Boeing 767-300 o rejestracji UK67002 linii Uzbekistan Airways zbliża się do Białorusi.

Inny 767 leciał z Warszawy do Szanghaju. To już starsza wiekiem maszyna, bo mająca ponad 35 lat. Dokładniej rocznik 1984. Boeing 767-200 polskich linii Sky Taxi. Według portalu Planespotters.net przewoźnik posiada obecnie tylko ten samolot. Do Polski trafił on w roku 2018.

Pierwotnie Boeing ten latał z pasażerami dla japońskich linii All Nippon Airways, potem trafił do USA, gdzie rozpoczął transport towarów – linie Airborne Express, a potem ABX Air. W Polsce otrzymał rejestrację SP-MRF.

Po wylądowaniu w Szanghaju, maszyna Sky Taxi poleciała do Kazachstanu (Ałma-Ata) i wróciła do Warszawy. Kiedy pisałem ten tekst ponownie wykonywała rejs Warszawa – Szanghaj.

Rocznik 1984, czyli sędziwy już Boeing 767-200 polskiego przewoźnika Sky Taxi.

W tej samej lokalizacji, lecz w przeciwnym kierunku znalazł się samolot niemieckich linii AeroLogic. To kolejny tego dnia zlokalizowany przeze mnie Boeing 777F. Maszyna o rejestracji D-AALJ, rocznik 2009. Pierwotnie przewoził ładunki dla chilijskich linii LAN Cargo, potem dla LATAM Cargo Chile.

Na D-AALJ natrafiłem, gdy wykonywał lot Hongkong – Lipsk. Potem poleciał do Szanghaju, a w chwili pisania tego tekstu przemieszczał się z Singapuru do Bangkoku.

Linie AeroLogic posiadają obecnie 14 samolotów. Wszystkie cargo, same Boeingi 777.

Kolejny Boeing 777F. Tym razem linii AeroLogic.

Teraz zapraszam do Chin. Na tamtejszym niebie ruch przeogromny. Jakby nie było żadnej epidemii. Samolot za samolotem. Pośród nich Boeing 737-700 linii China Eastern Airlines. Rocznik 2009. Maszyna oznaczona rejestracją B-5259 obsługuje rejs wewnątrz Chin, z miejscowości Kunming do Nankin.

Kunming to lotnisko bazowe tego Boeinga, skąd wykonuje loty po terenie Chin, w tym do miasta Quanzhou, o którym było głośno, gdy zawalił się w nim hotel zamieszkany przez osoby odbywające kwarantannę w związku z koronawirusem.

Boeing 737-700 linii China Eastern Airlines na chińskim niebie pełnym samolotów.

Na tym kończę materiał o niebie pełnym samolotów cargo. Do tematu powrócę już wkrótce. Tu link.

Avia odkurzacz do torowisk

Dawno już nie prezentowałem materiałów z wspaniałej imprezy zorganizowanej w Czechach z okazji 120-lecia komunikacji miejskiej w Ostrawie (13.09.2014) – tu przykładowy link do jednego z wpisów. Wracam zatem do tematu. Tym razem zajmę się jednym z kilku pokazanych pojazdów technicznych.

To pojazd wyjątkowy. Avia A31 z bardzo specjalistyczną zabudową do oczyszczania torowisk tramwajowych. Taki mobilny odkurzacz, który zasysa zanieczyszczenia, szczególnie z rowków szyn. 

Avia A31 na terenie warsztatów Martinov prezentuje swoje możliwości. Przyznam, że początkowo byłem przekonany, że to tradycyjna zamiatarka. Dopiero później okazało się, że jest odkurzaczem. W tle historyczne pojazdy pasażerskie. 13.09.2014.

Mobilny odkurzacz w całej okazałości. Nad każdą szyną ustawiona jest rura ssąca.

Oznaczona numerem taborowym 9254 Avia odkurzacz jeździła po całym terenie warsztatów Martinov, demonstrując w jaki sposób działa. Jeden z takich przejazdów udokumentowałem na poniższym nagraniu.

Niestety nie dotarłem do informacji, ile tego typu zabudów wykonano. Może to jakiś wynalazek miejscowych warsztatów naprawczych.

W roku 2019 Avia odkurzacz została zastąpiona nowym pojazdem. Więcej na jego temat napiszę w relacji z targów Czech Raildays 2019, którą już niedługo rozpocznę.