Ułan Ude (1) – ZiŁ wywrotka

 

Tym wpisem rozpoczynam serię materiałów prezentujących pojazdy udokumentowane przez Google w rosyjskiej miejscowości Ułan Ude i pokazywane w ramach usługi Street View. Jest ich całkiem sporo. 

Na początek parę informacji o tym mieście. Zamieszkuje je ponad 400 tysięcy mieszkańców. To stolica autonomicznej republiki o nazwie Buriacja, która jest częścią Federacji Rosyjskiej. Dokładnie leży w Syberii Zachodniej. Kolejowa odległość z Ułan Ude do Moskwy wynosi 5519 km. Nie bez powodu podaję tę informację – miasto to znajduje się na trasie słynnej Kolei Transsyberyjskiej. Do roku 1991 Ułan Ude było zamknięte dla obcokrajowców.

Na czerwono zaznaczono na mapie lokalizację miasta Ułan Ude. Źródło: Google Maps.

Na początek zajmę się ciężarówkami. Dokładnie kultową w Polsce (ze względu na powszechność w czasach PRL-u) wywrotką, którą wciąż możemy podziwiać w wielu filmach z tamtego okresu, np. w „Nie lubię poniedziałku”. To ZiŁ 130, funkcjonujący także pod oznaczeniem MMZ-555. 

Niedawno model takiej wywrotki ZiŁ ukazał się w serii „Kultowe ciężarówki z epoki PRL-u” wydawnictwa De Agostini. Jestem jego szczęśliwym posiadaczem, wiec za jakiś czas jego zdjęcia pojawią się w Blogu Transportowym. Wróćmy jednak do Ułan Ude. Na ulicy Babuszkina w roku 2017 samochód Google udokumentował bardzo mocno eksploatowany egzemplarz takiej wywrotki. Na drzwiach widać fragmenty startego oznaczenia, najprawdopodobniej jakiegoś dużego przedsiębiorstwa. Może w dniu wykonania zdjęć była to już własność prywatna.

Fotografie zostały zrobione w sierpniu. Przypuszczalnie było wtedy bardzo gorąco, bo kierowca zastosował dość oryginalną metodę chłodzenia silnika. Pod klapę podłożył coś dużego, może kawałek styropianu. 

ZiŁ 130 (MMZ-555) na ulicy Babuszkina w Ułan Ude. Sierpień 2017. Źródło: Google Street View.

Na prospekcie Budowniczych Google udokumentowało innego MMZ-555. Dowieszony do pojazdu znak drogowy informuje, że jest on wykorzystywany w robotach drogowych. W przeciwieństwie do ZiŁ-a prezentowanego powyżej, ten jest czysty, zadbany. Lakier na kabinie pięknie się błyszczy. Jego kolor sugeruje, że wywrotka ta może mieć ex wojskowy rodowód. 

Te zdjęcia powstały wcześniej, bo w czerwcu 2013.

ZiŁ 130 (MMZ-555) na prospekcie Budowniczych. Czerwiec 2013. Źródło: Google Street View.

Samochód Google dość długo jechał w pobliżu powyższego ZiŁ-a. Udokumentował go na przykład w trakcie przejazdu przez dość charakterystyczne rondo, za którym rozpoczyna się prospekt Budowniczych. Jego centralnym elementem jest mająca wysokość 6 metrów rzeźba o nazwie „Złoty orzeł”. 

MMZ-555 przejeżdża obok charakterystycznej rzeźby o nazwie „Złoty orzeł”. Czerwiec 2013. Źródło: Google Street View.

Więcej ciężarówek marki ZiŁ w Blogu Transportowym zobaczycie klikając ten link.

W drugiej części wirtualnej podróży po Ułan Ude pokażę kolejne dwa piękne klasyki. Będzie to GAZ szambiarka i MAZ wywrotka.

ZiŁ wiertnica z Igołomskiej

 

Radziecka, a później rosyjska marka ZiŁ pojawiała się w Blogu Transportowym tylko kilka razy. Nigdy nie prezentowałem żadnego przedstawiciela serii 131. 

ZiŁ 131 jest następcą modelu 157. Do produkcji wszedł w roku 1966, a zakończono ją dopiero w roku 2002. 

Na polskich drogach ZiŁ 131 nie jest już częstym gościem, a występuje głównie w zabudowach specjalistycznych, np. jako wiertnica. 

W związku z wojną na Ukrainie ciężarówki ZiŁ 131 bardzo często pojawiają się w mediach, będąc wyposażeniem najeźdźczej armii rosyjskiej.

Głównego bohatera tego wpisu udokumentowałem w Krakowie, przy ulicy Igołomskiej. Stał na terenie prywatnej posesji z wywieszonym banerem o treści: „Sprzedam”. Była to wiertnica zarejestrowana w Małopolsce, w powiecie bocheńskim (rejestracja: KBC 91NX). 

Ustawienie ciężarówki pozwoliło na jej bezproblemową dokumentację z terenu ogólnodostępnego. To było 5 stycznia 2014. W tamtej lokalizacji stała już od jakiegoś czasu.

Wystawiony na sprzedaż ZiŁ 131 wiertnica na terenie posesji przy ul. Igołomskiej w Krakowie. 5.01.2014.

Kilka lat wcześniej w podobnej lokalizacji (też ul. Igołomska w Krakowie) udało mi się udokumentować inną wiertnicę na bazie ZiŁ-a 131. Tym razem ciężarówka była w ruchu i nadjechała niespodziewanie, więc wyszło tylko zdjęcie od tyłu. Był to pojazd zarejestrowany w powiecie wielickim (KWI 08KH). Doczepiono do niego przyczepę Autosan D-47A (rejestracja KWI 07VP). 

ZiŁ 131 wiertnica z przyczepą Autosan D-47A przejeżdża przez ul. Igołomską w Krakowie (w stronę granicy miasta). 18.10.2010.

Widok na bok wiertnicy. Niestety pojazd jest rozmazany, więc prezentuję tylko jako link.

Więcej wpisów dotyczących tej marki ciężarówek pod tagiem ZiŁ.

Nova Makhala (2) – ciężarówki GAZ i ZiŁ

W maju 2020 zaprosiłem Was na wirtualny spacer po małej bułgarskiej miejscowości Nova Makhala (tu link). Jej atrakcją są ustawione w dość małych odległościach ciężarówki. Już dość wiekowe pojazdy, które w Polsce były charakterystyczne dla okresu PRL-u. Pora zatem na dalszą część materiału.

Na prywatnej posesji, pośród traw odpoczywa GAZ 53. Za nim ustawiono przyczepę. Być może pojazdy te tworzą zestaw.

GAZ 53. Czerwiec 2012.  Źródło: Google Street View.

Innego GAZ-a 53 Google sfotografowało na ulicy. Ten egzemplarz jest dość zadbany (chyba nawet niedawno odmalowany). Ma też metalową skrzynię ładunkową, czym wyróżnia się pośród innych tamtejszych ciężarówek, które przeważnie mają zabudowę drewnianą.

Stojące obok kultowej ciężarówki miejscowe panie wyraźnie zainteresowały się samochodem Google.

Kolejny GAZ 53. Tym razem na pewno czynny. Czerwiec 2012.  Źródło: Google Street View.

Tu już miejscowa klasyka, czyli zabudowa drewniana. Kolejny GAZ 53 do kolekcji.

Trzeci w tym wpisie GAZ 53 z miejscowości Nova Makhala. Czerwiec 2012. Źródło: Google Street View.

W tej bułgarskiej miejscowości było jeszcze kilka innych GAZ-ów 53. Pokażę je później, a teraz aby nie przynudzać tym samym, pora na pojazd, który w Blogu Transportowym ma swoją premierę. 

To kolejna radziecka ciężarówka. ZiŁ 157. Skonstruowana jako wielozadaniowy wojskowy samochód ciężarowy, który był produkowany w latach 1958 – 1987 (niektóre źródła podają, że produkcja zakończyła się w roku 1992, a inne, że dopiero w 1994 – tu jako montaż z dostępnych elementów po przerwaniu produkcji seryjnej). 

Pojazdy te wytwarzano również w Chinach, pod nazwą Jiefang CA-30 (w latach 1958 – 1986). Od radzieckiego pierwowzoru można je odróżnić porównując nadkola – w wersji z ZSRR są okrągłe, a z Chin kanciaste.

Dość zużyty ZiŁ 157 stał przysłonięty przez betonowy słup, w towarzystwie dostawczego Mercedesa-Benza i terenowej osobówki. Niestety nie widać go zbyt dobrze.

ZiŁ 157 ukryty za słupem. Z tych trzech pojazdów w najlepszym stanie chyba jest Mercedes-Benz. Czerwiec 2012. Źródło: Google Street View.

Inny ZiŁ 157 został bardzo dobrze udokumentowany przez Google. Przy okazji to egzemplarz dość zadbany. 

Czynny ZiŁ 157 pozował do zdjęć przy głównej drodze. Udokumentowany został także przejeżdżający obok inny kultowy pojazd, czyli UAZ 469 (lub 31512 bo z zewnątrz brak różnic). Czerwiec 2012. Źródło: Google Street View.

W następnej części materiału Street View z Bułgarii ponownie pojawi się marka GAZ. Tu link.