Kolejny pociąg specjalny do Skawiny

Jak już pisałem, w sobotę 2 grudnia 2017 (tu link) do Skawiny kursował pociąg specjalny promujący nowe połączenie Kolei Małopolskich. Niestety jego trasę dosłownie w ostatniej chwili zmieniono i nie został zrealizowany najważniejszy punkt programu, czyli przejazd łącznicą kolejową.

Tydzień później, 9 grudnia 2017, a więc na dzień przed wprowadzeniem rozkładu jazdy 2017/2018, ponownie promowano nową relację, czyli Skawina – Kraków Główny. Znowu wyruszyły dwie pary pociągów. Tym razem jechały już przez łącznicę, a kursy rozpoczynały się w Krakowie Głównym (tydzień wcześniej to Skawina była stacją początkową). Te bezpłatne przejazdy zostały zorganizowane przez Polskie Linie Kolejowe i Przewozy Regionalne promujące swoją obecną już od dłuższego czasu markę Polregio. Tabor również był inny. Wprawdzie także z nowosądeckiej firmy NEWAG, ale nie Impuls, lecz słynny Pociąg Papieski, czyli EN61-001 z 2006 roku.

Screen (cytat) Twittera Polskich Linii Kolejowych. Informacja o pociągach specjalnych wraz z rozkładem jazdy.

Z żoną zdecydowaliśmy się na podróż drugą parą pociągów, czyli z Krakowa Głównego o 11:39 i powrót na 12:29. Zarówno w pierwszej parze, jak i w drugiej frekwencja była duża, jednak bez tłoku.

EN61-001, czyli Pociąg Papieski wjeżdża na peron czwarty stacji Kraków Główny, kończąc obsługę pierwszej pary specjalnego połączenia do i ze Skawiny.

EN61-001 przy peronie czwartym stacji Kraków Główny bezpośrednio po przyjeździe. Za kilka minut wyruszy w drugi kurs do Skawiny.

Na pasażerów podróżujących pociągami specjalnymi czekało specjalne stoisko, na którym mogli odebrać bezpłatne artykuły promocyjne. Peron czwarty stacji Kraków Główny.

Wnętrze EN61-001. Na monitorze widok z kamery umieszczonej na początku ezt.

W przeciwieństwie do przejazdu zorganizowanego przez Koleje Małopolskie, w trakcie podróży EN61 podawano informacje dotyczące nowego połączenia, a w szczególności inwestycji kolejowych pomiędzy Krakowem Głównym i Skawiną, także tych planowanych. Dodatkowo wyświetlano filmy promujące działania PLK, np. budowę łącznicy (na przemian z obrazem rejestrowanym przez kamerę umieszczoną na początku ezt). Przez pociąg co chwilę przechodził jakiś pracownik PLK lub Przewozów Regionalnych, rozdając podróżnym różne gadżety, czy częstując słodyczami. 

Pociąg specjalny na stacji Skawina. Krótki postój przed powrotem do Krakowa.

Kiedy pociąg specjalny dotarł do Skawiny, przy peronie drugim stał inny ezt Przewozów Regionalnych. To EN57-1142 jako pociąg regio 30536 „Gubałówka” relacji Zakopane (9:17) - Kraków Płaszów (12:20). Od nowego rozkładu jazdy również pociągi z Zakopanego pojadą nową łącznicą, z pominięciem Krakowa Płaszowa.

EN61-001 na stacji Skawina. Widok z kładki dla pieszych. Budynek dworca w trakcie remontu. Przebudowywana jest także okolica stacji.

Detal budynku dworcowego w Skawinie.

Za peronami stacji Skawina stała drezyna WM15A-386 z platformą - Polskie Linie Kolejowe.

Rozkładowy czas przejazdu pomiędzy Krakowem Głównym, a Skawiną wynosił 18 minut. Pociągi specjalne nie zatrzymywały się na trasie – jechały bezpośrednio do stacji końcowej. W związku z prowadzonymi pracami modernizacyjnymi (plus rozbudowa – dobudowa dwóch torów) pomiędzy Krakowem Głównym, a mostem na Wiśle obecnie dostępny jest tylko jeden tor.

Iveco: nowy Stralis X-WAY

W listopadzie Iveco przesłało kilka informacji prasowych. Do prezentacji w Blogu Transportowym wybrałem jedną z nich – poświęconą nowemu Stralisowi X-WAY.

Jak podał producent, nowy Stralis X-WAY to „zupełnie nowa gama pojazdów dla użytkowników z branży budowlanej i sektora usług komunalnych, która łączy legendarną wytrzymałość terenową podwozia IVECO Trakker z największą w swojej klasie ładownością, osiągami drogowymi i oszczędnością paliwa”. Poniżej pełna treść udostępnionego materiału.

IVECO Stralis X-WAY to całkowicie nowa gama pojazdów opracowanych z myślą o przewozach specjalizowanych i logistyce budowlanej. Pojazdy z tej serii oferują doskonałe połączenie charakterystyki odpowiedniej do jazdy szosowej ze zdolnością do jazdy w terenie.

Stralis X-WAY wyróżnia się wyjątkowo niskim całkowitym kosztem posiadania. Jest to zasługa technologii IVECO służących obniżeniu zużycia paliwa i poprawie charakterystyki szosowej, takich jak opatentowany układ oczyszczania spalin HI-SCR niewymagający regeneracji na postoju.

Stralis X-WAY w wersji Super Loader jest przełomowym rozwiązaniem pod względem wyjątkowo niskiej masy pojazdu gotowego do jazdy (zaledwie 8845 kg w teście przeprowadzonym przez UTAC), która przekłada się na najwyższą ładowność w tym segmencie. Jest ona większa o 355 kg w porównaniu z innym najlepszym modelem certyfikowanym przez UTAC, co oznacza korzyści finansowe nawet do 23 500 euro rocznie.

Stralis X-WAY NP, napędzany z wykorzystaniem czołowej w branży technologii gazu ziemnego opracowanej przez IVECO, oprócz ładowności i osiągów oferuje także inne zalety środowiskowe. Są one szczególnie ważne dla operatorów świadczących usługi logistyczne dla branży budowlanej w centrach miast, gdzie obowiązują ograniczenia wjazdu dla samochodów z silnikami wysokoprężnymi, oraz na placach budowy funkcjonujących w cyklu całodobowym, gdzie obowiązują rygorystyczne normy dotyczące emisji hałasu.

Stralis X‑WAY podnosi poprzeczkę w segmencie logistyki budowlanej i usług komunalnych, oferując najwyższą ładowność w swojej klasie: wersja Super Loader na podwoziu 8x4 opracowana jako podstawa dla betonomieszarki waży niespełna 8845 kg, więc klienci dysponujący takim samochodem mogą zaoferować przewóz naprawdę ciężkiego ładunku.

W pojazdach z nowej serii zastosowano wręcz ekstremalne podejście modularne, dzięki któremu samochody mogą być ściśle dopasowane do specyfiki każdego sposobu eksploatacji, bez żadnych kompromisów. Jest to podstawowy atut w sektorze przewozów specjalizowanych, gdzie indywidualizacja okazuje się być bardziej zasadą niż wyjątkiem oraz gdzie wymagania różnią się od siebie w poszczególnych krajach. Dzięki elastyczności Stralis X‑WAY doskonale sprawdzi się w wielu różnych zastosowaniach — od lekkiej wywrotki do betonomieszarki.

Najniższa w tej klasie masa własna została osiągnięta poprzez szereg rozwiązań konstrukcyjnych, takich jak przeprojektowanie tylnego mechanicznego zawieszenia, optymalizacja architektury podwozia i jego poprzecznych segmentów, a także zastosowanie silnika IVECO Cursor 9 o mocy 400 KM, nowych 1‑piórowych resorów z przodu i 2‑piórowych resorów z tyłu, bezsprzęgłowej przystawki odbioru mocy przenoszącej 800 Nm momentu obrotowego oraz opcjonalnych aluminiowych obręczy kół i zbiorników paliwa. Tak powstał solidny pojazd, na którym nasi klienci mogą polegać w trudnych warunkach placu budowy, przewożąc najcięższe ładunki w logistyce budowlanej i usługach komunalnych. Korzystając przy tym z doskonałych parametrów pod względem zużycia paliwa, bezpieczeństwa i komfortu na utwardzonych nawierzchniach.

Stralis X‑WAY jest wyposażony w najnowocześniejsze rozwiązania IVECO przydatne w misjach drogowych. Wykazano, że sprawdzone technologie obniżania zużycia paliwa zastosowane w modelu Stralis XP obniżają spalanie o 11,2%, co potwierdziła TÜV SÜD — jedna z czołowych światowych organizacji świadczących usługi w zakresie certyfikacji rozwiązań technicznych. Gruntownie przeprojektowany zespół napędowy oferuje jeszcze lepsze parametry pod względem osiągów i zużycia paliwa. Opatentowany układ oczyszczania spalin HI-SCR pozwala ograniczyć emisję tlenków azotu o 97% — co stanowi najwyższy wskaźnik na rynku — i nie wymaga regeneracji na postoju, co zmniejsza koszty przeglądów i maksymalizuje dyspozycyjność pojazdu. Najlepsza w swojej klasie zautomatyzowana przekładnia HI-TRONIX jest dostępna w wersji 12 i 16 biegowej. Architektura elektryczna i elektroniczna HI‑MUX umożliwia wprowadzenie szeregu funkcji obniżających zużycie paliwa i poprawiających bezpieczeństwo. Należy do nich supernowoczesny system HI-CRUISE, w którym zintegrowano funkcje wspomagające prowadzenie pojazdu, takie jak ECO-ROLL oraz przewidujące sterowanie zmianą biegów i tempomatem. Do obniżenia zużycia paliwa w każdej sytuacji przyczynia się też inteligentny osprzęt. Inne rozwiązania, takie jak hamulce tarczowe, również zmniejszają całkowity koszt posiadania.

Szeroka oferta konfiguracji obejmuje wersje 2 i 4 osiowe, a także 8x4 tridem, podwozia oraz ciągniki, wiele wersji silnikowych, różne skrzynie biegów i przystawki odbioru mocy (w tym PTO montowaną między silnikiem a skrzynią biegów, przenoszącą do 2450 Nm momentu obrotowego). Trzy silniki (Cursor 9, Cursor 11 stanowiący nowość w wersjach 6x4 i 8x4 oraz Cursor 13) i trzy skrzynie biegów (manualna, automatyczna Allison oraz zautomatyzowana ZF HI-TRONIX z 12 lub 16 przełożeniami) oferują szerokie spektrum możliwości.

Stralis X‑WAY jest oferowany w trzech konfiguracjach wysokości zawieszenia dopasowanych do różnych potrzeb klientów — uzależnionych od tego, czy samochód będzie eksploatowany głównie na szosie czy w terenie. Konfiguracja On, przewidziana głównie do jazdy szosowej, gdzie liczy się jak najlepsza widoczność i wygodny dostęp do kabiny, teraz występuje także w wersjach wieloosiowych. Konfiguracja Off z pełną homologacją terenową zapewnia osiągi i mobilność poza utwardzonymi drogami. On+ to konfiguracja pośrednia, przeznaczona dla klientów oczekujących najkorzystniejszego połączenia charakterystyki szosowej i terenowej.

Modułowe podejście zastosowane w Stralisie X‑WAY dotyczy także kabin. Klienci mogą wybierać wersje najlepiej odpowiadające realizowanym przez nich misjom oraz czasowi spędzanemu na drodze: krótka kabina AD z niskim dachem, kabina sypialna AT z niskim lub średnim dachem, a dla najwyższego komfortu kabina sypialna AS HI‑WAY zaprojektowana specjalnie pod kątem wygody kierowcy pracującego na długich trasach i nagrodzona tytułem Samochodu Ciężarowego Roku 2013. Kierowcom zapewniono komfort i bezpieczeństwo zarówno na dłuższych odcinkach, jak i przy trwających krócej zadaniach terenowych, wiążących się z odbiorem lub dostawą ładunków na plac budowy.

Nowy Stralis X‑WAY jest dostępny z oponami MICHELIN X® WORKS™, opracowanymi z myślą o dostawach na plac budowy. Opony w rozmiarze 315/80 R 22,5 i 13 R 22,5 na osie kierowane i napędowe mają obniżone opory toczenia (klasa C wg EKG/R117). Ogumienie MICHELIN X® WORKS™ pozwala na dalsze ograniczenie zużycia paliwa w porównaniu z poprzednim modelem MICHELIN X® WORKS™ XZY (klasa D wg EKG/R117), bez pogorszenia parametrów w takich aspektach, jak trwałość, bezpieczeństwo i możliwość bieżnikowania.

Inne wpisy poświęcone Iveco znajdziecie pod tagiem Iveco. W związku z trwającą przeprowadzką bloga z portalu Blox początkowo nie wszystkie materiały na ten temat będą dostępne.

Koleje Małopolskie – pociąg do Skawiny

W sobotę, 2 grudnia 2017 Koleje Małopolskie promowały nowe połączenie Skawina – Kraków Główny, które zostanie uruchomione wraz z nowym rozkładem jazdy 2017/2018. Będzie on obowiązywał od 10 grudnia 2017. 

Pociągi obsługujące tę trasę pojadą z pominięciem stacji Kraków Płaszów, korzystając z nowej łącznicy. Dzięki temu czas podróży pomiędzy Skawiną, a Krakowem Głównym wyniesie tylko 24 minuty. Biorąc pod uwagę zatłoczenie krakowskich ulic, a w związku z tym codzienne zatory drogowe, jest to wynik rewelacyjny, który na pewno spowoduje, że połączenie szybko odniesie sukces, jak np. trasa do Wieliczki. 

Niestety problemem może okazać się rozbudowa linii kolejowej pomiędzy Krakowem Płaszowem, a Krakowem Głównym. Prowadzone prace wymuszają znaczną redukcję pokonujących ten odcinek pociągów. Dlatego częstotliwość nowej relacji nie będzie aż tak atrakcyjna. To około raz na godzinę. Nie wszystkie pociągi skończą bieg w Krakowie Głównym. Będą także wydłużone relacje do Miechowa, Kozłowa, czy najdalej położonego Sędziszowa. 

Omawiana promocja (o nazwie „Wypróbuj dojazd do Krakowa”) niestety nie odbyła się zgodnie z planem. Jej głównym elementem miał być przejazd nową łącznicą, po której jeszcze nie jest prowadzony planowy ruch pasażerski. Na dzień przed planowaną imprezą Koleje Małopolskie zostały poinformowane o „pracach uzupełniających prowadzonych od dnia 1.12.2017 r. w trybie awaryjnym przez zarządcę infrastruktury PKP Polskie Linie Kolejowe SA na łącznicy Kraków Zabłocie – Kraków Bonarka”. W związku z tym relacja dwóch par pociągów specjalnych została zmieniona. Nie dotarły do centrum Krakowa - od przystanku Kraków Krzemionki pojechały do stacji Kraków Płaszów, przez którą trasa ze Skawiny nie będzie przebiegać.

Screen komunikatu zamieszczonego na stronie internetowej Kolei Małopolskich, wraz z rozkładem jazdy pociągów specjalnych.

Pociągi specjalne obsługiwał jeden z najnowszych pojazdów Kolei Małopolskich. Elektryczny zespół trakcyjny Impuls, a dokładniej jednostka EN79-002. Rocznik 2016.

Wprawdzie promocja nowego połączenia była zorganizowana głównie dla osób ze Skawiny, ale rozkład jazdy dwóch par pociągów pozwalał na przejażdżkę także z Krakowa do Skawiny i z powrotem. Z tej właśnie opcji skorzystałem.

Peron pierwszy stacji Kraków Płaszów. EN79-002 jako pociąg specjalny nr 33118 ze Skawiny właśnie skończył bieg. 2.12.2017.

Przy tym samym peronie do odjazdu szykował się pociąg Express Intercity 1353 „Tatry” z Warszawy Wschodniej do Zakopanego. Po odczepieniu kilku wagonów, od Krakowa Płaszowa prowadziła go lokomotywa EU07-244 (z Warszawy skład przyprowadziła EP09-004).

Na wyświetlaczu już nowa relacja, czyli pociąg nr 33123 Kraków Płaszów - Skawina. Do stacji docelowej Impuls jednak nie odjechał z tego peronu. Z pasażerami manewrował na peron trzeci, z którego w podróż do Skawiny wyruszył z 3 minutowym opóźnieniem.

Wnętrze EN79-002. Na siedzeniach logotypy Kolei Małopolskich.

Jeszcze jeden detal wnętrza EN79-002, a dokładniej jedna z podawanych na monitorach wewnętrznych informacji - tablica rzeczywistych odjazdów ze stacji, na której pociąg się znajduje. W tym przypadku to Kraków Płaszów, a dowodem na rzeczywiste - dynamiczne informacje jest zapis o 11 minutowym opóźnieniu pociągu do Słupska.

Pierwszy przejazd cieszył się dość sporym powodzeniem, drugi wzbudził znacznie mniejsze zainteresowanie. Na pewno negatywny wpływ na frekwencję miała zimowa, mroźna pogoda oraz fakt zmiany trasy, bo to przecież łącznica miała być głównym punktem programu. Na trasie przejazdu odbywał się tylko jeden postój – Kraków Krzemionki. 

Kiedy w Skawinie czekałem na odjazd do Krakowa, wnętrze Impulsa zwiedzała jakaś para. Dziewczyna z wyraźnym zachwytem opowiadała chłopakowi o tym, jak w tym pociągu jest dużo miejsca na nogi, „nie, to co w ciasnym busie”. Oj tak, zdecydowanie komfort podróżowania ze Skawiny poprawi się.

Pociąg specjalny nr 33123 dotarł do Skawiny. Jednostka w drugi kurs do Krakowa Płaszowa wyruszy za około 30 minut, o godzinie 13:11.

EN79-002 na tle remontowanego budynku dworca w Skawinie.

Dodam jeszcze, że przejazdy promocyjnym EN79-002 były bezpłatne, a pasażerowie dostawali różne upominki, np. kalendarze Kolei Małopolskich.

Przez nową łącznicę będą także kursowały pociągi Przewozów Regionalnych, które uzupełnią ofertę Kolei Małopolskich pomiędzy Skawiną i Krakowem Głównym.

Blog Transportowy na Bloggerze

Blog Transportowy zaistniał 1 listopada 2009 roku. Jako miejsce publikacji wybrałem wówczas platformę Blox. Było to wtedy jedno z popularniejszych w Polsce miejsc do blogowania.

Z czasem powstawało coraz więcej wpisów, a blog był już znany i coraz częściej odwiedzany. Wówczas nazwa mojego bloga została nikczemnie wykorzystana przez innego twórcę internetowego. Niestety nie mogłem w tej sprawie niczego zrobić. Nie zastrzegłem nazwy, nie wykupiłem domeny.

Kiedy Blog Transportowy miał już prawie osiem lat, serwis Blox zaczął stwarzać coraz więcej problemów. Tworzone wpisy nie zapisywały się, zdjęcia nie wgrywały, a ostatecznie w dniu 24.07.2017 cały Blox przestał działać. Coś, co tworzyłem przez tyle lat po prostu zniknęło. Został tylko napis:

HTTP Status 404

Wtedy podjąłem decyzję, że wszystkie wpisy trzeba przenieść na inny serwer. Bezpieczny. Wybór padł na Google z serwisem Blogger. Tak stopniowo rozpocząłem przeprowadzkę opublikowanych już materiałów, zachowując kolejność, czyli od wpisu najstarszego do najnowszego z datą publikacji na końcu.

Po kilku dniach Blox znowu zaczął działać, ale decyzja zapadła. Pierwotnie miała to być jedynie kopia zapasowa. W październiku pojawiły się jednak kolejne problemy z Bloxem – wtedy już wiedziałem, że czas na przeprowadzkę. 

To już historia - Blog Transportowy na platformie Blox. Nowe wpisy wyłącznie na Bloggerze, pod prostszym adresem: www.blogtransportowy.eu.

Ten wpis jest pierwszym nowym materiałem zamieszczonym w Blogu Transportowym po przeniesieniu go na platformę Blogger. Wszystkie poniższe to notki już opublikowane na Bloxie. Jest ich ponad 600, więc od razu nie uda mi się skopiować wszystkiego.

Obecny wygląd Bloga Transportowego na pewno nie jest jego ostatecznym. Będę wprowadzał różne modyfikacje. Platforma Blogger dość mocno różni się od Bloxa. Zdecydowanie daje więcej możliwości. Nie ma tu np. tygodniowego limitu wgrywanych danych (opóźniał on publikację niektórych wpisów), czy ograniczeń tagów (na Bloggerze nazywają się one etykietami). Warto zwrócić uwagę na wyszukiwarkę, która przeszukuje treść bloga. Wystarczy wpisać interesujące nas zagadnienie i już wyświetlają się wszystkie dotyczące go wpisy.

Niestety na Bloggerze nie ma kategorii, które w Blogu Transportowym nazywam działami. Tak więc działy Autobusy, Tramwaje i inne będą teraz określane wyłącznie etykietami - widocznymi pod wpisem.

Škoda 100 w Słomnikach

Na stację w Słomnikach (Małopolska) trafiłem z zamiarem wykonania kilku kolejowych zdjęć. Niestety żadnego pojazdu szynowego tam wówczas nie było, a dokumentacji infrastruktury nie planowałem. Na szczęście pojawił się temat zastępczy, niekolejowy.

To mocno historyczna już osobówka, czyli Škoda 100. Czynna, na starych, czarnych tablicach rejestracyjnych stała zaparkowana wraz z innymi samochodami przy wejściu na perony.

Wprawdzie było widać, że jest już mocno zużyta, ale nie brakowało jej bardzo ważnych elementów, czyli oryginalnych logotypów i nazwy modelu. Obowiązkowo musiałem ją sfotografować.

Škoda 100 była produkowana w latach 1969 – 1976.

Antalya – na lotnisku (2)

W maju 2017 zamieściłem pierwszą część materiału o lotnisku w tureckiej miejscowości Antalya (link). Wracam do tematu.

Wówczas prezentowałem samoloty, które udokumentowałem w drodze z Polski. Teraz pora na podróż powrotną Antalya – Kraków. Poniższe zdjęcia wykonałem 28 sierpnia 2013, z pokładu autobusu lotniskowego i Boeinga 737 linii Enter Air.

Zaczynam od Boeinga 757-200 z 1999 roku, który w swojej historii latał już w barwach wielu przewoźników. Jako fabrycznie nowy trafił do hiszpańskiej Iberii. Od września 2004 woził pasażerów nieistniejących już linii Varig z Brazylii. Dwa lata później trafił do Rosji, do przewoźnika o nazwie KrasAir, z siedzibą w Krasnojarsku. On także nie istnieje – działalność zawieszono w 2008 roku. Samolot ten pozostał u rosyjskiego przewoźnika. Tym razem były to linie iFly z siedzibą w Moskwie.

To właśnie w barwach iFly maszynę o rejestracji EI-DUC sfotografowałem w Antalyi. Najprawdopodobniej ten 757 obsługiwał rejs z i do Moskwy.

Opisywany Boeing nadal jest czynny. Ta mająca już ponad 18 lat maszyna od 2016 roku (pod rejestracją TF-ISR) lata dla linii Icelandair z Islandii (tamtejszy narodowy przewoźnik lotniczy). Jego podstawowe zadanie to obsługa około trzygodzinnych lotów ze stolicy (Reykjavík) do Niemiec, Szwajcarii i Francji oraz krótszych do Wielkiej Brytanii. Przykładowo w listopadzie 2017 samolot ten lądował w takich miejscowościach jak: Monachium, Paryż, Zurych, czy Londyn.

EI-DUC, czyli Boeing 757-200 linii iFly. Antalya, 28.08.2013.

Sfotografowałem także Boeinga 737-800 o rejestracji F-GZHA linii Transavia France z siedzibą w Paryżu. To tak zwane tanie linie lotnicze należące do grupy Air France-KLM. Obecnie przewoźnik ten użytkuje około 30 samolotów.

Przedmiotowa maszyna to rocznik 2007. Od nowości w Transavia France, z epizodami (wynajem) u dwóch innych przewoźników (CanJet i Air Transat – obie linie z Kanady).

Niestety nie wiem, jaką relację 28.08.2013 maszyna F-GZHA obsługiwała. Najprawdopodobniej z i do Paryża, gdyż to jej lotnisko bazowe (Paris Orly Airport). Na początku listopada 2017 Boeing ten latał z tego portu np. do Faro (Portugalia), Palermo (Włochy), Madrytu (Hiszpania), Agadiru (Maroko), czy Djerby (Tunezja).

Transavia France. Boeing 737-800 o rejestracji F-GZHA.

Airbus A321-200 o rejestracji VQ-BOZ to maszyna rosyjskich linii Ural Airlines. U tego przewoźnika od listopada 2011. Niestety roku produkcji nie udało mi się ustalić. Wcześniej Airbus ten latał dla nieistniejących już linii MyTravel (Wielka Brytania), Cyprus Turkish Airlines (Cypr Północny), Atlasjet (Turcja) i Solaris Airlines (Rosja).

Kiedy fotografowałem ten samolot, najprawdopodobniej realizował on rejs z i do Moskwy (Moscow Domodedovo International Airport), ponieważ to jego bazowe lotnisko. Na przełomie października i listopada 2017 nadal latał z niego do Antalyi. Obsługiwał także rejsy do Włoch (Rimini), Kirgistanu (Osz), Jordanii (Akaba), czy Azerbejdżanu (Gandża) oraz łączył Moskwę z rosyjskimi miejscowościami (np. Ufa, Omsk).

Gość z Rosji, czyli Airbus A321-200 linii Ural Airlines (VQ-BOZ).

Ostatnia sfotografowana wówczas maszyna pojawiła się na płycie postojowej lotniska, kiedy już siedziałem w Boeingu 737 do Krakowa. To McDonnell Douglas MD-83 o rejestracji 4L-LUL z nieistniejących już gruzińskich linii Air Caucasus. Miały one siedzibę w Tbilisi i funkcjonowały tylko dwa lata (2013 – 2014), użytkując dwa samoloty (ten drugi to również McDonnell Douglas MD-83).

Najprawdopodobniej maszyna ta przyleciała do Antalyi jako czarter z Tbilisi. Zwykłe rejsy linie Air Caucasus realizowały do miast Aktau (Kazachstan), Tel Awiw (Izrael), Bagdad (Irak), Irbil (Irak), Teheran (Iran) i Kijów (Ukraina).

Obecnie opisywana, ponad 26-letnia maszyna czeka na nowego przewoźnika w firmie wypożyczającej samoloty - Jet Midwest Group. Flightradar nie podaje żadnych informacji na temat jej ostatnich lotów, więc najprawdopodobniej od dłuższego czasu jest uziemiona.

McDonnell Douglas MD-83 nr 4L-LUL linii Air Caucasus kołuje na lotnisku w Antalii. Ujęcie wykonane z pokładu SP-ENC (Boeing 737-400) z Enter Air.

Zbliżenie na przód MD-83 i logo Air Caucasus.

MD-83, a w tle wieża kontroli lotów.

Warto jeszcze dodać, że samoloty McDonnell Douglas MD-80 produkowano w latach 1979 – 1999. Maszyna o rejestracji 4L-LUL wcześniej należała do kolumbijskich linii Avianca.

Lotnisko w miejscowości Antalya jeszcze pojawi się w Blogu Transportowym. Tym razem tematem będą jeżdżące po nim autobusy. Tu link.