Zimowo z Krakowa do Oświęcimia (2)

 

Wracam do tematu zimowego przejazdu samochodem osobowym z Krakowa do Oświęcimia. Fotorelację zakończyłem na obwodnicy Przegorzał (tu link). Kolejne zdjęcia robiłem na ul. Księcia Józefa i za Krakowem, w ciągu drogi wojewódzkiej nr 780.

Krakowska ul. Księcia Józefa na pewnym odcinku zmienia się w górską serpentynę. Przyznam, że tego fragmentu obawiałem się najbardziej. Na szczęście tu służby drogowe zadziałały bardzo dobrze i nawierzchnia była oczyszczona. Na zdjęciu Solaris Urbino 12 #PU942. Rocznik 2013. Obsługuje on linię aglomeracyjną 269 w relacji Czułówek Kapliczka – Salwator, kurs opóźniony około 20 minut. 8.02.2021.

Ta pługo-piaskarka (niestety nie wiem, co to za pojazd) lemiesz opuściła dosłownie w momencie wykonywania zdjęcia. Jesteśmy już za Krakowem, przed wiaduktem jaki tworzy autostrada A4. Im dalej, tym na jezdni znów przybywało śniegu.

Element kolejowy, o którym pisałem tutaj. Przy zaśnieżonej granicy Kryspinowa i Liszek jako pomnik stoi lokomotywa Ls60-050. Na jezdni, pomiędzy śladami kół zalegała tam dość spora warstwa śniegu.

Liszki. Śniegu sporo, jazda znowu powolna. Bohaterem zdjęcia jest Iveco EuroCargo (nr rej. KR 3M728). W tle wieża kościoła św. Mikołaja.

Centrum Liszek też zasypane. W stronę Krakowa jedzie Mercedes-Benz Sprinter z firmy LES-GAZ z Czernichowa. Na jej stronie internetowej podano, że działa nieprzerwalnie od roku 1945, a zajmuje się przewiertami sterowanymi, wierceniem w betonie, renowacją rur oraz sieci WOD-KAN-GAZ oraz transportem HDS. Szkoda, że nie trafił mi się większy pojazd.

Jeszcze jeden Mercedes-Benz Sprinter, tym razem w sąsiedniej miejscowości o nazwie Kaszów. Starsza wersja wykorzystywana przez firmę kurierską UPS.

W końcu coś większego. Nadal miejscowość Kaszów. Scania R440 o rejestracji KMY 08033. Co ciekawe, ciężarówka ta uczestniczyła w słynnej imprezie Master Truck odbywającej się pod Opolem (zlot samochodów ciężarowych) – edycja 2020. W Internecie można znaleźć zdjęcia tego pojazdu wówczas wykonane.

Nadal Kaszów, ale to już wyjazd z tej miejscowości. Ciągnik siodłowy Scania R500 o rejestracji KMY RM19. Piękne auto. Należy ono do firmy TRANSBED z Pyrzowic, która (jak podano na stronie internetowej) specjalizuje się w handlu i transporcie węgla kamiennego. Zajmuje się także transportem międzynarodowym.

Też na wylocie z Kaszowa kolejny ciągnik siodłowy Scanii. Tym razem model G440 (nr rej. KMY 14757). 

Zaśnieżony odcinek drogi nr 780 pomiędzy Kaszowem, a Czułówkiem. Pokonuje go MAN TGL o rejestracji WGM 18950.

Tuż za Czułówkiem. Ciągnik siodłowy Mercedes-Benz Actros z jakiejś dużej firmy transportowej, bo ma nadany i używany numer taborowy SL1716 (nr rej. CBR 6SJ2).  

Przeginia Duchowna. MAN TGA 26.400 wywrotka z doczepionym pługiem (nr rej. KRA 5623A). Ciężarówka ta najprawdopodobniej odśnieżała boczne drogi.

W dalszej części fotorelacji z tej zimowej podróży do Oświęcimia zaproszę do Alwerni i kolejnych miejscowości. Będzie więcej śniegu. Tu link do tego materiału.

Parowóz pomnik w Kotlarni

Niedawno pisałem o parowozie Ty2-2118, który jako pomnik został ustawiony w rejonie dworca kolejowego w Kędzierzynie-Koźlu (tu link). Teraz zapraszam do pobliskiej miejscowości Kotlarnia. Przy siedzibie tamtejszej kopalni piasku wyeksponowano kolejne kolejowe eksponaty.

Jeszcze parę lat temu stały tam trzy wycofane z kopalnianej eksploatacji parowozy, w tym Ty2-2118. Teraz pozostała już tylko jedna maszyna. Wyremontowano ją i ogrodzono płotem oraz dołączono charakterystyczny dla kolei piaskowych wagon towarowy. Całość jest ogólnodostępna (dojazd od drogi wojewódzkiej nr 408), a obok znajduje się parking. Niestety parkujące przy eksponatach pojazdy często je zasłaniają. Tak było np. w trakcie mojej wizyty. Parking pusty, a przy parowozie ustawiona zasłaniająca go laweta.

Ten parowóz to Ty51-138. Rocznik 1956, producent: Zakłady Przemysłu Metalowego im. J. Stalina z Poznania, bo tak wówczas nazywały się Zakłady Przemysłu Metalowego H.Cegielski. Od samego początku pracował na kolejach piaskowych. Finalnie w Kotlarni. Był czynny jeszcze na początku lat 90-tych. Potem odstawiono go przy siedzibie kopalni.

Do Ty51-138 podpięto wagon piaskowy typu 401Vc o numerze 0934. Takie wagony były i są eksploatowane wyłącznie na kolejach piaskowych. To pojazd samowyładowczy, czteroosiowy, przeznaczony do przewozu piasku podsadzkowego. Posiada on charakterystyczne rolki, które są wykorzystywane do rozładunku na moście zsypowym. Producent to Konstal z Chorzowa.

Elementem ekspozycji jest także semafor kształtowy.

Ty51-138 jako pomnik przed siedzibą Kopalni Piasku „Kotlarnia”. 2.05.2020.

Detale parowozu Ty51-138 i tendra 27D51-138. W tym drugim przypadku także tabliczka znamionowa: Pafawag z Wrocławia, rok 1955. 

Drugi element ekspozycji, czyli wagon piaskowy typu 401Vc.

Detale wagonu typu 401Vc, w tym charakterystyczne rolki wykorzystywane do rozładunku.

W Internecie jest kilka zdjęć prezentujących parowozy z Kotlarni w ruchu. Także bohatera tego wpisu, czyli Ty51-138. Tu maszyna ta utrwalona w 1991 roku, screen ze strony Polska-org.pl. Inne archiwalne zdjęcia zobaczycie tutaj. 

Przejeżdżając przez Kotlarnię warto zjechać z głównej drogi i zobaczyć tę historyczną ekspozycję. Przy odrobinie szczęścia można natrafić na jadący obok skład piaskowy złożony z lokomotywy TEM2 i wagonów 401Vc.

Co do parowozu serii Ty51, warto jeszcze dodać, że te maszyny produkowano w latach 1953 – 1958. Łącznie powstały 232 egzemplarze. Większość (208 sztuk) trafiła do PKP, a pozostałe do górnictwa, w tym aż 21 (z 24) do kolei piaskowej. Ty51 to najcięższy parowóz zbudowany w Polsce. Prędkość maksymalna 80 km/h. Kopalnia Piasku „Kotlarnia” zakończyła eksploatację parowozów serii Ty51 w 1992 roku.

Stacja Muzeum Czernichów – Ls60

Na początku marca 2020 przy drodze wojewódzkiej nr 780 łączącej Kraków z Chełmem Śląskim ustawiono dwa kolejowe pomniki. W obu przypadkach były to lokomotywy serii Ls60. Co ciekawe, pojawiły się one w miejscach, do których pociągi nigdy nie docierały.

Te małe spalinówki mają za zadanie promować prywatne muzeum kolei z Czernichowa. Nazywa się ono Stacja Muzeum Czernichów Główny. W zbiorach znajduje się kilka lokomotyw i wagonów.  

Obie lokomotywy zostały pozyskane z Agencji Rezerw Materiałowych. Na stronie internetowej tej jednostki znajdziemy między innymi informację, że: „W ramach rezerw strategicznych technicznych utrzymywane są ciężkie maszyny budowlane, stalowe konstrukcje składanych mostów kolejowych i drogowych oraz elementy infrastruktury kolejowej, agregaty prądotwórcze, mosty pływające i inny sprzęt związany z transportem wodnym.” Omawiane pojazdy tą rezerwą przestały już być i stały się reklamami – pomnikami. Przyznam, że bardzo podoba mi się ten pomysł. Niestety ustawienie lokomotyw pechowo zbiegło się w czasie z pandemią koronawirusa SARS-CoV-2, więc zwiedzanie muzeum nie było możliwe.

W miejscowości Liszki, przy składzie budowlanym ustawiono lokomotywę Ls60-050. To rocznik 1965. Producent: Zakłady Przemysłu Metalowego „Zastal” z Zielonej Góry. W przetargu ustalono cenę wywoławczą 23000 zł brutto. Niestety nie udało mi się ustalić, kto był wcześniejszym właścicielem lokomotywy.

Lokomotywę Ls60-050 ustawiono w Liszkach. Niestety przysłaniają ją materiały budowlane.

Tak Ls60-050 prezentuje się od strony potoku o nazwie Sanka.

Druga z małych spalinówek została ustawiona pomiędzy miejscowościami Czółówek i Przeginia Duchowna, obok restauracji Kasztel Kajasówka. To Ls60-246. Rocznik 1964, również wyprodukowany w Zielonej Górze. Tu cena wywoławcza była wyższa: 27000 zł brutto. W tym przypadku także nie ustaliłem jej wcześniejszego pochodzenia.

Lokomotywę Ls60-246 ustawiono w znacznie lepszej lokalizacji. Tu nic jej nie zasłaniało, a za tło do zdjęć służył Kasztel Kajasówka. Szkoda, że to tylko pomnik, że nie ma tu kolei.

Lokomotywy Ls60-246 prawie nic nie zasłaniało. Trochę tylko przeszkadzał baner reklamujący muzeum.

Informacje o lokomotywach Ls60-050 i Ls60-246 zamieszczone na stronie internetowej Agencji Rezerw Materiałowych. To na tej podstawie podałem lata produkcji małych spalinówek. Co ciekawe, maszyna o wyższym numerze jest młodsza od tej o niższym. Dlaczego? Nie mam najmniejszego pojęcia.

Lokomotywy Ls60-050 i Ls60-246 były sprzedawane z magazynu w wielkopolskim Strzałkowie. W marcu 2020 z magazynu w Nowym Sączu sprzedawano Ls60-328 (rocznik 1971). W porównaniu do maszyn z Czernichowa taniej, bo tylko 17220 złotych brutto. Pytanie tylko, w jakim była stanie technicznym. Ciekawe, gdzie trafiła. Być może (niestety) na złom.