Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Siemens. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Siemens. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 20 grudnia 2022

Czech Raildays 2019 (9) – Lucy Train

 

Ostatnio pisałem o ciężarówce MOST pokazanej na Czech Raildays 2019 (tu link). Teraz pora na główną tematykę tej imprezy targowej, czyli pojazdy kolejowe. Pośród nich zaprezentowano wagon motorowy o nazwie Lucy Train.

Był on ekspozycją firmy Thales. To przedstawiciel serii pojazdów oznaczonych w Republice Federalnej Niemiec (RFN) symbolem NE 81, gdzie „NE” jest skrótem od Nichtbundeseigenen Eisenbahnen (tłumacząc Koleje Niefederalne). Pierwszy taki czteroosiowy wagon motorowy dostarczono w roku 1981, ale historia pojazdu sięga lat 70-tych ubiegłego wieku. Został on opracowany przez firmę Orenstein & Koppel (w skrócie O&K, o innym jej produkcie pisałem tutaj) do obsługi linii kolei niebędących własnością federalną (tak określa się w Niemczech wszystkich przewoźników, którzy nie są w większości własnością rządu federalnego), na trasy o średnim natężeniu ruchu. Ich przeznaczeniem był również transport wagonów towarowych, co wyróżniało tę konstrukcję od wagonów motorowych eksploatowanych wówczas przez państwowego przewoźnika - Deutsche Bundesbahn (DB). 

Jako seria NE 81 oznaczane były także wagony doczepne i sterownicze. Co ciekawe, finalnym producentem tych pojazdów nie była firma O&K, lecz Waggon Union, która nabyła już wytwarzane wagony i ich dokumentację techniczną. 

W latach 90-tych powstawała zmodernizowana druga seria NE 81. Ostatnie egzemplarze miały już logo firmy ABB Henschel, która przejęła Waggon Union. Finalnie produkcja NE 81 zakończyła się w 1995 roku. Łącznie wytworzono 26 wagonów motorowych, 14 sterowniczych i trzy doczepne. 

Pokazany w Ostrawie NE 81 to pojazd o oznaczeniu VT 420 (inna numeracja: 626 420‑3). Rocznik 1994, wyprodukowany przez ABB Henschel. Według krążących po Internecie informacji, pierwotnie był on eksploatowany na niemieckiej linii kolejowej o nazwie Wieslauftalbahn. To jednotorowa, niezelektryfikowana trasa w Badenii-Wirtembergii. VT 420 był na niej użytkowany przez Zweckverband Verkehrsverband Wieslauftalbahn (ZVVW), czyli tłumacząc Stowarzyszenie Transportowe Wieslauftalbahn. W roku 2001 trafił na Strohgäubahn (Kolej Strohgäu). To jednotorowa, ponad 20 kilometrowa linia położona także w Badenii-Wirtembergii. Obsługuje ją Württembergischen-Eisenbahn-Gesellschaft (WEG). Przewoźnik ten jest własnością Transdev Germany. To właśnie z WEG wagon VT 420 trafił do firmy Thales około 2013 roku.

Po co firmie Thales stary wagon motorowy? Wyjaśnienie znajduje się na jej stronie internetowej. Przeczytamy tam między innymi, że Lucy Train „jest ruchomym laboratorium, którego Thales używa do testowania i zatwierdzania technologii we współpracy z klientami. Działający na dedykowanym 22-kilometrowym torze testowym pod Annaberg-Buchholz, niedaleko Chemnitz w Niemczech, prototyp ma udowodnić, że najnowsze innowacje w technologii kolejowej wydłużają cykl życia dzisiejszych pociągów i optymalizują ich działanie.”

Oto, co jeszcze pisze Thales na temat tego ciekawego wagonu motorowego:


„Lucy pozwala nam pokazać operatorom, że ich tabor można unowocześnić za pomocą nowych technologii, aby pozostał w eksploatacji” — mówi Kai Taylor, dyrektor ds. marketingu i komunikacji Thales w Main Line Rail Signalling. Innowacje te obejmują najnowocześniejsze czujniki do wykrywania pozycji i integralności pociągu, a także analitykę wideo. Na początku będą służyły wsparciu maszynistów, ale ostatecznie doprowadzą do rzeczywistej autonomii pociągów, z której skorzystają zarówno maszyniści, jak i podróżni.

Podczas gdy zautomatyzowane metro bez maszynisty już działa na obszarach miejskich, przeniesienie autonomii pociągów na wyższy poziom oznacza zastosowanie jej w głównym ruchu towarowym i pasażerskim. Automatyzacja oznacza na przykład, że następna generacja pociągów będzie w stanie zlokalizować się w swoim otoczeniu i wchodzić w interakcje z innym ruchem pociągów bez pomocy człowieka. Będą mogły samodzielnie wykrywać i zarządzać wszystkimi elementami swojego środowiska, zarządzanymi przez połączony system zarządzania ruchem.

W międzyczasie zdalne sterowanie i większa autonomia ułatwią życie dzisiejszym maszynistom, umożliwiając im na przykład robienie większej liczby przerw, podczas gdy automatyzacja utrzymuje działanie systemu. Użytkownicy skorzystają z mniejszej liczby opóźnień i bezpieczniejszych, płynniejszych podróży.

Lucy była już używana podczas zdalnej jazdy próbnej w Schlettau w Niemczech. Thales dostarczył systemy sterowania i bezpieczeństwa dla projektu 5G z Vodafone, w tym instalację środowiska testowego i czujników, wraz z systemem zdalnego sterowania dla pociągu we współpracy z Niemieckim Centrum Lotnictwa i Kosmonautyki (DLR) oraz specjalistą od pozycjonowania i sterowania pociągiem Railergy.

Lucy wykorzystuje technologie, które są kluczowe w grupie Thales i które reprezentują sposoby na osiągnięcie prawdziwej autonomii pociągów, takie jak sztuczna inteligencja, duże zbiory danych, łączność, internet rzeczy – łączenie pociągów z inteligentnymi zwrotnicami kolejowymi – oraz wbudowane cyberbezpieczeństwo. Należą do nich również czujniki do wykrywania przeszkód z dziedziny obronności, a także bezpieczne i precyzyjne pozycjonowanie satelitów wywodzące się z dziedzin kosmosu i awioniki.

Wszystkie te technologie stanowią podstawę specjalistycznej wiedzy firmy Thales w zakresie transportu naziemnego i lotniczego, co umożliwia jej zapewnianie wydajnych, bezpiecznych i niezawodnych podróży. Wzięte razem, zapewnią pociągom rzeczywistą autonomię dla bezpiecznej i wydajnej eksploatacji — z korzyścią zarówno dla pasażerów, przewoźników towarowych, jak i operatorów kolejowych.


Powyższy materiał firma Thales opublikowała z datą 30 stycznia 2020, czyli już kilka miesięcy po opisywanych targach Czech Raildays 2019. 



NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019

NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019

NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019

NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019

NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019

NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019
VT 420 z firmy Thales prezentowany w trakcie Czech Raildays 2019. Obok pojazdu ustawiono elektrowóz Vectron MS, o którym pisałem tutaj. 11.06.2019.


NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019

NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019

NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Czech Raildays 2019
Tak Lucy Train wygląda wewnątrz. 11.06.2019.


NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Lucy Train, Czech Raildays 2019NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Lucy Train, Czech Raildays 2019
Wnętrze jednej z dwóch kabin maszynisty. Niestety fotografowane przez szybę, stąd niechciane odbicia. 11.06.2019.


NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Lucy Train, Strohgäubahn, Czech Raildays 2019
We wnętrzu VT 420 wciąż znajdują się naklejki prezentujące trasę, którą wagon obsługiwał na Strohgäubahn. Jest też logo przewoźnika: WEG.


NE 81, VT 420 (626 420‑3), ABB Henschel, Thales, Lucy Train, Czech Raildays 2019
Lucy Train. Umieszczona na wagonie tabliczka znamionowa ABB Henschel. 



Program Lucy Train nadal jest realizowany, a firma Thales co jakiś czas o nim informuje. Przykładowo we wrześniu 2022 wagon motorowy VT 420 był prezentowany w Berlinie, na targach InnoTrans 2022. 

W materiałach targowych dotyczących Lucy Train, firma Thales poświęca dużo uwagi systemowi RailBot™ Eye dedykowanemu do wykrywania przeszkód. Jak podano:

Jest to zdolność do wykrywania, klasyfikowania i reagowania na obiekty przed (i wokół) pociągu za pomocą czujników i zaawansowanych algorytmów komputerowych. Wykrywanie przeszkód to podstawowa funkcja w pełni autonomicznego systemu bez kierowcy. To rozwiązanie firmy Thales zapewnia pociągom nowy zmysł wizualny, wykorzystujący sztuczną inteligencję do autonomicznej nawigacji w „otwartym świecie”. Będzie używany w normalnym ruchu, ponieważ pociąg będzie w stanie rozróżnić odpowiednie rodzaje przeszkód i określić poziom ryzyka, aby podjąć właściwą decyzję.

Thales Group ma główną siedzibę we Francji. Swoim klientom dostarcza zaawansowane technologicznie rozwiązania dla sektorów, takich jak transport, wojskowość i obronność, tożsamość cyfrowa i cyberbezpieczeństwo oraz lotnictwo i kosmonautyka. Obecna jest również w Polsce, zatrudniając ponad 1300 osób w różnych lokalizacjach (np. w Krakowie i Poznaniu).

Tyle w temacie autonomicznego pociągu. W dziesiątej już części relacji z ostrawskich targów pokażę modele, które udało mi się wówczas sfotografować. Tu link do tego wpisu.







Wpisy poświęcone imprezom targowym


środa, 7 grudnia 2022

Wyjątkowa zajezdnia tramwajowa - Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)

 

Serię wpisów na temat wiedeńskich tramwajów opublikowałem dość dawno. Tu link do pierwszej części. Teraz wracam do tematu. Zapraszam do wyjątkowej zajezdni tramwajowej, przez którą przechodzi ogólnodostępna ulica. To Remise Gudrunstraße nazywana także Betriebsbahnhof Favoriten. 

Jest ona zlokalizowana pomiędzy Gudrunstraße i Pernerstorfergasse, a na dwie części rozdziela ją Erlachgasse. Bezpośrednio pod zajezdnię dowiezie nas autobus linii 14A lub przejeżdżający przez sąsiednią Laxenburger Straße tramwaj linii 0. Blisko jest tam także z Quellenstraße, po której kursują tramwaje linii 6 i 11. Najbliższa stacja metra to Keplerplatz na linii U1. To zaledwie jedna stacja od głównego wiedeńskiego dworca kolejowego.

Zajezdnia Gudrunstraße mieści się na terenie dziesiątej dzielnicy Wiednia o nazwie Favoriten. Zbudowało ją Towarzystwo Tramwajów Wiedeńskich (Wiener Tramway Gesellschaft) w 1873 roku. Pierwotnie jako baza dla tramwajów konnych, a od 7 listopada 1899 dla taboru elektrycznego.

W roku 1915 zajezdnię rozbudowano. Powstały nowe hale. Całość była wówczas przystosowana do obsługi 270 dwuosiowych wagonów.

Pod koniec drugiej wojny światowej Betriebsbahnhof Favoriten uległ dość poważnym uszkodzeniom – po bombardowaniu. 

W roku 1969 trasa tramwaju linii 6 z Gudrunstraße została przeniesiona na Quellenstraße (tak jest obecnie), co skutkowało późniejszą przebudową układu torowego. Obecnie w Gudrunstraße znajduje się tylko pojedynczy tor (oddzielny w prawo i w lewo), którym odbywają się wyjazdy z zajezdni. Realizowane są tam także manewry tramwajów zajmujących tory w halach. Na sąsiednich ulicach również są pojedyncze tory wykorzystywane do wyjazdów i zjazdów do zajezdni. Na Leebgasse funkcjonuje przystanek „Leebgasse, Siccardsburggasse”, który jest obsługiwany wyłącznie w godzinach porannych i popołudniowych przez wyjeżdżające z zajezdni tramwaje linii 1, 6 i 11. 

Zajezdnia Gudrunstraße obsługuje wszystkie obecnie eksploatowane w Wiedniu typy tramwajów. Nie ma już pośród nich wagonów E1, które swoją służbę na wiedeńskich ulicach zakończyły kilka miesięcy temu. Najstarsi przedstawiciele zgromadzonego tam taboru pasażerskiego to składy E2 + C5. Są także ULF-y B, czyli dłuższa wersja tego produkowanego przez SGP, a potem Siemensa tramwaju. W trakcie moich kilku wizyt na terenie Remise Gudrunstraße i obok nie zauważyłem tam modelu ULF A. Jednak jest on widoczny na wykonanych przez Google zdjęciach Street View. Najnowsze wagony to Bombardier Flexity Outlook (Bombardier Flexity Wien), których dostawy są obecnie realizowane. Ponieważ Bombardier Transportation w styczniu 2021 został przejęty przez Alstom, aktualna nazwa najnowszych wiedeńskich tramwajów to Alstom Flexity Wien.

W opisywanej zajezdni garażuje także tabor techniczny. Widziałem tam wagony pomocnicze LH przeznaczone do holowania tramwajów i pełnienia funkcji pługów odśnieżnych. Powstawały one w latach 80-tych ubiegłego wieku z części (tylko rama nośna i fragment dachu) wagonów typów L4, L i F.



Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)

Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)

Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Zajezdnia Gudrunstraße. Ślepe tory odstawcze pomiędzy Erlachgasse i Pernerstorfergasse. Od lewej strony stoją następujące pojazdy: SGP E2 nr 4092 (rocznik 1989) z doczepą Rotax C5 nr 1492 (rocznik 1988); kolorowy wagon techniczny LH nr 6456; Lohner E2 nr 4308 (rocznik 1978) z niezidentyfikowaną doczepą C5; Lohner E2 nr 4306 (rocznik 1978) z niezidentyfikowaną doczepą C5; SGP ULF B nr 646 (rocznik 2000) i Siemens ULF B1 nr 763 (rocznik 2013). 18.07.2022.


Wiener Linien, LH #6456, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Ustawiony pomiędzy składami E2+C5 wagon techniczny LH nr 6456. Pojazd wyróżnia się kolorowym malowaniem. Na przodzie napis (hasztag): „We ride with pride”, czyli po polsku: „Jedziemy z dumą”. Pojazd ten powstał w roku 1988 z wykorzystaniem części wagonu L nr 506. 18.07.2022.


Wiener Linien, LH #6460, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Kolejny wagon techniczny LH, tym razem nr 6460. Powstał w roku 1987 z części tramwaju L nr 549. Obok niego dwa inne LH o nieustalonych numerach. Na sąsiednich torach ULF-y nr 763 (po lewej) i 648. 18.07.2022.


Wiener Linien, LH, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
SGP ULF B nr 648 (rocznik 2000), a po prawej Siemens ULF B1 nr 757 (rocznik 2013). Pomiędzy nimi wagon techniczny LH nr 6455, który w roku 1987 powstał z elementów tramwaju L nr 529.


Wiener Linien, LH, SGP E2, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Skład nr 4092 + 1492. Pociągi E2 + C5 to obecnie najstarsze tramwaje eksploatowane liniowo przez Wiener Linien. Niestety nie znam zastosowania ustawionego na końcu silosu, być może jest on wykorzystywany w sezonie zimowym. 18.07.2022.


Wiener Linien, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)Wiener Linien, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
ULF-y odstawione na torach zakończonych przy Pernerstorfergasse. To pojazdy o numerach (od lewej): 646, 763, 648 i 757. Na drugim zdjęciu widoczny wagon pomocniczy LH nr 6460.


Wiener Linien, LH, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)

Wiener Linien, LH, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)Wiener Linien, LH, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Na kolejnych ślepo zakończonych torach udokumentowałem dwa wagony LH. Na pierwszym planie pojazd nr 6459 przerobiony w roku 1987 z tramwaju typu L nr 540. Numeru ustawionego za nim drugiego LH nie ustaliłem. Obok taboru technicznego stoi pokryty reklamą  Siemens ULF B1 nr 757.


Wiener Linien, LH, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Od lewej strony stoją: ULF nr 763, LH nr 6460 i ULF-y nr 648 i 757.


Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Erlachgasse. Widok od strony Laxenburger Straße. Po lewej stronie ślepo zakończone tory odstawcze, na których udokumentowałem powyższe tramwaje. Po prawej hale postojowe i warsztatowe oraz dojazd do Gudrunstraße. Ruch samochodowy przez zajezdnię jest ograniczony odpowiednim oznakowaniem, natomiast pieszego nic nie zabrania. 18.07.2022.


Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Hala postojowa, do której wjazd jest możliwy wyłącznie od Erlachgasse. W jej wnętrzu widziałem tylko składy E2+C5. Na torze nr 6 widoczny tył doczepy Rotax C5 nr 1495 z 1988 roku. Tu żadnego wygrodzenia nie ma, ale w różnych miejscach rozmieszczono napisy informujące, że wstęp tylko dla osób upoważnionych przez Wiener Linien. Tak więc osoba postronna pomiędzy Erlachgasse i Gudrunstraße nie przejdzie. 18.07.2022.


Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)

Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten) Wiener Linien wkomponowana w gęstą zabudowę dzielnicy Favoriten. Uwagę zwraca rozbudowany układ torowy, choć i tak wymusza on manewry na Gudrunstraße, aby wjechać do (lub wyjechać z) wielu stanowisk postojowo-naprawczych w halach. Źródło: Google Maps. 


Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Widok na zajezdnię od strony Gudrunstraße. Tędy nie można przejść do Erlachgasse, choć brak wygrodzeń. 18.07.2022.


Wiener Linien, Bombardier Flexity Wien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)

Wiener Linien, Bombardier Flexity Wien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)Wiener Linien, Bombardier Flexity Wien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Bombardier Flexity Wien nr 313 (rocznik 2020) manewruje na Gudrunstraße. Wyjechał z zajezdni i po krótkim postoju na ulicy teraz do niej cofa. Te manewry nie blokują ruchu ogólnego na Gudrunstraße. Wagony Flexity Wien to najnowszy tabor w stolicy Austrii. Stopniowo będzie ich przybywać. 18.07.2022, godzina 14:50.


Wiener Linien, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)Wiener Linien, ULF, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Godzina 21:04. Coraz więcej tramwajów zjeżdża do zajezdni. Na Gudrunstraße przybywa manewrujących wagonów. Tu SGP ULF B nr 626. Rocznik 1999. 18.07.2022.


Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)

Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)Wiener Linien, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Przez Erlachgasse, która dzieli zajezdnię na dwie części przejeżdżał także samochód firmy Google, który wykonywał zdjęcia w ramach usługi Street View. Te powyższe zrobiono we wrześniu 2018. Źródło: Google Street View.


Wiener Linien, Lohner E1, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Zajezdnia Gudrunstraße była kiedyś także miejscem postoju wagonów typu E1. Tu Lohner E1 nr 4509 z 1972 roku. Za nim nieokreślony pojazd typu E2. Wrzesień 2018. Źródło: Google Street View.


Wiener Linien, SGP ULF B, Remise Gudrunstraße (Betriebsbahnhof Favoriten)
Wagon SGP ULF B nr 647 (rocznik 2000) po obsłudze porannego dodatku szczytowego manewruje na terenie zajezdni. Właśnie przyjechał tu od strony centrum przez Laxenburger Straße i Erlachgasse. Jak widać, wewnątrz bazy parkuje dość sporo indywidualnej motoryzacji pracowników Wiener Linien. 18.07.2022, godzina 7:47.


Zajezdnia Gudrunstraße wyróżnia się tym, że każdy może przez nią przejść ogólnodostępną ulicą. Dlatego warto choć na chwilę odwiedzić to ciekawe i wyjątkowe miejsce. Osoby chcące dokładniej przyjrzeć się pracy zajezdni mogą nawet przy niej zamieszkać – obok znajduje się hotel, o którym napiszę za jakiś czas. Tu link do tego materiału.



Blog Transportowy na Facebooku


czwartek, 27 października 2022

Parę słów o warszawskim metrze

 

W lipcu 2022 na YouTube opublikowałem film prezentujący kilka pociągów Metra Warszawskiego. Nagrywałem je 1 kwietnia 2022 w paru lokalizacjach. 

Wówczas stacje metra były jedynymi miejscami, w których bez przeszkód można było dokumentować tabor komunikacji miejskiej. Powodem tego stała się pogoda. Intensywny opad śniegu utrudniał przemieszczanie się, a tym bardziej robienie zdjęć, czy nagrywanie filmów.

Przyznam, że do warszawskiego metra trafiłem po dość długiej, kilkuletniej przerwie. Zmieniło się ono przez ten czas. Powstała nowa linia M2, wówczas w relacji Księcia Janusza – Trocka, a obecnie Bemowo – Bródno. 30 czerwca 2022 oddano do użytku nowe stacje Ulrychów i Bemowo, a 28 września 2022 regularny ruch metra rozpoczął się na stacjach Zacisze, Kondratowicza i Bródno. Kiedy korzystałem ostatni raz z usług tego przewoźnika, dopiero powstawały pierwsze fragmenty tej trasy. Oj, jak ten czas szybko ucieka.

Zmieniło się także malowanie taboru. Wagony nie mają już teraz granatowego pasa, pojawiła się na nich też charakterystyczna litera „t” z ogonem warszawskiej syrenki. To nowe logo warszawskiego transportu publicznego, które zostało oficjalnie zaprezentowane w 2017 roku.

Przyznam, że nie spodziewałem się zobaczyć najstarszego taboru, czyli wagonów rosyjskich. Okazało się jednak, że na linii M1 jeździ ich całkiem sporo. Wówczas w regularnym ruchu liniowym nie było jeszcze najnowszych składów Škoda Varsovia. 



Metro Warszawskie, pociąg serii 81
Najstarszy tabor, czyli rosyjskie składy serii 81, wciąż obsługuje linię M1. Tu pociąg nr 14 zestawiony z wagonów 027, 446, 447, 449, 451 i 028. Pojazdy czołowe nr 027 i 028 to rocznik 1994. Wagony środkowe są znacznie młodsze, z 2007 roku. Stacja końcowa Młociny. 1.04.2022.


Metro Warszawskie, pociąg serii 81
Fragment wagonu serii 81 nr 039, który wraz z 476, 477, 478, 479 i 040 tworzy pociąg nr 38. Całość z roku 2009. Stacja końcowa Młociny. 1.04.2022.


Metro Warszawskie, pociąg serii 81Metro Warszawskie, pociąg serii 81
Nieokreślony wagon serii 81. Widok na wnętrze. Dość puste - dochodzi godzina 19, a pociąg właśnie ruszył ze stacji początkowej Młociny. 1.04.2022.


Metro Warszawskie, pociąg serii 81

Metro Warszawskie, pociąg serii 81Metro Warszawskie, pociąg serii 81

Metro Warszawskie, pociąg serii 81
Detale wnętrza nieokreślonego wagonu serii 81. Przejście międzywagonowe (niedostępne dla pasażerów), wykaz stacji i jedne z drzwi bocznych.


Metro Warszawskie, stacja Rondo Daszyńskiego
Fragment stacji linii M2 Rondo Daszyńskiego. Widoczny u góry wyświetlacz oprócz najbliższych odjazdów prezentuje także grafikę typu taboru obsługującego dany pociąg. Tu symbole Siemensa Inspiro. W trakcie moich kilku krótkich przejazdów i pobytu na stacjach linii M2 nie widziałem innego rodzaju taboru. 1.04.2022.


Metro Warszawskie, Siemens InspiroMetro Warszawskie, Siemens Inspiro
Siemens Inspiro to wówczas najnowszy i najnowocześniejszy tabor przewożący pasażerów Metra Warszawskiego (nie uwzględniam obecnie dostarczanych Skód). Wygląd ścian czołowych jest bardzo futurystyczny. Tu fragment pociągu nr 47 (siódmy pociąg Inspiro: nr 6007/5007/4007/4507/5507/6507) na linii M2 do stacji Trocka. Rocznik 2013. Stacja Rondo Daszyńskiego, 1.04.2022.


Poniżej wspomniany film z 1.04.2022. Pociągi Siemens Inspiro nagrywałem na stacjach Rondo Daszyńskiego (pociągi nr 75, 73, 53 i 47) i Świętokrzyska (nr 59), a rosyjskie serii 81 (pociągi nr 14 i 38) na stacji końcowej Młociny. Tu warto dodać, że pociąg nr 75 to najwyższy numer dla Siemensów Inspiro. Od nr 76 oznaczane są już składy Škoda Varsovia. 

Nagranie kończy się widokiem na wnętrze wagonu serii 81. Niestety nie ustaliłem jego numeru.





Historia realizacji obecnej linii M1 sięga stycznia 1982 roku (tu pomijam różne plany i działania z wcześniejszego okresu, które nie doprowadziły do finalnego powstania metra). Jak podaje na swojej stronie Koło Miłośników Metra, wówczas do Polski przybył przywódca ZSRR Leonid Breżniew, który obiecał pomoc w budowie metra i nieodpłatne przekazanie 90 wagonów. Po takiej deklaracji krajowe władze wręcz nie mogły nie kontynuować tematu. W roku 1983 rozpoczęły się pierwsze prace budowlane. Za dzień pierwszy tych robót uznaje się datę 15 kwietnia 1983 („między dzisiejszymi stacjami A4 Stokłosy i A5 Ursynów zostaje wbity pierwszy pal stalowy tzw. berlińskiej ścianki stanowiącej obudowę wykopu” – za KMM). Przez kolejne lata metro stopniowo powstawało, szybciej lub wolniej. Kiedy wybudowano jakiś jego kolejny fragment, media z dumą o tym informowały. Przykładowo Dziennik Telewizyjny z 7 października 1986 podawał, że wykonano już 2,5 km zakrytych tuneli. Średnio na dobę powstawały 2 kolejne metry nowego tunelu drążonego tarczą produkcji radzieckiej. Jak podkreślono, jest to budowa pierwszego odcinka warszawskiego metra, pomiędzy stacjami Kabaty i Politechnika.

Finalnie pociągi metra pomiędzy stacjami Kabaty i Politechnika rozpoczęły kursowanie z pasażerami w dniu 7 kwietnia 1995 roku. Szczegółowa historia linii M1 do zobaczenia na stronie KMM, pod tym linkiem.

W październiku 2008 cała obecnie funkcjonująca linia M1 była gotowa, łącząc stacje Kabaty i Młociny. Budowa linii M2 rozpoczęła się w 2010 roku. Pierwszy, centralny odcinek Rondo Daszyńskiego – Dworzec Wileński zaczął obsługiwać pasażerów 8 marca 2015. Zgodnie z mapą zamieszczoną na stronie Metra Warszawskiego, do wybudowania pozostały jeszcze trzy stacje: Lazurowa, Chrzanów i końcowa Karolin wraz ze stacją techniczno-postojową.

Rozpoczęto już także działania dotyczące budowy linii M3. Ma ona połączyć stacje Stadion Narodowy i Gocław wraz z budową stacji techniczno-postojowej Kozia Górka.



Blog Transportowy na Facebooku