Lubsko – autobusy na dworcu

 

W wyjątkowo długi, majowy weekend 2023 udało się nam zwiedzać Dolne Łużyce. Zarówno po polskiej, jak i niemieckiej stronie. Piękne krajobrazy, budynki i oczywiście różne środki transportu. Wówczas między innymi trafiliśmy do miasteczka o nazwie Lubsko.

Lubsko liczy około 14 tysięcy mieszkańców. Położone jest w południowo-zachodniej części województwa lubuskiego, w pobliżu granicy z Niemcami. Najstarsze informacje historyczne na temat tej miejscowości pochodzą z 1258 roku (wówczas pod nazwą Sommerfeld), a na jej terenie znajduje się kilka wartych obejrzenia budynków. Np. Wieża Pachołków Miejskich z XV wieku.

W Lubsku jest najstarszy dworzec kolejowy w województwie lubuskim. Zbudowany w 1846 roku, na trasie Kolei Dolnośląsko-Marchijskiej. Niestety nieczynny – obecnie (bo program Kolej Plus ma to zmienić) jedyną formą transportu publicznego docierającego do miasta są autobusy. W Lubsku funkcjonuje nawet dworzec autobusowy, zlokalizowany przy ul. Strażackiej, czyli w rejonie wspomnianej wieży, od której jest blisko do rynku.

Do Lubska dotarliśmy w święto, 3 maja. Jak to w weekendy, a tym bardziej w święta w Polsce bywa, transport publiczny w wielu miejscach ma wolne. Teren dworca autobusowego był jednak dostępny, więc wykonałem tam kilka zdjęć.

Dworcem autobusowym w Lubsku zarządza firma Feniks V. Powstała ona w 2009 roku z połączenia PKS Żary i PKS Gliwice.

Słowo „dworzec” jest dość nieadekwatne do obiektu, który znajduje się w Lubsku. To po prostu mały plac postojowy (z dość dziwną nawierzchnią – na pierwszy rzut oka robi wrażenie gruntowej, a w rzeczywistości to raczej miks wszystkiego) obok którego zlokalizowano cztery stanowiska z charakterystycznymi PRL-owskimi wiatami typu „T”. Jest też kontenerowa zabudowa mieszcząca między innymi poczekalnię i toalety. Podsumowując, wizyta w tym miejscu to taka podróż w czasie do lat 90-tych ubiegłego wieku (w kwestii infrastruktury dworcowej, nie taboru). Oczywiście dobrze, że to wszystko jest i w jakiś sposób jeszcze działa.

Na terenie dworca przeważały autobusy firmy Feniks V. Były także trzy pojazdy PKS Zielona Góra. Umieszczony w Internecie rozkład jazdy dla dworca w Lubsku rozdziela kursy wykonywane przez Feniksa i innych przewoźników. Tak przynajmniej podano w legendzie. Wszystkie wypisane z Lubska kursy oznaczono jako Feniksa, więc ciężko jest ustalić, jakie zadania przewozowe realizują pojazdy z Zielonej Góry. Wypisane na ich tablicach kierunkowych relacje (Biecz i Gubin) nie znajdywały odzwierciedlenia we wspomnianym rozkładzie jazdy. Były w nim natomiast dodatkowe informacje o kursach użyteczności publicznej organizowanych przez powiat żarski lub województwo lubuskie (w tym przypadku wszystkie kursy do Zielonej Góry).

Fragment placu postojowego na dworcu autobusowym w Lubsku. Widoczne pojazdy firmy Feniks V. Od prawej strony stoją: Irisbus Crossway 10.6M o rejestracji FZA 07488 (rocznik 2007, od nowości w PKS Żary, potem Feniks V), Irisbus Crossway 10.6M o rejestracji FZA 07424 (również rocznik 2007, od nowości w PKS Żary, potem Feniks V) i Karosa C955 o rejestracji FZA 44735 (rocznik 2004, przez Feniksa pojazd kupiony w roku 2019, ex Régie Départementale des Transports de l’Ain, Francja). Na tablicy kierunkowej Karosy podano miejscowość Dąbrowa. Rozkład jazdy na stronie Feniksa nie zawiera takiej relacji. 3.05.2023.

Dalsza część placu postojowego dworca w Lubsku. Od lewej strony stoją: Mercedes-Benz Integro z PKS Zielona Góra o rejestracji FZ 1284G (rocznik 2000, pierwotnie eksploatowany w Norwegii - Oslo, a od 2011 roku w PKS, na tablicy kierunkowej napis: „Zjazd na zajezdnię”), Mercedes-Benz Conecto o rejestracji FZA 53234 (rocznik 2005, ex Rhône Nord Autocars - Francja, od 2019 roku w Feniksie), Irisbus Ares 12M o rejestracji FZA 45786 (rocznik 2005, ex Francja, od 2019 roku w Feniksie) i Irisbus Axer o rejestracji FZA 6P41 (rocznik 2004, od nowości w PKS Żary, potem Feniks). Oba Irisbusy mają wstawione tablice kierunkowe „Jasień” i numery tras 2 i 3. Być może są to linie szkolne, bo ogólnodostępny rozkład jazdy ich nie wykazuje. 3.05.2023.

Zbliżenie na ustawione obok siebie Mercedesy. Integro z PKS-u i Conecto z Feniksa. Z tyłu gruzowisko - być może trwa tu jakaś modernizacja obiektu. 3.05.2023.

Widok ogólny na plac postojowy dworca autobusowego w Lubsku i opisane powyżej autobusy. Po prawej fragment MAN-a z PKS Zielona Góra, który zaparkował za stanowiskami. 3.05.2023.

Za stanowiskami zaparkował MAN SÜ283 z PKS Zielona Góra o rejestracji FZ 0193N. Rocznik 2004, sprowadzony ze Szwecji w 2014 roku. Na bocznej tablicy kierunkowej napis „Biecz”. Zbiorczy rozkład jazdy nie zakłada takiej relacji z Lubska, ale są np. dwa odjazdy (o 8:20 i 14:15, w dni robocze bez 2 maja, organizowane przez powiat żarski) w relacji Lubsko D.A. - Lubsko Plac Wolności (przy rynku, blisko dworca) przez Brody i Biecz. Może zatem tu nie podaje się nazw przystanków końcowych tylko pośrednie dla linii jadących w relacji Lubsko - Lubsko. Inna moja teoria to wypożyczenie przez Feniksa (lub kupienie) od PKS Zielona Góra obecnych na dworcu autobusów, bo kursy, które teoretycznie obsługują mają oznaczenie, że wykonuje je Feniks. Takie zagadki małej miejscowości. 3.05.2023.

  

Przy stanowisku czwartym zaparkował trzeci z autobusów w barwach PKS Zielona Góra. Mercedes-Benz Integro o rejestracji FZ 0348G. Rocznik 1999, pierwotnie kursujący w rejonie Oslo. Od 2011 roku w PKS. Na klapkowej tablicy kierunkowej zniekształcony napis „Gubin” - w Internecie znajdziemy informacje, że miał stały przydział do tego miasta. 3.05.2023.

Ogólny widok na tabor zgromadzony w Lubsku. Za budynkiem po prawej stronie kryła się jeszcze Setra z Feniksa, której niestety dokładniej nie udokumentowałem. 3.05.2023.

Widok na stanowiska i charakterystyczne dla PRL-u wiaty typu „T”.

Zabudowa dworca autobusowego w Lubsku. 3.05.2023.

Tak oznakowany jest dojazd do dworca autobusowego w Lubsku. Skrzyżowanie ulic Strażackiej i Zielenieckiej z Mikołaja Kopernika. Przyznam, że przez dużą niebieską tablicę (i coś dziwnego pod nią) przez chwilę myślałem, że to tu jest dworzec, a w zasadzie przystanek dworcowy. W tle widoczny budynek miejscowej straży pożarnej. 3.05.2023.

Jedna z atrakcji Lubska - Wieża Pachołków Miejskich. Tuż obok znajduje się opisany dworzec autobusowy. 3.05.2023.

Widok z Wieży Pachołków Miejskich w stronę rynku. Góruje zabudowa kościoła, za którym stoi wyremontowany budynek urzędu miasta. 3.05.2023.

Tyle w kwestii Lubska. Natomiast do Dolnych Łużyc ponownie zaproszę już niedługo. Tym razem w temacie kolejowym po stronie niemieckiej.

Przerdzewiały H9-21 z Gliwic

Niedawno przedstawiałem dość obszerną relację ze specjalnego przejazdu DAB-em - na 65-lecie PKS Gliwice. Autobus ten w tym roku został skasowany. Tematem tego wpisu jest inny autobus gliwickiego przewoźnika. Trzeba przyznać, że robi wrażenie. Bardzo negatywne wrażenie. Pojazd jest cały skorodowany.

To Autosan H9-21 o rejestracji SG 2482C. Natrafiłem na niego 24 września, gdy przejeżdżałem przez Kuźnię Raciborską. Stał na parkingu w centrum miejscowości, obok MAN-a z PKS Racibórz. Dopiero w trakcie robienia zdjęć odkryłem, jaka to ruina. Z zewnątrz autobus był cały skorodowany. Obawiam się, że rdza dopadła także niewidoczne gołym okiem elementy konstrukcji pojazdu. Nawet, jeżeli byłoby inaczej, to swoim wyglądem pojazd ten nie zachęcał do podróży (na tablicy wypisana relacja: Kuźnia Raciborska - Gliwice). Wręcz przeciwnie. Tak Autosan prezentował się w całości. Już na pierwszy rzut oka widać sporą ilość rdzy:

Przyglądając się dokładniej widać, jaki to grat. Szokujące jest to, że pojazd w takim stanie wyjeżdża na linię:

Tu też niedługo coś odpadnie:

Szokujące. Przyznam, że nie spodziewałem się czegoś takiego po PKS Gliwice.

DAB-em na 65-lat, część 4

I tak imprezowy DAB 1200B dotarł do Rybnika. Najpierw zatrzymaliśmy się w dzielnicy o nazwie Stodoły. Tamtejszy główny przystanek zlokalizowano obok dość ciekawego budynku. Wielu osobom kojarzył się on z kultem religijnym – kapliczka. Nic jednak bardziej mylnego – to zabytkowa remiza strażacka, co wyjaśnił mi przypadkowy tubylec. Ciekawe.

Następnie wjechaliśmy do Chwałęcic – także dzielnica Rybnika. Autobus tam zawrócił i pozował do zdjęć w bardzo ciekawej scenerii. Droga przecinała Jezioro Rybnickie, nad brzegiem którego położona jest widoczna w tle Elektrownia Rybnik.

W trakcie fotostopu nadjechał biało-zielony gość z pobliskich Czech. To Irisbus Crossway 12M, rocznik 2008, a własność ČSAD Karviná.

Kolejna przerwa w jeździe odbyła się w Rudach. Tam DAB wjechał na teren stacji wąskotorowej. Motywów fotograficznych nie brakowało. Były pojazdy szynowe oraz zabytkowe ciężarówki. Będzie to tematem osobnych wpisów w działach Kolej i Ciężarówki.

Miejscowość Stanica – postój na przystanku PKS-u, z którego korzystają dwie firmy (rozkładów innych przewoźników brak), czyli PKS Gliwice i PKS Racibórz. Niestety planowo w najbliższym czasie nic nie miało jechać – dopiero za 40 minut do Raciborza.

Dawna pętla KZK GOP, chyba w miejscowości Krywałd obok Knurowa:

Przystanek „Wojska Polskiego” w Knurowie, już przy samych Gliwicach:

Off-road w Gliwicach (dzielnica Bojków), czyli przejazd po gruntowej ulicy Glebowej – nazwa adekwatna do rzeczywistości. Obok stał budynek dawnej stacji Bojków Wąskotorowy.

Gliwice, przystanek przy ul. Bojkowskiej. W tle mały budynek dawnej stacji Gliwice Kopalnia na linii wąskotorowej z Gliwic do Raciborza (przez Rudy). Więcej o tej ciekawej wąskotorówce we wspomnianym powyżej wpisie działu Kolej.

Niezwykły fotostop przy ruinach Stadionu XX-lecia PRL. Obiekt nadal robi niesamowite wrażenie.

To był już ostatni fotostop. Kolejny postój nastąpił na gliwickim dworcu PKS, gdzie impreza zakończyła się. Zdecydowanie mogę stwierdzić, że było warto w niej uczestniczyć.

DAB-em na 65-lat, część 3

Tak DAB dynamicznie prezentował się pod zabytkowym spichlerzem:

Powrotny wyjazd na ulicę był także dość widowiskowy. Powoli i ostrożnie. Co ciekawe, w rejonie zabytkowego spichlerza znajduje się parking dla autokarów, więc widok takich manewrów większych pojazdów nie jest tu czymś nadzwyczajnym. Wrażenie jednak robi i przy okazji nasuwa się pytanie: Kto wymyślił parking dla autobusów w miejscu z tak złym dojazdem?

Następny postój miał charakter kolejowy. Utknęliśmy przed zamkniętym szlabanem w rejonie miejscowości Rudziniec. To na linii Gliwice – Kędzierzyn-Koźle. W stronę tego drugiego miasta przejechał skład węglarek prowadzony przez ET22-530:

Niektórzy wykorzystali ten postój na fotografowanie szczegółów DAB-a:

Następnie dotarliśmy do miejscowości Kleszczów. Na tamtejszej pętli KZK GOP nastąpił planowy fotostop. Kończy tam trasę linia 692 w relacji Osiedle Kopernika Kąpielisko – Kleszczów Pętla. Niestety żadnego planowego autobusu nie zastaliśmy, bo linia ta nie ma zbyt imponującej częstotliwości – w soboty tylko cztery kursy. Kałuża zdradza, że deszcz nadal pada:

DAB dowiózł nas także do Bojszowa. Tam pozował przy stawie:

Kolejny punkt programu to sklepostop i fotostop w Sośnicowicach, przy rondzie w centrum miejscowości:

Mimo soboty ruch autobusowy był całkiem intensywny. Pojawiła się weselna Setra S215H prywatnego przewoźnika z Raciborza, potem niespodziewanie nadjechał liniowy Solbus C10,5/1 z PKS Kłodzko. Na koniec przyjechała Setra S215UL z PKS Gliwice (SG 8632E), która obsługiwała kurs Gliwice – Bargłówka:

Spotkania z innymi autobusami PKS Gliwice trwały nadal. Tym razem w miejscowości Trachy. Przy drodze nr 919 stał tam piękny Jelcz PR-110DL z 1990 roku. To pojazd o rejestracji SG 69854:

I widok na trochę zmodernizowany tył:

Imprezowy DAB zatrzymał się kawałek dalej, obok też już dość wysłużonego Autosana H9-21 o rejestracji SG 8299A, rocznik 1989, ex PKS Żary:

Po zdjęciu grupowym ruszyliśmy do Rybnika, do dzielnicy o ciekawiej nazwie: Stodoły.

DAB-em na 65-lat, część 2

Wracam zatem do opisu imprezy gliwickim DAB-em 1200B. Jak już wspomniałem, następny fotostop odbył się przy linii kolejowej z Gliwic do Strzelec Opolskich. Jego bohaterem był także inny autobus PKS Gliwice – Autosan H9-21 o rejestracji SG 21664:

W tle budynek nastawni:

Kolejne zatrzymanie nastąpiło w szczerym polu, gdzieś przy miejscowości Bycina, za przejazdem przez niezelektryfikowaną linię kolejową (co to za linia – nie mam pojęcia, ale wyglądała na nieczynną, może mylę się):

Deszcz padał już znacznie słabiej, ale niestety wciąż nam towarzyszył. Gruntową drogą podjechaliśmy do sztucznego jeziora Pławniowice:

Następny fotostop został nazwany „fotostopem na żądanie”. Zażądany przez jednego z uczestników okazał się jednym z najciekawszych plenerów fotograficznych na trasie. Stało się to w miejscowości Pławniowice, przy kompleksie zabytkowych budynków. Dokładnie przy Zespole Pałacowo-Parkowym Pławniowice. Więcej o tym ciekawym miejscu tutaj:

Jednym z elementów zabytkowego kompleksu jest spichlerz z 1888 roku, pod budynek którego DAB po chwili podjechał. Sam wjazd był bardzo ciekawy - wąsko i skręt pod kątem prostym. Tak to wyglądało:

DAB podjeżdża pod spichlerz:

Filmik ukazujący manewry pod spichlerzem w następnej notce. Tam też dalsza relacja z tej ciekawej imprezy.