Kilka miesięcy temu jeden z czytelników bloga prosił mnie o publikację zdjęć historycznych autobusów gromadzonych przez Artura Lemańskiego. Zatem spełniam jego prośbę, choć w pewien sposób nie do końca. Zaprezentuję bowiem pojazdy będące własnością Towarzystwa Miłośników Miasta Bydgoszczy (TMMB). Obecnie są one przechowywane właśnie na terenie należącym do Artura Lemańskiego. Dokładnie w Muzeum Komunikacji w Paterku. Ta prywatna placówka powstała w marcu 2011 roku.
Kolekcja autobusów TMMB była jedną z
pierwszych w Polsce i jednocześnie największą, skupiającą
przedstawicieli różnych marek i modeli. Przyznam, że miałem swój maleńki
udział w jej powstawaniu, naprowadzając Artura Lemańskiego na ślad
Renaulta PR-180 z krakowskiej firmy KPPU.
Niestety zbiory autobusowe nie były
dostatecznie chronione i padły ofiarą złodziei. Stopniowo
rozszabrowywali oni poszczególne pojazdy. Szkody były na tyle poważne,
że niektóre autobusy musiały zostać złomowane. Tak przestał istnieć
Heuliez O305G z MPK Wałbrzych (ex TAG Grenoble, rocznik 1979), Ikarus
IK160P z MPK Poznań (nr 1576, rocznik 1989), Ikarus 260.04 z MZK
Bydgoszcz (nr 2762, rocznik 1985), MAN SG192 z PKS Bydgoszcz, rocznik
1979), Renault PR-100 z MZK Piła (nr 184), Berliet PR-100 z MZK Piła (nr
191) i wspomniany Renault PR-180 z KPPU (nr 862, rocznik 1979). Kasacje
przeprowadzono w roku 2006.
Rok później – wiosną 2007 udało mi się
ocalałe autobusy oglądać i fotografować. Stały na strzeżonym terenie
zajezdni MZK Bydgoszcz przy ul. Inowrocławskiej. Oto one:
SAN H100A.
Jelcz M-11 z 1988 r. To dawny nr 3640 z MZK Bydgoszcz.
Jelcz 043. Jeżdżący kemping. Z zewnątrz zwykły, a w środku cztery wersalki i kącik kuchenny (na końcu pojazdu).
Drugi Jelcz 043. Tym razem z tradycyjnym wnętrzem.
Ikarus 260.04 z 1985 r. To nr 3756 z MZK Bydgoszcz.
Pełna egzotyka, czyli Dennis Lance –
brytyjski autobus w wersji dla ruchu prawostronnego. Do Polski
sprowadzono trzy takie pojazdy. Wszystkie zostały zakupione przez
warszawskie MZK (obecnie MZA) w 1992 i 1993 roku. Z ruchu wycofano je w
2002 roku. Dwa sprzedano do Radomia (firma ITS Michalczewski), a pojazd
nr 6260 trafił do Bydgoszczy. To rocznik 1992. Drzwi w układzie: 2-2-2.
Ikarus 405.01 z 1994 roku. Ten
dwudrzwiowy (2-2-0) autobusik to ex 6454 z MZA Warszawa. Jego historia
zatoczyła koło i w 2011 roku znów powrócił do stolicy, stając się
własnością tamtejszego Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej. O jego
przyszłość nie należy się więc obawiać, bo trafił do osób, które
perfekcyjnie wręcz dbają o historyczny tabor.
Najliczniejszy model autobusu w
kolekcji TMMB, czyli przegubowy Ikarus. Od lewej stoją: Ikarus 280.02 ex
PKS Toruń (1976 rocznik); Ikarus 280.T4 nr 9009, ex MZA Warszawa (1982
rocznik, przebudowa z Ikarusa 260.02, w MZA wykorzystywany jako
szkoleniowy) i Ikarus 280.26 nr 2422, także ex MZA Warszawa (1987
rocznik).
Obok kolekcji autobusów TMMB stały wycofane z eksploatacji Ikarusy
280.33 z MZK Bydgoszcz. Warto dodać, że podtyp .33 to w Polsce rzadkość,
ponieważ jest to wersja dla ZSRR. Te pojazdy jednak nigdy do tego kraju
nie trafiły.
Ikarus 280.33 #2525 z 1989 roku.
Pojazd w trakcie remontu stracił elementy charakterystyczne dla wersji
radzieckiej, np. trzy obrysówki zamontowane na środku, nad przednią
szybą. Dodatkowo oszpecono go plastikowym spojlerem.
