PKP Cargo przejmuje (2)

Dzień po podpisaniu listu intencyjnego ze spółką AWT (materiał na ten temat), czyli 2 września 2014, władze PKP Cargo złożyły podpis na podobnym dokumencie, ale dotyczącym CTL Logistics,  drugiego co do wielkości kolejowego przewoźnika w Polsce. Wspomniany list intencyjny został podpisany z European Rail Freight II S.à r.l, czyli z większościowym właścicielem CTL. Jak podała agencja Newseria.pl, aby PKP Cargo mogło nabyć 100% udziałów w tej spółce, konieczna jest zgoda prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

W rozmowie przeprowadzonej przez Newserię Biznes, prezes zarządu PKP Cargo Adam Purwin powiedział: „Jesteśmy zainteresowani głównie tymi obszarami działalności CTL, w których PKP Cargo nie jest tak silnie reprezentowane. Liczymy na realizację synergii wynikających z możliwości lepszego wykorzystania taboru. Wydaje się, że to – w obecnej złej sytuacji na polskiej sieci przewozowej, gdzie średnia prędkość handlowa wynosi zaledwie 20 km/h, a dojście do prędkości handlowej trochę potrwa – najlepsze rozwiązanie na najbliższe 2-3 lata, które dzięki odpowiedniemu wykorzystaniu taboru pozwoli osiągnąć dobre wyniki w zakresie optymalizacji operacyjnej tego biznesu”.

CTL Logistics posiada około 200 lokomotyw i 4,8 tysiąca wagonów. Ma także własne warsztaty naprawy taboru i dysponuje siecią 29 bocznic. Zatrudnia 1,8 tysiąca pracowników. W roku 2013 spółka przewiozła 12,6 milionów ton towarów, wypracowując zysk 726,6 milionów złotych.

Przykładowa lokomotywa CTL Logistics. ET22-468 luzem przejeżdża przez stację Oświęcim. 29.12.2006. Obecnie elektrowóz ma inne malowanie. To rocznik 1978.

 

 Przykładowa lokomotywa PKP Cargo. ET22-768 ze składem talbotów przejeżdża przez stację Oświęcim. 28.12.2012. Elektrowóz wyprodukowano w 1982 roku.

Do Ostrawy na 120 lat

W sobotę 13 września warto odwiedzić Czechy, a dokładniej położoną przy polskiej granicy Ostrawę. Tamtejszy miejski przewoźnik, czyli Dopravni Podnik Ostrava (DPO) zaprasza na obchody jubileuszu 120-lecia funkcjonowania komunikacji miejskiej. Z tej okazji udostępnione zwiedzającym zostaną dwa obiekty. Zajezdnia tramwajowa Poruba przy ulicy U Vozovny oraz warsztaty naprawcze Martinov przy ul. U Dilen.

Oba obiekty znajdują się w miarę blisko siebie i jak przypuszczam, połączy je jakaś specjalna linia tramwajowa bądź autobusowa. Na chwilę obecną (8.09.14) na stronie DPO nie ma dokładniejszych informacji na temat imprezy. Wiadomo tylko, że będzie trwała od godziny 9:00 do 16:00. W tym czasie zostanie zaprezentowany tabor przewoźnika oraz odbędą się przejazdy specjalne. Ponieważ jubileusz ten jest bezpośrednio związany z tramwajami (w roku 1894 ruszyła pierwsza linia tramwaju parowego, dokładnie 18 sierpnia), więc to właśnie prezentacji tych pojazdów spodziewałbym się. Oprócz ciekawego taboru liniowego (np. kultowe Tatry T3), DPO posiada aż 21 egzemplarzy historycznych (wszystkie dokładnie opisano na stronie przewoźnika, link).

Najprawdopodobniej 13 września można będzie także zobaczyć muzealną Tatrę T1 #528. To rocznik 1958. Na zdjęciu w trakcie obsługi linii nr 5, 1997 rok. Skan pocztówki wydanej przez Dopravni Podnik Ostrava, archiwum Bloga Transportowego.

Takie wagony jeszcze jeżdżą liniowo i jest ich całkiem sporo. To słynna Tatra T3, której na obchodach 120-lecia na pewno nie zabraknie. Tu skład #751+771 jako linia nr 1 na ul. Nádražní. Kierunek Dworzec Główny (Hlavní nádraží). 30.09.2006. Wagon #751 to rocznik 1969, a #771 wyprodukowano w 1973 r. Oba już dawno zostały wycofane z eksploatacji.

Tatra KT8D5.RN1 także jest eksploatowana w Ostrawie. Wagon #1503 na linii 2. To rocznik 1989, pierwotnie jako model KT8D5, po modernizacji w roku 2005 (wówczas zamontowano człon niskopodłogowy). Tramwaj wraca z pętli Dworzec Główny (Hlavní nádraží). Ulica Nádražní. 30.09.2006.

Astra, czyli wspólny produkt firm Škoda i Inekon, znany także jako Škoda 03T. Dopravni Podnik Ostrava eksploatuje 14 takich wagonów. Tu pojazd #1204 z 1999 roku. Linia nr 4, której trasa przebiega obok warsztatów Martinov. Ulica Nádražní. 30.09.2006.

PKP Cargo przejmuje

Jeszcze kilka lat temu media informowały o poważnych problemach finansowych polskiego przewoźnika kolejowego PKP Cargo. Na szczęście władze firmy poradziły sobie z tym i już od dłuższego czasu wiadomości na jej temat są zupełnie inne. Po udanej prywatyzacji w październiku 2013, ten największy w Polsce kolejowy przewoźnik towarowy (drugi w Unii Europejskiej, pierwszy to Deutsche Bahn) nadal rozwija swoją działalność. Właśnie ogłoszono, że PKP Cargo zamierza przejąć aż dwóch przewoźników.

Jak podała agencja Newseria.pl, podpisano list intencyjny w sprawie przejęcia przez PKP Cargo czeskiej spółki AWT (Advanced World Transport B.V.). Jest to jeden z największych prywatnych przewoźników towarowych w Europie. W wywiadzie dla Newserii prezes zarządu PKP Cargo Adam Purwin powiedział: „Podpisaliśmy właśnie list intencyjny w sprawie potencjalnego nabycia 100 proc. udziałów w AWT. Ta potencjalna transakcja może znacząco umocnić pozycję PKP Cargo w regionie Europy Środkowo-Wschodniej, bo grupa ta jest znaczącym przewoźnikiem.”

Podpisane 1.09.2014 porozumienie daje PKP Cargo wyłączność na prowadzenie negocjacji w sprawie ewentualnej transakcji. Wyłączność ta obowiązuje przez 10 tygodni od dnia rozpoczęcia badania stanu przedsiębiorstwa. Sprawdzana będzie jego kondycja handlowa, finansowa, prawna i podatkowa, czyli wszystko, co określane jest mianem badania due diligence. Rozpocznie się ono 5 września.

Grupa AWT ma około 8% udział w czeskim rynku kolejowych przewozów towarowych. Świadczy usługi głównie dla dużych zakładów przemysłowych, specjalizując się w przewozach towarów ciężkich i masowych. Jak podaje Newseria.pl, oprócz przewozów na terenie Czech, pociągi AWT jeżdżą też w takich krajach jak: Słowacja, Słowenia, Węgry, Polska, Niemcy, Rumunia, Bułgaria i Chorwacja. Łącznie w roku 2013 przewieziono 12 milionów ton towarów. Grupa AWT zatrudnia około dwóch tysięcy pracowników. Do swej działalności wykorzystuje blisko 160 lokomotyw, które prowadzą składy zestawiane z ponad pięciu tysięcy wagonów.

Przykładowa lokomotywa spółki Advanced World Transport B.V. (AWT). Maszyna o oznaczeniu 753 729-3, rocznik 1975. „Nurek” odjeżdża ze stacji Ústí nad Labem. 15.08.2012. W późniejszym terminie opublikuję film z tego przejazdu.

O drugim przewoźniku napiszę w kolejnym kolejowym wpisie. Link tu.

Bus of the Year 2015 dla MAN-a Lion’s City GL CNG

Autobus MAN Lion’s City GL CNG został wyróżniony przez dziennikarzy europejskich czasopism branżowych. Przyznano mu tytuł „Bus of the Year 2015“. Ekologiczny, mocny i ekonomiczny – to główne cechy, które podano w uzasadnieniu wyboru. Jak poinformował producent pojazdu, specjalny puchar dla zwycięzcy zostanie wręczony w trakcie wrześniowych targów IAA w Hanowerze.

Autobus ten, ale w wersji z silnikiem Diesla prezentowałem już w Blogu Transportowym. Link do wpisu z marca 2011 dostępny tutaj. 

 MAN Lion’s City GL CNG, zdobywca tytułu Bus of the Year 2015.  

Blog Transportowy na YouTube

Od niedawna pod niektórymi wpisami umieszczam baner zachęcający do oglądania filmów transportowych na YouTube. Podlinkowany jest on do kanału o nazwie Lukaszwo. To oficjalny kanał filmowy Bloga Transportowego.

Nazwa nieco niefortunna. Kiedy zakładałem kanał Lukaszwo na YouTube nie prowadziłem jeszcze Bloga Transportowego. Niestety przez bardzo długi czas nie było możliwości zmiany nazwy kanału. Teraz taka opcja już jest, ale w związku z powiązaniami różnych usług Google, z których korzystam, nie będę tego zmieniał. Zatem Lukaszwo to oficjalny kanał filmowy Bloga Transportowego.

 

 Strona główna kanału Lukaszwo. Obecnie ma on już ponad 500 subskrybentów.

Screen strony prezentującej umieszczone na kanale Lukaszwo filmy.

Kanał Lukaszwo powstał 30 września 2007. Zaczynałem od bardzo słabych jakościowo filmów. Była tam np. relacja z przejazdu Heuliezem GX187 z Oświęcimia do Osieku, czy podróż we wnętrzu krakowskiego Autosana H6 #BA104. Obecnie materiały te nie są ogólnodostępne. Z najsłabszych jakościowo filmów pozostał tylko jeden, pokazujący zalaną przez wielką ulewę al. Solidarności w Krakowie. Widok z jadącego składu 3x105Na linii 4. 23.06.2008.

Na kanale Lukaszwo znajdziecie filmy przedstawiające różne środki transportu. Autobusy, tramwaje, pociągi, trolejbusy, ciężarówki, czyli wszystko to, co jest opisywane w Blogu Transportowym. Najnowsze materiały są wyłącznie jakości HD lub Full HD. Starsze filmy to rozdzielczość 480p. Tak np. zarejestrowałem przejazd egipskiego autobusu MCV 240 w miejscowości Hurghada.

Autobus MCV 240 należący do miejskiego przewoźnika Hurghada City Transport obsługuje nienumerowaną linię łączącą centrum miasta (Sakkala - nowa część i Dahar - stara część) z dzielnicą hotelową. Na filmie pojazd na jednokierunkowej ulicy Mamsza pomiędzy hotelami Intercontinental i Hilton Resort. Hurghada, Egipt, 13.VIII.2008:

W rozdzielczości 480p zobaczycie także np. parowóz Ty2-953 wjeżdżający na stację Kraków Główny.

Ty2-953 podstawia na stację Kraków Główny pociąg specjalny do Suchej Beskidzkiej, na Parowozjadę 2008. Na końcu EP03-01. 6.IX.2008:

Najczęściej oglądane na kanale Lukaszwo filmy prezentują autobusy. Najpopularniejszy obraz to odjazd Irizara PB 6x2 z parkingu w Niepołomicach, lipiec 2009. W dniu pisania tego tekstu miał on ponad 300 tysięcy wyświetleń. Film ten jest bardzo popularny za granicą. W ogólnym podsumowaniu YouTube jego oglądalność w Polsce jest dopiero na czwartym miejscu. To ten „hicior”:

Drugie miejsce piastuje film z maja 2012. Zobaczycie na nim Autosana H9-21, ex PKS Nowy Sącz, który wjeżdża do potoku. Pod koniec filmu umieściłem link do drugiej części – materiał nakręcony innym aparatem.

Autobus Autosan H9-21 wjeżdża do potoku w rejonie miejscowości Jadamwola (powiat limanowski). To zaplanowana trasa przejazdu imprezy transportowej o nazwie "Zamykamy Klamką". Została ona zorganizowana przez Galicyjskie Stowarzyszenie Miłośników Komunikacji. Autobus (rocznik 1989) pierwotnie należał do PKS Nowy Sącz, a od pierwszej połowy 2012 roku jest własnością nowego przewoźnika: PKS Krynica Zdrój. Jadamwola, 5.V.2012:

Zachęcam zatem do regularnego oglądania kanału Lukaszwo. Nowy film transportowy pojawia się tam około raz w tygodniu lub częściej. Tu link:

Posiadaczy konta Google+ zapraszam na profil kanału Lukaszwo. Tu link.

777 do Dubaju

W dziale Lotnictwo najwięcej wpisów dotyczy lotniska w podkrakowskich Balicach. To do tego portu mam najbliżej, więc właśnie tam najczęściej spędzam „samolotowy czas”. Niestety na Krakow Airport nie lądują regularnie wszystkie typy samolotów. Najbardziej brakuje tych największych. Aby móc je oglądać i fotografować konieczna jest wizyta na innym lotnisku. Największą do niedawna pasażerską maszynę świata, czyli Boeinga 747 „upolowałem” aż w Turcji (o tym już niedługo). Na nieco mniejszy, ale również konkretnych rozmiarów samolot wybrałem się bliżej, do Warszawy. Mowa o Boeingu 777.

Mój wyjazd do stolicy zbiegł się z przylotem najsłynniejszego Boeinga 747, czyli Air Force One, którym 3 czerwca 2014 przyleciał prezydent Barack Obama. Jednak nie lotnictwo było głównym celem wyjazdu, więc tę piękną, niebiesko-białą maszynę musiałem sobie odpuścić. Kiedy trafiłem na Okęcie, słynny gość z USA stał odstawiony na boku lotniska i nie było go widać z górki przy al. Krakowskiej. Szkoda. Bez przeszkód mogłem jednak podziwiać samolot udający się do Dubaju. Był to Boeing 777. Dokładniej 777-21H o rejestracji A6-EME, czyli własność Emirates Airline ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Maszyna już pełnoletnia, rocznik 1996. Od nowości u tego przewoźnika.

Tak 18-letni 777 prezentował się na warszawskim lotnisku. Już zabrał pasażerów lotu EK 180 Warszawa – Dubaj i wycofuje od rękawa:

Już w trakcie kołowania. Samolot niesamowicie wyglądał przejeżdżając obok innych, mniejszych maszyn, jak np. Boeinga 737 kanadyjskich linii Canjet wynajętego przez LOT do obsługi czarterów (to C-FYQN lub C-FYQO):

Start. Szkoda, że nie byłem bliżej, ale i tak wrażenia bezcenne:

Tak A6-EME prezentował się w ruchu:

 

Jak podaje Flightradar24.com, 3 czerwca A6-EME wykonał swój pierwszy lot do i z Warszawy (pierwszy w czerwcu 2014, wcześniej pojawiał się już w polskiej stolicy). Tę samą trasę obsługiwał także przez dwa kolejne dni, a następnie latał z Dubaju do takich miejscowości jak: Kozhikode (Indie), Ćennaj (Chennai, także Indie, aż 4,6 miliona mieszkańców), Thiruvananthapuram (Indie), Doha (Katar), Koczin (Cochin, Indie), Hajdarabad (Hyderabad, Indie), Amman (Jordania) i Peszawar (Pakistan). Jego stałym przydziałem są więc kierunki azjatyckie, głównie Indie.

Linie lotnicze Emirates obecnie eksploatują aż 222 samoloty (za portalem Planespotters.net). Średnia ich wieku to 6,3 lat. Dominującym modelem jest właśnie prezentowany Boeing 777. Przewoźnik posiada aż 137 egzemplarzy. Maszyna, którą fotografowałem w Warszawie jest jedną z najstarszych we flocie Emirates. Starszy od niej jest tylko inny Boeing 777, o rejestracji A6-EMD. Różnica wieku wynosi jeden miesiąc. Innych już pełnoletnich maszyn przewoźnik nie posiada, choć są juz egzemplarze 17-letnie. Boeing 777 cieszy się zaufaniem władz Emirates. Zamówionych jest kolejnych pięć egzemplarzy (stan na czerwiec 2014).

Jeden z nowszych Boeingów 777, dokładniej obecnie 4-letni 777-31H(ER) o rejestracji A6-ECZ. Na zdjęciu jako „nówka”, 14.03.2010.

Na drugim miejscu biorąc pod uwagę ilość egzemplarzy we flocie jest największy samolot pasażerski świata, Airbus A380. Emirates posiadają aż 48 egzemplarzy, a kolejne 11 jest już zamówionych. Żaden inny przewoźnik na świecie nie posiada aż tylu maszyn tego typu.

 Jeden z 48 egzemplarzy największych samolotów pasażerskich świata należących do linii Emirates. Airbus A380-861 nr A6-EDA z 2007 roku. 9.07.2008.

 Kolejny gigant. A6-EEM z 2013 roku.

 

Škoda Perun w Krakowie

Wracam do tematu pierwszej w Polsce stałej linii obsługiwanej wyłącznie (przynajmniej z założenia) przez autobusy elektryczne. Tu większy wpis na ten temat. Już jakiś czas temu do czterech elektrobusów dołączył piąty. To Škoda Perun, czyli tak naprawdę Solaris Urbino 12 z wyposażeniem elektrycznym czeskiego producenta. W Krakowie autobus otrzymał numer taborowy DK605.

Jak podaje producent, Škoda Perun ma moc 160 kW, a jej zasięg wynosi około 150 km. Standardowa pojemność montowanej baterii to 221 kWh (w zależności od potrzeb klienta, może być mniejsza lub większa). Autobus jest przystosowany do transportu 82 pasażerów, których przewiezie z maksymalną prędkością 70 km/h. Nazwa handlowa Perun to skrótowiec powstały ze słów Pure Electric RUNner.

Škoda Perun, końcowy odcinek przed pętlą Dworzec Główny Zachód, czyli przejazd przez pl. Matejki. W tle Barbakan i Brama Floriańska. 21.07.2014.

 Elektrobus odjeżdża z przystanku Dworzec Główny Zachód przy ul. Pawiej, zmierzając do pętli o tej samej nazwie. Z tego miejsca korzysta jedna linia dzienna i trzy nocne. Trasę zaczynają tam także prywatni przewoźnicy. Na zdjęciu widoczny Mercedes Vario jadący do Myślenic.

Postój na pętli Dworzec Główny Zachód. Za Škodą stoi Scania OmniCity Artic #PE187 na linii 129.

Tabliczki znamionowe umieszczone w Škodzie Perun.

Tak Škoda Perun prezentuje się od tyłu. Pętla Dworzec Główny Zachód. Przed nią Solaris Urbino 12 #BU898 jako linia 130.

 Wnętrze Škody Perun. Warto zwrócić uwagę na zabudowaną przestrzeń za kabiną kierowcy.

Škoda Perun podstawiona na początkowym przystanku pętli Dworzec Główny Zachód. Za elektrobusem Solaris Urbino 12 na linii 130.

Elektrobus rozpoczyna kolejny kurs do Prądnika Białego.

Tak Škoda Perun prezentuje się w ruchu. Odjazd z przystanku przelotowego „Dworzec Główny Zachód” na ul. Pawiej, przejazd przez pl. Matejki i wjazd w ul. Kurniki, gdzie znajduje się przystanek końcowo-początkowy „Dworzec Główny Zachód”. Ostatni fragment filmu to rozpoczęcie kolejnego kursu do pętli Prądnik Biały, czyli wyjazd z ul. Kurniki w Pawią. Źródłem głośnego dźwięku silnika jest niewidoczny bus przepuszczający pieszych:

Powyższy materiał powstał w poniedziałek, 21 lipca 2014. Wówczas linię 154 obsługiwały tylko dwa elektrobusy. Škoda Perun i Solaris Urbino 12 electric. Towarzyszyły im dwa Jelcze M081MB3.

Solaris Urbino 12 electric na pętli Dworzec Główny Zachód. 21.07.2014.