Zimowy tramwaj

W końcu do Polski dotarła zima. Mróz, śnieg, czyli tak, jak w tej części świata powinno być w styczniu, bo wszakże taki mamy klimat (to ostatnio bardzo modne stwierdzenie). W Krakowie temperatury spadły do minus kilkunastu stopni. Kiedy jest tak zimno, a musimy podróżować, chcielibyśmy przemieszczać się ciepłym pojazdem. Niekiedy jednak taki pojazd może nas zaskoczyć swoim wnętrzem. Nie jest w nim ciepło, a w dodatku na pasażerów czeka zimowa „niespodzianka” – śnieg.

W poniedziałek, 27 stycznia 2014 taką „niespodziankę” przygotowało dla mnie (i wielu innych pasażerów) MPK Kraków. Pętla Wzgórza Krzesławickie, skład Konstal 105Na linii 4 (#372+373+370), odjazd o 6:54. Wsiadłem do trzeciego wagonu, w którego przedniej części wydzielono specjalny „zimowy kącik”. Pod sporą warstwą śniegu znalazła się podłoga i pierwsze siedzenie. Tak to wyglądało:

Podróż wagonem z „zimowym kącikiem” dostarczała wielu ciekawych wrażeń. Można było np. oglądać reakcje wsiadających przednimi drzwiami pasażerów. Widok wielkiego zdziwienia rysującego się na wszystkich twarzach był bezcenny.

Jak śnieg znalazł się w wagonie? Dostał się przez małą szczelinę w niedomkniętym oknie. Ostatni opad był jednak dwa dni wcześniej, więc w takim stanie skład opuścił zajezdnię. „Zimowy kącik” był także w drugim wagonie. W pierwszym podróżowano bez takich atrakcji. Ciekawe wrażenia mieli zapewnione także pasażerowie, którzy nie wiedzieli o istnieniu „zimowego kącika”. Kiedy śnieg zalegający na przednich siedzeniach stopniał, były one całe mokre. Siedzące na nich osoby pewnie odkrywały to dopiero po jakimś czasie. Wyjście z mokrą pupą na mróz na pewno nie było przyjemnym przeżyciem.

 Mała szczelina, przez którą śnieg przedostał się do wnętrza wagonu. Tak powstał „zimowy kącik”

Uratuj parowozy

Powoli zbliża się termin rozliczania naszych dochodów za 2013 rok. Już od kilku lat możemy przekazać 1% podatku organizacji pożytku publicznego. Jest ich bardzo dużo, więc można mieć dylemat, komu podarować fundusze. Nawet, jeśli są małe, to przecież zawsze to jakaś pomoc. W efekcie końcowym z tych niewielkich kwot powstanie coś większego.

W Blogu Transportowym zachęcam do wsparcia Towarzystwa Ochrony Zabytków Kolejnictwa i Organizacji Skansenów z Pyskowic. W jego zbiorach jest kilkadziesiąt egzemplarzy historycznego taboru kolejowego. Niektóre z nich już udało się przywrócić do świetności, np. parowóz Ty42-24 z 1945 roku. Inne są zabezpieczone i czekają na remont. Na to wszystko niestety potrzebne są spore fundusze, które możemy powiększyć przekazując 1% podatku dla TOZKiOS. Pod tym linkiem znajdziemy dokładną informację, jak wspomóc finansowo renowację taboru.

 Skan pocztówki, cegiełki na remont Ty42-24. Parowóz przywrócono do dawnej świetności także dzięki przekazywaniu towarzystwu 1% podatku.

Lokomotywa z pocztówki, czyli uratowany także dzięki 1% parowóz Ty42-24 prowadzący pociąg specjalny z Wrocławia do Sycowa. Źródło: YouTube, kanał kch8. Wrocław Sołtysowice, 26.10.2013.

W zbiorach TOZKiOS znajdziemy między innymi takie pojazdy jak: Ls300-948, Pt47-50, TKp-4422, Ty43-1, Ty45-125, 409Da-518, SM40-10, EW90-36, czy LDH70-001. Pomóżmy je uratować.

  

Nowy Jork – Lexington Avenue (3)

Ciąg dalszy wirtualnej podróży po Nowym Jorku. Poprzednie wpisy tu i tu.

Na Lexington Avenue samochód Google utrwalił także inne autobusy. W sumie można powiedzieć, że to takie ciężarówki, którym zamontowano pasażerską budę. GMC oznaczone numerem 349 wozi turystów:

Inny dziwoląg, czyli mały autobus na bazie Forda E450. Tego typu zabudowy wykonują różne firmy, np. kanadyjski Girardin. Nie podjąłem się jednak próby dokładnego ustalania co to za cudo. Z tyłu winda na wózek inwalidzki:

Przy Lexington Avenue znajduje się szkoła (może więcej niż jedna), więc zobaczymy na niej także charakterystyczne żółte autobusy szkolne. Element bardzo amerykański, pojawiający się regularnie w wielu produkcjach filmowych made in USA. Pojazd poniżej to efekt współpracy słynnego producenta autobusów szkolnych Blue Birda z kanadyjskim Girardinem, czyli Micro Bird G5 znany także jako Girardin  G5. Autobus produkowany na podwoziu Chevroleta. Pojazd jeżdżący po Nowym Jorku w dowodzie rejestracyjnym ma na pewno wpisaną markę Blue Bird:

IC Bus CE, gdzie „IC Bus” to marka, a „CE” to nazwa modelu. IC Bus należy do koncernu Navistar, który produkuje także ciężarówki marki International. Model ten jest nadal w ofercie, w której znajdziemy informacje, że to autobus mocny, solidny i zapewniający pasażerom większe bezpieczeństwo niż produkty konkurencji oraz łatwy w utrzymaniu. W zależności od długości może zabrać od 29 do 77 pasażerów. Utrwalony przez Google IC Bus to raczej ta najdłuższa opcja:

Tak IC Bus CE wygląda od strony drzwi, czyli krótki film znaleziony na YouTube oraz screen - widok na część tylną. Na pojeździe duży napis nakazujący zatrzymanie jadącego za autobusem pojazdu - gdy migają czerwone światła:

Za IC Busem jedzie trochę starsza zabudowa na Chevrolecie, czyli wcześniejsza wersja Blue Birda Micro Birda:

 

Na tym kończę prezentację ciężarówek i autobusów z nowojorskiej Lexington Avenue. W kolejnej, ostatniej już części coś mniejszego.

Wpisy z tej serii część I, część II, część IV.

Wpisy ze zdjęciami Street View.

Jelcz 315-SC21

W grudniu 2011 sfotografowałem dość stary, ale wówczas nadal eksploatowany pojazd. Jelcz 315-SC21, czyli z zabudową WUKO do ciśnieniowego czyszczenia kanalizacji. To cudo upolowałem w Tychach. Pracownicy tamtejszego Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji zrobili sobie krótką przerwę. Poszli do pobliskiego sklepu, dzięki czemu zdążyłem wysiąść z trolejbusu i dokładnie obfotografować zamknięty na kłódkę pojazd.

Kiedyś zabudowy SC21 (na Jelczach 315 i 325) były bardzo popularne. Przedsiębiorstwa kanalizacyjne miały przynajmniej jeden taki pojazd w swojej flocie. W roku 2011 były już wyjątkową rzadkością, dlatego bardzo ucieszyła mnie możliwość sfotografowania tego egzemplarza.

W Oświęcimiu nadal sporo DAB-ów

W roku 2011 tabor MZK Oświęcim powiększył się o nieeksploatowaną wcześniej markę. Korzystając z funduszy unijnych nabyto Solarisy. Pięć egzemplarzy modelu Urbino 10 i cztery Urbino 8,9 LE. Nowe nabytki nie zagroziły jednak marce najbardziej charakterystycznej dla Oświęcimia. Mające już swoje lata wysokopodłogowe DAB-y nadal są eksploatowane i mają się całkiem dobrze. Jako miłośnika autobusów bardzo mnie to cieszy, bo przecież marka DAB już od dawna jest komunikacyjnym symbolem Oświęcimia.

Czasami kilka egzemplarzy tego symbolu miasta pojawia się jednocześnie w danym miejscu. Taką sytuację miałem np. w piątek 27 grudnia 2013, przy oświęcimskim dworcu kolejowym. W ciągu pięciu minut zjawiły się tam cztery DAB-y 1200B, a trzy z nich odjechały jeden za drugim.

Najpierw przyjechał autobus nr 12 jako linia 27 relacji Zakłady Chemiczne – Jawiszowice Kółko. To rocznik 1985, w Oświęcimiu od 1993 roku. Według rozkładu jazdy do pętli dotrze za ponad 20 minut:

Potem na przystanek przyjechał zaczynający tu trasę DAB 1200B #10, jako linia 20 do Zaborza. To także rocznik 1985, od 1993 r. w MZK Oświęcim. Do Zaborza dotrze po 22 minutach rozkładowej jazdy. Warto zwrócić uwagę na niebieski odcień światła doświetlającego przednią tablicę kierunkową. Za DAB-em Solaris Urbino 10 #78 na linii 10:

Za #10 ustawił się #59. To już młodszy egzemplarz. Rocznik 1992, a w MZK Oświęcim od 2006 roku. Autobus rozpoczyna obsługę linii 43 do miejscowości Stawy Monowskie. Dotrze tam po 31 rozkładowych minutach. Za #59 zatrzymał się DAB #71. To prawie nówka – rocznik 1997, w Oświęcimiu od 2009 roku. Wykonuje wariantowy kurs linii 1 w relacji Zakłady Chemiczne – Osiedle Zasole Pętla, gdzie dotrze już po 2 minutach:

 DAB-y #10, 59 i 71 ruszyły jednocześnie, co wyglądało bardzo ciekawie:

Film z odjazdu trzech DAB-ów:

 

NGT8 na liniach dodatkowych

Już od ponad roku po Krakowie kursują liniowo Bombardiery Flexity Classic NGT8. Debiutowały 6 października 2012 na linii nr 14, o czym pisałem tutaj. Wówczas były to jedne z pierwszych egzemplarzy. Od kilku miesięcy MPK eksploatuje już wszystkie, 24 wagony tego typu. Nie zobaczymy ich już jednak na linii 14, z której przeniosły się np. na trasę nr 50. Nie to jednak jest tematem tego wpisu.

Okres 1 listopada to wzmożony ruch wokół cmentarzy, a w związku z tym dodatkowe zadania dla firm obsługujących komunikację miejską. W Krakowie standardowo uruchamia się dodatkowe linie autobusowe i tramwajowe. Te drugie mają za zadanie dowozić pasażerów do dwóch cmentarzy – rakowickiego i grębałowskiego. Od dawna podstawowym taborem do obsługi tras cmentarnych są składy złożone z trzech wagonów 105Na. Tak przynajmniej było przez ostatnie lata. „Stopiątki” są jednak sukcesywnie wycofywane, a w związku z tym w okresie 1 listopada na linie 8x (81, 82 ... tak w Krakowie oznacza się tramwajowe linie cmentarne) zaczęto wysyłać inny tabor: ex wiedeńskie E1+C3. W roku 2013 nastąpił precedens i „luksusalizacja” tras dodatkowych. Po raz pierwszy na linie cmentarne skierowano najnowsze Bombardiery. NGT8 pojawiły się na trasach nr 81 (Cmentarz Rakowicki – Westerplatte – Starowiślna – Dietla – Czerwone Maki), 82 (Cmentarz Rakowicki – Basztowa – Bronowice Małe) i 84 (Cmentarz Rakowicki – Westerplatte – Stradomska – Krakowska – Kurdwanów). Poniżej kilka zdjęć dokumentujących NGT8 na liniach 8x oraz inne wagony, czyli głównie składy 105Na. Wszystkie fotografie zostały wykonane na ulicy Rakowickiej w dniu 2 listopada 2013 (rejon pętli Cmentarz Rakowicki).

  

 Trójskład Konstal 105Na #932+939+940 jako linia 83. Kiedyś takie tramwaje były standardową obsługą krakowskich linii cmentarnych. Teraz jest ich coraz mniej, a ostateczna likwidacja tego typu wagonów zacznie się w roku 2015 - jeżeli zostaną pozyskane unijne fundusze na zakup nowych tramwajów. Zgodnie z rozstrzygniętym w grudniu 2013 przetargiem, 36 długich (prawie 43 metry każdy) wagonów (mających zastąpić składy 105Na) ma dostarczyć bydgoska PESA. 

Bombardier Flexity Classic NGT8 #2072 jako linia 82. Przystanek początkowy pętli Cmentarz Rakowicki. Niska podłoga na trasach dodatkowych była miłą niespodzianką dla osób starszych. Na zdjęciu dwójce z nich wsiąść pomaga pracownik MPK.

Zaprezentowany powyżej trójskład #932+939+940. Wówczas jechał w stronę pętli Cmentarz Rakowicki, teraz stoi podstawiony na przystanku początkowym relacji powrotnej. Linii 83 do Nowego Bieżanowa nie obsługiwały Bombardiery. 

  

 NGT8 #2071 jako linia 81 dojeżdża do pętli. Nad płynnym ruchem tramwajów czuwają pracownicy nadzoru ruchu - w pomarańczowych kamizelkach, które widać dość licznie na drugim zdjęciu.

 Cmentarz Rakowicki obsługiwały także starsze, krótsze Bombardiery NGT6 - jako linia nr 2. W tym wypadku nie była to jednak żadna nowość.

  

 NGT8 o najniższym numerze 2051 jako linia 82 z Bronowic Małych. W tle pokazany powyżej NGT6-2 #2030 na linii nr 2.

Trójwagonowy skład 3x105Na #493+494+495 na linii 85 do Wzgórz Krzesławickich. Warto zwrócić uwagę na kremowo-niebieskie malowanie wagonów. Kiedyś tak wyglądał cały krakowski tabor, a obecnie w starych barwach jest tylko kilka wagonów. Pozostałe 105Na są biało-niebieskie.

Bombardiery Flexity Classic NGT8 #2071 i #2051. Dzięki wyznaczeniu oddzielnych stanowisk dla poszczególnych linii, możliwe było jednoczesne wsiadanie do różnych wagonów, co znacznie przyspieszało obsługę tego zatłoczonego przystanku.

Bombardier Flexity Classic NGT8 #2051 odjeżdża do Bronowic Małych. Początkowe przystanki Cmentarz Rakowicki są usytuowane na ul. Rakowickiej tylko w okresie 1 listopada. Całoroczny przystanek jest umieszczony przy niewidocznej na zdjęciu małej pętli, z której korzysta tylko jedna linia - nr 2. 

 Bombardier #2062 jako linia 84 z Kurdwanowa dojeżdża do pętli.

 Trójskład Konstal 105Na #433+434+435 (ex #847+848+851). Ulica Rakowicka za skrzyżowaniem z Lubomirskiego. Krakowskie linie cmentarne dodatkowo wyróżnia odmienne oznakowanie - na niebieskim tle. To jednak cecha tylko starego taboru. Pojazdy z elektronicznymi tablicami nie miały takiego wyróżnika.

 Spotkanie starego z nowym, czyli pokazany powyżej Konstal 105Na #802+794+795 oraz Bombardier NGT8 #2067.

  Konstal 105Na #802+794+795 na linii 83, za nim NGT8 #2062 na 84, a w tle EU8N na linii 2 i 3x105Na na 85.

Dwa trójwagonowe składy Konstal 105Na na linii 83. W stronę pobliskiej pętli Cmentarz Rakowicki jedzie #839+840+844, a w kierunku Nowego Bieżanowa zmierza #802+794+795.

Na ulicy Rakowickiej nakręciłem także poniższy film: