Steyr 380 w Wiedniu

W Blogu Transportowym już kilka razy pisałem o wiedeńskich tramwajach. Teraz ponownie zapraszam do stolicy Austrii. Tematyka tego wpisu nie dotyczy już jednak pojazdów szynowych. Czas na autobusy.

Jak w wielu znanych i popularnych miastach, po Wiedniu kursują specjalne linie turystyczne. Na szczególną uwagę zasługuje oferta firmy ÖOM Omnibusbetrieb GmbH, która wozi swoich pasażerów zabytkowym taborem. Dokładnie to dwa Steyry 380 kabriolety, które wyruszają spod Hofburga (z Heldenplatz) i objeżdżają największe atrakcje turystyczne Wiednia. Zainteresowanie tymi przejażdżkami jest tak duże, że do ich obsługi są wykorzystywane oba pojazdy jednocześnie. Dwie brygady kursują na przemian co 30 minut. Pierwszy kurs rozpoczyna się o 10:30, a ostatni o 16:00. Przejażdżka trwa około godziny. W deszczowe dni ÖOM Omnibusbetrieb GmbH zastępuje wyprodukowane w 1949 roku kabriolety innym zabytkowym taborem. Do wyboru są: Saurer 5GF-U (rocznik 1962), Gräf & Stift OGW-120 (rocznik 1949), Gräf & Stift U7-OSU (rocznik 1969), Gräf & Steyr LU200 M11 (rocznik 1992), Steyr Perl Auhof 380 (rocznik 1955) i Setra S140 ES (rocznik 1984). W trakcie mego pobytu w Wiedniu była przepiękna pogoda, więc mogłem podziwiać tylko kabriolety. Warto jeszcze dodać, że autobusy Steyr 380 Cabriolet były produkowane w latach 1939 – 1949.

Steyr #1 na przystanku początkowym przy Hofburgu. Niezwykły autobus w niezwykłym miejscu. 30.04.2012.

Steyr #2 wyjeżdża na pierwszy kurs. Początkowy przystanek jest już blisko. Autobus skręca z Burgringu w Heldenplatz, czyli pod Hofburg, wiedeński pałac władców Austrii. 30.04.2012.

Oba Steyry podstawione pod Hofburgiem.

Steyr #1, a za nim #2. Po lewej charakterystyczny przystanek miejskiego autobusu. W tym przypadku linii 2A, o której napiszę już niedługo. Tu link.

Napisy na masce historycznych kabrioletów. Lewe zdjęcie to Steyr #1, prawe #2.

Steyr #2 na przystanku początkowym przy Hofburgu, czyli na Heldenplatz. W tle górnego zdjęcia pomnik arcyksięcia Karola (Karol Ludwik Habsburg). 30.04.2012.

Tak Steyr 380 Cabriolet prezentuje się od tyłu. To wóz #2.

Stanowisko pracy kierowcy, napis na drzwiach i umieszczony na masce logotyp. Steyr #2.

 Jeszcze raz Steyr #1 z arcyksięciem Karolem w tle. W dali dach i wieża kościoła Minorytów.

Rozkład jazdy historycznych autobusów firmy ÖOM Omnibusbetrieb GmbH.

Panorama Heldenplatzu, czyli miejsca, z którego Steyry wyruszają w godzinną podróż po Wiedniu.

Steyr #2 wiezie turystów przejeżdżając przez ulicę Wollzeile. Za nim inny austriacki autobus (choć będący kopią niemieckiego), czyli Gräf & Stift Lion`s City LPG #8441 na linii 1A do pobliskiej pętli Stubentor. 6.08.2012.

Steyr 380 Cabriolet #2 w wersji dynamicznej. Film nakręciłem na ulicy Wollzeile, przed stacją metra Stubentor i pętlą linii 1A, której pojazd jedzie za historycznym kabrioletem:

Steyr 380 Cabriolet jeszcze pojawi się w Blogu Transportowym. To jednak dopiero za jakiś czas. 

ET21-09 na Street View

Zdjęcia zmieszczone na Google Street View dość często pojawiają się w Blogu Transportowym. Niestety ich minusem w wielu przypadkach jest jakość. Rozmazane w różnych miejscach, źle przycięte elementy. Mimo tych mankamentów są niesamowitym źródłem informacji o danym miejscu, jednocześnie często dokumentując ciekawe pojazdy. Jednym z nich jest elektrowóz ET21-09.

Lokomotywa ta została wyprodukowana w roku 1958. W latach 90-tych zakończyła się jej eksploatacja. „Sputnik” odstawiony we Wrocławiu stopniowo niszczał. Ostatecznie jednak nie został zezłomowany. Przeszedł remont zewnętrzny i od roku 2005 pełni funkcję pomnika na terenie dawnego Pafawagu, czyli obecnego wrocławskiego zakładu Bombardiera przy ul. Fabrycznej 12. Elektrowóz należy do Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku w Jaworzynie Śląskiej.

Tak maszyna prezentuje się na zdjęciach Google Street View wykonanych w czerwcu 2011:

Fot. Google Street View.

Tramino Olsztyn na testach

We wrześniu 2012 zamieściłem wpis o podpisaniu kontraktu na dostawę 15 egzemplarzy Solarisa Tramino do Olsztyna. Tu link do tego materiału. Pierwotnie wagony miały być dostarczone już w roku 2014, ale  budowa  infrastruktury tramwajowej przedłużyła się i nie było to możliwe. Pod koniec maja 2015 Solaris podał, że zakończono już produkcję dwóch pierwszych Tramino Olsztyn (tak nazwano ten model). Egzemplarz numer jeden został przewieziony do Poznania. Oto, co na ten temat napisał producent: „Tramino Olsztyn przechodzi rygorystyczne testy homologacyjne potwierdzające jego bezpieczeństwo, wysoką jakość wykonania oraz niezawodność. Na terenie poznańskiej zajezdni MPK na Franowie testowane są m.in. kompatybilność oprogramowania sterującego pojazdem ze wszystkimi urządzeniami. W szczególności sprawdzane są układy napędowy i hamulcowy, w tym odwzorowanie hamowania awaryjnego. Uruchamiane są kolejne systemy bezpieczeństwa, takie jak układ poziomowania przy różnym obciążeniu i zużyciu obręczy kół oraz pokładowy rejestrator ATM, będący szynowym odpowiednikiem czarnej skrzynki w samolocie”.

Solaris Tramino Olsztyn w Poznaniu.

Drugi z wagonów w połowie czerwca trafi do Olsztyna. Jego oficjalną prezentację zapowiedziano na 19 czerwca, w zajezdni przy ul. Kołobrzeskiej. Będzie to wydarzenie wyjątkowe, bo inaugurujące powrót tramwajów na ulice miasta po ponad 50-letniej nieobecności. Cały kontrakt zostanie zrealizowany do końca września 2015.

Solaris Tramino Olsztyn w Poznaniu.

Jeszcze jeden cytat z materiałów producenta: „Każda z trzech sekcji Tramino Olsztyn osadzona została na tzw. wózku. Dwa skrajne są wózkami napędowymi, a środkowy to wózek toczny. Układ napędowy stanowią łącznie cztery asynchroniczne silniki trakcyjne o mocy 120 kW każdy. Tramwaj zabiera na pokład ponad 200 podróżujących, z czego 43 na miejscach siedzących. Sześć par podwójnych drzwi po każdej ze stron pozwala pasażerom na szybkie i komfortowe wejście oraz opuszczenie pojazdu. Klimatyzowana przestrzeń pasażerska monitorowana jest za pomocą systemu kamer”. Tramino Olsztyn to wagon dwukierunkowy, całkowicie niskopodłogowy. Jego długość wynosi 29,3 metra, a szerokość 2,5 m.

Vest z Zamościa

Vest to norweski producent nadwozi autobusowych. Mało znany w Polsce, choć co jakiś czas można natknąć się na pojedyncze egzemplarze. Jeden z nich jest własnością PKS Zamość. To przedstawiciel modelu V25. Rocznik 1998, u przewoźnika od roku 2014. Vest V25 był produkowany w latach 1998 – 2004.

Na ten ciekawy i rzadki autobus natrafiłem 8 listopada 2014, na dolnej płycie dworca MDA w Krakowie. Obsługiwał on kurs pospieszny relacji Katowice – Olkusz – Kraków – Koszyce – Połaniec – Tarnobrzeg – Stalowa Wola – Biłgoraj – Zamość. Do celu miał jeszcze ponad 6 godzin jazdy.

Vest V25 podstawiony na stanowisku D6 krakowskiego dworca MDA.

W bazie danych CEP (Centralna Ewidencja Pojazdów) autobus ten nie funkcjonuje pod nazwą Vest. Jest zarejestrowany jako podwozie, czyli Volvo B10M. Badania techniczne ma ważne do 17.09.2015.

Warto jeszcze dodać, że w Blogu Transportowym prezentowałem już inny autobus PKS Zamość obsługujący ten kurs. To także dość egzotyczny pojazd, czyli Beulas Midistar. Link do tego wpisu.

Zawieszenie linii do Balic (2)

Ciąg dalszy materiału o linii kolejowej do podkrakowskiego lotniska w Balicach. Tu link do części pierwszej.

Pociągi pasażerskie na linię do Balic miały najwcześniej powrócić w lutym 2015. Bezpośrednio po zawieszeniu połączenia termin ten wydawał się bardzo niepewny (już wtedy lokalne media podawały informacje o różnych opóźnieniach). Ostatecznie reaktywacja kursowania pociągów do Krakowa Balic ma nastąpić pod koniec 2015 roku. Wówczas będzie to jednak zupełnie inna trasa. Zelektryfikowana, dwutorowa, posiadająca dodatkowe przystanki i prowadząca wprost na lotnisko, do nowego terminalu. Inwestycja związana z trasą na lotnisko jest realizowana również na odcinku Kraków Główny – Kraków Mydlniki, gdzie powstają dodatkowe tory dla kolei aglomeracyjnej.

Kraków Łobzów. Rozbudowa infrastruktury na potrzeby kolei aglomeracyjnej. 15.03.2015.

Poniżej dwa filmy, które wykonałem na linii do Balic przed rozpoczęciem modernizacji. Pierwszy nakręciłem 26 maja 2012. To SA133-005 jako pociąg regio nr 33214 relacji Kraków Balice (11:56) - Kraków Główny (12:13) i SA109-009 jako regio nr 438 relacji Kraków Główny (12:04) - Kraków Balice (12:24). Pociągi przejeżdżają przez ul. Balicką w Krakowie. Obecnie to miejsce bardzo zmieniło się – pojazdy szynowe drogę przekroczą zbudowanym nad nią wiaduktem.

Screen z powyższego filmu. SA109-009 dojeżdża do przejazdu w ul. Balickiej.

Drugi film powstał w zimowych warunkach, na krótko przed zawieszeniem połączeń: 26 stycznia 2014. Była wtedy piękna, śnieżna zima. Dodatkowo bardzo mroźna (-12 stopni), więc oczekiwanie na pociąg z Krakowa Balic do Krakowa Głównego było dość ekstremalne. Przy okazji zrobiłem kilka zdjęć szlaku. To rejon przejścia dla pieszych pomiędzy ulicami Zygmunta Starego, a Balicką. Jedzie SA133-005.

Tak linia do Balic wyglądała w rejonie ulicy Zygmunta Starego. Dwa pierwsze zdjęcia to widok w stronę lotniska.

Widok na szlak w stronę ul. Balickiej.

Po prezentowanym powyżej torowisku przejeżdża SA133-005 jako regio Kraków Balice - Kraków Główny. Temperatura -12 stopni.

Opisany film:

Niestety nie wiadomo, jaka przyszłość czeka małopolskie spalinowe autobusy szynowe. Kiedyś SA109 kursowały z Suchej Beskidzkiej do Żywca, ale obecnie ruch lokalny nie jest na tej linii prowadzony. Po zawieszeniu relacji do Balic „słonie”, czyli SA133-004 i 005 trafiły na Pomorze. Dokładniej do gdyńskiego oddziału Przewozów Regionalnych, obsługując takie relacje jak np. Malbork – Grudziądz, czy Tczew – Chojnice. Małopolskie SA109 także oddelegowano na północ, do obsługi takich tras jak np. Piła Główna – Chojnice, czy Kościerzyna – Chojnice. Czy kiedyś wrócą do Małopolski? Na chwilę obecną niestety nie ma na nie zapotrzebowania.

Ostatni pociąg do przystanku Kraków Balice. Rzut ekranu strony TK Telekom. 31.01.2014.

Citaro G z Kędzierzyna w ruchu

Wracam do tematu przegubowców z MZK Kędzierzyn-Koźle. To Ikarus 280 i Mercedes-Benz Citaro G. Pisałem o nich w czerwcu 2014 (link). Później, w lutym 2015 zaprezentowałem krótkie nagranie pokazujące węgierski autobus w ruchu (link). 

Niemieckiego przegubowca udało mi się utrwalić w trakcie jazdy dopiero w kwietniu 2015. Natrafiłem na niego czysto przypadkowo – utknął na światłach w Kłodnicy, a ja wyjeżdżałem właśnie z bocznej drogi. Dalsze działania nie były już przypadkowe, choć wykonywane pod presją czasu, bo przecież autobus już jechał. Poniżej kilka zdjęć przegubowca nr 300, który obsługiwał linię 13 w popołudniowym szczycie komunikacyjnym.

Ulica Kozielska, jej niedawno wyremontowany fragment, czyli odcinek za przystankiem „Kozielska II”, kierunek Elektrownia. 3.04.2015.

Na ul. 1 Maja, przystanek „Szkoła Podstawowa nr 6”. Kiedy Mercedes odjechał, w przeciwną stronę pojechał Ikarus 280 #312. Niestety wtedy już wsiadałem do samochodu.

Kurs powrotny do Koźla, ul. 1 Maja obok punktu kontroli ruchu.

Na przystanku „1 Maja 'Kosmos'”. Na prawo od wyświetlacza z numerem linii wyraźnie widoczna nazwa wcześniejszego właściciela, czyli firmy Qbuzz z Holandii.

Teraz wisienka na torcie, czyli Citaro w ruchu. Miejsca jak na powyższych zdjęciach: ul. Kozielska, przejazd z ul. 1 Maja w Stalmacha i Harcerską, a na koniec relacja powrotna z Elektrowni, ul. 1 Maja przy punkcie kontroli ruchu:

Tego dnia chciałem także nakręcić Ikarusa 260.73A #208, ale niestety nie jeździł.