Kiedy jeszcze był PKS Jędrzejów

Od kilku lat regularnie przestają istnieć PKS-y. Ostatnio niestety dzieje się to coraz częściej. Znikają nawet wielkie przedsiębiorstwa. Nie ma już np. PKS-u w Cieszynie, czy w Zakopanem. Niektóre firmy jakoś „przeżyły”, zostając własnością innych przewoźników. Tak np. PKS-y w Mrągowie, Mławie, czy Piotrkowie Trybunalskim stały się oddziałami firmy Mobilis.

Na przełomie lat 2011 i 2012 powoli przestawał istnieć PKS Jędrzejów. Przewoźnik z 16-tysięcznego miasteczka w województwie świętokrzyskim. Obsługiwał on kursy lokalne i dalekobieżne (np. Jędrzejów – Kraków) oraz komunikację miejską w Jędrzejowie. Dzięki wygranej w kilku przetargach autobusy PKS-u wykonywały także przewozy szkolne. W oddalonej o ponad 40 km miejscowości Włoszczowa zlokalizowano Placówkę Terenową PKS Jędrzejów.

Na początku roku 2012 odwiedziłem Jędrzejów. Pisałem już o tym w dziale Kolej, zajmując się tamtejszą wąskotorówką. Tu link. Głównym celem tamtego wyjazdu był jednak postawiony w stan likwidacji PKS. Szczególnie interesowała mnie obsługiwana przez tego przewoźnika komunikacja miejska. Niestety mój sprzęt fotograficzny nie wytrzymał walki z wilgotnym i bardzo zimnym powietrzem – akumulatorki padły mi dość szybko (dużo prądu poszło na wąskotorówkę) i niestety dokumentacja jeszcze działającego PKS-u nie przebiegła tak, jak chciałem. W dodatku było bardzo duże zachmurzenie, więc zdjęcia są ciemne i niekiedy mocno zaszumione. Nie udało mi się też utrwalić pojazdów obsługujących już wtedy nieliczne kursy lokalne (nie tak, jak planowałem, bo dwa lokalne są udokumentowane w poniższym materiale). Z komunikacją miejską wyszło trochę lepiej, ale niestety akumulatorek padł, gdy bohaterem nagrywanego filmu był „gwóźdź programu”.

Do Jędrzejowa trafiłem 9 stycznia 2012. Tego dnia komunikację miejską (dokładnie dwie linie: 1 i 3) obsługiwały dwa Autosany A1010M, Kapena City i … Autosan H9-21, będący wspomnianym „gwoździem programu”. Poniżej krótki fotoreportaż.

Jeden z Autosanów A1010M (#90003, rej. TJE R535) obsługiwał linię nr 1. Autobus w trakcie wjazdu na Rynek.

 Autosan #90003 na pętli Rynek. W dni robocze linia nr 1 kursuje co 20 minut. Obsługują ją dwie brygady. Autobus jest z 1999 roku.

 Prawdziwy hit tego wyjazdu, czyli Autosan H9-21 na linii miejskiej. Druga brygada „jedynki”. Niestety nie udało mi się nagrać filmu przedstawiającego ten pojazd w ruchu. Powód banalny - w ostatniej chwili rozładowała się bateria.

 Autosan H9-21 jako linia nr 1 objeżdża jędrzejowski rynek (plac Kościuszki), zmierzając na usytuowany po drugiej stronie przystanek końcowo-początkowy. Autobus o rejestracji TJE 23FT (nr taborowy 40220), rocznik 1984. To były ostatnie dni jego eksploatacji. W lutym 2012 trafił do stacji demontażu pojazdów.

 Na pl. Kościuszki przez krótki czas stał inny przedstawiciel modelu H9-21. Pojazd kończył jakiś podmiejski kurs, a ponieważ ostatni pasażerowie już wysiedli, kierowca wstąpił do pobliskiego sklepu. Niestety nie zdążyłem zrobić sensowniejszego zdjęcia. Rejestracja Autosana to TJE F709, rocznik 1989. Do stacji demontażu trafił w kwietniu 2013.

Linię nr 3 obsługiwał drugi Autosan A1010M. To pojazd o rejestracji TJE R511 i o numerze taborowym 90002. Także rocznik 1999. Po upadku PKS Jędrzejów autobus trafił do Przedsiębiorstwa Miejskiej Komunikacji Samochodowej (PMKS) z Tarnobrzegu. Na zdjęciu Autosan właśnie wjeżdża na końcowo-początkowy przystanek na pl. Kościuszki.

Ten sam autobus już na pętli Plac T. Kościuszki (Rynek) - taka nazwa widniała na rozkładach jazdy.

 Na drugiej brygadzie linii nr 3 kursował najmniejszy tabor, czyli Kapena City 7,5. To rocznik 1999, od początku w PKS Jędrzejów. Odjazd z Rynku.

 Kapena na pętli Plac T. Kościuszki (Rynek). Informacja pasażerska nie była zbyt bogata. Tylko wrzucony za szybę numer linii. 

Ostatnie autobusowe zdjęcie, które wykonałem w trakcie tego pobytu w Jędrzejowie. Niestety technicznie jest fatalne - mój aparat nie poradził sobie z zapadającym zmrokiem. Kapena na linii nr 3 ulicą Partyzantów dojeżdża do pl. Kościuszki.

Rozkład jazdy jędrzejowskiej komunikacji miejskiej. Pętla Plac T. Kościuszki (Rynek), z której korzystają wszystkie trasy. Linie nr 1 i 3 kursują w dni robocze i soboty. W niedziele i święta po Jędrzejowie jeździ linia C. Pod rozkładem cennik.

Jak już pisałem, nie udało mi się nagrać obsługującego komunikację miejską Autosana H9-21. Na szczęście materiał filmowy jednak powstał. Na poniższym nagraniu zobaczycie Autosana A1010M (TJE R535) objeżdżającego pl. Kościuszki jako linia nr 1. Na koniec wykonujący lokalny kurs Autosan H9-21 o rejestracji TJE 93UV (rocznik 1990):

W dniu mojej wizyty w Jędrzejowie nie istniał już dworzec autobusowy przy ul. Reymonta. Plac postojowy i stanowiska stały się ogólnodostępnym parkingiem. Przyznam, że byłem mocno zaskoczony takim widokiem. Kiedy ostatnio byłem w tym miejscu (jadąc jakimś kursem pospiesznym z Krakowa do Kielc), było ono zapełnione autobusami. W ramach oszczędności dworzec został przeniesiony na teren pobliskiej zajezdni PKS Jędrzejów. Tam już jednak nie dotarłem.

Dawne dworcowe stanowiska. Kiedyś było tu pełno autobusów. 

Przy pustych stanowiskach stał zamknięty budynek dawnego dworca autobusowego.

PKS Jędrzejów komunikację miejską obsługiwał jeszcze tylko przez kilka miesięcy. W czerwcu 2012 syndyk przewoźnika wstrzymał jakiekolwiek wyjazdy z zajezdni. Dotyczyło to także autobusów obsługujących szkoły i ruch lokalny. Tak zakończyła się działalność kolejnego przedsiębiorstwa PKS.

Rajd Krak 2013 – druga część

Ciąg dalszy prezentacji pojazdów biorących udział w Międzynarodowym Rajdzie Pojazdów Zabytkowych Krak 2013. Etap VI, Konkurs Elegancji. 29.06.2013. Tu link do pierwszej części.

Kiedyś to auto dominowało na polskich drogach. Teraz to już coraz rzadszy widok. Szczególnym rarytasem są egzemplarze z pierwszego okresu produkcji. „Maluch”, czyli Polski Fiat 126p, który przyjechał z Wieliczki. Na przedniej szybie widnieje 1974 rok. Produkcję tego modelu uruchomiono w 1973 roku:

Aston Martin 15/98, czyli brytyjski kabriolet z końca lat 30-tych ubiegłego wieku:

BMW 2002ti. Model ten był produkowany na początku lat 70-tych ubiegłego wieku:

MG MGB prezentowałem już w relacji z Kraka 2012. Wówczas był to czarny kabriolet, który przyjechał z Wielkiej Brytanii (link). W roku 2013 można było podziwiać inny egzemplarz, który dotarł z województwa śląskiego. Żółty i już nie kabriolet:

Relację z poprzedniego rajdu rozpocząłem prezentacją pięknego Forda A (tu link). W edycji 2013 wziął udział inny przedstawiciel tego modelu. Tym razem kabriolet. Ford A był produkowany w latach 1927 – 1931, zastępując słynny model „T”:

Kolejny kabriolet, MG (Morris Garages) TD. Ten model był produkowany w latach 1950 – 1953:

Dostojny i elegancki. Jaguar Mark II. Te luksusowe, sportowe auta były produkowane w latach 1959 – 1969:

Jaguarem kończę tę część relacji. Rajd Krak 2013 za jakiś czas znów powróci do Bloga Transportowego. Tu link.

Wpisy Rajd Krak 2013 część I , część III i część IV
Wpisy Rajd Krak 2012 część I, część II i część III

 

MZK Tychy w Oświęcimiu

Dnia 1 stycznia 2015 Miejski Zarząd Komunikacji w Tychach uruchomił nową linię autobusową nr 686. To jedno z następstw wycofania się PKSiS Oświęcim z obsługi linii o numeracji 5xx. W Blogu Transportowym publikowałem już artykuł na ten temat (listopad 2014, tu link). Wówczas dostępne źródła podawały jednak inny przebieg planowanej trasy 686. Dotyczyło to Tychów, gdzie autobusy miały mieć pętlę przy zajezdni trolejbusowo-autobusowej (przystanek „Tychy Nexteer”). Ostatecznie relację wydłużono do końcówki Szpital Wojewódzki. W Oświęcimiu autobusy kończą trasę na pl. Kościuszki, czyli na pętli Oświęcim Miasto.

Tyska komunikacja miejska powróciła do Oświęcimia po wieloletniej przerwie. Nim rozpoczęła się „era pięćsetek”, docierała tam linia 0 (lub literkowa „O”, jak Oświęcim – osobiście nie widziałem, a źródła podają przeróżne wersje, ale miejscowi zawsze mówili „zerówka”), a jeszcze wcześniej, w latach 80-tych (tu cytuję Leszka Matulę, za Phototrans.eu) trasa nr 685.

Niestety częstotliwość nowej linii nie jest zbyt imponująca. W dzień roboczy 686 do Oświęcimia dociera tylko 11 kursami. Pierwszy na pl. Kościuszki jest o 5:33, a ostatni o 23:13. Dwa poranne przejazdy na terenie Oświęcimia mają wydłużoną trasę, czyli nie jadą najkrótszą opcją przez ul. Konarskiego, ale przez Powstańców Śląskich (dworzec kolejowy), Wyzwolenia, Więźniów Oświęcimia, Obozową, Orłowskiego, Legionów i Dąbrowskiego. Do Tychów autobusy wracają przez Konarskiego. Dwa wydłużone kursy w stronę przeciwną realizowane są po południu (o 14:00 i 15:10), a na rozkładzie jazdy oznacza je informacja: kurs przez Zasole I. W soboty i święta 686 do Oświęcimia dociera tylko cztery razy. Pierwszy kurs dojeżdża do pętli o 4:44, a ostatni o 18:27.  Bogatsza oferta przewozowa dotyczy krótszego odcinka omawianej linii, czyli od pętli Tychy Szpital Wojewódzki do końcówki Zabrzeg Pętla (tuż przed Oświęcimiem). Tu w dzień roboczy jadą aż 24 pary kursów (wliczając także te do i z Oświęcimia). W soboty, niedziele i święta jest już skromniej, bo tylko 6 par, czyli raptem o dwie więcej niż w całej relacji.

Dość specyficzne są bardzo długie postoje na pl. Kościuszki w Oświęcimiu. Przykładowo autobus przyjeżdżający o 11:47 w drogę powrotną wyruszy dopiero o 12:35, a kurs z 13:15 o 14:00. Ciekawy jest też przykład pierwszego odjazdu z Oświęcimia w dzień roboczy (o 4:58). Nie jest to przejazd powrotny, bo jak już pisałem 686 najwcześniej z Tychów dociera o 5:33, wracając o 6:20. Podobnie jest z ostatnim kursem do Oświęcimia. Zgodnie z rozkładem jazdy na pętlę dociera o 23:13 i nie ma już wtedy odjazdu do Tychów. Mamy zatem dwie opcje: długie (Tychy – Oświęcim, Oświęcim – Tychy)   przejazdy na pusto lub nocowanie autobusu w Oświęcimiu. W tej sprawie skontaktowałem się z PKM Tychy, czyli przewoźnikiem obsługującym tę trasę. Na e-maila odpowiedział Ryszard Cichy. Wyjaśnił mi on, że zgodnie z dostarczonym przez MZK rozkładem jazdy, autobus linii 686 odjeżdżający z Oświęcimia o godzinie 4:58 do przystanku początkowego dojeżdża z zajezdni na pusto. Również bez pasażerów wykonywany jest zjazd do zajezdni po dotarciu do Oświęcimia na 23:13.

Na linię 686 PKM Tychy wysyła różny tabor. Osobiście trafiłem tylko na dwa pojazdy. Pierwszy w malowaniu dość specyficznym – biały, podkładowy. To MAZ 103 o numerze taborowym 365. Pojazd nowy (rocznik 2014), ale konstrukcyjnie stary, bo to licencyjny odpowiednik Neoplana N4016 z lat 90-tych. Poniżej ten białoruski autobus sfotografowany 14 stycznia 2015.

Ulica Dąbrowskiego. MAZ kończy kurs z Tychów (z godziny 10:50), odjeżdżając z przystanku „Oświęcim Dąbrowskiego Kościół”. W tle Autosan H7-10.02 prywatnego przewoźnika i Solaris Urbino 8,9 LE #82 z MZK Oświęcim.

Plac Kościuszki. MAZ z PKM Tychy oczekuje na kurs powrotny. To czekanie jeszcze trochę potrwa, bo jest godzina 11:50, a odjazd wyznaczono na 12:35. 

Wreszcie koniec długiego postoju. MAZ #365 wraca do Tychów - odjazd z pl. Kościuszki. W tym miejscu na kolejne kursy oczekują także autobusy MZK Oświęcim.

Przystanek początkowy „Oświęcim Miasto”. Wsiadło około 10 osób, a ponieważ wszystkie kupowały bilet u kierowcy, trwało to trochę czasu. Warto zwrócić uwagę na przestrzeganie zasady wsiadania pierwszymi drzwiami - tylko to wejście było otwarte.

Kurs z godziny 12:35 już rozpoczęty. To opcja z pominięciem przystanku „Plac Nobla” w Bieruniu. Następny odjazd linii 686 o godzinie 14:00. Będzie to wariant przez oświęcimski dworzec kolejowy.

Nagrałem także krótki film. MAZ rusza z przystanku „Oświęcim Dąbrowskiego Kościół”. Później zobaczycie przejazd z pl. Kościuszki na przystanek początkowy „Oświęcim Miasto” i odjazd do Tychów:

Tego dnia utrwaliłem także Solarisa Urbino 12 #347. To rocznik 2009, od nowości w PKM Tychy. Autobus obsługiwał kurs dojeżdżający do Oświęcimia na 13:15. Powrót o 14:00 przez dworzec PKP.

 

Solaris #347 odjeżdża z przystanku „Stacja BP” przy ul. Konarskiego. W tle żółty Jelcz 120M #44 z MZK Oświęcim.

Powyższe zdjęcie to screen z filmu, który zaprezentuję już niedługo, wracając do tematu linii 686.

Link do zdjęcia prezentującego Jelcza M-11 z PKM Tychy w Oświęcimiu. Lata 90-te.

Norbert Dentressangle – nowe Renaulty

Firma Norbert Dentressangle odebrała pierwsze z 530 zamówionych ciężarówek marki Renault. Jak podał ich producent, na początku stycznia 2015 przekazano kluczyki aż do stu pojazdów. Przewoźnik po przeprowadzeniu testów najnowszych modeli wydał im bardzo pozytywną opinię, potwierdzając ją złożonym zamówieniem. Głównym powodem podjęcia takiej decyzji były parametry techniczne ciężarówek. Ważny był także fakt, że zostały one wyprodukowane we Francji. To, gdzie powstają nowe Renaulty podkreśla certyfikat „Guaranteed Made in France” – w roku 2014 nadano go pojazdom gamy Renault Trucks T, C, K, D i D Wide.

Norbert Dentressangle jest firmą francuską, która działa na globalnym rynku usług logistycznych oraz transportu drogowego, lotniczego i morskiego. Zatrudnia 43200 pracowników i jest obecna w 25 krajach w Europie, Ameryce, Afryce i Azji. W roku 2013 obroty firmy wyniosły 4 miliardy euro, z których 60% zostało wygenerowane poza Francją. Funkcję prezesa zarządu pełni Hervé Montjotin. Akcje firmy są uwzględniane w indeksach giełdowych CAC Small oraz CAC All Tradable.

Nowe Renaulty trafią do kilku europejskich filii przewoźnika. Będą to głównie przedstawiciele serii T, czyli zdobywcy tytułu „Truck of the Year 2015”. Oprócz nich Norbert Dentressangle zamówił także 100 pojazdów dystrybucyjnych serii D. Ceremonia przekazania pierwszej setki nowych ciężarówek odbyła się w Saint-Priest, gdzie mieści się główna siedziba Renault Trucks.

Renault Trucks T, czyli „Guaranteed Made in France” w barwach Norbert Dentressangle

 

Sprawdź autobus

Pod koniec czerwca 2014 polskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych uruchomiło bezpłatną usługę o nazwie Bezpieczny Autobus. Dzięki niej można sprawdzić, czy dany pojazd ma aktualne badania techniczne, jest ubezpieczony i czy z jakiś powodów nie został wycofany z ruchu (np. decyzją policji). Wystarczy wejść na stronę internetową (tu link) i wpisać numer rejestracyjny autobusu. Wówczas wyświetli się raport podający markę i model pojazdu, jego rok produkcji oraz dane dotyczące ubezpieczenia oraz ważności przeglądu technicznego. Podane są także podstawowe informacje o sprawdzanym autobusie: ilość miejsc, masa. W niektórych przypadkach wyświetli się także ostatni zarejestrowany stan licznika.

Bezpieczny Autobus powstał z myślą o rodzicach wysyłających swoje dzieci na wakacyjne wyjazdy. Nakręcono nawet specjalny animowany film, który zachęca do korzystania z tej nowej usługi. Można go oglądać w serwisie YouTube (tu link). Opinie o tym obrazie są jednak bardzo negatywne, a dzieci po obejrzeniu materiału niejednokrotnie reagowały przerażeniem, płaczem. Nie dziwię się. W końcu główny bohater filmu, stary, zniszczony autobus ginie, a scena śmierci to nie jest element humorystyczny.

Uruchamiając usługę Bezpieczny Autobus ministerstwo zrobiło ogromny prezent wszystkim miłośnikom autobusów. Otwarto ogromną bazę danych, obejmującą także pojazdy dawno wycofane z eksploatacji. Nie ma już teraz żadnego problemu z dokładnym określeniem, z którego roku jest dany autobus, czy kiedy go wyrejestrowano, przeznaczając do demontażu. Nieco gorzej jest z dokładnym ustaleniem typu. Dane zapisane w dowodach rejestracyjnych (i zgromadzone w bazie danych, z której korzysta usługa) nie zawsze pokrywają się ze stanem faktycznym. Np. zamiast hiszpańskiej marki Castrosua zobaczymy informację, że to Scania, bo takie autobus ma podwozie.

Poniżej kilka przykładowych autobusów i to, co na ich temat podaje opisywana strona ministerstwa.

Ciekawy hiszpański autobus. Przedstawicieli tego modelu trochę jeździ po Polsce, co nie zmienia  faktu, że to bardzo oryginalny pojazd: ze względu na markę oraz wygląd. To Sunsundegui Sideral 2000. Własność PKS-u Chełm. Okolica ówczesnego Regionalnego Dworca Autobusowego w Krakowie, oczekiwanie na kurs pospieszny Kraków – Chełm przez Sandomierz i Lublin. 30.01.2010. Strona ministerstwa podaje, że to autobus turystyczny Volvo B12, czyli podwozie, na którym powstał ten pojazd. O marce Sunsundegui nie ma żadnej wzmianki. Na pasażera istotniejsza jest informacja o aktualnym badaniu technicznym (obecnie ważnym do 30.09.2015) i ważnej polisie OC. Rok produkcji 2002. Za opisywanym pojazdem Autosan Solina z PKS Myślenice (wówczas już PKS Grupa). Obecnie przewoźnik nie istnieje, a Soliny trafiły do różnych firm, np. do Małopolanina, który przejął trasy po słynnym CB (linie np. do Koszyc i Nowego Brzeska). Screen raportu.

 
To zdjęcie miało być tylko moją prywatną dokumentacją istnienia takiego autobusu. Wykonane pospiesznie, w ostatniej chwili wyjętym aparatem. Teraz ma już wielką wartość historyczną. Ta Scania CN113CLB należała do wspomnianej powyżej firmy CB z miejscowości Dobiesławice. Przewoźnik  obsługiwał kilka podmiejskich linii z Krakowa (np. do Chobotu przez Niepołomice), a w jego taborze przeważały starsze Scanie sprowadzone jako używane ze Skandynawii. To rocznik 1988. Autobus odjeżdża z przystanku „Plac Centralny” w Krakowie, realizując poranny kurs Czyżyny Dworzec – Gawłówek przez ul. Igołomską, Nowe Brzesko i Groblę. 26.08.2008. Od dobrych kilku lat autobus nie istnieje. CB swoje Scanie złomowało na terenie krakowskiej bazy przy ul. Łowińskiego. Najwidoczniej nie dopełniono wszystkich formalności, bo Bezpieczny Autobus podaje, że pojazd nadal jest zarejestrowany. Nie ma jednak ważnego badania oraz polisy OC. Dowód rejestracyjny wydano 20.12.2007. Screen raportu.

Jeszcze jeden autobus słynnej firmy CB. Tym razem przegubowiec. Linia Czyżyny Dworzec – Koszyce miała takie obłożenie, że konieczne było wykorzystywanie taboru mega. Kurs do Krakowa przed godziną 7:00 obsługiwały dwa jadące razem przegubowce. Tu Scania CN113ALB w wersji lokalnej (drzwi w układzie: 1-1-1-0), rocznik 1992. Na zdjęciu przystanek początkowy. Był wówczas wielki upał, a autobus nie miał otwieralnych okien. Nawiewy działały, ale i tak jazda nim była dość ekstremalnym przeżyciem (wysiadłem na krótko przed zrobieniem zdjęcia). 29.06.2009. Według bazy ministerstwa, pojazd nadal jest zarejestrowany, ale bez ważnego przeglądu i polisy OC. W rzeczywistości autobus złomowano w bazie przy ul. Łowińskiego. Screen raportu.

Irizar Century z roku 1997. Własność PKS Zielona Góra. Autobus podstawiony na górnej płycie ówczesnego RDA w Krakowie, jako kurs pospieszny z Zakopanego do Zielonej Góry. 18.01.2009. Baza ministerstwa podaje, że 15 lipca 2014 (wówczas wykonałem screen) nie miał on już ważnej polisy OC, a badania techniczne kończyły mu się 23 lipca 2014. Screen raportu. Pojazd nadal jest eksploatowany. Nowe badania techniczne wykonano 12 sierpnia i obowiązują do 12 lutego 2015.

 

DAB serii 6 z roku 1981 (PKS Namysłów), a obok Autosan A1010T, rocznik 2003 (PKS Nysa). Jak podają źródła internetowe, ten piękny duński klasyk przestał istnieć już w roku 2010. Strona Bezpieczny Autobus twierdzi, że jest on nadal zarejestrowany, ale nie ma ważnego badania technicznego i ubezpieczenia. Autosan nadal istnieje, ma OC i przegląd (ważny do 18.06.2015), a na liczniku ponad 103 tys. pokonanych kilometrów, czyli dość mało jak na 2003 rocznik. Zdjęcie powstało na dworcu autobusowym w Opolu, 22.01.2009. Screen raportu (raport z lipca 2014). Warto jeszcze dodać, że raport podaje dość ciekawą masę własną DAB-a: 0 kg.

 

W bazie znajdują się także autobusy skasowane dawno temu. Przykładem jest Ikarus 260.04 #201 z MZK Kędzierzyn-Koźle. Rocznik 1983, u przewoźnika od roku 1992 (odkupiony od Lubelskich Zakładów Naprawy Samochodów, gdzie przeszedł remont kapitalny). Na stronie Bezpieczny Autobus podano informację, że Ikarusa wyrejestrowano 3.04.1997 i zezłomowano. Nie jest to jednak data fizycznej likwidacji. Pojazd jeszcze jakiś czas stał na stanowisku kasacyjnym. Powyższe zdjęcie pochodzi z tygodnika ukazującego się w Kędzierzynie-Koźlu w połowie lat 90-tych („Jest Nasza Gazeta”). Wówczas kierowcy MZK protestowali, stąd dodatkowa tablica za przednią szybą. Kurs linii nr 5 w stronę pętli Pogorzelec, wtedy najprawdopodobniej zlokalizowanej jeszcze na ul. Żwirki i Wigury. Przystanek przy dworcu PKP w Kędzierzynie. Screen raportu.

Inny historyczny już pojazd MZK Kędzierzyn-Koźle. Ikarus 280.26 #309 z 1985 roku. Pojazd obsługując linię nr 2 jedzie ul. Szymanowskiego w stronę pętli Rogi Stocznia. Około roku 1996. Widoczna na przyczepie reklama Opla była wówczas przyklejona na wielu autobusach kędzierzyńskiego przewoźnika. Opisywana baza podaje, iż przegubowiec został wyrejestrowany 24.05.2000 i złomowany. Screen raportu.

Bezpieczny Autobus to także źródło wiedzy o najmniejszym taborze. Tu dość nietypowy pojazd w polskim transporcie pasażerskim, czyli Renault Messenger z 1993 roku. Własność prywatnego przewoźnika kursującego po Zakopanem. Końcowy przystanek na Gubałówce. 2.03.2009. Screen raportu. 

 

Jeszcze raz przegubowa Setra w Krakowie

Dawno, dawno temu... czyli w listopadzie 2011 pisałem o przyjeżdżającej do Krakowa przegubowej Setrze. To model SG221 UL o rejestracji KBR 4W12 z Przedsiębiorstwa Budowlano-Handlowo-Transportowego „Edmund Leś”. Tu link. Wówczas nie podałem roku produkcji, zatem uzupełniam dane. To rocznik 1986 o numerze VIN WKK14800001010030. Autobus już niestety nie istnieje, a przynajmniej tak twierdzi Centralna Ewidencja Pojazdów podając, że 10 października 2012 wyrejestrowano go i skierowano do stacji demontażu pojazdów. Nie oznacza to jednak, że przegubowa Setra już nie pojawia się w stolicy Małopolski.

Firma pana Lesia wciąż działa w Krakowie i do przewozów pracowniczych nadal wykorzystuje przegubowca. To także Setra SG221 UL, ale o 9 lat młodsza, z 1995 roku. Autobus jest cały zielony. Oprócz barwy od swojego starszego poprzednika różni się układem drzwi. Ma je w konfiguracji 1-2-2-0, a wcześniejszy pojazd 1-1-1-0. Zarejestrowano go do przewozu 70 pasażerów, wyłącznie siedzących. Wcześniejsza Setra w dokumentach miała zapisanych ogólnie 98 miejsc, w tym 80 siedzących i 18 stojących (na podstawie CEP). Zielony przegubowiec przejechał już ponad 883 tysiące kilometrów.

Jak przed laty, przegubowiec oczekuje na kolejny kurs na terenie dawnego Prefabetu Kraków, tuż przy siedzibie ZIKiT-u. Poniższe zdjęcia wykonałem 26 września 2014.

Przed zielonym przegubowcem firmy pana Lesia stał jeszcze jeden autobus. Tym razem krótki. To Setra S215 UL. Najwidoczniej ilość przewożonych pracowników wzrosła (jakaś większa inwestycja budowlana) i zakupiono dodatkowy pojazd. To rocznik 1990. Ze względu na dość spore ilości błota nie mam zdjęcia od przodu.