Kilka informacji od Airbusa

Pośród informacji prasowych publikowanych ostatnio przez Airbusa znalazły się materiały o nowo dostarczonych samolotach. Za godne uwagi uznałem cztery z nich. Zaczynam od modelu A350, o którym ostatnio pisałem tutaj. 

19 grudnia 2019 pierwszy Airbus A350-1000 (czyli największy z rodziny A350) trafił do Air Caraïbes z Gwadelupy (department zamorski Francji). To maszyna o rejestracji F-HMIL. Rocznik 2018 – egzemplarz testowy (demonstracyjny) Airbusa. Pierwotnie oznakowany jako F-WLXV. 

Linie Air Caraïbes (wchodzące w skład Groupe Dubreuil) stały się pierwszym francuskim przewoźnikiem eksploatującym tę wersję A350. Wnętrze samolotu zostało podzielone na trzy klasy: biznesową, ekonomiczną premium i ekoniczną. Łącznie 429 miejsc.

Nowy A350-1000 wraz z trzema A350-900 i sześcioma A330 stanowi podstawową obsługę połączeń Air Caraïbes z Gwadelupy do Paryża. Sprawdziłem na radarze lotniczym, który to potwierdził. W pierwszej połowie lutego 2020 maszyna F-HMIL latała prawie codziennie z miejscowości Pointe-à-Pitre (na Gwadelupie) do Paryża (Paris Orly Airport). Obsługiwała także rejsy z Paryża do Fort-de-France (stolica Martyniki, francuski departament zamorski) i powrotny.

Dawny tester, czyli Airbus A350-1000 linii Air Caraïbes.

Pierwszy Airbus A220 trafił 20 grudnia 2019 do Air Canada. Więcej o tym modelu pod tym linkiem. Dokładnie to wersja A220-300.

Linie Air Canada stały się w ten sposób pierwszym przewoźnikiem z Ameryki Północnej, który eksploatuje Airbusa A220-300. Maszyna ta została oznaczona rejestracją C-GROV. W pierwszej połowie lutego 2020 wykonywała loty wewnątrz Kanady, z Montrealu do Calgary i Toronto.

Pierwszy Airbus A220-300 linii Air Canada.

Dnia 3 lutego 2020 pierwszy egzemplarz Airbusa A320neo został przekazany do linii Batik Air. To przewoźnik z Indonezji, należący do grupy Lion Air. 

Firma w swojej flocie posiada łącznie 46 Airbusów (wliczając bohatera tego wpisu), w tym 44 z rodziny A320 i jeden A330-300.

Omawiana maszyna otrzymała rejestrację PK-BDF. Jej wnętrze jest skonfigurowane do przewozu 156 pasażerów (12 miejsc biznesowych i 144 ekonomicznych).

Obecnie maszyna realizuje wyłącznie loty wewnątrz Indonezji, ze stolicy Dżakarty do miast Denpasar, Lombok i Manado.

Pierwszy Airbus A320neo dla Batik Air. Uroczyste przekazanie.

Pod koniec lutego 2020 pierwszy Airbus A350 trafił do rosyjskich linii lotniczych Aeroflot. Dokładnie model A350-900. 

Maszyna otrzymała rejestrację VQ-BFY i imię „P. Tchaikovsky / П. Чайковский”. Wyróżnia się ona nowym malowaniem.

Wnętrze samolotu przystosowano do przewozu 316 pasażerów, w tym 28 w prywatnych apartamentach klasy biznes, 24 na miejscach klasy komfort z dodatkową przestrzenią na nogi i 264 w klasie ekonomicznej.

Przewoźnik nową maszynę przeznaczy do obsługi rejsów długodystansowych, z Moskwy do Londynu, Dubaju, Nowego Jorku, Miami, Osaki i Pekinu.

Perwszy A350 dla rosyjskich linii lotniczych Aeroflot. 

Oficjalna prezentacja nowej maszyny Aeroflotu.

W trakcie pisania tego tekstu portal Flightradar24.com nie pokazywał żadnych lotów wykonywanych przez VQ-BFY. Najprawdopodobniej ma to związek z szerzącą się epidemią koronawirusa.

Już 787 Boeingów 787

Minęły już dwa lata od publikacji wpisu informującego, że do linii lotniczych dostarczono pond 500 Dreamlinerów (tu link). Samoloty te wciąż są chętnie kupowane i co jakiś czas Boeing publikuje informację prasową na ten temat. Jedna z nich dotyczy egzemplarza nr 787 Boeinga 787.

Maszyna ta w grudniu 2018 trafiła do chińskich linii China Southern Airlines. Przewoźnik ten użytkuje ponad 800 samolotów, co czyni go największym krajowym przewoźnikiem lotniczym. Obsługuje on  ponad 3000 codziennych lotów do 224 miejsc docelowych zlokalizowanych w 40 krajach. 

W tym licznym taborze Dreamlinerów jest tylko 18. Omawiany, wyjątkowy 787 nr 787 został oznaczony rejestracją B-1168. Dokładnie to model 787-9. Dla uczczenia wyjątkowej liczby 787 umieszczono na nim specjalne logo.

Maszyna ta jest własnością firmy AerCap (posiadającej ponad 1400 samolotów), która leasinguje ją liniom China Southern Airlines. Na przełomie stycznia i lutego 2019 jej stałym zadaniem była obsługa wewnętrznej relacji Kanton (Guangzhou) – Szanghaj. Zdarzały się jej także loty z Kantonu do Pekinu.

Boeing 787 nr 787 dla linii China Southern Airlines.

Zbliżenie na wyjątkowego 787. W przedniej części maszyny okolicznościowy zapis, że to już 787 Dreamliner.

W połowie stycznia 2019 Boeing informował o pierwszym egzemplarzu 787 dostarczonym do przewoźnika WestJet. Łącznie ma do niego trafić dziesięć takich maszyn.

WestJet to kanadyjskie linie lotnicze założone w roku 1996. Obecnie posiadają one ponad 126 samolotów. 

Omawiana maszyna (Boeing 787-9 Dreamliner) została oznaczona rejestracją C-GUDH. Otrzymała  także imię „Clive Beddoe” (na cześć założyciela firmy). Będzie obsługiwała pierwsze w historii bezpośrednie połączenie łączące Calgary i Dublin. Dreamlinery z WestJet obsłużą także relacje z Calgary do Londynu Gatwick i Paryża.

Boeing 787-9 linii WestJet jest przystosowany do przewozu 320 pasażerów. Jego pokład podzielono na trzy klasy.

Pierwszy Boeing 787-9 Dreamliner linii WestJet. Uroczyste powitanie.

Wszystkie wpisy dotyczące Dreamlinerów można zobaczyć pod tagiem B787.

INNOVIA Metro 300

Pierwszy wpis w dziale Metro opublikowałem w czerwcu 2012. Niestety od tamtego czasu na temat tego rodzaju transportu miejskiego niewiele pisałem. Wówczas zacząłem od wagonów dla Nowego Jorku produkowanych przez Bombardiera (link). Teraz wracam do produktów tej firmy.

Pojazdy z rodziny INNOVIA Metro 300 wyróżniają się pośród innych pociągów metra. Ich cechą charakterystyczną jest brak maszynisty – są bezobsługowe. Bombardier jako ich wielką zaletę podkreśla fakt, że mają lekką, aluminiową konstrukcję.  Jednoprzestrzenne pociągi mogą składać się z od dwóch do sześciu wagonów. Możliwa jest także eksploatacja pojedynczych wagonów. INNOVIA Metro 300 może przemieszczać się z maksymalną prędkością 100 km/h.

Tyle tytułem ogólnego przedstawienia pociągów INNOVIA Metro 300. Głównym tematem tego wpisu są ostatnie zamówienia na te pojazdy. Jak podał Bombardier, pod koniec grudnia 2016 zakontraktowano 28 takich składów dla kanadyjskiego miasta Vancouver, do obsługi sieci SkyTrain. Ich produkcja ma rozpocząć się w trzecim kwartale 2017 roku. Koniec dostaw przewidziano na grudzień 2018.

SkyTrain to obecnie najdłuższa na świecie sieć połączeń realizowanych taborem bezobsługowym. Linie przebiegają głównie nad powierzchnią ziemi, choć są także odcinki podziemne.

Wizualizacja pociągu Bombardier INNOVIA Metro 300 dla linii SkyTrain.

Zamówienie na 28 pociągów INNOVIA Metro 300 to opcja do podpisanej w 2012 roku umowy. Wówczas jej przedmiotem było także 28 takich składów, których dostawy rozpoczęły się w 2015 roku, a ich eksploatację liniową inaugurowano w sierpniu 2016. Zatem w 2018 roku po sieci SkyTrain będzie kursowało aż 56 takich jednostek. W Vancouver są one także określane nazwą Mark III, co związane jest z historią bezobsługowego metra. Pierwsza seria kursujących po nim pociągów była nazywana Mark I (lata 80-te). Kolejna Mark II i tak analogicznie INNOVIA Metro 300 to Mark III.

Co jeszcze warto napisać o bezobsługowych INNOVIA Metro 300? W informacji prasowej o nowym zamówieniu do Vancouver, Bombardier podkreśla, że zostały one zaprojektowane z myślą o zrównoważonym rozwoju. Wyposażone w liniowe silniki indukcyjne (Linear Induction Motor - LIM) wykazują się wysoką energooszczędnością, a w związku z tym znacznie obniżają koszty eksploatacyjne taboru metra. Energia dodatkowo jest odzyskiwana w trakcie hamowania. Pociągi są wykonywane z materiałów, które po zakończeniu ich eksploatacji będą mogły być ponownie przetworzone i wykorzystane.

Bombardier INNOVIA Metro 300 w trakcie codziennej eksploatacji na sieci SkyTrain. Jeden z 28 takich pociągów zamówionych w ramach umowy z 2012 roku. Źródło: YouTube.

Przednia część wnętrza (wagon #404). Uwagę zwraca brak osoby prowadzącej pociąg. Źródło: YouTube.

Bombardier INNOVIA Metro 300 w trakcie manewrów na terenie bazy SkyTrain. Źródło: YouTube.

Najnowsze Bombardiery INNOVIA Metro 300 są dostarczane także do stolicy Malezji - Kuala Lumpur. Pod koniec grudnia ich producent poinformował, że rozpoczęto tam eksploatację pierwszego z 14 zamówionych pociągów tego typu. Stopniowo wprowadzano do ruchu kolejne egzemplarze, wszystkie przeznaczone do obsługi Kelana Jaya Line. To piąta tamtejsza linia metra, pierwsza w pełni zautomatyzowana, czyli wykorzystująca tabor bez maszynistów. Otwarto ją w 1998 roku, a ostatnią rozbudowę przeprowadzono w 2016 roku. Ma długość 46,4 km, posiada odcinki nadziemne i podziemne.

27 marca 2017 Bombardier poinformował o podpisaniu nowej umowy na dostawę kolejnych jednostek INNOVIA Metro 300 dla Kelana Jaya Line. Tym razem aż 27 egzemplarzy.

Montaż końcowy pociągów INNOVIA Metro 300 dla Kuala Lumpur wykonywany jest w Malezji, w zakładzie tamtejszego lokalnego partnera Bombardiera (firma HARTASUMA SDN BHD). Dostawy ostatnich z 27 zamówionych składów mają zakończyć się w 2022 roku.

Bombardier INNOVIA Metro 300 - wizualizacja taboru dla Kelana Jaya Line w Kuala Lumpur.

Bombardier INNOVIA Metro 300 (jeden z pierwszych 14 pociągów) w trakcie codziennej pracy na linii nr 5 w Kuala Lumpur.

Bombardier INNOVIA Metro 300 dla Kuala Lumpur - wnętrze.

Bombardier INNOVIA Metro 300 dla Kuala Lumpur. W trakcie montażu końcowego w firmie HARTASUMA SDN BHD. Źródło: YouTube.

Skład dla Kuala Lumpur na torze testowym. Źródło: YouTube.

Pociągi INNOVIA Metro 300 zostały także zamówione do obsługi metra w mieście Rijad (stolica Arabii Saudyjskiej).

Dreamlinery u innych przewoźników (2)

Wracam do opublikowanego w marcu materiału poświęconego Dreamlinerom różnych przewoźników. Tu link. Tym razem porcja trochę starszych informacji.

Zaczynam od linii Virgin Atlantic Airways. Ten brytyjski przewoźnik swojego pierwszego Dreamlinera odebrał na początku października 2014. Dokładnie był to Boeing 787-9. Samolot otrzymał rejestrację G-VNEW oraz imię Birthday Girl. To jednocześnie pierwszy 787-9 zakupiony przez europejskie linie lotnicze. Pierwotnie maszyna była przeznaczona do obsługi relacji Londyn Heathrow – Boston. Po kilku miesiącach eksploatacji nadal jest to jej podstawowe zadanie, choć często wykonuje także loty do Nowego Jorku.

Pierwszy europejski Boeing 787-9, czyli G-VNEW linii Virgin Atlantic Airways.

29 sierpnia 2014 dostarczenie pierwszego Dreamlinera świętowały chińskie linie lotnicze Xiamen Airlines. To maszyna typu 787-8, którą oznaczono jako B-2768. To już trzeci chiński przewoźnik, który posiada Dreamlinera. Według zapowiedzi Che Shangluna, prezesa linii Xiamen Airlines, samolot ten miał obsługiwać długodystansowe połączenia do Europy, Ameryki Północnej i Australii. Przypuszczalnie tak było. Obecnie linie te mają już łącznie cztery takie maszyny, więc bohater tego tekstu lata już na krótszych trasach. Przykładowo pod koniec kwietnia 2015 maszyna nr B-2768 wykonywała loty wyłącznie nad terytorium Chin, lądując tylko w trzech miastach: Pekin, Xiamen i Fuzhou. Podstawowym typem samolotu tego przewoźnika jest Boeing 737, w ilości ponad 100 egzemplarzy.

Pierwszy Dreamliner linii Xiamen Airlines w trakcie lotu testowego.

27 sierpnia 2014 jordańskie linie Royal Jordanian odebrały swojego pierwszego Boeinga 787-8. Maszyna ta została oznaczona rejestracją JY-BAA i otrzymała imię Prince Hussein bin Abdullah. W ten sposób Royal Jordanian stały się drugim przewoźnikiem lotniczym z Bliskiego Wschodu eksploatującym Dreamlinera. Obecnie do JY-BAA dołączyły już cztery kolejne maszyny tego typu. Samoloty mają swoją bazę w Ammanie, skąd latają do takich miast jak np. Montreal (Kanada), Chicago (USA), Riyadh (Arabia Saudyjska), Medyna (Arabia Saudyjska), Nowy Jork (USA), Bangkok (Tajlandia), czy Dubaj (Zjednoczone Emiraty Arabskie).

Pierwszy Boeing 787-8 dla linii Royal Jordanian jeszcze przed odbiorem w USA. 26.08.2014.

Japońskie linie All Nippon Airways (ANA) swojego pierwszego Boeinga 787-9 odebrały 29 lipca 2014. To maszyna o rejestracji JA830A. Samolot ten dołączył do swych mniejszych braci, czyli przedstawicieli modelu 787-8. W ten sposób linie ANA stały się pierwszym na świecie przewoźnikiem jednocześnie eksploatującym dwie wersje Dreamlinerów, krótszą i dłuższą. Obecnie linie ANA posiadają blisko 200 samolotów, w tym aż 35 Boeingów serii 787. Opisywana maszyna nr JA830A ostatnio wykonuje loty wyłącznie po terytorium Japonii. Jej stała relacja to Tokio – Fukuoka i rzadziej Tokio – Osaka.

Pierwszy 787-9 linii All Nippon Airways, czyli nr JA830A.

Osoby udające się na wakacje do ciepłych krajów, szczególnie do Turcji na pewno zwróciły uwagę, że na tamtejszych lotniskach jest bardzo dużo samolotów z logo TUI (Touristik Union International). Nie ma się jednak czemu dziwić, bo wszakże TUI Travel to największa grupa turystyczna na świecie. Należy do niej np. holenderski przewoźnik o nazwie Arke. Ma on tylko 9 samolotów, a wśród nich już trzy Dreamlinery. Wszystkie to model 787-8. Pierwszy z nich, oznaczony rejestracją PH-TFK, na  macierzystym lotnisku Schiphol w Amsterdamie premierowo wylądował 5 czerwca 2014. Był to jednocześnie pierwszy Dreamliner holenderskiego przewoźnika lotniczego. Ostatnio opisywany samolot latał do takich wakacyjno-urlopowych miejscowości jak: Punta Cana (Dominikana), Oranjestad (Aruba - terytorium zależne Holandii), Willemstad (Curaçao - terytorium zależne Holandii), Cancun (Meksyk), Holguin (Kuba), Montego Bay (Jamajka), czy Antalya (Turcja).

Pierwszy holenderski Dreamliner, czyli maszyna o rejestracji PH-TFK. Na zdjęciu w trakcie lotów testowych. Maj 2014.

Pierwszy Dreamliner kanadyjskiego przewoźnika to maszyna o rejestracji C-GHPQ. Ten Boeing 787-8 należy do linii Air Canada. Samolot odebrano w połowie maja 2014. Potem do floty dołączały kolejne maszyny tego typu. Obecnie wszystkich egzemplarzy jest osiem, każda to 787-8. Pierwotnym zadaniem C-GHPQ była obsługa lotów w relacji Toronto – Tel Awiw. Obecnie jego macierzystym portem jest Vancouver, z którego lata do Tokio, Seulu i Szanghaju.

Pierwszy Dreamliner w Kanadzie, czyli C-GHPQ. Loty testowe.

Na tym kończę prezentację różnych Dreamlinerów. Temat ten jeszcze powróci, wcześniej jednak inne materiały lotnicze.

Airbus A350 XWB – testy trwają

W lipcu 2013 pisałem o pierwszym locie Airbusa A350-941 (link). Europejski „super samolot” nadal jest testowany. Łącznie latają już cztery egzemplarze. Na szczególną uwagę zasługuje trzeci z nich, czyli maszyna o rejestracji F-WWCF (oznaczenie fabryczne: MSN2, czyli tak naprawdę to drugi wyprodukowany egzemplarz, ale w informacjach prasowych jest nazywany trzecim). W przeciwieństwie do innych testowych Airbusów, ten nie jest biało-niebieski. Namalowane na kadłubie pasy symbolizują super lekką konstrukcję samolotu z włókna węglowego wzmocnionego polimerem (CFRP). Maszyna ta jest jednocześnie pierwszą, której zabudowano przedział pasażerski. Część pasażerską ma także czwarty z testerów. Omawiany Airbus nr F-WWCF po raz pierwszy został zaprezentowany na początku 2014 roku – dokładnie 2 stycznia opuścił hangar lakierni.

Airbus A350 XWB o rejestracji F-WWCF (MSN2) w charakterystycznym malowaniu nawiązującym do włókna węglowego. Samolot właśnie opuścił lakiernię.

Na początku stycznia 2014 jeden z testowych A350 XWB (rej. F-WZGG, oznaczenie fabryczne: MSN3) poleciał do Boliwii. Cel tej „delegacji” to sprawdzenie, jak maszyna będzie zachowywała się na wysoko położonych lotniskach. To właśnie porty lotnicze w Boliwii są umiejscowione najwyżej nad poziomem morza. Nowy Airbus wykonywał loty między lotniskami w Cochabamba (2600 m.n.p.m.), a La Paz  (4150 m.n.p.m.). Operacje lotnicze na takich wysokościach to wielkie wyzwanie dla wszystkich układów samolotu. Szczególnie obciążane są wówczas silniki. W tych ekstremalnych warunkach A350 został poddany całej serii testów, których elementem były także symulacje awarii.

Airbus A350 XWB o rejestracji F-WZGG (MSN3) na płycie lotniska Cochabamba w Boliwii. W tle górnego zdjęcia dwa Boeingi 737 miejscowych linii Boliviana de Aviación. Pierwszy to ponad 22-letni CP-2550, a obok niego 19-letni CP-2684. Warto zwrócić także uwagę na samochód-schody z dolnego zdjęcia. W Boliwii jest bardzo dużo dość wiekowych pojazdów. Dzięki usłudze Street View już niedługo w Blogu Transportowym zobaczycie kilka z nich.

Pod koniec stycznia F-WZGG poleciał na testy do Kanady, do miejscowości Iqaluit. Tam najważniejszym czynnikiem testującym była niska temperatura. Średnio -28 stopni Celsjusza. Sprawdzano np. zachowanie silników i wszystkich układów po dłuższym bezruchu w takich warunkach. Inne testy, to np. przeloty z małą prędkością.

Airbus A350 XWB o rejestracji F-WZGG (MSN3) na lotnisku w kanadyjskim Iqaluit.

4 lutego 2014 roku, fabrykę Airbusa w Tuluzie odwiedził Akbar Al Baker, prezes linii Qatar Airways. Celem tej wizyty było sprawdzenie postępów prac nad A350 XWB. Linie Qatar Airways będą pierwszym przewoźnikiem, który rozpocznie regularną eksploatację super samolotu. Zamówiły łącznie 80 egzemplarzy.

Prezesowi zaprezentowano kolejnego, najnowszego testera, czyli Airbusa A350-941 o rejestracji F-WZNW (oznaczenie fabryczne MSN4). Samolot ten podobnie jak opisany powyżej MSN2 wyróżnia się odmiennym malowaniem. To takie połączenie barw Airbusa (ogon) z malowaniem linii Qatar Airways (przód). Również i ta maszyna ma przystosowane do przewozu pasażerów wnętrze. Jej zadanie będzie trochę inne, niż  wcześniejszych testerów. Owszem, będzie także służyła do sprawdzania zachowań samolotu w różnych warunkach, ale później zostanie „nauką jazdy”, w której będą szkoleni piloci. Akbar Al Baker bardzo pozytywnie ocenił postępy prac. Stwierdził, że wszystko jest na dobrej drodze do planowej dostawy tych maszyn w 2014 roku.

Airbus A350 XWB o rejestracji F-WZNW (MSN4) w hangarze. Tuluza, Francja.

Krótko po wizycie prezesa Qatar Airways w Tuluzie nastąpiła rewizyta. Na nowym lotnisku Hamad w katarskiej stolicy (Hamad International Airport) wylądował testowy MSN3. Był to postój w drodze do Singapuru (na tamtejsze targi lotnicze), a jednocześnie symboliczny gest podkreślający, że nowe lotnisko (otwarcie w kwietniu 2014) będzie bardzo nowoczesne także ze względu na lądujące na nim samoloty. Wydarzenie to było na tyle ważne, że oprócz Akbara Al Bakera, gościa z Francji witali również urzędnicy państwowi. Pierwsze Airbusy A350 rozpoczną regularne loty z Dohy już pod koniec 2014 roku (pierwsza dostawa w czwartym kwartale 2014). Na chwilę obecną na Airbusa A350 XWB wpłynęło już 812 zamówień od 39 klientów z całego świata.

Wnętrze kabiny Airbusa A350 XWB o rejestracji F-WZGG (MSN3) w trakcie prezentacji na lotnisku Hamad w Katarze. Po prawej prezes linii Qatar Airways, Akbar Al Baker. Obok niego szef zespołu pilotów testowych Airbusa, Peter Chandler. Po lewej Prezes Urzędu Turystyki Kataru, Issa Al Mohannadi.

Uroczyste powitanie Airbusa A350 XWB w Katarze.

Obie inaczej pomalowane maszyny, czyli MSN2 i MSN4 w swój pierwszy rejs wzbiły się 28 lutego 2014. Zatem latają już wszystkie testowe Airbusy 350 XWB.

Airbus A350 XWB o rejestracji F-WZNW (MSN4). Pierwszy start.

 

 Airbus A350 XWB o rejestracji F-WWCF (MSN2). Pierwszy start.