Nowe filmy – listopad 2018

Zanim przedstawię listopadowe nowości na kanale Lukaszwo – Transport Movies, informacja o kolejnym rekordzie subskrypcji. Jest ich już ponad 1800. Dziękuję i życzę miłego oglądania.

Kanał Lukaszwo – Transport Movies. Screen strony prezentującej ostatnio dodane filmy. W chwili jego wykonania było już 1841 subskrybentów.

W listopadzie 2018 opublikowałem trzy filmy. Pierwszy z nich przedstawia autobusy MPK Kielce. Przeważają Solarisy, ale zobaczycie także pojazdy marek Temsa i MAZ. Większość materiału nagrałem na ul. Żytniej, mały fragment to odjazd Urbino 18 z pętli Targi Kielce. 23.10.2018.

Drugi z filmów także jest o tematyce autobusowej. Tym razem nagrany w Krakowie, na ul. Wodociągowej, przez którą przejeżdżają historyczne pojazdy: Ikarus 260 i Jelcz M-11. W ramach Krakowskiej Linii Muzealnej obsługują one regularne linie 100 i 101 do pętli Kopiec Kościuszki. 2.09.2018.

Ostatni materiał również powstał w Krakowie. Prezentuje on wagony Duewag GT8S na linii czasowej 74, która kursowała w wyjątkowo krótkiej relacji Bronowice Małe – Bronowice. 15.11.2018. 

Tematem linii 74 zajmę się w jednym z kolejnych wpisów. Tu link.

Autobusowy 22 lipca

W sobotę, 22 lipca 2017 na ulice stolicy Małopolski po raz drugi wyjechały historyczne autobusy, kursujące w ramach Krakowskiej Linii Muzealnej. Obsługiwały one specjalną linię nr 423 w relacji Szpital Żeromskiego – Zachemskiego (powrót Klasztorna, Sieroszewskiego) – Jana Pawła II – Bulwarowa – Orkana – Struga – Wojciechowskiego – Mościckiego – Obrońców Krzyża – Mikołajczyka – Dunikowskiego – Andersa – Wiślicka – Jancarza – Mistrzejowice. To skrócona wersja stałej linii 123 łączącej pętle Mistrzejowice i Mały Płaszów.

Do jej obsługi wyznaczono trzy historyczne autobusy. Kursowały one od godziny 10:55 (pierwszy kurs realizowano z Mistrzejowic) do 18:58 (koniec także w Mistrzejowicach), ze stałą częstotliwością co 30 minut.

Bez wątpienia „gwiazdą” linii 423 była tegoroczna nowość, Ikarus 620. Oznaczono go numerem taborowym 118. Autobus przez krakowskie MPK premierowo zaprezentowany w czerwcu 2017, w trakcie parady z okazji 90-lecia komunikacji autobusowej. Jak podaje strona internetowa Krakowskiej Linii Muzealnej, do przeprowadzonej przez MPK rekonstrukcji tego niezwykłego pojazdu posłużyły dwa wraki Ikarusów 620. Autobusy tego typu obsługiwały krakowską komunikację miejską w latach 60-tych ubiegłego wieku.

Ikarus 620 #118 wjeżdża na przystanek „Struga”. Kierunek Szpital Żeromskiego. 22.07.2017.

Kilka minut postoju na pętli Szpital Żeromskiego. Doskonała okazja do obfotografowania tego niezwykłego i jedynego takiego w Polsce autobusu.

Widok na wnętrze Ikarusa 620. Jego elementem charakterystycznym jest brak przejścia z części pasażerskiej do kabiny kierowcy. Niestety we wnętrzu pięknego klasyka zawsze ktoś był, więc nie udało mi się uniknąć niechcianego sfotografowania przypadkowych pasażerów. W części tylnej specjalne miejsce dla konduktora. Postój na pętli Mistrzejowice.

Ikarus 620 na przystanku „Wiślicka” przy ul. Wiślickiej. Końcowy odcinek kursu - pętla Mistrzejowice już blisko.

Na pętli Mistrzejowice historyczny tabor pozował do zdjęć obok przegubowych Solarisów obsługujących czasową linię 716 z Mistrzejowic do Placu Centralnego. Tu obok Ikarusa 620 prezentuje się Urbino 18 #BR713.

Na pętli Mistrzejowice Ikarus 620 oczekuje na kolejny kurs na linii 423. Rozkładowy postój trwał ponad 20 minut, więc piękny pojazd można było dokładnie obejrzeć.

Ikarus 620 rozpoczyna swój drugi tego dnia kurs do Szpitala Żeromskiego. Odjazd z pętli Mistrzejowice.

Pięknego Ikarusa 620 obsługującego linię specjalną 423 utrwaliłem także dynamicznie. Poniżej #118 odjeżdżający z przystanku „Wiślicka” na ul. Wiślickiej. Następna scena to widok na wypełnione pasażerami wnętrze. Nagrałem je w trakcie jazdy, tuż za końcówką Szpital Żeromskiego. Dzwonek, który słychać to nie dźwięk wydawany przez Ikarusa, ale sygnał telefonu jednej z osób obsługujących Krakowską Linię Muzealną. Na koniec zobaczycie odjazd #118 z pętli Mistrzejowice.

Linię nr 423 obsługiwał również inny, ale znacznie młodszy Ikarus. To przedstawiciel modelu 260, oznaczony jako #45151. Pisałem o nim tutaj.  

Ikarus 260 #45151 na ul. Wiślickiej. Kierunek Szpital Żeromskiego.

Na przystanku „Wiślicka” przy al. Bora-Komorowskiego.

Trzeci zabytek kursujący 22 lipca po Nowej Hucie to Jelcz 272 MEX #341. Autobus z największym stażem w obsłudze różnych krakowskich tras muzealnych. W Blogu Transportowym pojawiający się już także kilka razy (przykładowy link).

Jelcz 272 MEX na pętli Mistrzejowice. Przejazd z przystanku dla wysiadających na początkowy. 

Ikarusa 260 i Jelcza 272 MEX w trakcie obsługi linii specjalnej 423 także udokumentowałem dynamicznie. Poniżej film przedstawiający #45151 na ul. Wiślickiej, przejazd w stronę szpitala. Potem zobaczycie „ogórka” wjeżdżającego na pętlę Mistrzejowice i po wysadzeniu pasażerów podstawiającego się na przystanek początkowy.

22 lipca 2017 po Nowej Hucie kursowała także specjalna linia tramwajowa obsługiwana taborem historycznym. Tu link do wpisu na jej temat.

Ikarusy na TransExpo 2016 (2)

Wracam do tematu autobusów Ikarus zaprezentowanych w Kielcach, w trakcie TransExpo 2016. Przedstawiłem już 50% tej ekspozycji, czyli dwa pojazdy serii 400 (link), teraz pora na drugą połowę - dwa egzemplarze serii 200. To modele 280.70E i 260.59E.

Ikarus 280.70E to rocznik 1995. Od nowości eksploatowany przez MPK Łódź (pod różnymi numerami taborowymi: 2552, 3552 i na koniec 1552). W 2016 roku zmienił właściciela, trafiając do MZK Koszalin. Żółto-czerwony przegubowiec został tam przemalowany w obecne barwy oraz otrzymał nowy, koszaliński numer: 1107. Wcześniej, w latach 1990 – 2004 tak oznaczony był Ikarus 280.26, który później został sprzedany do PKM Bytom. „Nowego” przegubowca przewoźnik nabył z przeznaczeniem na pojazd historyczny. Nie odpowiada on jednak koszalińskim realiom, gdyż taki model Ikarusa w mieście tym nie był eksploatowany. Dobrze jednak, że kolejny Ikarus został uratowany.

Pojazd ten ma na sobie napisy WPKM, czyli skrót od Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej, które istniało w latach 1977 – 1992. W jego skład wchodziły oddziały w Koszalinie, Szczecinku, Kołobrzegu i Białogardzie. Moim zdaniem najciekawszym epizodem w historii WPKM Koszalin była komunikacja miejska w Darłowie. Dokładnie jedna, nienumerowana linia, która w sezonie letnim obsługiwała relację Darłówko Strona Zachodnia – Darłowo – Darłówko Strona Wschodnia. W związku z tym z Koszalina na cały okres wakacji, a czasami jeszcze przed ich rozpoczęciem był delegowany jeden autobus, który garażował na terenie darłowskiej bazy PKS. W latach 80-tych standardowo był to Jelcz PR-110. Pamiętam, że przez jeden rok (1990, może 1991) trasę tę obsługiwał Ikarus 280. Chyba był to jedyny przegubowiec, który kursował po tym mieście. Może za jakiś czas trochę powspominam i napiszę więcej o komunikacji miejskiej w Darłowie, z której miałem okazję wiele razy korzystać.

Historyczny przegubowiec z Koszalina, czyli Ikarus 280.70E.

Wnętrze koszalińskiego Ikarusa.

W Kielcach zaprezentowano także Ikarusa 260.59E z PKM Czechowice-Dziedzice. Rocznik 1997, zmontowany w Mikołowie ze sprowadzonych z Węgier elementów. Według źródeł internetowych, jest to ostatni fabrycznie nowy (w tym przypadku powstały w ramach montażu przemysłowego) Ikarus serii 200 sprzedany w Polsce. Jak poinformowano mnie w PKM Czechowice-Dziedzice,  autobus ten ma być zachowany jako historyczny. Obecnie jest nadal eksploatowany, ale już tylko pełniąc funkcję taboru rezerwowego.

Przyszły zabytek, czyli Ikarus 260.59E z PKM Czechowice-Dziedzice. 

Wnętrze Ikarusa z Czechowic-Dziedzic.

Stanowisko pracy kierowcy krótkiego Ikarusa.

Detal wnętrza Ikarusa 260, czyli kasownik R&G Mielec. Na nim charakterystyczna naklejka, której treść wynika z faktu, że autobusy PKM Czechowice-Dziedzice jeżdżą także do Bielska-Białej i korzystają z tych samych przystanków, co tamtejsze MZK.

„Potykacz” ze zdjęciami i dodatkowymi informacjami o czechowickim Ikarusie, obok którego stał ustawiony.

III Wystawie Zabytkowe Autobusy towarzyszyły także prelekcje poświęcone Ikarusom. Warto było choć na chwilę przysiąść i posłuchać różnych historii na temat tych węgierskich pojazdów.

Oprócz pięknych Ikarusów w hali D pokazano także różne historyczne eksponaty. Np. słynny kasownik Krak, czy tablice kierunkowe używane w autobusach PKS Kielce.

Kultowy kasownik Krak.

Historyczne już tablice kierunkowe PKS Kielce.

Tablice kierunkowe PKS Kłodzko.

Ikarusy utrwaliłem także na nagraniu filmowym. Prezentowałem je już w jednym ze wcześniejszych wpisów, ale dla tych pięknych pojazdów warto zobaczyć ten materiał ponownie.

Następnym razem zaprezentuję ekspozycję firmy SOR. Tu link.

Ikarusem 260 po Kędzierzynie-Koźlu

Niedawno pisałem o przegubowym Ikarusie z Budapesztu (link). Bohaterem tego wpisu jest inny przedstawiciel tej kultowej marki. Tym razem krótszy i eksploatowany w Polsce.

To Ikarus 260.73A z MZK Kędzierzyn-Koźle. Rocznik 1994, zakupiony w 1995 roku i oznaczony numerem taborowym 208. Wówczas przewoźnik numerację 2xx stosował dla krótkich Ikarusów. I tak #201 – 203 posiadały używane, odkupione po remoncie kapitalnym wykonanym w Lublinie Ikarusy 260.04, kolejne #204 – 207 przydzielono nabytym w 1994 roku Ikarusom 415. Dalsze oznaczenia wzwyż od roku 1997 nadawano Ikarusom 412 (od #209 do #222).

Obecnie z przedstawicieli numeracji 2xx pozostały tylko dwa pojazdy. Opisywany #208 i remontowany #204.

Do Ikarusa #208 przydzielono na stałe dwóch kierowców i rozpoczął on regularne kursowanie po mieście. Obsługiwał wszystkie linie, choć jego obecność na trasach kursujących tylko w godzinach szczytu była jedynie epizodami (np. linia nr 8, czy 14), bo na nich przede wszystkim pojawiał się „szczytowy tabor”. Gdzieś w swoich zapiskach posiadam wykazy autobusów jeżdżących tylko w szczycie, więc pewnie powstanie oddzielny wpis na ten temat. To jednak w późniejszym czasie. Wracając do #208, po kilku latach normalnej eksploatacji, wprowadzono pewne zmiany. Zmienili się eksploatujący go kierowcy i przydzielono go do obsługi tylko jednej linii. Kursującej w dni robocze trasy nr 4 łączącej dworce kolejowe w Koźlu i Kędzierzynie przez ul. Łukasiewicza (obok bazy paliw CPN – ten rejon obecnie nie jest obsługiwany komunikacją miejską), Koźle Port, Kłodnicę i Żabieniec. Tu warto dodać, że linia nr 4 była jedyną w mieście, którą obsługiwał cały czas ten sam pojazd, z tymi samymi kierowcami. Przed wprowadzeniem na nią opisywanego Ikarusa (w 1998 roku), na stałe kursował na niej Jelcz M-11 #418, a wcześniej krótki epizod miał inny „mig”, #415. Po godzinie 22:00 autobus wykonujący zadania linii 4 obsługiwał dodatkowy kurs linii 14 spod Spółdzielni Inparco do Koźla PKS, bez obsługi osiedla Żabieniec. Niestety nie pamiętam, czy z Koźla wracał liniowo, czy był to już przejazd na pusto do zajezdni.

Przez dość długi czas #208 woził na sobie reklamę lokalnej firmy budowlanej MEC (tak samo oklejone były także Ikarusy 415 #205 i 207). Tu jeszcze przed kilkuletnim rozpoczęciem obsługi linii nr 4, czyli jako trasa nr 2 w stronę pętli Rogi Stocznia. Ulica Szymanowskiego, 17.04.1998.

Z wyłącznej obsługi linii 4 Ikarus #208 został wycofany około roku 2002. Niestety nie wiem, jakie było jego późniejsze wykorzystanie, czyli czy przydzielono mu dwóch kierowców, czy może tylko z jednym kursował w dni robocze, w godzinach szczytu. Obecnie jest eksploatowany właśnie w ten drugi sposób. Co ciekawe, na stałe ma go przypisanego kierowca, który lata temu jeździł innym kultowym kędzierzyńskim autobusem. Był to #169, ostatni Jelcz PR-110 w mieście. To jednak temat na inny artykuł.

Mimo wielu prób nie udawało mi się „upolować” #208. W końcu, 1 lipca 2016 stało się. Powstały zdjęcia i dokumentacja filmowa tego ciekawego pojazdu. Obsługiwał on wówczas linię nr 2 (Osiedle Piastów – Rogi Stocznia), także wydłużony wariant przez osiedle Żabieniec. Kiedy autobus ten na stałe był przydzielony do linii 4, trasa nr 2 miała tylko jeden kurs wariantowy przez Żabieniec, po godzinie 21 z Rogów. Teraz w dzień roboczy jest ich kilka.

Poniżej mały fotoreportaż z kursowania już ponad 20-letniego Ikarusa. 1 lipca 2016.

Ikarus #208 na ul. Szymanowskiego. Kierunek Rogi Stocznia. To miejsce, w którym autobus ten utrwaliłem na powyższym zdjęciu, z 1998 roku. Warto zwrócić uwagę na tylną szybę, której powierzchnia została optycznie zmniejszona (zamalowana, zaklejona?) i wydzielono w niej świetlik na tablicę liniową. 

Coraz bliżej pętli Rogi Stocznia - ul. Główna. W tle wiadukt, jaki tworzy linia kolejowa z Kędzierzyna do Nysy.

Postój na pętli Rogi Stocznia. Za kilka minut, o 16:36 Ikarus rozpocznie kurs powrotny linii nr 2 na os. Piastów. To wariant przez Żabieniec. Pokonanie całej trasy (w tym objazd przez obwodnicę) zajmie mu prawie godzinę - rozkładowo do celu dotrze na 17:24. 

Wnętrze 208 w trakcie postoju na pętli Rogi Stocznia. Warto zwrócić uwagę, na charakterystyczne kasowniki firmy R&G z lat 90-tych.

Tabliczki umieszczone w 208 wraz z „pachnącą saszetką do szafy”.

Minęła 16:36. Ikarus właśnie ruszył z pętli Rogi Stocznia i wjeżdża na wał przeciwpowodziowy, który powstał po pamiętnej powodzi z 1997 roku.

W trakcie zjazdu z wału i jazdy w stronę osiedla Rogi. To ulica Stoczniowców. Klimaty bardzo niemiejskie, będące ciekawą scenerią dla miejskiego autobusu. 

Na łączniku pomiędzy ul. Kozielską, a obwodnicą Kędzierzyna. To wciąż ten sam kurs, który wyruszył z Rogów o 16:36 (jest godzina 17:12).

Tak #208 prezentował się w ruchu. Dźwięk silnika bezcenny. Nagrania realizowane na ul. Szymanowskiego, kierunek Rogi. Potem przeniesiemy się na ul. Łukasiewicza obok parkingu przy Odrze (autobus nadal realizuje ten sam kurs, co wcześniej), a następnie na dalszy odcinek trasy, na ul. Główną, za wiaduktem kolejowym (wciąż to ten sam kurs). Jeszcze kilka lat temu znajdowało się tam wielkie złomowisko, a przez jezdnię przechodziły tory łączące jego dwie części. Było to jedyne miejsce, w którym autobusy MZK Kędzierzyn-Koźle przejeżdżały przez tory (w innych lokalizacjach jedynie pod lub nad nimi, wiaduktami).

Dalsza część filmu to już kurs powrotny linii 2 w relacji Rogi Stocznia – Osiedle Piastów, wariant wydłużony, przez osiedle Żabieniec, czyli możliwie najdłuższa forma podróżowania pomiędzy Koźlem, a Kędzierzynem. Najpierw #208 nagrałem bezpośrednio za pętlą, w trakcie jazdy przez wał przeciwpowodziowy. Na koniec Ikarus przejedzie przez tzw. łącznik do obwodnicy z ul. Kozielskiej. To trasa objazdowa ze względu na przebudowę al. Jana Pawła II za wiaduktem kolejowym.

Nie mam 100% pewności, ale Kędzierzyn-Koźle to już chyba ostatnie miasto w Polsce, po którym liniowo kursuje Ikarus 260.