Golden Dragon w Krakowie

 

Przyznam, że spotkania z przedstawicielem tej marki nie spodziewałem się. Na dworzec Kraków Płaszów trafiłem z celem dokumentowania SN84 z Zagórza. 

Przy dworcu był też zaparkowany Renault, który pełni funkcję krakowskiego „streetbusa” (tu wpis na jego temat). Poszedłem więc go obfotografować, a przy okazji zrobiłem też kilka zdjęć jakiegoś białego autobusu, który stał na placu Braci Dudzińskich. Nie zajmowałem się nim zbytnio, bo po czekaniu na pociąg byłem dość zmarznięty i jak najszybciej chciałem wracać do domu.

Kiedy przeglądałem zdjęcia okazało się, że ten biały autobus (pierwotnie i pospiesznie uznałem go za jakiegoś lokalnego Irizara) to totalna egzotyka na polskich drogach. Produkt chiński. Dość oryginalna marka: Golden Dragon. Dokładnie model XML6121J. 

Autobus obsługiwał kolejową komunikację zastępczą. Niestety ponieważ nie sfotografowałem go z przodu, nie wiem, jaki pociąg zastępował.

Pojazd ma rejestrację KR 2RF18. To rocznik 2013. Własność krakowskiej firmy Adam-Tours. Autobus wcześniej był eksploatowany w Norwegii. 

Golden Dragon XML6121J z firmy Adam-Tours na pl. Braci Dudzińskich. 3.01.2021.

Golden Dragon jest jednym z 10 największych chińskich producentów autobusów. Firma ta powstała w 1992 roku, w miejscowości Xiamen.

Oferta Golden Dragona jest dość bogata. Obejmuje autobusy miejskie, lokalne i dalekobieżne. Także z napędem elektrycznym i gazowym, w tym przegubowe.

Przykład obecnej oferty tego chińskiego producenta: elektryczny Golden Dragon Pivot E18. Źródło: Golden Dragon.

W Internecie można znaleźć informację, że firma Adam-Tours posiada jeszcze jednego, takiego samego Golden Dragona.

Na temat chińskich ciekawostek na polskich drogach pisałem już wcześniej. Tu link do materiału o autobusie marki King Long kursującym do Mielca.

Dużo cargo na niebie

Epidemia koronawirusa SARS-CoV-2 sparaliżowała pasażerski ruch lotniczy w Polsce (link)  i stopniowo uziemia samoloty na całym świecie. Przykładowo 30 marca 2020 niskokosztowe linie easyJet oficjalnie poinformowały o zawieszeniu wszystkich połączeń. Wcześniej takie decyzje podejmowali inni przewoźnicy.

Natomiast bez ograniczeń odbywa się towarowy ruch lotniczy. W tym przypadku śmiało można stwierdzić, że nastąpił dość spory wzrost połączeń cargo. Wystarczy spojrzeć na radar lotniczy - Flightradar24.com. Przeglądałem tę stronę w niedzielę, 29 marca 2020. Wówczas praktycznie wszędzie można było zobaczyć maszyny cargo. 

Zrobiłem wówczas kilka screenów, na bazie których powstał ten wpis.

Zaczynam od Polski. Nad Koninem przelatuje Boeing 777F znanej amerykańskiej firmy kurierskiej Federal Express (FedEx). To maszyna o rejestracji N858FD, wykonująca lot z Chin (Szanghaj) do Belgii (Liege). Stamtąd samolot poleciał do Japonii (Tokio) i znowu do Chin (Szanghaj), a następnie do USA (Memphis – główna baza przewoźnika). 

Ten samolot to rocznik 2011, od nowości w FedEx.

Boeing 777F o rejestracji N858FD z Federal Express (FedEx) przelatuje nad Polską. Źródło: Flightradar24.com.

W przeciwną stronę leci inna maszyna Federal Express. To także Boeing 777F z 2011 roku. Jej rejestracja to N862FD. Samolot obsługuje lot z Liege do Chin, do Kantonu (Guangzhou). Wcześniej obsłużył relację identyczną, jak powyższy Boeing, czyli z Szanghaju do Liege.

W przeciwną stronę leci inny Boeing 777F z Federal Express. Kierunek Chiny. Źródło: Flightradar24.com.

Nad Polską nadal przelatują pasażerskie samoloty. Na poniższym screenie zbliżający się do naszego kraju Boeing 777-200 linii Qatar Airways. Maszyna o rejestracji A7-BBB, rocznik 2009, obsługuje rejs Los Angeles – Doha. W mieście początkowym epidemia przybiera na sile. Na pomoc chorym przycumował tam kilka dni temu wojskowy statek szpitalny Mercy. Nie jest on jednak przeznaczony dla osób zmagających się z koronawirusem, lecz dla pacjentów ewakuowanych z innych szpitali. Tu link do screena prezentującego tę jednostkę (źródło: TVN24).

Czy to był jeszcze rejs rozkładowy, czy może tak zwany ewakuacyjny? Flightradar daje odpowiedź na to pytanie – rozkładowy, dokładnie codzienny lot QR739, którego obsługą maszyna A7-BBB zajmuje się regularnie. Jednak ze względu na koronawirusa jest on teraz wykonywany tylko co kilka dni. 

Nie wszędzie ruch pasażerski zawieszono. Boeing 777-200 linii Qatar Airways leci z Los Angeles do Dohy.

Media już jakiś czas temu podawały, że Lufthansa uziemiła większość swoich samolotów. Tymczasem jej towarowa część - Lufthansa Cargo nadal prężnie działa. Przeglądając portal Flightradar24.com natrafiłem na ciekawą maszynę tego przewoźnika, która właśnie kończyła lot z USA, w relacji Chicago – Frankfurt. To McDonnell Douglas MD-11 o rejestracji D-ALCC. Rocznik 1998.

We flocie Lufthansy Cargo jest łącznie 6 takich maszyn (ich średnia wieku to 21,3 lat). Oprócz nich przewoźnik eksploatuje znacznie młodsze Boeingi 777 (7 egzemplarzy, których średnia wieku to 4,6 lat).

Po powrocie z Chicago, maszyna D-ALCC ponownie poleciała do USA, tym razem do Nowego Jorku, a potem lądowała kolejno w takich miastach: Toronto – Frankfurt – Dakar (Senegal) – Campinas (Brazylia) – Kurytyba (Brazylia) – Campinas i Natal (Brazylia), do którego zmierzała, gdy pisałem ten tekst.

McDonnell Douglas MD-11 z floty Lufthansy Cargo ląduje we Frankfurcie.

Na terytorium Białorusi właśnie wlatywał Boeing 777F o rejestracji B-2073 linii China Southern Airlines, a dokładniej China Southern Cargo. Rocznik 2009. Wykonywał on rejs Kanton – Frankfurt.

Potem latał z Szanghaju do Japonii (Osaka) i Holandii (Amsterdam).

Boeing 777F z China Southern Cargo wlatuje nad Białoruś.

Flotę cargo nadal dość licznie reprezentują przedstawiciele modelu 767. Taką maszynę namierzyłem nad Rosją, przed Białorusią. Dokładnie to Boeing 767-300 linii Uzbekistan Airways. Maszyna o rejestracji UK67002, rocznik 1997. Pierwotnie pasażerska, a od roku 2014 w konfiguracji cargo.

Samolot ten obsługiwał wtedy lot z Taszkientu (Uzbekistan) do czeskiej Ostrawy.

Boeing 767-300 o rejestracji UK67002 linii Uzbekistan Airways zbliża się do Białorusi.

Inny 767 leciał z Warszawy do Szanghaju. To już starsza wiekiem maszyna, bo mająca ponad 35 lat. Dokładniej rocznik 1984. Boeing 767-200 polskich linii Sky Taxi. Według portalu Planespotters.net przewoźnik posiada obecnie tylko ten samolot. Do Polski trafił on w roku 2018.

Pierwotnie Boeing ten latał z pasażerami dla japońskich linii All Nippon Airways, potem trafił do USA, gdzie rozpoczął transport towarów – linie Airborne Express, a potem ABX Air. W Polsce otrzymał rejestrację SP-MRF.

Po wylądowaniu w Szanghaju, maszyna Sky Taxi poleciała do Kazachstanu (Ałma-Ata) i wróciła do Warszawy. Kiedy pisałem ten tekst ponownie wykonywała rejs Warszawa – Szanghaj.

Rocznik 1984, czyli sędziwy już Boeing 767-200 polskiego przewoźnika Sky Taxi.

W tej samej lokalizacji, lecz w przeciwnym kierunku znalazł się samolot niemieckich linii AeroLogic. To kolejny tego dnia zlokalizowany przeze mnie Boeing 777F. Maszyna o rejestracji D-AALJ, rocznik 2009. Pierwotnie przewoził ładunki dla chilijskich linii LAN Cargo, potem dla LATAM Cargo Chile.

Na D-AALJ natrafiłem, gdy wykonywał lot Hongkong – Lipsk. Potem poleciał do Szanghaju, a w chwili pisania tego tekstu przemieszczał się z Singapuru do Bangkoku.

Linie AeroLogic posiadają obecnie 14 samolotów. Wszystkie cargo, same Boeingi 777.

Kolejny Boeing 777F. Tym razem linii AeroLogic.

Teraz zapraszam do Chin. Na tamtejszym niebie ruch przeogromny. Jakby nie było żadnej epidemii. Samolot za samolotem. Pośród nich Boeing 737-700 linii China Eastern Airlines. Rocznik 2009. Maszyna oznaczona rejestracją B-5259 obsługuje rejs wewnątrz Chin, z miejscowości Kunming do Nankin.

Kunming to lotnisko bazowe tego Boeinga, skąd wykonuje loty po terenie Chin, w tym do miasta Quanzhou, o którym było głośno, gdy zawalił się w nim hotel zamieszkany przez osoby odbywające kwarantannę w związku z koronawirusem.

Boeing 737-700 linii China Eastern Airlines na chińskim niebie pełnym samolotów.

Na tym kończę materiał o niebie pełnym samolotów cargo. Do tematu powrócę już wkrótce. Tu link.

Już 787 Boeingów 787

Minęły już dwa lata od publikacji wpisu informującego, że do linii lotniczych dostarczono pond 500 Dreamlinerów (tu link). Samoloty te wciąż są chętnie kupowane i co jakiś czas Boeing publikuje informację prasową na ten temat. Jedna z nich dotyczy egzemplarza nr 787 Boeinga 787.

Maszyna ta w grudniu 2018 trafiła do chińskich linii China Southern Airlines. Przewoźnik ten użytkuje ponad 800 samolotów, co czyni go największym krajowym przewoźnikiem lotniczym. Obsługuje on  ponad 3000 codziennych lotów do 224 miejsc docelowych zlokalizowanych w 40 krajach. 

W tym licznym taborze Dreamlinerów jest tylko 18. Omawiany, wyjątkowy 787 nr 787 został oznaczony rejestracją B-1168. Dokładnie to model 787-9. Dla uczczenia wyjątkowej liczby 787 umieszczono na nim specjalne logo.

Maszyna ta jest własnością firmy AerCap (posiadającej ponad 1400 samolotów), która leasinguje ją liniom China Southern Airlines. Na przełomie stycznia i lutego 2019 jej stałym zadaniem była obsługa wewnętrznej relacji Kanton (Guangzhou) – Szanghaj. Zdarzały się jej także loty z Kantonu do Pekinu.

Boeing 787 nr 787 dla linii China Southern Airlines.

Zbliżenie na wyjątkowego 787. W przedniej części maszyny okolicznościowy zapis, że to już 787 Dreamliner.

W połowie stycznia 2019 Boeing informował o pierwszym egzemplarzu 787 dostarczonym do przewoźnika WestJet. Łącznie ma do niego trafić dziesięć takich maszyn.

WestJet to kanadyjskie linie lotnicze założone w roku 1996. Obecnie posiadają one ponad 126 samolotów. 

Omawiana maszyna (Boeing 787-9 Dreamliner) została oznaczona rejestracją C-GUDH. Otrzymała  także imię „Clive Beddoe” (na cześć założyciela firmy). Będzie obsługiwała pierwsze w historii bezpośrednie połączenie łączące Calgary i Dublin. Dreamlinery z WestJet obsłużą także relacje z Calgary do Londynu Gatwick i Paryża.

Boeing 787-9 linii WestJet jest przystosowany do przewozu 320 pasażerów. Jego pokład podzielono na trzy klasy.

Pierwszy Boeing 787-9 Dreamliner linii WestJet. Uroczyste powitanie.

Wszystkie wpisy dotyczące Dreamlinerów można zobaczyć pod tagiem B787.

Setny Airbus A320 dla Frontier Airlines

W amerykańskim zakładzie Airbusa (w miejscowości Mobile w stanie Alabama) wyprodukowano już setny egzemplarz modelu A320.

Dokładniej to Airbus A320neo, który w grudniu 2018 trafił do przewoźnika z USA – linii Frontier Airlines (pisałem o nich tutaj). Zgodnie z tradycją tej firmy, posiada on zwierzęcy motyw graficzny – dzikie konie. Nadano mu także imię: Meadow & West The Horses.

Samolot ten obecnie oznaczony jest jako N343FR (wcześniej posiadał testową rejestrację F-WZMU). Obsługuje on rejsy wewnątrz USA. Przykładowo w grudniu 2018 latał w relacjach: Orlando – Denver, Denver – Los Angeles, San Antonio – Orange County, czy np. San Jose – Las Vegas.

Setny Airbus serii A320 wyprodukowany w USA, czyli N343FR linii Frontier Airlines. Fot. Airbus.

Zakład Airbusa w Mobile miesięcznie produkuje cztery samoloty rodziny A320. Dostarczył on je między innymi do ośmiu klientów z USA: Air Lease Corporation, Allegiant Air, American Airlines, Delta Air Lines, Frontier Airlines, Hawaiian Airlines, JetBlue Airways i Spirit Airlines.

Warto jeszcze dodać, że Airbusy A320 powstają także w trzech innych zakładach: Francja (Tuluza), Niemcy (Hamburg) i Chiny (Tianjin). Ten ostatni był niedawno bohaterem innej informacji prasowej, również dotyczącej tego modelu. Powstał tam już 400 egzemplarz A320.

Nowym użytkownikiem tej jubileuszowej maszyny zostały chińskie linie Air China. Omawiany Airbus A320neo trafił do nich 18 grudnia 2018. Otrzymał rejestrację B-305J.

400. Airbus z rodziny A320 wyprodukowany w Chinach, czyli B-305J z Air China.

Maszyna nr 400 obsługuje obecnie połączenia wewnątrz Chin, np. w relacji Qingdao – Chengdu, Szanghaj – Guiyang, czy Pekin – Guiyang. 

Dreamlinery u innych przewoźników (2)

Wracam do opublikowanego w marcu materiału poświęconego Dreamlinerom różnych przewoźników. Tu link. Tym razem porcja trochę starszych informacji.

Zaczynam od linii Virgin Atlantic Airways. Ten brytyjski przewoźnik swojego pierwszego Dreamlinera odebrał na początku października 2014. Dokładnie był to Boeing 787-9. Samolot otrzymał rejestrację G-VNEW oraz imię Birthday Girl. To jednocześnie pierwszy 787-9 zakupiony przez europejskie linie lotnicze. Pierwotnie maszyna była przeznaczona do obsługi relacji Londyn Heathrow – Boston. Po kilku miesiącach eksploatacji nadal jest to jej podstawowe zadanie, choć często wykonuje także loty do Nowego Jorku.

Pierwszy europejski Boeing 787-9, czyli G-VNEW linii Virgin Atlantic Airways.

29 sierpnia 2014 dostarczenie pierwszego Dreamlinera świętowały chińskie linie lotnicze Xiamen Airlines. To maszyna typu 787-8, którą oznaczono jako B-2768. To już trzeci chiński przewoźnik, który posiada Dreamlinera. Według zapowiedzi Che Shangluna, prezesa linii Xiamen Airlines, samolot ten miał obsługiwać długodystansowe połączenia do Europy, Ameryki Północnej i Australii. Przypuszczalnie tak było. Obecnie linie te mają już łącznie cztery takie maszyny, więc bohater tego tekstu lata już na krótszych trasach. Przykładowo pod koniec kwietnia 2015 maszyna nr B-2768 wykonywała loty wyłącznie nad terytorium Chin, lądując tylko w trzech miastach: Pekin, Xiamen i Fuzhou. Podstawowym typem samolotu tego przewoźnika jest Boeing 737, w ilości ponad 100 egzemplarzy.

Pierwszy Dreamliner linii Xiamen Airlines w trakcie lotu testowego.

27 sierpnia 2014 jordańskie linie Royal Jordanian odebrały swojego pierwszego Boeinga 787-8. Maszyna ta została oznaczona rejestracją JY-BAA i otrzymała imię Prince Hussein bin Abdullah. W ten sposób Royal Jordanian stały się drugim przewoźnikiem lotniczym z Bliskiego Wschodu eksploatującym Dreamlinera. Obecnie do JY-BAA dołączyły już cztery kolejne maszyny tego typu. Samoloty mają swoją bazę w Ammanie, skąd latają do takich miast jak np. Montreal (Kanada), Chicago (USA), Riyadh (Arabia Saudyjska), Medyna (Arabia Saudyjska), Nowy Jork (USA), Bangkok (Tajlandia), czy Dubaj (Zjednoczone Emiraty Arabskie).

Pierwszy Boeing 787-8 dla linii Royal Jordanian jeszcze przed odbiorem w USA. 26.08.2014.

Japońskie linie All Nippon Airways (ANA) swojego pierwszego Boeinga 787-9 odebrały 29 lipca 2014. To maszyna o rejestracji JA830A. Samolot ten dołączył do swych mniejszych braci, czyli przedstawicieli modelu 787-8. W ten sposób linie ANA stały się pierwszym na świecie przewoźnikiem jednocześnie eksploatującym dwie wersje Dreamlinerów, krótszą i dłuższą. Obecnie linie ANA posiadają blisko 200 samolotów, w tym aż 35 Boeingów serii 787. Opisywana maszyna nr JA830A ostatnio wykonuje loty wyłącznie po terytorium Japonii. Jej stała relacja to Tokio – Fukuoka i rzadziej Tokio – Osaka.

Pierwszy 787-9 linii All Nippon Airways, czyli nr JA830A.

Osoby udające się na wakacje do ciepłych krajów, szczególnie do Turcji na pewno zwróciły uwagę, że na tamtejszych lotniskach jest bardzo dużo samolotów z logo TUI (Touristik Union International). Nie ma się jednak czemu dziwić, bo wszakże TUI Travel to największa grupa turystyczna na świecie. Należy do niej np. holenderski przewoźnik o nazwie Arke. Ma on tylko 9 samolotów, a wśród nich już trzy Dreamlinery. Wszystkie to model 787-8. Pierwszy z nich, oznaczony rejestracją PH-TFK, na  macierzystym lotnisku Schiphol w Amsterdamie premierowo wylądował 5 czerwca 2014. Był to jednocześnie pierwszy Dreamliner holenderskiego przewoźnika lotniczego. Ostatnio opisywany samolot latał do takich wakacyjno-urlopowych miejscowości jak: Punta Cana (Dominikana), Oranjestad (Aruba - terytorium zależne Holandii), Willemstad (Curaçao - terytorium zależne Holandii), Cancun (Meksyk), Holguin (Kuba), Montego Bay (Jamajka), czy Antalya (Turcja).

Pierwszy holenderski Dreamliner, czyli maszyna o rejestracji PH-TFK. Na zdjęciu w trakcie lotów testowych. Maj 2014.

Pierwszy Dreamliner kanadyjskiego przewoźnika to maszyna o rejestracji C-GHPQ. Ten Boeing 787-8 należy do linii Air Canada. Samolot odebrano w połowie maja 2014. Potem do floty dołączały kolejne maszyny tego typu. Obecnie wszystkich egzemplarzy jest osiem, każda to 787-8. Pierwotnym zadaniem C-GHPQ była obsługa lotów w relacji Toronto – Tel Awiw. Obecnie jego macierzystym portem jest Vancouver, z którego lata do Tokio, Seulu i Szanghaju.

Pierwszy Dreamliner w Kanadzie, czyli C-GHPQ. Loty testowe.

Na tym kończę prezentację różnych Dreamlinerów. Temat ten jeszcze powróci, wcześniej jednak inne materiały lotnicze.

King Longiem do Mielca

King Long to duży producent autobusów z Chin. Działa on od roku 1988, a jego siedziba mieści się w miejscowości Xiamen. King Long współpracuje między innymi z takimi znanymi firmami jak: MAN, ZF, Cummins, Nissan i Hino. Jego pojazdy stopniowo trafiają do coraz większej liczby krajów, również europejskich. W trakcie targów Busworld 2013 w belgijskim Kortrijk uroczyście przekazano kluczyki do 40-tysięcznego wyeksportowanego King Longa. Autobus ten został kupiony przez przewoźnika z Francji.

Marka ta występuje  także w Polsce, choć to bez wątpienia wyjątkowa rzadkość. Autobus King Long XMQ6900Y jest eksploatowany przez firmę Markpol z Chorzelowa pod Mielcem. Przewoźnik ten obsługuje lokalne linie Mielec – Babule i Mielec – Żarówka oraz dalekobieżną, pospieszną Mielec – Kraków. Na swojej stronie internetowej podaje także dwie relacje międzynarodowe, do hiszpańskiego Madrytu i francuskiej Tuluzy.

Wspomnianego King Longa sfotografowałem 18 stycznia 2014. Pojazd wyjeżdżał z dolnej płyty MDA w Krakowie (dawny Regionalny Dworzec Autobusowy, a teraz Małopolskie Dworce Autobusowe). Właśnie zakończył kurs z Mielca przez Nową Dębę, Kolbuszową i Szczucin. Przypuszczalnie przewoźnik nie kupił go jako fabrycznie nowy pojazd, ale jako używkę np. z Francji lub Niemiec.

 

Model XMQ6900 nadal znajduje się w ofercie producenta. Poniżej egzemplarz zaprezentowany w trakcie targów Busworld Kortrijk 2013. Autobus nie był częścią głównej ekspozycji King Longa. Wraz z pojazdami innych producentów stał w rejonie wejścia do hal wystawienniczych.

BYD K9, czyli elektryczny autobus z Chin

Na łamach Bloga Transportowego już kilka razy pojawiał się temat pojazdów elektrycznych. Publikowałem materiały o Solarisie Urbino electric (link 1, link 2), był także tekst o elektrycznej ciężarówce Renault Maxity Electric (link). Ten wpis poświęcę dość egzotycznej marce BYD, a dokładniej modelowi K9. To chiński miejski autobus elektryczny. Pojazd charakteryzujący się bardzo dużym zasięgiem i zyskujący uznanie coraz większej grupy przewoźników.

BYD K9 w Warszawie.

BYD K9 trafił także do Polski. W dniach 7 – 18 czerwca 2013 był eksploatowany w stolicy przez Miejskie Zakłady Autobusowe. Na stałe przydzielono go do linii 222 w relacji Spartańska – Bielańska. Poniżej film zamieszczony na kanale polskiego przedstawiciela marki BYD. K9 na linii 222.

Po zakończeniu warszawskich testów „elektryk” wyruszył w podróż do Krakowa. Dokładnie 19 czerwca, o godzinie 23:00 BYD K9 wyjechał z bazy MZA przy ul. Włościańskiej, aby około 4:45 przekroczyć bramę zajezdni Wola Duchacka krakowskiego MPK. Przejazd ten został uznany za historyczny. Jak podaje polski przedstawiciel producenta, pojazd ustanowił wówczas rekord zasięgu elektrycznego autobusu w jeździe po drogach publicznych Europy. Pokonał 310 kilometrów, zużywając tylko 69% baterii. Mógłby zatem jechać jeszcze dalej, korzystając z pozostałych 31%. Jest to sukces na skalę światową.

 BYD K9 pośród Mercedesów Citaro G z MPK Kraków. Zajezdnia Wola Duchacka. BYD ma otablicowanie linii 116.

Na testy w Krakowie wybrano pięć linii: 109, 116, 124, 163 i 173. Początkowo BYD od rana do około godziny 14 kursował na linii 116 (Czerwone Maki – Narvik), a później, do około godziny 17 pracował na linii 109 (Cracovia Stadion – Bielany).

 
Tak wygląda ładowanie baterii elektrycznego autobusu. Do ich pełnego naładowania potrzeba jedynie 3 godzin pobytu w zajezdni.

Dane techniczne testowanego w Polsce autobusu BYD K9:

Liczba osi - dwie
Liczba kół - cztery (tylna oś na bliźniakach)

Rozstaw osi – 5950 mm
Długość – 12000 mm
Szerokość – 2550 mm
Wysokość – 3360 mm

Masa pojazdu gotowego do jazdy – 13875 kg
Dopuszczalna masa całkowita – 18000 kg
Maksymalny nacisk na oś przednią – 7100 kg
Maksymalny nacisk na oś tylną – 11500 kg

Masa samych baterii - 3 tony (rozmieszczone równomiernie w autobusie - przednia oś, tylna oś, dach)

Silniki - 2 silniki elektryczne
Moc silników - 2 x 75 kW (95 KM) [nominalna] 2 x 90 kW (122 KM) [maksymalna]
Moment obrotowy – 1100 Nm (2 x 550 Nm)
Napędzana oś - tylna
Prędkość maksymalna - 70 km/h

Zawieszenie - pneumatyczne regulowane z możliwością opuszczenia tylko prawej strony
Ogumienie - 275/70 R22,5
Index nośności - przód 147, tył 142
Index prędkości - F
Rozmiar kół - 22,5 x 8,25

Liczba miejsc w autobusie - 24 siedzących + kierowca i 36 stojących (wartości te mogą być modyfikowane)

Max. poziom hałasu podczas jazdy - 76 dB 

Emisja CO₂ – zerowa

Ilość drzwi - 2 pary (występuje również wersja z 3 parami drzwi)

Zastosowane baterie - litowo-żelazowo-fosforowe (Li-Fe-Po4)
Żywotność*

• po 2000 pełnych cyklach - 85% wydajności
• po 4000 pełnych cyklach - 75% wydajności
• po 9500 pełnych cyklach - 70,7% wydajności

Konstrukcja celowa – możliwa wymiana poszczególnych celi lub bloków baterii.

Europejscy poddostawcy części - np. ZF, Wabco, Knorr Bremse
Zasięg autobusu w pełnym obciążeniu w mieście przy włączonej klimatyzacji – 250 km
Zasięg autobusu poza miastem przy jeździe z jednostajną prędkością – 350 - 400 km

Pojemność baterii - 600 Ah

Sprawność baterii – 324 kWh (średnia konsumpcja energii na testach w Warszawie 128 kWh na 100 km – koszt ok. 50 zł /100km)

Czas ładowania ładowarką o mocy 2 x 30 kW - 5 godzin

*Dane pochodzą z dzienników serwisowych 500 autobusów jeżdżących w Chinach, które przejechały łącznie ponad 17 milionów km.

Autobus może być wyposażony również w panele słoneczne dodatkowo doładowujące akumulatory ale testowana w Polsce wersja nie posiada tej opcji. Autobus może być opcjonalnie wyposażony w ogrzewanie postojowe.

 Wnętrze testowego BYD K9.

Poniżej dwa filmy prezentujące BYD K9. Pierwszy o eksploatacji w Chinach, drugi o testach w Budapeszcie. Pojazdy te różnią się od polskiego testera.

Wkrótce kolejny wpis na temat BYD K9 – o testach w Krakowie. 

 

SITRAK - nowa ciężarówka

Ciekawe wieści napłynęły od firmy MAN Truck & Bus AG. Dotyczą nowej ciężarówki o nazwie SITRAK. Szczegóły w poniższej informacji prasowej.

SITRAK – nowa marka pojazdów ciężarowych firm MAN i Sinotruk

- SITRAK T7H jest pierwszym produktem dla krajów rozwijających się Azji i Afryki

- Uruchomienie produkcji w grudniu 2011, rozpoczęcie sprzedaży w pierwszej połowie 2012 roku

- Planowany sprzedaż na poziomie: 200 000 sztuk do 2018 roku

Na targach „Auto Szanghaj 2011” Chunji Ma, prezes rady nadzorczej firmy Sinotruk, oraz dr Georg Pachta-Reyhofen, prezes zarządu firmy MAN SE, zaprezentowali nową, wspólną markę pojazdów ciężarowych przeznaczoną na rynek Chin oraz innych rozwijających się rynków w Azji, na Bliskim Wschodzie, w Afryce i Wspólnocie Niepodległych Państw.

Międzynarodową nazwą marki jest SITRAK, ale na rodzimym, chińskim rynku nowe pojazdy ciężarowe będą sprzedawane pod nazwą Shandeka (汕德卡). Logo marki będą trzy dopasowane liście miłorzębu, który jest w Azji symbolem wytrwałości i sił witalnych. Nazwy marek mają symbolizować udaną współpracę pomiędzy firmami MAN i Sinotruk. Podczas gdy sprzedaż w Chinach będzie odbywać się wyłącznie poprzez firmę Sinotruk, rynki eksportowe obsługiwać będą istniejące sieci sprzedaży obu firm. Firma MAN, jako bezpośredni udziałowiec firmy Sinotruk, będzie także partycypował w zysku ze sprzedaży w Chinach. Do 2018 roku przedsiębiorstwa liczą na roczną sprzedaż na poziomie 200 000 pojazdów ciężarowych marki SITRAK, w tym 160 000 na rynek chiński.

Na wspólnym stoisku podczas targów w Szanghaju firmy Sinotruk i MAN zaprezentowały model SITRAK T7H – pierwszy produkt nowej marki. Pojazd ciężarowy klasy ciężkiej T7H łączy w sobie technologię firmy MAN z komponentami firmy Sinotruk. Uruchomienie produkcji modelu T7H zaplanowano na grudzień 2011 r. w chińskim zakładzie zlokalizowanym w Jinan. Klienci z Chin będą mogli zamawiać nowe samochody ciężarowe już w pierwszej połowie 2012 roku; eksport rozpocznie się przypuszczalnie w drugiej połowie 2012 r.

Współpraca firm Sinotruk i MAN jest dwupłaszczyznowa: w ramach udostępnienia kapitału oraz transferu technologii i know-how w zakresie zarządzania. W 2009 roku firma MAN zainwestowała w firmę Sinotruk 560 millionów euro i posiada 25% udziałów plus jedną akcję tej chińskiej spółki produkującej pojazdy ciężarowe. Transfer technologii i know-how w zakresie zarządzania odbywa się na podstawie podpisanej przez obie strony umowy o przekazaniu licencji na technologie.

Już w 1983 roku firma MAN podpisała z przedsiębiorstwem Heavy Duty Truck Corporation (obecnie Sinotruk) umowę partnerską, dotyczącą budowy pojazdów ciężarowych Steyr i licencji na nie. Firmy Sinotruk i MAN łączy zatem długoletnia współpraca, której najważniejszym filarem jest zaufanie.

Firmy Sinotruk i MAN w krótkim czasie stworzyły wspólnie nową markę pojazdów ciężarowych. Prezentujemy ją dziś na targach motoryzacyjnych w Szanghaju. Ten dzień jest kamieniem milowym w historii firmy Sinotruk, ponieważ w przyszłości będziemy mogli zaoferować naszym klientom najnowocześniejsze chińskie samochody ciężarowe marki SITRAK – powiedział Chunji Ma, prezes rady nadzorczej firmy Sinotruk.

Prezes zarządu firmy MAN dr Georg Pachta-Reyhofen dodaje: „Pojazdem marki SITRAK uzupełniamy naszą strategię dotyczącą krajów BRIC o istotny element. Pojazdy ciężarowe klasy ciężkiej „made in China” idealnie wpisują się w portfolio produktów i rynków zbytu firmy MAN. Dzięki doskonałej współpracy z firmą Sinotruk stawiamy dziś kolejny ważny krok w kierunku globalnej ekspansji firmy”.

Firma Sinotruk jest jednym z największych producentów pojazdów ciężarowych na świecie i należy do nielicznej grupy przedsiębiorstw w Chinach, które mogą poszczycić się ponad pięćdziesięcioletnią historią. Firma cieszy się w Chinach renomą specjalisty przede wszystkim w sektorze pojazdów ciężkich, jednak w ostatnim czasie poszerzyła swoją produkcję o lekkie pojazdy użytkowe i maszyny budowlane. W 2010 roku grupa osiągnęła obrót w wysokości 8,1 mld € i sprzedała około 200 000 samochodów ciężarowych, notując wzrost o 60% w stosunku do roku poprzedniego.

Tekst i fot. MAN - informacja prasowa.

Kolejowe ciekawostki

Dzisiaj dodaję „kolejowy efekt buszowania w sieci”, czyli dwa zdjęcia, które nie są mojego autorstwa. Ich temat to wagony.

Na początek Interia, której fotogaleria często obfituje w interesujące, transportowe zdjęcia. Poniżej ciekawa fotka z Kenii:

Screen (cytat) z portalu Interia. Tu bezpośredni link.

A teraz zapraszam do Chin, do prowincji Mongolia Wewnętrzna. Dzięki portalowi www.wp.pl możemy zobaczyć efekt uboczny obfitych opadów śniegu:

Wbrew podpisowi to nie kraj Mongolia, lecz chińska prowincja Mongolia Wewnętrzna. Screen (cytat) z portalu WP. Tu bezpośredni link.

Na koniec jeszcze filmik o zasypanym pociągu z Mongolii Wewnętrznej:

http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title,1400-osob-uwiezionych-w-zasypanym-pociagu,wid,11831217,wiadomosc_video.html