TransExpo 2016, Solaris

Stałym uczestnikiem kieleckich targów TransExpo jest Solaris. Od lat ma on swoje wyznaczone miejsce w hali E. Układ stoiska pozostaje niezmienny, czyli ustawione obok siebie pojazdy, a za nimi stoliki dla gości i zaplecze. Cechą charakterystyczną tej ekspozycji jest to, że praktycznie przez cały czas trwania targów jest ona oblegana przez zwiedzających. To oczywiście znacznie utrudnia oglądanie, a tym bardziej fotografowanie prezentowanych autobusów. Jak na ironię, to właśnie na stoisku Solarisa są dobre warunki do fotografowania taboru, bo pojazdy stoją w pewnym oddaleniu od siebie i nie są zasłaniane przez różne, powiedzmy dekoracyjne dodatki. W kolejnych wpisach pokażę stoiska innych firm, na których autobusy wydają się zbędnym dodatkiem zamaskowanym np. roślinami doniczkowymi lub elementami konstrukcji.

W roku 2016 Solaris zaprezentował cztery autobusy. Wszystkie najnowszej generacji. Trzy na wspomnianym stoisku w hali E oraz wyjątkowo jeden na terenie zewnętrznym. Dlaczego go tam ustawiono? Powód zdradzono w trakcie konferencji prasowej w pierwszym dniu TransExpo. Pojazd musiał wcześniej opuścić Kielce, ponieważ udawał się na inne targi. Autobus ten to Solaris Urbino 12 CNG. Był to jego premierowy pokaz.

Solaris Urbino 12 CNG prezentowany na terenie zewnętrznym. Na szybie nad tylnym kołem logotyp informujący o 20-leciu Solarisa.

Jak podaje producent, premierowe 12-metrowe Urbino CNG wykorzystuje zalety Solarisa nowej generacji, takie jak lekka konstrukcja, nowoczesny układ jezdny czy przestronna przestrzeń pasażerska. Jego jednostka napędowa to sprawdzony silnik marki Cummins ISLG o mocy 320 KM, spełniający normę Euro-6, sprzężony ze skrzynią biegów Voith DIWA.6. Nowość stanowi technologia montażu butli z gazem ziemnym. Pięć kompozytowych zbiorników jest umieszczonych na dachu autobusu wzdłuż, a nie poprzecznie, jak we wcześniejszej wersji Urbino. Dodatkowo nowa technologia budowy pojemników pozwala na zmniejszenie masy pojazdu nawet o 80 kilogramów (w zależności od konfiguracji).

Dzięki umieszczeniu zbiorników gazowych wzdłuż autobusu, zredukowano także liczbę zaworów butli. Prezentowany na TransExpo egzemplarz posiadał zbiorniki z gazem o pojemności 1575 l. Oferowane są także butle o powiększonej pojemności 1875 litrów lub mniejsze o pojemności 1260 litrów. Montuje się je zgodnie z potrzebami zainteresowanych pojazdem przewoźników.

Wnętrze gazowego Urbino.

Solaris Urbino 12 CNG na zdjęciach producenta.

W Solarisie Urbino 12 CNG nowej generacji zawór tankowania gazu jest umiejscowiony w tym samym miejscu co wlew paliwa w jego spalinowym odpowiedniku. Dlatego układ wnętrza w porównaniu z wersją Diesel nie uległ zmianie.

Prezentowany autobus posiada między innymi oświetlenie LED, wydajną klimatyzację, czy ładowarki USB. Znajdują się w nim 33 miejsca siedzące, a 16 z nich jest dostępnych z poziomu niskiej podłogi.

W dalszej relacji z TransExpo 2016 pozostanę w temacie Solarisa, który w trakcie targów celebrował 20-lecie istnienia firmy. Tu link.

TransExpo 2016

W dniach 11 – 13 października 2016 w Kielcach odbyła się kolejna, już trzynasta edycja Międzynarodowych Targów Transportu Zbiorowego TransExpo. Pierwsza po dwuletniej przerwie związanej z wprowadzeniem nowej częstotliwości targów. Pierwotnie organizowanych corocznie, teraz odbywających się w cyklu dwuletnim, na przemian z belgijskim Busworldem.

TransExpo 2016 towarzyszyły także inne imprezy wystawiennicze, czyli Salon Turbosprężarek TURBO-EXPO, Targi Polska Pomoc Drogowa HOL-EXPO, VI Salon Wyposażenia Stacji Kontroli Pojazdów MOTO-TECH, APAE - II Międzynarodowe Targi Części i Akcesoriów Samochodowych oraz RTE – II Międzynarodowe Targi Opon i Gumy.

Większość ekspozycji zgromadzono w halach wystawienniczych, choć na zewnątrz także prezentowano różne pojazdy, głównie pomoce drogowe. Wyjątkowo „pod chmurką” znalazł się także jeden z Solarisów, nowy Urbino 12 CNG, który ze względu na konieczność wcześniejszego opuszczenia Kielc nie był prezentowany na stoisku podpoznańskiego producenta.

Targom towarzyszyły także różne konferencje. Przykładowo drugiego dnia rozważano tematykę nowoczesnych magazynów energii dla autobusów elektrycznych wykorzystujących ogniwo litowo-jonowe.

Mercedes-Benz Conecto w najnowszej wersji.

Pośród targowej ekspozycji nie zabrakło taboru historycznego. Tym razem były to Ikarusy.

Solaris Urbino 12 CNG ustawiony na terenie zewnętrznym.

Stopniowo będę zamieszczał materiały z TransExpo 2016. Zaczynam od filmowej relacji z ekspozycji historycznej. Była to III Wystawa Zabytkowe Autobusy, w tym roku odbywająca się pod hasłem „Autobusy IKARUS z montażu przemysłowego prowadzonego przez IGKM w latach 1993 – 1998”.

Na nagraniu zobaczycie wszystkie cztery zaprezentowane Ikarusy. Były to modele: 435.05D z warszawskiego Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej, 280.70E z MZK Koszalin, 260.59E z PKM Czechowice-Dziedzice oraz 405.01, także z warszawskiego Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej.

Szczegóły dotyczące tej ciekawej, historycznej ekspozycji już wkrótce. Wcześniej jednak Solaris, od którego rozpocznę dokładną relację z TransExpo 2016. Tu link.

Iveco na Ivecu

Ponownie zapraszam na największą włoską wyspę, a jednocześnie największą wyspę Morza Śródziemnego. Wcześniejszy wpis poświęcony Sycylii, a dokładniej sfotografowanemu w jej stolicy (Palermo) „maluchowi” zamieściłem tutaj. Relacje z tamtego miasta pojawią się w Blogu Transportowym jeszcze wiele razy. Teraz jednak przeniesiemy się do oddalonego o 67 km Cefalu (włoski: Cefalù). To przepiękna, średniowieczna, nadmorska miejscowość. Bardzo popularna wśród turystów.

Cefalu to jednak nie tylko śliczne stare miasto. Są tam także trochę zwyklejsze rejony, ale dla przybysza z Europy Środkowej także bardzo ciekawe, chociażby ze względu na roślinność, np. liczne palmy. Na takim przedmieściu, na terenie należącym do dość sporego hotelu Santa Lucia e le Sabbie d'Oro stało zaparkowane Iveco Turbostar. To już dość historyczny model ciężarówki, który był produkowany w latach 1984 – 1993. Dokładnie to model 190-38.

Ładunek ciężarówki to inne Iveco. Pojazd mniejszy i nowszy, czyli model EuroCargo 120E18. Całość pięknie pozowała na tle okolicznych gór, których na Sycylii nie brakuje, bo pokrywają większość jej powierzchni.

Na  kilku drzewach w rejonie ciężarówek widać ślady spalenizny. Niektóre wzgórza w tle są pozbawione roślinności. To pozostałość po wielkich pożarach, które w czerwcu 2016 pustoszyły Sycylię, a szczególnie okolicę Cefalu. Prezentowane zdjęcia wykonałem 9 września 2016.

Małe O303 wciąż jeżdżą po Krakowie

Już kilka razy pisałem o Setrach przyjeżdżających do Krakowa z Brzeska (przykładowy link). Ciekawe pojazdy, do których niestety nie wszyscy mogli wsiąść. W tym wpisie zajmę się autobusami dostępnymi praktycznie dla każdego i przy okazji mocno historycznymi. To Mercedesy O303 z firmy Eurotrans-Bis. Przewoźnik z podkrakowskiej miejscowości Iwanowice. Jak podaje on na swojej stronie internetowej, obecnie obsługuje trzy trasy, które rozpoczynają się w miejscowościach Czaple, Gołcza i Imbramowice, a kończą w Krakowie, na Dworcu Czyżyny. Niektóre kursy są skrócone do przystanku „Rondo Mogilskie”. Autobusy Eurotrans-Bis kursują także na liniach w ramach Spółki Lajkonik (np. do Oświęcimia), ale na tych relacjach nie zobaczymy bohaterów niniejszego wpisu.

Niestety nie wiem, ile Mercedesów O303 jest obecnie eksploatowanych przez Eurotrans-Bis. W sumie udało mi się sfotografować pięć egzemplarzy. Oto one.

Na początek mały O303 o rejestracji KRA 62461. Rocznik 1991. Jak podają źródła internetowe, pierwotnie był on eksploatowany przez niemiecką firmę Uwe Kriescher GmbH z miejscowości Overath.

Mercedes-Benz O303 o rejestracji KRA 62461 na dworcu autobusowym Czyżyny w trakcie oczekiwania na kolejny kurs do Imbramowic. 29.03.2016.

Ten sam pojazd, to samo miejsce, tylko sceneria inna. Zima i wcześniejszy etap budowy w tle. 7.01.2016.

Także z roku 1991 jest Mercedes-Benz O303 o rejestracji KRA 2794C. Według portalu Bezpieczny Autobus ma on na liczniku ponad 885 tysięcy kilometrów.

Mercedes-Benz O303 o rejestracji KRA 2794C na dworcu autobusowym Czyżyny. 5.12.2015.

Spotkanie dwóch Mercedesów O303 (#KRA 2794C i #KRA 62461) na dworcu w krakowskich Czyżynach. 29.03.2016.

Dwa lata starszy jest O303 zarejestrowany jako KRA 06488. To rocznik 1989. Według Bezpiecznego Autobusu na liczniku ma on już ponad 904 tysiące kilometrów. Obecne badania techniczne są ważne do 4 listopada 2016.

Mercedes O303 o rejestracji KRA 06488 na placu postojowym dworca w Czyżynach. Oczekiwanie na kurs do Imbramowic. 28.12.2015.

Z roku 1992 pochodzi Mercedes o rejestracji KRA 7424F. Jego badania techniczne kończą się już 20 października 2016. Na liczniku ponad 688 tysięcy kilometrów.

Weteran szos o rejestracji KRA 7424F na przystanku „Rondo Mogilskie” przy ul. Lubomirskiego. Tu rozpoczynają się niektóre kursy, ten pojedzie do Imbramowic. 29.12.2015.

Na portalu Bezpieczny Autobus nie znajdziemy już informacji na temat Mercedesa O303 o rejestracji KRA 97869. Stąd wniosek, że został on sprzedany lub przerejestrowany. W przypadku kasacji pojazd widniałby w bazie pod podaną rejestracją.

Remontowaną ulicą Mogilską w Krakowie przemieszcza się Mercedes-Benz O303 #KRA 97869. Kurs Kraków Czyżyny - Gołcza. 15.03.2014.

Tabor firmy Eurotrans-Bis to także nowsze i większe autobusy. Tam, gdzie zazwyczaj parkują O303 stoi Mercedes-Benz Travego. Rocznik 2001. Czyżyny Dworzec, 2.10.2016.

Mam nadzieję, że te piękne klasyki jeszcze trochę pojeżdżą.

SN61 w Nowej Hucie

W weekend 14 i 15 maja 2016 na stacji Kraków Główny gościły pociągi retro prowadzone parowozem Ty42-107 (tu link do wpisu na ten temat). Niespełna miesiąc później, 11 czerwca 2016 (sobota) zabytkowy tabor kolejowy ponownie pojawił się w stolicy Małopolski. Również i te specjalne przejazdy zorganizowało Nowosądeckie Stowarzyszenie Miłośników Kolei, realizujące projekt „Małopolskie Szlaki Turystyki Kolejowej”.

Bohaterem dnia nie był już jednak parowóz, a przedstawiciel trakcji spalinowej. Wagon motorowy SN61-168. Rocznik 1971, własność Skansenu Taboru Kolejowego w Chabówce. Doczepiono do niego „ryflaka”, czyli wagon typu 101A. W tym przypadku serii Bhixt nr 505129-22130-3 z roku 1964.

Wagony motorowe SN61 powstały na Węgrzech, w zakładach Ganz-MÁVAG. Produkowano je w latach 1960 – 1975, łącznie 250 sztuk. Ich zastosowanie było dość rozległe, ponieważ wykorzystywano je do obsługi pociągów lokalnych (np. Bytów – Sławno – Darłowo), a także ekspresów (np. „Tatry” z Warszawy do Zakopanego). Kres ich liniowej eksploatacji nastał na początku lat 90-tych. Kilka egzemplarzy zostało zachowanych, jednak czynne są tylko dwa. Omawiany #168 oraz stacjonujący w Szczecinie #183.

Wagony SN61 nazywane są potocznie „ganzami” (ze względu na producenta) lub „claytonami” (ze względu na zamontowany kocioł grzewczy typu Clayton). Dla mnie osobiście to wielka pamiątka z dzieciństwa, w trakcie którego miałem kontakt z tymi pojazdami praktycznie codziennie. Niestety zdjęć wówczas nie robiłem (w sumie to wtedy byłyby one nielegalne). Wagon SN61-168 sprowadzono do Chabówki w roku 1993 z Chojnic, gdzie obsługiwał miejscowe pociągi osobowe.

Wspomnianego 11 czerwca 2016 „ganz” obsługiwał dwa kursy w relacji Kraków Główny – Kraków Nowa Huta. Odjazdy ze stacji początkowej o 10:00 i 14:24. Powroty na Dworzec Główny o 13:35 i 18:16. Pociąg jechał przez Kraków Batowice i Kraków Luboczę. Na stacji Kraków Nowa Huta jego pasażerowie przesiadali się do Ikarusa 280 z MPK Kraków i jechali nim do Muzeum PRL. W tym czasie SN61 wykonywał oblot wagonu i oczekiwał na powrót pasażerów.

Na trasie przejazdu na spalinowy pociąg retro czekało dość sporo fotografujących lub filmujących. W niektórych miejscach było nawet po kilka osób, np. na dawnym przystanku Kraków Lubocza, zlokalizowanym przy ul. Blokowej. Właśnie tam wybraliśmy się z żoną, aby udokumentować „claytona” w Nowej Hucie. Później przejechaliśmy na stację końcową. Poniżej fotoreportaż prezentujący przejazd porannego pociągu specjalnego.

 

Nieczynny, zarośnięty bujną roślinnością przystanek Kraków Lubocza. W oczekiwaniu na SN61. 11.06.2016.

SN61-168 z „ryflakiem” przejeżdża przez przystanek Kraków Lubocza. Kierunek Kraków Nowa Huta. 11.06.2016.

Spalinowy pociąg retro opuszcza przystanek Kraków Lubocza.

„Ganz” przy peronie stacji Kraków Nowa Huta. Pasażerowie odjechali Ikarusem 280 do Muzeum PRL. Wagon już został odczepiony. Za chwilę rozpoczną się manewry.

SN61-168 manewruje na terenie stacji Nowa Huta.

„Clayton” manewruje, a „ryflak” pozostał przy peronie stacji Kraków Nowa Huta.

Manewry zakończone. Spalinowy pociąg retro gotowy do drogi powrotnej. Odjazd nie nastąpi jednak zbyt szybko. Pasażerowie dopiero wyruszyli do Muzeum PRL.

Przyznam, że „ryflak” to mój ulubiony wagon pasażerski. 

Wnętrze SN61-168 wraz z kabiną maszynisty.

Kilka detali - tabliczki na SN61 oraz oznaczenia wagonu doczepnego.

Powstał wówczas także materiał filmowy. W sumie dwa, bo nagrywała również moja żona. Na początek przejazd pociągu przez przystanek Kraków Lubocza, a potem manewry na stacji Nowa Huta.

Zaczynam od filmu, który nagrała moja żona:

I moja produkcja. O jedną scenę więcej - odjazd „ganza” od wagonu:

SN61-168 dwa kursy do Krakowa Nowej Huty wykonał także dzień później, 12 czerwca 2016. Przejazdy te również były połączone ze zwiedzaniem Muzeum PRL.