Otokar na TransExpo 2016

Jak obiecałem w ostatnim wpisie o kieleckich targach TransExpo 2016 (tu link), przedstawię teraz ekspozycję tureckiej firmy Otokar. Obecnie jej wyłącznym dystrybutorem na Polskę jest Bus Trans Technik Sp. z o.o. z Warszawy. Wcześniej funkcję tę pełniła firma Gran, która dostarczyła miejskie Otokary do Przemyśla i Tarnowa.

W 2016 roku Otokar po raz pierwszy wystawił się na targach TransExpo (jeżeli dobrze pamiętam, była to pierwsza impreza targowa na terenie Polski, w trakcie której prezentowano ofertę tego producenta). Jego ekspozycja okazała się dość spora, rozmieszczona na terenie zewnętrznym oraz w jednej z hal. Ta wewnętrzna, główna, niestety niezbyt ciekawie pokazana. To za sprawą konstrukcji stoiska, która skutecznie zasłaniała autobusy, szczególnie moim zdaniem najciekawszego z nich - przegubowca (jedynego zaprezentowanego na TransExpo 2016).

Pierwszego dnia targów (11.10.2016), o godzinie 12:00 Otokar przeprowadził konferencję prasową. W jej trakcie podano między innymi, że marka ta jest częścią największego w Turcji prywatnego holdingu o nazwie Koç. W Polsce oferującego już od lat produkty AGD pod nazwą Beko.

Autobusy Otokar są produkowane w miejscowości Sakarya. Jak podano na wspomnianej konferencji, tamtejsza fabryka zatrudnia 2100 pracowników. Jej potencjał produkcyjny to 4600 autobusów, 2600 wozów terenowych, 1600 ciężarówek, 1400 naczep i 900 wozów bojowych rocznie. Jeden z ostatnich sukcesów Otokara to wygrana w przetargu na 100 przegubowców dla tureckiego miasta Izmir (model Kent C).

W trakcie konferencji prasowej Otokara.

Prezentację ekspozycji Otokara (liczącej łącznie 6 pojazdów) zaczynam od przegubowej wersji modelu Kent C. To autobus o dość nietypowej długości: 18,75 m. Szerokość 2,54 m, a wysokość 3,21 m (z klimatyzacją). Ilość miejsc: 164, w tym 36 siedzących i 128 stojących. Układ drzwi: 2-2-2-2. Silnik DAF MX11 Euro-6. Pojazd wystawiono na stoisku wewnętrznym w hali D.

Jedyny przegubowiec pokazany w trakcie TransExpo 2016, czyli Otokar Kent C. Niestety dość skutecznie zasłonięty elementami stoiska.

Wnętrze przegubowego Otokara Kenta C.

Obok przegubowca stał inny miejski Otokar. Także Kent C, ale w wersji midi, czyli o długości 10,8 m. Szerokość 2,54 m, a wysokość 3,14 m (z klimatyzacją). Standardowa ilość miejsc to 95, w tym 25 siedzących i 70 stojących. Układ drzwi: 2-2-2. Silnik Cummins ISB6.7E6280B.

Otokar Kent C w wersji o długości 10,8 m. Niestety także zasłonięty elementami konstrukcji stoiska.

Wnętrze małego Kenta C.

Za małym Kentem C ustawiono niskowejściowy model Vectio C. Jego długość to 10,1 m. Szerokość 2,35 m, a wysokość 3,15 (z klimatyzacją). Standardowa ilość miejsc to 74, w tym 29 siedzących. Układ drzwi: 1-2-0. Silnik Cummins ISB6.7E6280B.

Otokar Vectio C. Na szczęście w tej części stoiska ekspozycja nie była tak bardzo zastawiona elementami dekoracji.

Za powyższymi trzema miejskimi autobusami Otokar zaprezentował turystycznego „rodzynka”. Był to model Vectio T. Długość jak w przypadku miejskiego odpowiednika, czyli 10,1 m. Szerokość 2,41 m, a wysokość 3,25 m (z klimatyzacją). Standardowa ilość miejsc to 43, tylko siedzące (+ 1 rozkładane). Układ drzwi: 1-0-1. Silnik Cummins ISB6.7E6280B.

Turystyczny, niebieski „rodzynek” na wewnętrznej ekspozycji, czyli Otokar Vectio T.

Kolejne dwa Otokary pokazano na terenie zewnętrznym. Przy wejściu głównym na teren targów ustawiono drugi egzemplarz modelu Vectio T. To pojazd sprzedany firmie Mały-Bus Dariusz Jarosz z Warszawy.

Na terenie zewnętrznym prezentowano drugi egzemplarz Vectio T. Sprzedany firmie Mały-Bus.

Natomiast od drugiej strony, przy tylnym wejściu ustawiono mały autobus międzymiastowy. To Navigo U. Wersja o długości 8,4 m. Szerokość 2,26 m, a wysokość 3,27 m (z klimatyzacją). Standardowa ilość miejsc to 42, w tym 37 siedzących i 4 stojące oraz jedno miejsce na wózek inwalidzki. Układ drzwi: 1-0-1. Silnik Cummins ISBe4.5E6. Winda na wózek inwalidzki w części środkowej pojazdu.

Najmniejszy z pokazanych w Kielcach Otokarów. Model Navigo U.

Oprócz Otokara na TransExpo 2016 wystawili się także inni tureccy producenci autobusów. Ich ofertę również zaprezentuję, ale wcześniej polski Ursus. Tu link.

Otokar w Tarnowie

Coraz ciekawiej robi się na polskim rynku nowych autobusów. W roku 2010 zadebiutował Otokar. Wówczas do MZK Przemyśl dostarczono aż dwanaście sztuk 9,2 – metrowego Otokara Vectio 250LE. Tu można zobaczyć jego specyfikację techniczną, a tu galerię zdjęć z Przemyśla. Tak pojazd prezentuje się na fotografii fabrycznej:

Firma Gran (polski przedstawiciel tego tureckiego producenta) nie spoczęła na laurach i rozpoczęła dalszą walkę o nowych klientów. Efektem tego było wygranie kolejnego przetargu. Tym razem ogłoszonego przez MPK Tarnów. Na początku lutego br. przewoźnik podał, że osiem niskopodłogowych autobusów klasy maxi dostarczy właśnie firma Gran. Zwycięski pojazd to Otokar Kent 290LF. Oto jego specyfikacja techniczna, a tak prezentuje się na fotografiach fabrycznych:

MPK Tarnów będzie więc pierwszym polskim przewoźnikiem eksploatującym ten model Otokara. Zgodnie z założeniami przetargowymi pojazdy mają dotrzeć w dwóch partiach – każda po cztery egzemplarze. Pierwsza dostawa ma się odbyć do 30 kwietnia 2011, a druga do 31 lipca.

Nowy tabor to oczywiście wycofywanie starszych pojazdów. Zdecydowanie pierwsze do likwidacji są ostatnie sztuki Jelczy PR-110M. Te kultowe pojazdy schyłku PRL-u wciąż są eksploatowane liniowo, także w soboty i święta. Warto więc je jeszcze zobaczyć, może odbyć nimi podróż. Ponieważ „peerka” to jeden z moich ulubionych autobusów, postanowiłem osobiście zobaczyć jej tarnowskie wcielenie. Wyruszyłem tam 22 stycznia br. To sobota, więc szanse na najstarszy tabor były znikome, ale udało się. Wówczas na linii nr 9 (łączącej pętle Mościce Plac – Lwowska Szpital i jako jedynej kursującej tak często - w soboty co 10 minut, a w dni robocze co 7 min.) jeździł wóz nr 170 z 1987 roku. Wprawdzie pojazd był oreklamowany, a jego wnętrze po przeprowadzonym remoncie trochę odbiegało od oryginału, ale i tak był to prawdziwy Jelcz PR-110M, a przecież o to chodziło. Wszystkie modernizacje i związane z nimi formy mego niezadowolenia od razu przestały istnieć, gdy usłyszałem cudowny dźwięk pracy silnika. Tak, to właśnie po to jeździ się do Tarnowa :)

Tak pojazd prezentował się na pętli Lwowska Szpital:

I wnętrze. Materiał na siedzeniach identyczny jak w krakowskich Jelczach 120M:

Trochę później, na pętli Mościce Plac złapałem drugą „peerkę”. Niestety gazową, więc po większych przeróbkach. To numer 175 z 1988 r., a od 2007 r. z zamontowaną instalacją CNG. Montaż wykonała znana z tego typu działalności firma Mielec Diesel Gas, o czym informują naklejki na przodzie autobusu. Tak Jelcz prezentował się od strony drzwi:

Od drugiej strony pojazd został całkowicie „oreklamowany”. Otwory w tylnej klapie zdradzają, że to nie jest typowa „peerka”: