Śmieciarki w Rimini

Położone nad Adriatykiem włoskie miasto Rimini liczy ponad 140 tysięcy mieszkańców. Oprócz nich w sezonie turystycznym przebywają tam tysiące wczasowiczów. Dużo ludzi to niestety także wiele śmieci.

Tam gdzie pojawiają się śmieci są również śmieciarki. W Rimini dość specyficzne – małe. To rozwiązanie bardzo dobre ze względu na szerokość tamtejszych ulic. Są one bardzo wąskie i jednocześnie pozastawiane zaparkowanymi pojazdami. Tradycyjna śmieciarka zabudowana na bazie dużej ciężarówki po prostu nie zmieści się. Natomiast doskonale radzą tam sobie mniejsze pojazdy. W przypadku Rimini podstawę takiej floty stanowią Isuzu. Po mieście jeździ ich dość sporo. Są własnością różnych firm.

W niektórych włoskich miastach (np. Florencja) praktykowane jest przesypywanie ładunku małych śmieciarek do dużych pojazdów, które wywożą śmieci na wysypisko. Czy tak jest także w Rimini? Niestety nie wiem. Faktem jest, że w czasie tygodniowego pobytu w tej miejscowości nie widziałem żadnej dużej śmieciarki.

Poniżej kilka śmieciarkowych zdjęć z Rimini.

Śmieciarka Isuzu L35 o numerze taborowym 101 odpoczywa na Via IV Novembre. To rejon historycznego centrum Rimini. Zabudowę wykonała firma Rossi Oleodinamica z pobliskiej miejscowości Riccione. Ten model śmieciarki nazywa się Qube. 22.08.2015.

Trochę większa śmieciarka, czyli Isuzu P75. Pojazd w trakcie postoju na Via Michele Rosa, przed halą targową i dużym targowiskiem zewnętrznym. Jest on oznaczony numerem taborowym 103. To także produkt firmy Rossi Oleodinamica, model R200. 22.08.2015.

Kolejny przykład Isuzu L35 z zabudową Qube. Mała śmieciarka w trakcie pracy na Piazzale Cesare Battisti, czyli przed głównym dworcem kolejowym. Obok autobusy Start Romagna. Po lewej Autodromo Alè (tak, to jeszcze nie Rampini, które licencję od Autodromo kupiło w 2004 roku, to rocznik 2002), a po prawej Autodromo BusOtto. 24.08.2015.

Po Rimini jeżdżą także śmieciarki innych marek. Tu Nissan Cabstar w trakcie przejazdu przez Piazza Malatesta. Niestety nie udało mi się go utrwalić z boku. Ma on prezentowaną powyżej zabudowę Qube. 25.08.2015.

Isuzu L35 #101 przejeżdża przez Via Bastioni Occidentali na starym mieście. Po prawej stronie samochód z niebieskimi tablicami rejestracyjnymi - przyjechał z pobliskiego małego kraju - San Marino. 25.08.2015.

Nissan Trade 100, czyli jeden z najstarszych przedstawicieli taboru komunalnego w Rimini. To wprawdzie nie jest zabudowa śmieciarki, ale podwyższone burty powodują, że doskonale nadaje się do przewozu odpadów stałych (w tym przypadku gruzu). Pojazd oznaczono numerem taborowym 31. O jego dość zaawansowanym wieku świadczą stare tablice rejestracyjne. Nissany Trade produkowano w Hiszpanii. W latach 1987 - 2001 były oferowane na rynek europejski, a aż do roku 2004 na rynek hiszpański. Pojazd stoi na Via IV Novembre, obok Tempio Malatestiano, czyli kościoła, którego początki sięgają IX wieku. 25.08.2015.

Tempio Malatestiano. Obok tej datowanej na IX wiek, później przebudowanej (rozbudowa nigdy nie została dokończona) katolickiej świątyni stał powyższy Nissan Trade. Niestety nie było możliwe ujęcie pojazdu z tym zabytkiem w tle. 25.08.2015.

Przez Viale Regina Elena jedzie Isuzu NQR. Pojazd ma numer taborowy 101, czyli identyczny, jak prezentowana powyżej śmieciarka. To dlatego, że należy on do innej firmy, stąd ta zbieżność oznaczeń. Zabudowę komunalną wykonało przedsiębiorstwo Officine Porcelli z miejscowości Pegognaga w regionie Lombardia. 25.08.2015.

Isuzu NQR z firmy Ecoservizi L'olmo w trakcie pracy na jednej z bocznych uliczek w rejonie wybrzeża, a dokładniej na Viale Giacomo Leopardi. 24.08.2015.

Śmieciarki w Blogu Transportowym pojawiały się już we wcześniejszych wpisach. Tu zobaczycie Volvo przy bramie Floriańskiej w Krakowie, a tu Jelcza 422 z Brzeszcz. Pisałem także o takiej zabudowie na bazie Renault Trucks D Wide CNG (link). Była także śmieciarka Mack LE  i Mack Granite CV713 (link), elektryczny MAN Metropolis (link) oraz DAF FAN CF75.310 (link).

Śmieciarka przy bramie Floriańskiej

Kraków posiada wiele charakterystycznych zabytków, które przyciągają turystów z całego świata. Jednym z nich jest brama Floriańska. Datowana na przełom XIII i XIV wieku. Kiedyś pod nią przejeżdżały tramwaje. Teraz ruch pojazdów w jej rejonie jest ograniczony tak zwaną strefą „A”, do której prawo wjazdu mają tylko niektóre auta. Do tego grona należą samochody służb technicznych, takie jak np. śmieciarki. Jedną z nich udało mi się sfotografować 8 sierpnia 2015, czyli w dniu zakończenia ostatniego etapu wyścigu Tour de Pologne (pisałem o nim np. tutaj).

To była dość wczesna pora, więc uniknąłem morza ludzi wchodzącego w kadr. Śmieciarka zatrzymała się na ul. Floriańskiej, a piękna brama Floriańska stała się wymarzonym tłem. Tak to wyglądało.

Bohater zdjęć to Volvo FL6 z MPGO, czyli z Małopolskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Odpadami, spółki wydzielonej z MPO (Miejskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania) Kraków. Pojazd o rejestracji KR 361TC, oznaczony numerem taborowym 69BV. 

Temat krakowskich śmieciarek już niedługo ponownie pojawi się w Blogu Transportowym. Tu link.

Ciężarówki na imprezie DAB-em

Wracam do kwietniowego tematu imprezy 33-letnim autobusem DAB serii 6. Tu link do tamtego wpisu. Wówczas dodatkowymi i niespodziewanymi atrakcjami były ciężarówki. Pierwsza z nich nadjechała w trakcie fotostopu w rejonie przystanku kolejowego Jawiszowice Jaźnik (na linii Oświęcim – Czechowice-Dziedzice). To Jelcz C417 (według CEP) z zabudową wywrotki. Ciekawa przeróbka, bo ten model był produkowany jako ciągnik siodłowy. 

Jelcz C417.

Inny Jelcz pojawił się w miejscowości Brzeszcze, na ul. Bór. Ten pojazd trochę dłużej pozował do zdjęć. Dokładnie to Jelcz 422 śmieciarka z firmy Agencja Komunalna. Towarzyszyła mu mniejsza śmieciarka Mitsubishi Canter, ale niestety nie udało mi się jej sfotografować.

Jelcz 422.

Powyższe Jelcze utrwaliłem także w wersji dynamicznej. Tak prezentowały się w ruchu:

Starszego MAN-a, czyli model M90 12.232 sfotografowałem na przejeździe kolejowym wspomnianej już linii Oświęcim - Czechowice-Dziedzice. Również miejscowość Brzeszcze, ul. Budy. Wywrotka eksploatowana przez miejscowy skład materiałów sypkich i opału przepuszczała pociąg towarowy, którym zainteresowała się większość uczestników wycieczki DAB-em.

MAN M90 12.232.

Najmniejsza ciężarówka uatrakcyjniająca przejazd duńskim autobusem to Multicar M25, który oczekiwał na uczestników w miejscowości Włosienica, przy pętli linii 42 Dworzec Towarowy, na terenie firmy Rail Polska. Mała wywrotka była pomalowana w barwy zakładowe tego kolejowego przewoźnika.

Multicar M25.

W trakcie przejazdu DAB-em z MZK Oświęcim były także atrakcje kolejowe. O nich napiszę za jakiś czas w dziale Kolej.

Setny Renault dla belgijskiej Coca-Coli i model CNG

Pod koniec marca 2015 belgijski oddział Coca-Coli wprowadził do eksploatacji swój setny pojazd Renault Trucks. Jednocześnie to już dziesiąty egzemplarz modelu T we flocie firmy. Jest on wykorzystywany w regionalnym transporcie dystrybucyjnym.

Jak podał producent, Renault Trucks T to pojazd  opracowany nie tylko z myślą o transporcie długodystansowym. Konfiguracja 6x2 z „kabiną dzienną” doskonale sprawdza się także w transporcie dystrybucyjnym, wymagającym pojazdu o dużej ładowności. Wybierając Renault Trucks T 380, Coca-Cola Enterprises Belgium po raz kolejny zademonstrowała swoje zaufanie do tej francuskiej marki. Jubileuszowy, setny pojazd otrzymał specjalną tablicę rejestracyjną „Coca-Cola” w firmowym czerwonym kolorze.

Coca-Cola Enterprises jest jednym z największych dystrybutorów produktów Coca-Cola Company. Od 2008 r. dostarczane są one pojazdami dystrybucyjnymi Renault Trucks – przede wszystkim do supermarketów, szkół i szpitali. Początkowo używano taboru z typoszeregu Premium. Teraz do tego grona dołączyły także Renaulty serii T o DMC 26 ton, wyposażone w zautomatyzowaną skrzynię biegów Optidriver  i silnik DTI11 380 KM Euro-6.

Wśród wielu ciekawych informacji rozsyłanych ostatnio przez Renault Trucks znalazła się także treść poświęcona wprowadzeniu na rynek pojazdów napędzanych silnikami gazowymi Euro-6. Dokładnie chodzi o model Renault Trucks D Wide CNG, wyposażony w nowy 9-litrowy silnik gazowy o mocy 320 KM. Jest on dostępny w dwóch konfiguracjach: 19 t 4x2 i 26 t 6x2. Pojazd może być zasilany zarówno gazem ziemnym, jak i biogazem (biometanem).

Biogaz jest paliwem odnawialnym, pozyskiwanym z materiałów organicznych, którego spalaniu towarzyszy znacznie mniejsza emisja CO₂ w porównaniu z olejem napędowym. Dlatego pojazdy zasilane biogazem są szczególnie predysponowane do użytkowania na obszarach miejskich i podmiejskich. Są chętnie wybierane np. do prac komunalnych (utrzymanie czystości ulic, wywóz śmieci). Inne zastosowanie to transport dystrybucyjny.

Z nowym gazowym silnikiem współpracuje w pełni automatyczna skrzynia biegów Allison serii 3200, dostosowana do specyfiki transportu komunalnego. Podobnie jak w przypadku wersji wysokoprężnej, skrzynia biegów D Wide CNG posiada funkcję automatycznego przechodzenia z położenia neutralnego w tryb jazdy i na odwrót. Dzięki temu kierowca może np. aktywować układ wywrotu bez konieczności manualnego przełączania skrzyni biegów w położenie neutralne.

Zależnie od potrzeb, Renault Trucks D Wide CNG można wyposażyć w jeden z dwóch zestawów zbiorników gazu sprężonego pod ciśnieniem 200 bar. Sześć butli o łącznej pojemności 600 l (90 kg) lub osiem butli o łącznej pojemność 800 l (120 kg). W celu dostosowania pojazdu do standardów stosowanych przez europejskich dostawców gazu, Renault D Wide CNG może być wyposażony w przyłącze tankowania typu NGV1 lub NGV2. Stalowe butle wytrzymują ciśnienie 500 bar, czyli 2,5-krotnie większe od ciśnienia nominalnego, a ich trwałość użytkowa przekracza 20 lat.

Pojazdy Renault Trucks D Wide CNG są produkowane w miejscowości Blainville-sur-Orne, w departamencie Calvados we Francji. Obsługę serwisową zapewnia europejska sieć serwisowa Renault Trucks. Szansą na dalszy rozwój CNG (a jednocześnie zwiększenie sprzedaży opisywanego modelu) są decyzje Unii Europejskiej, która we wrześniu 2014 r. uchwaliła przepisy mające na celu zapewnienie odpowiedniej liczby stacji paliwowych oferujących gaz na obszarze całej Europy.

Charakterystyka techniczna Renault Trucks D Wide CNG:

-       Zasięg roboczy do 400 km w warunkach miejskich

-       Podwozia samochodu ciężarowego 4x2 (DMC 19 t) i 6x2 (DMC 26 t)

-       Silnik gazowy NGT9 Euro-6 o zapłonie iskrowym

-      320 KM / 1356 Nm

-       Automatyczna skrzynia biegów Allison serii 3200

-       Kabina dzienna

-       Rozstawy osi: 3500 do 4750 mm

-       Zbiorniki sprężonego gazu o pojemności do 800 l = 160 m³ = 120 kg

Nowy Jork – Lexington Avenue (1)

Jak już zapowiedziałem w lutym, na łamach Bloga Transportowego co jakiś czas będę prezentował transportowe zdjęcia znalezione na Google Street View. Czasami będzie to uzupełnienie innego tekstu, a innym razem zasadnicza treść danego wpisu. W tej notce wykorzystam drugą z podanych opcji.

Nowy Jork – jedno z najsłynniejszych i największych miast świata. Ogromna ilość przeróżnych pojazdów krążących po gigantycznej sieci dróg. Sfotografowanie całego miasta wydaje się rzeczą niemożliwą, ale nie dla Google. Na Street View obejrzymy praktycznie cały Nowy Jork. Fotografie wykonane w różnym okresie czasu, zlepione w jedną niezwykłą całość. Dla Europejczyka taborowo bardzo niezwykłą.  Dlatego temat Nowego Jorku będzie jeszcze wielokrotnie gościł w Blogu Transportowym. Na początek zajmę się jedną aleją. To słynna Lexington Avenue.

Nowojorczycy często nazywają ją w skrócie Lex. Jest położona w części wschodniej Manhattanu. Powstała w latach 1832 – 1836 i ma 8,9 km długości. W roku 1960 wprowadzono na niej ruch jednokierunkowy. Kursują po niej przeróżne pojazdy. Od słynnych żółtych taksówek do charakterystycznych amerykańskich autobusów i ciężarówek. Screeny robiłem w czasie, w którym dopiero poznawałem usługę Street View, więc niestety zdjęcia nie są zbyt duże.

Wszystkie zaprezentowane poniżej fotografie pochodzą z Google Street View. Na początek ciężarówki, których na Lex Avenue nie brakuje. Najbardziej amerykańskie są oczywiście te z „ryjkiem”. Takie jest np. Volvo VNL, które na słynną aleję przywiozło kontener:

Powyższe Volvo stoi obok Muzeum Siódmego Regimentu. W kontenerze najprawdopodobniej znajdują się nowe eksponaty. Taki sam ładunek przypuszczalnie przywiózł stojący obok Mack CH613:

  

Na Lexington Avenue zobaczymy także innego Macka. To model Granite CV713 z zabudową śmieciarki:

Ciągnik Freightliner CL112 ciągnie naczepę chłodnię firmy Thermo King, której produkty są dostępne również w Polsce:

Na światłach przed Lexington Avenue utknął kolejny Mack. Zdecydowanie starszy od wcześniej zaprezentowanych. To model RD600:

Samochód Google na Lex utrwalił także Volvo WG64. Jest to dość ciekawy model, który był pierwotnie sprzedawany jako White-GMC, a od roku 1995 już jako Volvo WG64:

Dostawczy GMC 7000 padł ofiarą posiadaczy kolorowych sprejów:

W trakcie mej wirtualnej podróży po Lexington Avenue pomyliłem się i myśląc, że nadal zwiedzam tę aleję, skręciłem w lewo. Zaczynała się tam 131 ulica, na której także stały ciekawe pojazdy, czyli Macki. Najbardziej zainteresowały mnie dwa egzemplarze z lewej strony. To śmieciarki Mack LE. Niestety Google udokumentowało je tylko w taki sposób. Pojazdy znikały, kiedy przemieszczało się do przodu. Powiększanie nie wchodziło w grę, bo zdjęcie było kiepskie jakościowo. Wykonano je w 2007 roku, czyli w początkowym okresie funkcjonowania usługi Street View (dla porównania pozostałe prezentowane zdjęcia pochodzą z 2011 roku):

W trakcie edycji tego wpisu chciałem zrobić większy screen przedstawiający Macki LE na 131 ulicy. Okazało się to jednak niemożliwe. Zmieniono zdjęcia, zastępując te z września 2007 roku nowymi, z sierpnia 2012. Teraz jest tam pokazana tylko jedna śmieciarka Mack LE, ale bardzo dokładnie:

 Po opisywanej Lex Avenue jeżdżą także ciężarówki Isuzu. Tu model FTR:

Wodę Zico rozwozi International 4700:

Charakterystyczną motoryzacyjną cechą Stanów Zjednoczonych są małe samochody dostawcze, które pojawiają się w większości miejsc, niekiedy w większej ilości. Najczęściej korzystają z nich firmy kurierskie.  Na Lexington Avenue też takich śmiesznych, dziwnych autek nie brakuje. Wręcz jest ich bardzo dużo, dlatego nie wszystkim robiłem screeny. Produkują je różne firmy, te znane (Ford, Freightliner) i bardzo egzotyczne (Workhorse, Grumman Olson). Na pierwszy rzut oka wszystkie są takie same, więc dość trudno je od siebie odróżnić. Ogólnie określa się je mianem stepvanów. W barwach FredEx najprawdopodobniej Ford E350 Stepvan:

Poniższy pojazd wygląda na Workhorsa W42:

 Marek poniższych stepvanów nie rozszyfrowałem. Być może UPS to Grumman Olson:

Te ciekawe pojazdy znalazły także zastosowanie jako ruchome kantyny. Food truck, mobile kitchen, mobile canteen, catering truck, lunch truck – to jedne z wielu określeń na tak przerobione stepvany. Google sfotografowało ich całkiem sporo, choć na Lex Avenue zobaczymy tylko jeden egzemplarz. Zapraszający na szejki i lody pojazd zatrzymał się przy szkole:

W drugiej części zaprezentuję autobusy sfotografowane na Lexington Avenue. Tu link.

Wpisy z tej serii: część II, część III, część IV