Minęło trochę czasu od publikacji trzeciej części historycznej już relacji z Magistrali Podsudeckiej – podróż, którą odbyłem ponad 20 lat temu. Tu link do tego wpisu. Zatem pora na ciąg dalszy.
Po udokumentowaniu lokomotyw stojących przy peronach, zmierzałem do maszyn ustawionych w rejonie lokomotywowni. Obok drogi do niej, za niskim ogrodzeniem stała „kaczka”. Mała, zielona lokomotywka. Dokładniej to SM03-224. Rocznik 1967.
Obecnie to własność wrocławskiej firmy o dość długiej nazwie: Dolnośląskie Przedsiębiorstwo Napraw Infrastruktury Komunikacyjnej „Dolkom”, która wchodzi w skład grupy kapitałowej PKP PLK SA. Kiedy ją fotografowałem w listopadzie 2000, stała odstawiona na torze z drezynami i taborem gospodarczym. Wyglądała na czynną.
Lokomotywa Fablok Ls150 o oznaczeniu SM03-224 odpoczywa na terenie stacji Kamieniec Ząbkowicki. W dali widoczny fragment kolumny wycofanych ST43. 3.11.2000.
Po chwili udokumentowałem jeszcze jedną SM03. Ta raczej była wycofana z eksploatacji. Jej numeru niestety nie ustaliłem. Za nią stały „Rumuny”, czyli ST43-246 i ST43-244. Natomiast na torze obok ustawiono ST43-230 w nietypowym, ciemnozielonym malowaniu. Od pracownika lokomotywowni dowiedziałem się, że maszyna ta grała w filmie, w Łodzi. Pomalowana tak została tylko częściowo, a na potrzeby nagrania wymontowano jedną kabinę. Za ST43-230 stał wrak SP45-181.
Lokomotywa ST43-246 to rocznik 1971. Przez cały czas przydzielona do pracy na Dolnym Śląsku – lokomotywownie Wrocław Brochów i Kamieniec Ząbkowicki. Kiedy ją fotografowałem, oczekiwała kasacji. Ta zaś nastąpiła około dwóch lat później, w październiku 2002.
Lokomotywa ST43-244 to również rocznik 1971. Także na stałe związana z Wrocławiem i Kamieńcem Ząbkowickim. Wyróżniała się numerem naniesionym na dachu i herbem. Kiedy ją fotografowałem, oczekiwała kasacji. Ta zaś nastąpiła około dwóch lat później, w październiku 2002.
Ciemnozielony „aktor”, czyli lokomotywa ST43-230 to według krążących po Internecie informacji tak naprawdę zupełnie inna maszyna, którą przerobiono na „230”. To ST43-66 z 1966 roku. Lokomotywa przypisana kolejno do Poznania, Zielonej Góry, Opola i finalnie do Kamieńca Ząbkowickiego. Fizyczna likwidacja najprawdopodobniej w 2002 roku. Na dachu widać domalowany nr 66.
Co do roli filmowej, to „Rumun” ten miał ponoć udawać „Gagarina”. W jakim filmie zagrał? Tego niestety nie ustaliłem.
Ostatnia z tej grupy odstawionych lokomotyw to SP45-181. Tak przynajmniej jest oznaczona. Z opisów i komentarzy dostępnych w Internecie wynika, że w tym przypadku także mogło dojść do podmiany maszyn – dowodem na to są boki lokomotywy, które powinny być ryflowane, a nie są. Faktem natomiast jest, że maszyna ta została fizycznie zlikwidowana w 2001 roku. Kilka miesięcy po mojej wizycie.
Rejon lokomotywowni w Kamieńcu Ząbkowickim. Na pierwszym planie lokomotywy ST43-244 i ciemnozielona ST43-230, czyli w rzeczywistości ST43-66. Dalej ST43-246 i nieokreślona SM03. Za ST43-66 niewidoczna SP45-181. 3.11.2000.
Lokomotywa podpisana jako SP45-181, ale różniąca się od niej brakiem ryflowanych ścian.
Tak wyglądała prawdziwa SP45-181. Widać ryflowane boki. Zdjęcie to fotograficzny cytat z Facebooka, profil MD Kłodzko Główne. Tu link do oryginału.
Lokomotywa ST43-246 i nieokreślona SM03.
Na spotkanie z innymi spalinówkami udokumentowanymi wówczas w Kamieńcu Ząbkowickim zapraszam w piątej części relacji.
Blog Transportowy na YouTube funkcjonuje już od ponad 16 lat. Nazwa kanału to Lukaszwo – Transport Movies. Według statystyk łącznie znajdziecie na nim 704 filmy. Siedem z nich opublikowałem w lutym 2025. Większość to krótkie tak zwane shorty i jeden większy film jakości 4K. Tematyka autobusowa i kolejowa, z Polski oraz z zagranicy.
Zaczynam od dużego, ponad 4 minutowego materiału 4K. Prezentuje on różne wersje kultowych radzieckich spalinowych zespołów trakcyjnych serii DR1 (ДР1). Nagrywałem je na początku października 2024 w Rydze, na tamtejszej głównej stacji Rīga-Pasažieru.
Fragment filmu. Trzy spalinowe zespoły trakcyjne serii DR1. Na pierwszym planie podstawiająca się jednostka DR1A-198.3/189.4/246.6.
Fragment filmu. Do „szopy” zjeżdża zmodernizowana DR1AC-227 + DR1AC-219.
Jednostki DR1, które udokumentowałem w Rydze, stopniowo prezentuję w Blogu Transportowym, jako seria o nazwie „Pociągi w Rydze”. Tu link do części pierwszej.
Pozostajemy w temacie kolejowym, ale w Polsce. Również trakcja spalinowa. Stacja Kraków Główny, z której właśnie odjeżdża rozpoczynający bieg pociąg IC „Hetman” do Hrubieszowa Miasta. Skład pięciu wagonów prowadzi PESA SU160-003. Nagrywałem 22 stycznia 2025.
Pozostałe kilka nagrań prezentuje autobusy. Brzezinka koło Oświęcimia. Teren przy byłym niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym Auschwitz II - Birkenau. Autobus MAN Lion's City G nr 1 (WPR 2830U) kończy kolejny kurs na bezpłatnej linii łączącej byłe obozy. Pojazd jest obecnie eksploatowany przez firmę Drobisz-Tur. Malowanie wrocławskie, bo wcześniej kursował po stolicy Dolnego Śląska. Nagrywałem 1 lutego 2025.
Wielka Brytania, Londyn. Miejscówka bardzo popularna wśród turystów. Dzielnica rządowa, ulica Whitehall. Obok słynnej straży konnej przejeżdża Wright New Routemaster nr LT629 na linii 24. 8 lutego 2025.
Nadal Londyn. Ponownie piętrowa ikona miasta, czyli Wright New Routemaster. Tym razem autobus nr LT758 na linii 390 w relacji Victoria Bus Station – Archway. Euston Road. 8 lutego 2025.
Ponownie kolej. Wielka Brytania. Stacja Luton Airport Parkway. Wjeżdża na nią pociąg Luton Airport Express kolei East Midlands Railway w relacji Corby - London St Pancras International. Obsługują go elektryczne zespoły trakcyjne serii 360 (Siemens Desiro) nr 118 + 108. 8 lutego 2025.
Ostatni z opublikowanych w lutym 2025 krótkich filmów powstał w Rydze. Stacja Rīga-Pasažieru. Wjazd spalinowego zespołu trakcyjnego RVR DR1A. Składak złożony z elementów różnych pojazdów. Wagon sterowniczy 246.6, wagon środkowy 189.4 i silnikowo-sterowniczy 198.3. 2 października 2024.
Jak już pisałem, łotewskie pociągi prezentuję w dedykowanej serii wpisów. To samo dotyczy londyńskich autobusów (tu link). Niedługo także zajmę się pociągami na stacji Luton Airport Parkway.
Pora na podsumowanie ostatniego miesiąca na kanale filmowym Bloga Transportowego, czyli Lukaszwo – Transport Movies. W grudniu 2024 opublikowałem łącznie osiem nowych nagrań. Jeden duży film 4K i siedem krótkich shortsów. Tematyka tramwajowa, kolejowa i autobusowa.
Tradycyjnie zaczynam od dużego filmu. To materiał prezentujący tramwaje w stolicy Łotwy. Znalazły się w nim wszystkie obecnie eksploatowane liniowo wagony. Najnowsze Škoda 15T i mające już swoje lata Tatra T3A i Tatra T3MR.
Fragment filmu. Škoda 15T nr 57171 na linii 11. Rejon opery. Krišjāņa Barona iela.
Fragment filmu. Tatra T3A + Tatra T3A nr 30917 + 30928 na linii 5. Rejon opery. Aspazijas bulvāris.
Fragment filmu. Tatra T3MR + Tatra T3MR nr 35054 + 35065 na linii 7. Kronvalda Blvd przy pętli Ausekļa iela.
Nagrywałem 2 i 3 października 2024. Oto, co zobaczycie na filmie:
- Škoda 15T nr 57171 na linii 11. Rejon opery. Krišjāņa Barona iela,
- Tatra T3A + Tatra T3A nr 30917 + 30928 na linii 5. Rejon opery. Aspazijas bulvāris,
- Tatra T3A + Tatra T3A na linii 5. Tramwaj zjeżdża z Akmens tilts (Most Kamienny) i zatrzymuje się na przystanku „Grēcinieku iela”,
- Tatra T3MR + Tatra T3MR nr 35054 + 35065 na linii 7. Kronvalda Blvd przy pętli Ausekļa iela,
- Škoda 15T nr 57171 na linii 11. Kronvalda Blvd przy pętli Ausekļa iela,
- Škoda 15T nr 57103 na linii 11. Krišjāņa Barona iela,
- Tatra T3A + Tatra T3A nr 30100 + 30111 na linii 5. Szerokie przejście dla pieszych przez Aspazijas bulvāris,
- Škoda 15T (lub 15T2) na linii 11. Szerokie przejście dla pieszych przez Aspazijas bulvāris,
- Tatra T3A + Tatra T3A nr 30536 + 30547 na linii 5. Przejazd obok Łotewskiego Teatru Narodowego (Latvijas Nacionālais teātris),
- Škoda 15T2 nr 57541 na linii 7. Przejazd obok Łotewskiego Teatru Narodowego (Latvijas Nacionālais teātris).
Teraz zapraszam do Włoch. Na teren wielkiego dworca kolejowego Milano Centrale. Właśnie odjeżdża z niego Frecciarossa 1000, skład nr 30. Niestety nie ustaliłem, jaka jest relacja tego pociągu dużych prędkości. To krótkie nagranie będzie częścią materiału dotyczącego głównego mediolańskiego dworca. Dawno temu pisałem już o starszych generacjach pociągów Frecciarossa – tu link.
Nagrywałem 18 marca 2024.
Kolejne grudniowe nagranie powstało w Krakowie. Przez ul. Starowiślną przejeżdża trójwagonowy skład Konstal 105Na nr RZ264+RZ265+RZ260. Obsługuje on linię 52 w stronę pętli Czerwone Maki P+R. Nagrywałem 24 października 2024.
Teraz coś autobusowego. Jeden z najstarszych autobusów z MZK Kędzierzyn-Koźle przejeżdża przez ul. Szymanowskiego. Linia nr 2, kierunek Osiedle Piastów. To Solaris Urbino 12 nr 152 z 2004 roku. Nagrywałem 7 grudnia 2024.
Wracając do kategorii Kolej zapraszam na stację Kraków Płaszów. Właśnie odjeżdża z niej pociąg IC „Hetman” w relacji Hrubieszów Miasto - Kraków Główny. Prowadzi go niespotykana wcześniej w tej części Polski lokomotywa serii SU160. Dokładnie to SU160-006 z 2015 roku. Te maszyny pojawiły się w stolicy Małopolski wraz z wprowadzeniem rozkładu jazdy 2024/2025. Nagranie powstało 17 grudnia 2024.
W okresie świątecznym tradycją większości przewoźników tramwajowych jest ozdabianie taboru. Często powstają wręcz dzieła sztuki na torach. Na taki skład trafiłem w czeskim Olomoucu (wersja spolszczona to Ołomuniec).
Świąteczny tramwaj to Pragoimex EVO1 nr 212+213. Nagrałem go na ulicy 8. Května (po polsku 8 Maja, bo květen to maj) w dniu 14 grudnia 2024. Razem z nim po mieście jeździł także skład ozdobionych Tatr, ale nie udało mi się go udokumentować.
Jeszcze jedno ujęcie świątecznego składu Pragoimex EVO1 nr 212+213. Tym razem już po ciemku. Ta sama lokalizacja, lecz przeciwny kierunek. Ulica 8. Května. 14 grudnia 2024.
Ostatni z grudniowych filmów powstał w Rybniku. Plac Wolności. Odjeżdża Solaris Urbino 12 hybrid nr 010 (Komunikacja Miejska Rybnik) na linii 46. To 2023 rocznik. 15 grudnia 2024.
Tyle w temacie nowości. Teraz małe podsumowanie roku 2024 na kanale filmowym Lukaszwo – Transport Movies.
Jak napisał mi YouTube, w roku 2024 moimi najlepszymi filmami były dwa materiały prezentujące Mercedesy Citaro.
Widzowie przez ponad 55 godzin oglądali autobus nr DC512 z MPK Kraków, który obsługiwał linię czasową 704. Jest to starsze nagranie, z 2 lipca 2011. Obecnie już historyczne, bo autobus w 2024 roku został zezłomowany.
Drugi najpopularniejszy Mercedes-Benz Citaro na moim kanale kursuje po Wiedniu. Pojazd nr 8175 z Wiener Linien na linii 1A. To najlepszy film typu shorts. Zdobył on ponad 30 polubień, a wyświetlono go ponad 3600 razy.
Jeszcze wracając do pierwszego z przedstawionych filmów. Tramwaje kursujące po Rydze już za jakiś czas będą bohaterami oddzielnego materiału.
Tradycyjnie zapraszam na comiesięczne informacje o nowościach w filmowym Blogu Transportowym, czyli na kanale YouTube o nazwie Lukaszwo – Transport Movies. W listopadzie 2024 opublikowałem siedem nagrań. Tematyka autobusowa i kolejowa. Przewaga krótkich materiałów typu „shorts” – tylko jeden dłuższy film jakości 4K.
Zaczynam od około 3 minutowego filmu, który prezentuje najnowszy tabor firmy Mobilis, realizującej nowy kontrakt w Krakowie. Nagranie dotyczy wyłącznie autobusów MAN Lion`s City 18 CNG (bądź jak kto woli zgodnie z wcześniejszym nazewnictwem MAN Lion's City G CNG). Oddzielny wpis poświęcony nowej krakowskiej umowie Mobilisa dostępny pod tym linkiem.
Fragment filmu. MAN Lion`s City 18 CNG nr MM808 jako linia 129 odjeżdża z pętli Czyżyny Dworzec. 26.10.2024.
Oto pojazdy, które zobaczycie na filmie:
- MM853 na linii 152, al. Andersa przy DH Wanda;
- MM826 na linii 189, al. Andersa, DH Wanda;
- MM808 na linii 129, odjazd z pętli Czyżyny Dworzec;
- MM851 na linii 129, przyjazd na pętlę Czyżyny Dworzec;
- MM842 na linii 152, ul. Lubicz;
- MM862 na linii 511, odjazd z pętli Os. Na Stoku;
- MM821 na linii 129, ul. Pawia przy politechnice.
Nowego krakowskiego taboru firmy Mobilis dotyczy również jeden z listopadowych filmów typu „shorts”. Przedstawia on autobus elektryczny MMI Urby LF Electric nr MB451, który awaryjnie opuszcza pętlę Nowy Kleparz. 31.10.2024.
Spalinowe zespoły trakcyjne serii SN84 przez kilka lat stanowiły podstawowy tabor wykorzystywany przez SKPL do obsługi pociągów uruchamianych przez PKP Intercity. Był to codzienny widok w Krakowie, na Magistrali Podsudeckiej oraz na trasie do Zagórza. Koniec roku 2024 przyniósł jednak pewne zmiany i te wysłużone jednostki zaczęto zastępować nowszymi, serii SD85. Stało się więc oczywiste, że już za jakiś czas SN84 będą tylko wspomnieniem i trzeba je dokumentować. Właśnie zgodnie z tym tokiem rozumowania powstał poniższy „shorts”. Stacja Kraków Płaszów. Odjazd SN84-002 „Strapa” (rocznik 1974) jako pociąg TLK „Bieszczady” w relacji Kraków Główny - Zagórz. 20.09.2024.
Pozostajemy w temacie kolejowym. Zmieniamy jednak trakcję na parową. Z okazji Narodowego Święta Niepodległości, 11 listopada 2024 tradycyjnie został uruchomiony „Pociąg wolności”. W ramach projektu „Małopolskie Szlaki Turystyki Kolejowej” skład wagonów retro przemieszczał się z Nowego Sącza do Krynicy-Zdroju i z powrotem. Prowadził go parowóz Ty42-107 z 1946 roku. To właśnie ta maszyna jest bohaterem poniższego nagrania.
Stacja Krynica-Zdrój, parowóz wykonuje oblot składu. Oprócz dźwięków parowozu słychać także przewodnika głośno opowiadającego o Krynicy-Zdroju.
Teraz zapraszam do Oświęcimia. Dawno temu pisałem o linii autobusowej wożącej turystów pomiędzy byłymi niemieckimi nazistowskimi obozami koncentracyjnymi Auschwitz I i Auschwitz II - Birkenau. Tu link.
Obecnie zainteresowanie tymi przejazdami jest na tyle duże, że trasę obsługują autobusy przegubowe, kursujące nawet co 10 minut. Nie jest to już tabor muzeum, a firm zewnętrznych, które co jakiś czas zmieniają się. Obecnie usługę tę świadczy znana czytelnikom Bloga Transportowego firma Drobisz-Tur. Serię materiałów prezentujących jej pojazdy zacząłem od tego wpisu – link.
Przez ul. Leszczyńskiej w stronę Brzezinki jedzie MAN Lion's City G nr 3 (ex 4608 Michalczewski, eksploatowany we Wrocławiu). To 2015 rocznik. Nagrywałem 16 listopada 2024.
Kolejny film jest kolejowy. Łotwa – Ryga i tamtejsze muzeum kolei. Ustawione pod chmurką ciekawe eksponaty, w tym dwuczłonowa lokomotywa spalinowa ТЭ3-7593 z 1972 roku. Widać też np. zieloną manewrową ТГМ1-532 z 1960 roku i czerwoną ТГМ3Б-2804 z 1970 roku. O tym, że są wiecznie młode śpiewa zespół Alphaville.
Nagrywałem 2 października 2024.
Ostatni z opublikowanych w listopadzie 2024 filmów powstał w Kielcach, w trakcie targów Transexpo 2024. Przedstawia bardzo skromną ekspozycję taboru historycznego. Tworzył ją tylko jeden autobus. Pozyskany z Budapesztu Ikarus 280.49. Rocznik 1992, ex BPI-977. Własność Klubu Miłośników Komunikacji Miejskiej w Kielcach.
Wygląd zewnętrzny i prezentacja wnętrza. O Ikarusie (choć niekoniecznie o autobusie) śpiewa Costa Cordalis, którego szczyt sławy muzycznej przypadał na okres ekspansji Ikarusów serii 200.
Blog Transportowy zawiera relacje z różnych imprez transportowych. Jedną z nich było „Pogórze 2023”. W roli głównej wystąpiła wówczas lokomotywa SU46-029. Niestety z końcem 2023 roku maszyna ta została wycofana z eksploatacji. Ponieważ była to ostatnia czynna przedstawicielka serii SU46, zakończył się wówczas kolejny, blisko 50 letni etap historii polskiej kolei. Ze względu na złą kondycję finansową właściciela tych lokomotyw – PKP Cargo, prawdopodobieństwo naprawy którejkolwiek z tych maszyn jest bliskie zeru. Niestety.
Jak już wcześniej pisałem, lokomotywy SU46 zawsze były mi bardzo bliskie, bo kontakt z nimi miałem już od dziecka. Łącznie PKP eksploatowały 54 takie maszyny. Wszystkie wyprodukowane w Zakładach im. Hipolita Cegielskiego z Poznania. Bohaterka tej relacji, SU46-029 to rocznik 1977. Od nowości do 1989 roku przypisana do lokomotywowni w Słupsku. Tamtejsze maszyny w okresie letnim prowadziły pociągi kolonijne do stacji Darłowo. To taka ciekawostka, bo planowo taki tabor nie był wykorzystywany na linii ze Sławna do Darłowa. Pociągi te liczyły około 6 – 10 wagonów i zdarzały się kilka razy w tygodniu. Czasami łączono je z pociągami planowymi. Dwa wagony na początku składu, a dalej część kolonijna. Raz nawet miałem okazję jechać takim „dziwnym” pociągiem. Jakoś pod koniec lat 80-tych. Pociąg do Darłowa standardowo miał tylko dwa wagony, a tu tyle „pudeł” i trzeba było jeszcze tak daleko iść. To była jazda z przesiadką, czasu mało, więc konieczny był bieg, który w moim przypadku zakończył się spektakularnym upadkiem. Na szczęście nic mi się nie stało, przetrwały także przewożone rybki akwariowe. To taka ciekawostka, bo bardzo prawdopodobne jest, że SU46-029 również choć raz dotarła z pociągiem kolonijnym do Darłowa. Niestety nie mam żadnych zdjęć z tamtego okresu, a jedyny kolonijny sfotografowany przeze mnie w Darłowie przyprowadziła niezidentyfikowana SP42, ale to już były lata 90-te i mało wagonów „na haku”. Opisany kolonijny „z upadkiem” w Sławnie był prowadzony przez ST44.
Po Słupsku SU46-029 miała przydział do Poznania, potem do Żagania. W swojej historii zmieniała później kilkukrotnie miejsca stacjonowania (np. delegacje do Lublina i Gdyni), finalnie utykając na terenie lokomotywowni PKP Cargo w Węglińcu. Tam wykonano najnowsze dostępne w Internecie zdjęcie, z 6.10.2024. Tu link do niego. Zatem fizycznie nadal istnieje i wygląda całkiem dobrze.
Tyle w temacie historii. Wracam do relacji z imprezy, w trakcie której była to czynna maszyna. Tu link do wcześniejszego wpisu.
Jak już pisałem, na około 10 minut przed zaplanowanym odjazdem „Ślązaka” na stacji rozległy się krzyki. „Suka jedzie!!!”. Zaczęło się wtedy dość spore zamieszanie. Jego głównymi twórcami byli młodzi miłośnicy, którzy biegali w różne strony po peronach stacji Katowice. Budziło to oczywiście wielkie zdziwienie „zwykłych” pasażerów oczekujących na swój pociąg.
Każdy chciał zająć dobre miejsce do dokumentacji tej wyjątkowej lokomotywy. Ze składem czterech oliwkowych wagonów podstawiła się ona od strony Krakowa, na peron nr 2.
Imprezę czas zacząć. SU46-029 z PKP Cargo podstawia się z pociągiem specjalnym „Ślązak” na peron drugi stacji Katowice. 1.09.2023.
SU46-029 z pociągiem specjalnym „Ślązak” przy peronie drugim stacji Katowice. Maszynę fotografowało sporo młodych osób, które najprawdopodobniej nigdy wcześniej nie widziały takiego pojazdu na żywo. Obok ustawiła się lokomotywa EU07-131 eksploatowana przez firmę Wiskol. To rocznik 1970. 1.09.2023.
Kilka detali SU46-029, np. w oknie charakterystyczne zasłonki PKP.
Przy pociągu, a w szczególności obok lokomotywy zrobiło się dość tłoczno. Zdjęcia, filmy. Każdy chciał udokumentować tego niecodziennego gościa.
Myślałem więc, że pociąg będzie pełny. Okazało się jednak, że spora część osób z peronu nie podróżowała specjalnym „Ślązakiem”. Szczególnie dotyczyło to najmłodszych miłośników kolei.
W pociągach specjalnych organizowanych przez Biuro Turystyki Kolejowej TurKol.pl miejsc nie wybiera się samemu. Wskazujemy tylko klasę i pociąg, którym chcemy jechać. Gdzie dokładnie będziemy siedzieć dowiemy się później, z informacji e-mail. Jeżeli planujemy podróż różnymi pociągami, należy o tym od razu poinformować rezerwując miejsca, aby cały czas mieć przydzielone to samo siedzenie, a nie krążyć później po pociągu.
Mi trafił się ostatni wagon. Klasa druga, ale w rzeczywistości to dawna „jedynka”. Seria A9ouy nr 50 51 19-08 172-5 ze stacji Toruń. Typ 112Ag z roku 1984. Producent ten sam, co lokomotyw SU46, czyli Zakłady Przemysłu Metalowego H. Cegielski – Poznań. Własność firmy Migro.
Ostatni wagon pociągu, czyli dawna klasa pierwsza, którą podróżowałem. Detale wnętrza i strony zewnętrznej, w tym tabliczka znamionowa i charakterystyczna lampka montowana nad każdym siedzeniem.
Na tablicach peronowych „Ślązaka” wyświetlano jako pociąg okazjonalny nr IR 46101do Nysy.
Odjazd pociągu „Ślązak” nastąpił planowo, o godzinie 9:00. Pierwszy postój został przewidziany w Gliwicach. Tamtejsza stacja w ostatnich latach przeszła wielką metamorfozę, zyskując halę peronową dość ciekawej, nowoczesnej konstrukcji.
W trakcie jazdy obsługa rozdawała bilety. Wyjątkowe, bo jak za dawnych lat kartonikowe.
Wyjątkowe, kartonikowe bilety na pociąg „Ślązak” z Katowic do stacji Świdnica Miasto. Co ciekawe, to właśnie w Świdnicy na początku lat 90-tych kupiłem swój ostatni bilet kartonikowy. Potem były już tylko papierowe wydruki.
Jak na pociąg imprezowy przystało, większość okien w trakcie jazdy było otwartych. Podróżni podziwiali widoki, wsłuchując się w dźwięki wydawane przez SU46. Niektórzy wypatrywali ciekawych pojazdów wartych udokumentowania. Mi tuż przed stacją Gliwice udało się sfotografować pięknie błyszczącą świeżą farbą SM42-749 z PKP Cargo. Kilka dni wcześniej zakończyła się jej naprawa P4. Rocznik 1975, więc to lokomotywa o dwa lata starsza od imprezowej „suki”. Większą część swojego istnienia przepracowała ona w Małopolsce, a od 2014 roku przydzielono ją do Południowego Zakładu Spółki w Katowicach.
SM42-749 z PKP Cargo. Świeżo po remoncie. Jak nówka, tylko nie ten kolor. 1.09.2023.
Ciekawa konstrukcja nowej hali peronowej na stacji Gliwice.
Poniżej film przedstawiający SU46-029 w trakcie podstawiania się na peron nr 2 stacji Katowice oraz w innych lokalizacjach, które będą dokładniej opisane w dalszej części tego reportażu.
Planowy przyjazd na stację Gliwice wyznaczono na godzinę 9:22. Dosiadło się tam jeszcze kilka osób i o 9:26 „Ślązak” wyruszył w dalszą podróż. Kolejny postój w Kędzierzynie-Koźlu. Będzie to temat następnej części relacji z tej ciekawej imprezy.
