Nowe filmy – kwiecień 2024

W kwietniu 2024, na kanale filmowym Bloga Transportowego w serwisie YouTube (Lukaszwo – Transport Movies), opublikowałem trzy nowe materiały. Jeden duży 4K i dwa krótkie typu „shorts”. Kolejowy i dwa tramwajowe.

Tradycyjnie zaczynam od filmu jakości 4K. Nagranie kolejowe, które powstało w Krakowie, na przystanku osobowym Kraków Mydlniki Wapiennik. To szlak w stronę Katowic.

Nagrałem trzy pociągi. Pasażerski i dwa towarowe, w tym wyjątkowy skład firmy Kolprem, łączący huty ArcelorMittal w Dąbrowie Górniczej i Krakowie. Tworzą go między innymi specjalne wagony do przewozu gorących wyrobów hutniczych.

Fragment filmu. EN71-015 jako pociąg Kraków Główny - Olkusz. 

Fragment filmu. 111Ed-014 z pociągiem hutniczym firmy Kolprem.

Nagrywałem 26 września 2022. Oto, co zobaczycie na filmie:

0:00 - Intro

0:15 - EN71-015 jako pociąg regio z Krakowa Głównego do Olkusza

0:31 - Elektrowóz 111Ed-014 prowadzi pociąg firmy Kolprem.  

1:11 - Lokomotywa 6Dg-194 z firmy Orlen KolTrans prowadzi skład cystern.

Pozostałe dwa filmy to materiały typu „shorts” prezentujące tramwaje z Mediolanu. Jeden z nich jest już znany czytelnikom Bloga Transportowego. To Carrelli nr 1994. Obsługuje on linię 19, przejeżdżając przez Corso Magenta w rejonie kościoła San Maurizio al Monastero Maggiore, który słynie z dzieł sztuki i fresków. Nagrywałem 19 marca 2024.

Zdjęcie to link do filmu Shorts - Carrelli nr 1994 na linii 19.

Drugi „short” powstał w rejonie słynnej Katedry Mediolańskiej. Jako linia nr 2 z Via Orefici wjeżdża w Via Torino wagon serii 4700. Dokładnie to pojazd nr 4730. Nagrywałem 18 marca 2024.

Zdjęcie to link do filmu Shorts - wagon serii 4700.

Większy materiał dotyczący mediolańskich tramwajów Carrelli pod tym linkiem.

Tramwaje w Mediolanie – Carrelli, Ventotto lub Peter Witt

 

Mediolan. Stolica regionu Lombardia. Drugie co do wielkości miasto Włoch (pierwsze to Rzym), które zamieszkuje ponad milion trzysta tysięcy mieszkańców. Światowa stolica mody oraz finansowo-gospodarcze centrum Włoch. 

Miasto to przyciąga ogromne ilości turystów, chcących zobaczyć między innymi ogromną Katedrę Mediolańską, piękną Galerię Wiktora Emmanuela II, czy słynną „Ostatnią Wieczerzę” Leonarda da Vinci. 

Atrakcje tego ciekawego miasta łączy spora sieć tramwajowa. Co ciekawe, ona również jest elementem budzącym zainteresowanie turystów. Niekoniecznie tylko tych będących pasjonatami transportu. Dlaczego?

Ponieważ po mediolańskich torowiskach wciąż kursuje ponad sto dwadzieścia tramwajów będących przedstawicielami serii 1500, powstałej w latach 1927 – 1930. Nie obsługują one linii muzealnych. To po prostu liniowy tabor, a fakt ten jest światowym fenomenem. Carrelli, Ventotto lub Peter Witt – tak są nazywane te wagony.

Przyznam, że kiedy planowałem wyjazd do Mediolanu i odkryłem, że kursują po nim tak stare tramwaje, byłem przekonany, że natrafienie na jakiegoś ich przedstawiciela będzie graniczyło z cudem. Tym czasem to właśnie Carrelli był pierwszym typem wagonu, który zobaczyłem w tym mieście i jak się później okazało jest to pojazd bardzo powszechny, obsługujący wszystkie brygady kilku linii.

Carrelli to pojazd niezwykły. Wpływają na to jego wygląd i wiek oraz sposób jazdy. Ten ostatni element to widowisko powtarzające się na każdym przystanku. Ventotto dość szybko podjeżdża, a w trakcie hamowania otwiera drzwi i wysuwa stopnie, czemu towarzyszy odpowiedni dźwięk. To naprawdę robi wrażenie.

Piazza Virgilio. Obsługujący linię 1 Carrelli nr 1719 przejeżdża z Via Vincenzo Monti w Via Giovanni Boccaccio i za chwilę dojedzie do dworca kolejowego Milano Cadorna. „Jedynka” jest nazywana linią turystyczną, bo mija lub przejeżdża w pobliżu największych atrakcji miasta. Przykładowo za dworcem  Milano Cadorna znajduje się Castello Sforzesco (Zamek Sforzów). 19.03.2024.

Historia słynnego Carrelli sięga roku 1927. Wówczas (pod koniec roku) na mediolańskie tory wyjechał prototyp późniejszej serii 1500. Wagon nr 1501. W roku 1928 dołączył do niego pojazd nr 1502. Rozpoczęły się kilkumiesięczne testy. Pojazdy różniły się wyposażeniem elektrycznym.

Z założenia nowe wagony miały zmniejszyć koszty utrzymania taboru, przy jednoczesnym zwiększeniu przepustowości linii (większa prędkość i pojemność) i poprawie komfortu podróży. Cele te osiągnięto, więc w 1928 roku zapadła decyzja o seryjnej produkcji. Mediolan zamówił wówczas 500 takich tramwajów. Ponieważ rok 1928 był decydującym dla tego modelu, zyskał on nazwę Ventotto – włoski liczebnik dwadzieścia osiem. 

Seryjna produkcja tych 500 tramwajów była realizowana przez dwa lata: 1929 – 1930. Zajmowało się nią kilka przedsiębiorstw. 

Società Italiana Carminati & Toselli: 110 wagonów, które otrzymały numerację od 1503 do 1612. Firma ta wyprodukowała również dwa prototypy nr 1501 i 1502 według projektu Petera Witta z USA. Człowiek ten był właścicielem amerykańskiego patentu z roku 1916, dotyczącego nowoczesnego wagonu tramwajowego, który jest tak zaprojektowany, aby maksymalnie ograniczyć postój pojazdu na przystanku, poprzez zapewnienie szybkiej wymiany pasażerów. Mamy więc dwie pary szerokich drzwi. Pierwsze na początku wagonu, za nimi ustawione bokiem do kierunku jazdy ławki dla pasażerów podróżujących na krótkiej rasie. Na środku pojazdu drugie drzwi (tylko dla wysiadających), a za nimi siedzenia ustawione przodem do jazdy – równoległe, dwuosobowe kanapy – to dla osób, które jadą dłużej. Tak pierwotnie wyglądały wszystkie mediolańskie tramwaje serii 1500.

Società Italiana Ernesto Breda: 110 wagonów, które otrzymały numerację od 1613 do 1722.

Officine Meccaniche di Reggio Emilia: 50 wagonów, które otrzymały numerację od 1723 do 1772.

Officine Meccaniche: 110 wagonów, które otrzymały numerację od 1773 do 1882.

Officine Elettroferroviarie Tallero: 110 wagonów, które otrzymały numerację od 1883 do 1992.

Officine Meccaniche Lodigiane: 10 wagonów, które otrzymały numerację od 1993 do 2002.

Już w roku 1931 rozpoczęły się pierwsze modernizacje, polegające na dodaniu trzecich drzwi na końcu pojazdu. Obecnie wszystkie liniowe wagony mają taki układ wejść. Nie ma już także zlokalizowanych z tyłu dwuosobowych kanap. Wszystkie miejsca siedzące to zamocowane wzdłuż bocznych ścian drewniane ławki.

W trakcie drugiej wojny światowej, w 1943 roku alianci dość intensywnie bombardowali Mediolan. Uszkodzeniom (niekiedy bardzo poważnym) uległo wówczas wiele wagonów Carrelli, ale fizycznie przestał istnieć tylko jeden z nich, nr 1624. Łącznie do zniszczonych w trakcie działań wojennych zaliczono aż 200 pojazdów tego typu. Nie kasowano ich jednak, tylko remontowano lub odbudowywano. Część początkowo jeździła jako wagony doczepne. Finalnie wszystkie znów stały się wagonami silnikowymi.

Pierwsze wycofywanie z ruchu większej ilości tramwajów Carrelli rozpoczęło się dopiero w 1977 roku, wraz z dostawami nowego taboru. Na szczęście nie oznaczało to likwidacji tej serii pojazdów. W latach 1988 - 1992 przeprowadzono remont kapitalny (połączony z modernizacją) 250 wagonów. Kolejne remonty wykonano w latach 2010 – 2020, poddając im 125 Ventotto.

Współczesny Mediolan to 17 linii tramwajowych. Są to trasy nr 1, 2, 3, 4, 5, 7, 9, 10, 12, 14, 15, 16, 19, 24, 27, 31 i 33. Ich obsługą zajmuje się miejski przewoźnik Azienda Trasporti Milanesi SpA, czyli w skrócie ATM. 

Wagony oficjalnie nazywane ATM seria 1500, czyli omawiane Carrelli, kursują na liniach 1, 5, 10, 19 i 33. Obsługują wszystkie brygady, za wyjątkiem trasy nr 19, gdzie kursują z przegubowcami serii 4700. W godzinach szczytu linia nr 1 ma częstotliwość nawet co 8 minut, więc zobaczenie, sfotografowanie, czy przejażdżka wagonem Ventotto nie stanowią żadnego problemu. Po prostu jest ich pełno. 

Bez wątpienia tramwaje Carrelli są symbolem Mediolanu. Ich wizerunki pojawiają się na różnego rodzaju pamiątkach z miasta. Z informacji krążących po włoskich mediach wynika, że nie powinny im zagrozić już rozpoczęte dostawy nowych wagonów firmy Stadler. „Legendy się nie rusza”, również ze względu na pojemność Ventotto, która jest idealna dla obsługiwanych przez nie tras.

Wytłumaczyłem już, dlaczego wagony serii 1500 nazywane są Ventotto lub Peter Witt. Pora jeszcze na ich najpopularniejszą nazwę, czyli Carrelli. Włoskie słowo „carrelli” oznacza wózki. Wcześniejsze mediolańskie tramwaje posiadały tylko jeden wózek (jak np. polskie N-ki). Peter Witt ma dwa wózki i stąd Carrelli.

Via Alessandro Manzoni. Z przystanku „Teatro Alla Scala” właśnie odjeżdża Ventotto nr 1732. Obsługuje on trasę nr 1 - jedyna linia tędy przejeżdżająca. Wagon za chwilę minie słynny teatr operowy  La Scala. Tuż obok znajdują się inne znane atrakcje Mediolanu: Galeria Wiktora Emanuela II, a za nią ogromna Katedra Mediolańska. 18.03.2024. 

Fragmenty zadbanego wnętrza wagonu nr 1732. 18.03.2024.

Tabliczka znamionowa umieszczona na kabinie wagonu nr 1732. Jako typ pojazdu podano „Milano 1928”. Rok modernizacji 2014. Niestety brak roku produkcji. Zatem to 1929 lub 1930. Poświęciłem sporo czasu na przeszukiwanie Internetu, ale niestety nigdzie nie natrafiłem na zestawienia podające lata produkcji poszczególnych pojazdów. 

 

Detale wnętrza obsługującego linię nr 1 Ventotto o oznaczeniu 1732. Ozdobne klosze lamp, napisy nad tylnymi oknami zabraniające plucia i palenia, a na dole awaryjne otwieranie drzwi. 18.03.2024.

Via Vitruvio. Do wielkiego dworca klejowego Milano Centrale zbliża się Carrelli nr 1782. Obsługuje on linię nr 5, na której kursują wyłącznie wagony tego typu. Tramwaj z przełomu lat 20-tych i 30-tych ubiegłego wieku mocno kontrastuje z współczesną motoryzacją i zabudową. 19.03.2024.

Część tramwajów Ventotto posiada reklamy. Tu przykład zielonego wagonu nr 1809. Jako linia 1 wjeżdża on na Largo Cairoli i zatrzymuje się na tamtejszym przystanku „Cairoli”. Obok pojazdu widać fragment  Pomnika konnego Giuseppe Garibaldiego. W bezpośrednim sąsiedztwie tego miejsca znajduje się Castello Sforzesco, czyli tłumacząc Zamek Sforzów. Wagon 1809 to jeden ze 110 tramwajów Ventotto wyprodukowanych przez Officine Meccaniche, w skrócie OM. Tu warto dodać, że pod tą nazwą powstawały także samochody osobowe i ciężarowe. Finalnie, w roku 1967 marka OM została wchłonięta przez Fiata. Na zdjęciach wykonanych w trakcie postoju widać charakterystyczne dla Ventotto wysuwane stopnie i otwierane na zewnątrz drzwi. 19.03.2024.

Jedna z atrakcji Mediolanu, obok której przejeżdżają tramwaje Carrelli - Castello Sforzesco. Zdjęcie zrobione z przystanku „Cairoli”. 19.03.2024. 

Poniżej przykład tramwaju Carrelli w ruchu, na filmie typu „shorts”. Wagon nr 1994, czyli jeden z 10 tramwajów wyprodukowanych przez Officine Meccaniche Lodigiane z miejscowości Lodi w pobliżu Mediolanu. Obsługuje on linię 19, przejeżdżając przez Corso Magenta w rejonie kościoła San Maurizio al Monastero Maggiore, który słynie z dzieł sztuki i fresków. Nagrywałem 19 marca 2024.

Zdjęcie to link do filmu Shorts - Carrelli nr 1994 na linii 19.

Drugi materiał poświęcony tramwajom w Mediolanie również będzie dotyczył słynnych Ventotto.

LOT-owski B737 „Dumni z niepodległości Polski”

 

W Blogu Transportowym zamieściłem już kilka materiałów dotyczących Albanii (np. o tamtejszej kolei – tu link). Teraz zajmę się samolotem, który zawiózł nas do tego ciekawego Kraju. Była to wyjątkowa maszyna.

Nasz lot czarterowy z Katowic do Tirany obsługiwały Polskie Linie Lotnicze „LOT”. Przyznam, że z usług tego przewoźnika korzystaliśmy bardzo dawno, w 2011 roku podróżując do Grecji, o czym pisałem tutaj. Dlatego też cieszyłem się, że w końcu, po tylu latach znowu wejdę na pokład maszyny polskiego narodowego przewoźnika. Ten zaś zaskoczył mnie bardzo pozytywnie, puszczając na czarter samolot wyjątkowy i reprezentatywny. Był to Boeing 737 MAX 8 o rejestracji SP-LVD. Rocznik 2018, od nowości w PLL „LOT”. 

Dlaczego maszyna ta jest wyjątkowa? Ponieważ od nowości, w związku z wypadającą w 2018 roku setną rocznicą odzyskania przez Polskę niepodległości, została ozdobiona specjalną grafiką. To obrys granic Polski z ciągnącą się przez długość kadłuba flagą. Na jej końcu zamieszczono napis: „Dumni z niepodległości Polski”. Po drugiej stronie samolotu pojawiła się wersja angielska: „Proud of Poland’s Independence”.

Katowice Airport w Pyrzowicach. Ozdobiony okolicznościową grafiką „Dumni z niepodległości Polski” Boeing 737 MAX 8 o rejestracji SP-LVD kołuje po zakończeniu lotu nr LO6144 z Heraklionu w Grecji (Kreta). Jego następny cel to stolica Albanii. 7.09.2022.

Wnętrze wyjątkowego Boeinga o oznaczeniu SP-LVD zajmują pasażerowie lotu nr LO6439 w relacji Katowice - Tirana. 7.09.2022.

Wnętrze Boeinga SP-LVD również zostało odpowiednio ozdobione. Otrzymał on biało-czerwone zagłówki z napisami jak na kadłubie samolotu. Znalazł się tam także logotyp „Niepodległej” wzorowany na autografie marszałka Józefa Piłsudskiego. Tu jeszcze warto dodać, o co chodzi z tym logotypem. Wyjaśnienie można znaleźć na stronie internetowej Ministerstwa Edukacji i Nauki, gdzie znalazłem taki zapis: 

„Niepodległa” to przyjęty w drodze uchwały przez Radę Ministrów program mający zaangażować społeczeństwo w setną rocznicę obchodów odzyskania przez Polskę niepodległości. Instytucje publiczne, podmioty prywatne, grupy nieformalne i osoby fizyczne mogą ubiegać się o wsparcie organizowanych przez siebie inicjatyw, jeśli spełnią określone warunki.   

W wyjątkowym samolocie wyjątkowy zagłówek, zgodny z grafiką ozdabiającą maszynę. 7.09.2022.

Oprócz ciekawego samolotu, przelot do Albanii wyróżnił się elementem obsługi pasażerów. Chodzi mi o rzecz banalną, ale robiącą (przynajmniej na mnie) bardzo pozytywne wrażenie. Poczęstunek. Można powiedzieć, mała rzecz, a cieszy. Drożdżówka i woda mineralna. Z wielu czarterów korzystaliśmy, ale tylko w tym pojawił się taki gratis. Tu celowo pomijam przelot liniami AMC Airlines w 2008 roku, gdzie cena czarteru obejmowała obiad.

Charakterystyczna papierowa serwetka z logo LOT oraz serwowana w ramach poczęstunku drożdżówka. 7.09.2022.

Również bilety wydawane na lot do Tirany były wyjątkowe. Zazwyczaj są one drukowane na papierze firmowym firmy obsługującej lotnisko, a tu proszę - wszystko z symbolami LOT-u. Pamiątka niestety tylko chwilowa, bo większa część biletu zostaje zabrana pasażerowi w trakcie boardingu. 7.09.2022.

Z Katowic wylatywaliśmy po godzinie 19:00. W Tiranie byliśmy więc już po zmroku i niestety w związku z tym żadnych zdjęć na lotnisku już nie robiłem. Z małym wyjątkiem. Jeszcze z pokładu SP-LVD sfotografowałem stojący równolegle samolot włoskiej armii (Aeronautica Militare). Był to jeden z trzech VIP-owskich Airbusów A319-115 ACJ (niestety jego rejestracji nie odczytałem) będących w jej posiadaniu. Przyleciał nim prezydent Włoch, Sergio Mattarella.

Airbus A319-115 ACJ z Aeronautica Militare na lotnisku w Tiranie. Po prawej widoczny fragment terminala pasażerskiego. 7.09.2022.

Powrót do Katowic był już realizowany innym samolotem. Był to również Boeing 737-8 MAX, lecz o rejestracji SP-LVF.

Warto jeszcze dodać, że okolicznościowe malowanie dotyczące niepodległości Polski otrzymał także Boeing 787-9 Dreamliner o oznaczeniu SP-LSC. Również rocznik 2018.

Nowe filmy – sierpień 2023

 

W sierpniu 2023 na kanale Lukaszwo – Transport Movies publikowałem zarówno tradycyjne „duże” filmy, jak i krótkie typu „shorts”. Były to materiały dotyczące ciężarówek, pociągów i tramwajów.

Na początek zapraszam do Egiptu, na spotkanie z kilkoma tamtejszymi ciężarówkami. 

W trakcie wycieczki do Luksoru, nasz autobus zatrzymał się na parkingu przy toalecie, restauracji i kilku sklepach. Było to gdzieś obok przebiegającej przez pustynię drogi nr 60, która łączy miejscowości Kina (Qena) i Safadża (Safaga). Postój ten wykorzystałem do nagrania trzech ciężarówek. Dwie Scanie 113 i Mercedes-Benz Actros.

Fragment filmu. Scania 113 z przyczepą nabiera prędkości po przejechaniu przez progi zwalniające w rejonie miejscowego punktu obsługi podróżnych. 

Fragment filmu. Mercedes-Benz Actros z dużym numerem taborowym „5” na szybie wiezie spory, wystający ponad burty ładunek.

Moja miejscówka była bardzo dobra, bo ciężarówki dawały tam pokaz swojej mocy, powoli rozpędzając się po wcześniejszym spowolnieniu na progach zwalniających. Być może dawniej znajdował się tam punkt kontrolny (jest ich dość sporo w Egipcie) i dlatego wymuszano powolną jazdę.

Warto zwrócić uwagę na to, że egipskie rejestracje są zamontowane na wcześniejszych, europejskich blachach.

Nagrywanie tam było dla mnie dość mocnym, egzotycznym przeżyciem. Trochę oddaliłem się od naszego autobusu, ale wciąż pozostawałem w zasięgu wzroku naszego uzbrojonego w karabin maszynowy ochroniarza. Przyznam, że tylko dlatego, że nasz „opiekun” bacznie mnie kontrolował, zdecydowałem się na odejście od grupy i ustawienie się przy szosie. Kierowcy ciężarówek pozdrawiali mnie klaksonami i generalnie było wszystko w porządku. Ograniczył mnie tylko czas, bo nie mieliśmy zbyt długiego postoju. Oprócz filmu robiłem także zdjęcia i już niedługo zamieszczę większy materiał z tamtego miejsca i całej podróży do Luksoru. To było w sobotę, 3 czerwca 2023.

Kolejny opublikowany w sierpniu 2023 materiał to shorts. Austria, Wiedeń. Dokładnie główny dworzec kolejowy, czyli stacja Wien Hauptbahnhof. Statycznie pokazany elektrowóz węgierskich kolei MÁV (Bombardier TRAXX nr 480 001, rocznik 2010), który przed chwilą przyprowadził opóźniony pociąg EN 346 „Dacia” z Bukaresztu przez Budapeszt. Planowa trasa przejazdu: București Nord (14:07) - Ploiești Vest (14:44) - Brașov (16:30/33) - Sighișoara (19:33/34) - Coșlariu (20:35/50) - Teiuș (20:57/21:02) - Cluj Napoca (22:46/23:03) - Oradea (1:51/53) - Episcopia Bihor (2:01) - Biharkeresztes (1:17/50) -  Püspökladány (2:42/58) - Szolnok (3:53) - Budapest-Keleti (5:20/40) - Budapest-Kelenföld (5:55) - Győr (7:00/02) - Hegyeshalom (7:29/32) - Wien Hbf (8:21). Nagrałem go o godzinie 10:30, więc opóźnienie miał dość spore. Na początku składu wagony rumuńskich kolei CFR. 

Na sąsiednim torze, w tle widoczny elektrowóz austriackich kolei ÖBB. To maszyna 1144 259 z roku 1993. Produkt firmy SGP, pierwotnie pod oznaczeniem 1044 259. Lokomotywa ta przyprowadziła opóźniony pociąg Nightjet nr NJ 40294 z Włoch. Jego relacja to: Ancona (21:15) – Pesaro (21:52/55) – Rimini (22:24/27) – Bologna Centrale (23:35/45) – Villach Hbf (3:57/4:18) – Klagenfurt Hbf (4:38/40) – Wien Hbf (8:52).

Nagrywałem 20 czerwca 2023.

Link do filmu shorts - Bombardier TRAXX nr 480 001 kolei MÁV.

 

Kolejny shorts również powstał na głównym wiedeńskim dworcu kolejowym. Przedstawia on lokomotywę spalinową 2070 082 (producent Vossloh), która zabiera ze stacji przyprowadzony przez elektrowóz 1044 259 skład dziewięciu wagonów pociągu NJ 40294 z Ancony. 

Link do filmu shorts - Vossloh nr 2070 082 zabiera wagony pociągu NJ 40294 z włoskiej Ancony. 

Ostatni z sierpniowych materiałów to film prezentujący tramwaje w niemieckim Cottbus. W centrum miasta udokumentowałem dwa wagony Tatra KTNF6 na linii nr 2. Dokładnie pojazdy o numerach 129 i 145. Pierwotnie były to Tatry KT4D, czyli dwuczłonowe wagony produkowane na rynek NRD. W latach 90-tych poddano je modernizacji, dodając nowy środkowy, niskopodłogowy człon. Tak stały się wersją o oznaczeniu KTNF6.

Fragment filmu. Tatra KTNF6 nr 145 na Sandower Straße, obok kościoła ewangelickiego.

Fragment filmu. Tatra KTNF6 nr 129 mija rynek.

Tak te ciekawe pojazdy prezentują się w ruchu. Nagrywałem 30 kwietnia 2023. 

Do tematu tramwajów w niemieckim Cottbus powrócę jeszcze w oddzielnym wpisie. Teraz obiecana w ubiegłym miesiącu informacja o moim nowym kanale YouTube. Nie ma on związku z tematyką Bloga Transportowego. 

Nazwałem go Lukaszwo – Travels, bo to po prostu materiały z podróży. Ciekawe budynki, miejsca. Architektura i przyroda. Na początku dość sporo treści z Egiptu. Przede wszystkim w formacie shorts.

 Zachęcam do oglądania i subskrybowania. 

Tu link do kanału Lukaszwo – Travels.

Connecting Europe Express

 

We wpisie prezentującym znaczki o tematyce kolejowej (tu link) wspomniałem o specjalnym pociągu o nazwie Connecting Europe Express, który we wrześniu przemierzy Europę, zatrzymując się także na polskich stacjach. Został on uruchomiony w związku z obchodzonym Europejskim Rokiem Kolei 2021. Jego trasę zaplanowano przez terytoria aż 26 krajów. Odległość, którą pokona szacuje się na 20 tysięcy kilometrów. Przejazd pociągu jest możliwy dzięki współpracy aż 40 partnerów kolejowych. 

Pociąg Connecting Europe Express swą długą podróż rozpoczął 2 września 2021 w Portugalii, dokładnie w Lizbonie (dworzec Oriente). Tworzył go sześcioczłonowy skład Talgo hiszpańskich kolei RENFE w charakterystycznych niebieskich barwach, prowadzony elektrowozem Kolei Portugalskich (Comboios de Portugal) serii 5600. Dokładnie była to maszyna numer 5604. Z Portugalii Connecting Europe Express wjechał do Hiszpanii, zatrzymując się na noc z 3 na 4 września 2021 w Madrycie. Przekroczenie granicy oznaczało także zmianę lokomotywy – na maszynę RENFE. Był to elektrowóz 252-075. W przeciwieństwie do maszyny kolei portugalskich, nie miał on żadnej okolicznościowej okleiny. Tylko zwykłe malowanie firmowe RENFE, w niektórych miejscach lekko wytarte.

Pociąg Connecting Europe Express wyrusza w podróż po Europie ze stacji Lisboa Oriente. Prowadzi go elektrowóz CP 5604, a skład to Talgo IV nr 4B12. Źródło: YouTube, kanał Daniel Nogueira. Tu link do całego filmu.

Na portalu YouTube znajdziemy sporo filmów przedstawiających Connecting Europe Express w trakcie trwającej od 2 września podróży z Lizbony do Paryża. Ten screen pokazuje wydarzenie poprzedzające, czyli transport składu Talgo z Hiszpanii do stolicy Portugalii. Prowadzi go spalinówka 333-404 kolei RENFE. Źródło: YouTube, kanał Fernando Liberato. Tu link do całego filmu.

Przez teren Hiszpanii Connecting Europe Express był prowadzony elektrowozem RENFE o oznaczeniu 252-075. Źródło: YouTube, kanał Ferrocarril Ibérico - Canal Oficial. Tu link do całego filmu.

Z Hiszpanii w dniu 4 września 2021 Connecting Europe Express wjechał do Francji, zatrzymując się w przygranicznej miejscowości Hendaye. Tam nastąpiła zmiana pociągu. Kursujący po iberyjskim rozstawie szyn (1668 mm) skład Talgo został zastąpiony przez wagony normalnotorowe (1435 mm), które wyruszyły w ponad miesięczną podróż. Zmieniały się tylko lokomotywy.

Elektrowóz 252-047 hiszpańskich kolei RENFE odjeżdża ze składem Talgo IV z francuskiej stacji Hendaye, gdzie przyprowadziła go maszyna 252-075 (teraz jest ona na końcu pociągu). To powrót do Hiszpanii. Na sąsiednim torze stał już Connecting Europe Express w wersji na tor 1435 mm. Źródło: YouTube, kanał Trenvista. Tu link do całego filmu. W opisie do nagrania podano, że to najprawdopodobniej ostatnia podróż pochodzącego z lat 80-tych Talgo IV nr 4B12. Przypuszczalnie zostanie zezłomowany.

Stacja graniczna Hendaye. Po prawej stronie iberyjski Connecting Europe Express z hiszpańską lokomotywą 252-075, a po lewej normalnotorowy z francuską lokomotywą kolei SNCF BB 7296. Źródło: YouTube, kanał FBRailways. Tu link do całego filmu.

Elektrowóz kolei SNCF o oznaczeniu BB 7296 (rocznik 1980) prowadził Connecting Europe Express przez Francję. Również i ten przewoźnik nie ozdobił lokomotywy okolicznościową grafiką. Źródło: YouTube, kanał FBRailways. Tu link do całego filmu.

Normalnotorowy  Connecting Europe Express został zestawiony z sześciu wagonów różnego typu i należących do różnych przewoźników. Dokładniej opiszę je w kolejnej części materiału. Teraz zajmę się dalszą trasą przejazdu. 

Z Hendaye pociąg dotarł do Bordo (4/5 września). Zatrzymał się również w Chambéry – 5.09 i opuścił terytorium Francji. Następnie przemieszczał się przez następujące kraje:

- Włochy (Turyn – 5/6.09; Mediolan – 6/7.09; Genua – 7.09; Rzym – 7/8.09; Vaiano – 8.09; Nogara – 8.09; Werona – 8.09; Bolzano – 8/9.09; Brenner – 9.09),

Stacja Mediolan. Connecting Europe Express wyrusza w kierunku Genui. Pociąg prowadzą dwa elektrowozy włoskich kolei Trenitalia: E402B.175 i E402B.174. Źródło: YouTube, kanał Akiem483. Tu link do całego filmu.

- Austria (Innsbruck – 9.09; Wörgl – 9.09; Salzburg – 9.09; Linz – 9.09; Sankt Pölten – 9/10.09; Wiedeń – 10.09),

Przez Austrię Connecting Europe Express był prowadzony przez elektrowóz kolei ÖBB. Dokładnie to Taurus (EuroSprinter) produkcji Siemensa o oznaczeniu 1116 276. Jak widać, ten przewoźnik zadbał o odpowiednie oklejenie lokomotywy. Tu w trakcie odjazdu ze stacji Wörgl. Źródło: YouTube, kanał DaTirolerGamer. Tu link do całego filmu.

- Słowacja (Bratysława – 10/11.09),

Connecting Europe Express odjeżdża z głównego dworca w Bratysławie w kierunku Węgier. Prowadzi go elektrowóz Siemens Vectron MS kolei ZSSK o oznaczeniu 383 110-4. Rok produkcji: 2018. Maszyna w okolicznościowej okleinie. Źródło: YouTube, kanał European Railways / ヨーロッパ鉄道情報. Tu link do całego filmu.

- Węgry (Rajka – 11.09; Sopron – 11.09; Szombathely – 11.09; Zalaszentiván – 11.09; Gyékényes – 11.09),

„Gagarin” węgierskich kolei MÁV o oznaczeniu 628 309 wraz z niezidentyfikowaną lokomotywą spalinową serii 418 (ex M41) prowadzi Connecting Europe Express w kierunku Chorwacji. Rejon stacji Nagykanizsán. Źródło: Instagram, konto nagy.zsombor.minden.ami.vasut. Tu link do tego profilu.

- Chorwacja (Koprivnica – 11.09; Zagrzeb – 11/12.09, Slavonski Brod – 12.09; Tovarnik – 12.09),

Connecting Europe Express w dniach 11 i 12 września 2021 dotarł na teren Chorwacji. Był tam prowadzony w trakcji podwójnej przez odpowiednio oklejone elektrowozy kolei HŽPP o oznaczeniach 1141 390 i 1141 389. Źródło: YouTube, kanał HZCAR-Croatia/trains. Tu link do całego filmu. 

- Serbia (Šid – 12.09; Belgrad – 12/13.09; Preševo – 13.09),

Connecting Europe Express na dworcu w Belgradzie. Tu również trakcja podwójna dwóch ex jugosłowiańskich elektrowozów. To maszyny serbskich kolei Srbija Voz (państwowy przewoźnik pasażerski, który został utworzony niedawno, bo w roku 2015, po podziale Kolei Serbskich - Železnice Srbije). Pierwsza o oznaczeniu 441 751-6, a druga to 441 601-3. Źródło: Instagram, konto rvr992. Tu link do tego profilu. Warto jeszcze dodać, że na temat lokomotyw serii 441 pisałem już w tym wpisie.

- Macedonia Północna (Tabanovce – 13.09; Skopje – 13/14.09; Gewgelija – 14.09),

Na stacji Skopje stoi Connecting Europe Express. Prowadzi go lokomotywa macedońskich kolei MŽ nr 442-003, czyli kolejny ex jugosłowiański pojazd. Źródło: Instagram, konto trains_in_macedonia. Tu link do tego profilu. Na popychu niewidoczna maszyna o oznaczeniu 461-119.

- Grecja (Idomeni – 14.09; Saloniki – 14.09; Ateny – 14/15.09, a potem powrót tą samą trasą do Salonik – 15.09, także dwukrotny przejazd przez stację Katerini, o której pisałem tutaj),

Grecja. Connecting Europe Express prowadzony przez stosownie oklejony elektrowóz kolei OSE (ΟΣΕ) o oznaczeniu 120 021. Stacja Afidnes w rejonie Aten. Źródło: YouTube, kanał All Things Trains by DrTesla. Tu link do całego filmu. Ostatni odcinek, do bułgarskiej granicy pociąg pokonał ze spalinową lokomotywą nr 220 007.

- Bułgaria (Kulata – 15.09; Sofia – 15/16.09; Ruse – 16/17.09),

Na głównym dworcu w Sofii stoi Connecting Europe Express prowadzony przez elektrowóz bułgarskich kolei BDŻ (БДЖ). To Siemens Smartron o oznaczeniu 80 044. Rocznik 2020. Źródło: Instagram, konto genchev.03. Tu link do tego profilu.

- Rumunia (Giurgiu – 17.09; Bukareszt – 17/18.09; Braszów – 18.09; Sybin – 18.09; Copșa Mică – 18.09; Kluż-Napoka – 18.09; Oradea – 18.09; Arad – 19.09; Curtici – 19.09),

Bułgaria, stacja Ruse. Do sześciu wagonów pociągu Connecting Europe Express są już podpięte rumuńskie lokomotywy kolei CFR. Dwie  spalinówki o oznaczeniach 640 943 i 640 990. To zmodernizowane lokomotywy dawnej serii 060DA, występującej także na sieci PKP jako ST43. Źródło: YouTube, kanał БДЖ Русе. Tu link do całego filmu.

Rumunia. Lokomotywy 640 943 i 640 990 ze składem Connecting Europe Express wjeżdżają na stację Bukareszt Gara de Nord. Źródło: YouTube, kanał vladbarza. Tu link do całego filmu. Na terenie Rumunii ten wyjątkowy pociąg był również prowadzony elektrowozem: 473 004.

- Węgry (Lőkösháza – 19.09; Budapeszt – 19.09; Hidasnémeti – 19.09),

Rejon stacji Rákoshegy w Budapeszcie. Tym razem Connecting Europe Express prowadzi odpowiednio oklejony elektrowóz MÁV o oznaczeniu 480 010 (Bombardier TRAXX). Źródło: Instagram, konto public_transport_fan. Tu link do tego profilu.

- Słowacja (Koszyce – 19.09).

Elektrowóz 363 095-1 kolei ZSSK Cargo prowadził Connecting Europe Express w trakcie jego drugiego przejazdu przez Słowację. Widoczny postój na stacji Koszyce. Źródło: Instagram, konto fifo_trains. Tu link do tego profilu.

W niedzielę 19 września 2021 Connecting Europe Express przekroczył granicę słowacko-polską, zatrzymując się na krótko w Muszynie (rozkładowo 21:57 – 22:30), z której wyruszył bezpośrednio do Warszawy Centralnej. Do Polski przyprowadził go prezentowany powyżej słowacki elektrowóz 363 095-1.

W drugiej części tego materiału zajmę się przejazdem Connecting Europe Express przez Polskę oraz dokładniej przedstawię tworzące go wagony.