Liaz polewaczka w Międzybrodziu Żywieckim

 

Popularne wśród turystów Międzybrodzie Żywieckie przyciąga wieloma atrakcjami. Najpopularniejszą jest bez wątpienia góra Żar, na którą można wjechać koleją linowo-terenową. Materiał o niej pojawi się w Blogu Transportowym dopiero za jakiś czas. Bohaterem tego materiału jest natomiast dość niespodziewana atrakcja rodem z PRL-u.

Przy drodze prowadzącej do dolnej stacji kolei na górę Żar zaparkowały trzy ciężarówki. Pośród nich pojazd, którego już dawno nie widziałem i na pewno nie spodziewałem się zobaczyć w tym rejonie. To Liaz 110, a dokładniej 110.820. Niestety nie znam roku produkcji. W Internecie można znaleźć informacje, że model 110 powstawał w latach 1984 – 1994. Zatem w najmłodszej wersji ciężarówka ta ma 29 lat.

Zabudowa tego Liaza to polewaczka. Podano na niej numer telefonu 500 210 070, który po wpisaniu do Internetu niestety nie jest powiązany z żadną stroną, a zatem ciężko określić, jaka firma go eksploatuje. Zgodnie z napisami na beczce, właściciel świadczy usługi mycia dróg, dowozu wody na budowę oraz dysponuje ładowarką.

Na kabinie Liaz miał dawny numer taborowy PL36001, więc pewnie kiedyś należał do jakiejś większej firmy.

Przed klasykiem zaparkowały dwie nowsze ciężarówki. Wywrotki Scania 124C i Mercedes-Benz Actros. Ta pierwsza również oznaczona numerem telefonu 500 210 070. Na drugiej go nie widziałem, ale to najprawdopodobniej własność tej samej firmy, która świadczy również usługi transportowe.

Opisane ciężarówki udało mi się sfotografować 10 września 2023.

Liaz 110 pełniący funkcję cysterny-polewaczki zaparkowany w Międzybrodziu Żywieckim.

Wywrotki Scania 124C i Mercedes-Benz Actros ustawione przed Liazem. 

Numer telefonu podaję celowo, jako bezpłatna reklama firmy, z nadzieją, że ten piękny Liaz jeszcze długo pozostanie w eksploatacji. Może zainteresuje się nim jakiś hobbista, który odkupi go na zabytek.

Marka Liaz pojawiała się już w Blogu Transportowym. Więcej wpisów pod tagiem Liaz.

Żurawie Polan i Liaz z Bierunia

 

Miasto Bieruń położone jest w województwie śląskim, bezpośrednio przy granicy z województwem małopolskim (od strony Oświęcimia). Przy przebiegającej przez nie drodze krajowej nr 44 znajduje się firma Stal Jaromir, która oferuje różne akcesoria budowlane, w tym wyroby hutnicze. Na jej terenie eksploatowane są dwa żurawie samobieżne. Dla tych pojazdów warto zatrzymać się choć na chwilę. Są one zadbane, najprawdopodobniej niedawno odnowione. Taka motoryzacyjna wizytówka firmy, jednocześnie budząca wspomnienia sprzed lat.

Żurawie ustawiono bezpośrednio przy drodze nr 44, a dostępu do nich nie broni żadne ogrodzenie. Są to Liaz 100 o rejestracji SBL H419 i Polan. Niestety typu tego drugiego nie udało mi się ustalić. Zatem to ŻK-161 lub ŻK-162. Poniżej kilka zdjęć prezentujących te piękne klasyki. Dokumentowałem je 19 września 2021.

ZREMB Polan z firmy Stal Jaromir pozuje do zdjęć przy trasie nr 44 w Bieruniu. 19.09.2021.

Liaz 100 żuraw, czyli drugi klasyk socjalistycznej motoryzacji budowlanej z firmy Stal Jaromir.

Liaz 100 żuraw i ZREMB Polan z Bierunia.

Osobny wpis na temat dźwigów Polan pod tym linkiem.

Materiały, w których pojawiają się Liazy zobaczycie pod tagiem Liaz.

Liaz z MPO Kraków

 

Pojazdy z MPO Kraków były prezentowane w Blogu Transportowym już kilka razy. Pisałem np. o polewaczce i zamiatarce (tu link), była też zimowa śmieciarka Mitsubishi Fuso (tu link). Teraz zapraszam na spotkanie z Liazem bramowcem.

Niestety zrobiłem mu tylko jedno zdjęcie. Dla mnie bardzo cenne, bo teraz marka Liaz praktycznie zniknęła z polskich dróg. Dziesięć lat temu jeszcze w niektórych miejscach można było natrafić na te czechosłowackie (a następnie czeskie) ciężarówki.

Bohatera tego wpisu udokumentowałem w dniu 8 listopada 2011 w Krakowie. To był trochę mglisty poranek. Godzina 7:10. Z placu Centralnego w kierunku ul. Ptaszyckiego jechał Liaz 150.261. Bramowiec z 1992 roku. Jeszcze na czarnych tablicach rejestracyjnych: KVO 8557. Numer taborowy: 4K. 

Dostrzegłem go dosłownie w ostatniej chwili i pospieszne zabrałem się za wydobywanie aparatu fotograficznego z plecaka. Na szczęście zdążyłem.

Liaz 150.261 bramowiec na al. Jana Pawła II w Krakowie. 8.11.2011.

Wtedy MPO Kraków eksploatowało także inne Liazy. Nie pamiętam, czy były to jeszcze śmieciarki, ale na pewno w ruchu pojawiały się polewaczki Liaz 110.

Więcej wpisów, w których występuje marka Liaz pod tym linkiem.

Straż pożarna z Darłowa

 

W dziale Ciężarówki tym razem zapraszam do Darłowa. Materiał już sprzed kilku lat, bo prezentowane zdjęcia wykonałem 8 czerwca 2012.

Przechodziłem wówczas obok posterunku Państwowej Straży Pożarnej przy ul. Żeromskiego. Dawniej mieściła się tam siedziba zakładowej straży pożarnej Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich „Kuter”. Firma ta niestety już od wielu lat nie istnieje, ale do jej historii zdarzy mi się jeszcze powrócić (o żurawiu ex Kuter pisałem tutaj). 

Na wyposażeniu tego zakładu znajdował się pożarniczy Jelcz, 315 lub 325. Pamiętam, że w latach 80-tych ubiegłego wieku czasami przejeżdżał on przez Darłowo, jadąc pomiędzy poszczególnymi siedzibami przedsiębiorstwa. Ciekawe, co się z nim stało po upadku „Kutra”? Może trafił do państwowej straży, która pierwotnie miała siedzibę w rejonie zamku. Pamiętam, że na wyposażeniu PSP był wówczas też taki Jelcz, a może nawet i dwa.

Wracam jednak do roku 2012. Budynek darłowskiego posterunku był wówczas otwarty, więc mogłem zobaczyć, jakie pojazdy w nim garażują. Najciekawszym był dla mnie Jelcz 325. Może to właśnie ten z „Kutra”?

Niestety Jelcz ten stał wewnątrz garażu, więc mogłem sfotografować tylko jego ścianę przednią. To pojazd o rejestracji ZSL 65EF. Jego numer operacyjny to 522[Z]25. Zgodnie z opisem na portalu Czerwone Samochody jest to ciężki samochód gaśniczy, wodno-pianowy, typu GCBA 6/32.

Został on w roku 2018 zastąpiony przez Scanię P400. Niestety nigdzie nie znalazłem informacji o roku produkcji tego Jelcza.

Jelcz 325 z darłowskiej straży pożarnej. Numer operacyjny: 522[Z]25. 8.06.2012.

Sąsiedni garaż zajmował inny starszy wiekiem pojazd: Iveco-Magirus. Jego rejestracja to ZSL 00081, a numer operacyjny 522[Z]71. Jest to samochód ratownictwa wodnego.   

Również i w jego przypadku sfotografowałem tylko ścianę przednią. 

Iveco-Magirus ratownictwa wodnego. Nr 522[Z]71. 

Przed siedzibą straży, przy ul. Żeromskiego ustawiono wówczas trzy pojazdy. Największy z nich to drabina Magirus na bazie samochodu Jelcz 415. Rejestracja ZSL 14544, a numer operacyjny 522[Z]51.

Obok Jelcza stał Renault Midlum o rejestracji ZS 2513U. Numer operacyjny 522[Z]21. To średni samochód gaśniczy, wodno-pianowy.

Natomiast za 522[Z]21 ustawił się inny Renault. Model Mascott o rejestracji ZS 97158 i o numerze operacyjnym 522[Z]43. To lekki samochód specjalny ratownictwa technicznego. Tego pojazdu nie fotografowałem oddzielnie, więc na poniższych zdjęciach zobaczycie tylko jego fragmenty.

Jelcz 415 drabina i Renault Midlum pozują przed siedzibą darłowskiej straży pożarnej.

Wracając do przedsiębiorstwa „Kuter”, w latach 80-tych za obecnym darłowskim posterunkiem Państwowej Straży Pożarnej znajdował się parking, na którym było sporo obecnie kultowych ciężarówek. Ogradzała go zwykła siatka, więc z chodnika prowadzącego w stronę rzeki bez przeszkód mogłem podziwiać te motoryzacyjne cudeńka. Niestety wtedy zdjęć nie robiłem. Natomiast po drugiej stronie tego ciągu pieszego parkowały Liazy z naczepami chłodniami z Przedsiębiorstwa Przemysłowo-Usługowego Rybołówstwa Morskiego „Transocean” w Szczecinie. Ale to już temat na oddzielny wpis.

Národní den železnice 2015, Bohumin

Miesiąc wrzesień w Czechach bez wątpienia kojarzy się z koleją. Wówczas obchodzony jest Narodowy Dzień Kolei (Národní den železnice). Cykl imprez kolejowych odbywających się we wrześniowe soboty, w różnych rejonach kraju. W jednej miejscowości obchody główne i w kilku innych regionalne. Np. 29 września Den železnice 2018 odbędzie się w Ostrawie i pobliskim Bohuminie. Tu link do szczegółów tej imprezy.

Na temat edycji z 2015 roku pisałem już kilka razy, ostatnio o zorganizowanych wówczas pociągach specjalnych po liniach przemysłowych (tu link). Takie przejazdy odbędą się również w tym roku.

Kontynuując relację z 2015 roku, zapraszam do Bohumina, na teren lokomotywowni narodowego czeskiego przewoźnika - České dráhy. 

Osoby wchodzące na teren lokomotywowni mijały dwa wagony pasażerskie kolei ČD. Restauracyjny i klasy drugiej z dziecięcym przedziałem kinowym (dětské kino). Miały one naklejone reklamy nowego bezpośredniego połączenia z Pragi do Opawy, o którym pisałem tutaj. Niestety ze względu na sporą ilość zwiedzających, nie wchodziłem do ich wnętrza.

Ustawione przy wejściu na teren lokomotywowni w Bohuminie wagony: restauracyjny (serii ARmpee832 nr 615485-71001-1) i klasy drugiej z dziecięcym przedziałem kinowym (serii Bmz 229 nr 618120-91004-6).

Na dalszym odcinku stały ustawione różne pojazdy trakcyjne, w tym dwa ezt. Współczesny i historyczny. Ten pierwszy to CityElefant, czyli jednostka 971/471 057 „Karolinka”. Rocznik 2009. Produkt czeski - Škoda Vagonka (pierwotnie ČKD Vagonka). Łącznie do ČD trafiły 83 takie „miejskie słonie”.

CityElefant nr 971/471 057 „Karolinka”. Na tablicy kierunkowej wyraźna informacja, dlaczego znalazł się w tym miejscu.

Drugi ezt to EM475.1 045/046 z lat 60-tych ubiegłego wieku. Historyczny pojazd o ksywce „žabotlam”. Więcej informacji na jego temat przedstawię w oddzielnym wpisie.

Elektryczny zespół trakcyjny w wersji oldtimer, czyli historyczna jednostka EM475.1 045/046.

Na wachlarzu ustawiono różne lokomotywy, spalinowe i elektryczne. Można było również wejść do ich kabin. To oczywiście powodowało, że przy pojazdach stale przebywało sporo osób, czyli o dobre zdjęcia nie było łatwo. 

Jakie maszyny stały na wachlarzu? Zacznę od manewrowej 704 010-8. Rocznik 1992, producent ČKD Praha. Łącznie w latach 1988, 1991 – 1994 wyprodukowano 77 takich dwuosiowych pojazdów. Napędza je spalinowy silnik produkcji firmy Liaz. „Malé lego” – taką nadano ksywkę tym małym, kanciastym spalinówkom. 

Mała lokomotywa manewrowa z 1992 roku, czyli 704 010-8. Pierwszy z pojazdów prezentowanych na wachlarzu lokomotywowni w Bohuminie.

Tabliczka znamionowa lokomotywy 704 010-8.

Obok 704 010-8 prezentowała się inna spalinówka o historycznym oznaczeniu T334 085 (czyli współcześnie 710 085-2). Rocznik 1966. Producent ČKD Praha. Łącznie powstało 596 takich lokomotyw (130 egzemplarzy dla kolei czechosłowackich ČSD, 334 dla kolei przemysłowych Czechosłowacji, 23 dla armii czechosłowackiej i 109 na eksport). Z informacji, które znalazłem w Internecie wynika, że pojazd ten miał stały przydział pracy w Bohuminie.

Historyczna manewrówka: T334 085.

Na sąsiednim torze za T334 085 ustawiono kolejną spalinówkę. Tym razem większą. Była to maszyna oznaczona jako 714 018-9. Rocznik 1996. Producent ČKD Praha. Obecne biało-niebieskie barwy lokomotywa otrzymała około 2012 roku. Wcześniej była biało-czerwono-niebieska.

Lokomotywa 714 018-9.

Dalej ustawiono maszynę znaną już czytelnikom Bloga Transportowego. To 754 021-4, rocznik 1978. Można ją zobaczyć tutaj.

Największa spalinówka pokazana na wachlarzu bohumińskiej lokomotywowni: 754 021-4.

Kolejne ustawione na wachlarzu pojazdy to elektrowozy. Przedstawię je w następnym wpisie dotyczącym wydarzenia o nazwie Národní den železnice 2015. Tu link.