Jelczo-Ikarus, czyli polski autobus według AI

 

Niedawno w Blogu Transportowym zamieściłem pierwszy materiał poświęcony AI. Użyłem aplikacji Gemini od firmy Google. Tematyka kolejowa. W trakcie generowania obrazów dość szybko okazało się, że AI ma problem w odróżnieniu parowozu od lokomotywy spalinowej. Poszczególne typy lokomotyw również mu się mieszały, choć po odpowiednim ukierunkowaniu był w stanie stworzyć radziecką M62. Tu link do tego wpisu.

Postanowiłem wypróbować AI również w temacie autobusów. W związku z niedawną premierą krakowskiego Jelcza PR-110 (tu link) i mojego wielkiego sentymentu do tego modelu, to właśnie „peerka” miała zostać wygenerowana. 

Opisałem zatem o co mi chodzi, dodając pewien element trudności. Autobus miał stać na plaży. 

Otrzymałem dość ciekawe zdjęcie, lecz nie Jelcza, ale jakiejś nietypowej wersji Ikarusa serii 200. Na masce pojawił się napis Jelcz. Tak to wygląda.

Tak według AI Gemini wygląda autobus miejski Jelcz PR-110. Jako Ikarus wyszedł całkiem ciekawie. 

 

Druga próba dotyczyła autobusu Jelcz PR-110M w Kędzierzynie-Koźlu, w scenerii lat 80-tych. AI wygenerowała ciekawe otoczenie, pełne Trabantów. Głównym bohaterem jest jednak znowu jakaś wariacja na temat Ikarusa 260, tym razem w trochę kanciastej wersji. 

Bardziej kanciasty Ikarus 260, czyli Jelcz PR-110M według AI. Sceneria lat 80-tych.

Przy kolejnym podejściu przesłałem Gemini link do zdjęcia przedstawiającego Jelcza PR-110. Określiłem, że ma być biało-czerwony i nadal w scenerii lat 80-tych. 

Oczywiście znowu dostałem Ikarusa. Tym razem jakąś pochodną wydłużonego modelu 263. Na pojeździe jest sporo informacji, że to Jelcz PR-110.

Tym razem w Jelcza PR-110M wciela się Ikarus 263. Sceneria lat 80-tych, choć ta osobówka z lewej trochę mi nie pasuje.

Skoro generowane autobusy opierają się na Ikarusach serii 200, postanowiłem spróbować uzyskać realistyczny obraz takiego pojazdu. Miał być Ikarus 280 w malowaniu MZK Kędzierzyn-Koźle.

Powstała dość ciekawa wizualizacja jakiejś wersji modelu 260. Na tablicy kierunkowej nazwa przewoźnika. Niestety Gemini ma także spory problem z generowaniem napisów na zdjęciach i stworzył trudną do wymówienia nazwę: „MZK Kłdzierzyń-Kośłe”. 

To miał być przegubowiec. Gemini działa bardzo szybko i nie sprawdza, czym różni się model 260 od 280.

Doprecyzowałem, że chodzi mi o przegubowca. Dodałem także dodatkowy szczegół, czyli numer taborowy 313. Liczyłem na to, że dzięki temu AI wyszuka w Internecie zdjęcia tego konkretnego autobusu i na ich podstawie wygeneruje żądany obraz. Nic bardziej mylnego. Powstała kolejna wariacja, tym razem przegubowa. „313” z numeru taborowego stało się oznaczeniem trasy.

Kolejne cudo wygenerowane przez AI. To miał być Ikarus 280 nr 313 z MZK Kędzierzyn-Koźle. Pojazd, który po zakończeniu eksploatacji został sprzedany do Muzeum Motoryzacji i Techniki w Otrębusach.

Później podejmowałem jeszcze kilka prób generowania Jelczy PR-110, ale zawsze otrzymywałem Ikarusa w dziwnej wersji. Stąd wniosek, że baza danych Gemini została zawężona do najpopularniejszych pojazdów. Dla krajów dawnego obozu socjalistycznego w przypadku autobusów są to przede wszystkim wersje Ikarusów serii 200, do których upodabnia się inne marki i modele. W przypadku kolei źródłem danych są maszyny z dawnego ZSRR. 

Kolejny przykład Jelcza PR-110M według Gemini. Sceneria polskiego miasta lat 80-tych. AI po otrzymaniu polecenia nie sprawdza poprawności stosowanych przez siebie rozwiązań. Pomijam już pomylony autobus. Zobaczcie na inne szczegóły. Np. współczesne oznakowanie przystanku autobusowego, czy napisy cyrylicą. Rejestracje pojazdów również nie mają niczego wspólnego z latami 80-tymi. 

To miała być zajezdnia wypełniona Jelczami PR-110. Otrzymałem kolejne ikarusowe mutanty.

Kolejny dość ciekawy pojazd, który miał być Jelczem PR-110M w scenerii lat 80-tych. Tradycyjnie współczesne rejestracje, choć to dałoby się rozwiązać stosując odpowiednie prompty. No i dlaczego autobus stoi na pasie ruchu w przeciwnym kierunku - zakładam, że nie jedzie, bo ludzie są zbyt blisko.

Ciekawie wymyślona relacja: Warszawa Centrum. Natomiast na dolnej tablicy kierunkowej już jakieś dziwolągi językowe.

Nadal lata 80-te i Ikarus udający Jelcza. W tle Fiaty 126p, jeden też po mutacji. Warto również zwrócić uwagę na dziwnie rozwieszoną sieć trakcyjną trolejbusową. Swoją drogą te przewody były pomysłem własnym AI.

Później eksperymentowałem jeszcze z Ikarusami i przyznam, że w tym przypadku powstały całkiem ciekawe fotografie. To jednak temat na oddzielny wpis. 

Wszystkie materiały dotyczące sztucznej inteligencji są dostępne pod tagiem „AI”.

Parada tramwajów MPK Kraków 2024 – część druga

 

Wracam do tematu parady tramwajów, która 22 września 2024 przejechała przez Kraków. Tu link do materiału, w którym opisałem prezentowane pojazdy, od „Zeppelina” do warszawskiej „parówki”.

Następny przemieszczał się Konstal 102N nr 203, czyli „wiatrówka”. To rocznik 1969.

Konstal 102N nr 203 paraduje na nowym torowisku w rejonie dawnego węzła „Wiadukty”. 22.09.2024.

Kolejne paradowały dwa przegubowce. Drugi wyjątkowy, bo to doczepa. 

Konstal 102Na + 102NaD nr 210+155. Oba powstały w 1970 roku, ale przebudowa drugiego z nich na doczepę nastąpiła znacznie później, bo dopiero w 1985 roku. 

Wyjątkowy skład przegubowców, czyli Konstal 102Na + 102NaD nr 210 + 155. 

Potem jechał sprowadzony z Wiednia Lohner E1 nr HW101. Rocznik 1968. Ex 4488 Wiener Linien. Pierwszy „Wiedeńczyk” w Krakowie – od 2003 roku, stąd pozostawione czerwone malowanie.

Czerwony jak w Wiedniu. Lohner E1 nr HW101. 

Kolejny jechał Konstal 105N. Dokładnie wagony nr 271 + 266. Oba z roku 1975.

Konstal 105N nr 271 + 266. 

Za niebieskim składem przemieszczał się Konstal 105NT. To rocznik 1989, początkowo w WPK Katowice, a po zmianach w Przedsiębiorstwie Komunikacji Tramwajowej i finalnie w Tramwajach Śląskich. Cały czas był tam eksploatowany pod numerem 789, który ma nadal. 

Wagon w 2007 roku został wypożyczony do MPK Kraków, gdzie pełnił funkcję holownika. Finalnie, po kilku latach eksploatacji krakowski przewoźnik kupił „tyrystora”. Przywrócono go do stanu z początku eksploatacji w WPK Katowice (wraz z adekwatnym malowaniem) oraz zamontowano aparaturę do odladzania sieci trakcyjnej. Konstal ten pełni zatem dość nietypową funkcję. Jest wagonem techniczno-historycznym.

Latem wagon historyczny, zimą techniczny do odladzania sieci trakcyjnej. Konstal 105NT nr 789. 

Kolejny wagon to przedstawiciel starszego taboru liniowego. Można powiedzieć, że stały uczestnik parad, bo regularnie pojawia się jako reprezentant tego typu wagonów. Pozyskany z Norymbergi MAN N8S-NF nr HK459. Rocznik 1977. Ex nr 370 w VAG Nürnberg. W Krakowie od 2011 roku. W początkowym okresie eksploatacji wyróżniał się on pozostawioną niemiecką reklamą, którą woził po stolicy Małopolski przez kilka miesięcy.

Paradujący MAN N8S-NF nr HK459. 

Za nim jechał przedstawiciel młodszego taboru. Bombardier NGT6-2 nr RP650. Rocznik 2008. Wyróżnia się on nietypowym, białym kolorem wyświetlaczy. To również stały uczestnik parad tramwajów.

Bombardier NGT6-2 nr RP650.

Następnie paradowała PESA 2014N nr HG936. Rocznik 2015. Za nią jechał Stadler Tango nr HY743 z 2023 roku.

PESA 2014N nr HG936. 

Stadler Tango nr HY743. 

Następny pojazd był dla mnie zaskoczeniem, bo to zabytek przemieszczający się pośród taboru współczesnego. 

Techniczny Konstal N. Wagon szlifierka oznaczony numerem 304. Rocznik 1954. Ciągnął on wagon towarowy – Lora, na którym umieszczono reklamę parady tramwajów. Wcześniej skład ten pojawiał się na krakowskich torowiskach, promując to ciekawe wydarzenie. 

Lora otrzymała nr 1017. To rocznik 1953. Oto, co na jej temat pisze właściciel, czyli MPK Kraków: „W 1980 roku na potrzeby obsługi w Miejskim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym podjęto decyzję o przebudowie jednego doczepnego wagonu  pasażerskiego pochodzącego z połowy lat 50. XX wieku na wagon otwarty typu „lora” służącego do przewozu ciężkich elementów (silników, przekładni itd.). Wagon poddano przebudowie mocno przebudowując dotychczasowe nadwozie - na wózku wagonu pozostawiono część środkową pudła wagonu, na której zabudowano burty, skrócono pomosty”. Tak doczepa Konstal ND stała się Lorą.

Konstal N szlifierka + Lora promująca paradę tramwajów. 

Paradę zakończyła jeszcze jedna PESA 2014N. Wagon nr HG927.

Kończąca paradę PESA 2014N nr HG927, czyli drugi wagon tego samego typu. 

Poniżej film prezentujący przejazd parady w rejonie wówczas nowego przystanku „Grodzki Urząd Pracy” przy ul. Łowińskiego. Jak już wspomniałem, miałem problemy z aparatem i niestety nie wszystkie tramwaje nagrałem.

Na początku filmu przez ul. Łowińskiego jedzie Warszawa M20 z MPK Kraków. Później prowadziła ona kolumnę paradujących tramwajów – tam, gdzie torowisko było w jezdni.  

W paradzie nie wzięły udziału wszystkie rodzaje tramwajów krakowskiego MPK. Niektóre zabytki były w delegacji w Warszawie i Poznaniu, a pewnych wagonów eksploatowanych liniowo nie uwzględniono.

Wprowadzenie do kolumny „wszystkiego, co jest” znacznie by ją wydłużyło, zwiększając czas przejazdu. Parada dość mocno ingeruje w funkcjonowanie miasta (czasowe wstrzymywanie ruchu pozostałych pojazdów, pieszych), więc takie działanie jest jak najbardziej zrozumiałe. Tu muszę jednak stwierdzić, że w paradach zawsze brakuje mi wyjątkowego, jedynego na świecie wagonu Protram 405N-Kr. Co ciekawe, dwa dni wcześniej kursował on w miejscu, w którym dokumentowałem paradę – w związku z awaryjną zmianą trasy. Dodatkowe informacje o tym wyjątkowym wagonie tutaj.

Ten tramwaj nie bierze udziału w paradach. Protram 405N-Kr nr HG999. Tu udokumentowany na trasie parady, dwa dni przed nią. Przystanek „Grodzki Urząd Pracy” przy ul. Łowińskiego. Obsługa linii 4, która w związku z kradzieżą sieci trakcyjnej została czasowo skierowana w tę lokalizację. 20.09.2024.

Parada przez Kraków przemieszczała się dość wolno, więc korzystając z komunikacji tramwajowej zdążyłem dotrzeć na skrzyżowanie ul. Dietla z ul. Stradomską, gdzie ponownie dokumentowałem uczestniczące w niej pojazdy. Poniżej nagrany wówczas film. Widać na nim także wspomnianą Warszawę M20.

Kolejna parada tramwajów przejedzie przez Kraków w niedzielę, 21 września 2025.

Rybnik, kilka lokomotyw i inne kolejowe (2)

 

Zatem ponownie zapraszam do Rybnika. Ciąg dalszy materiału o tamtejszych lokomotywach PKP Cargo. Tu link do części pierwszej. 

Za EU07-348 ustawiono „Czapajewa”, czyli dwuczłonowy elektrowóz serii ET42. Te lokomotywy stopniowo znikają z sieci PKP, więc bardzo ucieszyła mnie obecność tej maszyny i jeszcze dwóch innych. Nawet, gdy w eksploatacji były wszystkie z 50 egzemplarzy tych radzieckich lokomotyw, to nie wszędzie można było je spotkać. 

ET42-017, bo to o tej lokomotywie mowa, jest z roku 1979. Z informacji znalezionych w Internecie wynika, że „Czapajew” ten obecnie jest wycofany z eksploatacji i oficjalnie oczekuje na naprawę główną. Odstawiono go w 2023 roku.

Elektrowóz ET42-017 w kolumnie lokomotyw PKP Cargo. Rybnik, 10.08.2024.

Za ET42-017 stał drugi „Czapajew”. Wyjątkowy, bo ostatni, pięćdziesiąty dostarczony PKP. ET42-050, rocznik 1982.

Również i ta lokomotywa jest odstawiona od 2023 roku i oczekuje na naprawę główną.

ET42-050, czyli ostatni „Czapajew” dostarczony dla PKP.

Kolejna w kolumnie maszyna to ET22-986. Rocznik 1986. Również wycofana z eksploatacji i oczekująca naprawy głównej. Lokomotywa wyróżnia się zmienionymi reflektorami, nazywanymi „telewizorami”.

Za nią stał inny „Byk”, czyli ET22-909. Rocznik 1985. Ta maszyna, jako pierwsza w kolumnie jest pojazdem czynnym.

ET22-986 i ET22-909. 

Dalej w kolumnie stał kolejny „Byk”. ET22-950 z 1985 roku. To także czynna lokomotywa, po widocznych „gołym okiem” modernizacjach.

ET22-950.

Następna stała „spalinówka”. ST48-001. Maszyna dość ciekawa, bo to pierwsza z serii maszyn SM48 PKP Cargo przebudowanych na ST48.

Powstała w 1977 roku, w PKP otrzymując oznaczenie SM48-069. Przebudowę na ST48-001 lokomotywa przeszła w nowosądeckiej firmie NEWAG w 2013 roku. Nadal jest czynna.

Pierwsza ST48 w PKP Cargo, czyli ST48-001. 

Za zmodernizowaną „Tamarą” stała druga „spalinówka”. Tym razem „Gagarin”, a dokładnie ST44-1202. 

Lokomotywa powstała w roku 1979, trafiając na sieć PKP pod oznaczeniem ST44-891. W roku 2007 w bydgoskiej firmie PESA przeszła modernizację, stając się ST44-1202. 

Tu warto dodać, że po tej modernizacji maszyna była zielona, a charakterystyczny dla PKP Cargo niebieski lakier otrzymała dopiero w 2008 roku. Lokomotywa nadal jest czynna.

Druga z ustawionych w kolumnie lokomotyw spalinowych, czyli ST44-1202.

Dalej stały dwa elektrowozy. Pierwszy z nich to ET42-042. Rocznik 1981. Maszyna była wówczas świeżo wycofana z eksploatacji, oczekująca na naprawę główną.

Na końcu kolumny ustawiono ET41-010. Rocznik 1978. Maszyna jest nadal czynna.

Koniec kolumny tworzyły elektrowozy ET42-042 i ET41-010. W dali widać teren lokomotywowni PKP Cargo, czyli obszar, który nie jest ogólnodostępny.

Tyle w temacie prezentacji lokomotyw odstawionych przy stacji Rybnik. Materiał ten zacząłem od różnych elementów dotyczących przejazdu z Krakowa, zatem kończę tak samo.

Wracaliśmy również dwuetapowo, czyli Rybnik – Katowice i Katowice – Kraków Główny. W obu przypadkach przewoźnikiem były Koleje Śląskie. Tym razem tabor nowy, już nie wypożyczone EN57 z Mazowsza.

Bilet na mający 45 kilometrów odcinek Rybnik - Katowice. Przewoźnik to Koleje Śląskie, ale kupiony w kasie PKP Intercity.

Tym wróciliśmy z Katowic do Krakowa. PESA 27WEb-001 z Kolei Śląskich jako pociąg linii S3 „Gibki Cug” w relacji Katowice - Kraków Główny. Stacja końcowa, na której kilka razy dziennie można zobaczyć tabor tego przewoźnika. Obecnie pociągi Kolei Śląskich mają wydłużone relacje i docierają do Krakowa Płaszowa.

Wnętrze jednostki 27WEb-001. To rocznik 2012. Przed odjazdem z Katowic, do którego pozostało około 15 minut. Jeszcze jest pusto, ale już za chwilę sporo miejsc zostanie zajętych. 

Bilet na mający 77 kilometrów odcinek z Katowic do Krakowa. Tym razem wersja kupiona przez Internet w pociągu z Rybnika do Katowic. 

Z materiałów dostępnych w Internecie wynika, że tabor ustawiony na torze przy stacji Rybnik jest regularnie przestawiany. Nawet lokomotywy wycofane z eksploatacji co jakiś czas zmieniają miejsce. 

Biorąc pod uwagę złą kondycję finansową PKP Cargo i tempo wycofywania starszego taboru, zdecydowanie warto odwiedzić tę lokalizację, która daje możliwość osobistego zobaczenia np. tak kultowych maszyn jak ET42.